Złoty (Złoty #1)

Recenzje książki: Złoty (Złoty #1) (18)

1. Recenzja: abicainat, Szura Patrycja

   „Złoty” Marissy Meyer jest współczesnym retellingiem baśni o Rumpelsztyku i Królu Olch. Przyznam szczerze, że póki nie sięgnęłam po tę książkę, jakoś wcześniej nie miałam do czynienia z tą opowieścią Braci Grimm. Główną bohaterką „Złotego” jest Serilda, dziewczyna, która potrafi snuć odrealnione opowieści, które nie do końca mają wiele wspólnego z prawdą. To jej przekleństwo, a zarazem dar. I jedna z nich, tych historii, przynosi jej zgubę. Król Olch, zaznajomiony z jej historiami porywa ją, by ta wypełniła to, o czym tak namiętnie opowiadała. Ma uprząść złoto ze słomy. I gdy dziewczyna jest na skraju wyczerpania przybywa ktoś, kto wydaje się jej w tym pomóc. Jednak, czy każda pomoc jest bezinteresowna? Nie da się umówić autorce talentu pisarskiego. Zręcznie tworzy historie, operuje baśnią, wpłata w nią cudowne liryczne opisy, w których można się zatracić. Książka z serii tych, które nie stawiają na akcję, a na powolne snucie opowieści, która oplata czytelnika niczym szarfa. Autorka wykorzystuje jedną z mniej znanych baśni i na jej kanwie tworzy nową historię. Sam pomysł i sposób oddania opowieści naprawdę cudowny. Bardzo podobała mi się postać Złotego i dialogi napisane między nim a Serlidą. Fajne, inteligentne, momentami z dawką humoru. Relacja, która tworzy się między bohaterami też nie jest przesadzona i poznaje się ją z przyjemnością. Jedyne, co mi w tej książce momentami przeszkadzało to brak akcji. Nie można odmówić autorce tego, że tworzy piękne, bogate światy, ale oczekiwałam w tej historii nieco więcej „mięska”. Te opisy trafnie budowały klimat, ale miałam chwilami wrażenie, że pewne elementy można było odpuścić. Książka momentami jest brutalniejsza, może nie na tyle, żeby stawiać jej granice +18, ale te +15/+16 na okładce są trafnie dobrane. Niemniej jednak historia ma ogromny potencjał, jest nietuzinkowa, a autorka korzysta z nieoklepanej baśni, co mi się bardzo, bardzo podoba 🖤 końcówka też zdecydowanie zasługuje na pochwałę, bo bardzo fajnie autorka poradziła sobie z wybrnięciem z tej zakręconej historii 🔥

2. Recenzja: infobookerka, Kutarba Ewelina

   Uwielbiam Marissę Meyer za jej "Sagę księżycową", więc nie mogłam się doczekać kolejnej powieści spod jej pióra. Mimo, że ta historia nie urzekła mnie aż tak bardzo to i tak bawiłam się dobrze. Historia jest ciekawa, choć mam wrażenie, że początek jest nieco powolny, a niektóre wydarzenia powtarzalne. Mimo wszystko od początku byłam zaangażowana w fabułę, a książkę czytało mi się bardzo szybko. Ten powolny początek ma też swoje plusy. Możemy dobrze poznać wykreowany świat i odczuć ten baśniowy klimat, który tutaj występuje. Ogromnie podobała mi się kreacja Erlkinga. Jest to bardzo mroczna i brutalna postać, ale to wszystko ma swoje podstawy. Autorka powoli odkrywa przed nami jego przeszłość i pokazuje nam dlaczego jest tak okrutnym królem. To oczywiście nie sprawia, że jego czyny są usprawiedliwione, ale dla mnie ukazanie przeszłości bohaterów i podstaw ich czynów to zawsze duży plus. Zadziwiające jest to, że jestem fanką wątku romantycznego. Mimo, że uważam, że zawiązał się on zbyt szybko to pałam ogromną sympatią do Złotego i to on jest głównym powodem mojego uwielbienia dla tego wątku. Zakończenie było bardzo mocne i zdecydowanie sięgnę po drugi tom. 4/5⭐

