Nasze Perseidy

Recenzje książki: Nasze Perseidy (65)

1. Recenzja: zakochanawksiazkach1991, Powalska Paulina

   To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, poprzednie książki Layli, które czytałam bardzo mi się podobały, dlatego postanowiłam ponownie sięgnąć po powieść spod jej pióra. Trafiło na historię z gatunku literatury młodzieżowej (young adult) - "Nasze perseidy" rozpoczynającą serię "Splecione losy". Na wstępie muszę wspomnieć, że książka ma piękną szatę graficzną, która bezapelacyjnie przyciąga uwagę. W książce znajdziemy motyw friends to lovers oraz ciekawie przedstawiony wątek astronomii. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny co sprawia, że książkę czyta się naprawdę szybko. Ja historię Kaydence i Eliasa przeczytałam w jeden wieczór. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona, przemyślana i dobrze poprowadzona. Bohaterowie zostali bardzo ciekawie i autentycznie wykreowani, nie są krystaliczni, idealni, popełniają błędy, dlatego tak łatwo się z nimi utożsamić w wielu kwestiach podzielając podobne bolączki i dylematy moralne. To postaci, które mimo młodego wieku mają swoje demony i dźwigają na swoich barkach pewien bagaż przykrych i trudnych doświadczeń. Na kartach powieści mogłam lepiej poznać Kay, jej myśli, odczucia, mogłam dowiedzieć się z czym się mierzy każdego dnia, poznać jej zainteresowania - astronomię, która została tutaj w niesamowcie interesujący sposób opisana oraz lepiej zrozumieć jej postępowanie oraz decyzję. Muszę przyznać, że główną bohaterka od pierwszych chwil zaskarbiła sobie moją sympatię i naprawdę mocno trzymałam za nią kciuki i jej kibicowałam w tej walce o akceptację siebie, swoich niedoskonałości oraz budowaniu własnej wartości. Autorka w absorbujący sposób przedstawiła relacje między główna bohaterką a Eliasem, podobało mi się to, że wszystko toczyło się swoim niespiesznym rytmem, pozwalając Czytelnikowi skupić się na gestach, słowach i odczuciach bohaterów. Autorka w swojej powieści porusza wiele ważnych, życiowych i ponadczasowych tematów, które mogą spotkać każdego z nas. Mowa o bezsenności, zdrowiu psychicznym, trudnych relacjach rodzinnych i międzyludzkich oraz problemie toksycznego rodzica. "Nasze perseidy" to emocjonująca, miejscami poruszająca i wartościowa historia o przyjaźni, akceptacji, która z pewnością nie jednego Czytelnika skłoni do refleksji. Polecam!

2. Recenzja: injudeslibrary, Dropia Julia

   O jejku… od czego tu zacząć? Nie jestem w stanie wyrazić słowami jak bardzo i szybko ta książka skradła mi serce. Była to pierwsza i mogę się założyć, że nie ostatnia książka Layli. Czytając „Nasze Perseidy” miałam wrażenie, że ta książka pozwoliła mi odnaleźć drogę do „domu”. Miejsca, w którym razem z głównymi bohaterami mam taką samą pasję i czuje się zrozumiana. Przez kilkanaście lat, mama lub ja sama, przeczytałam kilkaset książek i jeszcze nigdy z żadną się tak nie zżyłam. Czytając, miałam uczucie, że autorka pisze o mnie. Siedzi w moim umyśle lub obserwuje mnie zza ogrodzenia… jednocześnie pisząc o moich myślach, bądź poglądach. W końcu poczułam się w stu procentach zrozumiana. Z każdą przeczytaną stroną przepadałam dla tej pozycji bardziej. O czym dokładniej jest książka? Osiemnastoletnia Kaydence zawsze miała pod górkę. Urodziła się z zespołem Waardenburga ― niedosłuch, plamy bielacze na skórze i pojedyncze pasmo siwych włosów skutecznie utrudniały jej odnalezienie się w świecie. W dodatku po rozwodzie rodziców została z młodszą siostrą i toksyczną matką, uzależnioną od zabiegów medycyny estetycznej i leków, które coraz bardziej obciążały rodzinny budżet. Przez to wszystko Kaydence miała problemy w kontaktach z ludźmi i najlepiej czuła się sama ― z teleskopem wycelowanym w rozgwieżdżone niebo. Astronomia pasjonowała ją od najmłodszych lat, to był jej sposób na ucieczkę od rzeczywistości. W pewnym momencie swojego życia dziewczyna została zmuszona do podjęcia kilku trudnych decyzji. Jedna z nich poskutkowała poznaniem Eliasa, skrytego chłopaka z własnymi demonami. Oboje szybko odkryli, że sporo ich łączy: chroniczna bezsenność, bliscy, dla których byliby w stanie poświęcić osobiste szczęście, miłość do rozgwieżdżonego nieba. Okazuje się, że dwie zagubione dusze mogą odnaleźć się pośród ciemności nocy. Co do bohaterów: uwielbiam ich. Kay - mogłaby być moją starszą siostrą. Z ogromną chęcią wychodziłabym z nią do parku oglądać gwiazdy i inne obiekty niebieskie. Elias - posiada duszę artysty. Ucieszyło mnie bardzo jak wielkim zrozumieniem darzył Kaydence. Pomimo jej choroby i poczucia „bycia innym” nie odszedł od niej. Jego obecność była najważniejsza. Styl pisania autorki był bardzo przyjemny dla oka. Z tego co widziałam to wielu osobom nie podobały się zbyt długie opisy, lecz dla mnie autorka pisze w taki fantastyczny sposób, że mi nie przeszkadzają. „Nasze Perseidy” już na zawsze zostaną w moim sercu. Niesie dużo przekazów, jest kopalnią złotych myśli i będę ją polecała każdemu!

3. Recenzja: Seafullofbooks, Rybicka Sylwia

   To moja pierwsza książka spod pióra autorki i na pewno nie ostatnia. Buduje piękną i wartościową historie z mocno poturbowanymi przez życie bohaterami. Przyznam jedynie, że początek był dla mnie zbyt mocno rozbudowany - dni Kaydence były opisywane szczegółowo i dość podobne do siebie, wiem jednak że miały pokazać uwielbienie dziewczyny do gwiazd i to jak boryka się z problemami. Podobało mi się przedstawienie nieidealnej bohaterki, która mimo że różniła się od rówieśników nie chciała tego ukrywać czy zasłanić farbą i makijażem. To zdecydowanie krok na plus w kierunku budowania własnej wartości chociaż sama Kay nie miała nawet wsparcia w matce. Ta opowieść pokazuje abyśmy uczyli się powoli, że jesteśmy naprawdę różni i akceptowali zarówno siebie i innych. W kawiarni „Cisza na morzu” autorka ulokowała same piękne, lecz pokiereszowane dusze, które nie poddają się i prą dzielnie do przodu. Wszyscy których poznaje Kaydence to urocze i ciepłe osoby, mimo że na pierwszy rzut oka wydawać się mogą nie każdy z nich wzbudziłby sympatie gdybyśmy poznali ich los. To też uczy, ze prawda czasami jest nieco głębiej niż nam się zdaje. Autorka zrobiła kawał dobrej roboty bo nie napisała byle czego i byle jak, widać że przyłożyła się mocno w tematach które wymagają konkretnej wiedzy i to w książce wręcz czuć. Podobnie jak to, że włożyła w nią mnóstwo serca. Przesłanie całej powieści również jest piękne i podnoszące na duchu. Polecam mocno!

4. Recenzja: ksiazkoholik98, Synak Jacek

   Czy szczęście jest zapisane w gwiazdach? " Nasze perseidy" Layla Wheldon Kaydence ma dopiero 18 lat, ale całe życie ma pod górkę ... Nie dość, że urodziła się z zespołem Waardenburga, który powoduje jej niedosłuch to jeszcze po rozwodzie rodziców, wraz z siostrą zostaje pod opieką toksycznej matki, która wydaje wszystkie pieniądze na operacje plastyczne i leki... Kay, która ma problemy z kontaktami z ludźmi postanawia odciąć się od matki i wraz z siostrą poszukać schronienia w Londynie, w końcu tam mieszka ich ojciec... Tam też poznaje Eliasa, chłopaka, który walczy z własnymi demonami, który nie umie poradzić sobie z poczuciem winy.. Zachwycam się nad każdą książką Layli, także i tu nie będzie inaczej. Motyw przewodni w tej książce to gwiazdy... Dla mnie piękne jest to, że w tej książce to ludzie są takimi gwiazdami, które mają lśnić bez względu na innych, bez względu na nastrój, czy wyznawane zasady. Layla w cudowny sposób pokazała, że każdy z nas walczy z jakimiś demonami, pokazała, że nie można szufladkować ludzi tylko dlatego, że się ich nie zna, bo każdy ma swoją historię i każdy mógł być światkiem czegoś czego nigdy nie uda mu się zmienić. Świetnie się bawiłem przy tej książce, nie zaliczę wzruszeń, ani tego ile razy książka rozbawiła mnie do łez. Autorka jest jedną z nielicznych, której książki biorę w ciemno i wziął bym w ciemno nawet pod opiekę medialną, bo wiem, że zakochanym się w niej. Z niecierpliwością czekam już na kolejną część historii Kay i Eliasa, bo ta dwójka skradła moje serce, tak jak skradają je spadające perseidy - Nasze Perseidy.. „Będę kochał światło, ponieważ wskazuje mi drogę; ale pokocham ciemność, bo pokazuje mi gwiazdy. ” - Augustine Mandino 

5. Recenzja: chodz_czytac, Drożdż Krystyna

   Ale to było cudowne. Nie sądziłam, że komukolwiek uda się w jednej książce zamieścić wszystko co kocham. Historia Kay była niesamowita. Przedstawiała trud codziennego życia i bezustanne próby zmagania się z nim. Każdy człowiek jest kowalem własnego losu i nikt nie ma prawa tego zmieniać. Główna bohaterka miała bardzo ciężkie życie, ale mimo to się nie poddała. Pokochała siebie i pozwoliła sobie na pokochanie innych ludzi. Jestem po prostu zachwycona i chcę to przeżyć ponownie. 

6. Recenzja: Kulturalny Lis, Wnuk Monika

   Osiemnastoletnia Kaydence urodziła się z zespołem Waardenburga ― niedosłuch, plamy bielacze na skórze i pojedyncze pasmo siwych włosów. Jej wyjątkowy wygląd sprawiał, że od dziecka nie była akceptowana przez rówieśników. W dodatku po rozwodzie rodziców została wrqz z siostrą, pod opieką matki uzależnionej od zabiegów medycyny estetycznej I leków. Kaydence najlepiej czuła się spoglądając w rozgwieżdżone niebo, z dala od innych ludzi. To był jej sposób na ucieczkę od rzeczywistości. Jednakże skomplikowana sytuacja rodzinna zmusiła Kaydence do podjęcia bardzo trudnych decyzji. Jedna z nich poskutkowała poznaniem Eliasa, niesamowicie utalentowanego i wrażliwego chłopaka, który tak jak ona cierpi na bezsenność i kocha spoglądać w rozgwieżdżone niebo. Czy razem uda im się pokonać dręczące koszmary? "Nasze Perseidy" to przepiękna, przepełniona niezwykłą wrażliwością książka. Jej bohaterowie niosą ze sobą ogromny bagaż doświadczeń, przez co nieustannie próbują pokonać dręczące ich koszmary, a także wkładają ogromny wysiłek, aby wyjść że swojej strefy komfortu. Nie ukrywam, że książka wywoła u mnie wiele emocji. Na mojej twarzy niejednokrotnie pojawił się uśmiech, jak również gniew wywołany niesprawiedliwością, która dotykała głównych bohaterów. W tej historii pojawia się wątek romantyczny, ale został poprowadzony niezwykle subtelnie. Bardzo lekkie pióro autorki oraz sposób w jaki została poprowadzona fabuła sprawia, że historia Kaydence angażuje nas już od pierwszych stron. Nie jest to powieść przepełniona wieloma zwrotami akcji, a większość wydarzeń jest bardzo przewidywalna, ale musicie uwierzyć, że jest to jedna z tych książek które rozgrzewają serce i niosą ukojenie 💙

7. Recenzja: xbooklikex, Warszawik Marta

   "Musisz być taka jak Regulus. Nie pozwól, aby ktokolwiek zakrył cię na stałe, stłamsił. Lśnij jasno wśród innych, zwykłych gwiazd, Kay." "Nasze Perseidy" jest historią idealną dla miłośników gwiazd, oglądania nieba i znajomości konstelacji. Główną bohaterką jest Kaydence, która ma to wszystko w jednym palcu. Niestety nie ma łatwego życia - cierpi na rzadką chorobę Waardenburga, a jej matka jest uzależniona od zabiegów estetycznych oraz leków; co za tym idzie, również pieniędzy. Kay mieszka z siostrą, którą stara się chronić. Jak to się dzieje, że nastolatka jest zmuszona do ucieczki z domu? Książki Layli Wheldon miałam już okazję poznać i w dużej mierze były to historie lekkie, zabawne, lecz nie stroniące od ciężkiej tematyki (chociażby trzeci tom "Dance. Sing. Love. Choreografia uczuć"). W Perseidach sytuacja wygląda podobnie. Mamy tu szereg problemów, które spadają na Kay w jednym momencie. Ciężko mi się czytało fragmenty dotyczące matki dziewczyny. Irytowała mnie osoba, która powinna stanowić oparcie dla własnych dzieci, pomagać im w trudnych chwilach. Niestety nic takiego nie miało miejsca. Nie zliczę ile razy miałam ochotę wejść do tej książki i przytulić Kay. Ona przyjmowała te trudności na siebie. Brała wszelkie problemy, obowiązki, byleby jej siostra była szczęśliwa. Sama cierpi na bezsenność, która jest jej zmorą, jednak w tych nocnych rytuałach znajduje bezpieczne miejsce. Tak też poznaje Eliasa - miłośnika zdjęć rozgwieżdżonego nieba oraz urodzonego artysty. Ich relacja od początku rozwija się powoli, ponieważ oboje mają własne problemy, którym muszą stawić czoła. Dlatego bardzo się ucieszyłam, gdy zdałam sobie sprawę, co autorka zamierza podjąć w ich sprawie. Tempo historii, tak jak wspomniana przeze mnie relacja głównych bohaterów, nie należą do szybkich. Nie znajdziecie tu również ogromnych plot-twistów (oprócz rozwiązania zagadki pewnych konwersacji na Instagramie). To prawda, że pierwsze sto stron czytało mi się najdłużej. Jednakże nie jest to jej wada. Te wszystkie elementy świetnie sklejają "Nasze Perseidy" w całość. Czasami można to przyrównać do kolejnych dzieł Eliasa, które zdobią hostel. Czasami są to bezsenne noce Kay, gdzie małe punkciki na niebie tworzą pewien zbiór. To wszystko ma znaczenie i czytając tą książkę czeka się aż bohaterowie zrozumieją swoje działania. Ciekawym elementem jest tutaj także temat zdrowia psychicznego, który podejmuje autorka. Wybrzmiewa z niego szereg ważnych haseł: daj sobie pomóc, nie zamykaj się, rozmowa jest najważniejsza. I tego się trzymajmy. Polecam Wam tą historię, jeśli lubicie oglądać nocne niebo (hihi), czekacie na ciepłe i pozbawione schematów relacje oraz kochacie zabawne dialogi, których niektórym bohaterom nie brakuje. Na zakończenie koniecznie przyszykujcie chusteczki. Ja ich potrzebowałam. Czekam na kolejny tom! 

8. Recenzja: zuzxana, Sionkowska Zuzanna

   „Nasze Perseidy” to bardzo wartościowa książka. Zaczynając nie spodziewałam się tylu przesłań i morałów. Autorka pokazała realia straty, walki o siebie i drugą osobę oraz stawanie na nogi po ciężkich przeżyciach. Przekazała w historii, że warto w siebie wierzyć, dążyć do celu i spełniać marzenia.

Kaydence to jedna z najsilniejszych bohaterek, o jakich czytałam. Dziewczyna urodziła się z zespołem Waardenburga, który wieloletnie przysporzył jej trudności. Przez niedosłuch, plamy bielacze na skórze i siwe pasmo włosów była wielokrotnie wyśmiewana i poniżana w szkole. Kolejną cegiełkę bólu dołożyła jej własna matka. Naprawdę nie wyobrażam sobie, jak można usłyszeć takie słowa od kobiety, która powinna darzyć córkę największą miłością. Nastolatka wraz z siostrą postanawiają uciec od toksycznego domu i odnaleźć się w nowej rzeczywistości w Londynie. Po raz kolejny pokazała jak silna, niezależna i odważna jest. Mimo obaw, strachu przed nieznanym i lęku chciała zadbać o siebie i siostrę. Aby zapewnić sobie i jej dobre życie.

Elias, czyli chłopak, którego miała okazję poznać, również mierzył się z własnymi trudnościami. Uwielbiam sposób, w jaki tylko oni nawzajem się rozumieli. Tylko oni wiedzieli jak zadbać o drugą osobę i o to, co aktualnie potrzebuje. Ich problemy z bezsennością, które cichły, gdy razem zasypiali, rozczulały moje serce.

Jestem pełna podziwu, jak wiele kosztowała autorkę ta książka. Jak ogromny musiała zrobić research, aby dowiedzieć się o astronomii i malarstwie. Jeśli lubicie tego typu wątki — ta książka jest dla was!

Jedyny minus, jaki mogłabym dać tej książce to często niepotrzebne opisy. Czasem akcja była wyśmienicie wykreowana, lecz później wkładały się opisy ubioru, włosów, mieszkania czy nawet zwykłej kąpieli, które moim zdaniem można było zdecydowanie skrócić.

