The Midsommar of 1989

Recenzje książki: The Midsommar of 1989 (51)

1. Recenzja: mucha_w_ksiazkach, Mucha Joanna

   Wolicie mieszkać w mieście czy poza miastem? Isabella po traumatycznych przeżyciach i próbie samobójczej wyjeżdża do jedynego miejsca, które kojarzy jej się ze spokojem. To zaciszne miasteczko w północnej Szwecji, które odwiedzała z rodzicami każdego lata, aż do 1989 roku. Wówczas co rok czekał tam na nią Noah, jej bratnia dusza. Brutalnie złośliwy los sprawił, że para rozstała się w gniewie, bez wyjaśnienia sobie pewnych spraw. Po szesnastu latach rozłąki rozgałęzione ścieżki wspólnych przeszłości dwojga ludzi znowu się ze sobą krzyżują. Noah pomaga Jezzie rozpocząć nowy życiowy rozdział, jednak co chwilę znika bez słowa. Czyżby źródła jego tajemnicy sięgały daleko wstecz, do 1989 roku i ostatniego lata, które spędzili razem przed rozstaniem i wkroczeniem w dorosłość? Przesilenie letnie, równonoc. Moment, kiedy dzień i noc są sobie równe. Czas, w którym wszystko może się wydarzyć. Delikatna aura utkana przez Autorkę w magiczne lato 1989 roku. Bohaterowie, którzy mają wszystko i darzą siebie uczuciem, które nie może zniszczyć nic. Od dawna nie czytałam tak dobrze napisanej powieści obyczajowej. Autorka porusza poważne tematy związane z stratą i próbą odnalezienie swojego miejsca na ziemi. Tka przed nami delikatną i subtelną aurę, osadzoną na północy Szwecji. Przeszłość miesza się z teraźniejszością. Melancholia, smutek, tajemnice. Bohaterka, która wraca do miejsca, które kojarzy jej się z szczęściem. Miasteczko, które daje jej nadzieję na nowy początek. Ważnym elementem powieści jest podział na dwie linie czasowe, które w pełnym momencie się zazębiają. Problem polegał na tym, że nie czułam żadnej różnicy pomiędzy zachowaniem bohaterów. Nie czułam, aby stali się dojrzali przez lata, które ich dzieliły. Tak jakby przykre wydarzenia, w żaden sposób nie odcisnęły na nich piętna. Pomimo wszystko, nie przeszkadzało mi to tak bardzo. Styl autorki jest pełen detali, subtelny, co pozwala pochłonąć historię w jeden wieczór.

2. Recenzja: Kawka nad książką, Kwiecińska Kamila

   🌹🌼 Od dłuższego czasu szukałam dobrej powieści obyczajowej - takiej, która porusza poważniejsze tematy i przemawia do kogoś, kto ma już swoje doświadczenia. Zależało mi, by znalazł się w niej motyw odrodzenia, bo jesień nie zawsze bywa łaskawa, i chciałam przeczytać coś, co pokaże, że mimo trudności można odnaleźć nadzieję. I wiecie co? Znalazłam. Dzięki Emilii J. Lee i jej pięknej powieści The Midsommar of 1989 dostałam dokładnie to, czego potrzebowałam. 🌹🌼 Autorka tka przed nami delikatną i cichą aurę lata 1989 roku, osadzoną na północy Szwecji w małym miasteczku, gdzie teraźniejszość splata się z duchami przeszłości. Powieść jest pełna melancholii, emocjonalnych rozliczeń i letniego uroku, idealnie oddając klimat tytułowego „midsommar” - tradycyjnego święta przesilenia letniego. To historia o miłości, stracie i próbie odnalezienia spokoju po traumatycznych wydarzeniach. 🌹🌼 Najważniejszą sylwetką tej historii jest Isabella, która po trudnych doświadczeniach, takich jak rozwód, śmierć bliskich i pobyt w szpitalu psychiatrycznym, wraca do miasteczka z dzieciństwa. Tam próbuje na nowo odnaleźć siebie i zmierzyć się z bolesnymi wspomnieniami. Innymi słowy Isabella to dojrzała pełna bólu bohaterka która pragnie swoistego odkupienia. Za dużo już wycierpiała w swoim życiu i oto nastał ten moment gdy naprawdę nieco aż desperacko potrzebuje aby los odmienił się na dobre. 🌹🌼 Powrót do miasteczka owocuje jednak dla Isabelli pewnymi konsekwencjami. Mowa tutaj oczywiście o drugim ważnym bohaterze tej opowieści czyli Noah. To mężczyzna pełen tajemnic i sprzeczności który lata temu podbił serce Isabelii nie dane im było jednak spróbować życia we dwoje. Czy tym razem los będzie miał dla nich inne plany ? ⠀ 🌹🌼 Książka niesamowicie mi się podobała muszę jednak wspomnieć o tym szczerze że nie we wszystkim. Ważnym elementem historii, który zwraca uwagę odbiorcy to fakt, że powieść jest podzielona na dwie linie czasowe. Jedna z nich to współczesność, druga to przeszłość cofnięta o szesnaście lat. To... to dużo czasu co nie? A problem polega na tym, że nie czułam żadnej różnicy pomiędzy zachowaniami bohaterów. Żadnego progresu emocjonalnego. Od zwyczajnie jakbym i w jednym i drugim przypadku przyglądała się losom nastolatków... a chyba nie do końca o to chodziło. ⠀ 🌹🌼 Mimo tej drobnej wady przez powieść płynęło mi się dobrze. Styl autorki jest subtelny, pełen detali, co czyni lekturę intensywnym przeżyciem. Książka zgrabnie łączy elementy powieści obyczajowej z romansem i nutą nostalgii, co spodoba się miłośnikom historii o osobistych przemianach. Innymi słowy, jeżeli rozglądacie się za dobrą obyczajówką — taką która porusza motywy gotowe poruszyć nieco dojrzalszego odbiorcę warto zerknąć w kierunku The Midsommar of 1989.

3. Recenzja: marvy_czytaa, Woźna Marysia

   O mój boże to było genialne!!!! Dawno żadna książka mnie tak nie wciągnęła. 🥰❤ Motyw Szwecji i ponadczasowej miłości został napisany przez autorkę wybitnie!! Osobiście zakochałam się w głównych bohaterach i w tym jak zostali wykreowani, a zostali wykreowani po mistrzowsku!❤ Autorka spisała się na medal 🥇i idealnie opowiedziała nam historię Izzie i Noah. Wszystko było tak napisane, że nie mogłam się oderwać od czytania. Cały czas chciałam więcej i więcej. To było po prostu O B Ł Ę D N E !!! 🤩 Dawno tak bardzo nie związałam się z jakąś książką. ❤ Podsumowując zdecydowanie polecam wam tą pozycję !!!! Daje ⭐⭐⭐⭐⭐ gwiazdek!

4. Recenzja: cyetintsh, Idziak Zuzanna

   Naprawdę dawno nie czytałam niczego równie wciągającego! Świetnie bawiłam się czytając tą książkę i na sto procent jeszcze do niej wrócę, była ona niesamowicie ciekawa już od pierwszej strony, więc świetnie się sprawdzi na zastój czytelniczy!!! Główna bohaterka, Isabella, przeżywa trudne chwile po stracie rodziców i próbie samobójczej, co prowadzi ją do decyzji o powrocie do ukochanej Szwecji. To miejsce, gdzie niegdyś przeżyła swoją pierwszą miłość z Noah, chłopakiem pełnym tajemnic. Fabuła biegnie dwutorowo - obserwujemy Isabelle w 2005 roku, gdzie próbuje ułożyć życie na nowo, oraz w 1989 roku, gdy była jeszcze nastolatką zakochaną w Noah. Obie linie czasowe splatają się, tworząc klimat nostalgii i refleksji nad przeszłością, którą chciałoby się przeżyć na nowo. Noah to rockman pełen pasji, a Isabella to skrzywdzona kobieta, która pragnie odrodzenia. Ich historia pokazuje, że miłość, choć niełatwa, może przetrwać lata rozłąki i nadal rozpalać serca. Podsumowując jest to pełna emocji opowieść, która zostanie w sercu na długo. To nie tylko romans, ale i piękna historia o odnajdywaniu siebie po życiowych traumach. Idealna lektura dla tych, którzy szukają wzruszających, refleksyjnych historii.

5. Recenzja: spiritus_libri, Marszałek Marlena

   Ostatnio w moje ręce wpadały książki z gatunku fantastyki i czułam, że tym razem chcę sięgnąć po coś innego, bardziej przyziemnego. Choć opis zwiastował mi bardzo prostą historię, to bardzo szybko przekonałam się, jak niesamowita jest to powieść. Jest to bardzo prosta historia, którą poznajemy na dwa sposoby. Rozdziały podzielone są na przeszłość i teraźniejszość bohaterki, dzięki czemu poznajemy na zmianę różne fragmenty jej życia i każdą decyzję, którą podjęła. Nie dzieje się tutaj wiele, autorka skupia się głównie na emocjach i uczuciach łączących bohaterów, ale robi to tak wspaniale, że nie sposób jest oderwać się od lektury. W rozdziałach z przeszłości poznajemy Isabellę podczas wakacji w Szwecji, które spędzała tam od wielu lat wraz ze swoją rodziną. Jest rok 1989, a ona, jako nastolatka cieszy się życiem, wraz ze swoim Noah, kiedyś najlepszym przyjacielem, dziś ukochanym, którego darzy ogromną miłością. Autorka nakreśla tutaj łączące ich uczucie, pokazuje, jak spędzają czas wraz ze szwedzkimi znajomymi chłopaka. Jak to nastolatkowie, buzują w nich emocje, a Isabella nie zawsze traktowana jest przez nich przyjaźnie. Nie, jeśli chodzi o Aleksandrę, która stara się jej za wszelką cenę dopiec. Lato mija, zbliżając się do letniego przesilenia, do momentu, w którym Noah i Isabella rozstali się na zawsze. Co się stało, że ich ogromna miłość tak nagle się zakończyła? Wiele lat później, w roku 2005 Isabella ma dosyć. Jej życie nie potoczyło się, tak jak chciała, przeżyła trudne chwile, których nikomu by ich nie życzyła. Nawet największemu wrogowi. W jej życiu nie ma już szczęścia. Jedynie smutek, ból, cierpienie tak ogromne, że popchnęło ją do próby samobójczej. Ma wrażenie, że życie nie ma jej już nic do zaoferowania i decyduje się na odważny krok. Sprzeda wszystko, co przypomina jej najbardziej bolesne chwile i wróci tam, gdzie ostatnio była prawdziwie szczęśliwa. Do Szwecji. Czy jednak uda się jej odnaleźć zagubione szczęście? Czy może jest już za późno? Emilia snuje opowieść, pełną wrażliwości, miłości i natury. Autorka pisze naprawdę pięknie, jej proza przepełniona jest wrażliwością, miłością i całą gamą, trudnych, ale jakże potrzebnych w życiu emocji. Każde słowo ocieka wręcz magią życia, a połączenie dwóch pełnych miłości osób, tworzy piękną, pełną harmonii opowieść. Jest tutaj dużo lekkości, która wręcz unosi czytelnika, szczególnie w rozdziałach z przeszłości, ale także i sporo ciężaru, który osiada ciężko na sercu. Żadne życie nie jest idealne, więc i ta historia nie jest prosta. Łatwo się w niej zagubić, tak samo jak zagubili się Isabella i Noah. To, co wysuwa się na pierwszy plan, to świetnie zbudowany klimat, lekki, ale pełen powagi i ciężaru w trudniejszych momentach. Każdy zawarty w niej motyw ożywiał ją przed moimi oczami. Dosłownie czułam się tak, jakby dookoła mnie znajdował się nie mój pokój, a potężne szwedzkie lasy. Razem z Isabellą siedziałam na jej łóżku w czerwonym domku, spacerowałam nad jeziorem, obserwując dom naprzeciwko, razem karmiłyśmy przepiękną rudą wiewiórkę i ogrzewałyśmy ręce przy ogromnym ognisku. Nie mogłam oprzeć się nagłej tęsknocie, która obudziła się w moim sercu. Pragnęłam, się tam znaleźć, by móc doświadczyć tego na własnej skórze. Wciągnęłam się już od pierwszych stron i z zapartym tchem śledziłam losy bohaterów. Ich emocje, były tak dobrze nakreślone, że bez problemu weszłam w ich skórę. Nie było idealnie, o czym wspomnę później, ale było tak dobrze, że dosłownie nie mogłam się oderwać. Znalazłam tutaj wiele cytatów, które poruszyły we mnie strunę, której dźwięku dawno nie słyszałam, a obcowanie z bohaterami i przeżywanie trudności, z którymi się mierzyli, dostarczyło mi mnóstwo silnych emocji. Także tych skrzętnie ukrywanych, które dusiły mnie swoim ciężarem. Zakończenie powieści rozszarpało mi duszę i wciąż nie mogę się z nim pogodzić. Liczyłam na coś innego. Pragnęłam, by stało się inaczej, tak samo zresztą jak sama Izabela. Nigdy nie sądziła, że przyjdzie jej się zmierzyć z tak trudnymi chwilami w życiu, będąc nastolatką, wierzyła, że będzie szczęśliwa. Ale życie nie jest takie proste, nie składa się tylko ze szczęścia. Ktoś odchodzi z tego świata, pojawia się okropna choroba, ktoś inny łamie nam serce, albo w jednej chwili tracimy wszystko, co mamy. Niemożliwe jest, by zawsze być szczęśliwym. Nigdy nie wiemy, co czeka nas za tydzień, miesiąc, rok. Nie wiemy, ile czasu jeszcze nam pozostało. Nie wiemy, jakie trudności staną na naszej drodze. Dlatego powinniśmy cieszyć się każdym dniem, każdą chwilą i każdym wspomnieniem. Właśnie o tym jest "The Midsommar of 1989". O słońcu, które razi w oczy i ciemności, która koi ból. O miłości tak silnej, spajającej dwie dusze w całość. O bólu, który pozostawia w człowieku blizny, o utracie i żałobie po kimś, kogo kochaliśmy nad życie, o depresji, która powoli zabija wszystko, co dobre. O trudnościach, z którymi przychodzi się nam zmierzyć w życiu i nieporozumieniach, które są niczym jad i zatruwają nawet te najczystsze uczucia. O emocjach, które odczuwamy, ale przede wszystkim o nadziei i wierze, że jeszcze będziemy szczęśliwi, jeśli sami o to szczęście zawalczymy. Nie mogę jednak nie wspomnieć o minusach, które lekko zgrzytały podczas lektury. Nie do końca przekonał mnie moment, kiedy miłość dwojga nastolatków runęła jak domek z kart. Moim zdaniem zabrakło tutaj kilku rozdziałów, które dobitniej pokazałyby, że rzeczywiście to, co się stało, byłoby w stanie rozdzielić tę dwójkę. W końcu ich miłość była tak wielka, tak silna, dlaczego więc oboje ot tak poddali się i zapomnieli o sobie? Ogromnie zaciekawił mnie również wątek brata Noah, który mierzył się podobno z jakąś trudną chorobą. Niestety, jedyne czego się o nim dowiadujemy, to tyle, że jest chory. Nie wiemy na co, nie wiemy, jakie są objawy, z którymi musi się mierzyć, nie poznajemy go bliżej. A szkoda, bo mimo wszystko liczyłam, że ten wątek zostanie pociągnięty dalej. A był tutaj całkiem spory potencjał. Dodatkowo, z lektury wybijały mnie błędy, będące wynikiem słabej redakcji. Było ich zaledwie kilka, ale odebrały mi odrobinę przyjemność z lektury. Jednym z takich błędów, był strój bohaterki w jednym z rozdziałów. Przebrała się ona z sukienki, na spodnie i koszulkę, by stronę później znów magicznie być w sukience, kiedy totalnie nie miała czasu w fabule, by się przebrać. Choć nie brakło w tej książce zgrzytów, to nie wpłynęły one jakoś mocno, na moją ocenę. Jestem zachwycona, że mogłam poznać tę historię, bo była jedną z najpiękniejszych, mimo że tak prostych, jakie przeczytałam w ostatnich miesiącach. Wzbudziła we mnie niezwykle silne uczucia, rozbudziła coś takiego w sercu, o czym nie miałam pojęcia, że istnieje. To historia przepełniona wieloma emocjami, która łamie serce, by później na nowo je poskładać, choć nie w inny sposób, niż się spodziewałam. Zagrała na moim sercu jedną z najpiękniejszych melodii, połączenie dźwięku skrzypiec i delikatnych, ale jednocześnie ostrych dźwięków strun gitary. Pokochałam pióro autorki i oddałam jej całą siebie. To była wspaniała sentymentalna podróż, przesycona wyjątkowym szwedzkim klimatem, muzyką, naturą, życiem, które przemija. Tak krótka, ale jednocześnie z tak pięknym, rozrywającym serce przesłaniem. Jeśli lubicie lekkie i krótkie powieści o pięknej, ale też i bolesnej miłości, które pochłoniecie w jeden wieczór, to jak najbardziej warto.