3. Recenzja: pannamigotka_czyta, Róg Daria

   Łowcy się zbliżają, a wraz z nimi ogary piekielne. Pod koniec każdego roku kiedy nadchodzi zima, łowcy wyruszają na krwawe polowanie, jednak gdy nadchodzi pora duchów i każdy mieszkaniec powinien spać bezpiecznie w swoim domu, Serilda zostaje wybudzona ze snu. Przed jej domem spotyka nie kogo innego jak samego Króla Olch dla którego liczy się tylko bogactwo, a dar który rzekomo posiada Serilda może zostać wykorzystany przez niego do bardzo niecnych czynów. "Słyszałam opowieści o pobłogosławionych przez Huldę osobach, które przędą złoto." Dziewczyna o złotych oczach w całym miasteczku jest uważana za przeklętą, naznaczona darem opowiadania bardzo odrealnionych historii, które nie mają nic wspólnego z rzeczywistością. "Jeśli uprzędziesz z tej słomy złoto, ja uprzędę dla ciebie opowieść." Nie będę ukrywać, że bardzo czekałam na podobną historię w której zostanie wykorzystany motyw jakiejś innej baśni niż te które zazwyczaj się pojawiają, retelling baśni Braci Grimm brzmi cudownie. Jest tyle cudownych legend, które nie doczekały się swojego retellingu. Baśnie to coś co kocham całym sercem, jeszcze kiedy nie jest to ich przesłodzona wersja, a coś mrocznego. Jak wiadomo baśnie braci Grimm znalazły się na liście „Dziesięciu najbardziej kontrowersyjnych książek dla dzieci”, a postać Rumpelsztyka, chyba zna każdy. Nie będę przybliżała jego historii gdyż może to popsuć zabawę podczas czytania, no chyba że ktoś jest z nią dobrze obeznany. Często podczas czytania książek spotykam się z tym, że sam początek i koniec najbardziej do mnie przemawia i jest najciekawiej napisany, niestety tutaj również tego doświadczyłam, sam środek nie ujął mnie tak za serce jak cała reszta nad czym ubolewam. Nie będę kłamać, że strasznie mnie wynudził, ale za to końcowe rozwiązania historii, które wraz z opowiadanymi historiami przez Serildę łączyły się w całość były czymś bardzo przyjemnym. Nawiedzony zamek Adalheid i historia rodziny królewskiej były mocnym punktem w całej historii, od momentu kiedy Erlking poznaje rzekomy talent bohaterki i zamyka ją w lochu, wiemy że ta historia na pewno nie powtórzy ostatnio powtarzających się schematów w książkach. Duchy, zjawy, bóstwa i łowcy, a samą wisienką na torcie postać Złotego, który pomaga naszej bohaterce w spełnieniu danego słowa Erlkingowi. Jestem miło zaskoczona tą powieścią, nie jest to w 100% to czego oczekiwałam, ale na tle książek czytanych ostatnim czasem, które totalnie nie spełniły moich oczekiwań jest to dobra pozycja, która przynajmniej nie powtarza wiele schematów, które są teraz bardzo lubiane przez niektórych autorów i ciągle powtarzane. Z chęcią poznam dalsze losy Serildy i Złotego.

4. Recenzja: booksbysylwia, Staszewska Sylwia

   ★ ★ ★ ★ ☆/ ★ ★ ★ ★ ★ Historia Serildy zaczyna się w wiosce, gdzie każdy uznaje ją za przeklętą ze względu na kolor jej oczu. Czarne tęczówki ze złotymi kręgami sprawiały, że ludzie, patrząc na nią, byli przerażeni i bali się jej. Pewnej nocy dziewczynę obudziło wycie, które należało do istot natury uciekających przed królem olch. Ratując je, stanęła twarzą w twarz z Erlkingiem i skłamała mu prosto w oczy, że została naznaczona przez Bóstwa umiejętnością przędzenia złota ze słomy. Spotkała ją za to jednak wysoka kara. Została uwięziona w królestwie i poddana testowi czy na pewno miała moc od Huldy. Zamknięta w lochach pełnych słomy, nie wiedząc, co robić wpadła w małą histerię. Znikąd pojawił się chłopak, który kazał nazywać się Złoty i żył w zamku od kilku stuleci. Okazało się, że to właśnie on był obdarzony mocą przędzenia złota z wszystkiego i postanowił pomóc dziewczynie. W zamian za to oczekiwał jedynie czegoś w zamian, bo musiała zachować się równowaga pomiędzy magią a rzeczywistością. Cała fabuła była napisana wspaniale. Dodatkowo jest to mroczna reinterpretacja klasycznej baśni o Rumpelstiltskinie. Styl pisania autorki był bardzo przyjemny w czytaniu i nie sprawiał mi żadnych kłopotów. Jedynym problem pojawił się jedynie przy opisach rzeczy czy istot fantastycznych. Musiałam kilkukrotnie czytać to samo zdanie, żeby zrozumieć sens i znaczenie jakiegoś zdarzenia. Książkę udało mi się przeczytać w kilka dni pomimo długiego zastoju czytelniczego. Treść wciągnęła mnie od samego początku i gdyby nie nauka skończyłabym czytać ją w jeden dzień. Jest to idealna książka dla fanów romantasy. Zawiera motywy duchów i magii, tajemniczość czy wiele, ale to wiele zwrotów akcji i ciekawych wątków. Końcówka może wprowadzić czytelnika w zniecierpliwienie za kolejnym tomem, ale również przytrzymuje go w napięciu. Z mojej strony jest to naprawdę świetna książka i nie mogę doczekać się kolejnego tomu!!

5. Recenzja: zaczytana_wicia, Domagała Wiktoria

   To jest najlepsza fantastyka z jaką miałam styczność od dłuższego czasu. Nie trafiłam w ogóle na książkę tego rodzaju która tak bardzo by mnie wciągnęła. Klątwa, motyw legend, zakończenie zaskakujące. Musze sięgnąć po drugi tom i to koniecznie! Pióro autorki bardzo mnie zaskoczyło, na początku byłam sceptycznie nastawiona, lecz bardzo pozytywnie się zaskoczyłam. Polecam z czystego serca.

