Oczy zalane atramentem

Recenzje książki: Oczy zalane atramentem (34)

1. Recenzja: Book.wwwiktoria , Wydrzyńska Wiktoria

   𝑃𝑟𝑧𝑦𝑐ℎ𝑜𝑑𝑧ę 𝑑𝑧𝑖𝑠𝑖𝑎𝑗 𝑑𝑜 𝑤𝑎𝑠 𝑧 𝑟𝑒𝑐𝑒𝑛𝑧𝑗𝑎 𝑎𝑡𝑟𝑎𝑚𝑒𝑛𝑡𝑢 . 𝑇𝑒𝑛 𝑡𝑦𝑡𝑢ł 𝑚𝑜𝑖𝑚 𝑧𝑑𝑎𝑛𝑖𝑒𝑚 𝑗𝑢ż 𝑛𝑎𝑝𝑟𝑎𝑤𝑑ę 𝑧𝑎𝑐ℎę𝑐𝑎 𝑑𝑜 𝑝𝑟𝑧𝑒𝑐𝑧𝑦𝑡𝑎𝑛𝑖𝑎 𝑎 𝑜𝑘ł𝑎𝑑𝑘𝑎 𝑗𝑒𝑠𝑡 ś𝑙𝑖𝑐𝑧𝑛𝑎 𝑖 𝑛𝑎𝑝𝑒𝑤𝑛𝑜 𝑝𝑎𝑠𝑢𝑗𝑒 𝑑𝑜 𝑡𝑟𝑒ś𝑐𝑖 𝑧𝑎𝑤𝑎𝑟𝑡𝑒𝑗 𝑤 𝑡𝑒𝑗 𝑤ł𝑎ś𝑛𝑖𝑒 𝑘𝑠𝑖ąż𝑐ę . 𝑊𝑠𝑢𝑚𝑖𝑒 𝑡𝑜 𝑜𝑔𝑙𝑜𝑑𝑎ł𝑎𝑚 𝑢 𝑗𝑒𝑑𝑛𝑒𝑗 𝑧 𝑏𝑜𝑜𝑘𝑡𝑜𝑘𝑒𝑟𝑒𝑘 𝑜 𝑡𝑒𝑗 𝑘𝑠𝑖ąż𝑐𝑒 𝑗𝑒𝑠𝑧𝑐𝑧𝑒 𝑝𝑟𝑧𝑒𝑑 𝑤𝑦𝑑𝑎𝑛𝑖𝑒𝑚 𝑡𝑖𝑘𝑡𝑜𝑘𝑖 𝑖 𝑧𝑎𝑐ℎę𝑐𝑖ł𝑦 𝑚𝑛𝑖𝑒 𝑡𝑒 𝑓𝑟𝑎𝑔𝑚𝑒𝑛𝑡𝑦 𝑖 𝑒𝑠𝑡𝑒𝑡𝑦𝑘𝑎 . 𝐼𝑐ℎ ℎ𝑖𝑠𝑡𝑜𝑟𝑖𝑒 𝑝𝑜𝑘𝑜𝑐ℎ𝑎ł𝑎𝑚 𝑐𝑧𝑦𝑡𝑎𝑗𝑜𝑐 𝑗ą 𝑏𝑎𝑟𝑑𝑧𝑜 𝑛𝑎𝑝𝑟𝑤𝑛𝑜 𝑠𝑖𝑒 𝑤𝑘𝑟𝑒𝑛𝑐𝑖ł𝑎𝑚 𝑤 𝑘𝑙𝑖𝑚𝑎𝑡 𝑐𝑎ł𝑒𝑗 𝑝𝑜𝑤𝑖𝑒ś𝑐𝑖 𝑖 𝑤𝑦𝑘𝑒𝑟𝑜𝑤𝑎𝑛𝑒𝑗 𝑓𝑎𝑏𝑢ł𝑦 . 𝑇𝑎𝑘 𝑛𝑎𝑝𝑟𝑎𝑤𝑑𝑒 𝑘𝑎ż𝑑𝑒𝑚𝑢 𝑝𝑜𝑙𝑒𝑐𝑎𝑚 𝑝𝑟𝑧𝑒𝑐𝑧𝑦𝑡𝑎ć 𝑡𝑎 ℎ𝑖𝑠𝑡𝑜𝑟𝑖𝑒 , 𝑝𝑜𝑛𝑖𝑒𝑤𝑎ż 𝑒𝑚𝑜𝑐𝑗𝑒 𝑤 𝑡𝑒𝑗 𝑘𝑠𝑖ąż𝑐𝑒 𝑠ą 𝑧𝑚𝑖𝑒𝑛𝑒 𝑖 𝑧𝑎 𝑡𝑜 𝑡𝑒ż 𝑟ó𝑤𝑛𝑖𝑒ż 𝑝𝑜𝑘𝑜𝑐ℎ𝑎ł𝑎𝑚 𝑡ą 𝑝𝑜𝑤𝑖𝑒ść . 𝑃𝑜𝑙𝑒𝑐𝑎𝑚 𝑗ą 𝑤𝑎𝑚 𝑟ó𝑤𝑛𝑖𝑒ż 𝑑𝑙𝑎𝑡𝑒𝑔𝑜 , ż𝑒 𝑠𝑧𝑦𝑏𝑘𝑜 𝑗ą 𝑠𝑖𝑒 𝑐𝑧𝑦𝑡𝑎 𝑗𝑒𝑠𝑡 𝑘𝑟ó𝑡𝑘𝑎 𝑜𝑟𝑎𝑧 𝑠𝑡𝑦𝑙 𝑝𝑖𝑠𝑎𝑛𝑖𝑎 𝑗𝑎𝑘 𝑑𝑙𝑎 𝑚𝑛𝑖𝑒 𝑝𝑟𝑧𝑦𝑛𝑎𝑗𝑚𝑛𝑖𝑒𝑗 𝑏𝑦ł 𝑝𝑟𝑧𝑦𝑒𝑗𝑚𝑛𝑦 . ˢⁱᵉᵍⁿᵃʲᶜⁱᵉ ᵏᵒⁿⁱᵉᶜᶻⁿᵘᵉ ᵖᵒ ᵒᶜᶻʸ ᶻᵃˡᵃⁿᵉ ᵃᵗʳᵃᵐᵉⁿᵗᵉᵐ

2. Recenzja: Ksiazka_na_danie_glowne1, Drabik Wiktoria

   Kristy mimo, że ukończyła liceum z wyróżnieniem, nie czuła się szczęśliwa. Nawet miłość jaką dostała od adopcyjnej rodziny, nie była w stanie odpędzić niepokoju z jej życia. Towarzyszył jej od lat, odkąd jej życie zmieniło się w koszmar. Poznając Michaela czuje, że przy nim może być sobą, choć nie potrafi pozwolić upaść swoim maskom. Tak długo je nosi, że czuła jakby się przykleiły do jej twarzy. I choć była tym cholernie zmęczona, nie miała sił coś z tym zrobić. Michael szybko stał się dla niej przyjacielem. Czy jednak będą w stanie poradzić sobie z ciężarem kłamstw i niewypowiedzianych słów? ,, Kristyna miała w sobie coś, czym mogłaby zrujnować każdego mężczyznę. A najbardziej przerażające w tym wszystkim było to, że z jakiegoś powodu oddałbym wszystko, aby zrujnowała także mnie.” Postać Kristy może niektórych poruszyć dogłębnie. Nauczona płakać cicho w poduszkę, aby nikt nie dostrzegł jej taką jaka ona siebie widzi. Zniszczona, nie wartościowa i wcale nie tak odważna i silna jak wszyscy o niej myślą. Nie chcę jednak, za wszelką cenę, żeby to wyszło na jaw. Nie poradziłaby sobie z wyrzutami sumienia, że ktoś martwiłby się o jej stan psychiczny. ,, Czasami odnosiłam wrażenie, że tkwię w bańce. A najgorsze nie jest trwanie w niej, a moment, w którym ona pęka.” Michael uważa się za złego człowieka, choć bliscy powtarzają mu, że to kłamstwo. Widząc świat w barwach czarnych i białych, dobrych i złych, nie potrafił myśleć inaczej. W końcu łatwiej zwalić winę na siebie, niż doszukiwać się głębszej prawdy i obarczać tym resztę. ,, Przez całe życie trudno było mi jednoznacznie wskazać winowajcę. Zazwyczaj szedłem na łatwiznę i obwiniałem tylko siebie, ponieważ nigdy nie miałem serca winić kogoś.” Agata Kaczmarek porywa nas do historii pełnej bólu, cierpienia i miłości, która jak uważa Kristy nie ma prawa mieć szczęśliwe zakończenie. Pokazuje nam, że demony przeszłości zawsze będą nam towarzyszyć, nie ważne jak bardzo będziemy udawać, że jest inaczej. ,, To jedyna prawdziwa rzecz, jaką usłyszałem przez całe swoje życie, Kristino. Śmierć jest prawda, a życie kłamstwem.” Najbardziej nie mogę przeboleć faktu, że autorka przez całą książkę nakręcała czytelnika tajemnicą, która miała zmienić wszystko. I gdy wszystkie karty zostały odkryte, okazał się to koniec pierwszej części… Mam nadzieję, że nie będziemy musieli długo czekać, aż cała trylogia będzie wydana. Bo drugi raz nie popełnię błędu i nie sięgnę po książkę, nie mająca zakończenia. A ja jestem mega ciekawa jak skończy się historia Kristy i Michaela. 

