Wbrew Mojrom

Recenzje książki: Wbrew Mojrom (18)

1. Recenzja: zaczytana__dusza, Nowak Kaja

   Po przeczytaniu „Naszych perseidów” wiedziałam, że sięgnę po 2 część i zarazem historię Ariadne. Przepadłam… przepadłam dla tej historii. Lecz o ierwsze co mnie odrzuciło to mały druk😭 ale na całe szczęście udało przeczytać mi się całą książkę, a po połowie nawet tego tak nie odczułam. Następną rzeczą jest dosyć powolny rozwój akcji… ale ostatnie strony to zdecydowanie wynagradzają🥹 Ariadne i Tristian to jedna wielka mieszanka wybuchowa, lecz mimo wszystko ich uwielbiam! Co prawda nie zaczęli oni znajomości w najlepszych okolicznościach jednakże później było coraz lepiej, najwyraźniej los tak chciał✨ Tę książkę polecam szczególnie fanom motywów hate- love oraz slow burnów💕 ale nie tylko!! Osoby interesujące się jeździectwem konnym czy horoskopami itp. także znajdziecie coś dla siebie🥹 Sama postać Ariadne została idealnie wykreowana❤ uwielbiam jej „głupotę” i to jaką dobrą osobą jest. Jeśli chodzi o Tristiana to także poczułam z nim taką dziwną więź. Bardzo mnie zaintrygował i widać, że mimo tego chłodu do ludzi bardzo kocha zwierza oraz jest dobrym człowiekiem. Bardzo podobało mi się też to, że w tej historii pojawiali się bohaterowie, którzy byli na pierwszym planie w „Naszych perseidach” Książka o Ariadne oraz Tristianie bardzo mi się spodobała i liczę, że z wami będzie tak samo!!

2. Recenzja: chxeprzeczytac, Zajac Zuzanna

   Hejka, dzisiaj przychodzę z recenzją mojr! I powiem wam, że jestem poztywnie zaskoczona. Niby mówili, że jest okej, ale to jest naprawdę cudowne! Styl pisania autorki, przez który się płynie, idealnie wyemocjonowane opisy, slow burn również jest przeprowadzony cudownie! Ari jest miłośniczką koni i wykupiła nawet jednego tylko po to, aby nie poszedł na rzeź. Strasznie chciała się nauczyć jazdy konnej i nawet pracowała w sklepie z rzrczami dla koni. Za to Tristan jest opanowanym mężczyzną, który już jeździ na koniu. Ma ich kilka i mimo swojej nienawiści do Ari pomaga jej. Akcja dzieje się dość szybko, przez co nie można się nudzić. Wszystkie wątki związane z jazdą konno są bardzi dobrze przeprowadzone i nawet ja, jako osoba nieinteresująca się tym i kompletnie zielona, ogarniałam o czym mowa. Autorka zrobiła naprawdę dobry research! Podobało mi się również nastawienie Ari wobec przyjaciół. Zawsze chciała pomóc. Mimo, że kilka rzeczy dało się przewidzieć, to jednak książka czasami naprawdę mnie zaskakiwała. Czułam wiele emocji, a w szczególności w chwilach zbliżenia jakiegokolwiek. Nawet zwykłego kontaktu wzrokowego. Po prostu nie dało się nie wyczuć tych wszystkich odczuć i czułam się jakbym sama to przeżywała. Polecam wam tą książke, bo jest cudowna! Mam nadzieję, że sięgniecie!

3. Recenzja: nerd_ksiazkowy, Dańda Antonina

   "Wbrew mojrom" Ponad rok temu miałam przyjemność czytać i recenzować dla Was pierwszy tom serii "Splecione losy", czyli "Nasze Perseidy", któremu przyznałam 5⭐️! Dzielę się wrażeniami z lektury "Wbrew mojrom", którą właśnie skończyłam. Na początek rozwieję Wasze wątpliwości - czy drugi tom dorównał pierwszemu? Sama zadałam sobie to pytanie. Ostatecznie przyznałam mu 4,5⭐️. Trochę niższa ocena, ale nadal fenomenalnie, jak na tę autorkę przystało. Każdy z tomów opowiada inną historię, niby miłosną, ale tego jest jak na lekarstwo - jak to przystało na slow burny, i to w wydaniu 14+, co tylko wzmaga mój głód romansu. Zdecydowanie pragnę przeczytać więcej o miłosnej relacji Tristana i Ariadne! Krótki spin-off byłby bardzo wskazany. Jednak te książki to nie tylko miłość, a przede wszystkim niezwykły klimat budowany wokół pasji głównych bohaterek. Starsza siostra Ari, Kay, jest zapaloną fanką astrologii, więc gwiazd było sporo w pierwszym tomie. Natomiast tutaj mamy ogromny nacisk na miłość do koni, która połączyła głównych bohaterów. Jeździectwo jest mi zdecydowanie dalsze niż pasje Kay i Eliasa, stąd może wynikać moje początkowo mniejsze zainteresowanie i zauroczenie tą historią. Ale ostatnie 100 stron, kiedy relacja bohaterów nabiera tempa (choć umówmy się, nadal jest to bardziej stęp niż galop), miałam ochotę gryźć kartki z ekscytacji i przebierałam kopytami na samą myśl o ich nadchodzącym pocałunku. Kolejny wspólny, nomen omen "konik", bohaterów to mitologia grecka, którą ja również bardzo cenię. Autorka ma dużą wiedzę na temat tej kultury i sprawnie wplata przysłowia, nazwy własne oraz mityczne historie w fabułę książki. Każdy rozdział nawiązuje do mitologii, podobnie jak playlista, która zawiera utwory o takich tytułach. To może być drobny szczegół, ale fantastycznie buduje klimat powieści, a tu sprawiło, że zakochałam się w obu tomach tej serii i mam głód na więcej! Nie tylko spin-off, ale czuję potencjał na co najmniej jeszcze jedną książkę o naszych londyńskich przyjaciołach. Mam nadzieję, że i tutaj Layla nas nie zawiedzie!