9. Recenzja: nioniolka.book, Czernik Natalia

   Kaydence jest dziewczyną z zespołem Waardenburga, która uwielbia tematykę astronomii i wszystkiego, co jest z nią związane. Przez trudną sytuację rodzinną jest zmuszona wyjechać ze swoją siostrą z miejsca, gdzie się wychowały. Trafiają do Londynu, gdzie postanawia Kay odnaleźć swoją ciotkę, z którą nie miała kontaktu przez wiele lat. Kay i Adriadne zatrzymują się w pewnym hostelu, w którym starsza siostra poznaje pewnego chłopaka… „Nasze Perseidy” to książka, która zdecydowanie trafi do moich ulubieńców tego roku. Jest napisana lekkim i przyjemnym stylem. Poza tym bardzo łatwo jest się wciągnąć w fabułę, a bohaterowie są na tyle charakterystyczni, że bez trudności zapadają nam w pamięć. Gdyby tego było mało ta książka porusza ważne tematy, o których dość rzadko, mam okazję przeczytać w książkach tego typu. Kaydence jest zapaloną miłośniczką astronomii. Uwielbia obserwować niebo i ma bardzo szeroką wiedzę w tym zakresie. Dziewczyna przeżyła w swoim życiu wiele okropności, ale się nie poddała i za to ją podziwiam. Urodziła się z zespołem Waardenburga i od początku swoich dni kompletnie nie była darzona miłością ze strony swoich rodziców. Usłyszała wiele okropnych rzeczy, które żadne dziecko nie powinno usłyszeć od nikogo. Kaydence miała cudowną relację ze swoją siostrą. Traktowały siebie jak przyjaciółki, ponieważ tak naprawdę miały tylko siebie. Kay w Londynie zyskała kilku nowych, znajomych, jednakże jeden z nich był dla niej szczególnie wyjątkowy. Jest to chłopak o imieniu Elias, który przeżył równie dużo co ona. Chłopak uwielbia malować, szelężne rzeczy w tematyce astronomii, chyba dlatego odnaleźli wspólny język. Od kiedy się poznali, był on przemiłym i przyjaznym chłopakiem, o którym można jedynie pomarzyć. Relacja tej dwójki jest wyjątkowa i niepowtarzalna. Jeśli zastanawiacie się nad zakupem, to mam nadzieję, że rozwiałam wasze wątpliwości co do tego. Ta książka to było cudo i coś czuje, że będę do niej często wracać.

10. Recenzja: och.czytanie, Golachowska Zofia

    Życie nigdy nie rozpieszczało Kaydence. Dziewczyna urodziła się z zespołem Waardenburga, z czym nigdy nie mogła pogodzić się jej matka. Za to rozwód rodziców sprawił, że Kay razem z siostrą, musiały zacząć radzić sobie same. Ich ojciec odszedł i zostawił je z kobietą uzależnioną od leków i zabiegów medycyny estetycznej. Topniejący budżet i pogarszająca się sytuacja z matką zmusiły Kaydence do ucieczki z domu. Dziewczyna razem z siostrą udała się do Londynu, by tam odnaleźć ciotkę, u której mogłyby znaleźć schronienie. Kay chciała w końcu odetchnąć, stanąć na nogi i pójść na studia związane z jej największą pasją - astronomią. Jednak na miejscu szybko okazało się, że nie będzie to łatwe. Zacznę od tego, że na początku książki był taki moment, że chciałam ją odłożyć i już nigdy do niej nie wracać. Cieszę się, że ostatecznie tego nie zrobiłam. Po stu pięćdziesięciu stronach dłużącego się wstępu w końcu pojawiła się akcja, która pozwoliła mi wciągnąć się w tę piękną historię. To przydługie wprowadzenie uważam za największą wadę „Naszych Perseidów” i wydaje mi się, że powieść przypadłaby do gustu większej liczbie osób, gdyby zostało ono skrócone. Dla mnie w ogóle nie było potrzebne, a niekiedy miałam wręcz wrażenie, że w każdym kolejnym rozdziale były poruszane dosłownie te same kwestie (na przykład to, że Kay musi uważać na aparat słuchowy, bo przecież nie stać ją na nowy). Czym wyróżniają się „Nasze Perseidy”? Czytając, byłam pod wrażeniem researchu zrobionego przez autorkę. Kaydence kocha astronomię całą sobą i nie ma co do tego żadnych wątpliwości. W książce znajdziemy mnóstwo dokładnych opisów nocnego nieba. Oprócz tego piosenki pojawiające się w niektórych rozdziałach również nawiązują do gwiazd. Książka porusza wiele ważnych tematów. Praktycznie każda postać niesie swój bagaż doświadczeń. Czasami było dla mnie tego zbyt dużo, bo odczuwałam to tak, jakby kolejna smutna historia pojawiała się jedynie po to, by wywołać u mnie emocje. Jednak doceniam to, jak autorka podeszła do tych poważniejszych wątków. „Nasze Perseidy” to wstęp do serii i podejrzewam, że w kolejnych tomach będzie się ona skupiała na innych postaciach.

11. Recenzja: zaczytana.book, Bandyk Barbara

    „- Ci, którzy odeszli, są jak gwiazdy, To, że kogoś nie widzisz, nie znaczy, że odszedł na zawsze. Trzeba zmienić po prostu punkt widzenia. Nigdy nie odejdę od ciebie, nie tak naprawdę”. Jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki. Nie tylko pod względem fabuły, bohaterów i lekkości, z jaką czyta się powieść, ale również za zamiłowania bohaterów do swoich pasji. Klimat sztuki, ale i ciągłe oglądanie gwiazd były niesamowite, a ja ciągle czekałam na te fragmenty pełne ich pasji! To piękne, ale też bolesne czytać historię o dwóch tak pokiereszowanych duszach, które potrzebują ratunku. Tą pomocą jest dla nich swoja obecność. Los pięknie złączył tę dwójkę. Chociaż ich historie są różne, to rozumieją nawzajem swoje potrzeby i problemy. Kaydence i Eliasa łączy przyjaźń, która przeradza się w coś niezaprzeczalnie pięknego. Ich relacja jest połączona motywem slow-burn. Każdy z ich otoczenia na kilometr wyczuwa ich uczucia względem siebie, a jednak oni, sami przed sobą, nie potrafią się tak szybko przyznać. Oboje zmagali się z własnymi chorobami. Oboje byli dzielni i silni. Całe to doświadczenie, które zdobyli w tak młodym wieku, odcisnęło na ich duszy pewną mądrość, którą oboje potrafili wykorzystać. „Nasze Perseidy” to opowieść wręcz magiczna, pełna przeznaczenia i niezwykle intymna, bo poznajemy każdy zakamarek duszy bohaterów. Uwielbiam sposób, w jaki rozwija się fabuła i każdą emocję, którą czułam podczas czytania. Polecam!

12. Recenzja: marble_heart_books, Kempińska Bianka

    Gdyby rozgwieżdżone niebo mogło stać się książką, zdecydowanie byłaby to historia osiemnastoletniej Kaydence. Autorka podzieliła się z nami piękną historią o dwóch zagubionych duszach. Od pierwszych stron pokochałam tą książkę tak mocno jak wieczorne wpatrywanie się w gwiazdy. Jest to jedna z historii przy której nie tylko dobrze się bawicie, ale również poznajecie mnóstwo ciekawostek i o wszechświecie. Książka została wydana w niesamowity sposób, urokliwa wklejka i graficzne dodatki. Polecam przeczytać to cudo, naprawdę warto! 

13. Recenzja: Darkness_queen_99 , Żuk Iwona

    Przenieśmy się na chwilę do tętniącej życiem gorącej Australii. To właśnie stamtąd pochodzi główna bohaterka powieści "Nasze Perseidy". Książka wciąga od pierwszej strony, byłam nią dosłownie oczarowana. Przynajmniej do momentu, w którym nastąpiła seria "przypadkowych" zdarzeń. Urocze i mega ciekawe dzieło Layli Wheldon, ma niestety kilka wad. Dziś zacznę właśnie od nich. Po pierwsze i zdecydowanie niedające się pominąć… są te "przypadki". Jakby, zdaję sobie sprawę z tego, że pewne rzeczy po prostu musiały się wydarzyć w tej historii, jednak szybkość, z jaką zostały zamieszczone przez autorkę, lekko mnie zirytowała. Zapomniałam dodać, że to w sumie jedyna wada. ♡ "Nasze Perseidy" podnoszą czytelnika na duchu, udowadniając, że nawet w chwilach, kiedy całe życie się wali, można odnaleźć drogę wyjścia i zaznać szczęścia. Kiedy mieszka się w pięknej willi w Australii, można śmiało uważać się za osobę majętną. Tylko co jeśli to tylko pozory? Osiemnastoletnia Kaydence urodziła się z zespołem Waardenburga. Towarzyszące skutki uboczne tej mutacji, doszczętnie skreśliły ją w oczach rodzicielki, która od zawsze mówiła, że Kay jest upośledzona. Pasją głównej bohaterki jest astronomia, czyli kosmos i wszystko, co się w nim kryje. Wyśmiewana, nierozumiana przez innych nastolatka nauczyła się być sama. I dobrze jej we własnym towarzystwie. Rodzice Kaydence rozwiedli się, kiedy dziewczynka była mała, a opieka nad nią i jej młodszą siostrą Ariadną przypadła matce. Zimna i skąpa w uczuciach kobieta, nie nadawała się do pełnienia tej funkcji. Często wypominała córkom, że były błędem. Kay od początku dostawało się słownie mocniej od matki, ze względu na jej wyjątkowość. Zakochana w nocnym niebie i gwiazdach dziewczyna zaznawała szczęścia, patrząc w ciemny nieboskłon. Jednak to nie sprawiało, że jej problemy same się rozwiązywały. Matka nastolatek ma obsesję na punkcie piękna i co chwilę poprawia coś w swoim wyglądzie, jako chirurg plastyczny, powinna zdawać sobie sprawę z tego, że gdzieś musi być granicą tego szaleństwa. Tak jednak nie jest, a to nie jedyny problem. Kobieta jest uzależniona od silnych leków opioidowych. A wisienką na torcie są jej długi. Sytuacja wydaje się patowa, a całości dopełnia kradzież, której się dopuszcza. Kaydence nie chce dłużej żyć z matką, dlatego od jakiegoś czasu planuje wyjazd do Londynu. Przyparta do muru stawia wszystko na jedną kartę, zabierając ze sobą młodszą siostrę. W Wielkiej Brytanii czeka na nią nowy świat, w którym nie ma jej toksycznej zapatrzonej w siebie matki. Po dotarciu na miejsce siostry zatrzymują się w hostelu znajdującym się niedaleko lotniska. Ku zaskoczeniu głównej bohaterki, korytarze hostelu wypełnione są malunkami nocnego nieba, które tak dobrze zna. W międzyczasie dziewczyna pisze ze znajomym z internetu, który również mieszka w Londynie. Chłopak jest artystą, często pokazuje jej swoje prace w formie zdjęć. Jednak nigdy nie mieli okazji spotkać się na żywo, ze względu na dzielącą ich odległość. Teraz pojawia się ku temu możliwość, jak to mówią przypadki chodzą po ludziach! Reasumując, książka warta jest tego, żeby po nią sięgnąć. Świetnie napisana, z dobrze poprowadzoną fabułą. Wielkie brawa dla Layli, za ogromny, ale to OGROMNY postęp w warsztacie pisarskim. Dziewczyno wymiatasz! A każda kolejna książka wychodząca spod twojej ręki, jest lepsza od poprzedniej! Nic dodać, nic ująć. ♡

14. Recenzja: _mama_wojtka_, Stachelek Edyta

    Kiedy zobaczyłam kolejną książkę Layli Wheldon, wiedziałam, że muszą ją mieć. Poprzednie jej pozycję zauroczyły mnie historiami. Szczerze przy każdej nie mogłam doczekać się dalszego ciągu, gdyż autorka zostawiała nas w takim momencie, że chciałoby się tupać nogami i pytać, dlaczego akurat teraz.🤣 Uwielbiam książki z gwiazdami w tle, w tytule, w całej fabule, wszędzie gdzie są gwiazdy, tam i ja 🤣 Dlatego też przedstawiam Wam nową pozycję ,,Nasze Perseidy" Layli Wheldon. ,,Czy to znaczyło, że jestem jeszcze większym dzi...Nie. Potrząsnęłam głowa. Nie idź tą drogą, rozkazałam mojemu mózgowi.Ani mi się waż.Nie jestem dziwna. Nie będę tak o sobie myślała, powiedziała do siebie. " W książce główną bohaterką jest Kaydence, która urodziła się z zespołem Waardenburga. Choroba bardzo utrudniała jej życie. Zwłaszcza kontakt z innymi ludźmi. Rodzina też nie była idealna. Rozwód rodziców, toksyczna matka, która interesowała się wyłącznie zabiegami i swoją osobą. To wszystko wpływało mocno na odosobnienie dziewczyny. Dlatego też uciekała w gwiazdy, bo to najbardziej kochała. Tam odnajdywała spokój i zapominała o rzeczywistości. Kilka razy została postawiona przed podjęciem trudnych decyzji. Życie jej nie rozpieszczało. Jednak na jej drodze stanął Elias, który ma wiele wspólnego z dziewczyną. Książka to nie tylko piękna historia o uczuciach. To przede wszystkim wiele informacji na temat astronomi. Ten bajeczny klimat wprowadzał magię, ktora była z nami do końca. Autorka widać, że czuje się dobrze na ten temat i idealnie wplotła go w historię naszych bohaterów. Bohaterowie zaś z wieloma problemami. Każdy dźwiga swój bagaż. Mimo że na czele stanęła Kaydence z Eliasem, to pozostali również byli ciekawymi postaciami, tyle że według mnie autorka poświęciła im za mało czasu w książce, dlatego też przewijają się jak duchy w fabule. Co mnie jeszcze urzekło w tej książce? Na pewno to, że autorka podjęła się stworzenia postaci, która borykała się z chorobami, które bardzo odosabniają ludzi. Dlatego też fabuła głównie skupiona jest na Kaydence i jej życiu, funkcjonowaniu. Poza tym piękne jest to, że autorka wyszczególniła, iż ludzie różniący się na pierwszy duży oka, mają ze sobą tak dużo wspólnego, że można ulokować swoje uczucia w każdej osobie, bez względu na różnice, przeciwności losu, czy inne tym podobne sprawy. To, że życie daje nam czasami mocnego kopa, nie oznacza, że nie możemy cieszyć się nim i być szczęśliwi. Mam kilka uwag co do fabuły, jednak puszczam je w niepamięć, gdyż uwielbiam autorkę i wiem, że każda jej książka będzie coraz lepsza. Widać jej starania i dokładne podejście do wielu tematów, które porusza w książkach. Dlatego też polecam Wam ją. Poczujcie ten niesamowity gwieździsty i romantyczny klimat. 

15. Recenzja: _hell_book_, Opalińska Klaudia

    Nie pamiętam kiedy ostatni raz czytałam tak magiczną książkę. Styl pisania autorki, mnóstwo wartościowych cytatów, relacja między bohaterami. To jest to co uwielbiam w książkach. Przeczytałam ją błyskawicznie. I zakochałam się w niej na maksa. Wzruszająca, chwytająca za serce i na długo zapadająca w pamięć w tak krótki sposób mogę opisać wam ,,Nasze Perseidy". Kaydence - jest to nasza główna bohaterka chorująca na zespół Waardenburga. Mieszka w domu z toksyczną matką i młodszą siostrą Ariadne. Odkąd pamięta kocha astrologie. Elias - jest malarze, fascynuję go piękno kosmosu. Książka tak jak pisałam chwytająca za serce i zapadająca w pamięć na długo. Pokazuje nam, że życie nie zawsze jest takie proste i idealne, ale nie oznacza to, że nie może być piękne. Myślę, że na spokojnie mogę wam polecić książkę ,,Nasze Perseidy".

16. Recenzja: czule_strony, Czernecka Natalia

    🌠 Są takie książki, o których chciałoby się krzyczeć, lecz po ich przeczytaniu pozostaje tylko szept...Ta historia daje spokój. Ukojenie. Zrozumienie. Pierwsza część serii Splecione losy. "Nasze perseidy" to historia o skrzywdzonych duszach. I to nie tylko dwóch - głównych bohaterów. To też historia wielu postaci pobocznych, których przeszłość nie była kolorowa. "Ci, którzy odeszli, są jak gwiazdy, To, że kogoś nie widzisz, nie znaczy, że odszedł na zawsze. Trzeba zmienić po prostu punkt widzenia. Nigdy nie odejdę od ciebie, nie tak naprawdę”. Nie pamiętam, kiedy ostatnim razem czytałam tak piękną i wręcz magicznie opisaną historię, która poruszała ważne tematy i wciągała fabułą. Jest to powieść, która zabierze nas w niezapomnianą przygodę, która przepełniona jest błyszczącymi gwiazdami oraz scenami, które na długo pozostaną w pamięci i nie dadzą o sobie zapomnieć! Jeżeli szukacie szybkiego romansu i potężnych wyznań miłosnych już w trzecim rozdziale… To musicie szukać dalej. Nie jest to tego typu książka! W nasze ręce został przekazany najprawdziwszy z możliwych slow-burn, który rozerwie emocje niecierpliwego czytelnika na strzępy. A jeśli chodzi o fabułę... Osiemnastoletnia Kaydence zawsze miała pod górkę. Urodziła się z zespołem Waardenburga ― niedosłuch, plamy bielacze na skórze i pojedyncze pasmo siwych włosów. W dodatku po rozwodzie rodziców została z młodszą siostrą i toksyczną matką, uzależnioną od zabiegów medycyny estetycznej i leków. Miała ona problemy w kontaktach z ludźmi i najlepiej czuła się sama ― z teleskopem wycelowanym w rozgwieżdżone niebo. W pewnym momencie swojego życia dziewczyna została zmuszona do podjęcia kilku trudnych decyzji. Jedna z nich poskutkowała poznaniem Eliasa, skrytego chłopaka z własnymi demonami. Oboje szybko odkryli, że sporo ich łączy... Okazuje się, że dwie zagubione dusze mogą odnaleźć się pośród ciemności nocy. Tylko czy to wystarczy, by wspólnie pokonać dręczące ich koszmary? 7/10⭐

17. Recenzja: nuununuu, Jędrzejczak Natalia

    „Nasze Perseidy” Layla Wheldon Niezwykle poruszająca, przepiękna historia, wręcz momentami chwytająca za serce. Wciągnęła mnie już od pierwszej strony, czytało mi się ją niezwykle szybko i lekko dzięki świetnemu stylowi pisania autorki. W książce poznajemy osiemnastoletnią Kaydence, która urodziła się z zespołem Waardenburga. Wraz z młodszą siostrą mieszka u swojej toksycznej matki, ponieważ jej rodzice się rozwiedli. Pewnego dnia siostry zmuszone są opuścić dom rodzinny i udać się do Londynu. Niestety z uwagi na brak funduszy Kay musi sprzedać swoj ukochany teleskop. Los sprawia, że pewnego dnia dziewczyna zapoznaje Eliasa. Co połączy tą dwójkę? Dowiecie się czytając tą książkę 💜 Jestem niesamowicie zauroczona tą historią. Podobała mi się zarówno fabuła jak i opisy i bohaterowie. Moja ocena 9,5/10 💜