3. Recenzja: lonley.books , Nietubyć Julia

   𝐎𝐜𝐳𝐲 𝐳𝐚𝐥𝐚𝐧𝐞 𝐚𝐭𝐫𝐚𝐦𝐞𝐧𝐭𝐞𝐦 to książka po której nie spodziewałam się zbyt dużo. Poprzednia książka od tej autorki czyli 𝐃𝐨𝐭𝐲𝐤 𝐝𝐚𝐰𝐧𝐲𝐜𝐡 𝐝𝐧𝐢, była naprawdę piękna i wzruszająca. Mimo wielu kontrowersji historia jak najbardziej przypadła mi do gustu, może nie jest to 5/5, ale naprawdę warto było ją czytać. Sama fabuła wydaje się ciekawa, jest napisana przyjemnym stylem. Opowiada o dwójce poranionych bohaterów, którzy walczą o szczęście. Każdy bohater był na swój sposób inny, unikalny. Odniosłam również wrażenie, że autorka nie napisała dla nas tylko romansu, ale także opowieść o zranionych duszach, przyznam, że zakochałam się w samym przekazie tej książki. Historia nie jest taka sama jak inne młodzieżówki, jest napisana w tak wrażliwy sposób, który sprawia, że można pochłonąć tę historię. Czy polecam? Myślę, że jak najbardziej. Spodoba się ona osobą, które lubią popłakać na książkach.

4. Recenzja: _nikczyta_, Buziewska Nikola

   Ocena:⭐⭐⭐⭐⭐/5 Opis książki; Prawdziwe historie nie kończą się szczęśliwie. Nie chcę skrzywdzić cię drugi raz Drobne kłamstwa są jak krople wody. Wydają się niegroźne, dopóki nie połączą się w rwącą rzekę… Tylko że wtedy może być za późno na ratunek. Czym jest szczęście? Czy Kristy czuje się szczęśliwa, gdy odbiera świadectwo ukończenia z wyróżnieniem prestiżowego bostońskiego liceum? Ona sama zapewne powiedziałaby, że tak: adopcyjni rodzice i ukochani bracia już się palą, by świętować jej sukces. Przed nią studia na wymarzonym kierunku, wokół grono przyjaciół. A jednak serce Kristiny Viterelli jest przepełnione niepokojem. Czy pojawił się w dniu śmierci jej biologicznej matki, która zginęła, gdy dziewczyna miała dziewięć lat? A może wtedy, gdy Giovanni, jej ojciec, oddał ją do sierocińca, przerażony własnymi alkoholowymi demonami? Nie przegnała tego niepokoju nawet miłość, jaką dała przybranej córce rodzina Viterellich. Czy poradzi sobie z nim Michael, intrygujący chłopak o pokrytych tatuażami ramionach? I czy dziewczyna o oczach w kolorze atramentu da mu taką szansę? Recenzja: Witam was serdecznie misie! Tym razem z książką, z którą się bardzo polubiłam. Moja recenzja będzie również dziś nieco krótsza, ale no dzieję się u mnie dużo. Troszeczkę się z tą oceną spóźniłam ale spokojnie już wracam i wam wszystko opowiadam. Powiem wam, że zakochałam się w oczach zalanych atramentem już od samej okładki, która swoją drogą jest boska. Podobny styl mojej drugiej ukochanej powieści czyli ,,Uwięziona’’ od Sylwii. Cieszę się, że wydawnictwo poszło w ten styl graficzny, bo dzieło ma swój klimacik. Przechodząc do fabuły, bardzo się wciągnęłam. Bohaterka jest cudowną ale za razem bardzo zniszczoną osobą, mimo młodego wieku przeszła bardzo dużo. Według mnie bardzo dużo osób może się z nią utożsamiać. Niby niepozornie szczęśliwa dziewczyna ale w środku bardzo pogubiona, jak większość młodzieży w tych czasach. Dlaczego książki, które bolą najbardziej czyta się najlepiej? Też to zauważyliście? Teraz przechodzimy dalej do mojej ulubionej osoby. Michael w rzeczy samej ,powiem wam , że został przełamany bad boy i cicha myszka. Michael okazał się dosłownie inny niż wszyscy. Miły i dobry chłopak bez kropelki toksyczności aż ciężko było uwierzyć. Bardzo spodobało mi się to jak dbał o dziewczynę, dużo bym dała by mieć kogoś takie przy boku jak on. Chodzi mi tu konkretnie o relację, jeśli chodzi jednak o samą postać jest on tajemniczy, posiada wady jak każdy bo nawet fikcja nie może być aż za idealna. Niestety tak działa ten świat. Mimo wszystko jednak uważam, że dogadałbym się z nim i to bardzo. Podobała mi się jego osoba i wykreowanie. Przechodząc do stylu pisarskiego autorki jest on po prostu okej. Miałam problem z wkręceniem się w fabułę ale prawdopodobnie to przez zastój, później było okej. Myślę, że jeszcze nie raz wrócę do tej historii. Chociaż powiem wam szczerze, że wolę książki gdzie więcej jest dialogów niż przemyśleń, niestety tu tego nie mamy…. Dziękuję wam za uwagę i widzimy się w kolejnych postach.

5. Recenzja: _mary_and_books_, Gontarz Marysia

   Drobne kłamstwa są jak krople wody. Wydają się niegroźne, dopóki nie połączą się w rwącą rzekę… Tylko, że wtedy może być za późno na ratunek. Czym jest szczęście? Czy Kristie czuje się szczęśliwa, gdy odbiera świadectwo ukończenia z wyróżnieniem prestiżowego bostońskiego liceum? Ona sama zapewne powiedziałaby, że tak: adopcyjni rodzice i ukochani bracia już się palą by świętować jej sukces. Przed nią studia na wymarzonym kierunku, wokół grono przyjaciół. A jednak serce Krystiny Viterelli jest przepełnione niepokojem. Czy pojawił się w dniu śmierci biologicznej matki, która zginęła gdy dziewczyna miała 10 lat, a może wtedy gdy Giovani, jej ojciec, oddał ją do sierocińca przerażony własnymi alkoholowymi demonami? Nie przegnała tego niepokoju nawet miłość jaką dała przybranej córce rodzina Viterellich. Czy poradzi sobie z nim Michael, intrygujące chłopak o pokrytych tatuażami ramionach? I czy dziewczyna o oczach w kolorze atramentu da my taką szansę? Historia Kristie nie jest prosta. Jest złożona z wielu problemów, niewyjaśnionych rzeczy i ogromu niewiedzy. Dlatego też jest ciężka do opowiedzenia, a autorka zrobiła to w sposób dający do myślenia. Relacje Kristie z innymi bohaterami przedstawione są dość realistycznie, a tempo ich rozwoju jest zbliżone do tego realnego ;szczególnie relacja Kristy z Michaelem). „Oczy zalane atramentem” to książka pełna tajemnic, które rozwiązywane są powoli, a każda informacja potrzebna do ich odkrycia podawana jest stopniowo, co jest wielkim plusem, jest to szczególnie wyjątkowe zwłaszcza przy stosunkowo krótkiej powieści. Mimo wszystko jest to ciężka książka, szczególnie fragmenty o przeszłości Kristy, mogą być przytłaczające. Autorka opisała naprawdę trudny problem, ale zrobiła to przystępnym językiem. Myślę że naprawdę warto sięgnąć po „Oczy zalane atramentem”, ponieważ jest to powieść zawierająca wiele pięknych fragmentów, które pomimo tego, że są smutne potrafią pokazać, że czasem warto się do kogoś odezwać, czy mu pomóc.

6. Recenzja: tincarte.books, Młynarczyk Justyna

   "Ty byłaś słońcem, a ja księżycem. Może właśnie dlatego nie było nam dane spotkać się ponownie. Ty oświetlałaś dzień, a ja noc. Nie było nic pomiędzy". Kristina to dziewczyna, której domem przez wiele lat był sierocinieć, do którego została oddana przez swojego ojca, a w którym działy się niepokojące rzeczy. Nadszedł moment, w którym rodzina Viterellich postanowiła przyjąć dziewczynę pod swój dach. Mogłoby się wydawać, że to czysty przypadek, lecz okazuje się, że Kristinę oraz rodzinę, która ją zaadoptowała, łączy więcej niż sama mogłaby się spodziewać. W życiu Kristy pojawia się również pewien chłopak - Michael Rogers, który miał być tylko "wakacyjną miłością", lecz także i on skrywa swoje sekrety. Muszę przyznać, że początek książki mnie nie porwał, nie był on zły, lecz czekałam, aż akcja nabierze tempa i zacznie się coś dziać. I przyznaję, że naprawdę warto było czekać. W książce znalazło się wszystko, co najważniejsze, czyli ciekawie rozwinięta fabuła, która wciąga czytelnika, sekrety, które trzymają nas w napięciu do momentu ich odkrycia i, co najważniejsze - emocje! Emocje, które zaczynały się od szczęścia, a kończyły na smutku i niedowierzaniu. Twierdzę, że są one niezwykle ważne w książkach, a autorka doskonale podołała temu zadaniu, abyśmy i my czuli rollercoaster emocjonalny. Coś na, co chciałabym zwrócić szczególną uwagę w tej książce, to postacie. Uważam, że autorka wykonała naprawdę świetną robotę jeżeli chodzi o postacie. Każda z nich była dokładnie dopracowana, każda miała swój unikalny, wyjątkowy charakter, inną historię i tak naprawdę z każdym charakterem można było w pewien sposób się utożsamić, co uważam, że w książkach jest naprawdę ważne. W tej lekturze bardzo podobało mi się to, jak autorka porusza wiele istotnych tematów, jak np. relacje rodzinne, czy też zdrowie psychiczne. Jestem w stanie powiedzieć, że wiele nauczyłam się z tej książki i czuję się w pewien sposób dopełniona i zrozumiana przez nią. Coś, co zostawiło we mnie pewien niedosyt, to zdecydowanie zakończenie, które, tak naprawdę stanęło w punkcie kulminacyjnym książki. Mimo to uważam to za plus, gdyż teraz jeszcze bardziej nie mogę się doczekać kolejnej części. Podsumowując: Jestem naprawdę zadowolona z tego tytułu, nie sądziłam, że aż tak polubię fabułę, styl pisania autorki i przywiążę się do bohaterów. Jedynie pół punkta mogę odjąć za początek książki, który sprawił, że miałam problem z dalszym wdrożeniem się w fabułę. Zdecydowanie polecam ten tytuł!