6. Recenzja: @cursed.by.books, Orłowski Bartłomiej

   Zacznijmy od tego jaka śliczna jest ta książka. Jakby no Hello? Nie mogę się na nią napatrzeć od chwili kiedy do mnie dotarła. Na dodatek dowiedziałem się, że całą szatę graficzną projektowała sama w sobie Autorka, po prostu wow. Co do fabuły to jest ona totalnie ciekawa. Zostają nam tutaj ukazane dwie linie czasowe. W obu tych liniach czasowych występuje nasza główna bohaterka Isabelle. Poznajemy już dorosła Isabelle z 2005 roku, który no cóż nie był dla niej zbyt szczęśliwy. Traci ona wszystko co jest dla niej najważniejsze, a co za tym idzie, również sens życia. Następnie wyprowadza się do Szwecji, do miasteczka, w którym kiedyś mieszkała, a niespodziewanie spotyka kogoś ze swojej przeszłości... Naprawdę kiedy tylko czytałem jej historie to litry łez napływały mi do oczu. A co do drugiej lini czasowej, to rozgrywa się ona w 1989 roku, kiedy to nasza główna bohaterka jest szczęśliwie zakochaną w Noahu nastolatką, która planuje ich wspólną przyszłość. Powiem szczerze, że ta linia czasowa ma ogromny klimat i jest po prostu superowa. Fabuła w tej historii jest naprawdę urzekająca. Rozwija się ona stopniowo, czyli tak jak to najbardziej mi się podoba w książkach. Dzięki temu, że wszystko dostajemy stopniowo to jeszcze lepiej możemy przeanalizować wszystko co tutaj się dzieje, a przede wszystkim czytamy każdą ze stron z narastającym w nas napięciu, które trzyma się aż do ostatnich stron. Jest to definitywnie wartościowa historia. Opowiada ona o miłości, stracie jak i o nadziei. Zmusza nas ona do głębokich refleksji, szczególnie o naszych relacjach z bliskimi, jak i o naszym własnym życiu. Dodatkowo historia pisana pięknym językiem, który mnie totalnie urzekł. Coś czuję, że ta historia zostanie ze mną na długo!

7. Recenzja: molly.ksiazkowa , Borzyńska Justyna

   📚Ocena: 9/10 🤝✒️„Byłam jak więdnący kwiat, który spolegliwie uległ nadchodzącej jesieni. Moje płatki powoli traciły kolory, opadały, a łodyga zwiotczała. Sennie oddawałam się nocy. Jedyne, co po mnie zostało, to wciąż unoszący się w powietrzu zapach znikającego życia. Nareszcie zasnęłam.” Isabella w krótkim czasie straciła niewyobrażalnie wiele. Postanowiła postawić wszystko na jedną kartę, rozpocząć nowy rozdział, odciąć się od dotychczasowego życia. W tym celu przeniosła się do swojego bezpiecznego, szczęśliwego miejsca na ziemi, szwedzkiego Tyko jedna rzecz mąciła teraz jej spokój - wspomnienie Noah, chłopaka, którego kochała całym nastoletnim sercem, a którego zostawiła bez słowa wyjaśnienia latem 1989 roku... Są takie powieści, które oprócz treści niosą za sobą ogrom emocji, wzruszeń, łez. "Midsommar" to książka opowiadająca o tym, że dla prawdziwej miłości upływ 15 lat nic nie znaczy. Bo miłość wszystko przetrwa... To historia o dawaniu drugiej szansy, o tęsknocie i zranionym sercu. To powieść pachnąca szwedzkim lasem, mchem. Świeża niczym wiatr znad chłodnego jeziora. Historia Jezz i Noah prowadzona jest w dwóch liniach czasowych. Jest rok 1989, gdzie nasi bohaterowie są młodzi, beztroscy, zafascynowani sobą i swoją cielesnością. Isabella w tym wydaniu mnie niezbyt przekonuje. Jest narwana i trochę naiwna i głupiutka. W opozycji do dojrzałej i doświadczonej kobiety z 2005 roku. Ona już wie kim jest, czego chce i do czego dąży. Piękne jest to, że serca Belli i Noah odnalazły się po wielu latach i mimo rozłąki zabiły we wspólnym rytmie. Rozdzierające jest to, jak ta historia się zakończyła. Myślę, że historia opowiedziana w "The Midsommar of 1989" zostanie w moim sercu na długo. Poruszyła ona najczulsze struny mojej duszy, a to w literaturze cenię najbardziej. #dozaczytania Molly📖 💝 ⚠️Jest to moja osobista, subiektywna recenzja i moje odczucia. Każdy powinien ocenić książkę sam, po zapoznaniu się z jej treścią. 

8. Recenzja: butterfly_and_books_, Musiał Magda

   W ostatnim czasie miałam ogromny problem z czytaniem i wpadłam w. Zastój czytelniczy. I TO WŁAŚNIE TA KSIĄŻKA MNIE Z NIEGO WYPROWADZIŁA! 𝐓𝐡𝐞 𝐦𝐢𝐝𝐬𝐨𝐦𝐦𝐚𝐫 𝐨𝐟 𝟏𝟗𝟖𝟗 już na pierwszej stronie złamała mi serce, powodując przy tym łzy w oczach. To, jakie emocje towarzyszyły i podczas jej czytania są wręcz niedopisania. Jezzie w krótki czasie straciła dosłownie wszystko, co było przyczyną do podjęcia przez nią działania, którego wcześniej by się nie podjęła. Jednak świat miał dla kobiety inny plany, więc postanowiła z tego skorzystać i zacząć nowe życie. Kobieta przeprowadza się do miejsca, z którym miała dobre wspomnienia. Do miejsca, gdzie kilkanaście lat temu zostawiła chłopaka będący dla niej domem. Całkiem przypadkowo na siebie wpadają, a mężczyzna proponuje jej pomoc w remoncie jej nowego domu przez wzgląd na ich dawną relacje oraz na uczucie, które nadal do niej żywił. Jest to moja pierwsza styczność z autorką, ale jestem pewna, że gdy tylko pojawi się jej kolejna równie ciekawa książka od razu po nią sięgnę, zagłębiając się w historii. Autorka potrafiła pięknie opisywać te najtrudniejsze i najsmutniejsze tematy oraz wpleść kilka ciekawostek dotyczących życia w stronach, w których dzieje się akcja. W książce znajdują się rozdziały z dwiema liniami czasowymi. Poznajemy młodych ludzi, którzy w roku 1989 dopiero wkraczali w dorosłe życie, a także tych samych bohaterów w 2005 roku, gdzie ponownie się spotykają. Jednak mam wrażenie, że było dużo więcej rozdziałów opisujących przeszłość bohaterów i ukazujących, ich dawne życie, dlatego też czułam ogromny niedosyt, jeżeli chodzi o relacje Jezzie i Noah w 2005. Uważam, że bardzo szybko i nagle potoczyła się ich relacja, nie ukazując w pełni ich uczucia balansującym pomiędzy całym smutkiem. Już na samym początku dostrzegłam niezwykłą więź pomiędzy Noah a Jezzie. Ich uczucie względem siebie zachwycało z każdym kolejnym ich dialogiem. Ich niezachwiana pewność, że będą razem do końca swoich żyć oraz ich wytrwałość w utrzymaniu relacji na odległość była bardzo urocza oraz wzruszająca. Jeśli chodzi o zakończenie książki, to nie chce dużo zdradzać. Uważam, że było ono lekko chaotyczne, ale i też bardzo niespodziewane, przez co uroiłam naprawdę sporą ilość łez. Jednakże jako całokształt książka naprawdę mi się podobała pomimo kilku jej minusów. Jeżeli szukacie wyciskacza łez na jeden wieczór to śmiało wam ją polecam.

9. Recenzja: literacki.kociołek, Włodarska Patrycja

   Już po okładce czułam, że to będzie wyjątkowa książka. I nie pomyliłam się. ,,The Midsommar of 1989" to historia o niespełnionej miłości, która otrzymuje kolejną szansę od losu. Jak tym razem potoczy się ich opowieść? Isabella traci całe swoje dotychczasowe życie. Jej rodzice giną w wypadku. Wymodlone dziecko odchodzi, zanim je jeszcze poznała. Mąż ją zostawia, a ona sama postanawia odebrać sobie życie. Los jednak chciał inaczej, a Isabella postanawia wrócić do miejsca, które jako jedyne kojarzy jej się ze szczęściem. Spokojne, szwedzkie miasteczko było kiedyś dla niej skrawkiem nieba. Letnie miesiące i jej ukochany Noah. W burzliwych okolicznościach zakochani rozstają się bez wyjaśnień. Czy powrót kobiety do wspomnień i dawnej miłości przyniesie jej upragniony spokój i szczęście? Czytelnikom na pewno przyniesie ogrom emocji i łez. ,,The Midsommar of 1989" już na pierwszych stronach urzeka niesamowitą melancholią i sentymentalnym zapachem przeszłości. Czujemy na własnej skórze ból i tęsknotę bohaterki. A z czasem to wszystko miesza się jeszcze z uczuciem nadziei... ale i dziwnego niepokoju. Isabella i Noah po 16 latach mają okazję jeszcze raz zawalczyć o swoją miłość. To uczucie mieniło się wszystkimi barwami emocjonalności i jednocześnie sprawiało wrażenie "przeznaczenia". Być może dlatego ta książka tak dobrze do mnie trafiła - uwielbiam takie klimaty niestrudzonej miłości, prawdziwego uczucia, walki do końca. Ta historia jest także niezwykła ze względu na ten unikalny klimat wspomnień. Gdy Isabella wraca do Szwecji i odkrywa na nowo swoją przeszłość, każdy najmniejszy przedmiot zyskuje range głównego bohatera jakiejś opowieści. Przypomina obrazy, słowa, zapachy. A my, czytelnicy, przypominamy sobie to razem z Isabellą. To było niesamowite. Autorka ma ogromny talent do przekazywania uczuć i sentymentu na kartkach. Zakończenie mnie zachwyciło. Dało to, czego zawsze mi brakowało w takich książkach. Nie będę więcej zdradzać, by nie psuć Wam zabawy. Sami musicie to przeżyć. A naprawdę warto.

10. Recenzja: anka.k_czyta, Kowal Anna

    "The Midsommar of 1989" to jedna z najpiękniejszych historii miłosnych jaką czytałam i na pewno zostanie w moich sercuchu! Piękna, wciągająca i poruszająca! ❤ "(...) Poważne zmiany w życiu wymagają trudnych decyzji i masy pracy. Nic w życiu nie przychodzi łatwo... A to, co przychodzi łatwo, zazwyczaj nie jest warte uwagi. " Isabella po nieszczęściach, które ją spotkały oraz próbie samobójczej postanawia wyjechać do Szwecji. Sprzedaje mieszkanie i wyrusza do miejsca, które od najmłodszych lat kojarzy się jej ze spokojem i szczęściem. Kobieta kupuje domek do remontu w środku lasu i tam zamierza nabierać sił. W ciszy, spokoju oraz ze swoimi wspomnieniami, które powracają, gdy pewnego deszczowego dnia wracając ze sklepu spotyka Noah - swoją wielką nastoletnią miłość. "Życie samo w sobie jest sukcesem. - Pocałował czubek mojej głowy. - Sam fakt narodzenia się jest sukcesem. A przyjście na świat w czasie, gdy Ty żyjesz, dzięki czemu możemy być razem? Dla mnie to jeden z najwìekszych sukcesów w życiu." Historię Isabell i Noah poznajemy w dwóch liniach czasowych w roku '89 oraz po ponownym spotkaniu w roku '05. Rozdziały są krótkie, a styl autorki lekki i przyjemny w odbiorze. Nie ma momentów nudy, wciąż coś się dzieje. Fakt, nastoletnia wesja Isabell była trochę denerwująca. Narwana, niezdecydowana i miałam wrażenie, że trochę egoistyczna. Jednak, mimo wszystko była nastolatką i byłam w stanie zrozumieć jej zachowania. Wydaje mi się, że w jej wieku miałabym w niektórych momentach takie samo podejście. Zaś Noah! Jejku, Noah! Pomimo swojej mrocznej natury, to chłopak ideany! 😍 Jeśli szukacie nowego kandydata na książkowego męża to musicie sięgnąć po "The Midsommar od 1989"! Pomimo cudownej romantycznej historii, poruszane są też tutaj dość trudne tematy takie jak: próba samobójcza, poronienie, śmierć bliskich, nagła śmierć, używki i satanizm. Dlatego według mnie książka jest skierowana do osób +18.