6. Recenzja: V.eronica.books, Łyczek Weronika

   Każda opowieść ma dwie strony. Błogosławioną I.... przeklętą. Jakiś czas temu ubogi młynarz uratował ranną bestię. Wtedy skrzydlaty potwór zmienił się w bóstwo opowieści i zaproponował spełnienie jednego życzenia. Młynarz poprosił o dziecko. Rzeczywiście tak się stało. Poślubił dziewczynę ze wsi i wkrótce na świat przyszła ich córka, Serilda. Bóstwo opowieści było również bóstwem kłamstw. Serilda, jako dotknięta pradawną magią, została na zawsze naznaczona przedziwnymi, złotymi oczami i darem snucia czarujących opowieści, w których nie było krzty prawdy. Dziewczyna zostaje uznana za przeklętą. Kiedy Serilda skończyła osiemnaście lat, została uprowadzona przez Erlkinga, władcę nieumarłych łowców, mrocznego Króla Olch. Król zwrócił uwagę na jedną z jej niedorzecznych opowieści i postawił przed nią zadanie: miała uprząść złoto ze słomy. W chwili rozpaczy poprosiła o pomoc tajemniczego chłopaka, który pojawił się znikąd. Chłopak kazał nazywać się Złoty, a za pomoc zażądał zapłaty. Serilda opowiadała różne opowieści, lubiła mówić to innym. Mieszkała tylko z ojcem, gdyż jej matka znikła kiedy była dzieckiem. Przez to jak wygląda ludzie jej unikają, boją się jej. Stała się przeklętą. Kiedy raz pomogła innym stworzeniom naraziła się samemu Królowi Olch. A przez to on uwierzył, że umie ze słomy stworzyć złoto. Została zamknięta i miała zadanie. Tylko, że ona nie miała takiego daru. I jak z nieba pojawia się chłopak, który to potrafi. Jednak za pomoc musi wziąść zapłatę. Jednak nie jeden raz. Król chce coraz więcej złota. A nie da się go przechytrzyć, bo to ma fatalne skutki. Mamy tutaj fantastykę z krwi i kości. Reetiling o Królu Olch i Rumpelsztyku. W tym wydaniu świetne. Chociaż muszę przyznać, że z początku nie mogłam sobie przypomnieć o którą baśń chodzi. Owszem kojarzyłam, ale ciężko było sobie przypomnieć. Z tą książką jest tak, że momentami nie mogłam się oderwać, a innym razem mi się dłużyła. Jest to dość duża cegiełka, ale wszystko świetnie opisane. Dużo magicznych istot, historia miasteczek i tajemnicza historia, którą chce rozwiązać Serilda. Od razu polubiłam Złotego, chyba mam do niego jakiś sentyment. Za to Król Olch był okrutny. Nie polubiliśmy się, zwłaszcza po tym co zrobił, by zatrzymać Serilde. Końcówka mnie po prostu powaliła. Nie takiego obrotu akcji się spodziewałam. To było coś. Moje serce należy do reetilingów. Po prostu je uwielbiam i tutaj się nie zawiodłam. Teraz tylko czekać na drugą część.

7. Recenzja: zle_charaktery, Brzozowska-Czyżak Agnieszka

   Zdążyłam już zapomnieć, jaką przyjemność sprawia mi czytanie książek Marissy Meyer. Jej opowieści snute są niczym piękna baśń, wypełnione cudowną lekkością i wyjątkową magią. Autorka posiada pióro angażujące i pochłaniające, a ze strony na stronę coraz ciekawsze i niepozwalające odłożyć książki. Historia Serildy okazała się zaskakująca. Dziewczyna została dotknięta pradawną magią bóstwa opowieści i kłamstw. Choć opowiadała historie czarujące i fascynujące to zawierały w sobie szereg kłamstw, a dziewczyna została uznana za przeklętą. Po ukończeniu osiemnastu lat do Serildy wraca jedna z jej opowieści i osoba, która oczekuje zobaczenia obiecanych w historii rzeczy na własne oczy. Marissa Meyer czerpie inspirację z baśni Braci Grimm "Titelitury". Choć jej interpretacja dalece odbiega od pierwowzoru, okazała się świeżością w znanej mi dotąd fantastyce. Autorka kolejny raz udowodniła, że dostrzega nowe perspektywy w stworzonych przez innych pisarzy historiach. Było w tej opowieści sporo mroku, magii i nieprzychylnych ludzi. To niesłodka historia i bardzo cieszy mnie, że miałam okazję ją przeczytać. Jestem ogromną fanką tempa, jakie nadaje autorka swoim książkom. Powolnie i dokładnie wprowadza czytelnika w przedstawiany świat, tak aby niczego nie pominąć i precyzyjnie nakreślić kontekst, znaczenie i przesłanie. Fabularnie to dla mnie świetna historia. Nietuzinkowa. Wypełniona ciekawymi pomysłami i postaciami, które potrafią wzbudzać emocje. Nie brakuje im też inteligencji, zaradności i unikalności. 

