Ogniste na zawsze

Recenzje książki: Ogniste na zawsze (32)

1. Recenzja: Lalka1, Surowska Sylwia

   Do trylogii Ognista podchodziłam z dystansem i dość długo się na nią nie mogłam zdecydować. Po pierwsze miała różne opinie, po drugie dwa pierwsze tomu są dość grubaśne bo ponad 500 stron. Często się zawiodłam na takich rozbudowanych historiach a tu dodatkowo kolejne tomy to kontynuacja losów głównych bohaterów. Trzeci tom to już tylko 350 stronic gdzie dostajemy niejako podsumowanie historii. Czy było warto przeczytać tom zwiedzający trylogie? Adeline podjęła decyzję, że ma dość skomplikowanej relacji z Jonathanem. Zmęczona tymi wszystkimi wydarzeniami, jakie się rozegrały wybiera Timona, mężczyznę, który wzbudził w niej jakieś uczucia. Mija 10 lat i z pozoru wydaje się, że wszystko się układa jak najlepiej. Ma świetną pracę, wkrótce wychodzi za mąż za Timona i wydaje się, że jest szczęśliwa. Ale to tylko pozory. Relacja między nią a jej narzeczonym to tylko układ, efekt błędów w przeszłości i związane ręce jednym momentem, a właściwie jeden podpis, który zaważył na jej życiu. Kiedy w jej życiu pojawia się ponownie Jonathan, początkowo nic nie wskazuje na to, że oboje będą chcieli jednego. Jednak życie bywa przewrotne i znowu rzuci im kłody pod nogi. Jonathan nigdy nie zapomniał o Adeline. Gdy pozwolił jej odejść chciałby była szczęśliwa. Skończył prawo i pracuje z ojcem. Kiedy pojawia się w życiu Adeline szybko okazuje się, że kobieta nie jest szczęśliwa. Ukrywa tajemnice nie tylko przed nim ale i przyjaciółmi. Jednak Mężczyzna nie podaje się, odkrywa powoli to, co skrywa przed światem Adeline. Jednak na drodze do szczęścia stoi Timon i jego rodzina oraz choroba Del. Czy tych dwoje ma szanse na szczęście? Każdy tom miał swoją niejako część, która różniła ja od tej drugiej. Pierwszy to szaleństwo dwójki nastolatków, którzy pogubili się w życiu. Wkraczają w dorosłość z bagażem doświadczeń, które nie sprawiają, że ich życie jest proste. Tom drugi to zupełnie inny obrót wydarzeń, bardziej szalony i nieprzewidywalny. Mimo że lepszy niż tom pierwszy to jednak mniej emocjonalny. Za to tom trzeci to jedna wielka huśtawka emocji. Bohaterowie dojrzeli, stali się bardziej spokojni i, mimo że ich paczka przetrwała niejedną wichurę. Przyjaciele dla Adeline są opoka i skałą. To od nich czerpie siłę, są dla niej rodziną z wyboru. Ma żal do siebie, że w pewnym momencie sięgnęła dna, nie zaufała przyjaciołom. Teraz ponosi konsekwencje swoich wyborów. Kiedy widzi światełko w tunelu życie znowu zaśmieje się w twarz. Znowu zwątpi w siebie, znowu się podda ale tym razem ma przy boku Jonathana i całą bandę. Tym razem odkrywa przed nimi swoje wnętrze. Dużą przemianę widać w Jonathanie. Spoważniał, zmężniał i wie czego w życiu chce. Gdzieś tam tli się w nim ten zły chłopiec ale teraz konsekwentnie postanawia zdobyć na nowo Adeline. Chce ja oszyskać ale życie nie ułatwia mu tego. Najpierw choroba Del, potem traci siostrę a na sam koneic gdy los daje mu szansę na to "na zawsze" autorka zaserwowała nam takie zakończenie. Kocham historię, które wzbudzają w nas emocje, ale uwielbiam także szczęśliwe zakończenia. Gdy po burzy wychodzi słońce a bohaterowie w końcu są szczęśliwi. Ciekawi zakończenia? Gotowi na potok łez i masę wzruszeń? Chcecie poznać jak zakończyła się historia Adeline i Jonathana? To zapraszam do lektury trylogii

2. Recenzja: zaczytana-ola.blogspot.com/, Aleksandra Dziura

   Adeline ma wspaniałą pracę, którą lubi, pieniądze i narzeczone. Jednak to jest tylko transakcja na pokaz i nie jest to prawdziwe. Nie ma tu żadnej miłości a jedynie wdzięczność za uratowanie. Adeline ma przyjaciół, którzy chyba nie do końca też wiedzą co jest grane ale mimo to trwają przy niej bo to jak rodzina. Dziewczyna odcieła się od przeszłości i próbuje zacząć od nowa. Jednak jeden z przyjaciół Mason ma dość i delikatnie próbuje na nowo wprowadzić postać od której ona się odcieła. Jonathan nigdy nie zapomniał jednak zgodnie z życzeniem usunął się w cień. Teraz przy nadażającej się okazji chce sprawdzić czy uda mu się wrócić i w końcu zaznać szczęścia z kobietą jego życia. Sytuacja, która jest totalnie absurdalna bo Adeline planuje ślub, a mimo to poddaje się przeszłości i praktycznie codziennie widuje się z Jonathnem, który nie odpuszcza. Całe to zamieszanie z zamążpójściem ukrywa się jakiś układ, który został zawarty miedzy dziewczyną, a Timonem aktualnym narzeczonym. Nie specjalnie widać, żeby któreś z narzeczonych było szczęśliwe w tym związku. Jednak żadne nie ma odwagi by to zakończyć. W między czasie okazuje się, że dziewczyna jest poważnie chora i to nie jej facet ją wspiera, a właśnie Jonathan. Zdecydowanie zachęcił mnie opis tej książki jednak nie byłam pewna czy się w niej odnajdę bo to 3 część serii. Na szczęście mimo kilku braków informacyjnych nie miałam z tym problemu więc z pełną ciekawością przeczytałam całość. Brakowało mi jednak wytłumaczenia co się stało, że Adeline chciała odciąć się od Jonathana. Chyba będę musiała dorwać się do tej serii od 1 części by zaspokoić swoją ciekawość. Na początku ksiązki pojawiają się zagadki, których rozwiązanie znajdziemy dużo dalej. Zupełnym zaskoczeniem dla mnie było zakończenie. Nie tego się spodziewałam ale było to coś co nie często można spotkać w zakończeniu. Okładka jest dość mroczna i tajemnicza ale przyciągająca. Powieść podzielona jest na rozdziały różnych długości. Czasem pojawiają się zbędne opisy, które zdecydowanie omijałam ale nie było ich zbyt dużo. Czyta się ją płynnie i na pewno z ciekawością. Polecam dla 16+!

3. Recenzja: Mirosława Dudko Oaza Recenzji, Dudko Mirosława

   „Gdy życie daje ci szansę, to ją bierz. Nieważne, na jakich zasadach … Bo żyjesz tu i teraz.” Sięgając po powieść „Na zawsze” nie wiedziałam, że jest to trzecia część trylogii „Ogniste”, ale mimo to nie zawahałam się, by poznać zwieńczenie tej trylogii. To nie przeszkodziło mi w poznawaniu tej części historii, a dziejące się w niej wydarzenia wynagrodziły mi ten niedostatek i upewniły w tym, że chciałabym poznać wcześniejsze tomy, by mieć obraz całej historii, co z pewnością zrobię w przyszłości. Adeline Dowell 10 lat temu zamknęła za sobą pewien etap swego życia, który wiązał się z jej pierwszą, wielką miłością i osobą Jonathana Stonera. Od tamtej pory nie mają ze sobą kontaktu, ona nie interesuje się jego życiem, ani też nie chce o nim słyszeć. Dziś jest kobietą pewną siebie, ma pracę, która ją satysfakcjonuje, odnosi sukces i właśnie awansowała na stanowisko asset manager w firmie MRT Commercial International Development prowadzonej przez jej obecnego narzeczonego i wiceprezesa firmy Timona Meyera-Rolts. Między nimi istnieje relacja dziwna, gdyż na pozór, dla ludzi z zewnątrz, są szczęśliwą parą, ale tak naprawdę nic ich nie łączy. Timonowi głównie zależy na dobrym wizerunku firmy i rodziny Meyerów-Rolts, a ona mimo tego tkwi w tym związku. Jeszcze bardziej skon likowanie robi się, gdy ponownie przeszłość puka do jej drzwi, gdy zjawia się Jonathan. Okazuje się, że po tylu latach jego uczucie nie wygasło, a ona już wie, że on był tym ogniwem, którego jej brakowało przez te wszystkie lata. Oboje zdają sobie sprawę, że minęło sponsor czasu, a teraz oboje są w innym życiowym miejscu, ale wzajemne przyciąganie jest silniejsze od tego, co ich ogranicza. Obecnie są dorosłymi ludźmi, ale nadal trwają te same przyjaźnie, a dawna miłość nadal jest żywa. Pani Vanila ma styl pisania, który wciąga z każdą stroną, dlatego miałam poczucie, że znam tę opowieść od początku. Na podstawie tego, o czym opowiada ta część, wynika, że pierwsze dwa tomy dotyczyły nastoletnich lat bohaterów, które miały miejsce ponad 10 lat temu. Trochę przeszkadzało mi to, że używa ona wobec dorosłych mężczyzn określenia „chłopak” lub „chłopiec”, co raczej pasuje do nastolatków. Książkę przeczytałam dosyć szybko i z zapartym tchem śledziłam losy bohaterów, mając nadzieję na jakieś fajne zakończenie, które będzie ukoronowaniem całej serii. I to jest ten moment, który mnie zawiódł, gdyż nie wszystko potoczyło się tak jak się spodziewałam. Z reguły nikt nie lubi przewidywalnego toku wydarzeń. W tej powieści niektórych z nich można było się spodziewać, ale całkowicie zaskoczyło mnie zakończenie, za co autorce nie będę wdzięczna. Nie będę oczywiście zdradzała szczegółów, bo to musi każdy sam doświadczyć i sprawdzić swoją reakcję, ale ja jestem na NIE. Poza tym całość bardzo mi się spodobała, polubiłam bohaterów, zarówno tych głównych, jak i drugoplanowych, które mają znaczące role w tej historii. Wiele się dzieje, czasami zaskakujących sytuacji, podkreślając, że w życiu bywa tak, że odwlekamy jakieś decyzje, podejmujemy wybory, które niepotrzebnie komplikują nam życie, wówczas bywa, że na niektóre sprawy jest już za późno. 