11. Recenzja: @alenajpierwksiazka, Laydych Karolina

    Są książki, które nie tylko się czyta, ale które się przeżywa całym sercem, prawda? „The Midsommar of 1989” autorstwa Emilii J. Lee to jedna z tych opowieści, która wciąga nas w swój świat od pierwszych stron, nie pozwalając o sobie zapomnieć. Ta powieść jest niczym letni wieczór - pełna nostalgii, tajemnicy i głębokich emocji, które rozbudzają w nas najszczersze uczucia. Opowiada historię, która w subtelny sposób przypomina nam, jak kruche i piękne jest życie, jak istotne jest docenianie każdej chwili oraz jak potężna jest miłość, która przetrwa najcięższe próby. Autorka zabiera nas w podróż przez malownicze krajobrazy Szwecji, wkraczając w najgłębsze zakamarki ludzkiej duszy. Książka nie tylko ujmuje swym pięknem, ale w sposób niezwykle autentyczny ukazuje ból i traumę osoby próbującej odnaleźć się w świecie po stracie. Niemal czujemy zapach szwedzkich lasów, a opisy są tak sugestywne, że z każdym słowem jesteśmy coraz bliżej bohaterów i ich emocji. Emilia J. Lee tka narrację pełną refleksji, które odsłaniają prawdę o człowieku - jego lękach, nadziejach, marzeniach i tęsknocie za tym, co mogło być. To wzruszająca opowieść o miłości, która nigdy nie gaśnie, mimo że czas i życie nie szczędzą nikomu trudnych chwil. Książka ukazuje odczucia bohaterów w sposób, który wzbudza głębokie współczucie, ukazując ich zmagania z przeszłością i niepewnością przyszłości. „The Midsommar of 1989” to powieść o trudnych momentach życia, sile uporu i bezlitosnym upływie czasu. To opowieść o wielkiej miłości, której każdy pragnie doświadczyć. Autorka w mistrzowski sposób ukazuje proces wybaczania - zarówno innym, jak i sobie. Przypomina, jak ciężkie, ale zarazem jak niezwykle ważne jest otwarcie się na nowe możliwości i uczucia, nawet gdy ból zdaje się nie do zniesienia. Ta książka nie jest jedynie opowieścią - jest głębokim echem ludzkich przeżyć i emocji. Uczy, że każda chwila, każdy uśmiech, każde spojrzenie mogą być ostatnie, dlatego warto je celebrować, zanim znikną w mgle wspomnień. „The Midsommar of 1989” zostaje z czytelnikiem jak cicha, ale głęboka rozmowa z samym sobą. Wzrusza i porusza, pozostawiając czytelnika w głębokim zamyśleniu nad tym, co naprawdę liczy się w życiu. To książka, która zmienia sposób patrzenia na własne życie, przypominając, że każda podróż ma swój cel, ale to droga, którą podążamy, jest tym, co naprawdę nas kształtuje. Po jej przeczytaniu nigdy już nie spojrzymy na własne życie tak samo. 

12. Recenzja: ocztane_skrzaty, Brzoskowska Malwina

    Bardzo polecam wam ta książkę. Daje idealny klimat lata, można poznać kulturę Szwecji. Książka bardzo sama w sobie daje dużo do myślenia i potrafi czytelnika nie oderwać od stron. Moim zdaniem książka potrafi nauczyć człowieka jak postrzegać szczęście gdzie może być nam szybko odebrane oraz pokazuje jak miłość jest naprawdę wielka i silna ale nie zawsze ma happy end. Urzekło mnie to że w książce było wiele momentów gdzie głowni bohaterowie mogli się pogodzić i żyć szczęśliwie ale niestety nie było im to dane. Książka jest bardzo wzruszająca i ma dużo drastycznych rzeczy na które was uczulam ale generalnie bardzo się cieszę że ja przeczytałam i mam nadzieję że też się na nią skusicie ❤️

13. Recenzja: TikTok, Wróblewska Małgorzata

    The midsommar of 1989” to powieść o miłości, stracie. Poznajemy historię Isabelli, która po traumatycznych przeżyciach ucieka do miejsca, które kojarzy jej się ze swoim dzieciństwem - miasteczka w północnej Szwecji. Tam odnajduje Noaha, który kiedyś był jej bardzo bliski, zaś później los ich rozdzielił. Autorka bardzo dobrze ukazała wewnętrzne zmagania bohaterów z przeszłością oraz daje nam piękną historię o miłości i odwadze. Powieść skłania nas do refleksji nad tym, jak przeszłość wpływa na nasze wybory i czy mamy szansę na naprawę błędów sprzed lat. Serdecznie polecam!

14. Recenzja: Blondynkowe_ksiazki, Śliwak Anna

    Zwracacie uwagę na okładki książek przy wyborze lektury? Ja muszę przyznać, że tak i to dość często. Do przeczytania „The Midsommar of 1989” skłonił mnie nie tylko intrygujący opis, ale również przepiękna i magiczna okładka, która wręcz zachwyca. A co kryje się za nią? Historia o pięknej i ponadczasowej miłości ale również o stracie, cierpieniu i drugich szansach. Zdecydowanie nie jest to słodka i lekka historia. Jest w niej dużo bólu, smutku i trudnych tematów. Całość składa się na poruszającą historię, która przeskakuje z teraźniejszości w przeszłość, by pokazać czytelnikowi emocjonalną i bolesną podróż bohaterów, którzy muszą zmierzyć się z przeszłością, by móc odnaleźć szczęście. W książce poznajemy Isabelle, która po tragicznych wydarzeniach i próbie samobójczej postanawia wyjechać do małego i malowniczego miasteczka w północnej Szwecji, które kojarzy się jej ze spokojem. W dzieciństwie odwiedzała to miejsce wraz z rodzicami aż do roku 1989, gdzie zawsze czekał na nią Noah, jej młodzieńcza miłość i bratnia dusza. Kobieta ucieka z miasta, by zacząć nowe życie i znaleźć ukojenie. Nie spodziewa się, że spotka tam jego. Noah i Isabelle rozstali się w gniewie, nie wyjaśniając sobie, co tak naprawdę ich poróżniło. Teraz, po szesnastu latach ponownie się spotykają i mają szansę odbudować dawną relacje. Tylko czy jest to jeszcze możliwe? „Midsommar 1989” to książka, która mi się podobała, jednak do końca mnie nie zachwyciła. Bardzo podobała mi się fabuła, bohaterowie, ich relacja i emocje, które we mnie wywołała. Największy problem miałam jednak z dużą liczbą opisów i niektórymi przemyśleniami bohaterów, które w moim odczuciu nie były potrzebne i trochę dłużyły mi tą historię. Sam styl autorki jest lekki i przyjemny w odbiorze, jednak czasami te opisy mnie przytłaczały i przysłaniały ważne kwestie. Przedstawienie historii w dwóch liniach czasowych było naprawdę świetnym pomysłem i pozwoliło na dokładniejsze poznanie Isabelle i Noah i tego, co ich łączyło. Autorka zręcznie nakreśliła relację między nimi, świetnie oddając ich uczucia. Jeżeli szukacie emocjonalnej i poruszającej historii i prawdziwej miłości to ta książka będzie dla Was idealna. Pomimo niektórych kwestii, które nie do końca przypadły mi do gustu, uważam, że jest to powieść, którą warto przeczytać. Warto się w niej zatracić i poczuć miłość, którą darzyli siebie główni bohaterowie.

15. Recenzja: reader_girl__, Jasinowska Sylwia

    THE MIDSOMMER 1989 to historia pięknej miłości. Zrodzonej w najmłodszych latach. Trwająca nadal, choć kilkukrotnie ta relacja została zerwana. Przez niedopowiedzenia czy brak komunikacji. Gdy emocje wkraczają do akcji i wiodą prym, robiąc więcej bałaganu niż gdybyśmy rozwiązywali swoje problemy w spokojny sposób. Opowieść o cierpieniu i drugiej szansie. Nadziei, że kiedyś nasze najskrytsze marzenia się spełnią. Ta historia to pewien rodzaj spowiedzi. Gdy stoimy na rozstaju dróg i nie wiemy co zrobić...zaczynamy rozliczać siebie samego. I czasami albo jest za późno na cokolwiek albo dochodzimy do wniosku, że spieprzyliśmy sobie życie. Ta książka pachnie mchem.. Latem... Namiętnością... Pożądaniem... Pierwszą miłością... Historia kobiety, która straciła wszystko i mężczyzna, który chciał jej dać wszystko. Noah i Isabell. Ich historia złapie Was za serce... Sprawi, że przestanie bić... Ale tylko na moment... Bo później da nadzieję, że jutro wyjdzie dla nich słońce... Jednak jutro nadchodzi zbyt szybko... A zamiast słońca pojawia się mrok... Rozpacz... Strata.... I świadomość, że raz dany nam czas nigdy się nie powtórzy... I tylko dlatego, że swoje życie i szczęścia odłożyliśmy na później. Jednak to później jak się okazało przyszło...oczywiście, że przyszło... Tylko za późno!!! To ten rodzaj książki, który doprowadził mnie do łez. Zakończenie zaskoczyło. Liczyłam na ŻYLI DŁUGO I SZCZĘŚLIWIE, a dostałam bolesną,choć życiową historię. Ciągle sobie mówimy MAMY JESZCZE CZAS... Jednak zapomniamy,że odkładanie swojego życia na POTEM, to najgorszy błąd jaki możemy popełnić. Żyjmy tu i teraz. Żyjmy chwilą, bo może się okazać, że jutro nigdy nie nadejdzie.

16. Recenzja: books_with_rosie, Kalska Rosie

    ᴛʜᴇ ᴍɪᴅꜱᴏᴍᴍᴀʀ ᴏꜰ 1989 to przecudowna, klimatyczna historia, która zabiera nas w nostalgiczną podróż po wspomnieniach głównej bohaterki. ᴅᴡɪᴇ ʟɪɴɪᴇ ᴄᴢᴀꜱᴏᴡᴇ (jedna w teraźniejszości, a druga w 1989 roku) są naprawdę ciekawym wątkiem. Możemy tutaj poznać Isabelle, która zmaga się ze śmiercią rodziców, rozwodem, utratą dziecka i kończy nieudaną próbą samobójczą, ale też młodą dziewczynę, która jest szaleńczo zakochana w Noah. ᴋʟɪᴍᴀᴛ całej powieści jest naprawdę niesamowity. Sielankowe życie, które wiodła przed tragediami jest tak przyjemne, że zapominałam, że czytam. Rozbudowana fabuła jest jednym z plusów tej książki przez co cała historia jest bardzo oryginalna. Muszę przyznać, że dialogi też są naturalne i ciekawe. ᴍɪɴᴜꜱᴇᴍ, który jednak odczułam są nieliczne nudne momenty. Mimo że nie jest ich nie wiadomo jak dużo, to i tak czasem nie mogłam doczekać się końca jakiegoś monotonnego wydarzenia. ʙᴀʀᴅᴢᴏ ᴘᴏʟᴇᴄᴀᴍ!! ⭑⭑⭑⭑/5

17. Recenzja: emcia.czyta, Guz Emilia

    Są takie książki i takie historie, które zostają w nas bardzo długo nawet jeśli sposób pisania i detale nam się nie podobały. Też takie macie? Zabieram was dzisiaj do świata wykreowanego przez Emilie J. Lee. Jest to książka, która traktuje o bardzo wielu ważnych i trudnych momentach w życiu. Dlatego sugerowany wiek czytelnika na okładce wynosi 18 +. Między innymi dlatego, że mamy tutaj nieudaną próbę samobójczą. Isabella, bo tak nosi imię nasza główna bohaterka to postać, która nie miała łatwego życia. Los na jej drodze cały czas stawia przeszkody, które ona próbuje małymi kroczkami ominąć. Jest historia, którą tylko i wyłącznie przeczytałam dla autorki, bo tematyka totalnie nie wpasowuje się w moje Gusta. Mamy tutaj tajemnice przeszłości, miłość i namiętność. I to jest Romans po prostu, który skupia się na bardzo wielu innych aspektach życia codziennego i na tym czy każdemu należy się druga szansa. Ja nie powiem, są to piękne motywy w książkach takie bardzo ważne, ale nie do końca moje historia. Styl pisania autorki już znałam, ponieważ czytałam jej debiut, czyli „Zeusa. Królestwo Oriona” do którego swoją drogą tutaj też mamy nawiązania. I przyznam wam się od razu, że ja nie polubiłam bohaterów i tego, jakimi postaciami są. Chyba najbardziej denerwowało mnie brak zmiany u nich, ponieważ mamy to dwie linie czasowe i między jednym wydarzeniem a drugim mamy 16 lat różnicy gdzie oni tak naprawdę są tacy sami, a jednak mogłoby się wydawać, że przez tyle lat człowiek się zmienia, dorasta i życie go kształtuje. Tutaj  ja tego nie czułam. Natomiast to, co mi się w tej książce absolutnie podobało i zachwyciło mnie niesamowicie to klimat. Ja realnie czułam się jakbym była w Szwecji, kiedy nigdy tam nie byłam. Jest to książka, która trafi do bardzo dużego Grona zainteresowanych i bardzo wiele osób ją pokocha jednak niestety nie ja. Na plus są też same opisy i rozmowy czy cytaty, bo niektóre z nich naprawdę dają do myślenia. Co jedynie pokazuje, że Emilia naprawdę potrafi pisać te książki. W żaden sposób nie neguje tej książki i nie mówi, że jest okropna. Po prostu nie jest moja.

18. Recenzja: w.krainie.ksiazek, Margol Kamila

    Jakie książki w wakacyjnym klimacie polecacie? Ja w ostatnim czasie przeczytałam „The Midsommar of 1989” od Emilii J. Lee, która cudownie wprowadza nas w klimat szwedzkich wakacji.

Poznajemy Izabellę, która jest w krytycznym momencie swojego życia. Przeżyła ostatnio wiele trudnych sytuacji. Jedyne czego pragnie to spokój. Stawia wszystko na jedną kartę i wyjeżdża do Szwecji, ostatniego miejsca, gdzie czuła się szczęśliwa. Tam poznała swoją pierwszą miłość, to tam mieszkała jej ukochana ciocia, którą odwiedzała co roku, aż do 1989 roku. Wówczas wtedy została zraniona przez Noah, chłopaka, który od lat na nią czekał w każde wakacje. Po szesnastu latach już jako dorosła kobieta, z bagażem doświadczeń wraca, a drogi tej dwójki ponownie się krzyżują.