8. Recenzja: literacki.czar, Patalong Monika

   „Złoty” to retelling baśni braci Grimm „Titelitury” i warto o tym pamiętać, sięgając po tę historię, ponieważ motywy przewodnie ze wspomnianej baśni przewijają się aż do samego końca. Styl pisarski Marissy Meyer i oczywiście sama fabuła idealnie oddają ten bajkowy klimat. Zaczyna się spokojnie, autorka wprowadza nas w świat pełen dziwów i magii. Dzięki temu już po kilku pierwszych rozdziałach można poczuć się jak w baśniowej krainie. Doznania dodatkowo potęguje dar snucia opowieści głównej bohaterki - Serildy. To chyba mój ulubiony element książki, zaraz po wątku romantycznym. Interakcje Złotego i Serildy? Potrzebuję ich więcej! To głównie dla nich czytałam tę książkę i dzięki nim skończyłam ją tak szybko. Relacja tej dwójki jest jednocześnie pełna subtelności i napięcia. Król Erlking, mimo że jest złoczyńcą z krwi i kości, nadał tej historii charakteru i podoba mi się sposób, w jaki został wykreowany. Pewnie słyszeliście, że niektóre baśnie braci Grimm miały dużo mroczniejszy wydźwięk niż znane nam opowiastki. W przypadku tej książki nie brakuje też tych bardziej szokujących elementów, których nie przypisałabym sielankowym baśniom. Jest to więc połączenie bardzo bajkowego świata z jego mrocznym odpowiednikiem, gdzie czyhają potwory i… duchy. Moim zdaniem Marissa dobrze poradziła sobie z połączeniem tych elementów i wysnuła naprawdę ciekawą historię. Skoro książka mi się podobała, to dlaczego nie 5 gwiazdek? Wyobraźcie sobie, że cały pierwszy tom jest jedną długą osią czasu. Te wydarzenia od startu aż do finału były tak naprawdę jednym powtarzającym się motywem z małymi urozmaiceniami. Nie odebrało to uroku tej historii, ale pozostawiło wrażenie, że niektóre rzeczy były niepotrzebnie rozciągnięte w czasie.

9. Recenzja: _b.o.o.k.w.o.r.m, Mikoś Natalia

   „Złoty” Marissy Meyer to mroczna i fascynująca reinterpretacja klasycznej baśni o Rumpelstiltskinie, która zanurza czytelnika w gotyckim, pełnym tajemnic świecie. Autorka zabiera nas do Niemiec, gdzie poznajemy Serildę, 18-letnią córkę młynarza, która posiada niezwykłą zdolność oszukiwania i snucia opowieści, przez co jest odrzucana przez lokalną społeczność. Mimo tego, jej talent do opowiadania historii sprawia, że dzieci ją uwielbiają, chociaż nie zawsze wiadomo, czy to, co mówi, to prawda, czy tylko kłamstwa... Klimat książki jest naprawdę wyjątkowy, pełen tajemnic, niebezpieczeństw i magii, które wciągają od pierwszej strony. Od zawsze byłam fanką baśni o Rumpelsztyku, więc ta historia trafiła w moje serce od razu. Meyer w mistrzowski sposób połączyła klasyczny motyw z nowoczesnym podejściem, tworząc świat, który wydaje się tak realny, jakby mógł istnieć tuż obok nas. Styl pisania autorki jest pełen detali, które nadają fabule głębię, ale jednocześnie nie przytłaczają, co sprawia, że historia staje się jeszcze bardziej wciągająca. Uwielbiam, jak Meyer stopniowo odkrywa przed nami sekrety i rozwija postacie, które są pełne tajemnic. Pomimo że książka jest pełna magii, nie jest przesadzona - każda scena jest przemyślana. Nie mogę się doczekać drugiego tomu, bo wiem, że będzie jeszcze bardziej ekscytująco. Jeśli jeszcze się zastanawiacie, czy warto sięgnąć po tę książkę, zdecydowanie polecam - to prawdziwa uczta dla fanów magii i dobrych historii. To książka, która na długo pozostaje w pamięci, a jej świat nie pozwala o sobie zapomnieć. Jestem pewna, że nie raz wrócę do tej historii, bo za każdym razem można odkryć coś nowego, a jej klimat i postacie wciąż będą mnie fascynować.🧵🪙