18. Recenzja: bookove_, Świerczek Klaudia

    „Nasze Perseidy” to taka książka, która otuli was niczym kocyk w zimowy dzień i ciepła herbatka. Jest to taka komfortowa i urocza książka, która ma specjalne miejsce w moim sercu. Uwielbiam to, że nic tutaj nie jest wyidealizowane. Bohaterowie mają problemy, choroby, które nie są bagatelizowane. Mamy tutaj po prostu rzeczywistość. Nie znajdziecie tutaj idealnej historii i idealnych ludzi, co jest właśnie cudowne. Bo takich ludzi nie ma. Każdy ma swoje problemy, swoje „dziwactwa”, tak jak główna bohaterka, i nie ma ludzi idealnych. Są prawdziwi. Nasza dwójka ma dużo problemów, min. oboje cierpią na bezsenność, przez co wieczorami i nocami mogą patrzeć w niebo i obserwować gwiazdy. Podziwiam główną bohaterkę, że mimo tego ile przeszła, jest w stanie dalej zaufać i się trzyma. Ich historia jest piękna, ale równie bolesna. Występuje w niej dużo cierpienia… Mamy tutaj cudowny motyw gwiazd i astronomii, możemy się dowiedzieć więcej na tej temat, dzięki opisom i ciekawostkom dodanych przez autorkę. Ja osobiście uwielbiam ten motyw gwiazd i spotkałam się z nim pierwszy raz, ale chcę więcej. Ja jako fanka slow burn jestem zadowolona, bo nie dość, że mamy tutaj właśnie slow burn, to jest jeszcze świetnie przedstawione. Dla niektórych początek książki może być lekko nudny, przez to że nie dzieje się wiele, ale warto czytać dalej! Uwielbiam również motyw friends to lovers, który tutaj występuje! To jak ich relacja się rozwijała, te napięcie, no jest pk prostu urocza. Dla mnie ta książka jest wyjątkowa i inna niż wszystkie. Styl autorki przypadł mi do gustu i całe wydanie tej książki… Okładka, rozdziały, wklejka, no po prostu to jest tak piękne!! Jeszcze lekki motyw malarstwa, który kocham…

19. Recenzja: ariiadena, Nowak Aleksandra

    Tytuł: Nasze perseidy Autorka: Layla Wheldon Seria: Splecione losy (tom 1) Ocena: 8/10⭐ "Nasze perseidy" to historia o skrzywdzonych duszach. I to nie tylko dwóch - głównych bohaterów. To też historia wielu postaci pobocznych, których przeszłość nie była kolorowa. Layla Wheldon pokazała, że życie nie zawsze jest w żywych barwach, ale że zawsze można je na nowo pomalować. Kaydence - główna bohaterka książki - urodziła się z zespołem Waardenburga, co sprawia, że bardzo wyróżnia się wyglądem, a dodatkowo dziewczyna jest niedosłysząca. Uzależniona od perfekcji matka sprawia, że bohaterka musi być nie tylko starszą siostrą, ale także opiekunką Ariadne (jej młodszej siostry). Kaydence jest niezwykle inteligentną dziewczyną, którą od dziecka fascynowała astrologia🌠 Z kolei Elias -główny bohater - musiał w młodym wieku pogodzić się z ogromną stratą. Jest malarzem zafascynowanym pięknem kosmosu🎨 Ci bohaterowie skradli moje serce. Byli prawdziwi i to sprawiło, że tak ich polubiłam. Fabuła, nie zachwyciła mnie AŻ TAK, choć mogło to być spowodowane tym, że słyszałam o tej historii baaardzo pozytywne opinie. Akcji nie ma tu wiele. Jest to raczej spokojna historia, a najwięcej dzieje się głównie na początku, jeszcze przed przeprowadzką sióstr do Londynu, a potem akcja trochę zwalnia. I nie jest to nic złego! Jest to całkiem przyjemne i jeśli czytelnik właśnie czegoś takiego szuka, to znajdzie to w "Naszych perseidach"🌌 Jest to poruszająca, lecz lekka, spokojna historia, która pokazuje, że życie nie musi być idealne, aby było piękne. Pomimo obecności jakichś kilku detali, które mi się nie podobały, czytało mi się to bardzo przyjemnie i jeśli szukacie właśnie takiej historii - to znajdziecie ją w książce @laylawheldon💗

20. Recenzja: izasreads, Chrzanowska Izabela

    Recenzja: Połączenie motywu gwiazd i bezsenności brzmiało idealnie, urzekło mnie. Liczyłam na uroczy romans a dostałam znacznie więcej. Kaydence zawsze miała pod górkę. Urodziła się z zespołem Waardenburga, ciężko było jej się zaakceptować, odnaleźć. Matka, która nigdy jej nie akceptowała, wydawała pieniądze na leki nasenne i zabiegi kosmetyczne zmusiła Kaydence i jej siostrę do wyprowadzki . Londyn znacznie różni się od tego co dotychczas znały. Przy małej pomocy Eliasa i reszty paczki z Cisza na morzu powoli odnajdują tam swój dom, ten który przyniesie im nieznane wcześniej ciepło.. Poprzez samą dedykację udało mi się zakochać. Później poznałam Kaydence i te uczucia tylko się umocniły. Różni się od większości poznawanych przeze mnie bohaterek. Jest naprawdę wyjątkowa, nie tylko poprzez wygląd, ale także osobowość, zainteresowania, wielkie serce. Podobne uczucia mam wobec innych postaci towarzyszących nam podczas czytania. Cała grupa przyniosła mi komfort. Każdy był tam inny, miał inne przeżycia, ale tonie przeszkodziło im w stworzeniu rodziny, której mogłam być częścią. Relacja poprowadzona między Kaydence a Eliasem była piękna, naturalna. Patrzenie na to, jak kiełkuje ich przyjaźń a później miłość było samą przyjemnością. Uczucia były opisane prostym, lekkim językiem z zręcznym wprowadzeniem porównań astronomicznych. Sprawiło to, że było jedyne w swoim rodzaju. Jeżeli szukacie miejsca, gdzie pomimo otaczającego mroku zawsze znajdzie się odrobina światła to znajdziecie je przy "Naszych perseidach" Layli Wheldon.

21. Recenzja: bookmajka, Sidorska Maja

    Nieoczywista, ujmująca i przesycona miłością do astronomii. Taka właśnie jest książka, którą trzymam w dłoniach. W "Naszych Perseidach" poznajemy Kay, dziewczynę, która nigdy nie była doceniana przez rodziców, matkę. Poczuciu własnej wartości nie pomagał też fakt, że urodziła się z siwym pasmem włosów, oczami o pięknej, ale nietypowej i wyróżniającej się barwie oraz niedosłuchem. Młoda pasjonatka kosmosu snuła marzenia o odnalezieniu ciotki i ułożeniu sobie życia na nowo, razem z nastoletnią siostrą i rodziną (choćby jej drobnym kawałkiem), która będzie traktowała je godnie. Miała już plan, potrzebowała jednak czasu... Ale okazało się, że go nie mają. Z dnia na dzień dziewczyny zostały zmuszone opuścić dom rodzinny. Czekała ich wyprawa na inny kontynent, do obcego kraju, w którym nie miały nic - poza olbrzymią nadzieją na odnalezienie siostry ojca. To powieść, która niejednokrotnie chwyciła mnie za serce. Pomimo trudnej sytuacji Kay, jej siostry Ariadne oraz innych pojawiających się w jej trakcie bohaterów - nie przytłaczała. Wręcz przeciwnie. Działała na mnie uspokajająco. Bohaterowie potrafili rozmawiać - choć musicie wiedzieć, że dla Kay rozmowy wcale nie były proste: nie rozumiała sarkazmu, często mówiła coś zbyt wprost, co nie zawsze spotykało się z pozytywnym odbiorem. Dialogi nie były może w pełni naturalne, ale przymykam na to oko. Bo ich treść była wartościowa i potrzebna. To z pewnością powieść nieidealna, z garścią pozytywnych zbiegów okoliczności, w które ciężko mi było uwierzyć - ale przez to komfortowa i kojąca, budująca nadzieję, że z każdej sytuacji można wyjść na prostą. I to jej ogromny plus. Jest cienka granica pomiędzy książkami poruszającymi trudne tematy w sposób nieprzytłaczający, a tymi, które wydają się nimi przeładowane za bardzo. Tutaj autorka balansowała na krawędzi - ale ostatecznie spisała się na medal. A fabuła? Pokochałam ją całym sercem ❤️ Potrzebowałam książki takiej jak ta. I bardzo mocno ją doceniam! Jeśli macie chwilę - sięgnijcie po ten tytuł ⭐

22. Recenzja: wyczytanamilosc, Włosik Magdalena

    Strasznie zaciekawiła mnie ta książka, styl pisania był całkiem Okey. Dosyć przyjemnie się ja czytało chodź były momenty gdzie przynudzała i musiałam się od nie oderwać co z koleji później skutkowało dłuższym odstawianiem jej. Uczucia między bohaterami (NADCZ STRASZNIE UBOLEWAM) toczą sie bardzo powoli ale OKey to ma sens w tej książce. Wyłapałam pare naprawdę pięknych cytatów wartych dalszego zapamiętania! Wiec myśle ze warto ja przeczytać choć możecie mieć momentami lekka monotonię i potrzebę oderwania się od niej

23. Recenzja: zyjac_wersami , Kuzanowska Malwina

    Jeśli miałabym być szczera, nigdy nie czytałam książki poruszającej taką tematykę. Byłam bardzo ciekawa czy ten tytuł mi się spodoba i miałam wobec niego duże oczekiwania. Nie zawiodłam się, bo książka ta była bardzo interesująca. Już od pierwszych stron spodobał mi się styl pisania autorki. Był on bardzo lekki, przez co książkę czytało się szybko Dzięki książce ,,Nasze Perseidy", dowiedziałam się bardzo wiele jeśli chodzi o dziedzinę nauki, jaką jest astronomia. Było tam bardzo dużo ciekawostek i na pierwszy rzut oka było widać, że autorka musiała mieć ogromną wiedzę na ten temat, pisząc tę książkę. Bardzo polubiłam się z głównymi bohaterami. Kay oraz Elias byli bardzo ciekawymi postaciami. Życie prowadziło ich przez niełatwe ścieżki, ale oni mimo wielu przeciwności losu, radzili sobie. Byli niezwykle silni oraz odważni. Jeśli miałabym opisać relację, która ich łączyła, jednym słowem, to byłoby to zdecydownie słowo ,,urocze". Ich więź była po prostu piękna i momentami zazdrościłam im, że połączyło ich coś tak silnego. Kocham kiedy tytuł nawiązuje do treści książki. W ,,Nasze Perseidy" właśnie tak było i po przeczytaniu tej książki, uważam, że autorka nie mogłaby nadać jej lepszego tytułu. Moim zdaniem, jedynym minusem tej książki, było to, że na początku akcja rozwijała się bardzo wolno. Przez to trochę się nudziłam, ale po pierwszych około stu stronach, akcja się rozkręciła i czytało mi się już znacznie lepiej. Tylko i wyłącznie to wpłynęło na to, że nie dałam tej książce pięciu gwiazdek. Nie wiem czy powinno się pisać takie rzeczy w recenzji, ale moim zdaniem warto zwrócić uwagę na to, jak pięknie wykonana jest ta książka. Każdy rozdział ma swój tytuł związany z astronomią oraz piękny ozdobnik, mamy cudowną wklejkę w gwiazdy, a gdyby tego było mało na samym końcu mamy playlistę piosenek do każdego rozdziału osobno. Po prostu CUDO. Podsumowując, uważam, że historia Eliasa i Key, jest warta przeczytania. Czytając ją możemy się wiele nauczyć. Książka zawiera również wiele pięknych cytatów, które na długo zapadną mi w pamięci.

24. Recenzja: Recenzje, Paw Wiktoria

    Książka, która zabierze was w podróż otoczoną gwiazdami i farbami. Historia pełna bólu, wychodzenia z swojej strefy komfortu, by następnie zalśnić. Z twórczością autorki miałam już styczność przy wszystkich poprzednich książkach - trylogii „Dance, Sing Love” czy serii „Anioł Łez”, więc wiedziałam, że styl autorki nie będzie mi przeszkadzał. To,jak pięknie opisywała wszystko związane z astronomią sprawiało, że moja dusza, która kocha gwiazdy była wręcz zafascynowana każdą wzmianką. Dodatkowo przeplatany temat malarstwa również sprawił, że czytałam każdy opis z zaciekawieniem. UWIELBIAM bohaterów, które tworzy Layla, naprawdę. Kaydence jest taką ciepłą i silną osobą, która przez całą książkę rozwija się w pokazywaniu swoich słabości, podobnie jak Elias. Oboje pomagają sobie wzajemnie, pozwalając, by chociaż na chwilę mogli odpocząć od udawania, że mają wszystko pod kontrolą. Dodatkowo to jak ta dwójka czuje się komfortowo i bezpiecznie z sobą sprawia, że mogą razem pomagać sobie z bezsennością!

25. Recenzja: https://www.instagram.com/pokoj_pelen_ksiazek/, Paulina Ampulska

    RECENZJA"Nasze perseidy" to książka, którą po prostu pochłonęłam i jestem pewna, że przypadnie do gustu przede wszystkim osobom młodym. To idealna powieść dla tych, którzy wciąż szukają swojego miejsca na ziemi, to książka dla miłośników astronomii i sztuki, to w końcu must read dla fanów emocji, szczęśliwych zakończeń i motywu przeznaczonych sobie dusz. 🥰 Layla Wheldon stworzyła niebanalną historię, która ściska czytelnika za serce. Poznajemy tu silną, niezależną Kaydence, która kocha nad życie wpatrywać się w gwiazdy. Od dłuższego czasu ma problemy ze snem, a nocą towarzyszy jej teleskop, gwiaździste niebo i cisza... Z ciszą związana jest od dziecka, bo nie dosłyszy i wspomaga ją aparat słuchowy, którego wręcz nie znosi. Nie znosi również swojej rodzicielki, bo na miano matki zdecydowanie nie zasługuje. Uzależniona od medycyny plastycznej i psychotropów, zapomina o bożym świecie, w tym o swoich dwóch świetnych córkach. Kaydence nigdy nie akceptowała siebie w stu procentach. Białe pasemko włosów, plamy bielacze na skórze, dziwny kolor oczu i problemy ze słuchem. Wyśmiewana przez własną rodzinę i znajomych, zamknęła się w swoim świecie, do którego wpuszczała tylko swoją siostrę, a zarazem najlepszą przyjaciółkę. Obie zostały zdane same na siebie i razem muszą zawalczyć o lepsze życie. Nasza główna bohaterka ma problemy w kontaktach międzyludzkich i jedyny kontakt do jakiego się ogranicza, to wymiana wiadomości z pewnym chłopakiem uzdolnionym artystycznie. Zdecydowanie tą dwójkę łączy o wiele więcej niż przypuszczają... 🥺 Jedna podjęta decyzja, zmiana otoczenia i wyjazd do Londynu. Ona i jej siostra kontra cały świat w poszukiwaniu ciotki i prawdy o swoim ojcu. Artyzm i ogromna empatia towarzysząca jej przy poznawaniu nowych ludzi. Autorka wie, jak zatrzymać czytelnika przy lekturze i jak sprawić, że jego serce zabije mocniej. Romantyczna, przyjemna i emocjonująca lektura! Jestem pewna, że pokochacie Key i Eliasa już od samego początku! 🥰 Polecam! ⭐🥰

26. Recenzja: jusia_books, Kujawa Maja

    Uwielbiam astronomię, gwiazdy i kosmos, więc w momencie kiedy dowiedziałam się, że znajduje się to w tej książce wiedziałam, że muszę ją przeczytać! Książkę czytało mi się dość przyjemnie, styl pisania autorki bardzo przypadł mi do gustu, jednak moje emocje podczas czytania często ulegały zmianie. Były momenty, w których nie mogłam oderwać się od tej pozycji, a niedługo później mnie nudziła. Nie dzieje się tu za wiele, było parę niewielkich plot twistów, ale książka nadrabia zdecydowanie kreacją bohaterów. Polubiłam ich, nikt jakoś szczególnie mnie nie denerwował (z wyjątkiem mamy Kay). Między głównymi bohaterami więzi i uczucia rodzą się dość powoli, ale tutaj moim zdaniem było to na plus. Jestem też wielką fanką relacji Kay z Ariadne, obie były dla siebie wsparciem i wykazywały się zrozumieniem. Były chwile, w których ta powieść była dla mnie trochę irracjonalna. Kay wraz z siostrą są w bardzo słabej sytuacji finansowej, ale mają pieniądze na kawę lub jedzenie na mieście, jest tutaj strasznie dużo przypadków losu, które jak dla mnie są, aż za duże i raczej nie doszłoby do nich w realnym życiu. Rzeczą, która również nie do końca mi się spodobała była muzyka w tej książce. Każda piosenka, która była tu wspomniana ma nawiązanie do kosmosu itp., w radiu, w kawiarni, z czyjegoś telefonu, taki zabieg byłby fajny moim zdaniem parę razy, ale nie parędziesiąt. Przez to nie potrafiłam do końca wdrążyć się w historię, bo dla mnie jest to najzwyczajniej w świecie niemożliwe. Najbardziej podobał mi się wątek astronomii, został naprawdę fajnie przedstawiony tak smak, jak choroba głównej bohaterki. Dogłębnie pokazanie jest, jak wygląda z nią codzienne życie. Bardzo mocno jest tu też poruszony temat bezsenności i innych problemów. Mimo to książka mi się podobała, wiele razy wywołała we mnie smutek, uroniłam na niej również parę łez, ale także często się uśmiechałam. Chętnie sięgnę w przyszłości po następne tomy! Moja ocena 3/5⭐