4. Recenzja: booktookxeliza, Wydrzyńska Eliza

   Hej hej Witam was już w drugiej dzisiaj recenzji na tym profilu . Tym razem recenzja książki autorki , od której wcześniej nie było mi dane nic czytać więc nie znałam jej stylu pisania . Ogólnie styl pisania autorki na początku utrudniał mi czytanie tej książki , ale po jakimś czasie się przyzwyczaiłam i przebrnęłam przez tą powieść. Samych bohaterów pokochałam i się z nimi zżyłam. Po za tym kocham konie , więc to była idealna pozycja dla mnie . Historia Tristana i Ariadne sama w sobie mi w końcu siadła , ale styl pisania autorki nie jest zbyt dla mnie . Na początku miałam problem z przecyztaniem tego do końca . Cały Vibe książki np. stadniny koni był dla mnie czymś cudownym. Szczerze polecam szczególnie , że jest to książka dla każdego a kategoria wiekowa to 14+. Moim zdaniem Wbrew Mojrom jest lekką książką i na każdą porę roku 💜. Jeśli zastanawiacie się po co teraz sięgnąć to jest odpowiedź.

5. Recenzja: literaryhaniaa , Świderska Hania

   ℴ𝒸ℯ𝓃𝒶: ☆☆☆☆/5 Jeszcze przed przeczytaniem książki wydawało mi się, że nie spodoba mi się historia. Nie bardzo interesuje się końmi, i innymi rzeczami z nimi związanymi. Ale bylo innaczej. Ksiażka spodobała mi się i to bardzo. Fabuła rozwijała się prawidłowo. Denerwował mnie troszeczke ten 𝓈𝓁ℴ𝓌𝒷𝓊𝓇𝓃, nie jestem chyba fanką książek z tym motywem. Szkoda też , że tak mało wątku romantycznego było. Jakby było odrobinke wiecej- byłoby idealnie. Uwielbiam astronomie, a tutaj jest pełno astronomicznych smaczków, które urozmaicały powiesc jeszcze bardziej. Dla fanów mitologii również się coś znajdzie. Książka posiada również CUDOWNĄ playliste ideanie dopasowana do każdego z rozdziałów. Nie spotkałam się z taką playlista jeszcze nigdy, co dodaje wiecej plusów haha. Jeżeli lubicie słodkie młodzieżowki z motywem slowburn, miłości do zwierząt, czy enemies to lovers to polecam zapoznac się z lekturą 💜

6. Recenzja: lonley.books , Nietubyć Julia

   Myślę, że większość z was wie o tym jak bardzo kocham książki Layli, każda z nich wnosiła coś do mojego serca. 𝐖𝐛𝐫𝐞𝐰 𝐦𝐨𝐣𝐫𝐨𝐦 to bardzo przyjemna i komfortowa lektura, idealna na początek jesieni. Opowiada o dziewczynie konkretnie Ariadne , która kończy szkołę, niedługo później dowiaduje się, że dostała się do szkoły jazdy konnej. Tam poznaje Tristana chłopaka starszej siostry, od tej chwili wszystko się zmienia. Ta historia jest napisana pięknym stylem, autorka pozwala nam zanurzyć się w tej historii. Jest ona niezwykle wzruszająca i taka delikatna przez co dosłownie przez nią przepłyniecie. W tej recenzji wyjątkowo nie mogę się rozwinąć ponieważ ta historia jest tak cudowna, że zabrakło mi słów aby opisać moje uczucia. Podsumowując bardzo polecam ją każdemu! Cudowna młodzieżówka, lekka i przyjemna. Koniecznie po nią sięgnijcie, a jeśli wam się spodoba przeczytajcie inne książki od 𝐋𝐚𝐲𝐥𝐢, z pewnością znajdziecie tam cząstki siebie.

