Szkarłatny arystokrata

Recenzje książki: Szkarłatny arystokrata (3)

1. Recenzja: Mustelshie , Czyż Marzena

   Ocena: 4,5/⭐⭐⭐⭐⭐ Narracja prowadzona w trzeciej osobie początkowo nie do końca przypadła mi do gustu, jednak muszę przyznać, że w kontekście tej konkretnej historii, takie rozwiązanie narracyjne wydaje się wzmacniać aurę tajemniczości i dystansu, co ostatecznie oceniam jako pozytywny aspekt. Osadzenie akcji w dziewiętnastowiecznej Anglii zostało mistrzowsko podkreślone przez styl pisania autorki. Jej język, momentami celowo archaiczny, doskonale oddaje ducha epoki. Podobnie dialogi bohaterów, unikające współczesnych kolokwializmów i zwrotów, przyczyniają się do budowania autentycznego klimatu tamtych czasów i pozwalają w pełni zanurzyć się w realiach przedstawionej historii. Muszę przyznać, że już sama okładka „Szkarłatnego arystokraty” jest piękna i idealnie wpasowująca się w klimat książki, utrzymując ją w mrocznej tematyce, przyciągającej wzrok, sugerując nam zawartość pełną tajemnic. Książka potrafi zainteresować już od pierwszych stron, gdzie na początku poznajemy historie narodzin głównego bohatera aż do czasów, kiedy on dorasta. Autorka zręcznie buduje napięcie, stopniowo odkrywając kolejne warstwy intrygi. Akcja toczy się w tempie, które pozwala na dokładne poznanie bohaterów i ich motywacji, jednocześnie nie pozwalając na nudę. W tej historii postacie różnią się od innych książek, które miałam okazję już przeczytać. Zarówno Cercelia, jak i Dragon mają ciężkie charaktery, co można zauważyć już na samym początku. Kobieta chodzi własnymi ścieżkami, ma cięty język, przebiera się za mężczyznę, a mężczyzna to niepoprawny rozpustnik i szelma, uwielbiający cielesność. Namiętność jaka między nimi występuje również jest wciągająca aż nie chce przestawać się czytać tej książki. Styl pisania jest barwny i plastyczny, z dbałością o detale, które ożywiają opisywane miejsca i wydarzenia. Język jest bogaty, ale jednocześnie przystępny, co sprawia, że książkę czyta się przyjemnie. Dodam, że dawno nie czytałam tak dobrego romantasy, więc jeśli uwielbiacie ten klimat w książkach to będzie to pozycja idealna dla Was.