4. Recenzja: books._.with._.am, Wojtasik Maria

   Ta książka mnie po prostu zniszczyła. Rzadko płacze ma książkach a na tej wręcz ryczałam. Adelaine nie ma łatwego życia, życie ciągle rzuca jej kłody pod nogi. Ale ma cudownych przyjaciół, którzy są dla niej rodziną i Jonathana, który zrobiłby totalnie wszystko dla niej. Jonathan pomimo 10 lat, w ciągu których się nie widzieli, wciąż kocha Adelaine. Wciąż jest dla niego ważna. To historia o prawdziwej miłości, ale bez szczęśliwego zakończenia. To historia o rodzinie jaką są przyjaciele.

5. Recenzja: mucha_w_ksiazkach, Mucha Joanna

   Bardziej lubicie dylogię czy trylogię? Jonathan Stoner był dla Adeline Dowell kimś więcej niż jej pierwszą miłością. Był kimś, kto ją uratował, dzięki komu odnalazła siebie ― a taką siłę może mieć tylko prawdziwe uczucie. Nathan okazał się boleśnie prawdziwy, jednak dziesięć lat temu zniknął z jej świata. Od tamtego czasu nie mieli ze sobą kontaktu. Del nie interesowała się życiem Jonathana i nie starała się niczego o nim dowiedzieć. Adeline odcięła się od przeszłości i żyje teraz życiem, jakiego zawsze chciała. Odnosi sukcesy, ma satysfakcjonującą pracę i pieniądze. Poznała odpowiedniego chłopaka. I tylko od czasu do czasu w jej sercu pojawia się to dziwne, nieprzyjemne uczucie pustki. Jakby... Jakby czegoś lub kogoś jej brakowało. Kogoś, kto wyłoniłby się nagle z niebytu po wielu długich latach i ożywiłby to, co wydaje się martwe... Nie znam dwóch poprzednich części, nie wiem jak wyglądały dokładnie losy bohaterów. Pomimo tego, książkę czytało mi się dobrze. Były nawiązania do przeszłości, ale niektóre wątki były dla mnie zagadką. Mogę jedynie gdybać, co wydarzyło się w przeszłości. Nie poczułam tej historii, bo nie znam jej. Jednak uważam, że autorka w zgrabny sposób zamknęła trylogię. Największym zaskoczeniem było dla mnie zakończenie. Nie tego oczekiwałam, nie tego spodziewałam się. Epilog był dla mnie momentem, w którym poczułam sympatię do głównych bohaterów. Zrozumiałam jak ogromnym uczuciem darzyli się przez te wszystkie lata. To, co przez większość książki było dla mnie zbyt słodkie i męczące. Autorka pokazała, że czasem marnujemy lata na chowanie dumy i urazy, kiedy moglibyśmy przeżywać piękne chwile.

6. Recenzja: Darkness_queen_99 , Żuk Iwona

   Mimo że nie czytałam pierwszego tomu tej serii, to kolejne bardzo mi się podobają. Tak jak byłam bardzo pozytywnie nastawiona po przeczytaniu drugiej części “Trylogii Ognistej”, również i tym razem się nie rozczarowałam. Bardzo podoba mi się swoboda pisania autorki, widać w tej książce lekkość. Fabuła wręcz płynie, takie odczucie miałam, czytając. Porywa i zasysa, napędzana przez zwroty akcji. Całość jest bardzo przyjemna w odbiorze, spokojnie można zatracić się z nią w zimowy wieczór. Wszystko jest przedstawione w przystępny sposób, bez zbędnej zabawy językiem. Prosto i konkretnie, za to cenię sobie Vanilę! Zdecydowanie stałam się jej fanką i nie mogę się doczekać następnych powieści. Dalsze losy Adeline i Jonathana są pełne zawirowań. Minęło dziesięć lat, od kiedy Nathan z dnia na dzień zniknął z życia Del. Był miłością jej życia, boleśnie prawdziwą częścią codzienności. A potem zniknął i nie odezwał się ani słowem. Tak, jakby w ogóle nie istniał. Jakby nigdy go tu nie było. Zaistniałą sytuacją zmusiła Adeline Dowell do rozpoczęcia nowego etapu, etapu bez Jonathana. Kobieta odcięła się całkowicie od myślenia o ukochanym i nie starała się w żaden sposób szukać kontaktu. Tak to wyglądało przez ostatnie dziesięć lat. Del odcięła się od dawnego życia i zaczęła robić to, co chciała, to o czym zawsze marzyła. Wszystko się układało, kobieta zaczęła odnosić w życiu sukcesy. Dowell ma pracę, która daje jej wiele satysfakcji i sprawia, że kobiecie, aż chce się pracować. Nie może również narzekać na zarobki, bo na brak pieniędzy na pewno nie narzeka. Na jej drodze pojawił się mężczyzna, który dałby jej wszystko, czego tylko by chciała. Sytuacja życiowa Del jest bliska perfekcji, jednak czasami kobieta ma wrażenie, że czegoś tu brakuje. Bywają momenty, w których w jej sercu pojawia się dziwna i bardzo niekomfortowa pustka. Jakby w tym idealnym życiu, czegoś brakowało. Czegoś albo kogoś. Tylko, czy osoba, za którą tak tęskni w ogóle mogłaby znowu znaleźć się w jej życiu? Czy wyszłoby to na dobre? Vanila potrafi pisać, potrafi tworzyć powieści, które chce się czytać. Takie, dla których odkłada się wszystko inne. I właśnie dlatego myślę, że śmiało możecie sięgać po jej książki.

7. Recenzja: @zaczytana_optymistka, Binkowska Aneta

   Mocne zakończenie trylogii. Takie, którego się nie spodziewaliście... totalnie się nie spodziewaliście... Jesteście na tak czy nie? 🙈 . . Kiedy zaczęłam pierwszy tom ognistej trylogii byłam zauroczona. Totalnie przepadłam. W końcu był tam mój ulubiony wątek hate-love... drugi tom wypadł słabiej. Jakoś nie było nam że sobą po drodze, a trzeci🤯 Moja głowa eksplodowała... Nie dość, że Jonathan zdobył moje serduszko (jak zawsze męska postać książki 😅) to widziałam u niego dojrzałą przemianę... zrobił się inny. W końcu minęło dziesięć lat, ale... urok osobisty mu został. Hihi 🤭 Natomiast Adeline nadal mocno mnie denerwowała. Tym razem inaczej na nią spojrzałam (dojrzalszym okiem), ale i tak jej niektóre decyzje czy poczyniania... mogłam sobie tylko głośno wzdychać 😂 . . Adeline i Nathan w przeszłości obiecali sobie, że będą ze sobą w nieskończoność. Nathan powiedział, że na zawsze to za mało, że on ją będzie kochał w nieskończoność... niestety ich drogi się rozeszły, aby po latach stanąć naprzeciw siebie i znów się zakochać... ale tak naprawdę oni nigdy nie przestali się kochać. Ciągle myśleli o sobie... każdego dnia... Ich miłość była piękna, chociaż trudna. Nie było tak kolorowo jak w bajkach czy filmach. Relacja była wystawiona na próbę... chłopak wykazał się tutaj naprawdę dużą determinacją. I podziwiam go za to! . Prócz tej dwójki, która odgrywała główną rolę poznajemy dalsze perypetie ich przyjaciół, których również obdarzyłam sympatią. Bo... któż by nie chciał mieć takiej szalonej paczki, która zrobi dla niego wszystko? . . Uważam, że zakończenie trylogii było dojrzałe. Nie wiem dlaczego autorka tak postanowiła zakończyć, ale... z jednej strony mam swoje podejrzenia:) jestem zaskoczona i długo będzie mi to leżało w sercu... A chyba o to chodziło prawda? :) . Polecam! Bo warto! Bo zakochacie się tak jak ja!;) Bo polubicie Nathaniela🤭💜