7. Recenzja: book_of_butterflies, Wachowiak Nikola

   ℂ𝕫𝕪𝕝𝕚 𝕞𝕟𝕚𝕖 𝕝𝕦𝕓𝕚𝕤𝕫 ? 𝕆𝕔𝕙 𝕟𝕚𝕖. 𝕄𝕚𝕞𝕠 𝕨𝕤𝕫𝕪𝕤𝕥𝕜𝕠 𝕟𝕒𝕕𝕒𝕝 𝕕𝕫𝕚𝕒𝕝𝕒𝕤𝕫 𝕞𝕚 𝕟𝕒 𝕟𝕖𝕣𝕨𝕪" Wbrew mojrom” to drugi tom „nasze perseidy”. Czyli książki, która mi się podobała. Z tym tomem było tak samo. Cała fabuła była wspaniała, przypominała mi czasy, kiedy sama jeździłam i byłam dokładnie taka sama jak Ariadnę. Jedyne, co mnie odrobinkę denerwowało to była ona bardzo slowburn, czego po tej książce mogę stwierdzić, że jednak nie jestem fanką. Przez całą książkę mocno związałam się z Ariadnę, bo w bardzo dużym stopniu przypomniała ona mnie. Bardzo fascynowała mnie jej miłość do zwierząt, i to jak wiele jest w stanie poświęcić właśnie dla nich. Co do Tristana poznajemy go już w „nasze perseidy” i mimo to, że wcale się nie lubią to postanawia on pomóc Ariadnę w uratowaniu klaczy, bo tak samo jak ona kocha zwierzęta. A ich relacja, gdy przeszli z enemies to lovers była niesamowita. Po prostu przepadałam dla tej dwójki. Nie było to moje pierwsze spotkanie z autorką jednak i tym razem miałam taki sam problem, trudno było mi się wdrożyć jednak później się wyciągałam później kończyłam czytać i tak w kółko. Mimo to cały styl pisania autorki jest lekki i przyjemny, więc książka będzie idealna dla osób chcących zacząć swoją przygodę z czytaniem.

8. Recenzja: ksiazkowamagda, Ostrowska Magdalena

   💜ʀᴇᴄᴇɴᴢᴊᴀ ᴡʙʀᴇᴡ ᴍᴏᴊʀᴏᴍ💜 ʜᴇᴊ ʙᴏᴏᴋꜱᴛᴀɢʀᴀᴍ. ᴅᴢɪś ᴘʀᴢʏᴄʜᴏᴅᴢę ᴅᴏ ᴡᴀꜱ ᴢ ʀᴇᴄᴇɴᴢᴊą " ᴡʙʀᴇᴡ ᴍᴏᴊʀᴏᴍ" ᴀᴜᴛᴏʀꜱᴛᴡᴀ ʟᴀʏʟɪ ᴡʜᴇʟᴅᴏɴ. To było moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. Jednak już teraz wiem, że nie będzie ono ostatnie. Do przeczytania tej historii zaciekawiły mnie jej patronki. Nie planowałam jej czytać. Jednak niczego nie żałuję.  Jeśli nie czytaliście " Nasze perseidy" to i tak możecie przeczytać tą historię. Pierwsze na co zwróciłam uwagę to styl pisania, który bardzo mi się spodobał. I dzięki niemu tak bardzo dobrze czytało mi się tę historię. Mimo czcionki za którą nie przepadam to naprawdę dobrze mi się ją czytało. Aż byłam w szoku. Nie miałam wobec niej żadnych oczekiwań. Chciałam jedynie dobrze spędzić czas i udało mi się to. A nawet dostałam więcej. Wywołała we mnie ona dużo emocji. Również tych pozytywnych. Historia Ariadny i Tristana skradła moje serce. Przez nią wręcz się płynęło. Ani przez chwilę się nie nudziłam podczas jej czytania. Wszystko w tej historii było idealnie opisane. Ani przez chwilę nie poczułam znużenia. Bohaterowie zostali wykreowani naprawdę dobrze. Mieli swoje charaktery, które w wielu sytuacjach były ukazane. Ich pierwsze spotkanie nie należało do najbardziej udanych. Wiedzieli, że raczej się nie dogadają. Ale czy tak będzie przez cały czas? Ariadne jest bohaterką którą polubiłam od samego początku. Wzbudziła we mnie same pozytywne emocje. Nie brakowało jej pasji i radości z małych rzeczy. Jeśli coś sobie zaplanowała to robiła wszystko by dążyć do ustalonego celu. Mimo przeciwności losu nie brakowało jej entuzjazmu. Tristan jest tajemniczą postacią. Nie poznajemy go od razu. Z każdą stroną i rozdziałem poznajemy go bardziej. Podobało mi się to jak został wykreowany. Na pozór wydaje się być pewnym siebie chłopakiem. Jednak gdy poznajemy jego przeszłość to miałam ochotę go po prostu przytulić. Bo łamało mi się serce. Miało to też swoje odzwierciedlenie w przyszłości i jego zachowaniu. Na każdym kroku sobie dogryzali. I to było naprawdę świetne. Ich relacja ulegała stopniowej zmianie. Widać było jak zmieniałi do siebie wzajemnie nastawienie. Jak stawali się dla siebie wzajemnie ogromnym wsparciem. Każde spojrzenie, najmniejsze gesty powodowały, że na mojej twarzy pojawiał się uśmiech. I czułam motylki w brzuchu. Autorce udało się w idealny sposób oddać ich emocje. Przez co byli jeszcze bardziej realni. Dzięki temu łatwo się z nimi zżyć. A w niektórych przypadkach utożsamić. Widać było jak w swoim towarzystwie ściągali swoje własne maski. I nie musieli grać kogoś kim nie są. Mogli liczyć na siebie. Nawet w najbardziej głupiej w ich mniemaniu rzeczy. Podobało mi się również to jak została ukazana w tej pozycji przyjaźń i wsparcie bliskich osób. Jak wiele tym zyskujemy. I proszenie o pomoc nie jest niczym złym. Czasami rodziną mogą stać się osoby, które sami wybierzemy. Jestem pod wrażeniem wątku jazdy konnej. Czułam te wszystkie emocję i wszystko co zostało w tej historii ukazane zostało naprawdę dobrze opisane. Ani przez chwilę nie poczułam, że jest tego wątku za mało. I naprawdę konie i jazda konna grała tutaj ogromną rolę. I to było genialne bo jeszcze nie miałam okazji przeczytać takiej historii. Ta historia jest lekka i przyjemna. Jednak nie brakuje tematów, które mogą wzbudzić w czytelnikach wiele emocji. Przynajmniej tak było w moich przypadku. Ta historia pokazała, że przeszłość nas nie definiuje. Że warto dążyć do spełniania swoich marzeń nawet jeśli pewne rzeczy wymagają czasu. Oraz, że warto czasem zatrzymać się i przemyśleć czy to co robimy ma sens i warto ryzykować. Jeśli jeszcze się zastanawiacie czy sięgnąć po tą pozycję to jak najbardziej Wam polecam. Ja bawiłam się naprawdę dobrze. I bohaterowie skradli moje serce. Moja ocena 4.5/5