7. Recenzja: itsnotjusbooks, Krawiec Martyna

   4,5/5✧ Jest to książka od której nie oczekiwałam niczego. Opis książki mi się spodobał, ale nie wiedziałam czego się spodziewać. Książka była krótka za to było w niej dużo opisów. Historia Michael’a i Kristy była ciekawa. Tajemnice trzymały mnie w napięciu. Spodobał mi się styl pisania Agaty. Historia nie była typowym romansem lecz opowiadała też m.in. o traumach z przeszłości. Przez dużą ilość opisów było mało dialogów i nie mogłam poznać aż tak dobrze bohaterów. Kristy jest wspierana przez swoją adoptowaną rodzinę. Michael’a wspierał ojciec przyjaciółki. Ich rodziny były prawie nieobecne w ich życiu. Mimo zastoju przyjemnie czytało mi się tą książkę. Zdecydowanie polecam tą książkę. 

8. Recenzja: bookswithgosiaa , Piotrowska Małgorzata

   𝐑𝐄𝐂𝐄𝐍𝐙𝐉𝐀 𝘵𝘺𝘵𝘶𝘭: Oczy zalane atramentem 𝘢𝘶𝘵𝘰𝘳: Agata Kaczmarek 𝘸𝘺𝘥𝘢𝘸𝘯𝘪𝘤𝘵𝘸𝘰: editio red 𝘰𝘤𝘦𝘯𝘢: 4/5☆ „Oczy zalane atramentem” to ksiazka, do której nie miałam żadnych oczekiwań choć słyszałam mnóstwo pozytywnego. I spodobała mi się. Mimo kilku rzeczy, które trochę mi gdzieś tam do końca nie pod pasowały to i tak zostałam kupiona i napewno na pierwszym tomie nie skończę tej przygody z książkami Agaty. Kristina Viterllich właśnie skończyła liceum i czeka na nią teraz droga na jej studia. Jednak nie spodziewa się, że te wakacje mogą ją zaskoczyć towarzystwem Micheala. Jednak jego obecność może sprawić, że dziewczyna znowu zetknie się z przeszłością, którą chce za wszelką cenę wymazać ze swojej pamięci. Kristina dziewczyna, której życie w jednym momencie rozpadło się na milion kawałków. Przeszła przez piekło, ale rodzina Viterllich uratowala ja z ośrodka opiekuńczo adopcyjnego dla dziewcząt. Od samego początku podziwiałam jej zapał do zdobywania jak najwyższych osiągnięć w nauce. I czytając, że robiła to głównie, by nie zawieść swoje nowej adopcyjnej rodziny miałam dla niej jeszcze większy podziw ale i zrozumienie, bo żadne dziecko wyciągnięte z takiego miejsca nie chce znowu tam wrócić, aby historia ponownie zataczała koło. Co do samej jej postaci podobało mi się bardzo jej wykreowanie choć nie do końca rozumiałam jak w tak krótkim czasie, gdzie ledwo poznała Micheala już miała względem niego tak dużo uczuc i czuła się przy nim bezpiecznie. Choć wiem, że każdy z nas może mieć różnie z zaufaniem i relacją z nowo poznana osobą tak tutaj Kristina raczej się kreowała jako dziewczyna, która nie zawiera od razu zaufania. Sama wielokrotnie wspominała, że rodzeństwo, które traktowało ją jak najlepsza przyjaciółkę od samego początku znajomości to ona nie do końca tak samo ich traktowała. Micheal bohater, który był wystosowany w cudowny sposób. Nie dostrzegłam niczego toksycznego, tak samo jego zachowanie względem blondynki zawsze było lekkie i starał się by nie czuła się przy nim niekomfortowo. Rozdziały, gdzie opisywał swoją przeszłość czytało mi się bardzo przyjemnie i w wielu momentach byłam pełna podziwu jego osoby i tego, że choć wiele przeszedł i do momentu, w którym jest teraz musiał odbyć długa drogę to świetnie sobie radził. Jedyne w czym się gubiłam to w jego relacji z bratem. Cały czas nie rozumiałam czy Cameron jest tym dobrym czy tym złym. Co do relacji tej dwójki mam pewne wątpliwości. Nie do końca czułam i rozumiałam to w jak taki szybki sposób obydwoje się w sobie zakochali. Choć rozumiem ich dzieje z przeszłości i to, że to nie jest ich pierwsze spotkanie to niw do końca czułam tą „chemie” pomiędzy tą dwójką. Sądzę, że jeśli ta historia jest trylogią to ta relacja mogła iść trochę wolniej byśmy mogli razem z nimi przeżywać te emocje, których na samym początku w ogóle nie byłam w stanie poczuć. Kolejna rzecz, która niezbyt mi odpowiadała to postawa starszego brata Kristiny Stanleya wobec jej osoby. Nie mogę zrozumieć czemu brat ogranicza osiemnastoletnią dziewczynę we wszystkim. Bardzo lubię w książkach opiekuńczość rodzeństwa względem siebie nawzajem jednak tutaj w pewnym momencie miałam już tego dość. Niektóre zachowania głównej bohaterki także w wielu momentach mnie irytowały i były bardzo niedojrzałe. Styl pisarski bardzo mi odpowiadał i płynęłam z tą historią. Lubie w książkach długie opisy, których tutaj nie brakowało co uważam za duży plus. Niestety bardzo długo zeszło mi na przeczytanie tej książki co czasem było spowodowane brakiem czasu, a czasem infantylnością i zachowaniami bohaterów. Mimo wszystko spodobała mi się ta historia i jestem bardzo ciekawa jak w następnych tomach zostawia przedstawiona ta historia.

9. Recenzja: themajabooks , Belica Maja

   „Oczy zalane atramentem” jest to druga książka którą czytałam od tej autorki.Ponownie nie zawiodłam się. Uwielbiam styl pisana Agaty,to jak dobrze kreuje bohaterów i w jakim tempie tworzy ich relacje.Ta opowieść jest niezwykła,ponieważ nie opowiada o typowym romansie lecz o traumach z przeszłości,sekretach które nie mogą wyjść na światło dzienne a także zranionych duszach.Kocham to ,że również wspomniane są moje ulubione piosenki a także jestem wielką fanką relacji Micheala i Kristiny szczególnie wtedy gdy mimo przeciwności losu zawsze do siebie wracają ,ponieważ są sobie przeznaczeni.Plusem jest to ,że książka jest pełna tajemnic,niekiedy wzruszenia i co najważniejsze jest intrygująca.Mogę śmiało stwierdzić że była to cudowna historia ,która otwiera oczy na wiele spraw,szczególnie na to że nawet najpiękniejszymi kłamstwami nie damy rady uratować innych. 𝗢𝗰𝗲𝗻𝗮: ★★★★,𝟳𝟱

10. Recenzja: books.with.jula.03, Sufin Julia

    Historia Kristy i Michaela bardzo mi się podobała. Mimo mojego zastoju udało mi się przebrnąć przez tę książkę. Nie było łatwo. Historię się przyjemnie czytało, jednak uważam, że przyjemniej byłoby, gdyby nie moje zerowe chęci do czytania. W innym czasie tę pozycję pochłonęłabym jednym tchem. Opowieść jest bardzo cudowna, a czasami także wzruszająca. Wiele emocji, które przeżywałam podczas czytania, są nie do opisania. Polecam przeczytać tę pozycję. Gdyby nie to, że męczyłam tę książkę przez długi czas, sama historia dostałabym ode mnie 5/5 gwiazdek, jednak jestem zmuszona dać 4/5.

11. Recenzja: Fascynacjaksiazkowa , Markowska Joanna

    Ocena: 5/5⭐ ✨Moja opinia✨ ,,Oczy zalane atramentem’’ to pierwsza książka, którą przeczytałam spod pióra Agaty Kaczmarek. Opis nie mówi nam dużo przez co niewiele możemy wywnioskować. Ksiażka jest połączeniem romansu z kryminałem i lekko z thrillerem psychologicznym. Cała hisoria zaczyna się, gdy główna bohaterka kończy liceum. Choć jest młod to bardzo wytrzymała po tym co przeżyła. Poznajemy Kristy, a autorka lekko nakreśla nam jej dziećiństwo i to co przeżyła. Opócz Kristy pozanjemy Michaela. Młody chłopak, który nie okazał się typowym ,,niegrzecznym chłopcem’’. Nie jest ideałem co idalnie pasuje do niego. Musiał zatroszczyć się o bliskie mu osoby. Spodobały mi się dwie rzeczy. Pierwsz duża ilość przemyśleń bohaterów dzięki czemu mogłam poczuć to co oni czują. Drugą rzeczą jest watęk tajemnicy, który został fajnie wpleciona w fabułe. Tekst jest prosty dlatego cała książka jest zrozumiała. Fabuła też jest ciężkawa, a dzięki temu iż akcja ciągle się dzieje czytelnik nie zanudzi się. Czy mogę polecić tę książkę? Tak! Czy sięgne po inne ksiażki autorki? Tak! 