27. Recenzja: bookstagram, Smolińska Alicja

    Ani trochę nie jestem fanką astronomii. Nigdy, ale to dosłownie nie interesowałam się tym, nawet jeśli ktoś z mojego otoczenia ma mego zajawe, to ja nie słuchałam tego. Jednak perseidy są tym typem książki, gdzie wcale nie trzeba czegoś lubić by o tym czytać. Jakbyście nie wiedzieli o czym opowiada książka to już wam to mówię. Wchodzimy w głowę Kaydence, która choruje na zespół Waardenburga (niedosłuch, bielactwo, pasmo siwych włosów) oraz ma problemy ze snem. Dodatkowo wraz ze swoją siostrą Ariadne są po rozwodzie swoich rodziców. Relacje z matką nie są najlepsze, a z ojcem ich praktycznie nie ma. Takim sposobem postanawiają udać się na drugi koniec świata, mianowicie Anglii aby odnaleźć swoją ciocię. Przez swoją bezsenność zainteresowała się astronomią. W nocy oglądała gwiazdy oraz uczyła się różnych rzeczy o kosmosie. Co później mamy przybliżone w książce w postać różnych ciekawostek i anektod przez co to jest o wiele bardziej ciekawsze. W dodatku to wszystko ma swoją historię, i nie da się przejść obojętnie przy momentach gdzie było to wspominane. Najciekawszym askepktem według mnie było przedstawienie tutaj zespołu Waardenburga, który nie jest pewnie bardzo znany, przynajmniej ja o nim dużo nie słyszałam. Ogromnym plusem jest to, że mamy opowiedziane wszystko z perspektywy osoby, która ma zespół, więc można się bardziej wczuć i dowiedzieć jak się czują tacy ludzie oraz bardziej zrozumieć. Pokazane mamy tutaj odrzucenie ze strony rodziców, dla których od zawsze ważniejsza. była praca. O ojcu Kay i Ari nie mogę za dużo powiedzieć, bo praktycznie go nie było w tej książce, ale jedyne co na pewno mogę stwierdzić to, to że był o wiele lepszy niż ich matka. Ona była perfekcjonistką nie przejmująca się własnymi dziećmi. Każde pieniądze wydawała na siebie, przez co jej córki nie miały co jeść a cała rodzina była zadłużona w różnych bankach na różne kwoty. Jednak jeśli myśleliście że w Anglii będą po prostu szukać cioci to jesteście w błędzie. Kaydance prowadzi Instagrama gdzie publikuje zdjęcia ze swoich obserwacji. Tam poznała jednego chłopaka, z którym w Anglii się zaprzyjaznia a z czasem powstaje coś więcej między nimi. Wątek romantyczny w tej książce był przeuroczy i śmiem nawet stwierdzić, że jednym z najlepszych jakie miałam okazję przeczytać. Nie lubię friends to lovers, ale mimo to w tej historii mi się mega podobał. To jak oni się dla siebie zachowywali po prostu rozczulało mnie do niewiadomo jakiego poziomu. Śmiech przez łzy. Tak bym mogła to opisać. Potrafiłam wylać morze łez a za chwilę potem umierać ze śmiechu albo z przeslodzenia. Nie jestem w stanie opisać jak świetnie się czułam czytając. Jestem pewna że jest to moja kolejna comfort book I gdyby nie to, że czytałam ją w ebooku byłoby mnóstwo adnotacji. Byłam pewna, że styl Layli mi się spodoba i ani troche się na tym nie zawiodłam. Pokochałam to w jaki sposób wszystko było tutaj opisywane. Każda rzecz zawierała w sobie emocje, nawet jak nie było o nich wzmianki. Po prostu nie czujecie, że czytacie, tylko że jesteście tam z nimi i przeżywacie to wszystko. "Nasze perseidy" to książka, którą będę wam polecać do końca życia. Pokochałam ją od pierwszego zdania. Wszystko, ale to wszystko mi się w niej podobało. Jedyne co chcę powiedzieć teraz to czytajcie.

28. Recenzja: literozbiory, Trelka Zuzanna

    ,,-Jesteś moim centrum galaktyki- wyszeptałam i bezwiednie przesunęłam się bliżej. -A ty najcenniejszym dziełem sztuki, jakie kiedykolwiek miałem zaszczyt podziwiać.- odpowiedział cicho i pochylił się do mnie.” Kaydence urodziła się z zespołem Waardenburga. Jej matka odrzucała ją od najmłodszych lat i uznawała z wielki błąd. W pewnym momencie swojego życia poznaje ona Eliasa, który tak samo jak Kaydence walczy ze swoimi demonami. Ta dwójka szybko przekona się, że są sobie pisani… Relacja Kay i Eliasa rozwija się bardzo wolno, jednak to nadaje jej uroku. Jest budowana na wzajemnym zaufaniu i rozumieniu, co jest piękne i poruszające, przy relacji tak młodych ludzi. Książka porusza bardzo ważne tematy takie jak uzależnienia, bezsenność, przemoc w rodzinie, czy tez odrzucenia, jednak pomimo tej tematyki, nie czuje aby książka w dużym stopniu obciążyła mnie psychicznie, ponieważ autorka ma bardzo przyjemne i taktowne pióro, które nie opisuje żadnej sytuacji przesadnie bądź, kolokwialnie ,,pi razy drzwi”. Jedyne co przeszkadzało mi w książce, to duża ilość tekstu na stronę, przez co miałam wrażenie, że ciężej przebrnąć mi przez tą pozycje i moje oczy szybko się męczyły. Jednakże pomimo tego mankamentu, książka jest dla mnie bardzo ważna i mocno się do niej przywiązałam. Czuje jakby ta pozycja była takim moim ,,książkowym dzieckiem” i będę polecać ją każdemu, kto tylko się o nią zapyta bo jest na prawdę wartościową i przepięknie napisaną powieścią.

29. Recenzja: mpxrls, Zaworska Marcelina

    ʀᴇᴄᴇɴᴢᴊᴀ: Nasze perseidy to naprawdę cudowna książka. Ona jest jak ukojenie, piękne gwieździste niebo które chcę się podziwiać godzinami. Tutaj urzekło mnie naprawdę wiele. Zaczynajac od bohaterów, i kończąc na ogólnej fabule. Ta książka jest po prostu magiczna. Wszystko dzieje w dobrym tempie i jest cudownie dopracowane. Naprawdę czytając tą książkę widać jak dużą wiedzę musiała posiadać autorka bo wiele można się z niej nauczyć. Wspaniałe jest też to, że autorka zdecydowała się poruszyć ważne tematy, które ani trochę nie zostały zbagatelizowane. Było tu dość sporo bólu, ale warto było to przejść, by później móc czytać wszystkie te piękne i magiczne chwile. Bohaterowie są naprawdę świetnie wykreowani. Co prawda, nie przywiązałam się do nich jakoś bardzo mocno, ale przeżywałam wszystko razem z nimi. Layla ma naprawdę cudowne pióro. Przez tą książkę ja po prostu płynęłam. Czytało mi się ją tak dobrze, szybko i przyjemnie, że nim się obejrzałam byłam już po lekturze. Warto jeszcze dodać, że książka nie dość, że piękna w środku, to z zewnątrz na żywo zapiera dech w piersi! Gdyby tego było mało, to każdy z rozdziałów ma swoją piosenkę! Naprawdę ta książka jest tak dopracowana, że aż mnie zachwyca! Z czystym sumieniem polecam tę pozycje <3

30. Recenzja: _ameliabooks, Nadolczak Amelia

    Uważam ,że książka jest bardzo komfortowa i bardzo przyjemna i na pewno skradnie nie jedno serce. Widać też, że autorka bardzo, ale to bardzo doinformowała się na temat różnych rzeczy opisanych w jej książce. Książka ma naprawdę bardzo przyjemną do czytania fabułę. Pojawia się tutaj wiele wątków oraz motywów, które są bardzo przyjemne dla czytelnika. Również ta książka jest bardzo neutralna, bo przedstawia naszych bohaterów w takimi dość realnym świecie, gdzie mogę zmagać się z swoim problemami. Nie da się ukryć, że ta książka to wyciskacz łez, nieraz się wzruszyłam lub płakałam. Ich historia jest niesamowicie wzruszające. Główna bohaterka choruje na zespół Waanrdenburga. Kaydence ma również teleskop, z którego obserwuję gwiazd i robi ich zdjęcia. Połączenie astronomii z innymi wątkami świetnie zagrało. Obie duszę złamane to coś, co łamie czytelnika na pół. Jedynym problemy jaki wystąpił podczas czytania,to początkowe rozdziały. Brakowało mi tego dłuższego poznania, a pierwsze rozdziały ciągły się w nieskończoność. Po setnej stronie niesamowicie wciągnęłam się i płynęłam przez tę powieść.

31. Recenzja: _angiebook, Gołucka Angelika

    🌃Są takie książki, o których chciałoby się krzyczeć, lecz po ich przeczytaniu pozostaje tylko szept... 💫 ʀᴇᴄᴇɴᴢᴊᴀ „ɴᴀsᴢᴇ ᴘᴇʀsᴇɪᴅʏ” ʟᴀʏʟᴀ ᴡʜᴇʟᴅᴏɴ💫 Ta historia daje spokój. Ukojenie. Zrozumienie. Ta historia jest jak wieczorny spacer po piaszczystej plaży pośród gwieździstej nocy, podczas której delikatny wiatr muska nagą skórę ramion. Ta historia również przytłacza. Dzieli się z czytelnikiem bagażem trudnych doświadczeń. Ta historia jest jak pierwsza wspinaczka w górach, która pozostawia po sobie drobne skaleczenia, refleksje, wspomnienia. „Nasze Perseidy” to jedna z tych książek, o której chciałabym mówić dużo i głośno, lecz po jej przeczytaniu słowa grzęzną w ściśniętym od nadmiaru emocji gardle. To jedna z tych książek, w której akcja toczy się nieśpiesznym rytmem, lecz każde słowo, każde zdanie jest przemyślane, dokładne, a podczas czytania, ich wydźwięk wibruje w całym ciele, aż osadzi się głęboko na dnie duszy. To jedna z tych książek, która nie jest dla każdego, ponieważ trzeba ją doznać, zasmakować, odnaleźć się w niej. Piękna i bolesna jednocześnie. Niekonwencjonalna i wprawiająca w zadumę. Poruszająca trudne wątki, lecz napisana wybitnym, ujmującym piórem autorki. Osacza z każdej strony, dosięga wnętrza, porusza najczulsze struny i pozostaje w pamięci na długo. Sięgnijcie, przeczytajcie i pozwólcie zagościć w waszym sercu Kaydance - pasjonatce astronomii, chorej na zespół Waardenburga oraz Eliasowi - chłopakowi z duszą artysty, nękanego przez demony z przeszłości. „ʙᴀ̨ᴅᴢ́ ᴊᴀᴋ ʀᴇɢᴜʟᴜs, ʙᴌᴇ̨ᴋɪᴛɴᴀ ɢᴡɪᴀᴢᴅᴀ. ɴɪᴇ ᴘᴏᴢᴡᴏ́ʟ, ᴀʙʏ ᴋᴛᴏᴋᴏʟᴡɪᴇᴋ ᴢᴀᴋʀʏᴌ ᴄɪᴇ̨ ɴᴀ sᴛᴀᴌᴇ, sᴛᴌᴀᴍsɪᴌ. ᴛʀᴢʏᴍᴀᴊ ɢᴌᴏᴡᴇ̨ ᴡʏsᴏᴋᴏ ᴡ ɢᴏ́ʀᴢᴇ ɪ ᴘᴏ ᴘʀᴏsᴛᴜ ʟśɴɪᴊ.” 

32. Recenzja: juliaxbookstagram, Kotlarz Julia

    ,,Niektórych gwiazd, które widzimy na niebie już od dawna nie ma. Patrzymy tylko na ich echa. Nic nie jest wieczne, nawet one.’’ Książkę miałam w planach przeczytać od razu, gdy przeczytałam opis. Byłam jej ogromnie ciekawa, ponieważ wcześniej nie miałam styczności z książkami tej autorki. Przyznam szczerze, że strasznie ją męczyłam.. może dlatego, że nie miałam za bardzo czasu na jej czytanie, albo może dlatego, że mi po prostu nie ,,siadła’’. Tak czy siak książka była naprawdę okej i mi się spodobała oraz nie mogę powiedzieć, że była beznadziejna, ale niestety nie spodobała mi się na tyle, aby postawić jej 5 gwiazdek.. 𝐍𝐚𝐬𝐳𝐞 𝐩𝐞𝐫𝐬𝐞𝐢𝐝𝐲 to młodzieżówka (przynajmniej ja tak sklasyfikowałabym ją po przeczytaniu) więc wiadomo, nie wymagałam nie wiadomo czego. ,,-Musisz być taka jak Regulus. Nie pozwól, aby ktokolwiek zakrył cię na stałe, stłamsił.. Lśnij jasno wśród innych, zwykłych gwiazd, Kay.’’ Główni bohaterowie mnie urzekli. Oboje mieli połamane dusze i dlatego idealnie do siebie pasowali. Ich relacja była słodka i urocza, bez żadnych większych kłótni czy sporów. Bardzo cieszę się, że miałam okazję przeczytać książkę w której główna bohaterka zmaga się z problemami takimi jak bezsenność, niedosłuch i plamy bielacze na skórze spowodowane zespołem waardenburga. Czytanie o jej życiu z tymi dysfunkcjami było ciekawe. Sam wątek o gwiazdach i pasji do nich też bardzo mi się spodobał i głównie też dlatego sięgnęłam po tą książkę, bo sama lubię gwiazdy. Może nie w takiej skali jak główni bohaterowie, ale jednak. Elias i jego osobowość mocno mnie zainteresowała. Muszę przyznać, że nie spodobała mi się w tej lekturze tylko jedna rzecz. W chwili w której zaczęłam czytać i byłam gdzieś na 60/70 stronie zaczęłam się okropnie nudzić. Brakowało mi już w tej chwili jakiegoś bliższego poznania albo spotkania bohaterów, a z tego co pamiętam ono nastąpiło dopiero potem potem. Cała akcja potem działa się dosyć szybko, ale przez krótkie rozdziały i przyjemny styl pisania autorki dało się wszystko zrozumieć. Jeśli jesteście ciekawi tej książki to osobiście wam ją polecam. Mnie ona nie porwała w 100%, ale całkiem dobrze wspominam czas gdy ją czytałam🤍

33. Recenzja: book_hello_, Wysokińska Wiktoria

    Zacznę od tego jak bardzo ta książka była dobra. Świetnie czułam się ją czytając. Historia totalnie przypadła mi do gustu i spowodowała, że się w niej zakochałam. Ta książka była jednym słowem, niezwykła. Była wręcz idealna. Sięgając po te pozycje, nie wiedziałam, czego mogę się po niej spodziewać. Jednak pozytywnie mnie zaskoczyła. Styl pisania autorki był płynny, przez co czułam się jak ryba w wodzie czytając i zagłębiając się w nią. Przejdźmy do recenzji książki. Od pierwszego rozdziału wczułam się w klimat tej historii i od razu wiedziałam, że przedstawiona nam na początku bohaterka nie miała dobre dzieciństwa. Kaydence urodziła się ze zespołem Waardenburga, czyli niedosłuch, plamy na ciele i pojedyncze białe pasmo. Pochodzi z dobrej, szanowanej rodziny, ale czy idealnej? Jej rodzice rozwiedli się i pozostała z matką której nienawidzi i siostrą, którą uwielbia i stara się chronić. Po tych wszystkich wydarzeniach Kaydence matka uzależniła się od robienia sobie zabiegów medycznych, przez co ich budżet zaczął spadać. Kaydence od dziecka była zafascynowana gwiazdami i całym tym niebem. Skradała się nocami, aby tylko na nie spojrzeć przez swój teleskop. Obserwując je czułą, że nie jest sama, bo na górze zawsze były i czekały na nią jej gwiazdy. Dziewczyna o swoich odkryciach publikowała różne zdjęcia na swoim Instagramie a pewien tajemniczy malarz, który rysował jej zdjęcia — komentował je. Był jej tajemniczym przyjacielem, o którym nie wiedziała kompletnie nic. Sytuacja rodzinna Keydance zaczęła się pogarszać, a jej matka zaczęła ją okradać. Powoli dziewczyna czuła, że się dusi w tym domu, z nią i z każdym innym kłamstwem. Postanowiła wyjechać i odnaleźć ojca i ciocie. Tylko problem pojawił się w momencie gdy dziewczyna znała tylko miejscowość gdzie mogą być. Tamtego dnia zostawiła po sobie tylko wspomnienia i ból. Wyjechała razem z siostrą i obie wolne oderwane od wszystkich kłamstw i problemów postanawiają zacząć wszystko od nowa. Nowe miejsce i nowi ludzie to coś, co potrzebowały. Nie mająć dużo pieniędzy zatrzymały się w hostelu. Od razu ich uwagę zwróciły rysunki na ścianach. Wszystkie rysunki były o niebie, a ona je uwielbiała. Wiec kto je narysował? Czy Kaydence odnajdzie rodzinę?

34. Recenzja: hopeinbooks, Serafin Magdalena

    Kaydance to osiemnastolatka, która uwielbia astronomię. Od małego zmagała się z trudnościami. Dziewczyna urodziła się z zespołem Waardenburga, który utrudniał jej funkcjonowanie. Jej matka jest uzależniona, ciągle upokarza córkę i uważa się za chodzący ideał. Kaydance ma i dość postanawia wyjechać do Londynu w poszukiwaniu ojca. Na jej drodze staje chłopak, którego poznaje przez instagrama. Kim on jest? Czy poznanie Eliasa i jego znajomych zmieni życie Kaydance? Czy gwiazdy, które oni uwielbiają w końcu zaczną im sprzyjać? Jak ja uwielbiam tą historię. Gdy zobaczyłam opis książki od razu wzięłam się za jej czytanie. Pomysł na tą książkę tak bardzo mnie uwiódł. Wątek i wiedza jaką autorka nam przekazuje o gwiazdach jest niesamowita. Sama uwielbiam astronomię ale nigdy nie zagłębiałam się w nią aż tak bardzo. Teraz jestem zafascynowana tym ile się o niej dowiedziałam z tej książki. Główna bohaterka od samego początku była wyjątkowa. Wiedziałam, że to samo będzie z Eliasem. Oby dwoje byli jak dwa (nie)pasujące do siebie puzzle. Bezsenność również była wątkiem, który moim zdaniem również idealnie się komponuje z resztą. To jak główni bohaterowie ze sobą pisali i rozmawiali było dla nich chwilą spokoju. Kay miała także problemy w rodzinie i jej ogromnym wsparciem była jej siostra, którą również bardzo polubiłam. Kolejna rzecz, która mnie zachwyciła i sprawiła, że moja miłość do tego utworu wzrosła, to muzyka!!! Playlista na końcu książki jest dla mnie sentymentalna, ponieważ gdy na nią patrzę to od razu mam deja vu z danego rozdziału. Naprawdę już nie mogę się doczekać kontynuacji tej serii!