9. Recenzja: maja_inbookworld, Jarzębowska Maja

   𝑹𝒆𝒄𝒆𝒏𝒛𝒋𝒂: Odkąd skończyłam „Nasze Perseidy” nie mogłam się doczekać tej książki. Już w poprzednim tomie ta dwójka mnie sobą zaciekawiła i bardzo chciałam poznać ich historię. I w końcu mogę to zrobić. Główni bohaterowie już przy pierwszym spotkaniu mieli świadomość, że przyjaźni z tego nie będzie. Jednak nie mieli zbytnio wyboru, skoro siostra Ari spotykała się z najlepszym przyjacielem Tristana. A więc i oni byli zmuszeni do spędzenia ze sobą czasu mimo obustronnej niechęci. Ari polubiłam od razu. Ta dziewczyna była pełna pasji, dobrej energii i radości. Cieszyła się najmniejszą rzeczą, a gdy coś jej nie wychodziło, zamiast się poddawać, parła dalej do przodu z większym entuzjazmem. Tristan z początku był dla mnie zagadką, której nie mogłam rozgryźć. Chciałam wejść do jego głowy i w końcu przekonać się kim naprawdę jest ten facet. Gdy już to zrobiłam… byłam w ogromnym szoku. W całą fabułę wkręciłam się naprawdę szybko i chociaż z początku nie było za dużo interakcji między głównymi bohaterami, zupełnie mi to nie przeszkadzało. Wkręciłam się w to tak bardzo, że cieszył mnie każdy najmniejszy gest z ich strony. Tristan i Ari w większości interakacji, które ze sobą mieli to albo się kłócili albo sobie dogryzali i nie powiem ciekawie się to czytało. Ta dwójka miała mocne charaktery, więc oboje nie przebierali w słowach. Naprawdę ciekawie obserwowało się stopniową zmianę nastawienia Tristana wobec Ari. Pomimo, że ta dziewczyna wkurzała go jak nikt inny, również w jakimś stopniu powoli stawała się dla niego ważna. Przyjaźń w tej książce została tak pięknie przedstawiona i poprowadzona, że nie raz wzruszałam się na tych momentach. Dziewczyny były w stanie wskoczyć za sobą w ogień i zawsze stawały w swojej obronie.💜 Gdy poznałam bardziej przeszłość Tristana, jak i jego samego było mi go po prostu szkoda. Nagle zaczęłam rozumieć dlaczego był taki oziębły. Przeszłość odcisnęła na nim ogromne piętno. Tristan był cudownym mężczyzną, ale rodzina dość skutecznie go zmieniła. Każde spojerzenie Tristana na Ari powodowało stado motyli w moim brzuchu. Nawet nie byli ze soba nie wiadomo jak blisko, ale takie drobne gesty cieszyły mnie i roztapiały moje serce, jak mało co. W ich relacji najbardziej podobało mi się tępo, w jakim została ona poprowadzona. Ich wzajemne uczucia nie pojawiły się od razu. Na to potrzeba było dużo czasu. Jednak powoli, z każdym kolejnym rozdziałem dało się zauważyć stopniową zmianę nastawienia. Ta książka była naprawdę świetna. Lekka, przyjemna i pełna emocji. Idealna na wieczór i poprawę humoru. Ja bawiłam się przy niej świetnie i nie potrafiłam się od niej oderwać chociażby na chwilę. Przez większość czasu przy czytaniu miałam uśmiech na twarzy. Nie dało się nie zakochać w tej historii. Była cudowna i niesamowita, a ja przepadłam dla niej po całości. Cała historia miała w sobie coś takiego, przez co mogłabym czytać o niej i czytać. Ciągle było mi mało i nawet po zakończeniu chciałam więcej i więcej. Przepadłam dla tej historii i szczerze polecam ją każdemu!!! 𝐎𝐜𝐞𝐧𝐚: ⭐⭐⭐⭐⭐/5

