Przystań lepszego jutra

Recenzje książki: Przystań lepszego jutra (46)

1. Recenzja: Skryta Książka, Drąg Anna

   „Rodzina to nie krew. To ludzie, przy których się nie boimy” Jane traci swoją ukochaną opiekunkę Wandy Wellington. Była to dla niej ostatnia bliska osoba. Po tym wydarzeniu dziewczyna musi zamieszkać w domu syna Wandy. Na szczęście Wellingtonowie nie są jej zupełnie obcy. To właśnie w tym domu Jane znajdzie swoją bratnią duszę i młodszego brata, którego nigdy nie miała. Książki z literatury młodzieżowej od wielu lat są bliskie mojemu sercu. Za każdym razem, kiedy sięgam po taką powieść, mam wrażenie jakbym wracała do „domu”. Czuję się związana z bohaterami tych książek, staram się ich zrozumieć, a przede wszystkim — kibicuję im z całego serca. Takie historie jak „Przystań lepszego jutra” powinno się czytać. To cudowna historia o miłości, o sile rodziny, przyjaźni, zrozumieniu oraz dorastaniu. To książka, która ukoi naszą duszę i która zrozumie nasze potrzeby. To nasz nowy przyjaciel, który będzie służył nam za wsparcie. Fabuła tej książki oraz jej bohaterowie niosą za sobą niesamowity komfort psychiczny. Główną bohaterkę nie sposób nie lubić. Chciałabym mieć taką przyjaciółkę jak ona. Lekturę pochłania się praktycznie na raz. Wywołuje ona wiele pozytywnych, jak i również skrajnych emocji (zakończenia u Moniki Rutki zawsze takie są) .. w końcu u tej autorki zawsze poleją się łzy. 🙈🥲 Jestem zachwycona tym co dostałam od tej powieści. Coś czuję, że długo pozostanie w mojej pamięci. Nie mogę doczekać się kontynuacji. Polecam.

2. Recenzja: zapiski-ksiazkoholiczki.blogspot.com, Julita Sobolewska

   Miałam przyjemność sięgnąć po najnowszą książkę pióra Moniki Rutki, mianowicie "Przystań lepszego jutra". Monika w tej książce porusza wiele istotnych kwestii, z którymi wielu młodych ludzi zmaga się na codzień, czyli problemy rodzinne czy żałoba, oraz przyjmowanie substancji odurzających. Jane Miller po śmierci ukochanej opiekunki trafia pod opiekę do domu syna Wandy. Gdy większość domowników nie ma problemu z obecnością dziewczyny, tak żona Andrew nie darzy jej największą sympatią. Chociaż dziewczyna stara się ją zdobyć. Przyznam, że bardzo długo zabierałam się do napisania tej recenzji. Książkę zaczęłam czytać tuż przed dość traumatycznym wydarzeniem w moim życiu i nie byłam w stanie po nią ponownie sięgnąć. Dopiero teraz, po kilku miesiącach mogę napisać kilka słów . Główna bohaterka to typ dziewczyny, która nie chce się niczym wyróżniać, a zważywszy na swój dość młody wiek przeżyła całkiem sporo. Trochę żałuję, że sekret rodziny Wellingtonów (zwłaszcza stosunek matki do Jane) wyjaśnia się tak późno, bo to mogło być fajnym rozwinięciem w całej historii ale może dostaniemy tego trochę więcej w drugiej części. Książka ponadto skłania mocno do refleksji i opowiada o szukaniu swojego miejsca na ziemi, jest też przepełniona skrajnymi emocjami. Zdecydowanie takich książek brakuje na naszym rynku wydawniczym, opisujących nie tylko tą cukierkową stronę życia.

3. Recenzja: Książki_w_kolorach, Czyżak Patrycja

   Super i wzruszająca książka. Bardzo szybko i przyjemnie się czyta, polecam

4. Recenzja: natine_book, Piana Natalia

   Przystań lepszego jutra to historia Jane, która po raz kolejny traci bliską osobę. Dziewczyna po śmierci swojej opiekunki Wandy, przenosi się do jej syna, którego żona i dwaj synowie gotowi są podarować Jane dach nad głową, a wraz z nim - nowe życie. Uwierzycie, jeśli powiem, że jest to pierwsza książka od Moniki Rutki, z jaką mam do czynienia? Pierwszy tom Dylogii Nadziei sprawił, że bardzo miło spędziłam kolejny czas. Liczyłam na wzruszającą młodzieżówkę o trafnej puencie i też taką dostałam. Byłam pod ogromnym wrażeniem w jaki sposób autorka stworzyła głównych bohaterów bo zarówno to, jak i kreacja fabularna są dla mnie na pierwszym miejscu.  Książka pokazująca co w życiu tak naprawdę jest najważniejsze i, że marzenia dodają temu wszystkiemu kolorów. Że każdy ma marzenia, niezależnie jak bardzo skryte… Świetna pozycja dla fanów enemies to lovers, przedstawionego w zdrowy i naturalny sposób. Tajemnice, z którymi każdy z nas ma na co dzień do czynienia i zmagania, które sprawiają że albo stajemy się silniejsi, albo krusi. Czytając “Przystań lepszego jutra” odczułam wiele emocji, wiedząc że będzie ona bardzo wartościowa. Nie zmieniłam swojego zdania do samej ostatniej kartki. Mogę powiedzieć, że to pewnego rodzaju moja bezpieczna przystań. Dom, w którym nikogo się nie ocenia i zawsze wysłucha, nawet z najmniejszym problemem. Monika stworzyła niesamowitą opowieść, opowiadając ją językiem tak lekkim, że po prostu się zakochałam.

5. Recenzja: zaczytana_zocha , Kaszubowska Zofia

   Przystań lepszego jutra pozwoliła mi zatrzymać się w biegu codziennego życia i odpocząć od wszystkiego. Otworzyła mi oczy. Sprawiła że zaczęłam myśleć o sprawach ważnych i tych mniej znaczących. Uświadomiła mi wiele rzeczy. Doprowadziła do łez, śmiechu, radości i głupiego uśmiechu na twarzy. Pozwoliła mi poczuć się jak w domu. Dzięki niej udało mi się uciec od szarej rzeczywistości i przeniosłam się do barwnego świata pełnego wielu ciekawych historii. Wbrew pozorom Przystań nie jest to książka o jednej osobie. Zawiera ona historie wielu ludzi, bardziej lub mniej skrzywdzonych przez los, jednak pokazuje ona, że każdy z nich jest tak samo ważny. Ta książka nie jest dla mnie tylko słowami na papierze, to ogromny bagaż emocji i i słów które dają nadzieję na lepsze jutro. Przestań niesie za soba niesamowity przekaz i myślę że nie jednego i w stanie wiele nauczyć. Uwielbiam sposób w którym Monika porusza każdy z problemów zawarte w tej książce. Również sam sposób pisania Rutki jest przecudowny. Kocham wszystkie opisy, wszystkie nawiązania do odczuć Jane, wszystkie emocje opisane w tak wspaniały sposób że czytelnik jest w stanie je poczuć. Uwielbiam wszystkie metafory i porównania, których używa autorka, sprawiają one że książka nabiera głębszego sensu i jeszcze przyjemniej się ją czyta. Język którym napisana jest Przystań jest czymś czego brakowało mi w polskiej literaturze. Nie ma w nim niepotrzebnych przekleństw, jest to „kulturalna książka” (o ile można tak powiedzieć), ale dzięki temu jest cudowna. Kocham tą książkę za komfort i spokój, które ze soba niesie. Jest to historia, z którą każdy powinien się zapoznać.

6. Recenzja: zaczytanemysli , Kubrak Wiktoria

   Zaczynając tę historię, nie spodziewałam się wpływu, jaki na mnie wywrze. Nie oczekiwałam, że pozwoli mi na to, abym przestała biec. A zrobiła to. Sprawiła, że już nic mnie nie boli. Choć powiedzenie „nic” jest tu zdecydowanie inadekwatne, ponieważ mimo uzdrawiającego antidotum na zbolałą i złamaną duszę, przyniosła wraz ze sobą złamane serce, którego odłamki wciąż poszukuję wśród kolejnych rozdziałów przesączonych pozostawionymi przeze mnie łzami. Miłość do Jane i Haydena nadeszła niespodziewanie. Kompletnie zapominając o otaczającym mnie świecie, poddałam się temu uczuciu, nie oczekując nic w zamian. To było po prostu piękne. Klimat tej historii sprawił, że czułam się tak, jakbym wirowała na wietrze. Wśród fal. Czując pod stopami jedyną w swoim rodzaju strukturę piasku. Dla Jane to polana stała się miejscem oddechu, spokoju, braku bólu, natomiast dla mnie stała się nim „Przystań lepszego jutra”. To było moje drugie zetknięcie z piórem Moniki Rutki. Kompletnie zresztą przypadkowe. Mówi się, że to właśnie niespodziewane zdarzenia stają się dla nas tymi ulubionymi i cóż, muszę się z tym stwierdzeniem oczywiście zgodzić. Choć do „Przystani lepszego jutra” podchodziłam z dozą pewnej ostrożności, zakończyłam tę historię z głową pełną uśmiechu, zabawy, chwil smutku i szczerego szczęścia. Ta komfortowa historia zasługuje na jak największe grono czytelników, gdyż to ona umożliwia krótkie zapomnienie spędzone w miasteczku położonym tuż nad morzem. Szczerze wam ją polecam.

7. Recenzja: getreadytoread, Kowalska Zuzanna

   ksiązka dajaca duzo do myslenia. Pokazuje, ze czasem oceniamy, nie znajac prawdziwej historii. Zamiast zaglebiac sie, patrzymy na to co powierzchowne, a kazda sytuacja ma drugie dno. Mozemy odnalezc w tej ksiazce spokoj. Kryje w sobie mnostwo tajemnic. Jane i Hyden sa swietnie napisanymi postaciami. Ich relacja, to jak rozwija sie ona, na ich zasadach dodaje tej historii smaku. Polecam wszystkim ta historie, nawet jesli nie jestescie fanami tworczosci Moniki- sprobojcie. Ksiazka jest wyciszajaca, ale rowniez szalenie interesujaca. Miejcie sie na bacznosci podczas czytania, bo inaczej zakonczenie was zmiecie. Ja juz nie moge sie doczekac nastepnego tomu, nie wiem jak rozwinie sie akcja dalej. A to swiadczy tylko dobrze.

8. Recenzja: Zaczytana_k, Gąsior Kornelia

   Nie jest to moja pierwsza książka od tej autorki, wiem byłam pewna, że się nie zawiodę. Muszę się przyznać że nie zdecydowałam się na dokończenie poprzedniej serii autorki ponieważ była dla mnie zbyt skomplikowana i bałam się że w tej będzie tak samo. ale pomimo tego że bohaterzy mieli bardzo dużo sekretów to na szczęście nie pogubiłam się w historii. W tej książce było to o wiele bardziej zrozumiałym językiem napisane, nie dało się tutaj pogubić, tak jak robiłam to w poprzednich książkach autorki. Bohaterowie jak zwykle, byli cudowni. Jane pokochałam już od pierwszych stron. Jane jest jedną z takich bohaterek, który każdy pokocha, po prostu nie da się jej nie lubić. W dodatku myślę, że wiele osób może utożsamiać się z główną bohaterką, więc czytając tą książkę poczujecie się jak główna bohaterka. Co do Haydena to muszę także powiedzieć że trafił do mojego serca od razu. Nie wiem jak Monika to robi, ale każdy jej bohater staje się moim fikcyjnym mężem. Nie musi nawet nic szczególnego robić, po prostu jego kreacja jest tak świetna, że od razu staje się moim mężem. Chciałabym też wspomnieć o postaci milesa, sześciolatka który wniósł do tej fabuły pełno humoru, przez co zdobył moje serce. Bez niego ta historia nie byłaby taka sama. Podczas czytania Narzekałam że fabuła jest nudna i nagle Monika rzucała na mnie bombę, po której nie mogłam się pozbierać. Także jeśli podczas czytania tej książki poczujecie nudę to wiedźcie, że zaraz zdarzy się taki plot twist, że nie oderwiecie się od fabuły. Muszę też powiedzieć, że idealnym dodatkiem do tej książki był cytat, który był ukryty w tekście. Pierwszy raz spotkałam sie z czymś takimi. Przez niego musiałam dwa razy bardziej skupiać się na tym co czytam, żeby nie przeoczyć podkreślonego słowa. Oprócz tego jednego cytatu, znajdziemy tak wiele przepięknych cytatów, w których jestem po prostu zakochana. Nie mogę doczekać się kontynuacji historii Jane i Haydena, na pewno gdy tylko wyruszy przedsprzedaż to kupić swój egzemplarz.