35. Recenzja: wieczor_ksiazkowy, Żelechowska Klaudia

    💙Chyba nigdy nie zapomnę o tej pozycji, a to wszystko przez jej klimat. Nocne niebo, konstelacje, gwiazdy, kosmos. A w tym wszystkim dwójka bohaterów, która zmaga się ze swoją przeszłością oraz obecnymi problemami. Czytając książkę doszłam do wniosku, że jest ona dopracowana w każdym szczególe. Nie chodzi tylko o szatę graficzną czy klimatyczną playlistę. Wątki zgrabnie się ze sobą łączyły, przechodziły jeden w drugi, a moja dusza czytelnika została cudownie zaspokojona i jednocześnie czuje ogromną ekscytację na myśl o kolejnej części. ✨Kaydence urodziła się z zespołem Waardenburga, niedosłuchem i pasmem siwych włosów, i to wystarczyło by własna matka uznała ją za „błąd”. Elias to chłopak z duszą artysty, który cierpi przez wydarzenia z przeszłości. Książka porusza ważne tematy, takie jak trudne relacje rodzinne, przemoc psychiczna, bezsenność, która prowadzi do utraty władzy nad własnym życiem. Choć kwestie te są ciężkie, to nie czułam, by książka mnie w jakimś sposób przytłoczyła. To bardzo emocjonalna pozycja, jednak styl autorki sprawił, że czułam się spokojna i poczułam pełne zaufanie względem jej wyborów. 💙Relacja głównych bohaterów rozwija się bardzo powoli, jednak budowanie przez nich zaufania, przyjaźni oraz wsparcie jakim się obdarzyli, wynagrodziło mi czekanie. Nie zabrało niczego, jeśli chodzi o kreacje postaci. Również postacie drugoplanowe były ważne dla całej historii i otrzymały miejsce w moim sercu. Szczególnie polubiłam siostrę Kaydence i chcę usłyszeć jej historię. ✨Jedne co przeszkadzało mi podczas czytania, to częste powtórzenia. Nasi bohaterowie cierpią na bezsenność i często sięgają po kawę, by przetrwać kolejne dni. Jednak opisy przygotowywania napoju i częste wspominanie o nim, trochę mnie męczyły. 💙Ten mały minus nie sprawia, że książka traci swoją magię. Poszukiwanie swojego miejsca na świecie, leczenie ran i budowanie na nowo nadzieji i wiary w inne osoby. O tym była na książka. I oczywiście o gwiazdach🌌

36. Recenzja: romanticize..your..life, Stachnal Natalia

    Książka pt." Nasze perseidy" autorstwa Layli Wheldon opowiada nam o 18-letniej Kaydence. Dziewczyna urodziła się z zespołem Waardenburga przez co jej matka nie chciała jej zaakceptować. Po rozwodzie rodziców została sama z siostrą w domu z ich toksyczną matką, której zależało jedynie na pieniądzach. Kaydence była zmuszona wyprowadzić się z domu ponieważ jej matka kazała płacić za mieszkanie w jej domu. Dziewczyna postanowiła odnaleźć swoją ciotkę, musiała wyjechać do Londynu ale niestety także pożegnać się ze swoim ukochanym teleskopem, aby zdobyć pieniądze na ten wyjazd. W Londynie dziewczyna poznała Eliasa, z którym pisała już od dawna na Instagramie, oboje są zagubionymi osobami, które mają problemy ze snem Czy we dwoje będzie im lepiej? Czy Kaydence odnajdzie ciotkę? Dowiecie się tego Czytając tą książkę. Gdybym musiała pisać tą książkę trzema słowa mi byłby to niesamowita, cudowna i poruszająca. Książka jest naprawdę cudowna bardzo przyjemnie się ją czyta, ja po prostu płynęłam, nie mogłam się od niej oderwać. Już nie mogę doczekać się kolejnych części. Bardzo wszystkim polecam tą książkę, naprawdę jest warta waszego czasu.

37. Recenzja: @karolka_ees, Szala Karolina

    🌃 "Nasze Perseidy" "Czy szczęście jest zapisane w gwiazdach? Romantyczna opowieść z gatunku young adult. Osiemnastoletnia Kaydence zawsze miała pod górkę. Urodziła się z zespołem Waardenburga ― niedosłuch, plamy bielacze na skórze i pojedyncze pasmo siwych włosów skutecznie utrudniały jej odnalezienie się w świecie. W dodatku po rozwodzie rodziców została z młodszą siostrą i toksyczną matką, uzależnioną od zabiegów medycyny estetycznej i leków, które coraz bardziej obciążały rodzinny budżet. Przez to wszystko Kaydence miała problemy w kontaktach z ludźmi i najlepiej czuła się sama ― z teleskopem wycelowanym w rozgwieżdżone niebo. Astronomia pasjonowała ją od najmłodszych lat, to był jej sposób na ucieczkę od rzeczywistości. W pewnym momencie swojego życia dziewczyna została zmuszona do podjęcia kilku trudnych decyzji. Jedna z nich poskutkowała poznaniem Eliasa, skrytego chłopaka z własnymi demonami. Oboje szybko odkryli, że sporo ich łączy: 💫 chroniczna bezsenność, 🌃 bliscy, dla których byliby w stanie poświęcić osobiste szczęście, 💫 miłość do rozgwieżdżonego nieba. Okazuje się, że dwie zagubione dusze mogą odnaleźć się pośród ciemności nocy. Tylko czy to wystarczy, by wspólnie pokonać dręczące ich koszmary? Czy gwiazdy zaczną im w końcu sprzyjać? Pierwsza część serii Splecione losy." 

38. Recenzja: @bookslover_romance, Stępień Aleksandra

    Historia poruszająca ważne tematy, którą polecam przeczytać. Kaydence pragnie wyjechać i zostawić za sobą okrutną matkę, która na każdym kroku wytyka jej błędy i niszczy psychicznie. Dziewczyna nie sądziła jednak, że matka doprowadzi do tego, że będzie musiała wyjechać wraz ze swoją 16-letnią siostrą. Dziewczyny wyjeżdżają na drugi koniec świata do Londynu, gdzie poznają wiele wspaniałych ludzi i ich życie zmieni się na lepsze. A Kaydence może także się zakocha. Książkę czytało mi się całkiem dobrze, nie licząc początku historii, w której byłam wdrażana w fabułę. Pierwsze rozdziały, w których autorka zapoznała mnie z życiem głównej bohaterki czytało mi się bardzo długo i ciężko, jednak kiedy akcja przeniosła się do Londynu to czytanie szło mi o wiele szybciej. Uważam, że bohaterowie zostali bardzo dobrze wykreowani, nawet ci poboczni. Główni bohaterowie i ich problemy życiowe zostały ukazany w świetny sposób i autorka stopniowo pokazywała ich przemianę. Temat bezsenności bohaterów i strata bliskich były bardzo ważne w tej historii i podobało mi się, że autorka ukazała ich realia. Podobało mi się także przedstawienie zainteresowań bohaterów: Kaydence i jej hobby związane z oglądaniem gwiazd oraz Elias i jego malarstwo. Bardzo zaciekawiły mnie informacje w książce na temat astronomii. Mam dwie uwagi, co do książki. Jedną z nich jest tempo w książce. Chwilami czułam nudę podczas czytania, a wydarzenia rozwijały się zbyt wolno, tym samym książkę też mi się ciężej czytało. Druga uwaga dotyczy wątku Kaydence i jej poszukiwań ciotki, w pewnym momencie ten wątek jakby został zapomniany, potem oczywiście został on wyjaśniony, ale podczas czytania odczułam, że trafił on na daleki plan. Książka była dobra i mimo tych uwag czytało mi się ją całkiem przyjemnie.

39. Recenzja: lavra_books, Jagodzińska Laura

    Szczerze przyznam, że ta historia mnie oczarowała. Podeszłam do niej bez większych oczekiwań, a ona okazała się tak piękna. Styl pisania autorki bardzo mi pasuje i niesamowicie przyjemnie czytało mi się kolejna pozycje spod jej pióra. Język w jej powieściach jest prosty, a jednocześnie piękny. Postać Kaydence wywołała we mnie masę uczuć. Przez współczucie, smutek aż po radość. Ta dziewczyna nie miała łatwego życia. Choroba, bezsenność, rozwiedzeni rodzice, uzależniona od operacji plastycznych matka i brak ojca to bardzo dużo jak na młodą dziewczynę. Ona jednak nie poddaje się i robi wszystko, by wyciągnąć siebie oraz swoją siostrę z tego piekła. Jej historia została świetnie wykreowana. Elias natomiast to ten bohater ,który rozkocha was w sobie swoim charakterem. Zarówno kochany jak i czarujący. Uwielbiam wszystkie momenty gdzie troszczy się i martwi o Kaydence. Jego życie również nie było usłane różami, a gdy ta dwójka jest przy sobie, ich świat chociaż na chwile nabiera barw. Cała paczka, do której dołączyła Kaydence z Ari wywołała we mnie same pozytywne odczucia. Każdy z tych bohaterów miał swoją historię, która została przedstawiona, co niezwykle mi się spodobało. Nie byli to jedynie bohaterowie “dopełniający” książkę, a tacy, którzy zostali przez autorkę dobrze wykreowani. Książka ta porusza ważne tematy, które w żadnym stopniu nie zostały zbagatelizowane.Ta historia przepełniona jest bólem, cierpieniem i smutkiem, jednak nie brakuje również tych promyczków nadziei czy momentów radości. Relacja między Kay i jej siostrą była przewspaniała i zazdroszczę im tego! Rodząca się między Kay i Eliasem przyjaźń została świetnie napisana. Czułam tą naturalność bijącą od tej relacji. Potrzebowali siebie i byli dla siebie. Jako kompletna ameba w świecie astronomii i wszystkiego co wiąże się z kosmosem, zostałam kupiona tym elementem książki. Każdy fragment poświęcony astronomii, gwiazdom i wszystkiemu o czym wcześniej nie miałam pojecia oczarował mnie. Muszę również zaznaczyć, jak dobrze to wszystko zostało przedstawione. Jestem pod ogromnym wrażeniem!

40. Recenzja: Starwithbooks, Gwiazda Monika

    Nasze perseidy to pierwsza powieść autorki, którą przeczytałam. Jej pióro naprawdę mnie zaskoczyło, jak przyjemnie się płynęło przez historię. Książka pokazuje trudną relację z matką oraz problemy młodych ludzi. Cała historia to jeden wielki rollercoaster emocjonalny. Bohaterowie są świetnie wykreowane również z tymi drugoplanowymi. Jeszcze został główny motyw - gwiazdy. Kaydence, główna bohaterka posiada teleskop, którym uwielbia wieczorami oglądać nocne niebo oraz robić zdjęcia, które zamieszcza na portalu społecznościowym. To nie wszystko nasza bohaterka ma zespół Waanrdenburga. Uważam, ze to świetna lektura przez którą się płynie i wciąga od pierwszych stron, tak samo głowni bohaterowie pokazują wartościową relacje miedzy sobą, czego ostatnio brakuje w książkach.

41. Recenzja: TikTok - @martiii_czyta, Szadkowska Martyna

    Książka emocjonalnie przepiękna! Kaydence cierpi na zespół Waardenburga - nie słyszy idealnie, ma plamy bielacze i pasmo siwych włosów. Nie lubi swojej dziwności - do tego przez całe życie jej matka utwierdzała ją w tym jak nie pasuje do społeczeństwa. Gdy wydarzenia w jej domu stają się coraz gorsze, a jej matka okrada ją ze wszystkich oszczędności, dziewczyna wraz z młodszą siostrą podejmuje poważną decyzje o wyprowadzce. To co spotyka Kay ostatecznie doprowadza do poznania drugiej połówki jej serca. Elias rozumie Kay. Oboje mają problemy ze snem. Nocne pisanie i rozmowy każdemu z nich pozwalają na zaczerpnięcie oddechu. Dziewczyna interesuje się astronomią. Jeśli uwielbiacie niebo i sprawy z nim związane to myślę, że się w niej odnajdziecie. Jak dla mnie - mimo, że to naprawdę niebanalne zainteresowanie - było za wiele opisów dotyczących nieba, jego obserwowania, komet i wszelakich wspomnianych gwiazd. Dla osoby, która się na tym nie zna takie momenty i opisy mogą być nużące. Nie powiem, że nudziło mnie to, ale nie interesowało na tyle jak pozostała treść. Z drugiej strony Elias jest artystą, które rysuje zdjęcia wykonane przez Kaydence. I to - ich relacja - była tym za co polubiłam tę książkę. Dodatkowo doceniam ją za bardzo istotnie poruszone problemy, nie tylko Kay, ale też innych bohaterów, których poznajemy w nowej pracy dziewczyny. Uważam, że każdy z nich miał swoją minutę w tej książce i to bardzo mi się podobało - nie pomijanie wątków i wprowadzonych postaci! Każdy rozdział ma przydzieloną piosenkę z playlisty!! Ten pomysł - aby każdy tytuł umiejętnie wpleść w fabułę - był strzałem w dziesiątke. To była dla mnie niezła frajda w odnajdywaniu podanych utworów w fabule - a to przy pieczeniu, a to coś leciało w tle, a to siostra Kay coś puściła. Nie będę kłamać - polubiłam o wiele bardziej postać siostry Kaydence, Ariadne. Nie byłabym zła za oddzielną historię o niej i być może o Tristanie?

42. Recenzja: Czytaania, Fąka Ania

    "Nasze Perseidy" opowiada o losach młodej australijki Kaydence, która od urodzenia zmierza się z ogromnymi przeciwnościami. Choroba na którą cierpi bohaterka stawia liczne przeszkody na jej drodze, a uzależniona od leków matka w żadnym stopniu nie jest jej wsparciem. A jak dołożymy do tego wiecznie nieobecnego ojca to mamy przepis na katastrofę doskonały. Chwilę wytchnienia Kay odnajduje podczas ciągłych obserwacji gwiazd i nieba nocą, dlatego też książka mocno skupia się na tym aspekcie. Bardzo szybko dowiadujemy się co jeszcze może pójść nie tak w "cudownym" życiu naszej bohaterki. Dlatego z pozoru książka mogłaby się wydawać łatwa w odbiorze. Ale nic bardziej mylnego. Tak naprawdę musimy zadać sobie pytanie o czym ta lektura jest ? A porusza wiele poważnych kwestii. Uzależnienie, przemoc, zastraszanie, problemy zdrowotne, samotność. Samotność, która jest dobrze ukryta. Którą musimy znaleźć za szczelnie opadającą kurtyną. "Nie pozwól, aby ktokolwiek zakrył cię na stałe, stlamsił. Lśnij jasno wśród innych, zwykłych gwiazd (...)" Ta książka dała mi pewnego rodzaju nadzieję. Że każdy kto czuje się samotny, zagubiony, niedopasowany albo w złym miejscu może odnaleźć kogoś kto przewróci cały świat do góry nogami. Że nawet na drugim końcu Ziemi może istnieje ktoś kto nas potrzebuje i czeka aż odmienimy jego życie. Albo, że gdzieś daleko istnieje dla nas miejsce, w którym będziemy czuć się dobrze. Że każdy ma prawo czuć się źle i mimo uśmiechu na twarzy wewnątrz odczuwa tylko pustkę. Książka nie jest bez wad. I choć najbardziej denerwującym elementem było ciągłe poruszanie tematu bezsennosci, to wiem że była to ważna kwestia, która była wyznacznikiem ukazania emocji i problemów bohaterów, dlatego przymknę na to oko. Jeśli miałabym wybrać największy plus tej historii i powiedzieć co najbardziej mi się podobało, to byłaby to kawiarnia, w której mógł pracować każdy kto tego potrzebuje. Bezpieczna przystań i miejsce, w którym nikt nie ocenia i krzywo nie patrzy. Miejsce, którego obecność w tym realnym świecie mogłaby uchodzić za cud.