12. Recenzja: slodkogorzkiebook, Kocon Norbert

    Krisy nie miała łatwo - śmierć marki, alkoholizm ojca, dom dziecka, nowa rodzina. Teraz kończy liceum i wydaje się być szczęśliwa ale czy można zapomnieć o takiej przeszłości? Michael chłopak z tatuażami namąci w jej życiu, ale czy ona pozwoli mi dostać się do swojego serca? Książka warta przeczytania, ciekawa w obrazy uczuć, ciekawa.

13. Recenzja: Bookszonki, Burdzińska Patrycja

    Czyż już sam tytuł nie jest intrygujący? Książka przeznaczona dla czytelników pełnoletnich ze względu na poruszaną tematykę - między innymi molesowanie dzieci, handel żywm towarem i sceny sesualne. Więc zdecydowanie nie dla każdego czytelnika aczkolwiek spokojnie, czytałam mocniejsze i bardziej szczegółowe książki z taką tematyką więc tym razem można powiedzieć, że jest z wyczuciem ale nie tracąc mocnego przekazu i emocji. O tak, emocji zdecydowanie tu nie brakuje, buzują pod skórą niczym osy w ulu. Kristy z pozoru ma wszystko chociaż to szczęście jest okupione wczesniejszą tragedią. Początkowo szczęśliwe dzieciństwo poprzez utratę matki zmienia się w koszmar a dziewczynka trafia do żeńskiego sierocińca skąd zostaje adoptowana. Przed wyjazdem z domu rodzinnego poznaje chłopca o czekoladowych oczach, który wyrył się w jej sercu na zawsze i nigdy o nim nie zapomniała. Mało tego, dziewczyna żyje całe życie w kłamstwie, o jakim nie zdaje sobie sprawy dopóki nie dostanie nim w twarz. Całkiem dosłownie. Gdy pozwala sobie na miłość nie wie jeszcze, z czym ona się wiąże i z jakimi trudami będzie się musiała zmagać. Czy mała panna idealna temu podoła? I tu jestem ogromnie ciekawa, bo Oczy zalane atramentem to jest pierwsza część, co takiego ma do powiedzenia w tej historii Michael. Twierdzi on, że jest największym kłamcą i strasznie mnie intryguje, co się za tym kryje. Czy jest coś więcej, niż już nam wyjawił jego brat? Jakie jeszcze tajemnice skrywają się wśród bogatych rodzin? Kto tu w końcu jest dobry a kto wręcz przeciwnie? Poruszająca historia nie tylko o miłości, która jest trudna ale także o cierpieniu, traumatycznych przeżyciach i tym, co może spotkać w życiu każdego z nas. Nigdy bowiem nie znamy dnia ani godziny kiedy los odbierze nam naszych bliskich bądź to, co uważamy za codzienność i ześle nas w czeluści piekielne na ziemi. Mimo trudnej, ciężkiej tematyki podjętej tutaj książkę czyta się błyskawicznie i z zainteresowaniem a także nie jest ona odrealniona, wszystko co tan zostało przytoczone może się zdarzyć każdemu w realnym świecie. Mało tego, dzieje się naprawdę gdzieś każdego dnia.

14. Recenzja: zaczytanamartix, Morka Martyna

    ,,Ty byłaś słońcem, a ja księżycem. Może właśnie dlatego nie było nam dane się spotkać ponownie. Ty oświetlałaś dzień, a ja noc. Nie było nic pomiędzy.” Książka jest bardzo krótka przez co nie bardzo mogłam poczuć tego takiego napięcia między głównymi bohaterami. Też wielkim minusem jest dużo opisów a mało dialogów. Przez co możemy odczuć że ich relacja zrodziła się z niczego. Jednak mimo tego historia Michael’a i Kristy otwiera oczy na wiele spraw. Ciekawy jest również wątek tajemnic który trzyma w napięciu przez kilka stron. Styl pisania od pierwszych stron mnie pochłonął co sprawiło że całą książkę przeczytałam w zaledwie 2h. Super było to jak autorka przeprowadziła czytelników przez fabułę. Przez te zaledwie 300 stron przeżyłam wiele emocjonalnych rollercoasterów. Połowę książki mogę szczerze powiedzieć że przepłakałam, bardzo to wszystko mnie dotknęło. Relacja głównych bohaterów posiadała wiele upadków i wzlotów, ale mimo tego zawszę odnaleźli drogę do siebie. Myślę że mogę wam polecić tą książkę jednak miejcie na uwadze to że nie każdemu się ona spodoba!!

15. Recenzja: hestia.czyta, Hamryszak Lena

    𝐑𝐄𝐂𝐄𝐍𝐙𝐉𝐀 𝐎𝐂𝐙𝐘 𝐙𝐀𝐋𝐀𝐍𝐄 𝐀𝐓𝐑𝐀𝐌𝐄𝐍𝐓𝐄𝐌 - 𝐀𝐆𝐀𝐓𝐀 𝐊𝐀𝐂𝐙𝐌𝐀𝐑𝐄𝐊 𝐎𝐜𝐳𝐲 𝐙𝐚𝐥𝐚𝐧𝐞 𝐀𝐭𝐫𝐚𝐦𝐞𝐧𝐭𝐞𝐦 to książka, do której nie miałam żadnych oczekiwań. Książka od pierwszych stron mnie zaskoczyła. A w szczególności styl pisania autorki, który był lekki. Zwróciłam uwagę również na to, że autorka zdecydowanie lepiej opisuje cięższe chwilę, a te lekkie nieco gorzej, co objawia się u wielu autorów. I to zdecydowanie jest jednym z plusów tej książki dlatego, że idealne ukazanie złych chwil pozwala czytelnikowi na lepsze zapoznanie się z sytuacją danego bohatera, jeżeli sam nie przeszedł przez to w życiu. Historia Kristiny Viterell chwyciła mnie za serce. Wspomnienia, które zostały opisane w książce niejednokrotnie zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Wszystko wydawało się idealnie opisane, idealnie dobranymi słowami. W szczególności plot twist na samym końcu sprawił, że nie mogę doczekać się następnego tomu. Zdecydowanie polecam wam tą książkę!! Czytajcie 𝐎𝐜𝐳𝐲 𝐙𝐚𝐥𝐚𝐧𝐞 𝐀𝐭𝐫𝐚𝐦𝐞𝐧𝐭𝐞𝐦.

16. Recenzja: ubranewslowa , Kochańska Aleksandra

    debiut autorki - "dotyk dawnych dni" zrobił na mnie piorunujące wrażenie, dlatego z ciekawością sięgnęłam po ten tytuł. "oczy zalane atramentem" to książka, która emanuje mrocznym i tajemniczym klimatem, który daje o sobie znać już od pierwszych stron. pełna intryg, bólu i cierpienia, które skrywają się pod kaskadą sztucznie wykreowanego szczęścia. warto wspomnieć także o tym, że to pozycja z pewnością nie jest dla każdego czytelnika z racji tego, że porusza trudne tematy tak jakie przemoc, wykorzystanie seksualne, trauma czy handel dziećmi. bohaterowie tej książki zostali wykreowani w charakterystyczny sposób. nie są to płytkie postacie, które nie wnoszą nic do fabuły, a wręcz przeciwnie - są złożone. mają w sobie to coś, co sprawia, że wnoszą do niej wiele więcej niżby mogło się wydawać na pierwszy rzut oka, a dodatkowym atutem jest to, że możemy towarzyszyć im w rozwoju psychologicznym.. Kristina i Michael to dusze, które zostały dość mocno zranione przez los, a mimo to mają w sobie wystarczająco siły, aby walczyć o życie. oboje dążą do tego, aby uwolnić się z emocjonalnych sideł, w które wpędziła ich przeszłość. Agata Kaczmarek jak mało kto potrafi operować słowem w taki sposób, aby oczarować. ta książka to prawdziwa kopalnia cytatów, do których z pewnością będę wracała. "oczy zalane atramentem" to wzruszająca historia, która wciąga w wir intryg, kłamstw, kotłujących się emocji i opadających masek. choć zrobiła na mnie dobre wrażenie to jednak pozostawiła po sobie pewien niedosyt dotyczący relacji głównych bohaterów.