8. Recenzja: Wybieram Kulturę, Jędrasiewicz Karina

   Przyszła pora na pożegnanie z trylogią “Ognistą”. Skończyłam niedawno trzeci tom “Ogniste na zawsze”, które totalnie złamało mi serce. Na wstępie muszę powiedzieć, że czuję się jak po skończeniu dobrego, długiego serialu, do którego się przywiązałam. Będzie mi brakować bohaterów z tej serii i tego charakterystycznego klimatu z Virginia Beach. Mija 10 lat, a pewne rzeczy się nie zmieniają. Nasi bohaterowie dorastają, a stara miłość nie rdzewieje. Jonathan i Adeline ponownie się spotykają. Jonathan jako poważny prawnik, a Del jako agentka nieruchomości z planowanym niebawem ślubem. Po 10 latach uczucie między dwojgiem bohaterów nie zanikło. Jonathan pomimo upływu czasu postanawia podjąć próbę walki o dziewczynę. Trylogia “Ognista” w piękny sposób pokazuje miłość, o której każdy z nas marzy. Pokazuje również, że rodzina nie jest tam gdzie dom. Jest tam gdzie są twoi ludzie. Dla Adeline jej rodziną byli jej przyjaciele, którzy (tak jak Jonathan) rzucili by się za nią w ogień. Vanila w piękny sposób opisuje miłość ale też i przyjaźń. Dodatkowo mamy sporo życiowych elementów w książce od choroby po stratę. W trakcie tych trzech książek składających się na serię ognistą, widzimy jak bohaterowie się zmieniają, dorastają, zmieniają swój światopogląd. Podoba mi się to jak Vanila stworzyła dialogi. Mamy tam sporo pięknych, życiowych cytatów. Kocham autorkę za te właśnie cytaty, nawiązania do literatury i muzyki. Sposób w jaki wykreowała postacie jest fantastyczny. Kiedy byłam młodsza, fenomenem w literaturze młodzieżowej (przynajmniej w moim środowisku), był zmierzch, Seria Szeptem czy np. Gwiazd naszych wina. Myślę, że młodym ludziom, którzy czytali powyższe pozycje z pewnością spodoba się to co stworzyła Monika. Ba! Jestem pewna, że będziecie przy tych książkach płakać. Na zakończenie muszę pochwalić oprawę wizualną książek. Mamy przepiękne kolory, świetnie dobrane tytuły do historii i piękne słowa na wstępach. Z nieskrywaną ciekawością i niecierpliwością czekam na następne dzieła autorki!

9. Recenzja: reading.after.dark, Lipińska Klaudia

   Q: Co aktualnie czytacie? Współpraca reklamowa: "Ogniste na zawsze" Vanila Dziesięć lat temu Jonathan zniknął z życia Adeline. Kobieta przez ten czas nie starała się o nim niczego dowiedzieć. Teraz stali się dorosłymi ludźmi, którzy mają całkowicie inne priorytety niż za życia nastolatków. Adeline odcięła się od przeszłości i żyje teraz życiem, jakiego zawsze chciała. Odnosi sukcesy, ma satysfakcjonującą pracę, pieniądze oraz poznała odpowiedniego chłopaka. Jednak od czasami pojawia się w niej pustka, tak jakby czegoś lub kogoś jej brakowało. Co się wydarzy? Jak zakończy się historia Jonathana i Adeline? Jest to finałowy tom trylogii która zawładnęła moim serduszkiem już od pierwszej części. Od samego początku książka wywołała we mnie lawinę emocji. Uśmiechałam się, smuciłam, wkurzałam oraz płakałam, zdecydowanie emocjonalny rollercoaster. Autorka cudownie opisała każdą emocję, wszystko przeżywałam wraz z bohaterami. A przez lekkie oraz przyjemne pióro, książkę przeczytałam w zawrotnym tempie. Przed czytaniem spotkałam się z cytatami czy fragmentami, przez co mniej więcej spodziewałam się co może na mnie czekać, jednak nie sądziłam że od samego początku historia przyniesie mi smutek i ból. Ten tom zdecydowanie różni się od poprzednich, ponieważ bohaterowie są dużo dojrzalsi oraz zachowują się inaczej czyli dojrzalej. Adeline, w tym tomie jest dzielna, odważna, kochana i na pierwszym miejscu stawia dobro innych niż swoje. Mimo iż życie jej nie rozpieszczało to myślała najpierw o innych, co jest bardzo kochane. Jonathan, stał się dojrzałym mężczyzna, który już nie jest tak inpulsywny jak wcześniej, teraz podchodzi do wszystkiego z głową. Uwielbiam w nim to jak na każdym kroku starał się pokazać Adeline że jest dla niego ważna. Relacja tej dwójki stała się nareszcie zdrowa. Starali się o wszystkim rozmawiać oraz nie uciekali od problemów tylko razem je rozwiązywali. Również bardzo mi się podobało to jak autorka świetnie opisała przyjaźń pomiędzy dawną paczką znajomych. Ich kłótnie, rozmowy, wsparcie wszystko było cudownie przedstawione. Zdecydowanie jest to bolesne i zarazem szczęśliwe zakończenie całej trylogii Ognistej. Napewno nie raz będę wracać do historii Adeline oraz Jonathana. A jeżeli wy jeszcze nie znacie tej historii to jak najbardziej polecam Wam się z nią zapoznać, mogę obiecać że przeżyjecie emocjonalny rollercoaster. Moja ocena 9,5/10⭐

10. Recenzja: agakempaoff, Kempa Agnieszka

    Nie mogę uwierzyć, że to już koniec historii Jonathana Stonera i Adeline Dowell. Dotrwaliśmy do końca, ale za to jakiego końca! Ta historia skrywa coś, czego za żadne skarby świata byśmy się nie spodziewali. To nie tylko słodko-gorzka relacja dwójki bohaterów, którzy choć są stworzeni dla siebie, tak poznali się w nieodpowiednim miejscu i czasie. Czy po latach uda im się odnaleźć siebie i wygrać z przeciwnościami losu? Na to pytanie nie mogę Wam odpowiedzieć, ale uwierzcie na słowo - warto zagłębić się w tę serię. Czy po dziesięciu latach rozłąki, los sprawi, że się spotkają? Owszem. Czy będzie to romans roku? Prawdopodobnie. Czy na koniec spełni się ich największe marzenie bycia razem? To już pozostanie zagadką. Książka, jak każda z tej serii angażuje nas od pierwszej strony, wręcz nie sposób się od niej oderwać, śledząc poczynania bohaterów, kibicując im, roniąc łzy, śmiejąc się i wściekając na niesprawiedliwość świata. To opowieść o sile walki, nie tylko z problemami codzienności, ale też z przeszłością, dbaniem o teraźniejszość i nadzieją na lepszą przyszłość. To również historia pokazująca jak zmiana i praca nad sobą jest bardzo ważna by wieść lepsze, szczęśliwsze życie, oraz jak empatia względem drugiej osoby jest potrzebna w życiu każdego człowieka. Ta seria zdecydowanie pokazała mi, że dom i rodzina to nie tylko miejsce gdzie żyjemy, ale to ludzie którymi się otaczamy i wybieramy ich nie z przypadku. Bo to właśnie ta rodzina będzie nam kibicować, wspierać - nawet w najgorszych decyzjach, które podejmiemy, ale też zrobi wszystko by nam pomóc, nie patrząc na konsekwencje, w momencie gdy owej pomocy będziemy potrzebowali.