10. Recenzja: zaczytana_.wika, Wenerska Wiktoria

    Wbrew Mojrom - Layla Wheldon Młodzieżówki to gatunek książek po który nie sięgam zbyt często. Aczkolwiek gdy trafi on w moje ręce to nigdy się nie zawodzę. Tak było również tym razem. Bardzo się cieszę, że udało mi się otrzymać ją jako recenzenta. Layla Wheldon to autorka pisząca w przyjemny sposób. Jej styl pisania przypasował mi do gustu. Jest zrozumiały, dokładny, emocjonalny, po prostu rewelacyjny. Aczkolwiek jedyną wadą była długość rozdziałów. Moim zdaniem rozciągały się na zbyt dłużą ilość stron. Ariadne Crawford ma niecałe osiemnaście lat. Niedługo skończy szkołę średnią, ale nie zbyt wie, co chciałaby robić dalej w swoim życiu. Wynikające z troski pytania starszej siostry Kaydence nie pomagają, a tylko dokładają stresu dziewczynie. Aczkolwiek pojawia się nadzieja, dostaje szansę na spełnienie swojego największego marzenia. Będzie uczyć się jazdy konnej. Dziewczyna ma świetne podejście do tych zwierząt, bardzo je kocha. Ariadne to bohaterka łatwa do polubienia. Skradła moje serce już od początku. Należy do miłych, troskliwych, kochanych osób. Jednakże potrafi się również postawić. Pragnęła spełnić swoje marzenia. Lecz trening kosztuje. Na szczęście dziewczyna zarobiła odpowiednią kwotę podczas pracy w sklepie jeździeckim. Tam poznała Tristana Nivena. Tak jak przystało na męskiego bohatera książek przejął moje serce. Jeżeli sięgnięcie po ten tytuł zakochanie się w nim jest nieodwracalnym procesem. Mężczyzna o dobrym sercu, sympatyczny oraz romantyczny, który również darzy ogromnym uczuciem konie. Ich znajomość rozpoczęła się typowo od sprzeczki. Z pozoru brzmiała błaho, ale w głębi kryło się całkowicie coś innego, bardziej bolesne znaczenie. Między nimi od samego początku była ogromna chemia. Uczucie naradzało się powoli, ale dokładnie. Pasują do siebie, jak mało kto. Zasłużyli na szczęście. Ta pozycja porusza ważne tematy. Główną częścią opowieści od razu po romantycznej części historii, jest dążenie do spełnienia swych marzeń. Ariadne przeszła ciężką drogę, ale w końcu zasiadała na ukochanym zwierzęciu i uczyła się jeździć. Po dokładniejszym zapoznaniu się z lekturą poznajemy również trudną przeszłość bohatera, który także pragnął jedynie robić to, co kocha. Znając te postacie zakończenie bardzo mnie zadowoliło. Było po prostu perfekcyjne. Ta pozycja jest pełna emocji. Ciężko się od niej oderwać. Może nie mogę ją nazwać jedną z ulubionych, ale na pewno z czystym sumieniem wam ją polecam. Szczególnie młodszym czytelnikom, a także fanom jazdy konnej.