2. Recenzja: kronikiweroniki, Mocek Weronika

   Po „Szkarłatnym arystokracie” moje zdanie uległo zmianie. Klimat wiktoriańskiej Anglii totalnie mnie oczarował, autorce kłaniam się w pas i proszę o więcej takich historii! Patrząc na fakt, że jest to debiut, jest lepiej niż zakładałam. Jeśli miałabym do czegoś porównać historię, będzie to połączenie dramaturgii i humoru Bridgertonów, dworskiego klimatu ze światem magii oraz wyrazistymi głównymi bohaterami ze wzruszającą wkładką. Od samego początku zostałam wręcz zaatakowana emocjonalnie, poznajemy dzieciństwo Dragana, głównego bohatera książki. Jest on przyszłym księciem, przeżywającym bardzo, naprawdę koszmarne dzieciństwo. Nie są to opisy dla wrażliwych, zalecam w tej kwestii ostrożność. Przez krótką chwilę jest nam dane poznać go za dzieciaka. Przydomek Hollow jest zatem trafny ale ma również podszyte smutkiem znaczenie. Zaznajamiamy się z jego magiczną stroną, o której nie chce za dużo zdradzać - musicie się przekonać sami 😌 Kolejne strony przenoszą nas kolejno do dorosłego etapu życia i to tutaj zostaje umieszczona akcja. Po krótce - Dragan wyrasta na pewnego siebie dwudziestosiedmiolatka, diabelnie przystojnego księcia. Ma kobiet na pęczki, jest wolnym duchem. Nie w smak mu ustatkowanie się. Wyznaje zasadę „najpierw przyjemności, potem obowiązki”. Na jego drodze, niczym huragan, zjawia się Cerelia - mieszanka wybuchowa, która od samego początku wnosi zamęt do względnie spokojnego życia Dragana. Młoda od razu intryguje naszego księcia, jej niewyparzony język i mówienie bez najmniejszego filtra moralności sprawia, że między bohaterami czuć iskry. Dziewczyna prowokuje wręcz mężczyznę pod pretekstem zdobycia doświadczenia i doskonale jej to wychodzi! Wiemy czym takie pomysły się kończą, prawda? „-Wiesz, na czym polega nasza tragedia? - zapytała cicho. - Moja na tym, że najwyraźniej idiotycznie cię kocham, a twoja, że nie potrafisz kochać. I właśnie dlatego w chwili, w której wypowiemy nasze przysięgi, spadnie na nas przekleństwo. Będziemy nieszczęśliwi, Hollow.” W praktycznie jeden wieczór pochłonęłam większość książki, plusem jest ciekawy język autorki, sprawnie operuje słownictwem z tamtej epoki; jest dworsko i wyniośle (z małymi wyjątkami dworskiej ale łaciny😜). Bardzo pobudza wyobraźnię i pozwala zaznajomić się z klimatem. Książka trafia w moje gusta czytelnicze swoim specyficznym humorem. Dialogi bohaterów czy też ich droczenie się były przekomiczne! Nie każdemu ten typ humoru może podejść, ale „takie były czasy wtedy”. 😆 Żeby była też jasność, nie gloryfikuję toksyczności relacji tej dwójki, ale też uważam, że zabieg ten był konieczny, aby pewne wątki istotne w książce zostały podbite i nacechowane emocjonalnie - żeby to wybrzmiało tak, jak powinno. Ponieważ drodzy czytelnicy, nie jesteście gotowi na to, co nadchodzi kiedy uczucia wchodzą w grę - i ta książka jest tego idealnym przykładem. Nie byłabym sobą, jeśli nie napisałabym nic o tym, co interesuje mój drogi klub fikcyjnych żon, mianowicie - czy jest spicy? Jest! Kojarzycie scenę w powozie z Bridgertonów? Tak? Do tego kilka innych smaczków i mamy romanstasy (prawie) perfekcyjne. Nie powiem dlaczego prawie, musicie to odkryć sami.

3. Recenzja: ank_1985_czyta, Kopczyk Anna

   Zaskoczy Was ta książka. Zdecydowanie coś dla fanek romansów, które nie pogardzą odrobiną magii i przede wszystkim w dużej ilości dobrym humorem. To co mnie najbardziej w tej książce zaskoczyło to fakt, że jest to debiut! Przyznaję, że jeden z lepszych jakie czytałam, bo szczerze Wam powiem, że w życiu bym nie powiedziała , że to debiut. Książka niczym nie zdradza faktu, że jest to debiutancka powieść. Swoboda z jaką autorka snuje tą opowieść, jak idealnie zachowuje proporcje, jak naturalnie prezentują się napisane przez nią dialogi z całą pewnością nie są to częste zjawiska w pierwszej książce. Anglia. Arystokratyczna rodzina. Książę Dragan Islay od urodzenia był naznaczony tragedią, która zdarzyła się przy porodzie. Jego matka umarła w czasie porodu, a ojciec znienawidził za to dziecko. Nie on jeden, bo całe królestwo postrzegało młodego księcia jako winowajcę wszelkich tragedii jakie dotykały okolice. Historia dzieciństwa Dragana łamie czytelnikowi serce, nie ma możliwości, żeby kogoś pozostawiła obojętnym. Dragan jednak dorósł, jego życie na trochę lepsze odmieniło się przy pomocy wuja. Książę wyrósł na przystojnego, trochę mrocznego mężczyznę, który nie zamierzał się ustatkować i chętnie korzystał z uroków życia kawalerskiego. Oczywiście do czasu, kiedy poznał pewną bardzo pyskatą istotę- Cerelię. Świetnie czyta się tą książkę. Dialogi genialne! Byłam pod ogromnym wrażeniem wspomnianej swobody i naturalności w rozmowach Cerelii i Dragana. Cała historia jest poza tym od początku świetnie przemyślana i atrakcyjnie opisana. Podoba mi się obszerny wstęp, dzięki któremu poznajemy dzieciństwo Dragana. Autorka dopieściła elementy ważne w tej książce, dzięki czemu czytelnik może poczuć całym sercem tą historię. Z dużym zainteresowaniem śledziłam losy Cerelii i Dragana, zaintrygowana elementami magii. Autorka stworzyła fascynujący, zagadkowy klimat i ja jestem pewna, że będę sięgała po jej kolejne książki. Ode mnie 9/10 Polecam, bo to pozycja warta uwagi! Debiut wyjątkowy