9. Recenzja: Nastolatka_wsrod_ksiazek , Grabska Maja

   Całkowicie zatraciłam się w świecie wykreowanym przez autorkę. Od samego początku, aż do ostatniej strony, czytałam jak zaczarowana 😻✨️ Tak bardzo się wciągnęłam, że nie zarejestrowałam, jak strony przewijają mi się przez palce i nagle musiałam pożegnać się z tą historią 😯 Autorka stworzyła niesamowicie intrygującą opowieść pełną tajemnic i zwrotów akcji, którą opowiedziała wspaniałym językiem 🫶🏻 Jane pomimo tego, że ma dopiero 17 lat, przeżyła już naprawdę wiele. Strata rodziców, śmierć ukochanej opiekunki, zaburzenia odżywiania - zdecydowanie za dużo spadło na barki młodej dziewczyny 😪 Oprócz tego musiała przeprowadzić się do domu, w którym nie wszyscy na początku za nią przepadali 🙈 Naszczęście mieszkał w nim uroczy sześciolatek, którego od razu obdarzyłam sympatią, podobnie jak Jane 🫶🏻 Był bardzo inteligenty, radosny i szybko odnalazł z siedemnastolatką wspólny język, ona również zaopiekowała się nim, jakby był jej bratem 👩‍👦 Miles przyjaźnił się z Olivierem, który był chory na białaczkę i wyśmiewany z tego powodu przez rówieśników. Moje serce pękło na tysiące kawałeczków, gdy się o tym dowiedziałam. Czym małe dziecko zasłużyło sobie na takie cierpienie? 💔 Naszczęście nasi bohaterowie bardzo go pocieszali, szczególnie zaimponował mi Hayden Handerson, który specjalnie dla Oliviera ściął włosy 🥹 Moje serce ogromnie się rozczuliło w tym momencie. Hayden często powodował uśmiech na mojej twarzy, bardzo troszczył się o swoich przyjaciół ❤️‍🩹 A jeśli o nich mowa, to powiem, że wszyscy zostali fantastycznie wykreowani! 🫶🏻 Każdy z nich, z pozoru jest wesoły, beztroski, ale dopiero gdy ściągną maski, poznajemy ich przeszłość i bolesne doświadczenia 💔 Podobało mi się, że każdy z ich paczki był różny, miał własne problemy i trudności, ale mimo tego tworzyli piękną całość ❤️ Zaufali sobie, pomagali w każdej sytuacji i byli dla siebie jak rodzina 🫂 ,,Nie możemy wybrać z kim połączy nas pokrewieństwo, ale możemy zdecydować, kto będzie naszą rodziną" Pięknych cytatów mogłabym przytoczyć naprawdę wiele ✨️ Autorka zadbała o to, by skończyły nam się znaczniki 🙈 zostawiając również przestrzeń na refleksje czytelników 🫶🏻 ,,Przystań lepszego jutra" zawiera masę, poruszających najgłębsze struny duszy i zapadających w pamięć cytatów 🥹❤️‍🩹 Podczas jej czytania, często musiałam się zatrzymać i pomyśleć 💭 Oczywiście oprócz wzruszających i rozrywających serce momentów, nie zabrakło śmiechu 😍 Jak ja uwielbiam dialogi między Jane i Haydenem! Cały czas się przekomarzali, udając, że się nienawidzą, a tak naprawdę pod maską obojętności narastało pomiędzy nimi pewne uczucie 🤭❤️ Jeśli szukacie iconic ripost, to koniecznie zapamiętajcie odpowiedzi Jane! Powalają na kolana i gwarantują wiele emocji, często z wrażenia zamykałam przez przypadek książkę 🙈 ,,bo tak wbiły mnie w fotel" Podczas czytania towarzyszło mi naprawdę wiele emocji 🫶🏻 Śmiałam się do łez 😂 uśmiechałam od ucha do ucha 😁 piszczałam z radości 😍 zamykałam książkę ze zdziwienia 😯 i czułam lecące po policzkach łzy 😪 Rollercoaster emocji gwarantowany!! 🤪 Nie ma czasu na nudę, cały czas coś się dzieje! 😻 Autorka świetnie wykreowała klimat powieści, przedstawiając w idealnym tempie relacje między bohaterami i z każdą stroną odsłaniając rąbek ich tajemnic 🤫 Oczywiście nie zabrakło wielu plot twistów! Po zakończeniu zdecydowanie potrzebuję drugiego tomu na wczoraj! 😩 Z wielką niecierpliwością czekam na kontynuację tej pozycji!! Na pewno szybko o niej nie zapomnę, bardzo przywiązałam się do bohaterów i smutno mi, że muszę już opuścić ich świat 😪 Jeśli lubicie trylogię ,,Flawless", to czuję, że ta książka też skradnie Wasze serduszko 🫶🏻 Moje skradła w 100% i ogromnie Wam ją polecam! 😍😍

10. Recenzja: beebookstagram, Biegacz Wiktoria

    ⭐4/5 Była to jedna z najbardziej wyczekiwanych przeze mnie premier tego roku. Powiem szczerze, że trylogia "the chain" od Moni nie jest moim faworytem i nie przypadła mi do gustu jakoś bardzo. Z tego też powodu niesamowicie czekałam na kolejną historią spod pióra Rutki, ponieważ bardzo chciałam dać kolejną szansę jej książce. Ją jako autorkę osobiście bardzo uwielbiam i było mi wręcz przykro, że jej książki mi się nie spodobały. Dlatego, gdy tylko ruszyła przedsprzedaż i była odsłona (jednej z najpiękniejszych na świecie) okładki, wiedziałam, ze musze sięgnąć po tę książkę.  O czym musze wspomnieć od razu, to zdecydowanie to, jak polepszyło się pióro Moni. Mniej przekleństw (co było jednym z powodów, przez które średnio podobało mi się the chain), mniej bezsensownych opisów, lepiej napisani bohaterowie i lepiej poprowadzona fabuła. Do tego pojawia się tam paczka przyjaciół, czyli wątek, do którego mam słabość w książkach, oraz, choć nie jestem fanka trylogii ani samego Chase'a, UWIELBIAM, gdy autorki tworzą jedno duże uniwersum i ich bohaterowie pojawiają się również w innych książkach. Dlatego sceny z nim również czytało mi się przyjemnie. Brak niezrozumiałych dla mnie kursyw, a podkreślone pojedyncze słowa, tworzące pod koniec hasło było moim zdaniem ciekawym zabiegiem, które też mi się spodobało, więc znów zdecydowanie na plus.  Moje jedyne "ale" to relacja dwójki głównych bohaterów- Jane i Haydena. Mam wrażenie, że ominęliśmy moment, w którym z enemies stali się loves, bo gdy czytałam, to czułam się, jakby jednego dnia się nienawidzili, a drugiego już się całowali i wszystko było między nimi super. Nie czułam tego i wydaje mi się, jakby ta ich sympatia pojawiła się znikąd.  Całą książkę czytało mi się przyjemnie, choć przyznam, że czytałam ją długo, bo klika tygodni. I nie mam pojęcia, czego to jest powód. Pióro  autorki było super, rozdziały krótkie, bohaterowie ciekawi. A jednak gdzieś tam ta książka mnie męczyła. I z tego powodu nie dałam tej książce pięć  gwiazdek. Mimo wszystko, czekam na kolejny tom, ponieważ ostatecznie podobała mi się ta książka. Mimo kilku miunusuów, całość łączy się w piękną i komfortową historię. 

11. Recenzja: ___inlovewithbooks___, Stanek Julka

    Uwielbiam trylogię „The chain” autorstwa Moniki, więc byłam niezwykle ciekawa, jak spodoba mi się plj. Śmiało mogę powiedzieć, że książka bardzo mi się podobała. Było to zdecydowanie coś innego niż the chain, bardziej delikatne i słodkie, więc fajnie poznać twórczość Moniki z innej strony. Postacie Jane i Haydena niezwykle mi się podobały. Zostali świetnie wykreowani, od Jane czuć było taką dobroć i ciepło. Zdecydowanie chciałabym poznać dokładniej przeszłość bohaterów, bo tego mi trochę brakowało, ale pewnie będzie to zawarte w drugim tomie. Rutka potrafi tak dobrze przekazać emocje na papier, że za każdym razem, jak czytam jej twórczość trafia do mnie w inny sposób. Podsumowując, plj to cudowna pozycja, którą powinno poznać jak najwięcej osób, bo może akurat stanie się dla nich bezpieczną przystanią. Ja nie mogę doczekać się drugiego tomu, bo jak wiemy, Rutka bardzo lubi kończyć książki w takich momentach, gdzie potrzebujemy kolejnej części na JUŻ 😊

12. Recenzja: r3ading_journal, Zarajczyk Klaudia

    Są takie książki, które pozostają z nami na długo po ich skończeniu. Ciężko jest mi wtedy wypełnić po nich pustkę, a tęsknota za powrotem w poznane miejsca jest momentami przytłaczająca. Sięgając po Przystań Lepszego Jutra autorstwa Moniki Rutki, nie spodziewałam się, że historia ta, aż tak we mnie wsiąknie, sprawiając, że w dalszym ciągu - a w momencie kiedy to piszę, minęły dwa tygodnie od przeczytania - nie będę mogła przestać o niej myśleć. Książka, która z pozoru miała być tylko młodzieżówką, okazała się złożoną, pełną uczuć i emocji powieścią o odnajdywaniu na nowo swojego miejsca na świecie. Poznajemy siedemnastoletnią Jane, która ponownie w swoim życiu doświadcza niewyobrażalnej straty. W związku z utratą swojej ukochanej opiekunki Wandy, która zajęła się dziewczyną po śmierci jej matki, Jane jest zmuszona do przeprowadzki do innego miasta, aby tam, poczekać do swojej pełnoletniości. Zostaję adoptowana przez rodzinę Wellingtonów - syna Wandy, Andrew. Wellingtonowie starają się, aby Jane czuła się jak u siebie w domu, jednak nie zawsze wszystko jest tak proste, jakby się wydawało. Nowy dom, nowa rodzina i nowa szkoła zaczynają przytłaczać Jane. Na szczęście z pomocą w nowej rzeczywistości przychodzą jej synowie Andrew - osiemnastoletni Luke oraz sześcioletni Miles. Razem z nimi dziewczyna powoli otwiera się na nowe-stare znajomości. Piękna historia o radzeniu sobie ze stratą, o przyjaźni, odbudowywaniu relacji, traumatycznej przeszłości i problemach dnia codziennego. Ogromnie podobało mi się, że ekipa Luke’a przyjęła Jane do siebie jak starą przyjaciółkę, a jej pełna niechęci relacja z Haydenem nadaję całości historii niesamowitego napięcia. Czujemy, że Jane i Hayden mają za sobą jakąś wspólną przeszłość i odkrywanie tego, sprawiło mi sporo satysfakcji. Świetna kreacja bohaterów i treść, przez którą się wręcz płynie sprawiła, że nie mogłam oderwać się od książki, a poruszane w niej tematy nieraz doprowadziły mnie do łez, ale też do niekontrolowanego śmiechu. Ogromnie polecam Przystań Lepszego Jutra, bo po tak wartościową książkę, otuloną w przyjemną historię o nastoletnich rozterkach warto sięgnąć.