11. Recenzja: bookswithklaud , Rola Klaudia

    ⊹Historia Ariadny i Tristana jest idealna dla osób, które uwielbiają konie, jazdę konną i wszystkim co z tym związane, a dodatkowo uwielbiają motywy hate-love i slow burn! ⊹Przyznam szczerze, że ja jazdy konnej się nie uczyłam, choć kiedyś chciałam, ale temat koni i jazdy na nich, nie jest mi bliski. Pomimo tego świetnie bawiłam się czytając tą książkę, co jest jak dla mnie ogromnym plusem, ponieważ pomimo mojej niewiedzy w rzeczach związanych z koniami itp. to czułam się jakbym to ja wraz z Ariadne, uczyła się jazdy konnej! Autorka bardzo szczegółowo opisywała informacje na temat jeździectwa, dzięki czemu wszytsko było dokładnie wyjaśnione. ⊹ Gdy czytałam tę książkę, czułam się, jakby Ariadne była moją bratnią duszą! Często mogłam się z nią utożsamić, co było dla mnie ogromnym plusem tej historii. Dziewczyna czytała i pisała książki, kochała zwierzęta (szczególnie konie) oraz miała dobre serce. Tristan, już od początku książki bardzo mnie zaintrygował. Kochał konie, a główna bohaterka na początku mało o nich wiedziała, co niesamowicie frustrowało bohatera. Pomimo tego, w późniejszym etapie książki, był skłonny pomóc Ari, gdy ta jej potrzebowała, szczególnie gdy w grę wchodziło życie jakiegoś konia. ⊹ Jeżeli lubicie czytać horoskopy, to jest to książka idealna dla was, ponieważ jest tu dużo tego typu przepowiedni. Główna bohaterka jak i jej przyjaciółki często je czytają, co jest opisywane w książce, tak samo jak fragmenty z horoskopów. ⊹ Ta książka to definicja komfortu, szczególnie dla osób, które kochają zwierzęta, ale też pełna emocji i miłości historia. ⊹ Była to moja pierwsza książka od tej autorki, a po niej zastanawiam się nad kupieniem jej pierwszego tomu serii 𝐒𝐩𝐥𝐞𝐜𝐢𝐨𝐧𝐞 𝐥𝐨𝐬𝐲, czyli „Nasze Perseidy”.

12. Recenzja: _.zakochanaawksiazkach._, Pawelec Maja

    Do przeczytania tej książki zachęcił mnie opis, gdy tylko go przeczytałam.Z początku dużym minusem dla mnie były malutkie literki myślałam że oszalej, ale gdy tak się wkręciłam w fabułę to już mi to nie przeszkadzało.Książka wciągnęła mnie już po paru rozdziałach, więc myślę że dla niektórych jest ona idealna dla dwa wieczory.Do przeczytanie tej powieści przyciągnęły mnie też motywy bo są to takie o których naprawdę uwielbiam czytać! Uważam że sam motyw slow burn był tutaj dobrze przedstawiony bo dla mnie ta relacja Ariadny i Tristiana była taka realna co przyjemnie mi się czytało, a co do samych bohaterów.Nie przywiązałam się do nich za bardzo, ale nie miałam takiego bohatera którego nienawidziałam. Była to pierwsza powieść z pod pióra tej autorki którą przeczytałam i po niej już wiem że nie ostatnia naprawdę.Podobała mi się cała historia i przyjemnie mi się ją czytało nie brakowało mi tu niczego.Wiec jeśli szukacie młodzieżówki na jeden wieczór i to na dodatek z wątkiem jazdy konnej to ta jest idealna. Polecam bardzo💜💋

13. Recenzja: ciekawie_czytam , Marek Magdalena

    💜Moja opinia: Czytałam pierwszą część i byłam zakochana! Dlatego obowiązkowo musiałam przeczytać kontynuację losów bohaterów. Tutaj jednak mamy na pierwszym planie całkiem nowe charaktery. Polubiłam główną bohaterkę i jej spontaniczność jak i podejście do ważnych spraw, jej relacja choć na początku trudna z drugim bohaterem później coraz bardziej zaczęła mi się podobać. Autorka ma bardzo lekki styl pisania i przyjemnie mi się czytało ✨. Dobrze było sobie przypomnieć starych bohaterów i ich piękna historie. Ja nadal pozostaje większą fanką pierwszej części ale ta książka też wywołała u mnie dużo emocji 🥹. Polecam na jesienny wieczór 💗❤

14. Recenzja: Tiktok, Zielińska Magdalena

    „Wbrew mojrom” to historia o pasji i odnalezieniu siebie. Hejka!❤️ Dzisiaj dam kilka słów o tym tytule... Pierwszy tom „nasze perseidy” podobał mi się, jednak nie był aż tak bardzo dopracowany, jak ten. Już w tamtej historii mieliśmy delikatny zarys, jak potoczy się relacja Ariadne i Tristana. Byłam nią bardzo zainteresowana! Bo widać było, że mamy tutaj strangers to enemies to lovers. Jak potem się dowiecie również slow burn. (Spojler! Tak naprawdę nasza parka schodzi się w ostatnim rozdziale). Więc tak naprawdę nawet nie mamy jakoś bardzo poznać ich jako pary... „— Wystraszyłem się, bo zależy mi na tobie”. Jednak widać jest to, że autorka dała ten wątek romantyczny bardziej na drugi wątek, a na pierwszy pasje Ariadne, czyli miłość do koni i pisarstwa. Bardzo mi się podobało to, że główna bohaterka dała najpierw rodzinie przeczytać swoją książkę. I oni szczerze pokazali jej błędy, które ma do poprawienia. To było świetne. Lekturę przeważają ewidentnie opisy i niestety muszę przyznać, że czasem mogą zmęczyć czytelnika. Uwielbiam, jak layla przedstawiła więź z końmi. To było cudowne!🤍 Kira i Ariadne uwielbiam ich więź i to jak Kira umie się odwdzięczyć za pomoc... Zachęcam do zapoznania się z tą historią!🤍