Na samym wstępie pojawiły się dwie rzeczy, który trochę mi zazgrzytały. Książkę mamy podzielną na dwie linie czasowe, czyli tytułowy 1989 oraz 2005, który już dosyć dobrze pamiętam. W książce pojawiła się informacja, że główna bohaterka nacisnęła czerwoną słuchawkę na ekranie telefonu. Lekko się tutaj zdziwiłam, ponieważ co najwyżej mogła nacisnąć czerwony przycisk na klawiaturze telefonu albo odłożyć słuchawkę telefonu stacjonarnego. Druga sprawa, która też mi się rzuciła w oczy to kwestia bronienia się RODO. Główna bohaterka w rozmowie z sąsiadką poruszyła kwestię w odniesieniu do nowych lokatorów. Akurat RODO jako argument do nieudzielenia informacji w rozmowach potocznych zaczął być używany znaczniej później. W 2005 roku normalnie przy domofonach były podawane nazwiska lokatorów.

Jednak żeby nie było, że tak narzekam, to jestem oczarowana tym, jak jest opisywany świat i otoczenie. Gdy ją czytałam, to czułam, jakbym przeniosłam się do Szwecji. Zarówno w tej jak w poprzedniej książce Emilii bardzo mi się podobały opisy, gdzie ja jestem bardzo wybredna pod tym kątem.

Ostatnie dwa rozdziału dosłownie złamały mi serce 💔 Płakałam i czytałam. Słowa, które tam padły były piękne. Chciałabym napisać, co mnie najbardziej wzruszyło, ale nie będę spoilerować 🥺 Ale ta ostatnia rozmowa…
Bardzo ciekawe jest to, że książka jest zainspirowana tekstami utworów zespołu Ghost. Myślę, że każda jesieniara zna „Mary On A Cross”. Playlista do tej książki jest cudowna, ponieważ nie jest to kolejne powielanie tych samych utworów, a naprawdę są takie, które oddają totalnie klimat tej książki. Z resztą możecie zobaczyć, które z nich bardziej mi zapadły w pamięć.

Ja ze swojej strony polecam książkę, ma swoje niedociągnięcia, ale finalnie skradła część mojego serducha.

19. Recenzja: bookowl.emma, Grabowska Klaudia Emma

    Przeczytałam gdzieś opinię tej książki, w której ktoś napisał, że jest to piękny romans. Zgadzam się z tą osobą w 100%."The midsommar of 1989" to był jeden z najpiękniejszych romansów jaki było mi dane przeczytać. Nie była to jednak słodka i lekka historia miłosna. Książka ta była wypełniona bólem, smutkiem i należy również do jednych z trudniejszych historii jakie poznałam. Już na pierwszych jej stronach wylałam łzy. Aczkolwiek jest w niej też pełno dobrych, napawających nadzieją momentów. Muszę też dodać, że książka ma cudowny klimat. Czytając ją doskonale widziałam oczyma wyobraźni małe miasteczko, lasy i jezioro. Zakończenie bardzo mnie zdziwiło i dość mocno we mnie uderzyło. Myślę, że głównie dzięki niemu ta książka zostanie w mojej pamięci na dłużej. Polecam z całego serca!

20. Recenzja: the_books_secret_, Ciebiada Taylor

    ~ Przepiękna wypełniona emocjami powieść o stracie .... coś niesamowitego. Smutna choć urokliwa, niebywałe połączenie. Młoda kobieta Izabell wiedzie całkiem dobre życie gdy pijany kierowca zabija rodziców dziewczyny ,ta popada w lekką depresję, jakby tego było mało traci ciążę oraz męża, po terapi w szpitalu psychiatrycznym Iza wyjeżdża do Szwecji do której kiedyś jeździła na wakacje. Spokój ducha w końcu ją odnajduje, kobieta kupuje piękny stary dom oraz spotyka swoją miłość z młodzieńczych lat, rozmyślenia pomiędzy tym co było a jest stają się niebywale silne. Uczucie które kiedyś płonęło aby zgasnąć, odradza się aby zgasnąć ponownie .... Ponieważ niesamowity dom pośród Lasu trafi już tylko do Noah ,który pozostanie sam z najpiękniejszymi miłosnymi wspomnieniami .... Powieść o miłości oraz braku porozumienia, stracie i bólu z nim związanym 📖👌 polecam .

21. Recenzja: zaczytana_martyna, Krzysztoporska Martyna

    🧡Styl pisania Emilki po raz kolejny mnie zachwycił. Już podczas czytania Zeusa niesamowicie mi się on spodobał, więc w tym przypadku jeszcze bardziej utwierdziłam się, że jej pióro jest dla mnie idealne. Emilka cudownie ukazuje świat, który przedstawia, przez co ani na moment nie mogłam oderwać się od tej książki i przeżywałam wszystko razem z bohaterami. 🧡Wątek romantyczny w tej książkę to coś co zdecydowanie podobało mi się najbardziej. Nie potrafię nawet wyrazić w słowach jak wiele komfortu odczułam czytając o relacji Jezzie i Noah. Ich miłość była tak bardzo prawdziwa i naturalna, że absolutnie zawładnęła moim sercem. 🧡W midsommar również niesamowicie podobały mi się dwie strefy czasowe w jakich działa się fabuła. Dzięki temu stopniowo można było dowiadywać się o losach bohaterów z 1989 i 2005, a akcja nawet na chwilę nie zwalniała. 🧡W książkach Emilki zachwyca mnie także to, jak wiele można z nich wyciągnąć po czasie, bo co chwilę dochodziły do mnie kolejne rzeczy, które można z niej wynieść. Pomimo, że historie Jezzie czytałam już dość dawno, to uwielbiam sobie czasami wrócić do niej myślami. 🧡Podsumowując, ja ogromnie polecam Wam sięgnąć po ten tytuł, choć przed tym zapominajcie się z TW, bo mimo wszystko w książce poruszanych jest wiele ciężkich tematów. 

22. Recenzja: _.bookola._, Bondarewicz Aleksandra

    Dzisiaj przychodzę do was z recenzją dość ciekawej i nieszablonowej książki, która niestety mi nie przypadła do gustu, ale uważam że wielu może naprawdę pozytywnie zaskoczyć. „The midsommar of 1989” to książka opowiadająca trudną i bolesną historię Isabeli. Główna bohaterka od samego początku ma trudno, a życie rzuca jej pod nogi coraz to cięższe wyzwania. Powieść opiera się na połączeniu dwóch „rzeczywistości” jeżeli możemy to tak nazwać. Gdyż przez całą książkę cofamy się do przeszłości dziewczyny i możemy poznawać jej nastoletnie życie oraz nastoletnią miłość. Osobiście uważam, że ten zabieg był naprawdę dobrym pomysłem, jednak mnie czasami denerwował, bo kiedy ja wolałam czytać o ciekawej przeszłości, my nagle wracaliśmy do teraźniejszości która była zdecydowanie nudniejsza. Dodatkowo nie przypasował mi styl pisania autorki i choć pod koniec książki nie przeszkadzało mi to jakoś bardzo, tak na samym początku sprawiło to, że powieść czytałam zdecydowanie dłużej niż inne książki. Warto także wspomnieć o dość ciekawym plot twiście na koniec, więc naprawdę warto wyczekiwać i czytać do ostatniej strony. Gdyż pomimo tego, ze nie czułam się jakoś bardzo zaangażowana w historię, tak końcówka dość mocno mnie zaskoczyła, a nawet nie wywołała lekkie łzy. Na plus natomiast zasługuje relacja głównych bohaterów (Noah i Isabeli), jest to miłość przedstawiona w piękny sposób, jednak uświadamiający nam wiele ważnych rzeczy. Moim zdaniem więc „The midsommar of 1989” to książka, która nie przypadnie każdemu do gustu, jednak ci którzy ją pokochają, zapamiętają ją na długo.

23. Recenzja: w_kolorycie_liter, Połoch Małgorzata

    Sięgacie po książki, w których przedstawione wydarzenia podzielone są na dwie osie czasowe? Ja bardzo chętnie wybieram takie tytuły. Z tego właśnie powodu zainteresowałam się „The Midsommar of 1989”. Bardzo lubię sięgać do przeszłości bohaterów, aby móc zrozumieć ich zachowania oraz wybory. Ponieważ na teraźniejszość duży wpływ ma właśnie przeszłość i to, w jaki sposób daną osobę ukształtowała. „- Mamy serca, Jezzie. Oboje - zaczął, patrząc mi w oczy, a potem przeniósł wzrok na rozciągające się przed nami korony drzew. - Może trochę wybrakowane i właśnie dlatego potrzebujemy siebie nawzajem. - Wciąż przypatrując się drzewom, ucałował czubek mojej głowy. - Twoje serce uzupełnia moje, a moje składa w całość twoje.” Od razu zacznę od tego, że mam wobec niej bardzo mieszane odczucia. Kiedy ją czytałam, dosyć często zmieniałam na jej temat zdanie, ale od początku… Już z pierwszych stron dowiadujemy się, przez jakie dramatyczne przeżycia przeszła bohaterka. Byłam naprawdę zaintrygowana tym, co się wydarzy. Niestety magia prysnęła po tych kilku stronach. Czułam się zdezorientowana, gdy zaczęłam napotykać polskie imiona. Z opisu książki w ogóle nie wpadłam na to, że główna bohaterka Isabella jest Polką. Zorientowałam się w miarę szybko o co chodzi, ale dla mnie akurat nie miało to większego znaczenia. Wiem natomiast, że są osoby, które zwracają na takie rzeczy uwagę już podczas wyboru lektury. Kobieta postanawia wyprowadzić się z ojczystego kraju do Szwecji, która w każde wakacje stawała się jej domem, aż do tytułowego 1989 roku. Jezzie zostawiła tam nie tylko cząstkę siebie, ale i miłość. Tę pierwszą, która zawsze wyzwala w człowieku największe emocje. Kiedy po szesnastu latach znowu znajduje się w tym bliskim jej sercu miejscu, okazuje się, że Noah również o niej nie zapomniał. Mówią, że historia lubi się powtarzać… Czy Isabella i Noah wyjaśnią sobie te wszystkie sytuacje, które przyczyniły się do ich rozstania? Czy wyciągną wnioski z przeszłości? Jak tym razem rozwinie się ich relacja? Niestety ze względu na bardzo szczegółowe opisy krajobrazów, wyglądu bohaterów, wykonywanych przez nich czynności, nie mogłam się skupić na ich odczuciach, zachowaniu oraz fabule. Istotne kwestie zostały przysłonięte drobiazgami, które powinny być dodatkiem, a nie zawładnąć historią. Na szczęście w drugiej połowie książki się to zmieniło. Opisy były rozłożone równomierniej, dzięki temu obraz stał się różnorodny, a ja nie męczyłam się już podczas czytania. Z zaciekawieniem zapoznawałam się z historią bohaterów z roku 1989 oraz 2005. Klimat lat osiemdziesiątych autorka przedstawiła fantastycznie. Uroku dodała zamieszczona na końcu książki playlista, która zawiera utwory również z tamtej właśnie epoki. Znajdziemy na niej uwielbiany przeze mnie zespołu The Cure, oraz szwedzką grupę Ghost, której nie miałam niestety przyjemności wcześniej poznać, choć od jakiegoś czasu sięgam dosyć często po muzykę skandynawską. Wracając do powieści… Natrafiłam również na błędy techniczne, o których możliwości pojawienia się, poinformowała mnie wcześniej autorka. Spotkałam się także z takimi sugestiami w innych recenzjach, ale podeszłam do tej kwestii zupełnie obiektywnie. Nie uważam, żeby książka pod względem redakcyjnym bardzo leżała. Co prawda znalazłam kilka błędów interpunkcyjnych, rzeczowych oraz drobnych literówek. Pisanie książki jest dosyć złożonym procesem, wydanie książki również. Jesteśmy tylko ludźmi, a błędy się zdarzają. A te nie były dla mnie szczególnie rażące. Bardziej moją uwagę przykuło kilka luk w historii, których fragmenty powinny być bardziej dopracowane. No i w końcu mogę przejść do elementu, który wywarł na mnie ogromne wrażenie - zakończenie. Co tam się działo… Ostatnich kilkadziesiąt stron totalnie mnie rozwaliło, zmiotło emocjonalnie. A ostatni rozdział… Uwielbiam historie, które uderzają we mnie z taką siłą, że nie wiem później, co mam ze sobą zrobić, a przeróżne skrajne myśli kłębią się w mojej głowie. Nie do końca polubiłam się z tą książką, ale to zakończenie zrekompensowało mi wszelkie potknięcia. Przesłanie, które niesie za sobą ta książka daje mocno do myślenia. Dziękuję jeszcze raz autorce za ten ogrom emocji, którymi zwieńczyła tę słodko-gorzką historię Jezzie i Noah. Mimo mieszanych odczuć, nie żałuję, że sięgnęłam po „The Midsommar of 1989”. Z pewnością na długo zostanie w mojej pamięci.

24. Recenzja: @_.book_fae._, Graczyk Oliwia

    Szukacie książki która od samego początku połamie wam serce, przepełni was nadzieją by potem zostawić pustkę w sercu I wycisnąć łzy? Prezentuje wam recenzje właśnie takiej książki ★★★★★ "Zeus. Królestwo Oriona" to debiut Emilli i zarazem książka którą przeczytałam z zapartym tchem. Zajmuje specjalne miejsce w moim sercu I uwielbiam tą historię. Dlatego gdy zobaczyłam że kolejna książka tej autorki ma premierę, nie wahałam się, bo wiedziałam że dostanę coś wspaniałego. Nie myliłam się. Tą piękną i zarazem przykrą historię przeczytałam w jeden wieczór nie mogąc się od niej oderwać. Płakałam, śmiałam się i zachwycałam przez cały czas. "The Midsommar of 1989" przedstawia przykrą I tragiczną historię młodej kobiety która jedyne o czym marzy, to uciec i rozpocząć życie od nowa, po tym jak nagle wszystko u niej się zrujnowało. Strata i ból z którym się boryka są okropne i nie do zniesienia. Mimo wszelkich poprzednich potknięć i poddania się, Isabelle postanawia wrócić do jedynego miejsca na ziemi gdzie czuła szczęście - czyli do malowniczej Szwecji, gdzie jeździła z rodzicami w wakacje i miała swoją pierwszą, nastoletnią miłość, która ciągle tkwi w jej sercu Zachwycił mnie opis przyrody. Miasteczko i wieś były przedstawione tak, jak sobie wyobrażałam. Słońce, zapach, las, zwierzęta i ogółem natura sprawiły, że gdy o nich czytałam, czułam się jakbym tam była. Magia przepełniająca stronnice, mimo, że to nie była fantastyka zachwyciły mnie. W książce mamy rozdziały podzielone na dwie różne sfery czasowe. 1988 czyli młodość głównej bohaterki i Noah, czyli jej chłopaka, którego w tamtym czasie posiadała i 2005 czyli teraźniejsze życie Isabelli. Tak jak ogółem nie przepadam za cofaniem się w wydarzeniach, tutaj był to strzał w dziesiątkę. Wydarzenia z przeszłości i teraźniejsze przeplatały się ze sobą płynnie tworząc jedną całość. Miłość Noah do Isy to jest coś wspaniałego 🥹 przysięgam że popłakałam się nie raz na jego wyznaniach i serce mi się topiło na jego dobroć i zrozumienie dla młodej kobiety. Już jako nastolatek wykazywał wielką miłość i bardzo się starał. Poza tym, jego postać została stworzona na podobieństwo Szweckiego piosenkarza Ghosta co tylko jeszcze bardziej pogłębiło mą miłość do niego. Zakończenie mnie złamało i sprawiło że musiałam odłożyć książkę. Po przeczytaniu kilku początkowych zdań ostatniego rozdziału, przerwałam i płakałam dobre kilka minut. Z resztą jak przeczytacie to sami zobaczycie Kocham tą historię. Całą sobą.