17. Recenzja: Libresun1, Paterek Aneta

    „Oczy zalane atramentem” to książka, którą wybrałam głównie ze względu na opis. Opis, który mnie mocno zaintrygował i sprawił, że z ogromną ciekawością sięgałam do lektury. Ponadto okładka również mocno przyciągnęła mój wzrok, dlatego też ta książka znalazła się w moich rękach! Kristina Viterelli to dziewczyna idealna. Piękna, szczupła, dobrze się uczy. Właśnie kończy świetne liceum z wyróżnieniem. Rodzina jest z niej bardzo dumna. Bliscy są dla niej ogromnym wsparciem. Jednak to tylko pozory. W głębi duszy dziewczyna przeżywa wywnętrzą tragedię, a rodzina skrywa tajemnice, które po wyjściu na światło dzienne mogą bardzo zaszkodzić. Kristina poznaje Michaela. Chłop na pozór jest tak bardzo od niej różny. Jednak tak samo jak ona ma wewnętrzne rozterki. Między tym dwojgiem zaczyna rodzić się uczucie. Jednak, czy związek między idealną dziewczyną, a nieidealnym chłopakiem ma sens? „Oczy zalane atramentem” to książka, która sprawiła, że wylałam morze łez. Pełna bólu, cierpienia, ale i miłości i nadziei. Ta historia z gatunku tych, które nas przeorają emocjonalnie. Zasiadając do tej lektury nie spodziewałam się, aż tak emocjonalnej historii. Jednak szybko się przekonałam, że bez paczki chusteczek się nie obejdzie. Kristina to bohaterka, która z pozoru jest szczęśliwa. W środku dręczą ją wspomnienia. Zmaga się ze traumą po śmierci mamy, odejściu ojca i pobycie w sierocińcu. Te wydarzenia mocno wpłynęły na młodą dziewczynę i do tej pory ją kształtują. Mimo iż została adoptowana przez rodzinę, która ją wspiera i kocha to w sercu dziewczyny wciąż mnoży się niepokój. Autorka poprzez postać Kristiny pokazuje jak mocno traumy dzieciństwa tkwiące w człowieku mają wpływ na jego dorosłość i jak ciężko się od nich odciąć mając na pozór szczęśliwe życie. Micheal to bohater, którego od początku polubiłam. Chociaż odgrywa on rolę tego ciemniejszego charakteru to uwielbiam jego postać. Chłopak również nie miał łatwego życia. Dzięki pomocy i wsparciu jakie otrzymał od obcych osób był w stanie osiągnąć sukces. Ale to jego zaangażowanie i wsparcie jakie daje Kristinie jest godne podziwu. Miłość, która rodzi się między bohaterami jest piękna, ale i brutalna. Poprzez postać Michaela autorka chce pokazać jak miłość może pomóc w zwalczaniu i przepracowaniu traum. Jednym z głównych wątków powieści (oprócz relacji romantycznej bohaterów) jest wątek relacji rodzinnych i adopcji. Rodzina Viterellich od początku obdarza Kristinę miłością i chce, aby czuła się ona dobrze i swobodnie. Jedynie co mnie trochę denerwowało to to jak przyrodni bracia ją traktują. Dla mnie to podchodziło trochę pod zachowania typowo osaczające. Rozumiem, że obaj bracia ją kochają, ale zachowują się wobec niej bardzo zaborczo. Tym co spodobało mi się w tej książce jest to jak autorka umiejętnie buduje napięcie. Na początku historia toczy się swoim wolnym rytmem, jednak z rozdziału na rozdział cała akcja mocno przyspiesza. Kłamstwa, które są z początku niepozorne, za chwilę nabierają znaczenia, a kiedy się skumulują i odkryjemy prawdę przeżywamy niemały szok! Z każdym kolejnym kłamstwem na jaw wychodzą bolesne tajemnice! Ta historia jest bardzo emocjonująca i poruszająca serca! Reasumując, „Oczy zalane atramentem” to idealna pozycja dla fanów emocjonujących, wyciskających łzy książek. Ta historia sprawi, że bez chusteczek się nie obejdzie. Ponadto ukazuje jak jedno kłamstwo powielana przez lata może doprowadzić do tragicznych skutków. Mało tego ta książka zmusza nas też do swego rodzaju refleksji nad tym czym jest szczęście i jak trudno je odnaleźć, kiedy przeszłość nadal nasz prześladuje! Z całego serca polecam wam tę historię! Moje serce skradła bezpowrotnie!

18. Recenzja: _zaczytana.__, Majchrzak Gabi

    Ta książka opowiada o Kristy, dziewczynie, która uczęszcza do prestiżowej szkoły w Bostonie, a jej wyniki są bardzo dobre. Dziewczyna ma jechać na studia na swój wymarzony kierunek lecz coś sprawia, że odczuwa straszny niepokój. Jej biologiczna matka zmarła w wypadku gdy ta miała dziewięć lat. Została adoptowana, ponieważ jej ojciec oddał ją do sierocińca. Jest też Michael, wytatuowany, przystojny chłopak, tylko on jest w stanie wygrać z demonami, które są w sercu Kristy. Czy uda mu się tego dokonać? I co najważniejsze, czy Kristy mu na to pozwoli? Powiem jedno, WOW! Ta książka była tak niesamowicie dobra. Piszę tą recenzję od razu po przeczytaniu także emocje, które tu przekazuje są jak najbardziej prawdziwe i współmierne do tego co piszę. Zacznę może od tego, jak przyjemnie i szybko czytało się tą książkę. Wciągnęła mnie od pierwszej strony i nie mogłam się od niej oderwać. Nie mam do niej żadnych zastrzeżeń, jest ona dla mnie totalnie 5 na 5 gwiazdek. Na pewno będę ją każdemu polecać! Czytajcie ,,Oczy zalane atramentem”, POLECAM!

19. Recenzja: leniwyczytacz, Krankowska Agnieszka

    „Oczy zalane atramentem” to jedna z tych książek, która zawiera w sobie wiele wątków, za którymi nie przepadam, ale pomimo to, wciągnęła mnie ona bez reszty! Już od początku historia przypominała mi nieco tę ze „Spark” od Moniki Rutki, co sprawiło, że od razu zapaliła mi się czerwona lampka w głowie, bo bardzo zawiodłam się na powyższym tytule. Z drugiej strony, o zgrozo, mamy tutaj dwójkę braci, którzy potrafią być tak toksyczni, jak ci z pierwszego tomu „Rodziny Monet” - w tym momencie oprócz czerwonej lampki, zaczyna wyć alarm! Następnie dostrzegłam liczne przekleństwa, za którymi także nie przepadam, a potem stopniowo wkraczały wątki z alkoholem i narkotykami. Ah i nie zapominajmy o scenach zbliżenia - myślałam, że będzie ich znacznie więcej, ale ostatecznie bardzo zniesmaczyła mnie tylko jedna z nich i uważam, że była w zupełności niepotrzebna. Pomyślałam, że to wszystko nie zwiastuje niczego dobrego i nie byłam zbytnio zachęcona do zagłębiania się w tę lekturę. Co się więc stało, że ostatecznie nie skreśliłam tej pozycji? Otóż w tym momencie pojawiają się piękne cytaty - mam wrażenie, że autorka ma duży bagaż doświadczeń życiowych i dzięki temu potrafi w tak piękny i szczery sposób pisać o bólu, codziennych trudach, a także miłości. Moim kolejnym powodem jest Michael - myślę, że wiele z nas chciałoby usłyszeć takie miłosne wyznania z ust mężczyzny, jakie ten bohater kierował do Kristy. Pomimo tego, że jego przeszłość była dość mroczna, to w relacji z dziewczyną o oczach w kolorze atramentu, był chodzącym ideałem. Bardzo spodobało mi się, że autorka nie uczyniła z niego typowego bad boya, chociaż początkowo się na to zapowiadało. Warto zaznaczyć, że tę historię możemy także poznać z jego perspektywy. Sama fabuła była również bardzo wciągająca - retrospekcje głównej bohaterki były tak intrygujące, że czym prędzej chciałam się dowiedzieć więcej o jej przeszłości. Im dalej, tym coraz więcej kłamstw zaczęło wychodzić na jaw, a akcja nabierała tempa. Nim się spostrzegłam, już zbliżałam się do końca książki, a emocje sięgały zenitu. Zakończenie wprawiło mnie w osłupienie i zostawiło z rozdartym sercem. Z pewnością sięgnę po kolejny tom, który jak zapowiada autorka, będzie jeszcze bardziej przepełniony bólem. Chciałabym jednak, aby każdy sięgając po tę pozycję, zdawał sobie sprawę, że porusza ona takie tematy jak: trauma, wykorzystanie seksualne, pozbawienie życia, działalność niezgodna z prawem oraz przemoc, co pisarka zaznacza już na samym wstępie. Na koniec chcę jeszcze powiedzieć, że słowa od autorki, dedykacja oraz podziękowania niezwykle mnie wzruszyły i sprawiły, że chciałabym bliżej poznać Agatę Kaczmarek. Liczę na to, że być może kiedyś na targach książek będzie ku temu okazja.

20. Recenzja: Diabolus_einm_legis, Korelin Karolina

    Często najlepszą odskocznią od różnych problemów jest fikcja, czyli nic innego, jak świat bohaterów. Tylko czy zawsze, takie odskocznie dają wytchnienie? No właśnie. Ta książka, którą widzicie "Oczy zalane atramentem" nie należy do takich, które przykładowo wnoszą do umysłu spokój! Kristina - młoda absolwentka prestiżowego liceum powinna się cieszyć z własnego sukcesu, jak i tego, że uda jej się pójść na wymarzone studia, mając przy sobie przyjaciół i wspaniałych adopcyjnych rodziców. Jednakże mimo tego, co udaje jej się osiągnąć, to w środku dalej czuję, że przeszłość nie zamknęła całkowicie drzwi. Coś się wydarzy, tylko pytanie co? Kim okaże się Michael? I jaką odegra rolę w jej życiu? O tym musicie przekonać się sami! Pełna niespodziewanych zwrotów akcji, głębokich myśli, mnóstwa rozterek i świetnie wykreowanych postaci, to naprawdę nie wiele atutów, jak i samych określeń, jakich mogłabym użyć o tej treści zawartej pod powłoką pięknej szaty. Autorka dołożyła wszelkich starań, aby każdy ruch bohaterów miał jakieś znaczenie, doprowadzając tym samym do szaleństwa czytelnika. Tak, dobrze widzicie, można nabawić się nadciśnienia od emocji! Ale to dobrze, prawda? Jest ryzyko, jest zabawa i taką właśnie zabawę z pełną gamą emocji przeżyjecie sięgając po tą pozycję! Z przyjemnością polecam i wypatruje kolejnej części! 