11. Recenzja: Ksiazkizsercem, Sokołowska Zuzanna

    Czy wykorzystalibyście szansę na powrót do miłości swojego życia, gdybyście spotkali ją po 10 latach? Historia Adeline i Jonathana wydaje się, że się zakończyła. Już więcej nie będzie ich razem. Od ostatnich wydarzeń z poprzedniej książki mija 10 lat. Każdy jest już dorosły, ma swoje życie. Ale czy każdy jest szczęśliwy? Ta historia już od pierwszych stron sprawiła, że się uśmiechałam, smuciłam, płakałam. Strasznie przykro było mi z powodu sytuacji w jakiej znalazła się Adeline. Johnatana już nie ma, ale czy na pewno nie pojawi się już w życiu Adeline? W tym ostatnim tomie tyle się dzieje ... W jednym momencie byłam mocno przerażona co spotka Adeline. I jednej osoby tak mocno nienawidzę, zresztą już od drugiej części wzbudzała ta postać we mnie złe emocje 😄 Szczerze nie spodziewałam się, że autorka wpędzi mnie w takiego doła tworząc takie przeciwności losu. Jak kocham tą historię tak ciężko było mi się pogodzić z tak wieloma rzeczami. Serce bolało mnie i krwawiło dosłownie w niektórych momentach. W pewnym momencie książki miałam wrażenie jakbym wróciła do poprzednich tomów, tak jakbym razem z bohaterami cofnęła się te 10 lat wcześniej. Książka pokazuje też trudną walkę z przeciwnościami losu i chorobą. Wylałam tyle łez przy tej książce, tak bardzo kibicowałam przez wszystkie trzy części Adeline i Johnatanowi. @vanilla_watt musiała oczywiście zaskoczyć nie raz, ani nie dwa, a kilka, jeśli nie kilkanaście razy. Czuję się rozbita po tej książce i naszła mnie taka myśl: Nieważne jak długo będziesz czekać, czasem wszystko może się rozpaść w każdej chwili w drobny mak. Jest mi przykro, że to już koniec tej historii, że już moja przygoda z nią się zakończyła. Jeszcze dzisiaj przed dokańczaniem tej recenzji płakałam nad wydarzeniami z tej książki. Myślę, że na długo pozostanie ona w mojej głowie i w moim sercu. Z pewnością co jakiś czas będę wracać też do tej historii. 

12. Recenzja: Clonii.books, Szarek Katarzyna

    “𝐍𝐢𝐞𝐬𝐤𝐨𝐧́𝐜𝐳𝐨𝐧́𝐨𝐬́𝐜́... - 𝐰𝐲𝐝𝐮𝐬𝐢𝐈 𝐜𝐢𝐜𝐡𝐨 𝐳 𝐬𝐢𝐞𝐛𝐢𝐞. - 𝐁𝐨 𝐧𝐚 𝐳𝐚𝐰𝐬𝐳𝐞 𝐭𝐨 𝐝𝐥𝐚 𝐦𝐧𝐢𝐞 𝐳𝐚 𝐤𝐫𝐨́𝐭𝐤𝐨. 𝐈 𝐭𝐨 𝐬𝐢𝐞̨ 𝐧𝐢𝐠𝐝𝐲 𝐧𝐢𝐞 𝐳𝐦𝐢𝐞𝐧𝐢, 𝐃𝐞𝐥.“ ⭐⭐⭐⭐⭐/5 𝐓𝐫𝐲𝐥𝐨𝐠𝐢𝐚 𝐎𝐠𝐧𝐢𝐬𝐭𝐚 to historia, która pochłonęła mnie już kilka lat temu. Od tamtego momentu często o niej myślałam, a właśnie teraz skończyłam czytać jej finałowy tom na papierze. Chyba nie muszę mówić jak bardzo uwielbiam fabułę w tej książce, to jak bohaterowie się zmieniają i zachowują. Każdy z nich jest inny, żaden nie jest podobny. Adeline Dowell to dziewczyna z trudnym życiem i jeszcze trudniejszą przeszłością. Jest ona dla mnie bardzo ważną bohaterką i taką, do której przywiązałam się tutaj najbardziej. Pełna charyzmy i życzliwości mimo tego wszystkiego. Del zawsze była dla wszystkich a często nikt, oprócz niego, nie był dla niej. Przez te trzy części miałam do niej mieszane uczucia, jednak pozostało na tym, że bardzo ją lubię. Tak samo bardzo polubiłam Jonathana. Totalnie go uwielbiam i to jaki jest. To, że wszystko co robi, co na początku może wydawać się złe, wychodzi dobre. Robi wszystko dla niej i jest gdy tego potrzebuje. Przez trzy tomy można zauważyć jak bardzo Nathan się zmienia, jak dojrzewa i pozwala sobie na dobre uczucia. A to co już najbardziej i niezmiennie pokochałam to emocje opisane tutaj i będę to powtarzać każdemu. Vanila przepięknie opisała tutaj smutek i ból, czy nawet samo szczęście. Odkąd pamiętam jest to rzecz która najbardziej mnie w 𝐭𝐫𝐲𝐥𝐨𝐠𝐢𝐢 𝐎𝐠𝐧𝐢𝐬𝐭𝐞𝐣 urzeka. Bardzo podoba mi się to jak ta książka pokazuje przyjaźń. Cała grupa przyjaciół sprawia wrażenie bardzo zżytej i szczęśliwej ze sobą. Uwielbiam to jak są też pokazywane kłótnie między nimi i sprzeczki, mimo że zawsze, jak z prawdziwymi przyjaciółmi, wszystko kończy się to dobrze. 𝐎𝐠𝐧𝐢𝐬𝐭𝐞 𝐧𝐚 𝐳𝐚𝐰𝐬𝐳𝐞 to historia która pokazuje, że miłość może przynieść i cierpienie i szczęście. Jest to historia którą będę pamiętać na lata, historia którą już pamiętam przez lata. Na pewno jeszcze nie raz do niej wrócę. Do Adeline do Jonathana i do Virginia beach.

13. Recenzja: studyjulkaaa, Szatkowska Julia

    historię Adeline i Jonathana pokochałam już podczas czytania pierwszego tomu, to była jedna z tych opowieści, która wciąga do swojego świata od pierwszych stron i chcę się cały czas tylko więcej. przez każdy z tomów brnie się niesamowicie szybko, lecz autorka @ zapewnia nam niesamowity rollercoaster emocji podczas czytania. dwie pierwsze części były pokręcone, pełne kolejnych plot twistów i tajemnic, lecz to właśnie trzecia część po prostu rozjechała moją psychikę. po fragmentach od patronek czy samej autorki byłam trochę przygotowana na to co zastanę w trzeciej części, lecz nie spodziewałam się, że już od pierwszych stron łzy będą lecieć ze mnie ciurkiem. ta część zdecydowanie różni się od dwóch poprzednich, ale nadal pozostaje tak samo dobra i tak samo wciągająca, a styl pisania Vanilki, nadal świetny i przyjemny mimo tego bólu:)))) książka pokazuje niesamowitą siłe przyjaźni, miłości, ale i walki o siebie i o to co dla człowieka najważniejsze, pokazuje siłę wybaczania i to jak piękne relacje mogą powstać zupełnie przypadkiem. cudownie było wrócić do paczki moich ulubionych przyjaciół z Virginia Beach, ikonicznego Masona, Jonathana, który nadal miał siłę walczyć o Del i nigdy nie chciał się poddać. jego postać została napisana w naprawdę świetny sposób, i szczerze mogę przyznać, że to jeden z moich ulubionych męskich bohaterów z książek. imponował mi swoim oddaniem, wiernością, wyrozumieniem i tym, że potrafił okazać wsparcie w wielu trudnych sytuacjach. postać Adelinie była moim zdaniem pokazana idealnie, bo mogliśmy zauważyć, że w jej życiu nie zawsze wszystko układało się po jej myśli i było świetnie, były też gorsze czasy, z którymi nie zawsze idzie sobie poradzić. ciężko mi się żegnać z postaciami, z którymi przez ten niecały rok wydawania całej serii ogromnie się zżyłam, jeszcze przez na pewno długi czas o nich nie zapomnę i będę do nich wracać, "zawsze" i w "nieskończoność"

14. Recenzja: Bookish.soul , Kryś Paulina

    Poznając wszystkie tomy, mogłam zauważyć jak bardzo zmienili się bohaterowie. Stali się dojrzali. Mimo to, w każdym z nich pozostała cząstka dziecka. Wrócili po dziesięciu latach, bez osoby, która miała być na zawsze… Adeline starała się zapomnieć o swojej dawnej miłości i próbowała pokazać, że jej obecne życie ją uszczęśliwia. Jednak tak naprawdę brakowało jej Jonathana. Mężczyzna tak naprawdę nigdy jej nie zostawił. Zawsze był blisko niej. Bohater zawsze pokazywał ile znaczy dla niego Adeline. On też cierpiał, dziesięć lat rozłąki nigdy nie zmniejszyło jego uczuć do dziewczyny. Zawsze o niej pamiętał, zawsze była w jego pamięci… Ta książka wywołała we mnie tyle emocji, że aż ciężko mi to opisać. Radość, szczęście i smutek. Jeśli jesteście gotowi na emocjonalny Rollercoaster, to zdecydowanie sięgnijcie po tę książkę. 4/5