25. Recenzja: ewela_czyta , Polińska Ewa

    "Poważne zmiany w życiu wymagają trudnych decyzji i masy pracy. Nic w życiu nie przychodzi łatwo... A to, co przychodzi łatwo, zazwyczaj nie jest warte uwagi". Rodzimy się, żyjemy, umieramy, taka jest kolej rzeczy. A co będzie pomiędzy? To już zależy od nas. Isabella po próbie samobójczej wyjeżdża do jednego miejsca na ziemi, które kojarzy jej się z spokojem. Urokliwe miasteczko w Szwecji, które odwiedzała wspólnie z rodzicami każdego lata do 1989 roku. Tam na nią czekał Noah, jej bratnia dusza, jej opiekun i prawdziwa miłość. Piękna oprawa i opis zachęcił mnie do sięgnięcia po tę książkę. Dostałam poruszającą powieść, która zabrała mnie w niezapomnianą podróż przez czas i przestrzeń, odkrywając najpiękniejsze oblicze miłości. Miłości Isabelli i Noah, która przetrwała mimo przeciwności losu i nieporozumienia, które odegrało ważną rolę w ich życiu. Po szesnastu latach los ponownie skrzyżował ich ścieżki. Czy tak wielka miłość przetrwała i czy dane im było być razem? O tym sami musicie się przekonać. Styl jakim posługuje się autorka jest lekki, pełen emocji, co sprawia, że trudno jest oderwać się od lektury. Isabell i Noah poznajemy nie tylko jako zakochanych, ale także jako ludzi z krwi i kości, z marzeniami, lękami i nadziejami. Ich uczucie jest ukazane w różnych odcieniach - od radości, namiętności po smutek i tęsknotę, która jest ponadczasowa. Fabuła prowadzona jest w dwóch ramach czasowych rok 1989 i 2005. #themidsommarof1989 to pozycja, która rozgrzeje, zasmuci oraz da nadzieję, która jest ulotna. Polecam ją każdemu, kto pragnie uwierzyć, że prawdziwa miłość może być ponadczasowa i niezniszczalna, niezależnie od okoliczności. Zakończenie daje do myślenia i zastanowienia się nad tym jak ulotne potrafi być życie. Czy polecam? Oczywiście, że tak!

26. Recenzja: naxybooks, Jaworowska Natalia

    Kochani, przychodzę do was z recenzją "The Midsommar of 1989" autorstwa Emilii J.Lee Książka ma wielki potencjał, który niestety nie został w pełni wykorzystany, jednak nie oznacza to, że jest zła. Przeciwnie, jest intrygująca i ciekawa, trzyma w napięciu i wciąga jak wir. Akcja utworu toczy się na przestrzeni dwóch stref czasowych - 2005 i 1989 roku. Kocham w książkach takie „przenoszenie się w czasie” do wspomnień bohaterów, więc dla mnie był to zdecydowanie plus. Akcja rozgrywa się chwilę w Polsce, ale jej większość ma miejsce w Szwecji. Bardzo spodobał mi się klimat opisywany przez autorkę, co zachęciło mnie do zwiedzenia tego kraju. Fabuła, naprawdę, porywa jak wiatr żagle, mimo swojej „chaotyczności”. Z każdą stroną pragnęłam więcej, nie wiedząc kompletnie, czego mogę się spodziewać. Główną postać można niestety określić jako bohatera tragicznego. Miała naprawdę ciężko, czego dowiadujemy się już na początku książki. Moją opinię zaniżają niestety błędy w tekście Ocena: 8/10 

27. Recenzja: brylantyna_czyta , Milczuszek Ilona

    „Każdy, kto żył, kiedyś stanie się jedynie zdjęciem, które potem odejdzie w zapomnienie”. Twórczość Emilii poznałam, sięgając po jej debiutancką książkę „Zeus” i już wtedy pokochałam jej styl pisania. Kiedy tylko dowiedziałam się, że już niedługo wydana będzie jej kolejna książka byłam zachwycona! I wow… jestem zakochana w tej historii i w bohaterach, których poznałam. Isabelle poznajemy w najgorszym momencie jej życia. Strąciła wszystko, co było dla niej najważniejsze - rodziców, dziecko i męża. Po nieudanej próbie samobójczej decyduje sprzedać mieszkanie i zmienić swoje życie. Postanawia zacząć na nowo w Szwecji, w miejscu, gdzie jako nastolatka była najbardziej szczęśliwa. Nie zliczę, ile razy w moich oczach pojawiały się łzy za każdym razem, gdy czytałam o tym, co musiała przeżyć ta bohaterka. Współczułam jej i mocno trzymałam kciuki, by w końcu zaznała szczęścia, na które zasługiwała. Noah to nastoletnia miłość Jezzie. Czytając rozdziały z ich przeszłości zakochałam się w tej postaci. Czuły, kochany, oddany. Bez wątpienia stał się on moją ulubioną postacią w tej historii. Podziwiałam go za to, że pomimo to, iż mógł spędzać z Isabelle tylko kilka tygodni w ciągu roku, nadal była ona najważniejsza osoba w jego życiu. Uwielbiam sposób, w jaki Emilia wykreowała relacje między bohaterami. Nie znajdziecie tutaj toksycznych zachowań między nimi. I nawet po latach, które minęły od ich ostatniego spotkania widać, że nadal czuć między nimi tą prawdziwą miłość. Emilia po raz kolejny złamała moje serce, spowodowała, że wylałam może łez na tej historii, zakończenie było dla mnie niesamowitym zaskoczeniem. Polecam wam poznać tę historię ❤.

28. Recenzja: Tiktok, Ołów Maja

    ~ Bo wszystkie moje małe szczęścia odeszły i zostałeś tylko ty we wspomnieniach z tego miejsca.~ ☆ Książka przedstawia historię Isabelle, która w ciągu ostatniego roku doświadczyła wiele traumatycznych przeżyć. Dziewczyna straciła rodziców w wypadku samochodowym, niedługo po tym poroniła, a na domiar złego rozwiodła się, przez co sama musiała poradzić sobie z żałobą. Isabella nie potrafiła poradzić sobie z tak ogromną stratą, dlatego próbowała popełnić samobójstwo. ☆ Dziewczyna po tych wszystkich okropnych wydarzeniach chce wrócić do miejsca gdzie czuła się szczęśliwa, dlatego sprzedaje mieszkanie i wyjeżdża do Szwecji aby tam się osiedlić. Po szesnastu latach wraca do miasteczka, gdzie wraz z rodzicami przyjeżdżała każdego lata, aż do roku 1989. Każde wakacje spędzał z nią Noah, jej chłopak i bratnia dusza. Jednak przewrotny los sprawił, że para rozstała się w gniewie, bez wyjaśnienia pewnych spraw. ☆ Po szesnastu latach los po raz kolejny stawia tę dwójkę na tej samej drodze. Noah oferuje dziewczynie swoją pomoc przy rozpoczęciu nowego rozdziału w jej życiu. Dziewczyna oczywiście przyjmuje jego pomoc i w ten oto sposób dawni kochankowie po raz kolejny mają szansę na naprawienie błędów przeszłości. ☆ Gdy po raz pierwszy ujrzałam okładkę tej książki od razu wiedziałam, że muszę ją mieć. Później gdy przeczytałam opis wiedziałam już, że pokocham tę historię. I nie zawiodłam się. Muszę powiedzieć, że książka jest przyjemna, ale również bardzo bardzo bolesna. Ta książka jest dopracowana w każdym najmniejszym szczególe. Zarówno okładka jak i treść jest cudowna. ☆ Co do treści to książka zmiotła mnie z planszy. Czytając ją można poczuć cudowny klimat dawnych lat, dzięki czemu czytelnik, chciałby przenieść się w to miejsce. Książka przywołuje wiele sprzecznych emocji. Daje nadzieję, wzrusza, łamie serce, budzi nostalgię, ale również bawi momentami. ☆ Podsumowując jestem zakochana w tej pozycji, mimo że zakończenie mnie zaskoczyło i złamało mi serce. Polecam każdemu kto pragnie poczuć chwilową nostalgię i cofnąć się w czasie do roku 1989.

29. Recenzja: Tik tok , Kulenta Wiktoria

    Z twórczością Emilii znam się już od „Zeus. Królestwa Oriona“. Obie te książki znacząco się od siebie różnią, jednak podobały mi się niemalże tak samo. Skoro wspomniałam już o Zeusie, chciałabym pochwalić autorkę za wspomnienie tutaj o Elenie, ponieważ zaczęłam się po tym zastanawiać, jak odnosi się to do jej historii skoro spoiler w świecie rzeczywistym jest ona martwa. Dość jednakże o Zeusie, zostańmy w świecie Isabelli i Noah. Jest to książka opisana w dwóch różnych czasach: teraźniejszości i przyszłości, czyli tytułowym 1989 roku gdzie pokazana jest młodość bohaterów. Osobiście lubię książki, które dzielą się na przeszłość i dziś (w tym przypadku rok 2005), bo mam wrażenie, że w książce więcej się dzieje. Zazwyczaj, gdy historia dzieli się na dwie ramy czasowe mam w głowie, że bohaterowie są bardziej rozbudowani, a ich życiorysy są o wiele bogatsze niż w każdej innej książce, bo daje to autorowi więcej pola do popisu w stworzeniu ich i myślę, że autorka tutaj w pełni to pole wykorzystała. Relacja oraz życie Isy i Noah w przeszłości jest jedną z tych pozytywnych, nastoletnia piękna miłość, nawet jeśli trwa tylko do czasu, a teraźniejszość nie jest aż tak łaskawa, bo już na samym początku poznajemy Ise jako bohaterkę po traumatycznych przejściach, która postanawia wyprowadzić się i zacząć od nowa. Tutaj z pomocą przychodzi przeprowadzka do Szwecji i ponowne spotkanie Noah. Stara miłość nie rdzewieje. Ogólnie rzecz biorąc, jest to wciągająca, piękna oraz wzruszająca książka o fantastycznym klimacie z mnóstwem emocji, dobrze wykreowanymi postaciami I zdecydowanie dla osób lubiących zespół Ghost. 4/5 gwiazdek

30. Recenzja: bookaholic.in.me, Leszczak Joanna

    Niekiedy zmiana otoczenia staje się jedynym wyjściem, gdy cały poukładany świat sypie się niczym domek z kart. I nie jest to przecież wyrazem tchórzostwa, a chęcią spróbowania raz jeszcze, pod trochę innym niebem, dania sobie szansy na szczęście. I są takie wyjątkowe miejsca, które z uwagi na wspomnienia i ludzi, są idealną przestrzenią do takich powrotów i rozpoczęcia jeszcze raz. W końcu póki żyjemy warto jest zawsze powalczyć o siebie. Isabella została bardzo doświadczona przez los w ciągu ostatniego roku. Strata ukochany osób zaowocowała jej tragicznym załamaniem i brakiem chęci do dalszej egzystencji. Choć została zupełnie sama marzy o tym, by wrócić do jedynego miejsca, które było dla niej domem i tym samym uciec od otaczającego ją hałasu i pędu życia. Z tym że ucieczka zbyt często była jej życiową radą na wszelkie niepowodzenia. Czy wraz z wiekiem wyciągnęła z tego lekcje? Noah niegdyś kochał swoją Jezzie do szaleństwa. Ukojenie między ich kolejnymi spotkaniami znajdował w ciężkiej muzyce, z którą chciał powiązać swoją zawodową karierę. Choć był introwertykiem to ludzie zawsze do niego lgnęli i był otoczony grupą znajomych, z którą spędzał więcej czasu niż w domu. Lecz, pomimo to, zawsze widział tylko Isabellę. A jednak los połączony z wątpliwościami dziewczyny, okrutnie z nich zakpił. „The Midsommar of 1989” przenosi nas do Szwecji w dwóch przestrzeniach czasowych - teraźniejszej, datowanej na 2005 rok oraz tej przeszłej, równie istotnej dla bohaterów, do 1989 roku. Szesnaście lat to naprawdę sporo w życiu człowieka, a jednak niektóre uczucia nie zmieniają się pomimo upływu czasu, czego dowodem jest ta historia. Historia, która uderza już na samym początku i chociażby z tego powodu kierowana jest jedynie do dorosłych czytelników. Książka porusza bowiem tematy dotyczące samobójstwa, a także żałoby, utraty dziecka, czy rozwodu, czym porusza do głębi, ale też nie jest przeznaczona dla każdego. To moje pierwsze spotkanie z piórem Autorki i jestem bardzo mile zaskoczona, bo pisze niezwykle emocjonalnie, z czułością i ciepłem, tkając opowieść, która na długo wyryje się w sercu każdego czytelnika. Fabuła naprzemiennie przenosi nas do świata dorosłych bohaterów i ich nastoletnich wersji, powoli odkrywając wszelkie wydarzenia, które doprowadziły do ich rozłąki i tym samym złamanych serc. To ponowne spotkanie, pełne uczuć, melancholii i skrytego żalu, jest idealnie dopasowane do relacji Noah i Jezzie, jednak nic nie jest w stanie przygotować czytelnika na pomysł Autorki, jeśli chodzi o ich wspólne losy. Pomysł, którym jestem tak samo zachwycona, jak i zdumiona, i który urzekł mnie jak mało który, udowadniając tym samym, że mamy do czynienia z opowieścią niezwykle życiową i realistyczną. Ta książka jest pełna bólu, straconych szans, rozgoryczenia kolejami losu, a jednak daje też nadzieję, bo przez tę ciemność, w której przyszło egzystować bohaterce przemykają promyki słońca. A w połączeniu z poetyckim wręcz piórem Autorki tworzy naprawdę wyjątkową powieść, którą warto poznać. Polecam!