21. Recenzja: books_by_marsi, Matras Anna

    Kristy przeżyła wyjątkowo tragiczne dzieciństwo. Jej matka zmarła,ojciec oddał ja do sierocińca. Jej nowa rodzina bardzo ją kocha, bracia są bardzo opiekuńczy. Jednak dziewczyna jest przepełniona niepokojem. W jej życiu nagle pojawia się Michael, tajemniczy chłopak. Zacznę od tego, że książka jest napisana naprawdę pięknym językiem. Występuje wiele różnych głębokich przemyśleń, zwrotów akcji. Bardzo podobało mi się nawiązanie do wielu różnych piosenek, szczególnie jednej z moich ulubionych piosenkarek - Lany del Rey. Bohaterowie są świetnie wykreowani, każdy ich ruch jest bardzo przemyślany. Kristy to bardzo silna bohaterka. W dzieciństwie przeżyła naprawdę wiele, lecz stara się tego nie ukazywać. To, co bardzo mu się w niej spodobało to to, że jest wielką fanką Nicolasa Sparksa (podobnie do mnie😅) Michael to chłopak, który skrywa wiele tajemnic. Mimo wielu jego wad dla Kristy jest wręcz idealny. Oboje są w stanie zrobić dla siebie wszystko. Jest jedną rzecz, która mi się nie spodobała to zachowanie braci w stosunku do Kristy. Szczególnie starszy brat był bardzo toksyczny wobec niej. Tak jak już mówiłam, książka jest napisana naprawdę pięknym językiem, dostarczyła mi wielu emocji, na pewno sięgnę po kolejną część, gdyż ta zostawiła mnie z dużym niedosytem.

22. Recenzja: books_are_my_love_2005, Stanek Karolina

    "Oczy zalane atramentem " bardzo przypadły mi do gustu, bohaterowie mieli ciężką przeszłość, a co za tym idzie mnóstwo sekretów i lęków. Nie dało się ich też nie polubić, szczególnie główna bohaterka Kristy emanowała spokojem i zrównoważeniem, dzięki czemu sprawiała wrażenie poukładanej. Jednak i ją dręczyły demony przeszłości, które nie pozwalały jej żyć w spokoju. Przeszłość Kristy nie należała do łatwych przez co może się wydawać z punktu czytelnika zbyt drastyczna, emocjonalna i brutalna. Nikt nie chciałby w prawdziwym życiu przeżyć tego co Kristy. Wspomnienia nie są opisane mocno drastycznie jednak z uwagi na to, że niektórzy czytelnicy są wysoko wrażliwi należy zastanowić się nad lekturą. Jednak absolutnie nie zniechęcam do niej. Książka wywołuje bardzo wiele emocji przyznam, że ostatnie strony czytałam z zapartym tchem, ponieważ tak bardzo wciągnęły i zaniepokoiły mnie jednocześnie wydarzenia opisywane właśnie na sam koniec. Całość również czytało mi się bardzo szybko i z żywym zainteresowaniem. Niewątpliwie pewnego rodzaju "uroku" i nuty tajemniczości dodawał główny bohater Michael i jego mroczny sposób bycia. Dla innych wydawał się nieprzystępny i mroczny, jednak dla Kristy był ciepły, cierpliwy, wspierający. To jak opisywał także swoją najlepszą przyjaciółkę Grace również było niesamowite. Każdy powinien mieć przyjaciela, który widzi w drugim człowieku dobro i uważa, że jest cudowny. Co do Harveya i Florence mam mieszane uczucia. Z jednej strony chcieli stworzyć dla Kristy ciepły i kochający dom z drugiej strony zaś presja tego, że Kristy ma być najlepsza, idealna odbiera im w moich oczach. Mam nadzieję, że dowiemy się o nich trochę więcej w kolejnych tomach, tymbardziej, że w ich wątku nie wszystko do końca jest wyjaśnione. Bardzo tajemniczą postacią, o której na pewno chciałabym się dowiedzieć więcej jest Cameron- brat Michaela. Poznaliśmy go w niezbyt przyjemnych okolicznościach można by nawet rzec, że absurdalnych. Jednak końcowy rozdział napisany z jego perspektywy rzuca nowe światło na charakter jego postaci. Jestem również bardzo ciekawa jak dalej potoczy się relacja Michaela i Kristy. Można by powiedzieć, że uczucie, które zrodziło się między nimi było zbyt nagłe, jednak mając w pamięci to, że poznali się dużo wcześniej i pamiętali o sobie daje znak ku temu, że to uczucie jest faktycznie prawdziwe i warte poświęceń. Tak naprawdę oboje są z różnych światów, ale to właśnie przeciwieństwa przyciągają się najbardzej. Podobała mi się również postać Graysona. Wydawał mi się bardzo w porządku postacią. Pozytywną, dostrzegającą w ludziach to co w nich najlepsze. Myślę, że bardzo dobrze czytałoby się rozdziały z jego perspektywy. Wracając jeszcze na chwilę do opisów wspomnień Kristy muszę wspomnieć, że nigdy nie spotkałam się w żadnej książce z takim wątkiem jak w tej. Było to coś nowego, lecz przerażającego, niezrozumiałego i okrutnego. Nie mieści mi się w głowie, że niewinne dzieci zostały narażone na tak brutalne wydarzenia. Nie potrafię sobie nawet wyobrazić tego co musiały przechodzić. Książka ta przypomina mi w pewnym stopniu "Spark" . Oczywiście nie chodzi mi o to, że jest to kropka w kropkę ta książka, oczywiście, że nie. Odczułam po prostu podobny klimat- motyw tajemniczej przeszłości, kłamstw, problemów, z którymi ciężko sobie poradzić. Cieszę się, że znalazłam kolejną historię w podobnym klimacie, ponieważ podobają mi się takie książki. Podsumowując nie mogę się doczekać następnej części, ponieważ końcówka pozostawiła mnie w lekkim szoku. Zachęcam do zapoznania się z tą historią, bo naprawdę warto. 4,5/5⭐️

23. Recenzja: _madzikp, Pasek Magdalena

    „Oczy Zalane Atramentem” to emocjonalna podróż przez skomplikowaną przeszłość i teraźniejszość młodej Kristiny Viterelli. Autorka wciąga czytelnika w świat pełen tajemnic, bolesnych wspomnień i nieustannego poszukiwania szczęścia. Kristina, choć na pozór ma wszystko — ukochanych przyjaciół, wspierającą rodzinę i świetlaną przyszłość — zmaga się z wewnętrznymi demonami, które nie pozwalają jej zaznać spokoju. Historia stopniowo odkrywa prawdę o jej przeszłości, co buduje napięcie i sprawia, że trudno oderwać się od lektury. Książka porusza tematy takie jak trauma, adopcja, strata i miłość. Wątek miłosny z Michaelem dodaje historii głębi, ukazując, jak miłość może być zarówno ratunkiem, jak i źródłem kolejnych wyzwań. „Oczy Zalane Atramentem” to opowieść o trudnych wyborach i sile, jaką trzeba w sobie znaleźć, by stawić czoła własnej przeszłości. Polecam tę książkę wszystkim, którzy szukają poruszających, refleksyjnych historii.

24. Recenzja: itsangeleo_book, Winter Zuzanna

    Ocena: 4/5 ⭐️ Kristy poznajemy, gdy odbiera świadectwo ukończenia z wyróżnieniem prestiżowego bostońskiego liceum. Jej adopcyjni rodzicie i ukochani bracia już się palą, aby świętować jej sukces. Przed nią studia na wymarzonym kierunku, a wokół grono przyjaciół. Jednak dziewczyna czuje niepokój. Biologiczna matka dziewczyny zmarła, gdy ta miała 9 lat. Jej ojciec oddał ją do sierocińca, przerażony własnym uzależnieniem alkoholowym. Kristy poznaje Michaela - czy on poradzi sobie z niepokojem, który trzyma w sobie dziewczyna? Zacznę od tego, że książka jest bardzo krótka i mam kilka ale. Jak dla mnie było za dużo opisów i za mało interakcji między bohaterami. Przez właśnie te opisy mam wrażenie, że uczucie między Kristy a Michałem zrodziło się za szybko. Szkoda, że przeszłość dziewczyny została ujawniona tak szybko - w sumie już w opisie książki. Tak samo było z historią Michaela, chociaż ona była bardziej tajemnicza - na początku dowiaduje się wiele o nim z jego perspektywy, ale później też opowiada swoją historię Kristy. Książka mi się podobała pomijając w sumie tylko te dwie rzeczy. Kristy jak i Michael mają za sobą trudną przeszłość i zasługą na miłość oraz szczęście. Dziewczyna jest bardzo wspierana przez swoich adopcyjnych rodziców jak i przebranych braci. Michael jest za to wspierany przez ojca swojej przyjaciółki. Ich rodzinami stały się dla nich tak naprawdę obce osoby. Jednak czuję lekki niedosyt, ale ma być kolejna część więc z niecierpliwością na nią czekam. Polecam ❤️