13. Recenzja: endlesschrisbooks , Groński Krystian

    Monika w kolejnej powieści, daje nam wiele komfortowych i wspaniałych motywów, które sprawiają, że czytając ją, z każdym kolejnym rozdziałem odnajdujemy kawałek siebie. Przystań to książka na którą bardzo czekałem i nie zawiodła mnie. Śmiałem się na niej, płakałem, utożsamiałem. Nie mogłem się od niej totalnie oderwać. Każda strona tej książki to było kolejne zdobyte doświadczenie, kolejna emocja. Niesamowite jest to, jak autorka w „zwykłą powieść dla nastolatków” wplątuje najważniejsze rzeczy, w życiu człowieka, o których często zapominamy, a które są nam tak bardzo potrzebne. Podoba mi się to, że każdy bohater jest od siebie inny, ale jednak łączą ich te same emocje. Jane to totalnie przeciwieństwo Haydena, ale jednak wiele rzeczy ich ze sobą łączy. Oczywiście nie zapominajmy, że jest to książka Moniki Rutki i na końcu musi się pojawić element, który wypali wasz mózg i zamieni go w pył. Podczas czytania przystani burza w waszym umyśle zamieni się w ciszę, pioruny zamienią się w zapach po deszczu a wy będziecie czuli się jakbyście odnaleźli rodzinę. Nie jest to łatwa książka, ale po przeczytaniu jej wniesie ona bardzo dużo wartościowych rzeczy do waszego życia. Przejście z enemies to lovers to było OH GOSHH tak piękne! Hayden i Jane mieli tak wiele cudownych momentów, dla których totalnie przepadłem i uwierzcie mi, jeśli szukacie prawdziwego motywu enemies to lovers, które pojawia się w książkach często, to tutaj dostaniecie ten wątek w lepszej odsłonie. Ta dwójka na zawsze będzie dla mnie Roszpunka i Flynnem 🕯

14. Recenzja: Czytelnia Emily, Małecka Emilia

    💭„- 𝐉𝐚𝐤𝐢𝐞 𝐳𝐚𝐭𝐞𝐦 𝐣𝐞𝐬𝐭 𝐭𝐰𝐨𝐣𝐞 𝐳̇𝐲𝐜𝐳𝐞𝐧𝐢𝐞? - 𝐍𝐚 𝐫𝐚𝐳𝐢𝐞 𝐧𝐢𝐞 𝐦𝐚𝐦 𝐳̇𝐚𝐝𝐧𝐞𝐠𝐨. 𝐙𝐚𝐜𝐡𝐨𝐰𝐚𝐦 𝐣𝐞 𝐧𝐚 𝐩𝐨́𝐳𝐧𝐢𝐞𝐣.” Monika Rutka wróciła do swoich czytelników z nową historią pełną bólu, wspomnień niesamowitych bohaterów, ale przede wszystkim - nadziei. Przystań lepszego jutra to historia Jane, która po raz kolejny traci bliską osobę. Dziewczyna po śmierci swojej opiekunki Wandy, przenosi się do jej syna, którego żona i dwaj synowie gotowi są podarować Jane dach nad głową, a wraz z nim - nowe życie. Wraz z tym po raz kolejny powraca przeszłość pod postacią znajomych z dawnych lat. W ich świecie również nadeszło sporo zmian, a Jane w końcu zaczęła dostrzegać jak niewiele o nich wie. Uwielbiam motyw drugiej szansy, a najbardziej jeśli chodzi o drugą szansę w przyjaźni. Tutaj autorka nam to zapewnia i stajemy się świadkami powrotu Jane do paczki, którą kiedyś znała. Im więcej czasu dziewczyna z nimi spędza, tym więcej trudnych spraw wychodzi na jaw. Najbardziej było mi żal Lucy. Tutaj czytelnik aż ma ochotę ją przytulić. Wszystkie jej odczucia i emocje były bardzo realistycznie opisane. Najbardziej lubię, gdy bohaterowie mają coś swojego - taki element, który kojarzy się tylko z nimi. Jane zbierała guziki. Teraz guziki będą kojarzyły mi się właśnie z tą powieścią. Monika Rutka zadbała też o dużą ilość przepięknych cytatów, które dają do myślenia. Nie zliczę ile drobnych karteczek przykleiłam, aby swoje ulubione mieć na wyciągnięcie ręki. Autorka zostawia nas z dużym plot twistem. Ten moment przeczytałam kilka razy. Z każdym kolejnym, nie mogłam doczekać się co będzie dalej, coraz mocniej. Czekam na kolejny tom!

15. Recenzja: toolateviceversa, Lis Patrycja

    ✨ „Bo jakkolwiek zakończy się ta historia, to, co się działo, będę wspominać z uśmiechem.” 🌸 Monika Rutka ponownie napisała dla nas wspaniałą historię. Stworzyła dom, w którym czujemy się komfortowo i bezpiecznie. Miejsce, w którym odnajdziemy siebie i poczujemy spokój. „Przystań lepszego jutra” pokochałam już od pierwszych stron. Od samego początku czujemy, że Monika oddała nam tu swoją najlepszą wersję. Fabuła dopracowana jest idealnie, a niesamowity styl pisania autorki, tylko podnosi poprzeczkę. Monika pisze bardzo przyjemnie, lekko i wciągająco. Potrafi oddać uczucia i emocję postaci, wspaniałe wartości, miłość i przyjaźń. Monika sprawi, że przeniesiemy się do świata bohaterów i nie będziemy chcieli z niego wyjść. Jane Miller to nastolatka, która w życiu wiele przeszła, ale mimo tego nie poddaje się i stara się iść z uśmiechem przez życie. Jest ambitna, przyjazna, sympatyczna, kochana, troskliwa i opiekuńcza. Polubiłam się z nią od samego początku. Jej kreacja skradła moje serce. Hayden Handerson jest tajemniczym meżczyzną. Cichy, skryty, bezczelny, opiekuńczy, czuły i przyjacielski. Jego małe gesty były urocze. Hayden jest idealnym przykładem przyjaciela i chłopaka. Chodząca zielona flaga. Relacja tej dwójki toczy się powoli. Ich wzajemne przekomarzania wielokrotnie doprowadzą nas do uśmiechów. Dbali o siebie pomimo, że bronili się przed tym. Nie mieli idealnego startu, ale małymi kroczkami doprowadzą do perfekcji. No bo co może stanąć im na przeszkodzie? Uwielbiam kreację tych bohaterów. Monika nadaje im takie cechy charakteru, przez które odczuwamy autentyczność postaci. Skradli oni moje serce i na pewno pozostaną w nim na dłużej. Autorka przedstawiła nam tu przepiękna więź pomiędzy przyjaciółmi. To jakim wsparciem i troską się darzyli jest imponujące. Razem przezywają wspaniałe chwile, jak również te trudne. Każdy z nas zasługuje na takich przyjaciół. Nie obędzie się również bez poruszenia trudnych tematów. Dlatego proszę, weź to pod uwagę. Przeczytamy tu o zaburzeniu odżywiania, samotności, żałoby, utraty własnej wartości. Fabuła płynie tu w odpowiednim tępie. Wciągnie i zaintryguje. Nie będziemy mogli oderwać się od tej historii. Wydarzenia w niej zamieszczone wywołają w nas ogrom przeróżnych emocji. Wielokrotnie będziemy smutni, ale również odczujemy radość i rozmiłowanie. Plot twisty zaskoczą nas niejednokrotnie. „Przystań lepszego jutra” to wspaniała i wartościowa historia. Niesie ze sobą przekaz warty zapamiętania. Dlatego nie zwlekaj, jak najszybciej musisz poznać losy tych bohaterów. Pozwól im, abyś mógł odczuć tu swój własny komfort i bezpieczeństwo. Z całego serca wam polecam! 🌸 📚♾️/5

16. Recenzja: https://www.tiktok.com/@rozdarta.ksiazka?_t=8amMFYsetV8&_r=1, Wyrostek Aleksandra

    🫶🏻 Książki Moniki są dla mnie jak moment, gdy stoisz na krawędzi klifu przy zachodzie Słońca, słyszysz fale odbijające się od brzegu skał i na chwilę Z A P O M I N A S Z. Zapominasz o wszystkim. To właśnie moja definicja poprzednich książek Rutki, a także „Przystań lepszego jutra”. Ta historia stanowi moją bezpieczną przystań, mimo bólu, który za sobą niesie. Nie ma słów, które mogłyby oddać piękno historii Jane i Haydena. To opowieść nie tylko o miłości, lecz także o ucieczce, problemach, z którymi każdy z nas się zmaga, samotności, strachu oraz ludziach, którzy stali się przyjaciółmi, a potem rodziną. Jane Miller to postać, z którą bardzo się zżyłam i pokochałam już od pierwszych stron. Uwielbiam to, że czasami przywodzi mi na myśl Anię z Zielonego Wzgórza, ale w nowoczesnej wersji. Dziewczyna zwraca uwagę na drobne rzeczy, które większość ludzi pomija, i dostrzega piękno we wszystkim. Jane jest bohaterką zniszczoną i samotną, ale jednocześnie bardzo silną. Za to jej relacja z Haydenem była dość specyficzna i trudna do zrozumienia. Na początku miałam ochotę krzyczeć na niego „CO TY ROBISZ, KOLEŚ?” (mimo to go kocham), ponieważ w pierwszych rozdziałach był dość dupkowaty? Tak, to dobre określenie… jeszcze dodam ze Jane to mój taki promyczek, który uświadomił mi wiele rzeczy więc dziękuje panno Miller Hayden Henderson co tu więcej mówić... chłopak z pozoru dość tajemniczy i arogancki, ale cholernie przystojny. Mój mąż kocham go całym sercem. W zasadzie to przez pierwszą połowę o chłopaku wiemy dość mało i jego zachowania dość często mnie irytowały. Ale momenty, w których opuszczał swoją maskę i się otwierał to dosłownie moje fav sceny. Dlatego po scenie z Monopoly przepadniecie dla HAYDENA NA 100%% i wiecie, co lepiej się przygotujcie, bo ten chłopak wiele razy potrafi zaskoczyć. Jakby ktoś kiedyś zapytał się mnie czym jest rodzina to kazałabym mu przeczytać „przystań lepszego jutra, bo to ekipa z Formby jest moją definicją RODZINY. Ta książka to moje chwilowe zapomnienie i z całego serca dziękuje Monika i nie wierzę że to już Szósta książka. Kolejna historia, dla której przepadłam, kolejna, która mnie poskładała. Ta historia to moje światełko w tunelu. Dziękuje

17. Recenzja: zle_charaktery, Brzozowska-Czyżak Agnieszka

    Było coś, co mnie urzekło. Porozmawiamy. "Przystań lepszego jutra" kryje w sobie wiele pięknych myśli. Takich chwytających za serce, nakłaniających do przemyśleń i uczących zrozumienia. To historia o mroku, który skrywamy. O sekretach, których sami się wstydzimy. O problemach, uczuciach, rozterkach i troskach. O wstydzie i obawach. O ludziach zupełnie różnych, a jednak tak podobnych. Podobała mi się dojrzałość bohaterów. Bardzo bardzo dobra kreacja, z której wybrzmiewały wartości, indywidualność i specyfika niemal każdej osoby, którą dane nam było poznać choć trochę. Pomysł okazał się tym, co mnie urzekło. Motyw found family skradł moje serce. Hayden skradł moje serce. A Miles? Cóż pokochałam tego słodziaka. Sytuacja dotycząca Oliego była wspaniała. Smutna, dająca nadzieję i rozczulająca. Zresztą nie tylko ta. Było ich wiele, a ja wiele razy miałam ciarki. Na uwagę zasługują też świetne dialogi. Wyważone, w punkt, a przy tym interesujące. Zresztą cała historia jest ultra płynna, przyjemna w odbiorze. Nie mam jej nic do zarzucenia. Czytanie sprawiło mi wielką przyjemność. A co najważniejsze okazuje się, że autorka jest mistrzynią emocji. Mam tylko nadzieję, że wszystkie popękane kawałki uda się skleić... A wydanie? Przepiękne. Lepiej być nie mogło.

18. Recenzja: Tiktok, Wielgosz Gabriela

    ,,𝐏𝐫𝐳𝐲𝐬𝐭𝐚ń 𝐥𝐞𝐩𝐬𝐳𝐞𝐠𝐨 𝐣𝐮𝐭𝐫𝐚” 𝐌𝐨𝐧𝐢𝐤𝐚 𝐑𝐮𝐭𝐤𝐚 𝐨𝐜𝐞𝐧𝐚: 𝟒,𝟗/𝟓 ★ 𝐤𝐚𝐭𝐞𝐠𝐨𝐫𝐢𝐚 𝐰𝐢𝐞𝐤𝐨𝐰𝐚: 𝟏𝟓+ Z twórczością Moniki spotkałam się wcześniej i jak zawsze nie zawiodłam się na tej książce. Przez tą historię się dosłownie leciało, gdybym miała więcej czasu jestem pewna, że skończyła bym ją w kilka godzin, w 100% mogę nazwać ją moją przystanią🫶🏻 Cała ekipa z Formby Haydena, Luka, Lucy, Patricka noi nasza Jane… zostanie mi w pamięci baaaaardzo długo, to była naprawdę wspaniała historia.❤🩹