15. Recenzja: poetycka.dusza, Smykla Justyna

    ∞/5 ⭐️ „To, że kogoś straciliśmy, nie oznacza, że nie możemy go mieć w sercu.” „Choćby cały świat zabraniał mi tej miłości, to i tak bym zrobiła wszystko, aby do niego wrócić. Nawet z samego środka piekła czy nieba. Obojętnie, gdzie bym trafiła.” Dziesięć lat. Tyle czasu minęło od ich ostatniej wymiany zdań i spojrzeń w oczy. Od tamtej pory Jonathan i Adeline nie mają ze sobą żadnego kontaktu. Dziewczyna postanowiła odciąć się od przeszłości i iść na przód. Teraz osiąga sukcesy, ma dobrze płatną pracę i odpowiedniego chłopaka. I tylko od czasu do czasu w jej sercu pojawia się to dziwne uczucie pustki. Jakby dalej jej czegoś brakowało pomimo tego, że tak naprawdę ma wszystko, o czym kiedyś marzyła. Teraz musi sobie zadać pytanie; Czym właśnie jest dla niej jej wszystko? Niekiedy w nasze ręce trafia książka, która nie wiadomo, w którym momencie kompletnie zawłaszcza nasze serce. Może aby je naprawić i uleczyć, a może tylko po to, aby je rozbić na milion kawałków. Paradoksalnie 𝐎𝐠𝐧𝐢𝐬𝐭𝐞 𝐧𝐚 𝐳𝐚𝐰𝐬𝐳𝐞 stało się moim ukojeniem, mimo rozkruszonego serca i pustki, którą po sobie zostawiło. Ogromnie tęskniłam za tą historią i tylko wyczekiwałam momentu, aż w końcu będę mogła ją ponownie poznać na nowo. 𝐀𝐝𝐞𝐥𝐢𝐧𝐞 w tej części była niesamowicie dzielna. Tutaj przytoczę cytat, który idealnie ją opisuje „[...] Adeline Dowell trudno jest zniszczyć. Pokonać można, ale zniszczyć? Nigdy...” Pomimo bólu i problemów jakie nosiła na swoich barkach i tak zawsze starała się nie myśleć tylko o sobie, a o drugiej osobie. Życie rzucało jej kłody pod nogi za każdym możliwym razem, ale pokonywała je sama, czy z pomocą innych i starała się nie tracić nadziei. Z wiekiem stała się inna, lecz wciąż została w niej cząstka Del, którą trzeba było tylko trochę rozpalić. 𝐉𝐨𝐧𝐚𝐭𝐡𝐚𝐧 to bohater, który na samo wspomnienie wywołuje we mnie masę emocji. Zmienił się. Stał się dojrzałym mężczyzną, który już nie reagował na wszystko tak impulsywnie tylko starał się do tego podchodzić z głową. Rozpływałam jak na każdym kroku starał się pokazywać Del jak bardzo jest dla niego ważna. Wbrew losu, który śmiał się mu w twarz był zawzięty i dążył do swojego celu. Przysięgam, że chciałabym go przytulić, bo nie zasłużył na to. Oboje nie zasłużyli na to jak potraktowało ich życie. Jednak to uwielbiam w tej historii. Czasami nie musi być szczęśliwie, żeby było pięknie, a niektóre rzeczy po prostu nie zależą od nas. Ich relacja była przepiękna, w końcu zdrowa. Starali się ze sobą o wszystkim rozmawiać, a nie odchodzić bez tłumaczeń. Mimo, że czasami już brakowało sił i nadziei na to, że w końcu los się do nich uśmiechnie to nie poddawali się. Oczywiście były wzloty i upadki, ale zawsze było między nimi pełno miłości, szacunku i zrozumienia wobec siebie. To jest ta relacja, którą chce się choć raz w życiu przeżyć. Chociażby to jedno lato... Ciężkie chwile to nieodłączna część tej historii, ale nie martwcie się, były również te dobre, gdzie nie mogłam przestać się uśmiechać czy śmiać. Mason dalej jest tym słoneczkiem, co w tym tomie jest bardzo potrzebne. Kocham to jak na przestrzeni lat rozwinęła się relacja przyjaciół z Virginia Beach. Pomimo tego, że niektórzy stali się już nieco innymi osobami to dalej trzymali się razem. Byli swoją rodziną na dobre i na złe. Nawet pisząc tę recenzję uroniłam kilka łez, ponieważ trudno mi się pogodzić z tym, że to już koniec. Po przejściu z nimi całej drogi pełnej zawirowań, dobrych i złych chwil, czuję niesamowitą pustkę. 𝐓𝐫𝐲𝐥𝐨𝐠𝐢𝐚 𝐨𝐠𝐧𝐢𝐬𝐭𝐚 to dla mnie zdecydowanie coś więcej niż zwykła historia dwójki młodych ludzi, którzy dopiero poznają siebie. Stała się moją definicją nieskończoności. Już na zawsze pozostanie ze mną, ponieważ wyryła blizny na moim sercu, jak i na duszy. “I pamiętaj, że 𝐧𝐚 𝐳𝐚𝐰𝐬𝐳𝐞.”

16. Recenzja: _kocham._.czytac_, Wójcik Julia

    Już od pierwszej części wiedziałam że pokocham tą trylologię bardzo przywiązałam się do duetu adaline i gentleman i nie wyobrażałam sobie żeby oni nie byli razem ognisty na zawsze to zdecydowanie moja ulubiona część tej trylogii bohaterowie dorośli i zmienili się ale nadal starali się by nawzajem i kochali mimo wielu przeciwności trzecia część powiedziała we mnie o wiele więcej emocji niż poprzednie samo to że ona tam czekał 10 lat na adeline i jego uczucia co do niej się nie zmieniły wzruszające a to dopiero początek choć trzecia część nie była jakoś bardzo szczęśliwa bo dużo przykrych rzeczy się dowiadujemy to ja czuję się spełniona że główni bohaterowie w końcu mogli kochać się tak jak od samego początku chcieli i być razem szczęśliwi choć przez chwilę płakałam ciągle od połowy i było to spowodowane smutkiem jakiś szczęściem natomiast końcówka powiem wam że po jej przeczytaniu czułam jakby ktoś wyrwał mi serce do tej pory nie dałam rady przeczytać prologu i nie wiem czy kiedykolwiek dam radę jedyne co mogę powiedzieć to to że ta trylogia nie jest dla mnie tylko literkami na papierze i w nieskończoność pozostanie w moim sercu bo na zawsze to za krótko

17. Recenzja: julliebooks_, Mroczek Julia

    Może zacznę od tego, że w tej części bohaterowie są dużo starsi niż w dwóch poprzednich tomach i właśnie to dodaje wszystkiemu wyjątkowości. Mam wrażenie, że właśnie to sprawia, że Jonathan i Adeline są dojrzalsi, inaczej podchodzą do siebie nawzajem, jednak to nie zmienia faktu, że wciąż są w stanie poświęcić dla siebie wszystko. Adeline jest nieco bardziej zagubiona, niepewna, a mimo to stara się jak może wrócić na właściwe tory. Stale czuje się tak, jakby brakowało jej do szczęścia czegoś(lub kogoś). Czuję się niepełna i stale szuka części siebie, należącej do chłopaka, który przed wielu laty skradł cząstkę jej serca. Książka na długi czas zostanie w mojej pamięci. Już od pierwszej części wiedziałam, że ta trylogia pozostanie moją „bezpieczną przystanią”. Nie jestem w stanie opisać jak komfortowa jest ta historia i jak cudownie autorka wykreowała bohaterów oraz przedstawiła ich relacje. Nie zmienia to jednak faktu, że czytając moje serce łamało się wiele razy, wiele razy też płakałam, ale równie dużo razy się śmiałam i szczerzyłam jak głupia do tej książki. Pisałam to już dwa razy, ale wspomnę raz jeszcze - kocham styl pisania Vanili całym sercem. Przez tę książkę się płynie. Ma dość wiele stron, a mimo to kiedy zagłębimy się w historię bohaterów, kompletnie tego nie odczuwamy.