43. Recenzja: toolateviceversa, Lis Patrycja

    ✨ „Miłość może o nieco ogłupia. Nie jest logiczna i zaburza postrzeganie rzeczywistości. Wpływa także na ważne decyzje. Ale potrafi też wznieść Cię wysoko, między gwiazdy, a gdy powierzysz swoje serce w odpowiednie ręce, nie straszna Ci będzie czarna dziura i inne niebezpieczne rejony kosmosu.” 🌌 Nie będę ukrywać, że książka skusiła mnie samą okładką, a po przeczytaniu opisu, byłam jeszcze bardziej zainteresowana. Czy historia spełniła moje oczekiwania? Tak i nie. Styl pisania autorki znałam już wcześniej, czytałam dawno temu „Anioł łez.” Layla pisze bardzo przyjemnie, dzięki temu świetnie jest nam wczuć się w historię. „Nasze Perseidy” to piękna i bolesna historia, o dwóch młodych dorosłych osobach. Autorka dokładnie i z niesamowicie dobrym researchem przedstawiła nam ich pasję i problemy. Pod tym kątem jestem pełna podziwu. Fabuła jest dopracowana idealnie. Kaydence to dziewczyna z piękną pasją. Introwertyczka zamknięta w własnym świecie. Jest dobrą osobą, która przeżyła wiele. Jej życie nie było usłane różami, jak wszyscy dookoła myśleli. Jest naprawdę silna kobietą, godną podziwu. Elias jest skrytym chłopakiem, który głęboko w sobie, trzyma schowane demony. Dusza artysty, niesamowity talent. Miał sporo własnych problemów, które zagłuszał pracą. Niezwykle pomocny i kochany człowiek. Dwie poranione dusze znalazły wspólną drogę. Byli dla siebie wsparciem. Połączyła ich piękna przyjaźń. Ich relacja rozwijała się powoli. Szczerze mówiąc, dla mnie troszkę za wolno. Od początku była wyczuwalna chemia między nimi, dlatego moim zdaniem zostało to trochę przeciągnięte. Brakowało mi tu romansu między nimi. Niemniej ich relacja jest pięknym przykładem wsparcia drugiej osoby. Autorka porusza tu wiele ważnych i trudnych tematów. Przemoc psychiczna, problemy zdrowotne, uzależnienia, trudne relacje rodzinne. Postacie drugoplanowe są wykreowane cudownie. Każdy z nich jest inny i ma w sobie to coś. Najbardziej polubiłam się z siostrą Kaydence. Była takim promyczkiem słońca. A jej pisarska dusza skradła moje serce. Miło czytało się te wzmianki. Zamysł kawiarni bardzo mi się spodobał. Bezpieczna przystań, gdzie nikt nie jest oceniany i wytykany palcami. Miejsce wręcz idealne. Życzę każdemu, by takie znalazł. Jeszcze jednym, troszkę irytującym mnie elementem, była ciągła wzmianka o bezsenności. Rozumiem, że miało to swoje ważne znaczenie, nie umniejszam tego, lecz momentami miałam wrażenie, że jest to już przeciągnięte i mnie nudziło. „Nasze Perseidy” to historia, która pokaże nam, że warto mieć nadzieję. Każda poraniona dusza znajdzie swoje miejsce na ziemi. Wątek astronomii przeniesie nas do pięknego świata, a wątek malarski skradnie naszą duszę. Pomimo moich malutkich minusów, które akurat Tobie mogą nie przeszkadzać, polecam Ci „Nasze Perseidy”. To historia, z którą warto się zapoznać! 🌌 📚4/5

44. Recenzja: www.instagram.com/lvnerouge, Angelika Pasiecka

    🌙 Gdy zobaczyłam tytuł i okładkę najnowszej książki @laylawheldon, wiedziałam, że nie trzeba mnie długo namawiać. Bez wahania zdecydowałam się na lekturę, ponieważ znając pióro autorki, mogłam spodziewać się tylko najlepszego. 🌙 "Nasze Perseidy" to cudowna historia Young Adult, która porządnie złapie Was za serducho. Znajdziecie w niej bohaterów, których z łatwością polubicie i z którymi będziecie mogli się utożsamić. To opowieść o dwójce młodych ludzi stanowiących dla siebie bezpieczną przystań. 🌙 Autorka porusza wiele trudnych tematów, które nie są obce we współczesnym świecie, stąd też książka jest jednocześnie piękna, jak i mocno wzruszająca. Z pewnością zawiera bardzo dużą dawkę emocji, więc od nich nie uciekniecie! 🌙 Warsztat bardzo przyjemny, więc nie mam nic do zarzucenia. Czuć, że autorka chciała, by czytelnik skupił się na postaciach i ich odczuciach, i myślę, że się udało. 🌙 Powieść zasługuje na swój blask reflektorów. Jest to jedna z najlepszych pozycji ostatnich miesięcy. Mam naprawdę szczerą nadzieję, że przywoła Was ona do siebie i skusi na lekturę! 🥰

45. Recenzja: Rosaliamoonight , Boho Natalia

    𝐑𝐞𝐜𝐞𝐧𝐳𝐣𝐚 „𝐍𝐚𝐬𝐳𝐞 𝐏𝐞𝐫𝐬𝐞𝐢𝐝𝐲” - 𝐋𝐚𝐲𝐥𝐚 𝐖𝐡𝐞𝐥𝐝𝐨𝐧 Krótki opis: Główna bohaterka to 18-letnia Kaydance - „nie idealna” samotniczka z ogromną miłością do Astronomii, która już od najmłodszych lat była zdana sama na siebie. Matką jej i jej młodszej siostry jest kobieta uzależniona od leków i zabiegów upiększających, oschła i bezduszna osoba niszcząca zdrowia psychiczne własnych córek. Tatą jest natomiast mężczyzna, który mimo iż nie chciał dzieci, w jakiś sposób starał się być Ojcem, jednak i tak zostawił je przy rozwodzie z Matką. Po okropnym incydencie spowodowanym przez matkę, decyduje się sprzedać swoje rzeczy i razem z siostra wyjechać do Londynu w poszukiwaniu rodziny Ojca. Kim jest tajemniczy chłopak z instagrama? Co poznanie Eliasa i jego znajomych przyniesie dwóm młodym dziewczynom? Uda im się odnaleźć Ciotkę Imogen! I czy gwiazdy zaczną im w końcu sprzyjać? Recenzja: Uważam, że jest to książka o ogromnym potencjale, napisana bardzo skrupulatnie i z dokładnością, widać, że autorka albo posiada ogromną wiedzę albo zrobiła dokładny przegląd informacji do książki. Jest bardzo kreatywna i pomysłowa, tak jak cała historia - kłopoty rodzinne, wyrzeczenie się własnego szczęścia na rzecz dobra bliskich osób, chroniczna bezsenność, choroby, spektrum autyzmu, no i oczywiście malarstwo, astronomia i nutka astrologi - istna skarbnica emocji, informacji i dobrej rozrywki. Mamy świetnych, rozczulających i ambitnych bohaterów, którzy za wszelką cenę walczą o dobro innych i dbają o siebie nawzajem. Pięknie opisana codzienność z jaką zmagają się osoby z różnymi przypadłościami. Nie raz i nie dwa wzruszyłam się na niej, a ostatni rozdział to już wzrusz gwarantowany! Z całego serduszka polecam to cudo nad cudami! Napewno będę kontynuować serie.

46. Recenzja: TikTok, Andrzejczyk Angelika

    Kaydence - osiemnastolatka, urodzona z zespołem Waardenburga, czyli niedosłuchem, z plamami bielaczymi na skórze oraz z pojedynczymi pasmami siwych włosów. Wszyscy wiemy, że takie okoliczności mogą utrudniać funkcjonowanie człowiekowi w społeczeństwie. Dziewczyna zawsze miała pod górkę, bo gdyby tego było mało, oprócz choroby, po rozwodzie rodziców została z toksyczną matką i młodszą siostrą. Jej matka była uzależniona od zabiegów medycyny estetycznej, co znacznie zmniejszało ich budżet. Jedyną odskocznią od świata dla Kaydence już od najmłodszych lat była astronomia. Jednak każdy w życiu ma do podjęcia trudne decyzje i tak też miała nastolatka. Jedna z tych decyzji doprowadziła do poznania Eliasa. Szybko zauważyli, że coś ich łączy. I tak oto dwie osoby ze zranionym sercem znalazły wspólną drogę, na każdym kroku się wspierając. Jednak ich relacja rozwijała się moim zdaniem bardzo powoli, mimo tego, że od samego początku mogliśmy zauważyć uczucie, które ich połączyło. Autorka poruszyła wiele wrażliwych tematów, na przykład: toksyczne rodzicielstwo problemy zdrowotne uzależnienia Warto mieć w takich sytuacjach osobę, na której możecie polegać, bo wielu sytuacjach samemu ciężko sobie poradzić. Bardzo podobało mi się wykonanie lekko graficzne, rozmowy tej dwójki. Super urozmaicenie tekstu. Najbardziej chyba podobała mi się kawiarnia przedstawiona jako bezpieczne miejsce. Książka jest przykładem na to, że każdy zasługuje na znalezienie sobie bratniej duszy.

47. Recenzja: zaczytana_matka96, Krawczak Paulina

    "𝙼𝚒ł𝚘ść 𝚖𝚘ż𝚎 𝚌𝚘 𝚗𝚒𝚎𝚌𝚘 𝚘𝚐ł𝚞𝚙𝚒𝚊. 𝙽𝚒𝚎 𝚓𝚎𝚜𝚝 𝚕𝚘𝚐𝚒𝚌𝚣𝚗𝚊 𝚒 𝚣𝚊𝚋𝚞𝚛𝚣𝚊 𝚙𝚘𝚜𝚝𝚛𝚣𝚎𝚐𝚊𝚗𝚒𝚎 𝚛𝚣𝚎𝚌𝚣𝚢𝚠𝚒𝚜𝚝𝚘ś𝚌𝚒. 𝚆𝚙ł𝚢𝚠𝚊 𝚝𝚊𝚔ż𝚎 𝚗𝚊 𝚍𝚎𝚌𝚢𝚣𝚓𝚎. 𝙰𝚕𝚎 𝚙𝚘𝚝𝚛𝚊𝚏𝚒 𝚝𝚎ż 𝚠𝚣𝚗𝚒𝚎ść 𝙲𝚒ę 𝚠𝚢𝚜𝚘𝚔𝚘, 𝚖𝚒ę𝚍𝚣𝚢 𝚐𝚠𝚒𝚊𝚣𝚍𝚢, 𝚊 𝚐𝚍𝚢 𝚙𝚘𝚠𝚒𝚎𝚛𝚣𝚢𝚜𝚣 𝚜𝚠𝚘𝚓𝚎 𝚜𝚎𝚛𝚌𝚎 𝚠 𝚘𝚍𝚙𝚘𝚠𝚒𝚎𝚍𝚗𝚒𝚎 𝚛ę𝚌𝚎, 𝚗𝚒𝚎 𝚜𝚝𝚛𝚊𝚜𝚣𝚗𝚊 𝙲𝚒 𝚋ę𝚍𝚣𝚒𝚎 𝚌𝚣𝚊𝚛𝚗𝚊 𝚍𝚣𝚒𝚞𝚛𝚊 𝚒 𝚒𝚗𝚗𝚎 𝚗𝚒𝚎𝚋𝚎𝚣𝚙𝚒𝚎𝚌𝚣𝚗𝚎 𝚛𝚎𝚓𝚘𝚗𝚢 𝚔𝚘𝚜𝚖𝚘𝚜𝚞." Kaydence urodziła się z wadą Waardenburga, posiada liczne plamy bielacze na skórze oraz na głowie ma pasma siwych włosów. Dziewczyna nie ma łatwego życia przez swoją inność. Do tego wszystkiego po rozwodzie rodziców zostaje pod opieką bardzo toksycznej rodzicielki. Matka Kaydence jest uzależniona od medycyny estetycznej przez co często im brakuje pieniędzy. Dziewczyna interesuje się astronomią i to jest jej ucieczką od codzienności. Kay wraz ze swoją siostrą postanawiają wyprowadzić się od matki ich ciotki która mieszka w Londynie. Tam poznaje chłopaka. Elias nosi swój ciężar na plecach. Czy przyjaźń która połączyła Kaydence oraz Eliasa może przeobrazić się w uczucie? "Nasze Perseidy" moim zdaniem jest przepiękna oraz bardzo bolesna historia która chwyci za serce każdego czytelnika. Już od pierwszych stron byłam zakochana w fabule którą stworzyła autorka. Akcja jest tutaj poprowadzona tak, że wzbudziła we mnie ogromną ciekawość oraz zachwyt. Po książki spod twórczości pisarki z wilka przyjemnością sięgam i jeszcze nigdy się nie zawiodłam. Layla Wheldon ma bardzo przyjemny styl pisania i tworzy niesamowite historie które zostają w moim sercu na dłużej. Relacja między Kaydence oraz Eliasem rozwijała się w swoim tempie. W tej książce mamy motyw Friends to Love który bardzo lubię. Autorka tą historią niesie dla nas przesłanie, że osoby które mają jakąś wadę lub niedoskonałości nie są gorsi od zdrowych. Ta inność sprawia, że są niezwykli. Jestem pełna podziwu dla tej historii. Autorce Gratuluję świetnego pomysłu na tą książkę. Polecam!

48. Recenzja: maja_inbookworld, Jarzębowsma Maja

    𝑹𝒆𝒄𝒆𝒏𝒛𝒋𝒂: Kaydence nigdy nie miała i nadal nie ma w życiu łatwo. Urodziła się z zespołem Waardenburga, który objawia się m.in. niedosłuchem i białymi plamami na skórze. Bardzo często była z tego powodu wyśmiewana i poniżana. Nigdy nie miała prawdziwych przyjaciół, bo nikt nie potrafił zaakceptować jej takiej jaką jest, jedynie jej młodsza siostra przez całe życie była dla niej ogromnym wsparciem. Kaydence jest po prostu zwykłą osiemnastoletnią dziewczyną z marzeniami i miłością do astronomii. Dziewczyna godzinami mogłaby wpatrywać się w niebo i nie miałaby dość. Niebo zawsze pozwalało jej się wyciszyć i uspokoić. Tylko przy nim i swojej młodszej siostrze mogła być tak naprawdę sobą. Los sprawia, że dziewczyna jest zmuszona wyjechać wraz z siostrą ze swojego rodzinnego miasta i rozpocząć życie w nowym, zupełnie obcym jej Londynie. Wkrótce po tej przeprowadzce na jej drodze pojawia się chłopak, który bardzo szybko zwrócił uwagę dziewczyny. Szybko okazuje się, że Kaydencee i Ellias mają dużo więcej wspólnego ze sobą niż oboje podejrzewali. Tylko co zrobią z tym faktem? Muszę szczerze przyznać, że z reguły nie czytam tego typu książek ale dla tej zrobiłam wyjątek i nie żałuję ani chwili poświęconej dla tej książki. Od początku dało się zauważyć w jaki sposób autorka wykreowała postacie i bardzo mi się on spodobał. Relacja głównych bohaterów była tak piękna że po prostu ciężko mi to opisać. Ta dwójka była dla siebie w każdej chwili, już na samym początku poczuli więź między sobą i trwała ona przez całą książkę. Uwielbiam w ich relacji to, że oboje mają problemy i jak się okazuje tylko nawzajem mogą sobie z nimi poradzić. Ellias i Kaydence powoli uczyli się samych siebie i tych wszystkich nowych dla nich emocji. Już od pierwszych stron pokochałam pióro autorki i jestem naprawdę oczarowana tą książką. Jeszcze nigdy nie czytałam książki, która jest napisana w taki delikatny i melancholijny sposób. Bardzo wczułam się w tą historię i każda chwila spędzona z tą książką była dla mnie czystą przyjemnością. Jestem zakochana w tej książce. Oczarowała mnie dosłownie wszystkim i pokochałam ją już od pierwszych stron. Mam nadzieję, że i wy ją pokochacie! Ocena: ♾/5

49. Recenzja: duszawksiazkach, Adamus Nina

    Nie miałam do tych książki oczekiwań, a tu prosze bardzo miłe zaskoczenie! Od pierwszych stron bardzo mnie wciągnęła, nie mogłam się od niej oderwać! Wykreowanie osoby chorej, to nie lada wyzwanie, jednak autorka spisała się na medal. Postać Kaydence była genialnie wykreowana. Wątek siostrzanej miłości skradł moje serce, a problemy z matką bardzo mnie poruszyły. Wątek romantyczny, tytuły rozdziałów… poprostu cudo!! Kocham Eliasa. I kocham tę książkę. Przesłodka i bardzo ważna historia w jednym, jestem trzy razy na tak!! Polecam każdemu, cudowna książka. Waham się między 4,5/5 a 5/5⭐

50. Recenzja: zaczytanemysli , Kubrak Wiktoria

    „Ty jesteś moim kokonem bezpieczeństwa. Gdy jesteś obok, żaden koszmar nie jest w stanie się do mnie dostać.” Byłam niesamowicie ciekawa tej historii. Jej opis mnie urzekł i szczerze mówiąc, okładka również, więc kiedy rozpoczęłam z nią swoją przygodę, byłam strasznie podekscytowana. „Nasze Perseidy” to książka, która w głównej mierze przedstawia losy dwóch młodych dziewczyn. Kaydence, której narracja płynie przez całą książkę i jej młodszej siostry, z którą rozpoczyna w Londynie - mieście pełnym deszczu - nowe, pełne zasłużonego szczęścia życie. To była przyjemna historia. Nie sprawiła, że odebrało mi mowę, jednak mimo wszystko bawiłam się przy niej nawet dobrze. Co prawda momentami stawała się dla mnie niesamowicie nużąca i musiałam odkładać ją na bok, ponieważ tak bardzo mnie nudziła, ale mimo wszystko uważam, że miała w sobie coś takiego, co sprawiło, że chciałam więcej i więcej. Główna bohaterka została wykreowana w naprawdę świetny sposób. Miałam okazję poznać ją z każdej możliwej strony i to było fascynujące. Jej relacja z Eliasem rozwijała się w zdecydowanie bardzo wolnym tempie, co bardzo mi odpowiadało, jednak niektóre rozmowy odbywające się między nimi, brzmiały strasznie sucho i sztucznie. W dodatku w książce znalazłam sporą ilość błędów, rzucających mi się w oczy. Uwielbiam, gdy w książce przeplatane są pewne ważne dla fabuły i bohaterów sprawy. Tutaj taką rolę odgrywał wszechświat. Wszechświat i wszystko to, co się na niego składa. Bardzo lubię takie nawiązania, ponieważ nadają książkom jeszcze piękniejszy charakter.

51. Recenzja: booksandpatka , Ramian Patrycja

    Nasze Perseidy to książka, która zasługuje na całą miłość świata. Przepiękna historia, która nie raz mnie wzruszyła i złapała za serce. Kaydence to młoda dziewczyna, która niestety nie miała łatwo w życiu. Choruje na chorobę, która objawia się niedosłuchem, pasmem siwych włosów i bielactwem. Cierpi również na bezsenność. Jest wycofana, a swój czas woli poświęcać obserwowaniu nieba i gwiazd. Od najmłodszych lat mierzy się z niemiłymi komentarzami innych, nawet od własnej matki. Wraz z siostrą, wyprowadza się od niej, aby zacząć lepsze życie i tam poznaje kogoś, kto ją rozumie. Tą osobą jest Elias. Elias to artysta również cierpiący na bezsenność. Chłopak, który zmienia jej pogląd o sobie i otaczającym ją świecie. Trzymaj głowę wysoko w górze, gdy idziesz przed siebie, i po prostu lśnij. Zdecydowanie ta książka to coś innego, chwytającego za serce i zapadającego w pamięci. Na początku miałam mały problem, żeby wdrożyć się w historie, ale jak już się wdrożyłam, to czytanie poszło mi bardzo szybko. Historia Kay i Eliasa to przepiękna opowieść o zrozumieniu, nauce akceptacji i walce z problemami. Wątek miłosny nie jet tu głównym tematem, ale również się pojawia. Zdecydowanie polecam wszystkim, którzy chcą przeczytać przepiękna historie o prawdziwej walce o lepszego siebie.