19. Recenzja: booksandpatka , Ramian Patrycja

    "Zrozumiałam, że dom nie jest miejscem. Dom to ludzie, przy których czujemy się bezpiecznie." Dom. Jakbym musiała jednym zdaniem określić Przystań Lepszego Jutra, nazwałabym ją domem i moim nowym bezpiecznym miejscem. Dawno, żadna książka, nie sprawiła, że czułam się tak dobrze i komfortowo, czytając ją, jak ta. Jane to siedemnastolatka, która traci ostatnią bliską jej osobę, a dokładniej Wandę, która wychowywała ją po śmierci jej rodziców. Aby nie trafić do domu dziecka, przeprowadza się do syna Wandy. Ma on dwójkę dzieci, osiemnastoletniego Luke’a i sześcioletniego Milesa. W nowym domu nie czuję się swobodnie, wręcz czuję się nie chciana, ale Luke i Miles starają się jej jak najlepiej pomóc. Luke ma grupę swoich przyjaciół, do których Jane również zaczyna należeć i jest tam Hayden Handerson, czyli nasz główny bohater. Jane i Hayden mają wspólną przeszłość, dość bolesną dla głównej bohaterki, więc nie dogadują się najlepiej. Jednak z czasem zaczynają się coraz lepiej poznawać i rozumieć. A i od razu wspólne, że przepadniecie dla Haydena i wszystkich jego większych i mniejszych gestów. "Kobiety powinny znać swoją wartość i mieć wobec nas wysokie wymagania, a nie zgadzać się na minimum. Lubimy wyzwania." Chłopak posiada swoją własną biblioteczkę i cytuje jej książki, czy samo to nie brzmi już cudownie? Ale żeby nie było aż tak kolorowo, Hayden również posiada dość bolesną przeszłość, o której nie chce mówić. Przez co jest dość oziębły i zdystansowany, jednak wraz z pojawieniem się Jane coś zaczęło się w nim zmieniać… To, co Monika tutaj zrobiła, brak mi słów, żeby to opisać. Uwielbiam, kocham, ubóstwiam. Jedne z kilku słów, którymi mogę określić tę historię. Wiem, że nawet nie będę wstanie wyrazić wszystkich moich słów określających tą książkę. Jest pełno momentów i scen, przy których byłam bardzo wzruszona i na długo zostaną mi w pamięci. Pióro Moniki jest lekki i miłe do czytania. Ja czytając, dosłownie płynęłam, bardzo szybko mi to szło i nic mnie nie męczyło. I oficjalnie mogę stwierdzić, że jest to moja ulubiona książka z pod pióra autorki. Jest to młodzieżówka, czy taka słodka? Tego bym nie powiedziała. Tak jest tu pełno i słodkich momentów, ale znajduje się tu również wiele innych ważnych rzeczy. Oprócz romansu, co jest częścią historii, nie powiedziałabym, że najważniejszą, znajdziemy tu też wiele ważnych tematów takich jak odnajdowanie siebie, relacje z rodzicami i bliskimi czy po prostu prawdziwa przyjaźń między ludźmi. "Wtedy zrozumiałam, że prawdziwy przyjaciel zaakceptuje twoje dziwactwa i nie będzie próbował cię zmieniać." To jak opisała uczucia towarzyszące młodej Jane i jej problemy z dostosowaniem się do nowego miejsca, nawiązaniem znajomości, problemami z przeszłością wyszło jej wspaniale. Czytając, czułam się, jakbym sama przeżywała, to co Jane. Coś, o czym muszę też wspomnieć to relacja Jane z Lukiem, uwielbiam ich i to jak dobrymi są dla siebie przyjaciółmi. Są oni idealnym przykładem na bratnie dusze, nie zawsze musi być to romantyczna relacja i tutaj mamy idealny tego przykład. Co do zakończenia, nie spodziewałam się go, ale to sprawiło, że jeszcze bardziej jestem ciekawa, drugiej części. Ogromnie polecam, bo u mnie ta pozycja, już znalazła miejsce w topce 2024.

20. Recenzja: FikcyjniMężowie, Dyszka Emilia

    Nie jest dla mnie zaskoczeniem fakt, że jestem zachwycona tą książką, ponieważ wszystko co wychodzi z pod pióra Moniki staje się moją miłością. Uwielbiam styl pisania autorki i wszystko jest pięknie dopracowane, łącznie z szatą graficzną książki. Tutaj nie tylko okładka jest piękna ale również jej środek. „Przystań lepszego jutra” stała się moim domem, książką do której zawsze będę chciała wracać aby zaznać spokoju. Historia pokazuje wszystkie najważniejsze wartości w życiu. Pokazuje silne więzi grupy przyjaciół, jaką moc ma rodzina, a przede wszystkim miłość do drugiego człowieka. Ta historia jest piękna nie tylko ze względu na wspaniałe relacje jakie występują w lekturze, ale również pokazuje problemy z jakimi grupa nastolatków musi się zmagać dzięki czemu historia staje się prawdziwsza. Hayden i Jane niewątpliwie skradli moje serce i na pewno zostaną tam na dłużej. Zostali oni tak wykreowani, że każdy nas mógłby się z nimi utożsamić. Monika jak zwykle nie zawiodła i sprzeczki głównych bohaterów wywoływały uśmiech na mojej twarzy. Z kolei zakończenie jak na autorkę przystało sprawia, że nie potrafię doczekać się następnego tomu. „Przystań lepszego jutra” nie jest typową młodzieżówką. Jest za to przystanią dla zbłąkanych, uciekających dusz. Mam nadzieję, że gdy po nią sięgnięcie odnajdziecie swój wewnętrzny spokój. „Zrozumiałam, że dom nie jest miejscem. Dom to ludzie, przy których czujemy się bezpiecznie.”

21. Recenzja: mrs.addictreader, Żabińska Zuzanna

    „Przystań lepszego jutra” Monika Rutka Kocham historie napisane przez Monikę Rutkę, a „Przystań lepszego jutra” wcale nie jest wyjątkiem. Opowieść o Jane i Haydenie to jedna z tych książek, która szybko stała się moim domem. Kreacja bohaterów to coś cudownego. Każdy ma swój charakter, ale pozostają bardzo naturalni, przez co z łatwością można się z nimi utożsamić. Książka porusza ważne tematy w taki sposób, że łzy podczas czytania są nieuniknione.Przepełniona jest ona mnóstwem wzruszających, trudnych, ale także uroczych momentów. Styl pisania Moniki jest piękny i idealnie pasuje do opisywanej przez nią historii. Kocham ten tytuł całym sercem i będę polecała każdemu, kto na chwile chciałby uciec. 5/5 ★

22. Recenzja: kasiawksiazkach, Witek Katarzyna

    MOŻE ZAWIERAĆ SPOJLERY  Ocena: ★★★★☆ Ta książka była moją pierwszą od Moniki Rutki, chociaż na swojej półce mam jeszcze trylogię The Chain. Przeczytałam ją naprawdę szybko - miałam wrażenie, że przez nią płynę i nie wiedziałam kiedy te kartki same się obracały. Spędziłam przy niej miło dzień i wręcz mogę pokusić się o stwierdzenie, że odpoczęłam. Fabuła jest przyjemna, jak dla mnie leciutka i niezbyt przepełniona różnymi intrygami. Bardzo polubiłam postać Jane, choć Haydena jeszcze bardziej 🤭 Uwielbiam jego żarty i sposób bycia. To, że jest delikatny i wrażliwy. Jane za to, po prostu było mi szkoda. Biedna tyle straciła w życiu i na nic nie zasłużyła :( Cieszę się, że dogadała się końcowo z rodziną Wandy, bo okazali się przekochani. Szczególnie Miles roztopił me serce 🥹 Bardzo podobał mi się klimat tej książki, jest on tak przytulny, że sama powieść otula jak ciepły kocyk 🥰 Bohaterowie świetnie wykreowani - no po prostu książka idealna! Jedyne co mnie zawiodło to zakończenie - spodziewałam się czegoś zupełnie innego, dlatego moja ocena spadła aż o gwiazdkę. Nie mniej jednak - naprawdę polecam! Jest to książka warta uwagi, która sprawi, że zakochacie się w bohaterach i zapragniecie razem z nimi spędzać czas w domku na wzgórzu 🤍 

23. Recenzja: books.bywikaa, Wilk Wiktoria

    hejoo witam was ponownie na recenzji kolejne przeczytanej książki w kwietniu. Dzisiaj miałam okazję skończy czytać Przystań i powiem tak : potrzebuje drugiego tomu potrzebuje terapii nie mam już czym płakać Hayden marry me To taki krótki wstęp hahah, jest to moja pierwsza książka od Moni i O MÓJ BOŻE jakie to było dobre. Dreszczyk nie opuszczał do końca, Jane kocham ale jeszcze bardziej Hayden’a. Ta historia wyssała ze mnie wszystkie emocje szczęście, zauroczenie i płacz(razy dwa). To jak pięknie było wszystko opisane a przede wszytkim przemyślenia bohaterów na różne tematy WOW jestem pod wrażeniem. Oczywiście wiedziałam, że książka będzie dobra patrząc na to że wzięłam ją do recenzji przez zachętę Karoli lov you, ale nie spodziewałam się, że tak bardzo pochłonie mnie ta historia, i że tak bardzo się w niej zakocham. Poznanie historii Jane nie przyszło mi z łatwością dziewczyna przeszła dużo, a jej przeżycia jeszcze się nie skończyły, natomiast poznanie historii Haydena wyrwało mi serce. Książka oczywiście ma swoją paczkę przyjaciół, którzy stają się moimi nowymi ulubieńcami. A Lucy i Luke zostają moimi top 1 przyjaciółmi, takich przyjaciół to naprawdę rzadko teraz spotkać. Moją jedną z ulubionych scen będzie napewno scena z Monopoly. 🥹🤍 Historia Jane i Hayden’a jest piękna to jak próbują się do siebie zbliżyć ale jednocześnie robią krok w tył bojąc się uczucia a może i straty, pełne zawirowania przemyślenia rozmowy prowadzą do znalezienia wspólnego języka. Do czasu bo przecież to Monika Rutka. Ostatni rozdział mnie załamał. Tyle w temacie jeżeli chcecie wiedzieć więcej musicie koniecznie przeczytać. „I biegnę. I wszystko mnie boli. I znowu się boję.” Ta książka stała się moją przystanią to wiem. 🤍 ocena: ♾/5 to jest coś więcej niż zwykła książka, to jest coś czego nie jestem w stanie opisać słowami. 💋

24. Recenzja: liv.in.books, Dziura Oliwia

    Nie rozumiemy wielu rzeczy. Może to dobrze. Gdy człowiek rozumie zbyt wiele, wiedza, którą posiadł, zaczyna go przerastać i przytłaczać. Na wiele rzeczy szukamy logicznego i racjonalnego wytłumaczenia. Ciężko nam uwierzyć w coś, co jest niewytłumaczalne. Bo jak wytłumaczyć to, że człowiek jest w stanie zacząć traktować niemalże obcych ludzi jak rodzinę? Wielu, żyje w dość mylnym przekonaniu, że tylko ci, z którymi jesteśmy powiązani więzami krwi są naszą rodziną. Rodzina to nie tylko krew. O ile nie mamy wpływu na to, z kim powiąże nas pokrewieństwo, tak możemy zdecydować, kto zostanie naszą rodziną. To ludzie, przed którymi się nie ucieka. To ludzie, z którymi się to robi. To tylko jedna z wielu refleksji, jaką przyniosła mi lektura „Przystani Lepszego Jutra”. To historia, która nieraz skłoni was do myślenia i dłuższej analizy oraz zajrzenia w głąb siebie. Zaczynając czytać tę książkę pozwoliłam, by jej bohaterowie złapali mnie za rękę i zabrali do Formby, w którym zgłębiałam jedno zasadnicze pytanie - czym owa tytułowa „Przystań Lepszego Jutra” jest? A odpowiedź miałam tuż pod nosem, choć tego nie widziałam. Teraz pozwólcie bym to ja, złapała was za rękę i przeprowadziła po tej historii moimi oczami. Zacznijmy od początku. Zacznijmy od przyjazdu Jane Miller do Formby, w którym dziewczyna na nowo musi ułożyć swoje życie i mierzyć się z poczuciem braku przynależności i odrzucenia. Historia ta urzekła mnie niemalże od dedykacji, a pierwsze strony dosłownie mnie do siebie przyssały, nie pozwalając bym choć na chwile odłożyła książkę. Pióro Moniki znam nie od dziś, a jej książki stały się dla mnie tymi, po które mogłabym sięgać w ciemno, bez obawy, że nie wpiszą się w moje gusta. Uważam Rutkę za niezwykle mądrą osobę. Jej książki to kopalnia dygresji, przemyśleń oraz prawd i wartości życiowych, o których my - ludzie często zapominamy w tym zgiełku codzienności. Nie wiem, na ile trafne jest to określanie, lecz myślę, że nazwanie przystani, powieścią o dojrzewaniu jest dość trafne. To przepiękna historia o dorastaniu, w parze, z którym idzie dostrzeganie coraz to większej ilości rzeczy, które do tej pory były dla nas błache, jednak z wiekiem okazały się tak istotne. To historia o nastolatkach, którzy mimo swojego młodego wieku, przeżyli naprawdę wiele, a cechująca ich dojrzałość jest czymś godnym podziwu. Dojrzałość nie wynika z wieku, a z ilości doświadczeń posiadanych na swoim koncie. Ci bohaterowie każdego dnia dźwigają bagaż i choć czasem, ten ich przygniata - oni stale walczą. Luke, Briana, Lucy, Patrick, Hayden i Jane. Każdy z nich ucieka. Niektórzy przed przeszłością, która tak kurczowo się ich trzyma. Niektórzy przed myślami, które potrafią być destrukcyjne. Niektórzy po prostu uciekają przed światem. Każdy z nas to robi. Mniej lub bardziej świadomie. Każdy z tych bohaterów ma swoją własną historię i przeszłość, która doprowadziła ich do miejsca, w którym obecnie się znaleźli, ale każdy z nich ma w sobie oparcie. Gdyż w każdym z nich kryje się owa „przystań”. I tę odpowiedź miałam tuż pod nosem, ale by się o tym przekonać musiałam przeczytać całą książkę, a to z kolei okazało się niezwykłą przygodą. Postać Jane Miller okazała mi się najbliższa. To w niej odnalazłam kawałek siebie. Jane jest jedną z piękniejszych bohaterek, o jakich przyszło mi czytać. Ciężko mi wytłumaczyć, na czym jej piękno polega, gdyż aby się o tym przekonać sami musicie sięgnąć po tę pozycję, ale myślę, że przede wszystkim wynika to z jej autentyczności. I ciętych tekstów rzucanych w stronę Haydena (ale to taki szczegół). Jane jest prawdziwa. Nie jest przerysowana ani wyidealizowana. Jane to Jane. Ze wszystkimi wadami i zaletami. Ze wszystkimi dziwactwami i doświadczeniami. Mówiąc kolokwialnie jej głowa to jeden wielki uporządkowany bałagan. Bardzo lubię to określanie, jeśli mam być szczera. Jest nietypowe, ale oddaje wszystko. Relacja Jane i Haydena nie raz sprowadziła na moje usta uśmiech tak szeroki, że sama nie mogłam uwierzyć, że jestem w stanie tak pięknie się uśmiechać. A ich teksty? No kilka chyba już sobie podkradłam i wprowadziłam do swojego słownika, bo nie mogłam się wręcz powstrzymać. Hayden to zagadka. Był nią dla mnie, gdy tylko zaczęłam czytać i jest nią nadal, dlatego ogromnie nie mogę doczekać się drugiego tomu, by móc go poznać jeszcze lepiej. Historia o dojrzewaniu, przyjaźni, codzienności oraz mierzeniu się z problemami. Po prostu historia o życiu i polu zasianych nadziei. Opowieść o tym, czym tak właściwie jest życie i tym, jak odnaleźć swoją własną przystań.