31. Recenzja: Moja_niele , Grzejszczyk Magdalena

    " Byłam jak więdnący kwiat, który spolegliwie uległ nadchodzącej jesieni. Moje płatki powoli traciły kolory, opadały, a łodyga zwiotczała. Sennie oddawałam sie nocy. Jedyne, co po mnie pozostawało, to wciąż unoszący sie w powietrzu zapach znikającego życia. Nareszcie zasnęłam. Z ulga pożegnałam ten żywot..." " The Midsommar of 1989 " Ta opowieść jest nasycona emocjami i tajemnicami, które splatają losy Isabelli i Noaha w skomplikowany sposób.. Ich historia pełna jest wzlotów i upadków, związanych z traumą, rozłąką i poszukiwaniem prawdy.. Dialogi między bohaterami, opisy otoczenia oraz subtelne wskazówki zostają mistrzowsko splecione, tworząc wielowymiarową historię, która skłania do refleksji nad ludzkimi relacjami i siłą przebaczenia.. To prawdziwie poruszająca podróż przez emocjonalne labirynty bohaterów, której zakończenie pozostaje nieprzewidywalne aż do ostatnich stron.. Styl autorki emanuje subtelną siłą emocji, które są głęboko osadzone w psychice bohaterów.. Jej narracja jest misternie spleciona z wątkami tajemnicy i przebaczenia, co sprawia, że czytelnik jest wciągnięty w wir złożonych relacji między postaciami.. Bohaterowie, Isabella i Noah, są przedstawieni z wielowymiarowością, ukazując ich wewnętrzne konflikty i zmagania z przeszłością.. Ich emocje są autentyczne i głęboko poruszające, co sprawia, że czytelnik odnajduje się w ich historii, współczując im i przeżywając z nimi każdą chwilę.. Autorka zręcznie buduje napięcie i emocje, prowadząc czytelnika przez labirynt tajemnic, aż do zaskakującego finału, który pozostawia trwały ślad w sercu czytelnika.. Jej styl pisania jest pełen delikatności i głębokiego zrozumienia ludzkiej psychiki, co czyni tę opowieść niezapomnianą i poruszającą.. Ta opowieść jest jak misternie utkany dywan, gdzie każdy wątek i każde słowo mają swoje znaczenie i wpływ na całą historię.. Przeplatanie się bolesnych wspomnień z chwilami nadziei i pojednania sprawia, że czytelnik zostaje wciągnięty w wir emocji i tajemnic.. To niezwykła podróż przez ludzkie serca, pełna wewnętrznych konfliktów i nadziei na uzdrowienie.. Odkrywanie prawdy i zrozumienie przeszłości stają się kluczami do rozwiązania zagadek i odkrycia sensu ukrytych relacji między bohaterami.. " Nie widziałam już nic innego. Wszystko, co wydarzyło sie wcześniej, nagle skryło sie za mgłą, stało się przytłumione. Ból lekko sie we mnie tlił, ale nie panował już nad moim życiem. Dwa tygodnie,powtarzałam sobie w głowie. Tyle wystarczyło, by nareszcie zacząć leczyć swoje rany..." Isabelle, która w ostatnim roku przeszła przez wiele trudnych chwil.. Po stracie rodziców, poronieniu i rozwodzie, Isabella znalazła się w samotności, zmagając się z ogromnym bólem i cierpieniem.. Jej próba samobójcza była desperacką reakcją na całe to nieszczęście, które ją spotkało.. Dziewczyna postanawia wrócić do miejsca, gdzie kiedyś była szczęśliwa.. Decyduje się sprzedać mieszkanie i wyjeżdża do Szwecji, aby tam zamieszkać.. Isabella i Noah, którzy po latach rozłąki ponownie spotykają się w malowniczym miasteczku w Szwecji.. Ich relacja jest nacechowana tajemnicą i niewyjaśnionymi sprawami z przeszłości.. Powrót Isabelli do miejsca z dzieciństwa staje się punktem zwrotnym, gdzie konfrontuje się z traumą i próbuje odbudować swoje życie.. Noah, choć pomaga jej, to jednak skrywa własne tajemnice, które sięgają lat ich wspólnego dzieciństwa.. To opowieść o zmaganiach z przeszłością, odkrywaniu prawdy i próbie naprawienia relacji, której los brutalnie zakłócił.. Wątki przebaczenia, uzdrowienia oraz złożoność ludzkich związków stanowią istotę tej historii, która prowadzi czytelnika przez labirynt emocji i tajemnic..

32. Recenzja: zaczytanq.maya, Sikora Maja

    𝟰/𝟱⭐️ Historia, którą poskłada i złamie Wasze serca. Książka była bardzo specyficzna. Jej klimat był niepowtarzalny i wydaje mi się, że już nigdy nie przeczytam już takiej książki. Główni bohaterowie byli do siebie idealnie dobrani, pomimo, że czasem mnie irytowali. Fabuła była spójna, nie jakoś bardzo odkrywcza, ale to nie oto chodziło w tej pozycji. Lekturę polecam każdemu kto szuka książki, która mogłaby zostać jego bezpieczną przystanią i ostoją. Jednym z jej plusów są rówienież świetne nawiązania do piosenek szwedzkiego zespołu Ghost. Każdy tutaj znajdzie coś dla siebie. Ta historia jest niezwykła i serdecznie zachęcam was do zapoznania się z nią, pomimo jej lekkich wad. Nie będzie to odpowiednią książka dla osób bardzo łatwo wpadających w zastój. Nie dzieje się niej bardzo dużo i, w niektórych momentach bywa nudna. Bohaterowie czasem są irytujący i mam wrażenie, że niekiedy relacja Isabelli i Noah była zbyt przesłodzona. Poza tymi kilkoma aspektami, powieść jest niesamowita i zachęcam do przeczytania. KSIĄŻKA MA DŁUGĄ LISTĘ TW WIĘC PRZED PRZECZYTANIEM ZAECAM SIĘ Z NIĄ ZAPOZNAĆ!!! 

33. Recenzja: Mol_nad_molami, Czajkowska Sylwia

    ᴋᴏʙɪᴇᴛᴀ, ᴋᴛóʀᴀ ꜱᴛʀᴀᴄɪᴌᴀ ᴡꜱᴢʏꜱᴛᴋᴏ, ɪ ᴍężᴄᴢʏᴢɴᴀ, ᴋᴛóʀʏ ᴋɪᴇᴅʏś ᴄʜᴄɪᴀᴌ ᴊᴇᴊ ᴛᴏ ᴡꜱᴢʏꜱᴛᴋᴏ ᴅᴀć... _________ "𝓣𝓱𝓮 𝓜𝓲𝓭𝓼𝓸𝓶𝓶𝓪𝓻 𝓸𝓯 1989" 💜 Historia o ponadczasowej miłości, opowiadająca zarówno o wzlotach, jak i o upadkach w drodze do wspólnego celu... Czy głównym bohaterom uda się osiągnąć ten cel? Musicie przekonać się sami! 🤪 Wczoraj skończyłam czytać i powiem wam, że jestem POZYTYWNIE zaskoczona tym tytułem! Co prawda zakończenie zupełnie inne niż się spodziewałam, ale właśnie to chyba ono dodaje tej książce TEGO CZEGOŚ! 🫶 Piękna okładka, ciekawy opis i historia, która już od pierwszych stron chwyta za serducho... Ciekawe, dobrze poprowadzone i przede wszystkim pikantne dialogi pomiędzy głównymi bohaterami sprawiały, że podczas czytania wielokrotnie się uśmiechałam. #themidsommarof1989 to historia, w której autorka umieściła dwie płaszczyzny czasowe dzięki, którym mogliśmy lepiej poznać historię Isabelle i Noaha. Emilia J. Lee porusza trudną tematykę, jaką jest strata, żałoba czy chociażby depresja. 🥹 Robi to umiejętnie i obrazowo, jednocześnie zachowując smak i pełen profesjonalizm. Po przeczytaniu podziękowań umieszczonych na końcu książki wiem czemu, wyszło to tak naturalnie... 🥹 Książkę czyta się płynnie i przyjemnie. W pewnym momencie miałam tylko delikatnie problem z kolejnością wydarzeń pomiędzy tą dwójką (w teraźniejszości). Końcówka Bardzo dobra! Pomimo rozbieżności z tym, co oczekiwałam, a co dostałam, podobało mi się bardziej!

34. Recenzja: burgundowezycie, Staszak-Bacik Weronika

    „The Midsommar of 1989” autorstwa Emilii J. Lee to powieść pełna nostalgii i letniego uroku. Autorka opowiada nam w niej historię o dwóch osobach, które po latach rozłąki ponownie splatają swoje losy w niewielkim, malowniczym miasteczku na północy Szwecji. Isabella, kobieta dotknięta przez życie serią tragicznych wydarzeń, ucieka z miasta, by znaleźć ukojenie w miejscu, które niegdyś było jej oazą spokoju i szczęścia. Tym miejscem jest miasteczko, do którego jeździła każdego lata aż do 1989 roku, i które było świadkiem jej młodzieńczej miłości do Noah - chłopaka, który w tamtych czasach był jej bratnią duszą. Jednak miłość nie zawsze od początku się układa i rozstali się oni w gniewie, nie rozmawiając o tym, co naprawdę ich poróżniło. Teraz, po szesnastu latach, Isabella i Noah znowu się spotykają. Choć wiele się zmieniło, wciąż istnieje między nimi niegasnąca więź. Noah, który niegdyś chciał obdarować ją wszystkim, co najlepsze, teraz stara się pomóc jej odnaleźć spokój i rozpocząć nowy rozdział w życiu. Jednak jego nagłe zniknięcia i tajemnicze zachowanie budzą niepokój u Isabelli. Czy sekrety z 1989 roku, kiedy ich drogi po raz pierwszy się rozeszły, wciąż rzucają cień na teraźniejszość? Autorka kreśli przed nami obraz bolesnej podróży dwojga ludzi, którzy muszą zmierzyć się z przeszłością, by mieć szansę na dobrze zapowiadającą się wspólną przyszłość. Isabella, próbując poskładać swoje życie na nowo, konfrontuje się z dawnymi uczuciami i pytaniami, które pozostały bez odpowiedzi. Noah natomiast musi zmierzyć się z demonami, które wracają do niego z przeszłości, grożąc zniszczeniem wszystkiego, co jest dla niego ważne. To historia o miłości, stracie, żalu i próbie odnalezienia siebie w świecie pełnym bólu i niepewności. Autorka z niezwykłą wrażliwością opisuje te wewnętrzne zmagania bohaterów, ich walkę z przeszłością i dążenie do znalezienia wewnętrznego spokoju. Zrozumienie ich emocji i tego co doprowadziło do ich rozstania, ułatwiają nam przeplatane z teraźniejszością retrospekcje z 1989 roku, które dopełniają całą fabułę. „The Midsommar of 1989” to powieść, która z jednej strony otula letnim ciepłem, a z drugiej zmusza do zmierzenia się z najtrudniejszymi emocjami. To historia o drugich szansach, o sile miłości, ale także o tym, jak trudno jest czasem odnaleźć siebie po traumatycznych przeżyciach. Dla fanów literatury pełnej emocji, głębokich przemyśleń i pięknych opisów, ta książka będzie idealną lekturą.🩷

35. Recenzja: https://www.instagram.com/books.cat.tea/, Dagmara Łagan

    Dawniej potrafiłam roztrząsać przeszłość godzinami, analizować i wracać wspomnieniami do bolesnych chwil. I po co? Zakotwiczyłam swoje myśli w teraźniejszości, to ona stanowi mój fundament, choć nie ukrywam, że muszę planować, kontrolować, wyznaczać sobie cele — wtedy żyję bardziej komfortowo i świadomie. I ta książka między słowami, które przywołują ujmującą historię miłosną, opowiada o afirmacji chwili obecnej. Motywuje do oprószenia przebrzmiałych doświadczeń kurzem zapomnienia, do skoncentrowania się na aktualnej rzeczywistości, zanim okaże się, że przyszłości nie będzie. Bo takie to wszystko przewrotne - rozmyślamy o tym, co za nami i co finalnie nie ma już znaczenia, oraz o tym, co może być, a przecież nikt nam nie obiecał, że wszystko będzie trwać, zamiast doszukiwać się szczęścia właśnie w tym momencie. To piękna i refleksyjna historia, która utrwala się w pamięci. ❤️

36. Recenzja: Bookshelferka, Gawlik-Wrzeszcz Patrycja

    „The midsommar of 1989” Emilii J. Lee to bez wątpienia najpiękniejsza książka jaką przeczytałam w tym roku. Ciężko będzie ją przebić. Isabella po traumatycznych przeżyciach związanych z utratą bliskich, rozwodzie, próbie samobójczej i pobycie w szpitalu psychiatrycznym postanawia sprzedać mieszkanie i wyjechać do jedynego miejsca, gdzie ostatni raz czuła się naprawdę szczęśliwa - do Szwecji. Tam Jezzie spędzała każde wakacje aż do roku 1989, kiedy zmarła jej ciotka. Razem ze wspomnieniami o cioci i niewielkim, sielskim szwedzkim miasteczku Isabella pozostawiła największą miłość życia - Noah. Rozstała się z chłopakiem w złości, pozostawiając niewyjaśnione sprawy na szesnaście długich lat. W tym czasie wiele zmieniło się w ich życiu. Czy dawne uczucie jeszcze coś znaczy? Na to pytanie znajdziecie odpowiedź w „The midsommar of 1989”. Książka prawie w całości napisana jest z perspektywy Izabelli. Wspomnienia z roku ’89 przenikają przez rok 2005, czyli obecne czasy w powieści, przybliżając czytelnikowi pierwszą połowę życia głównej bohaterki - jej młodzieńczą, największą miłość, wakacje w niewielkim szwedzkim miasteczku, relacje z najbliższymi. Czytając „The midsommar of 1998” poczułam coś, czego od dawna mi brakowało w literaturze. To było jak zmierzenie się z własnymi lękami, ale też jak spotkanie z dawno utraconym przyjacielem. Wzruszyła mnie ta powieść niesamowicie, czytając ją dosłownie czułam jak przenoszę się do czasów, których nie znam i nie mogę pamiętać, ale też do roku 2005, który z kolei dla mnie był tym spokojnym, szczęśliwym i przełomowym. Ta książka dosłownie dotknęła mojej duszy, jest napisana w tak piękny, poetycki sposób, że z uwagą chłonęłam każde jej zdanie. Porusza wiele trudnych, życiowych tematów. Warto wspomnieć też o wizualnej stronie książki, która jest dopracowana pod każdym względem od okładki, którą stworzyła autorka, po wklejki w środku i delikatne grafiki w każdym rozdziale. Nie mogę nie wspomnieć o playliście, której słuchałam w trakcie czytania i która u mnie samej przywoływała wiele wspomnień z przeszłości. Nigdy wcześniej nie spotkałam się z tak dobrze dobraną do książki muzyką. Nasycona dobrą muzyką, inspirowana tekstami szwedzkiego zespołu Ghost, pełna pięknych cytatów i niekoloryzowanej rzeczywistości taka jest powieść „The midsommar of 1989” 