18. Recenzja: vixaa.czyta420 , Barabaś Wiktoria

    🤍🦋 ☆☆☆☆☆/5"- ɴɪᴇsᴋᴏńᴄᴢᴏɴᴏść. ʙᴏ ɴᴀ ᴢᴀᴡsᴢᴇ, ᴛᴏ ᴅʟᴀ ᴍɴɪᴇ ᴢᴀ ᴋʀóᴛᴋᴏ. ɪ ᴛᴏ sɪę ɴɪɢᴅʏ ɴɪᴇ ᴢᴍɪᴇɴɪ, ᴅᴇʟ." Miałam przyjemność czytać tą trylogię jeszcze za czasów, kiedy była dostępna na platformie wattpad. Pamiętam, że wtedy przechodziłam okropne załamanie nerwowe (dosłownie), tak tutaj na papierze nic się nie zmieniło. Jestem przeogromnie zakochana w tej historii. Wywołała ona u mnie tyle łez, że nie pamiętam kiedy ostatni raz płakałam tak bardzo na jakiejś książce. Wielokrotnie odkładałam książkę, ponieważ nie byłam w stanie czytać dalej. Piękna historia o dwójce ludzi, którzy są w sobie zakochani, aż do utraty tchu. W tej części przeskok czasowy dwukrotnie mnie zaskoczył. Jonathan i Adeline nie mają kontaktu przez 10 lat. Oboje są już dojrzali i bardziej wyrozumiali na pewne kwestie. Adeline, która cieszyła się każdym dniem, teraz zmienia się w kogoś, kto po prostu łamie mi serce na kilka drobnych kawałków. Mimo wszystko jest osobą silną, która wierzy, że jej upragnione szczęście wreszcie nadejdzie. Jednak nie spodziewa się, że szczęście bywa ulotne i w każdej chwili wszystko może runąć jak domek z kart. Jonathan zmienił się na lepsze. Jest bardziej dojrzalszy, co można zauważyć porównując do siebie dwa poprzednie tomy. Kocham tą dwójkę razem tak bardzo, że nie potrafię opisać tego słowami. Mam straszny sentyment do ich historii i za każdym razem jak do tego wracam, ma ochotę płakać jak małe dziecko. Na pobocznych bohaterach również się nie zawiedziesz. Dostarczają tyle uśmiechu, że z pewnością na ich kwestiach nie będziesz się nudzić! Ta historia pokazała mi, że nie ważne, jak bardzo będziemy chcieli zapomnieć o swojej prawdziwej miłości, ona zawsze pozostanie w naszych sercach. Jeśli zastanawiacie się, czy czytać tą trylogię moja odpowiedź brzmi - tak. Naprawdę warto przeżyć to samemu, bo słowa nie są w stanie opisać magii tej książki. Polecam bardzo!

19. Recenzja: linaczyta , Jankowska Kalina

    Del nie ma żadnego kontaktu z Jonathanem od dziesięciu lat. Znajomi spotykają się zawsze bez jednego z nich, aby uniknąć zbędnych kłótni lub niekomfortowej atmosfery. Adeline nie chce pamiętać chłopaka i wyrzuciła z głowy wszystkie wspomnienia z nim związane. Ale czy jej się uda? Czy zdoła na dobre wyrzucić miłość swojego życia z pamięci? [Nieskończonoś...Bo na zawsze to dla mnie za krótko. I to nigdy się nigdy nie zmieni, Del.] Dziewczyna ma chłopaka, dobrą prace i wygląda jakby była szczęśliwa, ale gdy znowu spotyka Nathana, wszystko się zmienia i nigdy nie będzie już takie jak dawniej. [Nie płacz moimi łzami, Nathan.] Na światło dzienne wychodzą tajemnice skrywane przez bohaterów, niektóre są kompletnie niespodziewane i wzbudzają emocje takie jak smutek czy żal. Stara miłość nie rdzewieje, a to co ma się stać zawsze się stanie ale... Czy to wystarczy aby znowu połączyć tę dwójkę? Czy dziewczyna będzie na tyle silna aby przejść dalej przez życie sama, a może ze swoją miłością?

20. Recenzja: bookswithmartq, Klabun Marta

    Oto moja recenzja trzeciego tomu trylogii "Ogniście na zawsze": "Ogniście na zawsze" to poruszające zakończenie trylogii, które trzyma czytelnika w napięciu do ostatniej strony. Autorka umiejętnie przedstawia rozwój relacji między Adeline a Jonathanem, przekazując emocje, które trudno opisać słowami. Powrót Nathana dodaje jeszcze więcej dramatyzmu i zagadek do historii. Czy Adeline będzie w stanie zbudować nowe życie, czy przeszłość nadal będzie miała wpływ na jej decyzje? Dowiedz się, czy miłość potrafi przetrwać próby czasu w tej pełnej emocji trylogii!

21. Recenzja: bookyourbestie, Grochowska Anna

    Bolesne, ale zarazem szczęśliwe zakończenie cudownej trylogii Ognistej. Nie potrafię opisać słowami, jakie emocje i wrażenia wywołała we mnie ta książka. Chyba najwięcej odczuwałam strach, zwątpienie i rozpacz. Już w poprzednim tomie pokochałam Adeline całym sercem, teraz jeszcze bardziej. Niesamowite jest to, jaką jest silną i kochaną osobą. Historia Adeline i Nathana udowadnia nam, że warto mieć nadzieję. Pomimo pewnych trudności na drodze, po pewnym czasie połączą się one. W tym tomie również bohaterowie są już starsi, przez co potrafią inaczej rozwiązań problemy i podejść do różnych sytuacji. Zakończenie mnie bardzo zabolało. Nie przypuszczałam, że tak historia się zakończy. Przypuszczałam bardziej happy end. Bardzo ciężko mi było pożegnać się z bohaterami i że już nigdy nie przeczytam całej trylogii nie znając zakończenia. Bohaterowie mają już w moim sercu specjalne miejsce dla siebie.

22. Recenzja: w.czytana_, Ruchała Wiktoria

    Historia Jonathana i Adeline tworzy piękną nieskończoność i pokazuje jak po długim czasie rozłąki nadal czuje się to samo co przed nim. Nathan to zdecydowanie kolejny mój mąż, ponieważ zawsze stał za Del i oczywiście bardzo mocno ją kochał. Bohaterowie dorośli i zdecydowanie radzą sobie z problemami życia dorosłego. To piękna historia miłosna w ,której druga osoba jest w stanie zrobić dla ciebie wszystko jeśli byłaby taka potrzeba. Momentami nie mogłam się od niej oderwać. Jest to oczywiście mój ulubiony tom z całej trylogii. Fabuła jest cudownie poprowadzona! Mamy również wielki plot twist po którym byłam bardzo zaszokowana. Ich historia pozostanie w moim sercu na długo dlatego jest to kolejna książka (a właściwie cała trylogia) która polecam przeczytać KAŻDEMU!

23. Recenzja: ksiazka_sercem_w_dloni, Polańska Kamila

    ❤️ Recenzja ❤️ "Byłam szczęśliwa. Naprawdę byłam. Momentami... bo szczęście nie trwa w nieskończoność". Zniknął. Te dziesięć lat temu, Jonathan ostatni raz stanął przed Adeline... To było ich ostanie spotkanie. Nie szukała go. Nie starała się dowiedzieć, co się z nim dzieje... Ma życie, o jakim zawsze marzyła. Odcięła się od przeszłości, ale ona i tak wróci. Wróci w momencie, kiedy się tego nie spodziewa... Czy Jonathan znowu wkroczy do jej świata i sprawi, że stanie on w płomieniach? "Ogniste na zawsze" to historia, która pokazuje, że nie ważne jak bardzo staramy się wyrzucić tę osobę z serca, ona i tak w nim zostanie... Na zawsze. Na przestrzeni tych trzech tomów, możemy zauważyć jak wielka zmiana zaszła w bohaterach. Stali się bardziej dojrzali, chociaż niektórzy z pobocznych bohaterów dalej mają w sobie cząstkę dziecka. Ale patrząc na to, że widzimy wszystko dziesięć lat później. Dziesięć lat, bez osoby, która wyznaczał rytm naszego serca. Dziesięć lat bez osoby, która miała być na zawsze... Adeline, mimo że pokazuje, że życie, które obecnie prowadzi, jest dla niej dobre, to doskonale widać, że brakuje jej kogoś, kto wszedł już dawno temu do jej serca. A Jonathan. On tak naprawdę był obok niej, nawet kiedy go nie było. Nie spotkałam jeszcze żadnego bohatera, który tak usilnie zabiegał, ale przede wszystkim pokazywał, jak wiele znaczy dla niego Del. On również te dziesięć lat spędził z dala od niej, ale w żaden sposób nie zmniejszyło to jego uczucia. Miał ją na zawsze nie tylko w myślach, ale przede wszystkim w sercu... Czy po burzy, jakiej musieli stawić czoła, będzie czekało na nich szczęśliwie zakończenie? Ta książka to inny wymiar emocji. W żaden sposób nie będziecie w stanie przygotować się na to, co czeka was w środku. Następuje radość, pojawia się nadzieja, aby po chwili wszystko rozsypało się w drobny mak. Wystarczy jedno wydarzenie, aby zburzyć nasz szczęśliwy świat. Wystarczy jedna chwila, aby przyszłość okazała się niepewna. Wystarczy jedna osoba, aby mieć obok cały świat... Jednak życie lubi pisać różne scenariusze. Życie lubi nadać odrobiny dramatyzmu, wywołać łzy, smutek oraz bezradność. Czasami nie jesteśmy przygotowani na to, co nas czeka. Tak było i w historii Adeline oraz Jonathana. Oni nie wiedzieli, jak skończy się ich historii i my również. Dlatego czytając epilog, w głowie miałam jeden wielki chaos. Po policzkach leciały mi słone krople łez, a czytając ostatnie słowo, nie wiedziałam, co ze sobą zrobić... Ta trylogia uzależnia. Te trzy historie stają się takim bezpiecznym miejscem, do którego chce się powracać, w którym chce się schronić i zostać. Bo mimo złych chwil, więcej było tych dobrych. Tych, które dawały nadzieję, że jeszcze nie wszystko skończone. Bo to nadzieja trzyma nas przy życiu. Sięgając po tę książkę, musicie liczyć się z tym, że bez chusteczek się nie obejdzie. Z każdej strony zaleje was fala emocji, która nie opadnie aż do ostatniej strony. Momentami porwie was w sam środek sztormu, który będzie rozgrywał się na waszych oczach... Autorka idealnie potrafi grać na emocjach czytelników. Za sprawą jej lekkiego pióra, ta książka czyta się dosłownie sama. Wszystko jest przemyślane aż to ostatniego słowa. Nie zabraknie momentów, które was zaskoczą, tajemnic, oczyszczenia się z tego, co leży nam na sercu, ale również czułych gestów, które przyśpieszą bicie waszego serca. Nieprzewidywalna i totalnie nietrzymająca się dobrze nam znanych schematów. Trudno jest przewidzieć zakończenie, co zdecydowanie sprawi, że na końcu będzie czekało na was ogromne zaskoczenie. Jeśli jesteście ciekawi, jak skończyły się losy tej dwójki bohaterów, krótszy musieli pokonać wiele przeszkód, aby znaleźć się w miejscu, w którym są. To sięgnijcie po zakończenie trylogii.