10. Recenzja: thou.sandlives, Panek Milena

    „Złoty” Marissy Meyer to retelling jednej z mniej znanych i popularnych (przynajmniej w moim odczuciu) baśni braci Grimm pt. „Titelitury” o młynarzu i jego córce. Autorka postawiła na bardzo swobodny i dość mocno odbiegający od oryginału przekład, ale napisana przez nią historia wciąż zachowuje swój wyjątkowy, baśniowy klimat. I choć na początku nie wiedziałam, czego mogę spodziewać się po tym tytule, to bardzo pozytywnie się zaskoczyłam. Było to moje pierwsze spotkanie z autorką, ale na pewno nie ostatnie. Dawno, dawno temu pewien młynarz uratował ranną bestię, a w zamian mógł spełnić jedno swoje życzenie. Ze wszystkich rzeczy, które miał szansę dostać, najbardziej zależało mu na dziecku - zdrowym i silnym. A więc kiedy żeni się z jedną z dziewczyn mieszkających w tej samej wsi i na świat przychodzi ich córeczka, mężczyzna nie posiada się ze szczęścia. A Serilda… owszem, jest silnym i zdrowym dzieckiem, ale oprócz tego bardzo różni się od swoich rówieśników. Ma złote oczy i przedziwny talent do snucia fascynujących, choć nieprawdziwych opowieści… do opowiadania kłamstw. Naznaczona pradawną i przedziwną magią, nie ma łatwego życia na wsi. Mówiono, że jest wiedźmą. Że jest p.zeklęta. Serilda nie do końca w to wierzy. Do czasu, aż zostaje porwana przez Erklinga, okrutnego i słynącego ze swojej brutalności, króla nieumarłych władców, owianego złą sławą Króla Olch. I dopiero tam, na jego dworze, zaczyna poznawać sekrety, które do tej pory zdawały się być jedynie historiami opowiadanymi dzieciom dla przestrogi. I dopiero tam… odkrywa prawdę. W ostatnim czasie bardzo często sięgałam po romantasy, a jednak „Złoty” dość mocno odbiega od tych przeczytanych przeze mnie tytułów - swoim klimatem, fabułą, kreacją bohaterów, a także stylem pisania autorki. Od samego początku mamy tutaj do czynienia z baśnią, co prawda napisaną trochę bardziej współcześnie, ale z zachowaniem jej charakterystycznych elementów i całej tej wyjątkowej otoczki. Było to coś innego, coś fascynującego… i naprawdę bardzo mi się podobało. Zostałam urzeczona światem przedstawionym, bohaterami (polubiłam przede wszystkim Serildę i Złotego), a także niemal od początku wciągnęłam się w fabułę i byłam ciekawa tego, jak autorka poprowadzi tę historię. Oryginalną baśń o młynarzu pamiętam jak przez mgłę, więc niektóre wątki stanowiły dla mnie zagadkę, którą próbowałam rozwikłać wraz z główną bohaterką. To, co ujęło mnie w tej historii najbardziej, to oczywiście… wątek romantyczny. Okazał się on również dość dużym zaskoczeniem, bo nie sądziłam, że pojawi się akurat pomiędzy tymi bohaterami… Spojrzenie autorki na tę historię bardzo przypadło mi do gustu. Poza tym, jejku, jakie to było urocze, niewinne, a przy tym tak pełne napięcia! I nie sądziłam, że aż tak dam się porwać rodzącemu się uczuciu pomiędzy Serildą a tajemniczym mieszkańcem zamku, ale właśnie tak się stało. „Jesteś najcudowniejszym rozproszeniem, o jakie mógłbym prosić”. „Złoty” to książka, która przeniesie Was w zupełnie inny, baśniowy świat - przepełniony magią, wszechobecnym mrokiem i tajemnicami nieumarłego władcy i jego królestwa. Tutaj ta historia dopiero się zaczyna. Jestem bardzo ciekawa kontynuacji i tego, jak rozwiną się te wszystkie, rozpoczęte przez autorkę wątki. Mam nadzieję, że drugi tom dostaniemy już niedługo. A ja już wiem, że muszę sięgnąć po pozostałe książki Marissy Meyer wydane w Polsce, bo pokochałam jej styl pisania i umiejętność przekazywania historii.

11. Recenzja: emcia.czyta, Guz Emilia

    Znasz twórczość Marrisy Meyer? Autorka, której książki w Polsce cieszą się popularnością. Ja swoją przygodę z tą autorką zaczęłam tak naprawdę niedawno, bo przeczytałam „cinder” i się zakochałam. Nic dziwnego, więc że gdy zobaczyłam nową książkę autorki, która jest retellingiem o Królu Olch i Rumpelsztyku, musiałam od razu ją przeczytać. I ja przepadłam w tej historii, jest po prostu genialna i to kolejna książka, która uświadomiła mi, że autorka potrafi przekształcać bajki, baśnie tak, aby czytelnik cieszyli się nimi na nowo. Jest klimatyczna, bardzo baśniowa, momentami bardzo taka mroczna, ale właśnie takie kiedyś były baśnie. Jeżeli chodzi o fabułę, wole wam nie zdradzać za dużo, a jedynie napisać co mi się podobało a co nie. Mam też wrażenie, że opis zdradza za dużo, bo tutaj powinniśmy wejść bez jakiejkolwiek wiedzy. Cała nasza historia rozgrywa się na dosyć zamkniętym terenie, dzięki czemu możemy bardziej skupić na tej magii, na istotach czy na kłamstwach, tworzy to niepowtarzalny klimat, o dziwo bardzo mi się to podobało, a raczej nie lubię takich małomiasteczkowych historii. Co prawda ma dosyć powolne tempo. Było mi bardzo trudno się w nią wgryźć, ponieważ książka jest mocną cegiełką, a dużo rzeczy jest niepotrzebnych. Przydługie i zbędne opisy, które nie skupiają się na niczym konkretnym, a szkoda można było to fajnie rozegrać. Były wątki bardzo angażujące i taki który pchały fabułę do przodu, ale jednocześnie było dużo takich zapchajdziur. Ja wiem, że patrząc na całokształt, takie zabiegi budują, historię, ale w takich ilościach to nie było potrzebne. No i moim największym problemem była główna bohaterka, kurczę strasznie jej nie polubiłam, bo to taka postać, z którą ja bym się na pewno nie dogadała, której do końca nie kibicowałam, bo jej zachowanie było momentami bardzo Irracjonalne, już w ogóle pomijając fakt, że jej zachowanie pchało ją w ogromne kłopoty, ona nic sobie z tego nie robi. Dla mnie takie solidne 4⭐. Kawał fajnej fantastyki/romantasy, która ma swoje minusy. 