25. Recenzja: @viccbookss, Kwaśniak Victoria

    Nigdy wcześniej nie miałam styczności z twórczością Moniki, a po tej historii mogę stwierdzić, że sięgnę po jej wszystkie poprzednie książki i będę wyczekiwać każdych kolejnych. „𝐏𝐫𝐳𝐲𝐬𝐭𝐚ń 𝐥𝐞𝐩𝐬𝐳𝐞𝐠𝐨 𝐣𝐮𝐭𝐫𝐚” to książka, która wciągnie was w swój klimat i od której nie będziecie mogli się oderwać. To jak piękna jest ta historia i jak wiele nosi za sobą wartości jest po prostu niewyobrażalne. Są tu cudowne cytaty, które dają wiele do myślenia i są naprawdę bardzo wartościowe. Widziałam wiele pozytywnych opinii, więc nastawiłam się na naprawdę dobrą książkę i się ani trochę nie zawiodłam. Wywołała ona we mnie wiele uczuć. Tak szybko mi się ją czytało, że nawet nie zauważyłam, że już zbliżam się do końca. Kocham całą fabułę tej książki i to jak wykreowani są bohaterzy. Bardzo szybko się do nich przywiązałam. Bardzo poruszył mnie też wątek związany z chorobą Olivera, który jest przyjacielem Milesa, czyli sześciolatka, który skradł moje serce. Nie mogę już doczekać się kolejnego tomu i jestem pewna, że Monika nas nie zawiedzie. 5/5 ✩ vic :

26. Recenzja: bookaholic,etc, Foreiter Nadia

    🌸💚📸☀ Nieczęsto zdarza się żebym czuła, że książka była mi przeznaczona w danym momencie mojego życia, ale tym razem właśnie tak było. Bo potrzebowałam tej historii bardziej, niż się spodziewałam, że mogę jakiejś potrzebować. Od samego początku czułam, że czytając tę książkę wracam do domu. Jej klimat i wspaniali bohaterowie, z którymi mogłam się utożsamić, sprawili, że każdy rozdział chłonęłam całą sobą. Mam słabość do motywu found family, a tutaj został on poprowadzony w bardzo rozczulający sposób. Hayden Henderson jest chodzącą zieloną flagą, bo pomimo tego, że w przeszłości skrzywdził Jane, potrafił przyznać, że schrzanił i nie powinien wytykać dziewczynie jej wagi. Takich chłopaków potrzebuje literatura, a już zdecydowanie potrzebuję takich ja😭(najlepiej tylko dla siebie haha) Jane Miller również skradła moje serce swoja dobrocią i ogromnym sercem, pomimo tego, że sama ciągle zmagała się z wydarzeniem z przeszłości. Ta historia mnie nie tylko zauroczyła, ale obudziła we mnie wiele innych ciepłych odczuć podczas czytania. Była delikatna i napisana z niezwykłą wrażliwością, ale nie brakowało w niej smutku i uczucia niemocy bohaterów. Teraz zostało mi wyczekiwać kolejnego tomu, chociaż myślami pozostanę przy tej historii jeszcze na długo.

27. Recenzja: angelsx_book, Kowalska Nikola

    [Q] Jaka książka Was ostatnio miło zaskoczyła?  TW: żałoba, uzależnienia od substancji psychoaktywnych, samotność, z@burzeni@ odżywiania. W moim przypadku była to właśnie „Przystań lepszego jutra”! Moim pierwszym spotkaniem z Moniką Rutką był „Spark”, który fabularnie może i mi się podobał, ale było tam tak dużo opisów, że nie kontynuowałam już czytania tej serii. Później wyszło „The wave”, które bardzo mi się spodobało, a „Przystań lepszego jutra” bardzo, bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Niesamowita historia, osamotnionej rodziny, która pokazuje, że rodziną nie muszą być tylko osoby, z którymi połączyły nas więzi krwi. Bardzo rzadko zaznaczam coś znacznikami w powieściach. Tym razem wykorzystałam ich bardzo dużo. Ta historia porwała mnie od pierwszych stron i przeczytałam ją w ciągu jednego dnia. W „Przystani lepszego jutra” mamy dużo bolesnych wspomnień z przeszłości głównej bohaterki, która zaczyna ją trochę doganiać w teraźniejszości. Jane jest bohaterką, którą polubiłam od pierwszych stron i totalnie nie mogę się doczekać drugiego tomu❤ Tutaj macie jeden z cytatów, który bardzo mnie urzekł w tej powieści: Przeprowadzka do Formby coś mi uświadomiła. Zrozumiałam, że niemal każdy człowiek jest taki sam. Wszyscy zakładamy maski by ukryć prawdę. Uśmiechamy się jednocześnie umierając wewnętrznie. Robimy dobrą minę do złej gry, bo nie chcemy litości, bo się wstydzimy, bo nie chcemy zrzucać na niczyje barki ciężaru swoich doświadczeń. Każdy z nas ucieka. Przed bólem, smutkiem, samotnością. Zrozumiałam, że dom nie jest miejscem. Dom to ludzie, przy których czujemy się bezpiecznie. Którzy wesprą nas w każdej chwili i nie zostawią na polu bitwy, Którzy będą z tobą walczyć nawet bez broni. Którzy założą ci okulary pływackie, żebyś nie płakała od cebuli; zrobią maraton Harry’ego Pottera i będzie ich interesowało twoje samopoczucie; będą z tobą tańczyć i pozwolą być sobą; zetną włosy dla chorego chłopca i staną przed twoją pijaną matką, byś ty nie musiała się z nią mierzyć. By oszczędzić ci cierpienia. Ocena: 4⭐/5

28. Recenzja: w.czytana_, Ruchała Wiktoria

    𝐫𝐞𝐜𝐞𝐧𝐳𝐣𝐚 𝐫𝐞𝐜𝐞𝐧𝐳𝐞𝐧𝐜𝐤𝐚 Wow. Spodziewałam się ,że będzie dobra ale była jeszcze lepsza. Nie dość ,że ta okładka jest prześliczna to treść z nią wygrywa. Styl pisania autorki jest bardzo przyjemny i w moim odczuciu czyta się go bardzo dobrze. Bohaterowie zostali bardzo dobrze wykreowani. Jane Miller bardzo dużo przeszła ale mimo tego chodzi codziennie z uśmiechem na twarzy. Od początku poczułam bliskość z Jane ale sama nie umiem wytłumaczyć dlaczego tak jest. Została wspaniale wykreowana i przez to momentami czułam jakbym była tam koło niej. Nie ma takiej rzeczy ,która by mnie w tej bohaterce denerwowała. Hayden podobnie tak ja Jane, przeszedł wiele ale mimo tego się nie poddał. Główny bohater już zyskał swoje miejsce w śród moich mężów książkowych. Naprawdę podobało mi się to jak potem zachowywał się wobec głównej bohaterki. Mogę śmiało powiedzieć ,że historia Jane i Haydena zalicza się do jednej z moich ulubionych. Bardzo podoba mi się tępo w jakim to wszystko się dzieje. Przystań przeczytałam w 2 dni chodź miałam wielki zastój czytelniczy i myślę ,że choćby po ilości znaczników ,które tam przykleiłam można stwierdzić iż Przystań Lepszego Jutra stała się moją bezpieczną przystanią. Koniec tej książki rozwalił mnie i nigdy bym się go nie spodziewała. Bardzo potrzebuję drugi tom tej historii na wczoraj. Podsumowując Bardzo polecam przeczytać ją i poznać tę cudowną historię ,która z pewnością wam się spodoba. 𝟓⭐/𝟓⭐ 

29. Recenzja: malizabooktok, Olejniczak Maliza

    Książki Moniki to dla mnie dom, a ta historia sprawiła, że do niego powróciłam. Czuję się mocno związana z bohaterami i kibicuje im z całego serca. Dalej brakuje mi słów do opisania tej powieści i wiem, że jeśli sięgnięcie po tą historię to zrozumiecie. Jane, główna bohaterka, jest tak wzruszającą postacią. Jej słowa i cały mindest to moje imperium rzymskie. Nastolatka jest po wielu ciężkich wydarzeniach, straceniu praktycznie wszystkich bliskich osób a dalej potrafi doceniać każdą najmniejszą chwilę swojego życia. Czytając jej słowa nie da się nie wzruszyć. To jak cudowne udało jej się nawiązać relacje było miodem dla mojego serca. Przez całą książkę świetnie się bawiłam i oddałabym wiele, aby móc przeczytać tą historię jeszcze raz nie znając jej treści. Przez tą zabawę zapomniałam jaką specyfikę mają do siebie książki Moniki i straciłam czujność. Zakończenie, które i tak było niespodziewane i bolesne, uderzyło we mnie z zdwojoną siłą. Przez 15 minut siedziałam i patrzyłam się w ścianę. Nie wiedziałam co mam ze sobą zrobić. Historia zabierała mnie do świata o którym zawsze marzyłam. Czytając te strony widziałam grupkę przyjaciół siedzących na tarasie, w domku nam morzem, piękne zachody słońca, polany. Chyba jedynym minusem tej książki był błąd ortograficzny w jednym z rozdziałów, ale Monika już o nim wie i robi korektę. Ta historia na długo zostanie w mojej pamięci, nie mogę doczekać się kontynuacji, stała się ona moją przystanią lepszego jutra.

30. Recenzja: wiecej_niz_ksiazki, Pompa Pamela

    Jeśli szukacie historii, która jest przepełniona przyjaźnią, miłością oraz bezpieczeństwem, ale również wieloma tajemnicami, cierpieniem i niezrozumieniem to ta książka będzie idealna dla Was. Jane traci wszystkie najbliższe jej osoby. Zostaje zaadoptowana przez Andrew, syna swojej ukochanej opiekunki, która niestety również odeszła. Dziewczyna musi odnaleźć się w nowej codzienności. Zna rodzinę, do której teraz należy, ale bywają momenty kiedy czuje się przy nich obco - zwłaszcza przy dorosłych. Na szczęście pełną akceptację znalazła przy ich synach. Luke i Miles sprawiają, że życie dziewczyny nabiera barw. Ma z nimi cudowny kontakt i z każdym dniem stają się sobie coraz bliżsi. Miles jest uroczym sześciolatkiem, który wielokrotnie skradnie Wasze serca. Czuć od niego taką beztroskę i ciekawość świata. Jane zawsze stara się urozmaicić ich wspólny czas poprzez różne kreatywne zajęcia oraz daje mu dużo wsparcia w jego małym niezrozumianym świecie. Natomiast Luke jest niczym bratnia dusza dla Jane. Są dla siebie najlepszymi przyjaciółmi, rozumieją się jak nikt inny i zawsze mogą na siebie liczyć. Dzięki niemu dziewczyna poznała wiele wspaniałych osób, z którymi stworzyli małą rodzinę. Wśród paczki przyjaciół jest również Hayden. Jego postać mnie bardzo zainteresowała ponieważ już od samego początku czuć, że pomiędzy nim a Jane doszło do pewnego spięcia w przeszłości. Dziewczyna jest do niego bardzo wrogo nastawiona i próbuje omijać go szerokim łukiem, natomiast on ma świetną zabawę w prowokowaniu jej. Ich relacja jest jak sinusoida. Raz robią dwa kroki w przód, później trzy kroki w tył. Ale po zagłębieniu się w ich problemy rozumiem czemu tak było i bardzo mi się to podobało. Lubię Haydena! A jego historia jest naprawdę wzruszająca i boje się jakie mogą być tego skutki uboczne. Uwielbiam klimat jaki panował w tej książce. Mała chatka w lesie, piękny widok na morze, spacery wzdłuż brzegu późną porą, lasy, łąki… chciałabym chociaż jeden dzień spędzić w tym miejscu. I biec. Niczego nie czuć. I niczego już się nie bać. Czekam na więcej.