15. Recenzja: nacpana.fiction, Skoneczna Asia

    Zaczęłam ją czytać bez jakiś wygórowanych wymagań i powiem wam, że ani się nie zawiodłam ani nie dostałam więcej niż wymagałam. Przez pierwsze 50 stron w ogóle nie czułam by w tej powieści toczyła się jakaś akcja. Nie wczułam się w nią i było mi ciężko czytać. Sama książka została napisana w bardzo wyjątkowy sposób. Nigdy nie czytałam jeszcze książki gdzie akcja byłaby prowadzona z tak dziwnej dla mnie perspektywy. (Nawet nie umiem tego wyjaśnić)⁉️⁉️ Sama fabuła była mega wciągająca i naprawdę czytało mi się dobrze tą historię. ( Po przeczytaniu tych 50 stron) Ta opowieść powiem szczerze była odmienna od innych opowiadających o podobnych tematach. Wyróżnia się ona na ich tle. (+Trzeba podkreślić ten wyjątkowy styl pisania autorki)🏇🏻🌷🌞 Bohaterowie byli przeróżni. Każdy z nich był zupełnie inny. Miał inne założenia na temat świata i inne rzeczy lubił. Podobała mi się ta różnorodność.💅🏼 Najbardziej jednak podobało mi się to jak autorka wplątała w tą opowieść porównania do greckiej mitologii czasem ledwo zauważalnie, a czasem mocno to podkreślała. Były to takie fajne elementy, które dodawały całej książce jej własnego uroku. IM IN LOVE 💖 Jestem szczęśliwa, że mogłam ją przeczytać i zmierzyć się z tak odmiennym stylem pióra. Śmiało mogę ją polecić każdemu kto kocha konie lub jazdę na nich! 🐴🐴

16. Recenzja: artystycznie_o_ksiazkach, Sadowska Laura

    Ariadne niedługo ma skończyć szkołę, ale dalej nie wie, co chciałaby robić dalej w życiu. Póki co, postanawia o tym nie myśleć i spełnia jedno ze swoich największych marzeń, czyli zapisuje się na naukę jazdy konnej. Treningi sporo kosztują, ale dziewczyna ma pewną sumę, którą zarobiła w sklepie jeździeckim. I to właśnie w tamtym miejscu poznała Tristana, czyli najlepszego przyjaciela Eliasa ( chłopaka jej siostry). Ich znajomość zaczęła się nie najlepiej, bo od sprzeczki. Jednak oboje są zmuszeni do swojego towarzystwa przez wspólnych znajomych oraz pewną nieprzemyślaną decyzją dziewczyny. Ta książka była cudowna. Przeczytałam ją za jednym razem i mimo tego, że ma prawie 400 stron, to chciałam więcej. Pierwszy raz czytałam historię z motywem jazdy konnej i się zakochałam. Do tego od razu widać, że autorka zna się na rzeczy i zrobiła dobry research. Ja osobiście nie znam się na koniach, ale tutaj wszystko zostało dobrze wytłumaczone i opisane, dzięki czemu nie byłam zagubiona i mogłam to sobie wszystko wyobrazić. Relacja Tristana z Ariadne była bardzo dobrze poprowadzona. Mamy tutaj przykład idealnego slowburn, gdzie cały czas czuć to napięcie między bohaterami. Przy każdej ich wspólnej interpretacji nie mogłam przestać się uśmiechać. No po prostu uwielbiam ich. Tristana pokochałam od samego początku. Miałam wrażenie, że ten chłopak nie ma w ogóle żadnych wad. Był opiekuńczy względem wszystkich swoich przyjaciół, dbał o zwierzęta, wszyscy zawsze mogli na niego liczyć i mimo okropnego dzieciństwa, stał się dobrą osobą, która zasłużyła na swój sukces. Uwielbiałam obserwować jego małe i urocze, ale ważne gesty np. to jak zachował się w restauracji, kiedy źle potraktowano Ariadne. Ariadne również skradła moje serce. Mamy tu do czynienia z bardzo lojalną i empatyczną osobą. Zawsze dotrzymywała obietnic i zrobiłaby wszystko dla swoich najbliższych. Do tego ona nie bała się mówić na głos tego, co myśli oraz spełniać swoich marzeń. Przed czytaniem bałam się, że konie i jazda konna spadną na drugi tor, ale tak się nie stało z czego bardzo się cieszę. Konie w tej historii odgrywają naprawdę ważną rolę i bardzo często pojawiają się w fabule. Generalnie cała książka opiera się na nich, bo gdyby nie one, to Tristan i Ariadne nie zaprzyjaźniliby się ze sobą. Podsumowując, polecam tę książkę każdemu, ponieważ ma cudowny klimat i fabułę. Ja się przy niej bardzo dobrze bawiłam i mam nadzieję, że wy również miło spędzicie z nią czas.