12. Recenzja: Agata✓kazdydzientonowyrozdzial, Kartasińska Agata

    Minęło sporo czasu, odkąd młynarz uratował ranną bestię, stwór okazał się bóstwem opowieści i w ramach podziękowania obiecał spełnić prośbę o dziecko zdrowe i silne. Młynarz już następnej zimy poślubił dziewczynę ze wsi i wkrótce na świat przyszła ich córka. Serilda, dotknięta pradawną magią została naznaczona złotymi oczami i darem snucia opowieści, w których nie było za grosz prawdy. Kiedy dziewczyna skończyła osiemnaście lat, władca nieum@rłych łowców zwrócił uwagę na jedną z jej niedorzecznych opowieści i została przez niego uprowadzona, żeby uprząść złoto ze słomy. Zrozpaczona poprosiła o pomoc tajemniczego chłopaka, który kazał nazywać się Złoty i w zamian za pomoc zażądał serca Serildy, nie chodziło tu jednak o miłość. Nie będę ukrywać, że książki tego typu nie należą do moich pierwszych wyborów. Chciałam przeczytać tą historię w ramach poszerzania horyzontów czytelniczych, dlatego też nie było to dla mnie lekkie zadanie, ale z pewnością bardzo satysfakcjonujące. Książka ta jest naprawdę dobrze poprowadzonym retellingiem baśni Braci Grimm „Rumpelsztyk”. Cała historia ma baśniowy klimat, który potrafi oderwać od rzeczywistości wprowadzając w klimat dzieciństwa i bajek opowiadanych na dobranoc, oczywiście nie jest tak niewinna, ale cała otoczka pozostaje. Jak wspominałam, pozycje tego typu nie należą do moich pierwszych wyborów, ale też nie będą krytycznie oceniane tylko przez wzgląd na to, bo doskonale wiedziałam po co sięgam i potrafię obiektywnie ocenić dzieła z gatunków, które nie należą do moich ulubionych. Polecam wszystkim fanom retellingów bez nacisku na wątek romantyczny, bo jest bardzo delikatny. Widziałam trochę negatywnych opinii na temat tej książki od fanów autorki jak i tych, którzy sięgnęli po jej twórczość pierwszy raz, ja osobiście zachęcam do wyrobienia własnej opini.

13. Recenzja: wiecej_niz_ksiazki, Pompa Pamela

    „Złoty” to retelling jednej z baśni Braci Grimm. Brzmi ciekawie? To było moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i muszę Wam przyznać,że mam dość mieszane uczucia. Z jednej strony fabuła została świetnie zaplanowana. Na początku czułam się zaintrygowana. Świat pełen jest baśniowej magii, skrywającej mroczne odcienie. Wśród tajemnic kryją się stwory, bóstwa i duchy, które dodają głębi tej opowieści. Ale niestety mam wrażenie,że historia została bardzo rozwleczona. Podczas czytania traciłam zainteresowania akcją. Przez większość czasu dostajemy fragmenty, w których główna bohaterka rozmawia z osobami z wiosek i opowiada im przeróżne historie, które w większości są wymyślone. Na początku było to zabawne i ciekawe, ale po jakimś czasie zrobiło się to nudne. Postać głównej bohaterki również nie jest moją ulubioną. Dziewczyna jest młoda, ma ogromną wyobraźnię i na każdym kroku kłamie. Przecież i tak jej nie uwierzą. Jej kłamstwa sprowadzają na nią ogromne kłopoty, dookoła których toczy się fabuła. Wielokrotnie pokazała,że jest lekkomyślna i nie zdaje sobie sprawy w jakiej sytuacji się znalazła. Najbardziej podobały mi się fragmenty, w których występował Złoty. Ten bohater sprawiał,że od razu skupiałam na nim uwagę.. Był zabawny, nieoczywisty i przede wszystkim tajemniczy. Szkoda,że dostaliśmy go tak mało. Autorka ma przyjemny styl. Książka została napisana w narracji trzecioosobowej, ale w ogóle mi to nie przeszkadzało. Czyta się naprawdę szybko - a to ogromny plus, ponieważ książka należy do tych grubszych. Jeśli chodzi o plot twisty to w przypadku tej historii nie zostałam zaskoczona. Już na samym początku założyłam sobie jedną wersję i okazała się być ona strzałem w dziesiątkę. Uważam,że fajnie zostało to rozegrane. A wątek romantyczny… jest! Jest go tutaj bardzo mało, ale wzbudza szczyptę emocji. Podobał mi się. Podejrzewam,że w kolejnych częściach będzie go coraz więcej.

14. Recenzja: chaos_czytelniczy , Goszczyńska Iza

    Mało kto chyba wie, że całkiem niedawno w Polsce wyszła kolejna książka Marissy Meyer, a tymczasem "Złoty" zdecydowanie zasługuje na większy rozgłos. Jest to pierwsza książka tej autorki, którą miałam okazję czytać, chociaż muszę przyznać, że do "Cinder" zbieram się od czasów pierwszego wydania... A to znaczy, że bardzo długo 😬 W końcu jednak zdecydowałam się od czegoś zacząć i okazało się, że totalnie dla niej przepadłam. Marissa czaruje słowem - tego inaczej nie da się nazwać. Jej powieść przypominała baśń, w której wszystko wydaje się być ułudą na pograniczu jawy i snu. Nierzeczywiste, a jednocześnie przy tym tak szalenie absorbujące. Chociaż przez kategorię wiekową przekonana byłam, że to Young Adult to nic bardziej mylnego - nie ma w tej książce rzeczy uproszczonych. Świat wykreowany przez Marissę Mayer jest rozbudowany, bogaty w szczegóły i pełny zawiłości, które z przyjemnością odkrywałam. Tak samo było z głównym wątkiem fabularnym - autorka nie skupiła się na wątku romantycznym (chociaż on jest! I jest tak idealnie poprowadzony, że nie mogłabym wymagać od tej książki czegokolwiek innego), a na tym, żeby postacie rozwinąć, dać im odpowiednie motywacje, a późnej wrzucić ich w akcję, która porywa także czytelnika. Pokochałam główną bohaterkę, Serildę, przede wszystkim za to, że jest bohaterką autentyczną. W żadnym momencie nie wydała mi się ani groteskowa ani przesadzona - sposób jej kreacji pozwolił mi też ją dobrze poznać i polubić. Z niecierpliwością wyczekuję też na kolejne spotkanie z dziewczyną.