31. Recenzja: jxlkaczyta, Kowalska Julia

    𝐑𝐄𝐂𝐄𝐍𝐙𝐉𝐀 „Przystań lepszego jutra” - Monika Rutka „Krzycz do woli, wypłacz się… albo nie. Nie słuchaj mnie. Rób, co chcesz. Zostanę tu tak czy siak.” Szósta książka, która wyrwała moje serce. Szósta książka, której te serce oddałam. To było piękne, po prostu. Książki Moniki są moją bezpieczną przystanią odkąd pierwszy raz po nie sięgnęłam. Stały się przystanią, w której mogę przestać udawać i po prostu biec nie oglądając się za siebie. W każdej historii spod jej pióra jestem w stanie odnaleźć cząstkę siebie, ale również ją zostawić w kartkach papieru przelewających się przez moje palce. Największe poruszenie wzbudziła we mnie przyjaźń rodząca się między bohaterami. Ciepło rozlewało się po moim wnętrzu, ponieważ oni wiedzieli, że mogą na siebie liczyć, gdy grunt osunie im się spod nóg. Stali się dla siebie rodziną, a to ukazuję nam, chociażby sytuacja w 22 rozdziale, który dostaje bezapelacyjnie miano mojego ulubionego. Solidarność i po prostu dobroć, która płynie z ich serc sprawiła, że przepadłam. Znając poprzednie książki Moni wiedziałam, a wręcz byłam pewna, że koniec sprawi, że moje serce pęknie na pół. Pustka, która poczułam po skończeniu była niewyobrażalnie wielka. Bawiłam się przy niej niesamowicie dobrze, na tyle, że słowa nie opiszą moich dobrych wspomnień. Uważam, że każdy powinien sięgnąć po Przystań, ponieważ niesie za sobą wiele spraw, których na codzień możemy nie zauważyć, rzeczy, które giną w tłumie, a zasługują na to, żeby na moment się zatrzymać. Książka, która niesie za sobą pełno wartości, książka która ukazuję relacje między ludzkie od każdej strony, problemy z którymi mierzymy się na codzień i najważniejsze uświadamia nam, że każdy z nas ucieka i nie jest to powód do wstydu. Każdy z nas zasługuje na swoją bezpieczną przystań. Więc tylko czekam, aż ponownie ucieknę w Przystań lepszego jutra.

32. Recenzja: bubertoss, Lisiecki Hubert

    Ostatnio skończyłem czytać książkę spod pióra Moniki Rutki pt: "Przystań lepszego jutra" i muszę przyznać, że mnie mega zachwyciła, jest to wyjątkowa historia. Czytając nigdy wcześniej nie doświadczyłem tylu emocji na raz, książka mnie tak wciągnęła, że skończyłem ją w jeden dzień! Moim ulubionym bohaterem jest na pewno Hayden, który był po prostu HJASJKDJIAJUIOSJUD. Bardzo i to bardzo polecam sięgnąć po tę książkę, jest niewątpliwie warta do przeczytania!!! Polecam!!!

33. Recenzja: Karolina Jałunin, Jałunin Karolina

    ,,Przystań lepszego jutra" od Moniki Rutki nie jest moim pierwszym zetknięciem z piórem tej autorki, dlatego wiedziałam, że ta książka będzie dobra. Jednak bałam się, że mi się nie spodoba, bo jest to coś innego po poprzednich dość ,,mrocznych" historiach Moni, ale myliłam się i bardzo się cieszę z tego powodu. ,,Wraz ze śmiercią ukochanej opiekunki Wandy Wellington siedemnastoletnia Jane Miller traci ostatnią bliską sobie osobę. Osierocona dziewczyna musi doczekać dorosłości w domu syna Wandy, Andrew, jego żony Anny i ich dwóch synów. Na szczęście Wellingtonowie nie są jej zupełnie obcy, o ile w towarzystwie dorosłych Jane od zawsze czuła się skrępowana, o tyle w osiemnastoletnim Luke'u znalazła bratnią duszę, a w sześcioletnim Milesie młodszego brata, którego nigdy nie miała. Zmiana otoczenia po śmierci Wandy niesie za sobą nie tylko paraliżujące uczucie wyobcowania, ale też powrót do przeszłości. Chodzi o przyjaciół Luke'a, Briana, Lucy, Patricka i Haydena. Owszem, myśl o spotkaniu z Brianem i Lucy przywołuje wiele cudownych wspomnień, jednak tego samego nie można powiedzieć o pozostałej dwójce. Hayden w szczególności zaszedł Jane za skórę, ponieważ nikt nigdy nie upokarzał jej tak jak on." opis pochodzi od wydawcy. Nie żałuję żadnej minuty, spędzonej na czytaniu tej historii. Zakochałam się w niej i znalazłam swoją przystań lepszego jutra. Monika niesamowicie wykreowała głównych bohaterów, ale również pobocznych. Jane prawdopodobnie trafi do mojego top 5 najlepszych żeńskich bohaterek, nie była naiwna względem Haydena co bardzo mi się podobało. Chłopak za to nie był typowym ,,bad boyem”, miał owszem swoje typowe zachowania, które często możemy spotkać w literaturze, ale nie był taki ,,oklepany”. Oboje dostali charakter, ale tak jak wspomniałam wcześniej, Monia nie zapomniała o pobocznych postaciach, uważam że bardzo dobrze ich wykreowała, dostali swoją osobowość i historię, która była niestety dość bolesna, zważywszy na ich młody wiek. Dostaliśmy delikatny wątek romantyczny, jednak nie był on mocno wyczuwalny, ich relacja rozwijała się stosunkowo wolno i było to bardzo przyjemne do czytania. Hayden nie przekraczał żadnej granicy, której nie chciała przekroczyć dziewczyna, nie był nachalny. Etap nienawiści głównych bohaterów nie był irytujący, ich kłótnie nie męczyły mnie i nie były takie wręcz na siłę. Autorka skupiła się na przyjaźni i ukazaniu tego, że czasami naszą rodziną, nie są ludzie z którymi łączy nas krew. Gdybym musiała wybrać jednego ulubionego bohatera, prawdopodobnie nie umiałabym tego zrobić, pokochałam ich wszystkich i nie mogę doczekać się dalszych losów tej paczki młodych ludzi. Monika kocha plot twisty i końcówka tej części jest idealnym dowodem na to. Znam jej diabelskie oblicze już sporo czasu, a i tak udało się jej mnie zmylić i uwierzyłam w to, że wszystko będzie idealnie, bez żadnych problemów po drodze. Jane mimo trudnego początku w domu Wellingtonów, odnalazła tam miłość i poczuła się dobrze. Chociaż czasami zabolało mnie serce, czytając tę historię, pokochałam ją całym sercem i będę ją polecać każdemu. Obiecuję, że się nie zawiedziecie i również znajdziecie swoją przystań lepszego jutra oraz, że poruszy wasze serca tak samo jak poruszyła moje.

34. Recenzja: Bookstagram.Kamsy, Misiuda Kamila

    Kolejna książka spod pióra Moniki Rutki, która mnie w sobie rozkochała. Ja już naprawdę mogę brać w ciemno tytuły od niej i z góry wiedzieć, że będę mieć zagwarantowane łzy, zarwane noce i kawałek serca oddany historii. „Przystań lepszego jutra” to skrawek duszy oddany czytelnikom. To nie jest standardowa książka, którą przeczytacie, odłożycie i sięgnięcie po kolejną. To historia pełna emocji, realiów i smutku, który siedzi w niejednej znanej nam osobie. Jest ona bardzo poruszająca, piękna i prawdziwa. Autorka przekazała w nasze ręce Jane i Haydena, którzy mieli w swoim bagażu aż przesyt przygnębiających doświadczeń. Czy ich życie zmieni bieg? Będą w końcu mogli spojrzeć na świat tak, jak zawsze o tym marzyli? Co ja mogę więcej mówić? Jestem poruszona. Nie mogę się doczekać drugiego tomu, bo jak każdy z nas wie, Monika nie potrafi kończyć książek spokojnie i pozostało nam tylko wypatrywać daty premiery. „Przystań lepszego jutra” to coś nieszablonowego i zaskakującego, więc jedyne co mogę wam tu jeszcze dodać, to tylko: czytajcie historię dziewczyny, która chce pamiętać i chłopaka, który nie chce zapomnieć.

35. Recenzja: booksbywiktowiaa, Brzostek wiktoria

    „Przystań lepszego jutra” zaciekawiła mnie już samymi fragmentami, które widziałam na innych platformach, a po przeczytaniu całości przepadłam i książka stała się moją bezpieczną przystanią. Historia opowiada o Jane, młodej dziewczynie, która po stracie ostatniej bliskiej osoby, ukochanej opiekunki Wandy musi zacząć nowe życie z Wellingtonami (synem Wandy i jego rodziną). Jane jest jedyna w swoim rodzaju, ma nietypową pasję, którą jest zbieranie guzików, jest bardzo silną bohaterką, dla której przeszłość nie była łaskawa, ale mimo wszystko nie poddała się i bardzo szybko zdobyła moją sympatię. W tej historii poznajemy również innych bohaterów, a wśród nich Haydena Hendersona, młodego mężczyznę, dla którego również przeszłość nie była łaskawa, ale mimo tego był on na prawdę wspaniały, starał się pomagać każdemu i być wsparciem dla przyjaciół. Jane jednak miała z nim nie najlepsze relacje, ponieważ w przeszłości bardzo ją upokorzył. Na początku każda rozmowa tej dwójki była kłótnią i nie potrafili spędzać razem czasu, ale później wszystko uległo zmianie… Kocham wszystkich bohaterów i całą ekipę z Formby, ale w pamięci najbardziej utkwili mi Luke i Miles, wszystkie chwile, które ta trójka spędziła razem, i to, jaką relację stworzyli z Jane było czymś cudownym. Uwielbiam również Lucy, która stała się najlepszą przyjaciółką dziewczyny której nigdy wcześniej nie miała. Plj jest drugą przeczytana przeze mnie książka autorstwa Moniki i ja zupełnie przepadłam. Śmiałam się, płakałam, a czytając zakończenie byłam w ogromnym szoku i zupełnie się go nie spodziewałam. Wszyscy bohaterowie są cudownie wykreowani, na pierwszy rzut oka wydają się szczęśliwi, ale gdy ich bliżej poznamy to dostrzegamy rzeczywistość i widzimy jak na prawdę żyją nastolatkowie i z jakimi problemami się zmagają. Książka pokazuje nam, że rodziną nie są tylko osoby, z którymi wiążą nas więzy krwi, a ci, przy których nie musimy nikogo udawać i właśnie taką rodziną jest ekipa z Formby. Zdecydowanie nie jest to zwyczajna młodzieżówka. Jeżeli szukacie książki, która szybko z waszej głowy nie wyjdzie, jednocześnie połamie i poskleja wasze serca, stanie się nadzieją na lepsze jutro i bezpieczną przystanią do której będziecie mogli uciekać od rzeczywistości, to „Przystań lepszego jutra” jest idealna dla was.

36. Recenzja: tik tok, Leonowicz Aleksandra

    „Przystań lepszego jutra”, czyli 1 tom dylogii nadziei po jego otwarciu zabierał mnie na polane, na której cały otaczający mnie świat przestawał mieć jakiekolwiek znaczenie. Książka jest niesamowicie angażująca i nie zdążycie się nawet zorientować, kiedy bedzięcie w jej połowie. Monice ponownie udało się wykreować cudownych bohaterów, nie oszczędzając ich przeszłości i pokazując jej skutki w życiu młodych bohaterów. Historia Jane, zawiera wątek odnalezionej rodziny, który tak bardzo kocham. Cała piątka nastolatków z Formby razem, tworzy idealną całość w której wszyscy są dla siebie rodziną, wsparciem, a problemy potrafią rozwiązywać między sobą dojrzale. Książka jest niesamowicie wrażliwa z cudownymi myślami oraz przekazywanymi wartościami. Niejedna osoba odnajdzie tutaj swój dom oraz cząstkę siebie. Jest pisana bardzo lekkim, ale jednocześnie pięknym językiem. Monia nie mogła zostawić nas bez wątku tajemnicy czy zagadki od której zależą dalsze losy bohaterów. Myślałam, że chociaż coś przewidziałam. Nic bardziej mylnego, ostatnie strony książki musiałam przeczytać kilka razy i upewnić się czy przeczytałam dobrze. Kocham i jednocześnie boję się głowy Rutki oraz pomysłów w niej skrytych. Za każdym razem fabuła wciąga mnie bezpowrotnie i usypia moją czujność w najmniej spodziewanym momencie. W tym przypadku, tak jak napisałam wcześniej, nie było inaczej. Jeśli szukacie książki o przyjaźni, stracie bliskich osób, małym miasteczku, problemach w rodzinie z wątkiem tajemnicy to „Przystań lepszego jutra” jest dla was. Niesamowicie nie mogę się doczekać kolejnego tomu, a miłość do książek Moniki Rutki będę szerzyć do końca świata i jeden dzień dłużej.