24. Recenzja: bookstagram, Jabłońska Emilia

    To już ostatnia część tej cudownej trylogii, i ogromnie dla mnie ważna. Podczas czytania towarzyszyło mi ogromnie wiele emocji nawet nie jestem w stanie opisać tego. Cała ta trylogia jest dla mnie bardzo komfortowa, dosłownie płyniemy przez nią co można zawdzięczać lekkiemu stylowi pisania autorki. Już zawsze będę powtarzać to, że jestem zakochana w tym jak zostali wykreowani bohaterowie, zostaną oni napewno w moim sercu na długo. W tej części możemy zauważyć chyba największą zmianę u bohaterów są oni starsi to niektórych rzeczy są w stanie podejść inaczej. Pojawia się nam tutaj przeskok czasowy i to nie mały. Adeline to bohaterka, którą polubiłam od początku czytania pierwszej części, jest to osoba która przeszła wiele rzeczy w swoim życiu i mimo to stara się iść dalej. Jonathan to bohater, którego uwielbiam już od początku. Historia tej dwójki jest cudowna i mam nadzieje że skradnie wasze serca tak samo jak moje! ocena: 5/5⭐

25. Recenzja: book_talia, Nieciecka Natalia

    𝐕𝐚𝐧𝐢𝐥𝐚 „𝐎𝐠𝐧𝐢𝐬𝐭𝐞 𝐧𝐚 𝐳𝐚𝐰𝐬𝐳𝐞” 16+ „Czułam się tak, jakbym nie musiała nawet z nim rozmawiać, a same nasze spojrzenia ze sobą flirtowały.” 🤍 𝐀𝐝𝐞𝐥𝐢𝐧𝐞 & 𝐉𝐨𝐧𝐚𝐭𝐡𝐚𝐧 🤍OPIS ◽ Adeline odcięła się od przeszłości i żyje teraz życiem, jakiego zawsze chciała. Odnosi sukcesy, ma satysfakcjonującą pracę i pieniądze. Poznała odpowiedniego chłopaka. I tylko od czasu do czasu w jej sercu pojawia się to dziwne, nieprzyjemne uczucie pustki. Jakby... Jakby czegoś lub kogoś jej brakowało. Kogoś, kto wyłoniłby się nagle z niebytu po wielu długich latach i ożywiłby to, co wydaje się martwe... (empik.com) MOJA OPINIA ❕ Możliwe spojlery - kolejna część serii ❕ ◽ Akcja tej książki dzieje się 10 lat później. Co za tym idzie, bohaterowie powinni być dojrzalsi... I uwaga... Ku mojej uciesze tak było! Cała historia była ciekawa, momentami nie mogłam się oderwać. Ta część jest po prostu piękna. Jest typem książki, które uwielbiam. Pokazuje mnóstwo emocji bohaterów. Pokazuje, że życie nie zawsze jest kolorowe, ale mając przy sobie kogoś, kto nas wspiera, jest piękne. Ogromnie chciałabym mieć w swoim życiu takiego Nathana. Zachowywał się noo... Na medal. Nie zostawił Del mimo wszystko i wbrew wszystkim. W tej części trzymałam za nich kciuki cały czas. Mieli kilka gorszych momentów, ale to przetrwali... No właśnie czy przetrwali? Dowiecie się tego, czytając ich historię. Według mnie na spokojnie możecie przeczytać tę część jako jednotomową książkę. Końcówka jest bardzo emocjonalna, łamie serce na kawałki. No i dzięki tej książce obejrzałam film "W głowie się nie mieści". Piękny polecam każdemu. Polecam ❤️‍🔥!

26. Recenzja: Mol_nad_molami, Czajkowska Sylwia

    🤍 𝐀𝐝𝐞𝐥𝐢𝐧𝐞 & 𝐉𝐨𝐧𝐚𝐭𝐡𝐚𝐧 🤍 "OGNISTE NA ZAWSZE" to właśnie tu poznajemy dalsze losy głównych bohaterów dwóch poprzednich tomów. Niedawno w moje łapki wpadł finałowy tom trylogii OGNISTEJ autorstwa @vanila_watt Tom, którego tak bardzo nie mogłam się doczekać! Akcja #ognistenazawsze rozgrywa się 10 lat po wydarzeniach z #ognistaprzeszlosc Co za tym idzie, bohaterowie dojrzeli i to w dobrym tego słowa znaczeniu. Historia Jonathana i Adeline to istne tornado emocjonalne... Każdy tom bombarduje nas masą wydarzeń. Jednak to ten ostatnio zmiótł mnie z planszy! Kiedy byłam pewna, że wszystko pójdzie w tym LEPSZYM kierunku, autorka zrzuca na nas istną bombę. #plottwist poprowadzony w genialny sposób. 🥵 Adeline nadal dużo ukrywa, a los nawet na moment nie pozwala jej zapomnieć o tym, jak bardzo potrafi być przewrotny... Jonathan to genialnie przedstawiony bohater, ciepły, opiekuńczy i taki IDEALNY! 🥹 Autorka pięknie opisała przyjaźń pomiędzy dawną paczką znajomych. Całość mi się turbo podobała. "Ostatnie na zawsze" to IDEALNE zakończenie trylogii!

27. Recenzja: _ameliabooks, Nadolczak Amelia

    𝐏𝐎𝐒𝐓 𝐑𝐄𝐂𝐄𝐍𝐙𝐄𝐍𝐂𝐊𝐈 - 𝐎𝐆𝐍𝐈𝐒𝐓𝐄 𝐍𝐀 𝐙𝐀𝐖𝐒𝐙𝐄 ★★★/5 ✩ No hej kochani! Witam się z wami po krótkiej przerwie oraz w kolejnej recenzji, w której dzisiaj porozmawiamy sobie o finałowym tomie trylogii ognistej. Pomimo tego że, ta trylogia nie należy do moich ulubionych to z przyjemnością chciałam sięgnąć po trzeci tom i zobaczyć czy moje zdanie jeszcze zmieni się na temat całej historii. I tak by było gdyby nie małe czynniki które, sprawiły ,że jednak trylogia ognista nie zapadnie mi w pamięć tak jakbym chciała. Jonathan i Adeline zdecydowanie dorośli, obydwoje radzą sobie z dorosłymi problemami i stawiają im czoła. Wszystko się zmienia kiedy Jonathan i Adeline spotkają się po 10 latach, i dochodzi do ich tak naprawdę pierwszego oficjalnego spotkania. To co mi się spodobało to to ,że pomimo upływu tego czasu potrafili ze sobą normalnie rozmawiać I nie dochodziło pomiędzy nimi do sprzeczek. Relacja Jonathana i Dell jest naprawdę jak za dawnych czasów i z przyjemnością czytałam ich urocze momenty, które sprawiały że uśmiech nie schodził mi z twarzy. Odnoszę wrażenie,że największy problem mam jednak z pismem autorki,który jest w porządku, ale nie przekonuje mnie. W tej części miałam wrażenie,że zamiast dialogów pojawiło się bardzo dużo opisów które, momentami mnie przytłaczały. I teraz mój największy problem z trzecim tomem. Zakończenie. Miałam wrażenie że każdy kto promował tę historię chciał pokazać nam,że zakończenie będzie wow i na taki efekt się przygotowałam. Co prawda to zakończenie jest wzruszające, lecz liczyłam na inny efekt. Osobiście trylogia ognista nie należy do moich ulubionych,natomiast polecam tą historię ze względu na to,że każdy może mieć inne gusta czytelnicze į ta historia może się innym zdecydowanie spodobać!