17. Recenzja: zyje.czytaniem, Bzymek Jaśmina

    Już od samej zapowiedzi tej książki po prostu wiedziałam, że trafi na moją półkę. Kiedy byłam młodsza, marzyłam, aby trenować jazdę konną, więc ta historia była dla mnie jak totalny must read. Dlatego bardzo się ucieszyłam, kiedy zostałam recenzentką 𝐖𝐛𝐫𝐞𝐰 𝐌𝐨𝐣𝐫𝐨𝐦. Nigdy wcześniej nie spotkałam się z piórem tej autorki, także byłam ciekawa, czy ten tytuł mi się spodoba. Jednak w książce znajdują się jedne z moich ulubionych motywów (found family, moc przyjaźni, hate-love, trudne dzieciństwo i jazda konna), więc byłam pozytywnie nastawiona. Na samym początku bardzo się wciągnęłam, sposób pisania autorki zdecydowanie podpadł mi do gustu, co mnie niezmiernie ucieszyło. Natomiast miałam wrażenie, że momentami ciężko mi się czytało. Nie jestem pewna, czemu tak było, możliwe, że to sprawka dość małej czcionki, przez którą za każdym razem się męczę. Uważam, że pomysł na całą fabułę jest bardzo oryginalny, nigdy jeszcze nie czytałam takiej książki i cieszę się, że jednak nie wszystkie historie są takie same, ponieważ ostatnio odczuwam takie wrażenie. Spodobało mi się również to, jak autorka szczegółowo opisała informacje na temat jeździectwa. Podziwiam dobry research i na pewno mnie to zaskoczyło. Oprócz tego pokochałam motyw przyjaźni, w książce występuje wspaniała paczka przyjaciół, którzy są w stanie zrobić dla siebie wszystko. Autorka pięknie opisuje relacje między bohaterami, jest to rzecz, która mnie zachwyciła. Muszę jeszcze 𝐤𝐨𝐧𝐢𝐞𝐜𝐳𝐧𝐢𝐞 wspomnieć o playliście, która zawiera ta książka. 𝐏𝐫𝐚𝐰𝐢𝐞 𝐤𝐚𝐳̇𝐝𝐲 𝐫𝐨𝐳𝐝𝐳𝐢𝐚𝐥 ma do siebie dopisaną piosenkę, co uważam za świetny pomysł! Jestem miłośniczką playlist w książkach, więc to definitywnie skradło moje serce. Podsumowując, książka była przyjemna, jest to 𝐜𝐨𝐦𝐟𝐨𝐫𝐭 𝐛𝐨𝐨𝐤, na której się świetnie bawiłam i posiada wiele wartości, o których warto wspominać w książkach. Jedyne czego mi brakowało to perspektywy Tristana, ponieważ uważam, że przez całą książkę nie jesteśmy w stanie określić jakie emocje odczuwa. Poza tym nie mam żadnych zastrzeżeń, mogę szczerze polecić tę książkę młodszym, jak i również starszym czytelnikom (książka jest 𝟏𝟒+). ⭐⭐⭐⭐/⭐⭐⭐⭐⭐

18. Recenzja: loves_books._, Łęcka Oliwia

    Od samego początku jak zobaczyłam zapowiedź książki o tak pięknej okładce, pomyślałam, że to coś dla mnie. I szczerze nie żałuję, książka Layli była wspaniała. Cała ogólnie historia była przepięknie napisana i wytłumaczona na polski. Po prostu mój styl pisania. ★Od pierwszych stron mega się wciągnęłam. Z każdą kolejną przeczytaną stroną a potem kartką nie potrafiłam zarejestrować, że to już nie długo koniec tej przepięknej i ciekawej historii. Szczerze przeczytałam tę książkę w mega krótkim czasie, dokładniej w 3 dni. Bardzo polecam wam ją kupić jest po prostu świetna. ★Książka opowiada o motywach konnych. Nasza główna bohaterka jest po prostu oczarowana na ich punkcie. Albo bardziej zahipnotyzowana. ★W książce także znajdziemy wątek przyjaźni. Ludzi którzy naprawdę są ze sobą szczęśliwi, i cenią to, że posiadają siebie wzajemnie. I szczerze bardzo to cenię, ponieważ w tych czasach jest ciężko znaleźć chociaż jedną osobę którą można zaszczycić zaufaniem. ★Bardzo wam polecam ją przeczytać. Wbrew Mojrom jest przepiękną historią o osiemnastoletniej dziewczynie która spełnia swoje marzenia...