37. Recenzja: breatheabook, Lipińska Nela

    „Przystań lepszego jutra” to piękna historia o młodych ludziach, którzy wspólnie uciekają przed światem. Nastoletnia Jane Miller wyrusza na spotkanie z nowym życiem po śmierci swojej ukochanej opiekunki - Wandy. Dziewczyna zamieszkuje z synem kobiety i jego rodziną. Jane czuje się tam zupełnie obca, całe szczęście, że ma Luke’a - najstarszego syna państwa Wellington. Wraz z zaprzyjaźnieniem się Lukiem, zaprzyjaźnia się również z jego przyjaciółmi, którzy szybko stają się dla niej nową rodziną. Relacja tych młodych ludzi jest niezwykła. Każdy z nich wskoczyłby za sobą w gonień. Oprócz tego mamy postać tajemniczego Haydena, który mimo rzekomej nienawiści do Jane zaczyna coraz bardziej się nią interesować. Ostatecznie okazuje się, że młodych ciągnie do siebie bardziej niżby sobie tego życzyli. Zaczynają uświadamiać sobie, że potrzebują siebie nawzajem bardziej niż myśleli.

38. Recenzja: Demetiera_, Leżoń Klaudia

    Przyznam się, że do PLJ miałam niemałe oczekiwania z racji tego, że przewijało mi się multum opinii osób które zachwalały niesamowicie tą książkę, więc moje oczekiwania z opinie na opinie rosły. I powiem wam, że nie zawiodłam się. W żadnym stopniu. Ta historia była tak cudowna, każda strona, każdy przeczytany rozdział sprawiał, że moje serce się roztapiało. Przystań lepszego jutra ma także swoją drugą stronę, która wywołała u mnie bardzo dużo łez, których za żadne skarby nie dało się okiełznać. Niezwykle poruszył mnie wątek żałoby przez którą przechodziła Jane, oraz czułam się w pewien sposób powiązana bohaterką i z tematem utraty najbliższej osoby. Dzięki Moni mogłam poznać osobę która przeżywała to samo co ja. Mogę otwarcie powiedzieć, że znalazłam swoją comfort książkę a nawet cudowną bezpieczną przystań. Kolejne co pokochałam w Przystani, to bohaterowie. Z początku zanim sięgnęłam po książkę, słyszałam dużo o Hayden’ie i na niego najbardziej wyczekiwałam. Było warto. Bezapelacyjnie zakochałam się w jego postaci oraz charakterze. Nie da się nie wspomnieć także o Luke’u który był przeuroczy i kochamy dla Jane. Każdemu życzyłabym mieć taką osobę obok siebie❤ Kocham Monię za to że stworzyła książkę, którą pokochałam, do której będę mogła wracać gdy mi będzie źle. Przystań wywołała we mnie śmiech i łzy, pomogła mi się oderwać od rzeczywistości i choć trochę pobyć w Przystani lepszego jutra. 🤧 LOVE IT !! CZYTAJCIE PRZYSTAŃ 🩷🤍

39. Recenzja: read.and.lovee, Wojciechowska Magdalena

    O historii Jane Miller słyszałam same superlatywy. Podobnie z piórem Moniki, które niestety podczas czytania innej jej książki nie trafiło do moich ulubieńców. Jednak 𝑷𝒓𝒛𝒚𝒔𝒕𝒂ń 𝒍𝒆𝒑𝒔𝒛𝒆𝒈𝒐 𝒋𝒖𝒕𝒓𝒂 sprawiła, że moje serce się rozbiło na kilka malutkich kawałeczków. Ta książka wzbudziła we mnie wiele emocji i znalazła sobie własne miejsce. Główna bohaterka po śmierci swojej opiekunki Wandy musiała przeprowadzić się do jej syna Andrew. Kobieta była jej ostatnią bliską osobą i od tego czasu jej życie nie wyglądało tak jak kiedyś. Luke, czyli syn Andrew, pomógł Jane na nowo wpasować się w to otoczenie, a jego obecność sprawiła, że ta czuła się mniej obco. Jednak nie wszystko układało się dobrze, bo powrót do starych znajomych z jednej strony przyniósł szczęście, a z drugiej odkrył stare rany. W szczególności widok Haydena, który w przeszłości ją upokarzał i źle traktował. Z biegiem czasu Jane Miller odkryje, że ludzie ją otaczający nie są tacy na jakich wyglądają, tylko zakładają na siebie maski. Co przyniesie prawda do życia nastolatki? Monika Rutka i jej pióro absolutnie mnie zaskoczyło. Oczywiście jak na nią przystało, nic nie mogło pozostać kolorowe, ale coś musiało się popsuć. Autorka jest mistrzynią jeśli chodzi o sprawianie bólu czytelnikom… Bohaterowie 𝑷𝒓𝒛𝒚𝒔𝒕𝒂𝒏𝒊 𝒍𝒆𝒑𝒔𝒛𝒆𝒈𝒐 𝒋𝒖𝒕𝒓𝒂 oraz stworzony świat zajął w moim sercu wyjątkowe miejsce. Wszystko tutaj było idealne i na swoim miejscu. Cytaty, które napisała Monika wprost trafiały w moje serce, a z większością się utożsamiałam. Nie raz wspominałam o tym, że emocje, które wzbudzają we mnie książki są dla mnie priorytetem. 𝑷𝑳𝑱 sprawiło, że paleta emocji była w środku mnie i wychodziła także na zewnątrz poprzez szeroki uśmiech lub zbierające się w oczach łzy. Po skończeniu tej książki pozostała we mnie delikatna pustka, bo już zaczęłam tęsknić za tymi bohaterami, z którymi mocno się związałam. Jane Miller jest absolutnie wspaniałą postacią. Jej postać jest złożona i składa się z wielu warstw, nie jest w ogóle płytka. Jej przeżycia i myśli całkowicie na mnie oddziaływały i wzbudzały w różne stany. Serce mi się łamało, jak czytałam o jej tęsknocie i stratą bliskiej osoby. Bardzo się z nią utożsamiam i rozumiałam to co czuła w danych momentach. Do tego po jej zachowaniu i stosunku do innych ludzi - widać, że Jane jest dobrym człowiekiem. Gdyby tylko mogła zrobić coś, żeby wszyscy ludzie na świecie byli szczęśliwi, ona by to zrobiła. Jeśli chodzi o resztę bohaterów to każdy z nich ma w sobie jakąś wyjątkową cechę. Wszyscy się od siebie różnią i w rzeczywistości, po zdjęciu maski są inni, niż osoby, na które się kreują. Pod koniec chciałabym wspomnieć o czymś ważnym, a mianowicie o ostrzeżeniu. W książce są poruszane tematy takie jak: problemy rodzinne, substancje odurzające, sceny intymne, niecenzuralne słownictwo. Miejcie to, proszę, na uwadze oraz pamiętajcie, że nie jesteście na tym świecie sami. Zawsze, w każdej sytuacji znajdzie się ktoś, kto będzie waszą 𝑷𝒓𝒛𝒚𝒔𝒕𝒂𝒏𝒊ą 𝒍𝒆𝒑𝒔𝒛𝒆𝒈𝒐 𝒋𝒖𝒕𝒓𝒂❤🩹. Z czystym sumieniem polecam wam wszystkim 𝑷𝑳𝑱. Gwarantuje wam, że zakochacie się w historii Jane Miller. A także Hayden nieco zawróci wam w głowie. Ta historia jest absolutnie magiczna, a wy będziecie mogli znaleźć w niej sobie własną przystań.

40. Recenzja: zaczytane.serce, Głaczyńska Paulina

    ➡️ Jane Miller, siedemnastoletnia dziewczyna, po śmierci swojej ukochanej opiekunki Wandy Wellington musi odnaleźć się w nowej rodzinie. Dotychczas obcy, ale jednak w jakimś stopniu znajomi - Andrew, Anna, Luke i Miles - stają się dla niej nowym domem. Ale czy Jane znajdzie w nich to, czego tak bardzo szukała po stracie Wandy? ➡️ Opowieść ta to nie tylko historia dorastania, ale przede wszystkim odkrywania znaczenia rodziny i przyjaźni. Monika Rutka w niezwykle sugestywny sposób ukazuje, że nasza rodzina to nie tylko ci, z którymi jesteśmy spokrewnieni, ale także ci, których wybieramy, ci, którzy są dla nas wsparciem i miłością. To przesłanie jest przepięknie wplecione w fabułę.  ➡️ Jane to postać, która od pierwszych stron urzekła mnie swoim spokojem, wyrozumiałością i siłą wewnętrzną. Jej podróż ku akceptacji nowej rzeczywistości jest wzruszająca i pełna momentów, które sprawiają, że trzymamy za nią kciuki. Ale nie tylko Jane skradła moje serce - każdy z bohaterów, począwszy od chłopaków z ekipy Forbmy, aż po członków rodziny Wellingtonów, ma w sobie coś wyjątkowego. Ekipa Forbmy, czyli Brian, Lucy, Patrick i Hayden, to prawdziwi bohaterowie, którzy mimo swoich problemów potrafią trzymać się razem i wspierać się nawzajem. Ich relacje są pełne ciepła, humoru i prawdziwego przywiązania. ➡️ A co powiedzieć o wątku romantycznym między Jane a Haydenem? To prawdziwa uczta dla miłośników enemies to lovers! Monika mistrzowsko buduje napięcie między nimi, sprawiając, że każde ich spotkanie jest momentem pełnym emocji i niepewności. Ale czy miłość zdoła przetrwać wszystkie przeciwności losu?  ➡️ To książka, która dotyka najgłębszych strun naszych serc i umysłów. To opowieść o miłości, przyjaźni, rodzinie i dorastaniu, która zostaje z czytelnikiem na zawsze. Polecam 💙.

41. Recenzja: Kiiki.books, Syc Karolina

    Pierwszy tom nowej dylogii od Moniki Rutki! „Przystań lepszego jutra” to przepiękna słodko-gorzka młodzieżówka. Bolesna, a jednocześnie dająca nadzieję i momentami zabawna. Jednak przede wszystkim bolesna, bo już na starcie zderzamy się z żałobą głównej bohaterki. Jane Miller straciła już rodziców. Teraz straciła swoją opiekunkę Wandę, z którą łączyła ją wyjątkowa więź. Rodzina to nie zawsze tylko więzy krwi. Jane trafia do domu syna Wandy. Z jednej strony ma tam przyjaciela i pociesznego małego towarzysza, a z drugiej czuje się niechcianym gościem w miejscu, które ma być jej domem. Próbuje w tym wszystkim co się wokół niej dzieje odnaleźć siebie, odnaleźć lepsze jutro. Uwielbiam Lucasa (syna nowego opiekuna Jane), który jest naprawdę przesympatycznym bohaterem i jednocześnie przyjacielem dla Jane. Lubię ich relacje i za każdym razem z uśmiechem bądź czułością wypatrywałam kolejnych rozmów. Całość wbrew oparta jest na motywie found family, przyjaźni i radzenia sobie ze stratą. Ale fani motywów hate-love i enemies to lovers również będą zachwyceni. Bo w paczce, z którą Jane będzie spędzać najbliższy czas jest… Hayden. Dialogi pomiędzy nim i Jane to mistrzostwo (kocham totalnie). Chemia pomiędzy bohaterami? Na maksa. Ale powiedzieć, że za sobą nie przepadają to jak nie powiedzieć nic. Pomiędzy tym wylewającym się z Jane, jak i samej książki, smutkiem, znajdziecie jednak wiele zabawnych momentów. Skłaniająca do refleksji, wciągająca i z naprawdę niezłymi plot twistami. Na końcu zbierałam szczękę z podłogi. Umówmy się… nie zostawia się tak czytelników… Ja bardzo polecam!