37. Recenzja: Tiktok, Ołów Maja

    ☆ Książka przedstawia historię Isabelle, która w ciągu ostatniego roku doświadczyła wiele traumatycznych przeżyć. Dziewczyna straciła rodziców w wypadku samochodowym, niedługo po tym poroniła, a na domiar złego rozwiodła się, przez co sama musiała poradzić sobie z żałobą. Isabella nie potrafiła poradzić sobie z tak ogromną stratą, dlatego próbowała popełnić samobójstwo. ☆ Dziewczyna po tych wszystkich okropnych wydarzeniach chce wrócić do miejsca gdzie czuła się szczęśliwa, dlatego sprzedaje mieszkanie i wyjeżdża do Szwecji aby tam się osiedlić. Po szesnastu latach wraca do miasteczka, gdzie wraz z rodzicami przyjeżdżała każdego lata, aż do roku 1989. Każde wakacje spędzał z nią Noah, jej chłopak i bratnia dusza. Jednak przewrotny los sprawił, że para rozstała się w gniewie, bez wyjaśnienia pewnych spraw. ☆ Po szesnastu latach los po raz kolejny stawia tę dwójkę na tej samej drodze. Noah oferuje dziewczynie swoją pomoc przy rozpoczęciu nowego rozdziału w jej życiu. Dziewczyna oczywiście przyjmuje jego pomoc i w ten oto sposób dawni kochankowie po raz kolejny mają szansę na naprawienie błędów przeszłości. ☆ Gdy po raz pierwszy ujrzałam okładkę tej książki od razu wiedziałam, że muszę ją mieć. Później gdy przeczytałam opis wiedziałam już, że pokocham tę historię. I nie zawiodłam się. Muszę powiedzieć, że książka jest przyjemna, ale również bardzo bardzo bolesna. Ta książka jest dopracowana w każdym najmniejszym szczególe. Zarówno okładka jak i treść jest cudowna. ☆ Co do treści to książka zmiotła mnie z planszy. Czytając ją można poczuć cudowny klimat dawnych lat, dzięki czemu czytelnik, chciałby przenieść się w to miejsce. Książka przywołuje wiele sprzecznych emocji. Daje nadzieję, wzrusza, łamie serce, budzi nostalgię, ale również bawi momentami. ☆ Podsumowując jestem zakochana w tej pozycji, mimo że zakończenie mnie zaskoczyło i złamało mi serce. Polecam każdemu kto pragnie poczuć chwilową nostalgię i cofnąć się w czasie do roku 1989.

38. Recenzja: zaczytana_julcia, Szeremeta Julia

    „the midsommar of 1989” to druga powieść emilii j. lee, którą ja miałam już okazję poznać przy okazji jej debiutu „zeus. królestwo oriona”. i jak zeus może nie był moim dużym zachwytem, tak „the midsommar of 1989” jest (i zdecydowanie wolę emilię z tej bardziej obyczajowej strony). jeśli szukacie lekkiej książki to zdecydowanie nie sięgajcie po „the midsommar of 1989”, bo ta książka taka na pewno nie jest. isabelle jest dorosłą kobietą, która niesie za sobą duży bagaż emocjonalny - w niedużym odstępie czasu straciła rodziców w wypadku samochodowym, straciła jeszcze nienarodzoną córeczkę, przeżyła próbę s@mobojczą i rozwód z mężem. aby odzyskać choć namiastkę szczęśliwego życia rusza do szwecji i rozpoczyna tam nowe życie w otoczeniu ludzi, których poznała tam za czasów swojej młodości. „the midsommar of 1989” jest piękną, ale i bolesną książką. jest mocno nostalgiczna, smutna, ale w tym wszystkim dająca nadzieję. jej klimat jest duszny - kiedy czytałam to z każdą kolejną przewróconą stroną czułam się jakbym była w pięknym, dusznym i mrocznym lesie, którego za nic nie chciałam opuścić. chwyćcie „the midsommar of 1989” i dajcie się porwać tej przepięknej i łamiącej serce historii, w której bezpowrotnie się zakochacie, a o zakończeniu, które was złamie nigdy nie zapomnicie. 4,75/5⭐

39. Recenzja: itsangeleo_book, Winter Zuzanna

    Ocena: 4/5 ⭐️ Isabella po traumatycznych przeżyciach i próbie samobójczej wyjeżdża do miejsca, które kojarzy się jej ze spokojem. To miasteczko, które odwiedzała z rodzicami do 1989 roku. Zawsze tam spotykała Noaha - jej bratnią duszę. Rozstali się w gniewie i nie wyjaśnili sobie wszystkich spraw. Po 16 latach rozłąki ich drogi się krzyżują, a uczucie odżywia. Książka mnie po prostu rozwaliła, a raczej zakończenie. Isabella mnie chwilami strasznie irytowała - zwłaszcza jej młodsza wersja. Podobało mi się, że było rozdziały z przeszłości, gdy Isabella była z Noahiem. Moim zdaniem rozstali się przez jej głupotę i dziecinne zachowanie. Kobieta jest krzywdzona przez los - śmierć rodziców, śmierć nienarodzonego dziecka, rozwód z mężem a na koniec próba samobójcza i pobyt w szpitalu psychiatrycznym. Książka nie należy do lekkich powieści. Mimo, że Isabella mnie denerwowała - na koniec też się zachowała jak dziecko - to książka mi się bardzo spodobała. Zdradzę Wam nawet, że poleciało kilka łez. Historia jest piękna - osobiście chciałabym przeżyć taką miłość. Ich uczucie nawet nie zgasło po 16 latach rozłąki. Próbowali żyć osobno, ale nie byli do końca szczęśliwi. A zakończenie. Zakończenie mnie po prostu rozwaliło. Cały czas i nim myślę. Polecam ❤️

40. Recenzja: madzia.w.ksiazkowymraju, Zalewska Magdalena

    Od samego początku, byłam pozytywnie nastawiona do tej lektury. Nastrój jaki stworzyła autorka jest wręcz magiczny, taki typowy fabularny "vintage". Nie dość, że książka jest wydana w pięknym stylu, który nawiązuje do lat 80tych i 90tych, to sam klimat tej pozycji oddaje ten czas w niesamowity sposób. "The Midsommar of 1989" to niezwykle uzależniająca, sentymentalna i nostalgiczna podróż nie tylko na kartkach powieści, ale we własne wspomnienia. To historia o trudnych doświadczeniach, odnalezieniu siły w sobie i odkryciu miłości w najmniej spodziewanym miejscu. Isabella i Noah to dwoje ludzi, którzy próbowali zawalczyć z przeszłością i dzięki temu chcieli odnaleźć drogę do szczęścia. Kiedy ich drogi na nowo się krzyżują, ich relacja przybiera na sile, a w tle pojawia się ciekawe napięcie połączone z nadzieją. Bardzo polubiłam postać Isabelli, jej postawę, kiedy po tragedii próbuje odnaleźć siebie na nowo. Zaangażowanie kobiety, tajemnice Noah, a wszystko dziejące się w małym miasteczku na północy Szwecji zostawiły trwały ślad w moim sercu. Powieść ma w sobie coś szczególnego, co sprawia, że nie można oderwać się od niej ani na sekundę. To jedna z najbardziej poruszających opowieści jakie było dane mi przeczytać. Emilia J. Lee przemyślała wszystko, od początku do końca. Autorka w mistrzowski sposób wykreowała całą fabułę, a jej styl, w jakim napisała powieść jest naprawdę lekki, ale jednocześnie idealnie oddający piękność dawnych czasów. Jeśli również jesteście młodymi duszami, które uważają, że urodziły się nie w tych czasach co trzeba, to ta pozycja sprawi, że będziecie myślały o tym jeszcze bardziej. Serdecznie polecam.

41. Recenzja: Matka czytająca, Zniszczoł Justyna

    Jest cała lista piosenek, które kojarzą się z wakacjami spędzanymi w młodości czy to na koloniach, u babci, czy z rodzicami nad morzem, a że moje młodzieńcze wspomnienia to lata 80’ i 90’ to książka Emilii J.Lee stała się swoistym flashbackiem tamtych czasów, a autorka dodała całą listę świetnych piosenek, do których warto wrócić. Główna bohaterka, Isabella spędza każde lato w Szwecji u ciotki, tu poznała swoją pierwszą i jak się okazuje największą miłość Noah. Chłopak czeka na nią każdego lata by tych kilka tygodni spędzić z ukochaną. Noah i Isabell są jak ogień i woda, jak czerń i biel, ona to anioł, on to demon, mimo tego, że tak bardzo się od siebie różnią, doskonale się rozumieją i tworzą naprawdę zgraną parę. Wydaje się, że nic nie może stanąć tej dwójce na drodze do szczęścia, bo łączy ich ogromna więź i potężne uczucie. Życie jednak pisze własny scenariusz i ta dwójka rozstaje się na lata, każde z nich podążyło własną drogą i próbowało zbudować swoje szczęście inaczej niż o tym marzyli. Isabella po traumatycznych przeżyciach, już jako dorosła kobieta z bagażem niełatwych doświadczeń, postanawia po latach wrócić do małej szwedzkiej miejscowości, w której kiedyś zaznała tyle miłości i szczęścia. Czy siła wspomnień, pomoże jej odnaleźć wewnętrzny spokój? Czy w wiosce nadal mieszka Noah i kim stał się przez te wszystkie lata? Czy los zawsze daje nam drugą szansę na zbudowanie własnego szczęścia? „The midsommar of 1989” złamało mi serce, a tego kompletnie się po tej książce nie spodziewałam. Najpierw z nostalgią czytałam o wakacjach spędzanych przez główną bohaterkę w latach 80’ i tak łatwo odnalazłam w niej siebie, potrafiłam się z nią utożsamić, potem wejście w dorosłość i trudne przeżycia, które nie są obce dorosłemu czytelnikowi i łatwo zrozumieć jej traumatyczne przeżycia, a na koniec kiedy wydaje się, że znalazła już spokój i zacznie żyć pełnią życia, autorka zafundowała taki zwrot akcji którego kompletnie się nie spodziewałam. To cudowna, mądra książka, o prawdziwej miłości, której nie złamie czas. To również opowieść o dawaniu drugiej szansy nie tylko tej drugiej połówce, ale również sobie. Piękna, inteligentna, wciągająca opowieść, która pozostaje w sercu i w głowie. Warto sięgnąć po nią szczególnie teraz, w okresie wakacyjnym. Ogromnie POLECAM!!

42. Recenzja: _home_with_books_, Wujek Roksana

    Czy jest to najpiękniejsza historia jaką czytałam? Tak. Czy stanie się ona jedną z moich ulubionych? Tak. "The midsommar of 1989" to chwytająca za serce książka. Isabella po wszystkim co jej się przytrafiło wyjeżdża z Polski do Szwecji. Wyjeżdżała tam jako nastolatka z rodzicami i uważa, że tylko tam zazna spokoju i szczęścia. Dziewczyna kupuje dom znajdujący się w lesie, który jest w kompletnej ruinie. Podczas ulewy wraca do domu rowerem, a obok niej zatrzymuje się auto.. Kto się przy niej zatrzymał? Jeśli chcecie się dowiedzieć to koniecznie przeczytajcie "The midsommar of 1989" ❤️. Ta historia naprawdę wzruszyła moje serce i przeczytałam ją w jeden dzień. Czytało mi się ją szybko i bardzo przyjemnie. Historia Isabell i Noaha była po prostu tak cudowna, że wręcz nie da się tego opisać 🥹❤️. Wywołała u mnie tyle emocji, że to aż szok. Bardzo podobało mi się to jak fajnie te rozdziały są podzielone 🫶. Chcę też dodać, że okładka tej książki idealnie oddaje jej Vibe. No i wklejka, początki rozdziałów oraz rysunek na samym początku - po prostu ta książka jest cała prześlicznie wydana 🫶❤️. Koniec tej książki roztrzaskał mnie na kawałki i muszę przyznać, że nie takiego zakończenia się spodziewałam 🥹❤️. Jeśli chcecie wyciskacz łez to idealna książka dla was 💕.

43. Recenzja: bokstagrambyzuza, Kawalec Zuzanna

     𝐓𝐇𝐄 𝐌𝐈𝐃𝐒𝐎𝐌𝐌𝐀𝐑 𝐎𝐅 1989 - 𝐄𝐦𝐢𝐥𝐢𝐚 𝐉. 𝐋𝐞𝐞 ★★★★ 4/5 Po przeczytaniu opisu wiedziałam, że będzie to coś dla mnie. I nie myliłam się. Upewniłam się jeszcze bardziej po pierwszych stronach książki. Jeden z lepszych romansów jaki ostatnio czytałam! Jezzie po traumatycznych wydarzeniach wraca do spokojnego miasteczka w Szwecji. Mieszka tam jej bratnia dusza - Noah, z którym rozstała się w kłótni, bez wyjaśnienia sobie pewnej sytuacji. Czy po szesnastu latach rozłąki los znowu postawi ich sobie na drodze? Czy otrzymają od życia drugą szansę? Akcja "𝐓𝐡𝐞 𝐌𝐢𝐝𝐬𝐨𝐦𝐦𝐚𝐫 𝐨𝐟 1989" dzieje się w 1989 roku oraz w 2005 roku. Książkę mamy podzieloną na dwie części. Rozdziały są na przemian z jednego i drugiego roku, co spodobało mi się. Historia Jezzie i Noah bardzo przypadła mi do gustu! Podczas czytania wzruszyłam się parę razy. Zakończenie ogromnie mnie zaskoczyło. Duży plot twist. Pod sam koniec wspomnę jeszcze o wydaniu tego cudeńka. Śliczna okładka oddająca klimat książki, rozpoczęcia rozdziałów łączące się w całość, przepiękna wklejka i obrazek na początku. Jestem zachwycona! Wydaniem i treścią! "𝐓𝐡𝐞 𝐌𝐢𝐝𝐬𝐨𝐦𝐦𝐚𝐫 𝐨𝐟 1989" to klimatyczna, przepiękna historia o miłości, o ratowaniu siebie i o drugiej szansie. Polecam dla osób, które uwielbiają dobre romanse!