28. Recenzja: read.with.berta, Drag Weronika

    "Ogniste na zawsze" > jest to już finałowy tom trylogii ognistej co mnie naprawdę bardzo, boli bo jest to moja ukochana trylogia, która kocham nad życie. > Historia Jonathana i Adeline po drugim tomie się jeszcze nie skończyła. - Adeline ma bardzo dobrą pracę i dość dobrze się w życiu ustawiła, jest w 10 letnim związku z Timem i mają zaplanowany ślub, lecz jakie mroczne sekrety niesie ten związek. W dniu urodzin Adeline jej przyjaciele przygotowali dla niej mała posiadowe, ale zaprosili go.. jej miłość życia... Od tego momentu jej życie stalosnsie bardziej skomplikowane niż myślała, dala Jonathanowi jeszcze jedno lato. - Jonathan zjawił się w życiu Adeline po 10 latach dość niespodziewanie i spędzili dobrze kilka miesięcy. Nathan stał się dojrzalszy i po odejściu matki zbliżył się do ojca i siostry. > To część na której wylałam najwięcej łez, nie chcę spoilerowac zakończenia, ale to ono rozwaliło mnie na kawałki, kończąc te trylogię straciłam część siebie.

29. Recenzja: moonlight.by.book, Czernik Klaudia

    𝑩𝒚ł𝒂𝒎 𝒔𝒛𝒄𝒛ęś𝒍𝒊𝒘𝒂 𝑵𝑨𝑷𝑹𝑨𝑾𝑫Ę 𝑩𝒀Ł𝑨𝑴. 𝑴𝑶𝑴𝑬𝑵𝑻𝑨𝑴𝑰... 𝑩𝑶 𝑺𝒁𝑪𝒁ĘŚ𝑪𝑰𝑬 𝑵𝑰𝑬 𝑻𝑹𝑾𝑨 𝑾 𝑵𝑰𝑬𝑺𝑲𝑶Ń𝑪𝒁𝑶𝑵𝑶ŚĆ. Liczba stron: 360 Moja ocena: 5⭐️/5 [recenzja] 💜Nie spodziewałam się, że ta trylogia tak bardzo mi się spodoba. Mimo iż po skończeniu książki odczuwałam smutek, ból i miałam złamane serce. 💜Historia Adelina i Jonathana pochłoneła mnie już od pierwszych stron tej trylogii. Bardzo polubiłam bohaterów i napewno na długo ich zapamiętam. 💜Czytając tę pozycję przeżywałam tyle emocji, że mogę powiedzieć iż ta książka to prawdziwy rollercoaster emocjonalny. Wzolty i upadki, nadzieja, przyjaźń oraz piękna historia miłosna. 💜Zakończenia kompletnie się nie spodziewałam i było jednak dla mnie bardzo zaskakujące. 💜Jeśli zastanawiacie się, czy czytać tę trylogię to przychodzę do was z odpowiedzią i mówię Tak. Bardzo Polecam

30. Recenzja: booksbyvictoria_, Miedziak Wiktoria

    „ᴄᴢᴜᴌᴀᴍ sɪę ᴛᴀᴋ, ᴊᴀᴋʙʏᴍ ɴɪᴇ ᴍᴜsɪᴀᴌᴀ ɴᴀᴡᴇᴛ ᴢ ɴɪᴍ ʀᴏᴢᴍᴀᴡɪᴀć, ᴀ sᴀᴍᴇ ɴᴀsᴢᴇ sᴘᴏᴊʀᴢᴇɴɪᴀ ᴢᴇ sᴏʙą ғʟɪʀᴛᴏᴡᴀᴌʏ.” Pierwsza część była cudowna, druga również, a trzecia? Trochę bałam się, że mogę się rozczarować, ale nic z tych rzeczy! Również była cudowna. 😍 W ostatniej, finałowej części trylogii przenosimy się o 10 lat później. Gdzie bohaterowie są o wiele dojrzalsi. Historia była bardzo ciekawa, nie mogłam się od niej oderwać. Ta część jest moim zdaniem najlepsza z dwóch pozostałych. Książka ukazuje mnóstwo emocji bohaterów, pokazuje również trudności z którymi przychodzi nam się zmierzyć, natomiast jeżeli mamy przy sobie kogoś kto nas wspiera, możemy zrobić wszystko i przezwyciężyć problemy. Nathan to bohater, który dostarczył mi dużo pozytywnych emocji, nie zostawił Del mimo wszystko. Trzymałam kciuki za bohaterów w każdym momencie, nawet w tych gorszych chwilach. Czy bohaterowie przetrwali? Jeżeli sięgnięcie po książkę „Ogniste na zawsze” znajdziecie odpowiedź na to pytanie. Książkę czyta się naprawdę bardzo szybko i przyjemnie. Natomiast końcówka złamała moje serce… Ale wszystkiego dowiecie się czytając tą cudowną historię!

31. Recenzja: recenzje_na_kolkach, Gałek Agnieszka

    Del od 10 lat nie ma kontaktu z Jonathanem. Po ostatniej "rozmowie" postanowiła nie wracać do niego wspomnieniami i pójść na przód. Czy to się jej uda? Czy o pierwszej miłości da się zapomnieć? Nasza bohaterka pracuje teraz na wysokim stanowisku, zarabia duże sumy pieniędzy i ma narzeczonego. O takim życiu zawsze marzyła. Jednak czy jest szczęśliwa? Kiedy Del spotyka swoją dawną miłość, jej świat wywraca się o 360°. Czy to na pewno jest dawna miłość? Czy Del pójdzie za głosem serca czy rozsądku? Czy tu cokolwiek jest rozsądnego w całej tej sytuacji, w jakiej tkwi Del? Pierwsza część sprawiła, że się w niej zakochałam. Druga część trochę mnie zniechęciła i nie porwała tak jak bym tego oczekiwała jednak trzecia część... Trzecia część wyrwała mi serce. Od początku nie mogłam uwierzyć w zmianę postawy obu głównych bohaterów. Czy to zmiana na dobre? Od pierwszych zdań tej historii już wiedziałam, że oni powinni być razem. Czemu autorka to tak bardzo zakręciła? To był dobry zabieg. Historia o pięknej miłości, o przyjaźni, o nadziei, o wzlotach i upadkach, o tym, że po każdej burzy wychodzi słońce. Ja czytałam tą książkę z zapartym tchem i przez większość książki płakałam. To jest tak dobre, tak głębokie... Zatraciłam się w całości w historii naszych bohaterów, ale nie tylko tych głównych, tych pobocznych również. Przeczuwałam jak skończy się ta książka i pomyliłam się tylko odrobinę. Zakończenie odgadłam jednak motyw mnie zaskoczył.

32. Recenzja: booksbymajus , Imiołczyk Maja

    Typowo słodko- gorzka historia. jak tylko książka do mnie przyszła byłam przerażona, ze względu na moją psychikę po. Historia Adeline i Jonathana jest naprawdę wyjątkowa historia odnajdują się w każdym miejscu I pokazali nam co to jest prawdziwa miłość. Niestety jak mówię główna bohaterka szczęście nie jest na długo coś zawsze musi się zepsuc. Tak tez było. Długo się zastanawiałam czy na pewno chce przeczytać zakończenie czy po prostu nie zostawić tego ostatniego rozdziału żeby nie przeżyć takiego bólu. Jednak stwierdziłam że chce dokończyć tą historię i faktycznie finał bardzo namieszał mi w sercu. Historia była piękna styl pisania autorki bardzo mi się przy podobał ale to jest ten rodzaj smutów które chyba i tak bardzo do mnie przemawia. Dobrze wiem że w życiu nie zawsze wszystko jest kolorowo ale bolą mnie takie zakończenia dlatego nie potrafię ocenić tej książki pięć na pięć. To wszystko jeśli lubicie takie romanse połączone ze smutkiem w 100% mogę wam polecić.