52. Recenzja: bookof_goddess, Pędzińska Weronika

    To był prawdziwy rollercoaster emocji 🙈! Layla dołącza do grona polskich autorek, które złamały moje serce. Sama książka jest dość dołująca... ale to właśnie nadaje prawdziwego uroku tej powieści. ,,Nasze Perseidy'' gatunkowo wpisuje się w obyczajówkę a'la romans. W tej historii to właśnie bohaterowie budują fabułę. Elias i Kaydence to tylko wisienka na torcie 🥰. Ich relacja ma charakter slow burn; pojawia się przyjaźń, a dopiero potem miłość. Dodatkowo w powieści występuje motyw przeznaczania, który po prostu wielbię ponad wszystko. Astronomia i malarstwo to dodatkowe smaczki do fabuły, która bez tego nie byłaby już taka sama. Autorka ma naprawdę przyjemny styl pisania, więc raczej nie powinno nikogo dziwić jeśli powiem, że zakochałam się w nim od pierwszego wejrzenia. 😉 Co musicie wiedzieć o książce? W powieści poruszone zostały kwestie dotyczące: choroby Alzheimera, zespołu Waardenburga, przemocy domowej, bezsenności, depresji. Sięgając po tę książkę miejcie na uwadze to, że nie jest ona dla wszystkich! A w szczególności nie dla osób poniżej 16 roku życia. Wydanie tej książki jest FENOMENALNE! Wklejka, zdobienia przy rozdziałach i okładka to prawdziwe mistrzostwo 😁. Z całego serca polecam wam ,,Nasze Perseidy'', bo pomimo ciężkich tematów jest ważną lekturą dla tych, którzy szukają zrozumienia. Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego wieczoru (WSZYSTKIM, bez wyjątku 💋).

53. Recenzja: aikoczyta, bożym juliab

    Książka opowiada nam o osiemnastoletniej Kaydence, która urodziła się z zespołem Waardenburga. Jej matka jest uzależniona od leków oraz zabiegów upiększających, przez co budżet rodziny ucierpiał. Kaydence w koncu tego wszystkiego nie wytrzymała i postanowiła sie przeprowadzić. Jednak nie wszystko idzie po jej myśli i sprawy sie delikatnie komplikują. Nasza glowna bohaterka, mimo swojej ogromnej miłości do astronomii musi sprzedac swoj ukochany teleskop, by miec pieniądze na przeprowadzkę. Kaydence zdecydowanie nie miała łatwo w zyciu. W liceum często byla wyśmiewana z powodu jej innego wyglądu, bądź wady słuchu. Jej matka nigdy jej nie kochała. Wyzywała ją i traktowała dosłownie jak śmiecia. Dziewczyna dosłownie przeszła przez istne piekło, jednak w pewnym momencie na jej drodze staje Elias, ktory rowniez zmaga sie ze sporymi problemami. Elias staję sie dla niej coraz ważniejszy i to właśnie przez niego jej życie zaczyna nabierać sensu. Jeśli chodzi o bohaterów to polubiłam sie z każdym, jednak Elias najbardziej skradł moje serce. Każdy przeszedł przez cos okropnego i naprawdę z całego serca im współczuje. Autorka ma bardzo przyjemny styl pisania i strasznie szybko i przyjemnie mi sie ją czytało. Byłam strasznie ciekawa tej książki i ani troche sie na niej nie zawiodłam. Bawiłam się przecudowanie. Watki malarstwa i astronomii byly cudownie opisane. Bylo duzo fajnych ciekawostek o gwiazdach i ogólnie o kosmosie. Z całego serduszka polecam przeczytac to cudo, bawiłam się naprawdę wspaniale! 🥹

54. Recenzja: justyna.reads, Borkowska Justyna

    Nasze perseidy - Layla Wheldon Cierpię na bezsenność, tak jak główna bohaterka książki, Kaydence. Tak jak i ona spędziłam wiele nocy patrząc przez okno na księżyc, który przynosił mi ukojenie. To samo ukojenie i spokój dało mi przeczytanie „Naszych Perseid”. Czytanie tej książki było jak wpatrywanie się w nocne niebo i podziwianie blasku gwiazd. Dawno nie czułam się tak zrozumienia. „Bądź jak Regulus, błękitna gwiazda. Nie pozwól, aby ktokolwiek zakrył cię na stałe, stłamsił.” Kaydence od zawsze czuła się jak dziwadło. Uświadamia jej to na każdym kroku matka, która jej nie kocha, a w dodatku zaniedbuje zarówno ją, jak i jej siostrę. Gdy pewnego dnia miarka się przebiera, Kaydence i Ariadne opuszczają rodzinną Australię i przeprowadzają się do Londynu, aby zacząć od nowa. Tam dziewczyna poznaje Eliasa, który od samego początku ja fascynuje. To on sprawia, że czuje się zupełnie normalnie. Oboje z nich jednak mają swoje problemy, które musza przezwyciężyć. Gdybym mogła się zdefiniować jakąś książką, to powiedziałabym, że jestem definitywnie „Naszymi Perseidami”. W życiu nie zdarzyło mi się, żebym utożsamiała się z każdym bohaterem w książce. To dzięki temu czułam się zrozumienia czytając historie Kaydence i Ariadne. Bezsenność, poczucie inności, trudności w nawiązywaniu relacji, miłość do nieba, sztuki i astrologii, próby wpasowania się, natłok pracy aby uciec od problemów, problemy rodzinne… To tylko niektóre sprawy, o których mowa w tej książce, ale wszystkie stanowią element wspólny między mną a jej stronami. Ze względu na to czytanie „Naszych Perseid” było niezwykle terapeutyczne i pozwoliło mi uwolnić ogromną dawkę emocji. Ale nie tylko dlatego pokochałam tą książkę. Pokochałam ją chociażby dlatego, że mimo, że historia bohaterów jest smutna, to zakończenie jest szczęśliwe. W Perseidach widzimy walkę o siebie i stawianie się trudnościom życia. Owszem, ukazuje problemy, ale pokazuje też, że nie można się poddawać. Lekcja niby oczywista, rzecz którą każdy wie, ale chyba każdy czasami potrzebuje przypomnienia. Ponad to nie ma tu idealizacji ani ukazywania życia za słodkiego i miłego. Widzimy, że Kaydence chodzi na terapie, że sama się mobilizuje i stara się o siebie. Nie jest tak, że poznaje Eliasa i magicznie wszystko się układa. Bardzo mi się to podoba. Podoba mi się też, że w książce tej znajdziemy reprezentacje rożnych spraw, które dotyczą ludzi. Bezsenność, jeden z głównych elementów powieści, jest mi osobiście szczególnie bliska i miło było zobaczyć jej przedstawienie. Jest to rzecz, której mi bardzo brakowało i poczułam dzięki temu, że nie jestem jedyna, która zmaga się z tym problemem. Layla Wheldon pokazuje również bohaterkę z zespolem Waardenburga oraz w spektrum autyzmu. Oczywiście jako osoba zupełnie nie związana z tymi rzeczami nie mogę się wypowiadać o tym, czy reprezentacja ta była dobra czy nie, ale uważam, że przynajmniej troszkę poszerzyła świadomość, przynajmniej moją, na temat tych dwóch spraw. Za wiele się w tej książce nie dzieje, to trzeba przyznać. Akcja nie leci na łeb na szyje i samych wydarzeń nie ma aż nadto. Jest to historia zdecydowanie bardziej o emocjach i o psychice ludzkiej, ale absolutnie nie znaczy to, że jest ona nudna. Ba, jest coś, co przyciąga czytelnika i powoduje, że nie chce się jej odłożyć. Możemy znaleźć także, oprócz smutnych, wiele rozczulających czy zabawnych scen. Do moich ulubionych należy, rzecz jasna, moment oglądania Perseid całej paczki przyjaciół, ale szczególnie kocham końcówkę, ponieważ po przeczytaniu ostatniego zdania tak się rozpłakałam, że aż samą się zaskoczyłam. Mogłabym rozmawiać długoooo o tej książce, bo naprawdę mnie poruszyło i zdecydowanie dopisuje ją do listy moich comfort książek. Nie chce jednak zdradzać wam zbyt dużo - lepiej będzie jeśli sami sięgniecie po „Nasze Perseidy” bo zdecydowanie jest to książka warta przeczytania, chociażby po to, żeby dowiedzieć się, skąd tytuł książki (UWIELBIAM tytuły łączące się z treścią fabuły). Nie zostaje mi nic więcej poza zachęceniem was to sięgnięcia po tą pozycje. Życzę wam, abyście znaleźli w swoim życiu osobę, przy której możecie spokojnie i bez obaw usnąć, tak jak Kaydence i Elias znaleźli siebie. Życzę to szczególnie sobie. Spójrzcie dzisiaj w gwiazdy i podziwiajcie ich piękno, polecam! 5/5⭐

55. Recenzja: fyiibooks, Grudzień Julia

    Po przeczytaniu tej książki miałam lekkie problemy z oceną tej pozycji, ponieważ z jednej strony mi się podobała, jednak brakowało mi tu czegoś. Dosyć ciężko czytało mi się pierwsze 100 stron, moim zdaniem można było to skrócić, bo akcja była bardzo powolna. Bardzo mi się podobała relacja między siostrami, uwielbiam to jak się nawzajem wspierały i sobie pomagały, jednak pod koniec troszkę mi ta ich relacja zanikła. Naprawdę polubiłam praktycznie wszystkich bohaterów, byli oni bardzo dobrze wykreowani oraz podobał mi się pomysł, że prawie każdy miał za sobą inną historię, którą mogliśmy trochę poznać. Jeżeli chodzi o wątek romantyczny, to mi się podobał, ale był strasznie powolny. Mimo tego, że na ogół lubię powoli rozkwitające uczucia w książkach to tutaj było to aż za wolne, dlatego jest to dla mnie delikatny minus tej historii. Muszę jednak przyznać, że ich relacja była bardzo słodka i urocza. Ciągłe nawiązania do astronomii były świetne, a porównania do gwiazd, czy planet to coś, co uwielbiam w tej książce. Podsumowując ta historia mnie jakoś bardzo nie porwała, ale i tak podobała mi się ta książka i ją polecam.

56. Recenzja: amelka_reads, Łowińska Amelia

    To była naprawdę piękną książka. Pełna pouczających cytatów i wielu różnych emocji. Relacja głównych bohaterów, czyli Kay i Eliasa jest cudowna. Niby znają się oni od bardzo dawna przez anonimowe konta na instagramie poświęcone ich pasjom, ale gdy spotykają się na żywo (niby przez przypadek, ale myśle, że można śmiało powiedzieć, że ich spotkanie było wręcz zapisane w gwiazdach) wszystkie elementy układanki zaczęły wskakiwać na swoje miejsce. Przez praktycznie całą książkę między bohaterami można było wyczuć napięcie, troskę i miłość do siebie nawzajem. Walczyli oni ze swoimi demonami i problemami, ale mając siebie szło im to o wiele prościej i lepiej. Mimo to, ta książka nie jest tylko o miłości, a bardziej jej głównym wątkiem jest walka z problemami życia codziennego nastoletniej dziewczyny z zespołem Waardenburga. Naprawdę w świetny sposób autorka przedstawiła perspektywę Kay i pokazała, że osoby takie jak ona tak naprawdę nie różnią się niczym od innych. Może mają problemy z niektórymi rzeczami, które dla nas wydają się absurdalnie oczywiste, ale to nie sprawia, że stają się gorsi czy mniej wartościowi. Wątek astronomii i malarstwa skradł moje serce całkowicie. Naprawdę czuję się po tej książce nieco mądrzejsza jeżeli chodzi o te tematy i napewno nie zapomnę wielu cudownych cytatów, które się tutaj pojawiły. Na każdej scenie oglądania gwiazd przez bohaterów żałowałam, że nie mogę tego robić z nimi, ani, że nie mogę zobaczyć na żywo obrazów namalowanych przez Eliasa (najbardziej chyba jestem ciekawa jak wygląda wymalowany przez niego hostel). Akcja jest wolna i subtelna. Nie dzieje się tutaj nic wielkiego co by mnie w jakiś sposób zaskoczyło. Były też momenty gdzie trochę się nudziłam, ale koniec końców przyjemnie spędziłam czas przy tej pozycji.

57. Recenzja: https://instagram.com/romanticize_normalife?igshid=ZDdkNTZiNTM=, Magun Blanka

    "Nasze Perseidy " to romantyczna opowieść z gatunku Young adult. Jest to historia młodej dziewczyny i jej siostry, które przeprowadzają się do Londynu uciekając od swojej matki. Kaydence pomimo wielkiej miłości do atronomii, musiała sprzedać cały swój sprzęt do obserwowania gwiazd, by mieć pieniądze na przeprowadzkę. Dziewczynie nie było łatwo w życiu, często wyśmiewano ją z powodu jej wyglądu, bądź wady słuchu. Jednak w pewnym momencie na swojej drodze spotyka Eliasa, który jak się okazuje zmaga się z problemami, które są Kay znajome. Autorka ma bardzo lekki i przyjemny sposób pisania. Bardzo szybko czytało mi się tę książkę, byłam jej bardzo ciekawa już od pierwszych stron. Uwielbiam wykreowanie bohaterów, bo byli oni nietuzinkowi- każda postać z osobna była oryginalna i jakże piękna. Tak naprawdę wszyscy mieli jakąś historię- zazwyczaj trudną, smutną, ale dodającą odwagi i wytrzymałości. Wątki malarstwa i astronomii były przepięknie opisane, uwielbiam czytać o mało spotykanych pasjach, a nie cały czas np. o sportowcach. Jedyny mały minus to częste opisy tego samego, np. problemów ze snem głównych bohaterów. Akurat nie irytowało mnie to tak bardzo, bo rozumiem, że ktoś może się utożsamić z tym problemem, ale wiem, że dla niektórych może być to trochę nudne. Ogólnie całą historię będę pamiętała na długo, jest bliska mojemu sercu i powiem tak: nie zawiodłam się, ale spodziewałam się czegoś innego. Bardzo polecam!!

58. Recenzja: @ksiazkowny | https://www.instagram.com/invites/contact/?i=12j299atojy3z&utm_content=pmj36hd, Magiera Dorian

    𝑴𝒖𝒔𝒊𝒔𝒛 𝒃𝒚𝒄́ 𝒕𝒂𝒌𝒂 𝒋𝒂𝒌 𝑹𝒆𝒈𝒖𝒍𝒖𝒔. 𝑵𝒊𝒆 𝒑𝒐𝒛𝒘𝒐́𝒍, 𝒂𝒃𝒚 𝒌𝒕𝒐𝒌𝒐𝒍𝒘𝒊𝒆𝒌 𝒛𝒂𝒌𝒓𝒚𝒍 𝒄𝒊𝒆̨ 𝒏𝒂 𝒔𝒕𝒂𝒍𝒆, 𝒔𝒕𝒍𝒂𝒎𝒔𝒊𝒍. 𝑳𝒔́𝒏𝒊𝒋 𝒋𝒂𝒔𝒏𝒐 𝒘𝒔́𝒓𝒐́𝒅 𝒊𝒏𝒏𝒚𝒄𝒉, 𝒛𝒘𝒚𝒌𝒍𝒚𝒄𝒉 𝒈𝒘𝒊𝒂𝒛𝒅, 𝑲𝒂𝒚. Pierwsza część serii "Splecione losy" opowiadająca o osiemnastoletniej Kaydence, która urodziła się z zespołem Waardenburga. Jej matka jest uzależniona od leków oraz zabiegów upiększających. Przez to budżet rodziny szczególnie ucierpiał. Kiedy miarka się przebrała, Kay i jej siostra - Ariadne, wyprowadzają się z domu i wyjeżdżają w poszukiwaniu jedynej wciąż znanej im rodziny. Podczas swojej przygody poznaje Eliasa, w którym zauważa pewne podobieństwa do swojej osoby. 𝒁𝒂𝒎𝒊𝒂𝒔𝒕 𝒖𝒄𝒊𝒆𝒌𝒂𝒄́ 𝒐𝒅 𝒘𝒔𝒑𝒐𝒎𝒏𝒊𝒆𝒏́, 𝒘𝒚𝒋𝒅𝒛́ 𝒊𝒎 𝒏𝒂𝒑𝒓𝒛𝒆𝒄𝒊𝒘. 𝑴𝒐𝒛̇𝒆 𝒌𝒐𝒍𝒆𝒋𝒏𝒆 𝒔𝒑𝒓𝒂𝒘𝒊𝒂, 𝒛̇𝒆 𝒃𝒐́𝒍 𝒔𝒕𝒂𝒏𝒊𝒆 𝒔𝒊𝒆̨ 𝒍𝒛̇𝒆𝒋𝒔𝒛𝒚. Ta książka była tak świetna! Język nie był trudny, bardzo przyjemnie czytało mi się opisy gwiazd czy innych faktów z kosmosu. Relacja Eliasa i Kay nie biegła za szybko, to na plus. Świetnie została pokazana więź między rodzeństwem. Ogólnie ta książka została tak pięknie wydana! Bardzo szybko i lekko mi się ją czytało. Nie mogę się doczekać kolejnych tomów! Bardzo polecam tę pozycję fanom slow burnu i astrologii. 𝑪𝒊, 𝒌𝒕𝒐́𝒓𝒛𝒚 𝒐𝒅𝒆𝒔𝒛𝒍𝒊, 𝒔𝒂 𝒋𝒂𝒌 𝒈𝒘𝒊𝒂𝒛𝒅𝒚. 𝑻𝒐, 𝒛̇𝒆 𝒌𝒐𝒈𝒐𝒔́ 𝒏𝒊𝒆 𝒘𝒊𝒅𝒛𝒊𝒔𝒛, 𝒏𝒊𝒆 𝒛𝒏𝒂𝒄𝒛𝒚, 𝒛̇𝒆 𝒐𝒅𝒔𝒛𝒆𝒅𝒍 𝒏𝒂 𝒛𝒂𝒘𝒔𝒛𝒆.