25. Recenzja: Zaczytana Archiwistka Bookstagram, Paulina Kamieniecka

    „Drobne kłamstwa są jak krople wody. Wydają się niegroźne, dopóki nie połączą się w rwącą rzekę... Tylko że wtedy może być za późno na ratunek...” „Oczy zalane atramentem” autorstwa Agaty Kaczmarek to niezapomniana historia, która porusza kilka ważnych tematów, takich jak m.in. stratę, skomplikowane relacje rodzinne, czy poczucie odrzucenia. Kristina Viterelli z pozoru ma wszystko, co potrzebne do szczęścia. Świeżo upieczona absolwentka prestiżowego liceum w Bostonie, wspierana przez kochających, adopcyjnych rodziców i braci, czeka na rozpoczęcie studiów. Jednak pod tą idealną fasadą kryje się dziewczyna pełna niepokoju, którego źródła sięgają jej traumatycznej przeszłości. Wspomnienia o biologicznej matce, która zginęła, gdy Kristy miała dziewięć lat, oraz poczucie odrzucenia przez ojca, który oddał ją do sierocińca, ciągle ją prześladują. Pomimo miłości, jaką otrzymała od rodziny Viterellich, dziewczyna nie potrafi znaleźć ukojenia. Pojawia się jednak Michael, tajemniczy chłopak z tatuażami, który może pomóc Kristinie w walce z wewnętrznymi demonami. Czy Kristy da mu szansę na wspólne szczęście, mimo że oboje noszą w sobie blizny przeszłości? Początek powieści może wydawać się nieco przeciętny - niestety nie od razu przyciągnął on moją uwagę. Niemniej, dla tych, którzy tak samo jak ja, z determinacją czytają książki do końca, "Oczy zalane atramentem" oferują stopniowe zagłębianie się w emocje bohaterów, a zwłaszcza Kristiny, która staje się postacią bardziej wielowymiarową wraz z rozwojem fabuły. Wątek miłosny między Kristy a Michaelem jest jednym z głównych elementów fabuły, ale niestety może wydawać się nieco płytki. Relacja między nimi rozwija się zbyt szybko, bez głębszego zarysowania procesu zakochiwania się, co sprawia, że sama miłość pojawia się nagle i nie jest do końca przekonująca. Mimo to, historia przeszłości obu bohaterów, szczególnie ich emocjonalne traumy i sposób, w jaki wpływają na teraźniejszość, są przedstawione bardzo ciekawie. Na plus należy zaliczyć też zakończenie, które zostawia czytelnika w niepewności, co wywołuje silną potrzebę sięgnięcia po dalsze losy Kristiny i Michaela. Autorka, Agata Kaczmarek, zakończyła powieść w sposób, który budzi apetyt na więcej, co z jednej strony może być irytujące, ale też skutecznie zachęca do oczekiwania na kontynuację. "Oczy zalane atramentem" to wzruszająca opowieść z gatunku literatury obyczajowej, skierowana głównie do starszych czytelników. Agata Kaczmarek dobrze kreuje postacie z bagażem emocjonalnym, a zakończenie pozostawia czytelnika z pytaniem, co będzie dalej, co dla wielu fanów literatury jest idealnym powodem, by wrócić po więcej. Dla miłośników literatury z gatunku new adult książka może być interesującą lekturą, choć ci, którzy poszukują głębszych i bardziej rozwiniętych wątków miłosnych, mogą poczuć pewien niedosyt.

26. Recenzja: iloveeebook, Szumierz Klaudia

    🫴 Książka opowiada historię dziewczyny której życie odebrało kolory i chłopaka dla którego ona była kolorem. Kristy nie miała łatwo w życiu, na początku umarła jej mama co zniszczyło życie dziewczyny i jej ojca. Dziewczyna zostaje adoptowana i w ten sposób jej życie zaczyna dawać jej szansę na dobre życie. Michael jest zaznajomiony z bólem i życiem z cierpieniem innych, samemu musząc iść do przodu i dbać o innych. Autorka zrobiła nam emocjonalny rollercoaster, który potrafił doprowadzić mnie do łez jak i zarówno do śmiechu. Fabuła jest dosyć szablonowa ale jest przełożona przeszłością głównych bohaterów dzięki czemu nie wiemy czego się spodziewać, dostajemy również ogromną dawkę bólu, podczas czytania perspektywy Kristy z przeszłości, która nie należała do łatwych. Styl pisania autorki przypadł mi do gustu, bardzo spodobało mi się to jak autorka przeprowadziła całą fabułę, jedynym minusem tu była prędkość rozwoju ich relacji, poza tym wszystko było cudowne i przepadałam dla tej historii. Główna bohaterka była za młoda na wszytskie krzywdy, które ją spotkały. Dziewczyna zmuszała się do bycia "ambitną", uchodząca za mądra, ułożoną i kulturalną dziewczynę, kiedy tak naprawdę wewnętrznie umierała, co doprowadzało mnie do łez. Z drugiej strony Michael który również przeżył ciężkie sytuacje, ale on był bardziej z nimi pogodzony, pamiętał ale z drugiej strony chciał zapomnieć. Dziewczyna tego nie potrafiła co doprowadzało do jej autodestrukcji. Ich relacji była dosyć przewidywalna, ale pomimo to super mi się ją czytało i nie mogę się doczekać kolejnego tomu z życia tych bohaterów, bo uważam że ta dwójka zasługuje na szczęśliwe zakończenie jak nikt inny. Książka jest idealna do płaczu w deszczowy wieczór i polecam ją wam z całego serca i jest to wasz must have tej jesieni. 🫴Ocena: 5/5⭐

27. Recenzja: the_books_secret_, Ciebiada Taylor

    ~ Co tu mamy? Mamy bardzo dobry dramat z nutką thrillera który czyta się wyśmienicie 👌 Poznajemy Kristy która przeszła w życiu na prawdę sporo ,po śmierci matki Ojciec popadł w alkoholizm wiedząc że nie da rady wychować córki zadzwonił po pomoc... Nasza bohaterka trafia do placówki opiekuńczo wychowawczej. Zostaje adoptowana w wieku 13lat przez z pozoru dobrą i majętna rodzinę. Niestety piekło które odbywało się w ośrodku non stop podąża za dziewczyną. A osoby w otoczeniu Kristy są zamieszane w wiele okropnych spraw ... Między innymi w handel żywym towarem. Książka która na prawdę nas porywa a człowiek czytający z rozdziału na rozdział przeżywa coraz to nowsze i totalnie mroczne wątki 👌 Polecam i czekam na dalszy tom.

28. Recenzja: dorota_jago_books, Jagodzińska Dorota

    Kłamstwo. Mówią, że ma krótkie nogi. Drobne i nieistotne są codziennością i często nie zwracamy na nie uwagi. Ale jeśli kłamstw jest coraz więcej? Jeśli zaczniemy żyć w kłamstwie i budować na nim życie, to co się stanie, kiedy niewygodna prawda wyjdzie na jaw? Jak spojrzymy w oczy innym, a przede wszystkim sobie? Kristy właśnie ukończyła liceum z największym wyróżnieniem. Żyje z adopcyjnymi rodzicami i braćmi. Ma wszystko. Pieniądze, urodę, kochających rodziców i braci, którzy z zaborczości o nią dbają. Z zewnątrz idealna... A w środku skrywa wiele tajemnic. Dręczy ją przeszłość i wszystko co przeszła. Od straty mamy, przez porzucenie ojca i ośrodek adopcyjny. Nie potrafi czuć się szczęśliwa, a jej serce przepełnione jest niepokojem. Gdy poznaje Michaela, wracają jej w pamięci wspomnienia o pewnym chłopcu. Michael, to trudny przypadek. Sam obrał swoją ścieżkę w życiu czując, że nie zasługuje na nic dobrego. Jednak wciąż widzi dziewczynę o oczach zalanych atramentem... Czy Kristy będzie potrafiła mu zaufać i w końcu poczuje się szczęśliwa? Jednak skrywane kłamstwa będą chciały wyjść na światło dzienne, a prawda może zburzyć wszystko co do tej pory bylo budowane... Nie zliczę ile w tej książce jest cytatów, które są warte uwagi. Ale najważniejszy to "Z reguły uwielbiamy być sami, ale nienawidzimy być samotni". Dla mnie nie ma nic bardziej prawdziwego. Sama historia to emocjonalny rollercoaster, opisujący dysfunkcyjne rodziny, z pozoru idealne, które skrywają okrutne grzechy. To książka, która mówi o traumatycznych przejściach i o problemie, by ruszyć dalej. Jest pełna wewnętrznych konfliktów, niezrozumiałych uczuć i kłamstw. Porusza problem handlu żywym towarem, którymi są dziećmi... Z niecierpliwością będę czekać na kolejną część, bo chcę, żeby sprawiedliwość dopadła tych, którzy dobrze się przed nią ukryli 🖤