42. Recenzja: TikTok , Pawlik Joanna

    „𝒩𝒾𝑒 𝓂𝑜ż𝑒𝓂𝓎 𝓌𝓎𝒷𝓇𝒶ć, 𝓏 𝓀𝒾𝓂 𝓅𝑜łą𝒸𝓏𝓎 𝓃𝒶𝓈 𝓅𝑜𝓀𝓇𝑒𝓌𝒾𝑒ń𝓈𝓉𝓌𝑜, 𝒶𝓁𝑒 𝓂𝑜ż𝑒𝓂𝓎 𝓏𝒹𝑒𝒸𝓎𝒹𝑜𝓌𝒶ć, 𝓀𝓉𝑜 𝒷ę𝒹𝓏𝒾𝑒 𝓃𝒶𝓈𝓏ą 𝓇𝑜𝒹𝓏𝒾𝓃ą.” 🌸Przystań lepszego jutra- Monika Rutka🌸 Tak jak już kiedyś wspominałam, nigdy nie byłam fanką trylogii The Chain. Ale moje nastawienie do książek autorki zmieniło się po przeczytaniu „The Wave”. To była książka, która porwała mnie od pierwszych stron i świetnie się na niej bawiłam. Dlatego jak tylko przeczytałam opis nowej historii spod pióra Moni, to pokładałam w niej wielkie nadzieje. I wiecie co? Absolutnie się nie zawiodłam🩷 Kocham „Przystań lepszego jutra”, zakochałam się w jej klimacie i w relacjach naszych bohaterów- w ich przyjaźni, wzajemnie trosce i wsparciu. Chciałabym otaczać się właśnie takimi osobami jak Jane, bo choć straciła w życiu wiele i dużo przeszła, to odnalazła rodzinę. Nie taką z krwi, ale taką z wyboru. I choć bohaterowie toczą wiele indywidualnych walk, to wiedzą, że mają za sobą solidną tarczę w postaci przyjaciół. Nawet nie wiem w którym momencie ta historia stała się moją małą, bezpieczną przystanią🩷 Podczas czytania chciałam choć na chwilę wrócić do czasów takich przyjaźni- ze szkoły, czy też z podwórka. Takich które były na dobre i na złe. Ta książka napełniła mnie nadzieją i mimo, że jeszcze niejedno w życiu mnie zaskoczy, i nie zawsze będzie kolorowo. To mam nadzieję, że w trudnych momentach będę miała wokół siebie właśnie takich ludzi jak Jane. Tego nam życzę kochani i oczywiście polecam wam tą historie z całego serca🌸 Choć porusza ogrom trudnych tematów, to ja bawiłam się na niej cudownie🩷 Ale pamiętajcie, aby zapoznać się z notatką na początku książki!!! Ps: Nie mogę się doczekać dalszych losów naszych bohaterów, bo nie ukrywam choć z Jane miałam burzliwą relacje to Luke’a, Lucy, Briana, Patricka i Haydena pokochałam z całego serca🥹🩷 A zakończenie! Do teraz próbuje go sobie poukładać w głowie.

43. Recenzja: zuviabooks, Byrska Zuzia

    Ocena: 6/5★ Macie może taką książkę z którą czujecie niesamowitą więź? Sprawia jednocześnie, że chce wam się płakać, chcecie wyrzucić ją za okno, ale z drugiej strony uśmiechacie się do literek na papierze, chcecie skakać, biegać i wyobrażacie sobie jakbyście to wy przeżywali tą historię? Tak właśnie mam z tą pozycją. Dosłownie mam ochotę wykrzyczeć każdemu jakie to było dobre. “𝐏𝐫𝐳𝐲𝐬𝐭𝐚𝐧́ 𝐥𝐞𝐩𝐬𝐳𝐞𝐠𝐨 𝐣𝐮𝐭𝐫𝐚” stała się niesamowicie ważną dla mnie książką. Złamała mnie i poskładała na nowo, dodając wiary w siebie. Z twórczością Moniki miałam już okazję się spotkać i chyba nic nie opisze mojej miłości do jej książek. Z piórem autorki bardzo się polubiłam już ponad rok temu, gdy przeczytałam pierwszą książkę jej autorstwa. Jest on przyjemny i lekki co sprawia, że bardzo szybko się czyta. ALE tutaj mamy też coś innego. Nawet nie wiem jak to opisać, ale to co Monika pisała jako Jane w swoim notatniku, skradło moje serce. 𝐉𝐚𝐧𝐞 𝐌𝐢𝐥𝐥𝐞𝐫 przeżyła wiele i jestem z niej bardzo dumna. Myślę, że naprawdę dobrze sobie poradziła i mam nadzieję, że tak pozostanie. Swoje odczucia przenosiła na papier, a to mnie mocno trafiło. Czuję z nią więź, bo wiele razy jej przemyślenia doprowadzały mnie do wzruszenia i refleksji. 𝐇𝐚𝐲𝐝𝐞𝐧 𝐇𝐞𝐧𝐝𝐞𝐫𝐬𝐨𝐧 to takie słoneczko, a przynajmniej tak to odczuwałam. Starał się pomagać każdemu, dochowywał tajemnic i był dla wielu wsparciem. Przeszłość nie była dla niego łaskawa, ale zabolało mnie to, że sprawił, że dla innych też była ona trudna. Mowa głównie o Jane i wypowiedzianych słów w jej kierunku. Ale to było kiedyś, nie? :) Co do innych bohaterów, to lubię ten moment, gdy relacje w teraźniejszym domu Jane zmieniają się. Uwielbiam Milesa i Luke’a oraz to jak wygląda ich relacja z główną bohaterką. Wspólne gry, malowanie obrazów, wymienianie się spostrzeżeniami i doświadczeniami. To było genialne. Wypowiem się jeszcze krótko o Lucy. Stała się dla Jane przyjaciółką, której nigdy wcześniej nie miała. Rozumiały siebie nawzajem i myślę, że również sobie zaufały w wielu kwestiach. Lucy jest bardzo pozytywną postacią, ale to nie oznacza, że swojego nie przeżyła. Nosi za sobą bagaż nieprzyjemnych doświadczeń, jak każdy opisany w tej książce. Coś czuję, że gdybym tylko znalazła się w Fromby, odzyskałabym brakujący element mnie, tak jak zrobiła to Jane. To właśnie tam poczuła się na nowo kochana przez innych ludzi. To tam przełamała swoje lęki. To tam kogoś pokochała. Ale to też tam została najbardziej zraniona. Gdy czytałam tą książkę przeżywałam milion emocji. Śmiałam się, płakałam ze smutku, jak i wzruszenia, uśmiechałam się jak głupia, a czasami musiałam wziąć głęboki wdech i dopiero potem przewrócić kartkę, bo bałam się co zastanę dalej. Nie zmienia to faktu, że totalnie zakochałam się w tej historii. Stała się definicją mojego domu, moją bezpieczną przystanią. PS: Jeśli lubicie czytać z muzyką to ta playlista jest genialna! Przysięgam totalnie oddaje vibe tej książki! 🤍

44. Recenzja: TikTok - @martiii_czyta, Szadkowska Martyna

    🌸🩷Przystań lepszego jutra🌸🩷 Zacznę od tego, że jestem wielką fanką Moniki Rutki. Zaczynałam od Spark, które wkręciło mnie wieloma niedwiadomymi, tajemnicami i kłamstwami. Potem przeczytałam The Wave, które skradło moje serce starym klimatem Wielkiej Brytanii i kobiecą bohaterką Florence. A PLJ? Czułam taki spokój czytając tę książkę. Jane trafia do nowej rodziny. Po śmierci Wandy, która opiekowała się nią po wypadku rodziców, dziewczyna na nowo musi odnaleźć się wśród nowych ludzi. Nie są dla niej co prawda obcy, ale mimo to Jane nie czuje się wśród nich chciana. Przystań to piękna historia o rodzinie, która nie wywodzi się tylko z pokrewieństwa. O rodzinie, którą sami sobie wybieramy. O bratnich duszach i poczuciu osamotnienia, które uleczyć może inny człowiek. Przede wszystkim podobała mi się postać Jane Miller. Jej usposobienie, spokój ducha, wyobcowanie, słowa które wypowiadała. Cała ona. Poczułam z nią jakąś magiczną więź. Przepiękna scena, o której do tej pory wciąż myślę to moment ogolenia głów przez chłopaków (niezwykle wzruszający moment). Kolejnym ciekawym zagraniem były podkreślone w słowa, które na sam koniec książki składały się w jedną, cudowną sentecję dotyczącą rodziny. Zbieranie guzików przez główną bohaterkę i zarażenie tym młodszego brata Luke’a? Przepadłam. To co na pewno wyróżnia PLJ to wątek romantyczny, który mogłabym wręcz rzecz, jest poboczny. Ta książka w głównej mierze skupia się na Jane, jej przemyśleniach, radzenia sobie ze stratą. A Hayden jest miłym dodatkiem, uzupełnieniem postaci Jane. Nie zawsze spotyka sie takie książki, które zabierają ci kawałek duszy i już na zawsze o nich pamietasz. Przystań lepszego jutra jest właśnie taką książką. 5/5⭐

45. Recenzja: _ameliabooks, Nadolczak Amelia

    ★★★★,5/5 ✩ Zdecydowanie tak książka okazała się moją przystanią. Podeszłam do niej zupełnie bez jakichkolwiek oczekiwań. Starałam się nie nastawiać przez to że „The Chine” nie należy do moim faworytów. Jednak tutaj bardzo miło się zaskoczyłam. To co już na samym początku chwyciło mnie za serce to tak jak ta książka została prze pięknie wydana ale opis, odegrał tutaj główną robotę. Sprawił ,że chciałam niezwykle poznać historię Jane i Hayden’a. A jeśli już mowa o Jane. Od pierwszych stron poczułam bliskość z tą bohaterką. Sama nawet konkretnie nie potrafię tego wytłumaczyć. Jednak Jane została tak wykreowana, ze momentami czułam jakbym obok niej przebywała.To co uważam za ogromny plus to ,że nie poznajemy historii tylko z jednej perspektywy czyli naszej głównej bohaterki tylko możemy poznać także innych bohaterów. 🌸 Najbardziej mnie zauroczyło i myślę iż spowodowało ,że poczułam że ta książka jest moją przystanią to relacje rodzinne, ale i te przyjacielskie. Czułam, że nikt tam siebie nie będzie oceniał i że każdy okaże zawsze sobie wsparcie. To mnie mocno chwyciło za serce, bo myślę, że każdy z nas pragnął by otaczać się tylko takim ludźmi wokół. 1 Hayden….no cóż. Taki mój kwiatuszek w tej książkę. Monika Rudka wysoko postawiła poprzeczkę stawiając Chase’a, Hayden’a i Herman’a. Sama nie potrafię wybrać,który z tych mężczyzn pochłoną moje serce najbardziej. Pomimo tego ,że ta książka była cudowna to niestety nie jestem jej w stanie dać jej 5/5 z względu na to ,że każda dotychczas Moni szybko znikała. Jednak trzymam kciuki, że jeszcze kiedyś wrócę do tej historii 🥹

46. Recenzja: kocham.czytanie, Liwacz Daria

    W ostatnim czasie rzadko sięgam po takie książki natomiast od momentu, kiedy dowiedziałam się, że historia Jane i Haydena zostanie wydanie, wiedziałam, że muszę ją przeczytać i nie zawiodłam się.

Zaczęłam, czytać tę książka 2 dni temu, od razu po tym, jak mi przyszła i przepadłam. Już od pierwszego rozdziału historia łapie za serce. Podoba mi się to, że nie skupia się tylko na jednej osobie, ale poznajemy innych bohaterów, którzy też łatwego życia nie mają, każdy z nich boryka się z jakimiś problemami, ale są dla siebie wparciem. Pięknie są ukazane ich relacje. Mimo tego, że jest to fikcja problemy, które są przedstawione w książce, spotykają ludzi w prawdziwym życiu i to pozwala nam utożsamić się z bohaterami i wejść w tę historię, jeszcze bardziej. Fajne jest to, że relacja Jane i Haydena nie jest jedynym wątkiem, przedstawiony jest, tu piękny, motyw przyjaźni i to, że nie zawsze rodziną mogą być osoby z tobą spokrewnione, ale też przyjaciele. Poruszony jest też temat zaburzeń odżywiania i to jak duży wpływ na kogoś może mieć opinia innych. Książka trzyma cały czas w napięciu, nie znajdziecie w niej zbędnych dialogów i na siłę wydłużonych rozdziałów. Jeśli chodzi o zakończenie, to była jedna z moich teorii już od pierwszych rozdziałów. Monika nie zawodzi, przypuszczam, że to dopiero początek a można tak przypuszczać, bo tytuł drugiego tomu tej dylogii to „Miasto pogrzebanych nadziei”Ciąg dalszy w komentarzach…

Wydanie książki jest bardzo ładne, dopasowane do historii każdy element jest przemyślany i dopracowany. Piękny motyw kwiatów na okładce znajdziecie również na pierwszych stronach rozdziałów razem z tytułem. Dodatkowo znajdziecie spis treści. Polecam sobie włączyć playlistę na Spotify stworzoną przez wydawnictwo dzięki, której jeszcze bardziej można wczuć się w klimat.