44. Recenzja: lonley.books , Nietubyć Julia

    Znacie taki moment kiedy zaczynacie książkę z niby niepozorną okładką, a w rzeczywistości złamie wam serce? Właśnie tak zaczęłam swoją przygodę z 𝐓𝐡𝐞 𝐦𝐢𝐝𝐬𝐨𝐦𝐦𝐚𝐫 𝐨𝐟 𝟏𝟗𝟖𝟗 czyli historią po której nie bedziecie mogli odłożyć ją na półkę i od tak o niej zapomnieć. Praktycznie od prologu ta pozycja sprawiała ,że praktycznie ciągle chciało mi się płakać. Z twórczością autorki zapoznałam się w zeszłym roku czytając jej debiut czyli 𝐙𝐞𝐮𝐬𝐚, który był naprawdę fajny i przyjemny. Natomiast nie zostawiła po sobie takiego śladu jak ta historia. Emilia napisała ją naprawdę cudownym stylem, wspaniale wykreowała postacie. Historia ta sprawi, że zaczniecie jeszcze lepiej postrzegać samego siebie. Bardzo cenna i wzruszająca opowieść z którą spędziłam fajnie czas.

45. Recenzja: angels_book_, Czuba Julia

    „Kiedyś nie zostanie po nas nawet ślad, ale teraz zróbmy wszystko, co w naszej mocy, żeby chociaż w swoich wspomnieniach żyć pełnią życia." 4,5/5⭐  Miałam wysokie oczekiwania. Bardzo wysokie. Z początku przeczytałam opis, który mnie przekonał do książki dosadnie mocno i podwyższył oczekiwania. „Kobieta, która straciła wszystko, i mężczyzna, który kiedyś chciał jej to wszystko dać.", „Historia o przepięknej, ponadczasowej miłości - o odnajdywaniu i ratowaniu siebie, o cierpieniu i drugich szansach." Po tych dwóch zdaniach wiedziałam, że pokocham tę książkę. Zacznę może od postaci, czy zdołałam się przywiązać? I tak, i nie. Jednocześnie chciałabym do nich wrócić i na nowo przeżyć te historie, ale też i jestem obojętna. O wiele bardziej przywiązałam się do akcji, która działa się w 1989 roku, niż w 2005. Za mało dla mnie było wydarzeń opisanych w drugim roku. Zakończenie. Wow, po prostu wow. (Może być teraz spoiler co do zakończenia!!) Szczerze, myślałam, że będzie odwrotnie, że mu się uda na czas, tak jak w zwyczaju książek bywa. Ten koniec historii sprawia, że czytelnik bardziej przeżywa książkę, niż gdyby miało się zakończyć szczęśliwie. Dlatego ja zawsze będę team smutne zakończenia, o wiele więcej emocji się odczuwa. Pojawił się pewien plot twist odnośnie Noah, i nie powiem, zaskoczyłam się. Nie pasuje mi bardzo to, że dowiedzieliśmy się mało z tego, co się działo u bohatera przez 16 lat. Myślę, że z całego serca mogę polecić tę książkę. Naprawdę jest warta przeczytania🤍

46. Recenzja: zaczytana_zochaa , Głąb Zofia

    Przychodzą do was z recenzją książki która jest zupełnie przeciwstawieniem książek które w głównej mierze czytam. Wiesz od samego początku na The Midsommar byłam nastawiona bardzo pozytywnie, po samym opisie bardzo spodobał mi się vibe książki i bardzo nie mogłam się doczekać kiedy będę mogła ją przeczytać. Za czytanie wzięłam się od razu tylko kiedy książka mi przyszła ponieważ chciałam jak najszybciej zatopić się w historii Isabelli. Muszę przyznać że tak jak przeczuwałam książka odbiega od zupełnie typowych książek których czytam, i jest ogromnym przeciwieństwem wszystkich typowych historii i możemy tutaj to zauważyć gołym okiem. The Midsommar of 1989 nie jest to zwykła historia. Przez bardzo długi czas możemy poznawać główną bohaterkę, która ma ze sobą wiele przeżyć i stara się zacząć całe swoje życie od nowa i wraca do kraju w którym czuła się jak w domu kropka a czuła się tam jak w domu przez jedną osobę którą z wielkim bólem zostawiła. Przez cały czas możemy poznawać wrażliwość głównej bohaterki i jej zacne plany na życie. Po jakimś czasie spotyka jednak osoby która wywróciła jej całe życie do góry nogami i robi to ponownie. Całą książkę czytałam naprawdę z wielkim zainteresowaniem i momentami czułam się jakby stała tuż obok bohaterów i przeżywała razem z nimi ich historię. Autorka bardzo przemyślała całą książkę i jest ona momentami bardzo wzruszająca a także pouczająca. Osobiście po przeczytaniu książki ja sama nie potrafią się uspokoić przez najbliższą godzinę ponieważ nigdy w życiu nie spodziewałbym się takiego zwrotu akcji który nastał na końcu i który bardzo mną wzburzył. Jednak cała historia jest bardzo pouczająca i pokazująca że nie warto jej zatrzymywać się w danym miejscu za danymi przeżyciami tylko trzeba gonić za marzeniami i spełniać je w każdej chwili ponieważ nigdy nie wiemy kiedy będzie za późno. Styl pisania autorki jest naprawdę niesamowity, muszę przyznać że strasznie szybko mi się czytało I na pewno mogę powiedzieć że autorka nie używa zbyt wielu niezbędnych opisów i stara się aby wszystko było zwięźle i na temat. Ja sama nie mam się do czego przyczepić i mogę uznać że znalazłam moją kolejną comfort książkę przy której czuję się jakbym była w domu.

47. Recenzja: ciekawie_czytam , Marek Magdalena

    🥀Moja opinia: Ta książka była przepiękna! I nie mówię już tylko o okładce i grafice, które też są cudowne ale o wnętrzu książki. Każda strona wypełniona jest uczuciami bohaterów. Opowieść jest pisana cudownie lekko, pełna jest przemyśleń i trafnych refleksji na temat życia i miłości. Główna bohaterka mnie zachwyciła i klimat dawnej Szkocji urzekł mnie już totalnie 🥹. Cała historia może wydawać się nie skomplikowana ale gdy czytamy książkę mierzymy się z demonami głównych bohaterów z ich problemami i ukrytymi uczuciami o których nie chcą rozmawiać. Płynęłam przez tą książkę i zakończenie totalnie mnie zmiotło z planszy. Wiecie jest to książka po której będziecie potrzebowali chwili ciszy i zapatrzenia w jeden punkt z pytaniem: Jak to się stało? Książka jest naprawdę dobra i polecam wam ją z całego serca! Dużo bym oddała by jeszcze raz zatopić się w tej historii 🫠❤🩹

48. Recenzja: r00saliax, Sowińska Katarzyna

    Wczoraj skończyłam czytać książkę „The midsommar od 1989” zajęło mi to 2 dni. Nie jest to pierwsza książka autorki, którą przeczytałam, ponieważ również czytałam „Zeus. Królestwo Oriona” i tamta książka również była świetna i naprawdę bardzo ją polecam. Wracając do książki, o której jest ta recenzja. Podobało mi się to, że świat „teraźniejszy” (czyli gdy Isabella miała 33 lata, 2005 rok) i przeszły (czyli wtedy gdy Isabella miała 16 lat i była w związku z Noah, 1989 rok). Już we wstępie dowiemy się sporo na temat teraźniejszego życia kobiety, czyli: śmierć jej rodziców, strata dziecka oraz rozwód. Gdy Isabella przeprowadza się do Szwecji najpierw zatrzymuje się u swojej starej znajomej Cristiny, oraz zaczęła szukać tam domu. W remontach pomaga jej Noah, jej były chłopak. 

49. Recenzja: Amandaasays.blogspot.com, Amanda Truskolawska

    THE MIDSOMMAR OF 1989 to niezwykle sentymentalna podróż do malowniczej miejscowości na północy Szwecji, do której ucieka Isabella. Po tym, jak zawalił się jej świat, to miasteczko wydaje się być jedynym miejscem, w którym jeszcze może być kiedykolwiek szczęśliwa. Na jej drodze znowu pojawia się też Noah - jej dawna miłość, która skończyła się nagle i w gniewie. Ale czy dane im będzie zacząć od nowa? Przyznam, że ta książka ma dosyć powolną akcję i jest przesiąknięta szwedzkim, nieco ponurym i leśnym klimatem, ale jest to jej zaleta. Ponadto, podobał mi się pomysł na historię i poprowadzenie jej przy wykorzystaniu dwóch linii czasowych - teraźniejszej i szesnaście lat wcześniej. Dzięki temu mogliśmy lepiej poznać przeszłość bohaterów i zrozumieć ich postępowanie. Autorka dawkowała nam emocje i stopniowo zapoznawała z tym, w jaki sposób drogi Jezzie i Noah'a się rozeszły. Podobała mi się też kreacja postaci i to, że Emilia J. Lee nikogo nie upiększała - przedstawiła ich jako impulsywnych nastolatków, decydujących pod wpływem emocji, a później już dojrzałych i doświadczonych przez życie dorosłych ludzi, w których sercach nadal była gdzieś ta iskierka młodości. Autorka wykorzystała tutaj motyw drugiej szansy i podobało mi się to, w jakim kierunku to wszystko poszło. Nie był to przewidywalny scenariusz, ale właśnie dlatego tak bardzo mi się spodobał. Był emocjonalny, nostalgiczny, wzruszający, a jednocześnie nagły i zaskakujący. Podsumowując, bardzo podobała mi się ta historia i zdecydowanie sięgnę po inne tytuły autorki, a Wam serdecznie polecam tę powieść. Jeśli poszukujecie historii pełnej uczuć i sentymentów, prowadzonej w niespiesznej akcji, o pierwszej miłości wśród szwedzkich krajobrazów - to "The Midsommar of 1989" będzie dla Was idealne.

50. Recenzja: czytane.przezemnie, Chudzik Julia

    🎻🎻🎻 Naprawdę dawno nie czytałam tak dobrej młodzieżówki. Przecudownie wykreowani bohaterowie i spokojny oraz uroczy klimat szweckiej wioski ciągle wprawiał mnie w zachwyt podczas czytania. Książka opowiada o Isabelli, która po szesnastu latach wraca do wioski, którą odwiedzała, gdy była nastolatką i w której zostawiła swoją nastoletnią miłość. Kobieta jest po naprawdę traumatycznych przejściach i kupując tam dom, ma nadzieję odnaleźć wreszcie, długo wyczekiwany spokój. Książka jest podzielowa na dwie ramy czasowe, które się podczas czytania przwijają. Pierwsza z nich dzieje się w teraźniejszości, natomiast druga opowiada wydarzenia, gdy główna bohaterka miała siedemnaście lat i odwiedzała wioskę wraz z rodzicami. Jestem naprawdę zachwycona opisem jej nastoletniego związku z Noahem, ponieważ jest on opisany w cudowny i czuły sposób, w niczym nie podobny do tych popularnych w młodzieżówkach. Ogromny urok również dodaje książce wieś, w której odbywa się akcja. Ten wyczuwalny spokój i nostalgia jest poprostu nie do opisania. SPOJLER! Bardzo również mi się podobało to, że książka nie ma na koniec happy endu. Może to dziwnie zabrzmieć, ale lubię smutne i łamiące serca zakończenia 😅 Podsumowując: powieść naprawdę mi się podobała, zdecydownie wyróżnia się na tle popularnych teraz młodzieżowek. Bardzo mocno polecam! Moja ocena: 8,5/10 ⭐

51. Recenzja: readwithmonika, Ogierman Monika

    „Każdy, kto żył, kiedyś stanie się jedynie zdjęciem, które potem odejdzie w zapomnienie”.

 Na pewno w zapomnienie nie nie odejdzie „The midsommar of 1989”, czyli książka, przez którą mam potężny chaos w głowie.
Dlaczego?
 Bo była tak bardzo, ale to bardzo dobra. To książka, która zafundowała mi piekło, niebo i czyściec.
 Ta przepiękna okładka skrywa w sobie historię, która Was poruszy i zabierze jakąś cząstkę Was.
 Isabella w Polsce traci wszystko — rodziców, dziecko, męża, a to wszystko kończy się nieudaną próbą samobójczą. Kobieta chce jednak stanąć na nogi i wie, że możliwe to będzie tylko w jednym miejscu — w małym miasteczku na północy Szwecji.
 Isabella wraca tam po szesnastu latach i chociaż od dawna nie jest już tamtą dziewczyną, uczucia z młodzieńczych lat powracają.
 Dostajemy tutaj dwie linie czasowe: pierwszą jest teraźniejszość, która toczy się w 2005 roku, jak i przeszłość z 1989. To właśnie tam poznajemy Noah, pierwszą miłość naszej bohaterki, która odcisnęła na niej spory ślad.
Jezzie i Noah to para, która spotykała się tylko na wakacjach, kiedy to dziewczyna wraz z rodzicami przyjeżdżała do Szwecji, ale to nie ograniczało ich uczucia.
 W teraźniejszości nasi kochankowie ponownie się spotykają i może w końcu dostaną swoją szansę na szczęśliwe zakończenie?
 Zacznę od tego, że nigdy nie byłam w Szwecji, ale podczas czytania czułam się tak, jakbym tam była — autorka oddała klimat tego miejsca, co dodatkowo oddziaływało na moją wyobraźnię. 
Nie jestem w stanie powiedzieć, która oś czasu podobała mi się bardziej, bo obie złamały mnie w podobny sposób. Obie zapewniły mi całą paletę uczuć i wciągnęły mnie w świat bohaterów.
 Isabelle to kobieta, która obecnie nie ma nic. Straciła wszystko i przede wszystkim — samą siebie. Dzisiaj toczy walkę o to, by zacząć żyć normalnie. Małymi kroczkami powraca do świata żywych i przez całą książkę jej kibicujemy.
 Noah to taka trochę zagadka, bo chociaż jest go sporo, to głównie widzimy go oczami Isabelle. Wytatuowany chłopak, lubiący cięższe brzmienia, który gotowy jest poświęcić wszystko, by jego Jezzie była już z nim na zawsze. Dorosły Noah nie zmienił się za bardzo i można powiedzieć, że uczucia, które między nimi były nigdy nie wygasły.
 „The midsommar od 1989” jest moim odkryciem i mam ochotę wciskać tę pozycję wszystkim dookoła. To nie jest zwykła książka i każdy, kto ją przeczyta, na pewno się ze mną zgodzi.
 Muszę powiedzieć, że rzadko po lekturze czytam słowa od autora i podziękowania, ale tutaj to zrobiłam i to wszystko nabrało dla mnie większego sensu.