15. Recenzja: a.court.of.book, Musialska Marta

    Chociaż wiedziałam, że ta historia będzie dobra (znałam już wcześniej twórczość autorki), to nie spodziewałam się, że będzie aż tak genialna! Z początku można ją uznać za YA, to jest raczej na pograniczu gatunków (ze względu na niektóre krvawe sceny) i przymknęłam oko na kategorię wiekową (15+), ponieważ sama opowieść jest tak pochłaniająca, że na chwilę zapomniałam o całym świecie. Zdecydowanie jest to jedna z najlepszych książek tego roku! Meyer po raz kolejny inspiruje się baśniami i tym razem padło na tę o przędzeniu złota ze słomy (“Rumpelsztyk” baśń braci Grimm). Moim zdaniem ten aspekt książki był na 6+. Świat był magiczny, styl początkowo był bardziej baśniowy, później zmienił się na luźniejszy. Genialny motyw opowieści i magicznych stworzeń z folkloru. I do tego świetni bohaterowie nadający charakteru i uzupełniający powieść, ale też humor i lekkość, która niekiedy rozładowywała napięcie, ale jednocześnie chwile gr0zy były jeszcze bardziej widoczne. Serilda to genialna postać żeńska. Polubiłam ją od razu, była idealna. Troskliwa, inteligentna, zaradna i odważna, nie była też niepotrzebnie uparta, ani pyskata, ale przede wszystkim dojrzała. Potrafiła się za to odgryźć i te teksty zawsze były ZŁOTEM. W powieści jest wątek romantyczny, ale nie jest on głównym motorem napędzającym. Raczej jest w typie slow burn, bez żadnych spice rzeczy, więc myślę, że dużo osób będzie zadowolonych. Nie jest to raczej romantasy, chociaż aktualnie ciężko stwierdzić, co jest, a co nim nie jest. Uczucia między bohaterami są bardzo delikatne, urocze i takie ożywcze, że dodaję za to kolejnego plusa. Bohaterowie są w pewnym aspekcie niewinni, ale potrafią się droczyć, co jest kolejnym humorystycznym aspektem — kocham! Czytało się ją świetnie, chociaż na początku nie mogłam się trochę skupić. Zrzucam to na siebie, ponieważ musiałam się trochę przestawić, aby znów przyswajać nowy fantastyczny świat. W książce było dużo rzeczy tak jak lubię i cenię. Jednocześnie mogłam cofnąć się do nastoletnich czasów, ale też nie musiałam przymykać oczu i naginać swoich wymagań. Świetna lektura na jesienno-zimowe wieczory z folklorem i baśniami w tle. Nie mogę się doczekać następnego tomu!

16. Recenzja: czytaniezliv, Michalska Oliwia

    ocena: ✩✩✩✩ / 5 ᴢᴌᴏᴛʏ to było moje pierwsze spotkanie z twórczością Marissy Meyer. Oczywiście, słyszałam bardzo dużo o jej słynnej książce ʜᴇᴀʀᴛʟᴇꜱꜱ czy ᴄɪɴᴅᴇʀ i muszę się wam przyznać, że chcę je od dawna przeczytać, ale nigdy nie mogłam się za nie zabrać. Teraz jednak, gdy już poznałam pióro autorki na pewno sięgnę po te tytuły w niedalekiej przyszłości, bo Złoty bardzo mnie zachęcił do kontynuacji tej przygody. Zdążyłam usłyszeć kilka negatywnych opinii o ᴢᴌᴏᴛʏᴍ, co trochę mnie przeraziło, bo bardzo na ten tytuł liczyłam. Zniechęciłam się i to bardzo, ale gdy zaczęłam czytać pozytywnie się zaskoczyłam! Od początku bardzo podobał mi się klimat historii i byłam zaciekawiona jak to wszystko się potoczy, bo jest to retelling o Rumpelsztyku, który znam bardzo dobrze. Spodobała mi się główna bohaterka, została naprawdę fajnie wykreowana. Urzekło mnie jej to ciągle opowiadanie historii, które były pełne kłamstw. Często mówiła coś, zanim porządnie zdążyła się zastanowić, co później miało swoje konsekwencje, ale w pewnym sensie było to zabawne. Wątek romantyczny! O mój boże, był wspaniały. Nie można zaprzeczyć, że Marisaa Meyer umie pisać wątki romantyczne. Był on raczej takim jednym z drobniejszych, ale przez to był bardzo przeze mnie wyczekiwany i każdy moment pomiędzy Złotym a Serildą był prześwietny. Świetnie do siebie pasowali, było czuć chemię i przyciąganie, no coś wspaniałego! Cała książka ogólnie była bardzo w porządku, polubiłam ją. Ale trzeba zaznaczyć, że jest bardzo przegadana, jest mnóstwo szczegółowych i niepotrzebnych opisów, które mnie nudziły. Książka spokojnie mogłaby mieć sto stron mniej, a myślę, że krótsza forma dobrze by jej zrobiła. Fabuła jest dość prosta, akcji jest mało. Przez większość czasu Serilda się trochę miota między miasteczkiem, lasem i zamkiem, a poza tym są sceny w lochu gdy musi upleść ze słomy złoto. I mimo że na początku nie czułam zmęczenia tekstem, tak gdzieś około połowy poczułam znudzenie. Chciałam przejść do większej akcji, a nie było mi to dane. Myślę, że gdyby trochę tekstu zostało skrócone, a akcja byłaby bardziej dynamiczna to bez wahania dałabym tej książce pięć gwiazdek. No, ale w takiej formie ma pewne wady.