59. Recenzja: bookworm513_, Rutkowska Martyna

    Kaydence jest osiemnastolatką z miłością do gwiazd, nieba, kosmosu. Urodziła się z zespołem Waardenburga, który powodował problemy ze słuchem, plamy bielacze na skórze i siwe pasemko. Chociaż dziewczyna była piękna i po prostu wyjątkowa, nigdy nie umiała tego zrozumieć przez nienawiść matki. Mieszka ona z młodszą siostrą i rodzicielką w bogatym domu. Niestety stracenie go w raz z całym majątkiem zbliżało się wielkimi krokami. Ich matka ma obsesję na punkcie perfekcji i operacji plastycznych, więc już dawno popadła w długi. Jak widać od początku bycie matką nie było jej pisane. Ucieczką starszej siostry były gwiazdy, a młodszej pisanie. Obie czuły się tam bezpieczne, a w domu przebywały tylko w nocy. Niestety świat zaczął walić im się nad głową. Pewien krok matki zmusił dziewczyny do wyprowadzki z toksycznego domu. Kay od razu miała plan w głowie, ale z siostrą było to o wiele trudniejsze, jednak podjęła ryzyko i wyleciały do Anglii w poszukiwaniu jedynej rodziny. Dziewczyny musiały poświęcić wiele i zostawić całe życie w rodzinnym miasteczku. Czy uda im się przyzwyczaić do deszczowego Londynu? Czy odnajdą ciocię, upragniony spokój i szczęście? Historia opowiada o trudnościach w życiu Kay z jakimi się zmaga przez chorobę. Bezsenność, wrażliwość na tłum. Razem z nią otwieramy się na świat i z pomocą Eliasa, który mocno ją trzymał za rękę i przyjaciół, widzimy jak staje na nogi z podwojoną siłą. Ta książka była naprawdę przyjemna, urocza, a nawet ciepła. Pomimo mojego współczucia do każdego bohatera, stworzyli pewną bańkę, w której dzięki swojej obecności dawali radę i było to piękne. Autorka znowu zachwyciła mnie swoją powieścią. Zdziwiłam się nadmiernym tematem gwiazd, ale przecież o tym jest ta książka. Jestem naprawdę pozytywnie zaskoczona, ale powiem szczerze, że brakowało mi tu czegoś. Wiem, że książka miała taka być, jednak akcja była ciekawa i wciągająca, ale nie oszałamiająca. To tylko taki malutki szczegół, który chciałam powiedzieć. Jestem zakochana w Eliasie, który sam miał własne problemy, ale starał się pomóc Kay i z wzajemnością. Oboje byli swoim „safe place" co było przeurocze i po prostu kochane. Elias jest zdolnym malarzem i artystą Poznali się przypadkiem, ale wszechświat miał na nich cel. Chciałam jeszcze wspomnieć, że zrozumienie tytułu było tak piękne, a końcówka i drugie znaczenie „Nasze perseidy" - AHHHHH CUDO ) Layla ty to naprawdę masz piękne pomysły!! Im in love with that end! Był przeuroczy jak Elias hihi. Overall bardzo polecam zapoznać się z tym tutułemi zagłębić w Nasze Perseidy widoczne na nocnym niebie. Ocenka: ⭐⭐⭐⭐✨ 4.8 /5 

60. Recenzja: ksiazki.w.doniczce, Nowak Emilia

    ❝ 𝐖𝐬𝐳𝐲𝐬𝐭𝐤𝐨 𝐦𝐚 𝐬𝐰𝐨́𝐣 𝐩𝐨𝐜𝐳𝐚𝐭𝐞𝐤, 𝐧𝐚𝐰𝐞𝐭 𝐰𝐬𝐳𝐞𝐜𝐡𝐬𝐰𝐢𝐚𝐭. ❞ Kaydence od zawsze była inna. Urodziła się z zespołem Waardenburga i przez swój niedosłuch, plamy bielacze na skórze i pojedyncze pasmo siwych włosów, uważała się za kosmitkę. Utrudniało jej to skutecznie kontakty z rówieśnikami, ale również z własną matką. Kobieta uzależniona od zabiegów medycznych, widziała jedynie minusy swojej córki, ale nie widziała problemów w sobie. Nawet długi nie uświadomiły jej, że prowadzone przez nią życie, niszczy jej rodzinę, za to Kaydence znalazła swoją bezpieczną przystań pod gołym niebem z teleskopem obok. Jednak przyszedł czas, gdy dziewczyna musiała wziąć w swoje ręce swój los oraz młodszej siostry. Podjęła decyzję, która doprowadziła ją do poznania Eliasa, chłopaka niewiele różniącego się od niej. Łączyła ich bezsenność, miłość do nocnego nieba i możliwość poświęcenia wszystkiego dla najbliższych. Czy dwie zagubione dusze mogą pomóc się sobie odnaleźć? Czy gwiazdy zaczną im w końcu sprzyjać? ❝ 𝐂𝐳𝐚𝐬𝐞𝐦 𝐰𝐚𝐫𝐭𝐨 𝐨𝐝𝐬𝐮𝐧𝐚𝐜 𝐥𝐨𝐠𝐢𝐤𝐞 𝐧𝐚 𝐛𝐨𝐤. ❞ Co mnie najbardziej skusiło do tej książki? Coś nowego — czyli główna bohaterka z zespołem Waardenburga. Chyba zgodzicie się ze mną, że mało kiedy pojawiają się takie postacie, i to w formie głównych bohaterów, a czasami bardzo wartościowe jest przeczytanie czegoś z punktu widzenia osoby postrzegającej trochę inaczej świat. (Głupio się przyznać, ale ja sama nawet nie wiedziałam, że coś takiego istnieje.) Dodatkowo u Kaydence wstępnie zdiagnozowano spektrum autyzmu, więc całość naprawdę jest wartościową lekturą. Jednak nie tylko to sprawiło, że sięgnęłam po „Nasze Perseidy”. Jestem wielbicielką nocnego nieba i nie wybaczyłabym sobie, gdybym przeszła obok takiej pozycji obojętnie. Gwiazdy moją tutaj ważną rolę nie tylko ze względu na Kaydence, a także Eliasa, który również skrywa za sobą cudowną historię. Sposób, w jaki to wszystko zostało ubrane w słowa wgniata w fotel i nie sądziłam, że można tak trafnie opisać, to co niektórzy czują, patrząc na nocne niebo. ❝ 𝐙𝐚𝐦𝐢𝐚𝐬𝐭 𝐮𝐜𝐢𝐞𝐤𝐚𝐜 𝐨𝐝 𝐰𝐬𝐩𝐨𝐦𝐧𝐢𝐞𝐧, 𝐰𝐲𝐣𝐝𝐳 𝐢𝐦 𝐧𝐚𝐩𝐫𝐳𝐞𝐜𝐢𝐰. 𝐌𝐨𝐳𝐞 𝐤𝐨𝐥𝐞𝐣𝐧𝐞 𝐬𝐩𝐫𝐚𝐰𝐢𝐚, 𝐳𝐞 𝐛𝐨𝐥 𝐬𝐭𝐚𝐧𝐢𝐞 𝐬𝐢𝐞 𝐥𝐳𝐞𝐣𝐬𝐳𝐲. ❞ I tutaj powoli pojawia nam się kolejny plus, czyli pióro autorki, które jest lekkie i niesamowicie przyjemne. Nigdy wcześniej nie czytałam nic autorstwa Layli, ale ta książka była tak przepełniona emocjami, że trudno było nie chłonąć ich i nie przeżywać wszystkiego. Nie zliczę, ile razy się uśmiechałam, czy byłam bliska płaczu. Nawet nie wiem, kiedy dobrnęłam do końca i nie sądziłam, że tak będę tęsknić, za tą dwójką oraz ich cudowną paczką przyjaciół już teraz. Jak już mówimy o Kaydence i Eliasie, to grzechem byłoby nie wspomnieć o tym, że nie są oni typową książkową parą z nutą toksyczności. Przedstawiają najzdrowszą i najlepszą relację, jaka kiedykolwiek mogłaby kogoś spotkać. Są dla siebie wsparciem i motywacją do walki, mogą zawsze na siebie liczyć i być po prostu sobą. Obserwowanie rozwoju ich przyjaźni była czymś niezwykłym i niepowtarzalnym. ❝ 𝐓𝐫𝐳𝐲𝐦𝐚𝐣 𝐠𝐥𝐨𝐰𝐞 𝐰𝐲𝐬𝐨𝐤𝐨 𝐰 𝐠𝐨𝐫𝐳𝐞, 𝐠𝐝𝐲 𝐢𝐝𝐳𝐢𝐞𝐬𝐳 𝐩𝐫𝐳𝐞𝐝 𝐬𝐢𝐞𝐛𝐢𝐞, 𝐢 𝐩𝐨 𝐩𝐫𝐨𝐬𝐭𝐮 𝐥𝐬𝐧𝐢𝐣. ❞ Niestety mimo wszystko, czegoś mi tu brakowało. Jakiegoś pobocznego wątku, który dodałby trochę akcji? Albo kogoś, kto dłużej byłby złym charakterem. Dodatkowo końcówka wydawała mi się na taką, która była pisana na szybko, ponieważ jak większość książki nie było dużych przeskoków w czasie tak podczas ostatnich stron się pojawiły i odebrało to nieco uroku tej pozycji. Jednak z czystym sumieniem mogę polecić wam „Nasze Perseidy” i mam nadzieję, że zakochacie się w nich jak ja!

61. Recenzja: ciekawie_czytam , Marek Magdalena

    ▪︎𝔐𝔬𝔧𝔞 𝔬𝔭𝔦𝔫𝔦𝔞: Jestem mega pozytywnie zaskoczona tą książką. Nie spodziewałam się że będzie ona tak komfortowa. Główni bohaterowie są wspaniali i nie da się ich nie pokochać. Są tematyka gwiazd jest przecudowna. Sama uwielbiam gwiazdy, które w tej książce zostały przepięknie opisane. Problemy z jakimi zmagała się główna bohaterka na pewno przerosły by większość starszych od niej osób jednak ona nie poddawała się i pragnęła osiągnąć cel. Książke mega szybko się czytało i mówię wam jest idelana na czytanie pod wieczór z niebem pełnym gwiazd nad wami. Polecam bardzo serdecznie i na pewno trafia do mojej topki książek young adult!✨️Z niecierpliwością czekam na następną część serii!! {Książka jest jedną z najładniejszych jakie mam, każdy rozdział ma nazwę jakiegoś gwiazdozbioru lub planety, ma jeszcze playlistę i jest cała przepiękna! } ~,,Lśnij jaśni wśród innych zwykłych gwiazd, Kay"~𝘍𝘳𝘢𝘨𝘮𝘦𝘯𝘵 𝘬𝘴𝘪ąż𝘬𝘪.

62. Recenzja: pollyczyta, Lisowska Paulina

    Twórczość autorki znam od niedawna, mając przyjemność czytać pierwszą oraz drugą część Anioła Łez. Dziś mam również przyjemność czytania kompletnie innej książki, mając na uwadze że pióro jest mi znajome. Co skusiło mnie po sięgnięcie owej pozycji? Bardzo spodobała mi się okładka oraz opis, które zajęły specjalne miejsce w moim sercu. Dodatkowo cytaty przewijające mi się na Twitterze, jeszcze bardziej mnie nakręciły bym sięgnęła po pozycje. Najrozsądniejszym wyjściem było wyczekiwania premiery oraz odrazu po przyjściu, zabranie się za nią jak najszybciej. Jestem ogromną fanką wizualnego wyglądu książki. Tzn. jakiś zdobień, rysunków w książce oraz innej czcionki niż zazwyczaj. Wtedy czuje ze książka ma duszę. A pócz czytania mogłabym się pozachwycać wyglądem. W tej pozycji spotykamy się z wszystkimi wymienionymi podpunktami opisującymi idealną z idealnych. Wszystko prezentuje się tak obłędnie że mogłabym trzymać ową książkę dla wyglądu, zewnętrznego jak i wewnętrznego. Chciałabym również dodać że książka ma lekko ponad 400 stron, więc jeśli przeraża się ta ilość to zachowaj spokój. Z takim zniewalajacym piórem, nie odczujesz tak ciężkiej liczby. Sama syciłam się każdym słowem, nie zwracając uwagi na strony. Pióro jest również jednym z aspektów dla którego warto jest się poświęcić i sięgnąć po opowiadanie. Całość jest lekka i zmyslowa, nadajac twórczości skrzydeł. Pomimo naziwazywania do trudnych momentów, słowa są tak ładnie oraz zgrabnie dobrane że łatwo jest się odnaleźć w sytuacji. Aby przybliżyć Tobie o trudnej sytuacji, to postanowiłam trochę o niej opowiedzieć. Brak miłości oraz akceptacji dla małego dziecka to istne piekło, jakie można zgotować tak małej istocie, która nic nie pojmuje o życiu. Właśnie takie piekło los podarował Kaydence, która urodziła się z zespołem Waardenburga. Na myśl o tym łzy wzbierają się w kaciku oka. Rodzice nie dają jej czegoś, co pragnęła mieć od zawsze - miłości. Miłość jest trudnym pojęciem szczególnie dla niej, nigdy nie doświadczyła uczucia jak być kochanym ze strony troskliwych rodziców. Jak to jest mieć ich we własnym życiu? Sama nie ma pojecia. Gdy dziewczyna myślała że nie może być gorzej, to życie postanowiło przypieczetowac jej los w postaci rozwodu rodziców. Uzależniona rodzicelka od medycyny estetycznej musowo według prawa zajmuje się siostrami. Lecz wszyscy wiemy jakie jest to jej " zajmowanie " Wszystkie pieniądze które miały iść na potrzeby rodziny, poszły na zabiegi oraz leki, bez których matka sióstr nie może funkcjonować. Uzależnienie rosło z dnia na dzień a dziewczyna zaczęła coraz bardziej zamykać się w sobie. Samotność była w jej przypadku najlepszym uczuciem, jakie było jej dane doświadczyć. Prócz samotności Kaydence lubiła spędzać czas w obecności gwiazd oraz teleskopu. Coś w rodzaju relaksu, który pielęgnuje od dzieciństwa. Pewnego dnia dzieje się coś strasznego, przez co siostry natychmiast muszą opuścić miasto. Postanawiają razem odszukać siostrę ojca. Wyruszają w stronę Londynu. Gdy docierają do motelu, poznają Eliasa który również darzy ogromną miłością astronomię. Przez wglad czasu stają się dla siebie przyjaciółmi, pomagając sobie przetrwać. Dla mnie jest to ogromnie wzruszająca historia. I zawsze jestem pod ogromnym wrażeniem że autorka w swoich powieściach porusza bardzo trudne tematy. Jestem tak bardzo zakochana w tym co robi, że moje serce tak ogromnie raduje się na wiesc co robi Layla. Od dawna jestem ogromną fanką. Pokazuje że człowiek z chorobą, ma takie same życie bez niej. Dla mnie trudnym zadaniem byłoby opisanie takich powieści, z gulą w gardle nie napisałabym nic. Dlatego tak bardzo podziwiam autorkę. Lecz pewnie zastanawiasz się dlaczego moja ocena jest taka, a nie inna. Już przychodzę z tłumaczeniem. A mianowicie czułam jakby tej historii coś brakowało, to znaczy dodałabym więcej szczegółów oraz rozbudowan. Lub mam również takie myśli że owy wątek poprowadzilabym inaczej, chociazby dla urozmaicenia fabuły. Ale prócz tego u góry (które było tylko I wyłącznie moim spostrzeniem) nie dodałabym nic. Bardzo polubiłam tą książkę i myślę że często do niej będę wracać. Czas spędzony z opowiadaniem był bardzo miły, lepszego nie mogłam trafić. Bardzo dobrze bawiłam się odkrywając różne zakamarki opowiadania. Myślę że z przyjemnością sięgnę po kolejne oraz następną twórczość!!

63. Recenzja: bookstagram, Jabłońska Emilia

    To pierwsza książka którą czytałam od tej autorki. Początkowe rozdziały średnio przypadły mi do gustu dopiero po przeczytaniu kolejnych zaczęło mi się bardziej podobać. Styl pisania autorki jest prosty, przez co przeczytałam tą książkę dosłownie w jedną noc. W książce jest poruszony temat gwiazd który naprawdę uwielbiam, wszystko odnośnie tego było dokładnie opisane więc jeżeli interesujecie się taką tematyką to książka będzie idealna dla was. Na co chciałam zwrócić uwagę to relacja pomiędzy siostrami, która dla mnie była cudownie pokazana. To jaka więź między nimi powstała, wsparcie. Tak samo jeżeli chodzi o relacje między głównymi bohaterami rozwijała się powoli, ich historia jest wzruszająca. W książce są poruszone ciężkie tematy, z którymi wiele osób może sobie nie radzić. Najważniejsze jest wsparcie, zaakceptowanie tego niestety Kay nie otrzymała tego od swoich rodziców. Na koniec mogę tylko dodać że jeżeli lubicie książki w których jest nawiązanie do gwiazd do ta pozycja jest idealna dla was.

64. Recenzja: peaches..smile, Siecińska Roksana

    To wzruszająca książka. Od pierwszych stron już zaczęłam lubić tą historię. Gdy już ją przeczytałam byłam w szoku że tak ją szybko przeczytałam bo zajęło mi to około 2 dni. Jeżeli ktoś lubi friends to lovers, nocne rozmowy toksyczni rodzice,malarstwo, aspirujący artysta to właśnie ta książka jest dla was.

65. Recenzja: Tiktok, Zielińska Magdalena

    Dzisiaj przychodzę do was z recenzją książki, która zachęciła mnie samym opisem. Uwielbiam gwiazdy i wszystko co z nimi związane, a tutaj było tego wiele. Bohaterowie są bardzo ciekawi, ich charaktery 3>. Każdy z nich przeżył coś naprawdę strasznego, a nikt z nich na to nie zasłużył. Ariadne i Kay najbardziej przypadły mi do gustu. Czytając ich historię, ich charaktery, ich pasje. Czułam się jakbym odnalazła odzwierciedlenie siebie. Relacja sióstr jest cudowna, to jak się wspierają i jak ich więź jest silna... To po prostu... Wzruszające. Tak samo relacja głównych bohaterów 😭❤️‍🩹. Miód na moje serducho. Jest sama słodycz, nie ma żadnej toksyczności w ich relacji. Postać Eliasa jest cudowna i przepadłam dla niego bez dwóch zdań. Książka zawiera trudne tematy, które mogą przywołać u kogoś niechciane wspomnienia. Akceptacja u małego dziecka jest bardzo ważna. Gdy dziecko jej nie odczuwa skutki mogą pozostać do samego końca życia. Tutaj jej nie było. Kay jej nie dostała od swoich rodziców i czuła się niechciana. Uzależnienie matki Kay od różnych zabiegów. Choroba dziadka Eliasa oraz wiele innych. Problematyka tych wszystkich problemów jest tak pięknie, ale aż boleśnie rozpisana. Styl pisania był jak najbardziej przyjemny i napewno to nie ostatnia książka od tej autorki. Czekam z niecierpliwością na kolejne tomy!❤️‍🩹