17. Recenzja: Zapisana w Książkach , Wieczorek Katarzyna

    Złoty to pierwszy tom historii o Serildzie, dziewczynie pobłogosławionej przez bóstwo kłamstwa. Książkę napisała Marissa Meyer, a wydało wydawnictwo BeYa. Od samego początku wiedziałam, że to coś dla mnie. Złoty to retelling mojej ulubionej baśni, czyli Rumpelstiltskina. I ten klimat baśni czuć od pierwszych stron. Początkowo objawia się on w opowieściach snutych przez tytułową bohaterkę, której nikt nie wierzy, ale z czasem wychodzi coraz więcej baśniowych stworzeń czy duchów. Z czasem klimat staje się coraz bardziej Grimmowski, co tylko wzmacnia fakt, że autorka mocno czerpie z folkloru germańskiego. Przez to, że najważniejsze wydarzenia zawsze odgrywają się w czasie pełni księżyca, książka została podzielona na części reprezentujące poszczególne pełnie. Bo właśnie w te noce Serilda musi mierzyć się z złym duchem Erlkingiem oraz konsekwencjami swoich kłamstw - jako że umie prząść złoto ze słomy. W te noce akcja przenosi się ze wsi do nawiedzonego przez duchy zamku, który został opuszczony i nikt nie pamięta, co dokładnie się w nim wydarzyło. Jak zna się baśń o Rumpelstiltskinie, pewne wydarzenia czy działania będą oczywiste - taki jest w końcu urok retellingów. Ale mimo to czekałam na nie z niecierpliwością. Autorka bardzo dobrze połączyła je z utkaną fabułą i przedstawioną klątwą. Zdecydowanie historia Złotego, chłopca uwięzionego w zamku po drugiej stronie przesłony, który potrafi to, co przypisała sobie Serilda, skradła moje serce. Początkowo wszystko dzieje się dość wolno. Przez pierwsze sto stron nawet trochę się nudziłam, ale gdy w końcu akcja ruszyła z tempem, trudno mi było się od niej oderwać. Było w niej wystarczająco strachu i makabry, by idealnie wpasowała się w przed halloweenowy klimat. Mój największy problem z książką dotyczył języka. Mam wrażenie, że została nie najlepiej przetłumaczona. Niektóre zdania były niezgrabne, słowa dość przestarzałe i trafiły stylem angielskim, a nie polskim. Natknęłam się również na przypadki kalk językowych, które bardzo źle pasowały do tekstu. Do tego zaskoczyły mnie mocno przypisy. Zdarzało się, że pojawiały się wyjaśnienia słów prostych, dość jasnych z kontekstu, a inne, już trudne, rzadko spotykane, żadnego wyjaśnienia się nie doczekały. Musiałam je sprawdzić w słowniku internetowym, bo kontekst przy nich niewiele mi pomógł. Jednak ten nieco dziwny język nie sprawił, że bawiłam się gorzej. Tak, niekiedy mnie drażnił, ale fabuła ratowała wystarczająco. Zakochałam się w historii Serildy i Złotego, a kolejnego tomu wyczekiwać będę z największą niecierpliwością.

18. Recenzja: ksiazko_zaur, Sińczak Maja

    Szukacie dobrego romantasy na długie, jesienne wieczory? Jeśli tak, to ta pozycja jest idealna dla was. Mamy tutaj historię Serildy, córki młynarza, który pewnego razu uratował bestię. W zamian za to mógł wypowiedzieć jedno swoje życzenie, które zostanie spełnione. Zażyczył sobie wtedy dziecka. Urodziła mu się córka, ale o złotych oczach i z umiejętnością snucia różnych historii, dlatego została nazwana przeklętą. W dniu osiemnastych urodzin zostaje uprowadzona przez Erlkinga i poznaję pewnego chłopaka - Złotego, ale czy mężczyźni mają wobec niej dobre zamiary? Tego musicie się sami dowiedzieć czytając tę książkę. Ja osobiście najbardziej zachwycona jestem światem, który wykreowała autorka. Był świetnie opisany dlatego zawsze wiedziałam gdzie dokładnie się znajduję. Styl pisania Marissy Meyer jest bardzo lekki i przyjemny więc przez fabułę się płynie. Dostałam też różnorodnych bohaterów o różnych charakterach i coś co skradło moje serce, czyli wszelkiego rodzaju duchy, zjawy i inne stworzenia fantastyczne. Były świetnie stworzone i to dzięki nim ta historia była idealna. Uważam, że naprawdę warto sięgnąć po tę pozycję i myślę, że się nie zawiedziecie.