29. Recenzja: booktok_zaczytana, Gleba Julka

    „Oczy zalane atramentem" to trzecia książka Agaty, która debiutowała bodajże w 2022 roku. Teraz ponownie zatapiamy się w jej twórczości. „Dotyk dawnych dni" skradł poniekąd moje serce, dlatego było wiadomo, że ta premiera prędzej, czy później trafi w moje ręce. Tytuł, który widzicie znam już z wattpada, lecz minęło ogrom czasu, że fabuła była tylko częściowo w mojej głowie, także tym bardziej cieszę się, że mam okazję wrócić do historii Małej panny idealnej i Michaela. Ilekroć sięgam po książki Agaty odkrywam w nich nową definicję bólu. Pokazuje nam tym, że życie nie skrada się wyłącznie ze szczęśliwych chwil, a my nie chodzimy ciągle uśmiechnięci od ucha do ucha. Miewamy w nim złe, ale też dobre chwile. Każda z nich jest lekcją — to my zdecydujemy, co z nią zrobimy. Mętlik w głowie miałam już podczas czytania, a przy pisaniu recenzji nasilił się jeszcze bardziej. Przez co nie do końca wiem, co chcę wam przekazać. Książka niby mi się podobała, jednak mam pewne wątpliwości. Pierwszy, w zasadzie też ostatni, kryzys pojawił się w połowie, gdzie wszystko zaczęło mnie irytować, a moja więź z bohaterami została jakimś cudem zerwana. Nie jestem w stanie odpowiedzieć, dlaczego tak się stało. Ta sytuacja minęła tak szybko, jak się pojawiła. Pióro Agaty skradło moje serce w debiutanckim dziele. Po dwóch latach widać ogromny progres, który zaszedł w mojej twórczości. Tym razem przenosimy się do Bostonu — te miasto prześladuje mnie od jakiegoś czasu. Nie żebym się nie cieszyła, bo dzięki temu mogę poznać jego zakamarki. Kristina ma za sobą trudną przeszłość. Każdy myśli, dziewczyna sobie z tym radzi i sytuację, które miały miejsce wcale nie są odzwierciedleniem jej teraźniejszości. To wszystko ma na nią wpływ. Mała panna idealna zaczyna otwierać się przez chłopakiem, którego spotkała przez przypadek. Dokąd ich to zaprowadzi? Agata kończy „Oczy zalane atramentem" w najbardziej kulminacyjnym momencie, otwierając przed nami pewne fakty. Od początku czułam, że „adopcyjny" ojciec dziewczyny jest zamieszane w sprawę, o której dowiecie się, sięgając po książkę, ale nie wiedziałam, że sprawy są aż tak poważne. Według autorki ta część to dopiero początek, przed tym, co ma nadejść. W podziękowaniach informuje nas o burzy emocji, która ma nadejść. Skoro tutaj było ich wiele, to nie chcę myśleć, co będziemy czuć w dalszych częściach.

30. Recenzja: Mol_nad_molami, Czajkowska Sylwia

    ᴅʀᴏʙɴᴇ ᴋᴌᴀᴍꜱᴛᴡᴀ ꜱą ᴊᴀᴋ ᴋʀᴏᴘʟᴇ ᴡᴏᴅʏ. ᴡʏᴅᴀᴊą ꜱɪę ɴɪᴇɢʀᴏźɴᴇ, ᴅᴏᴘóᴋɪ ɴɪᴇ ᴘᴏᴌąᴄᴢą ꜱɪę ᴡ ʀᴡąᴄą ʀᴢᴇᴋę… ᴛʏʟᴋᴏ żᴇ ᴡᴛᴇᴅʏ ᴍᴏżᴇ ʙʏć ᴢᴀ ᴘóźɴᴏ ɴᴀ ʀᴀᴛᴜɴᴇᴋ. _____________ Dziś kilka słów o książce, która zaintrygowała mnie okładką i kupiła fabułą! "🄾🄲🅉🅈 🅉🄰🄻🄰🄽🄴 🄰🅃🅁🄰🄼🄴🄽🅃🄴🄼" to najnowsza powieść autorstwa Agaty Kaczmarek. Inna, przepełnioną bólem i brakiem zaufania... Trudna przeszłość, traumatyczne wydarzenia, ataki paniki i bliscy, którzy nie do końca są tymi, za kogo się podają! W tej książce dzieje się dużo! Autorka porusza sporo trudnych wątków. Do tych wątków chwytających za serducho w szczególności należy przeszłość głównej bohaterki. Przeszłość i sposób, w jaki wpłynęła na osobowość dziewczyny. Kaczmarek stopniowo i z wyczuciem dawkuje nam te TRUDNIEJSZE informacje dzięki, którym otrzymujemy szerszy obraz przeszłości... Końcówka książki trudna, ale samo zakończenie mnie nie powaliło! Liczyłam na większy #plottwist co za tym idzie, mam mieszane odczucia. Całość czyta się dobrze pomimo trudnej tematyki, a sama książka liczy sobie tylko 304 strony, więc idealnie nadaje się na jedno dłuższe wieczorne posiedzenie. 😉

31. Recenzja: olilovesbooks2, Iwanek Aleksandra

    Dla mnie to było pierwsze spotkanie z twórczością autorki, bardzo zaintrygował mnie tytuł, a z opisu niewiele mogłam wywnioskować, ale wiedziałem że będzie to dość trudna lektura i to założenie się sprawdziło. Książka łączy w sobie elementy literatury obyczajowej, romansu, także kryminału i thrillera psychologicznego. Kristy to nastolatka, która jako dziecko przeszła niemal przez piekło, po stracie matki i stoczeniu się ojca, który oddaje ją do ośrodka adopcyjno-opiekuńczego, w którym działy się dziwne rzeczy, które na zawsze pozostawiły u niej traumę. Niespodziewanie zostaje adoptowana przez zamożną rodzinę, której jest wdzięczna i przybierając maski dostosowuje się do nowego życia, którą wszyscy nazywają panną idealną. Jednak dzieciństwo Kristy składa się z wielu tajemnic, które ukrywane są również przed nią samą, lecz przeszłość zaczyna się o sobie przypominać, a niektóre sekrety zaczynają wychodzić na jaw. To bardzo złożona i trochę skomplikowana historia, muszę przyznać, że dla mnie styl pisana autorki, przynajmniej przy tej lekturze był dość ciężki. Początkowo lektura mnie nużyła, bo dominują w niej przemyślenia, smutek i ból wywoływany echami przeszłości. Jednak dużym plusem jest szczegółowe opisane jak doszło do tego w jakiej sytuacji znajduje się główna bohaterka, następnie sukcesywnie poznajemy jej traumy z dzieciństwa i wydarzenia, które się do nich przyczyniły, autorka dawkuje nam te informacje i to jest świetnym zabiegiem, bo całość może przytłoczyć a nawet szokować. Gdzieś od połowy książki fabuła bardzo mnie zaciekawiła, pojawiły się nieścisłości, niepewność zamiarów oraz zarzuty kierowane do poszczególnych osób, ale także wcześniej ukrywane fakty i informacje, które rzucają nowe światło na życie nastolatki, która nie ma pojęcia w jakim świecie przyszło jej żyć. Autorka porusza tutaj cały szereg trudnych i ciężkich tematów typu handel żywym towarem, prześladowanie, strata bliskiej osoby czy traumy, ale to tylko początek tego z czym się tutaj spotykamy. Zakończenie było zaskakujące, choć niektórych rzeczy się domyśliłam w trakcie czytania, to jeszcze sporo spraw mnie zszokowało, a autorka zrobiła coś co woła o pomstę do nieba, zrzuciła bombę i zakończyła opowieść pozostawiając czytelnika w szoku, huraganem myśli i oczekiwaniu na ciąg dalszy. Podsumowując książka pomimo początkowego przytłaczającego klimatu, rozwinęła się w bardzo ciekawą opowieść, w której mamy do odkrycia kilka tajemnic. Historia przepełniona cierpieniem i bólem, ale także uczuciami, emocjami i nadzieją. Z tego co wiem to pierwszy tom trylogii, który wprowadza nas do okrutnego świata, w którym kłamstwa i manipulacja są na porządku dziennym. Jestem bardzo ciekawa jak ta historia się rozwinie i już czekam na kontynuację.

32. Recenzja: Tiktok, Zielińska Magdalena

    Hejka!❤️ O tej historii słyszałam już od dawna i byłam nią bardzo zainteresowana. Czy spełniła moje oczekiwania? I tak i nie. Sama fabuła trzymała mnie w napięciu, mimo że trochę ją przewidziałam. Cała ta historia jest bardzo skomplikowana. Jednak autorka dopracowała wszystko tak, aby się łączyło. Spojler! Na początku byłam strasznie sfrustrowana tym, że bohaterowie znali może się przez 3? Tygodnie a ich relacja już zamieniła się w coś takiego trwałego. Jednak potem gdy zrozumiałam, że oni znali się wcześniej. To nadal jednak coś mi nie grało, że oni tak szybko. Oczywiście mogą być bratnimi duszami, jednak nadal dla mnie to za szybko. Mimo to i tak podobała mi się ich relacja. Coś, co bardzo mi się nie podobało to dwa fragmenty, a dokładniej zdania. Jedno z plotkary, a drugie z pamiętników wampirów. Jednak było ono bez żadnego oznaczenia, że stamtąd pochodzi. Kocham postać Michaela! Jest tak cudownie wykreowany i to jak on ją traktuje. Jak dla niej przepadł. Po prostu to jest przyjemne do czytania ❤️😭. „— Dlaczego ty zawsze wiesz, co powiedzieć? - zapytała, patrząc przed siebie. — Powiedzmy, że jeśli moja kobieta za dużo myśli, ja będę za dużo wyjaśniać. Celem jest zbudowanie zaufania, a nie jego zniszczenie. Cholera, czy ja właśnie nazwałem ją swoją kobietą?” Kristy też jest ciekawą postacią. Szczerze bardzo podobała mi się relacja między nią a jej braćmi, jednak sama już nie wiem co jest tutaj kłamstwem. „— Kocham cię, tato — powiedziałam szczerze, uśmiechając się. Czasami mówiąc „kocham cię”, nie zdajemy sobie sprawy, że te dwa słowa kierujemy do osoby, która nie zasłużyła na to, aby je usłyszeć.” Kłamstwa, kłamstwa i jeszcze raz kłamstwa. Sami nie będziecie wiedzieli, gdzie one są a gdzie nie. Jednak oprócz tego mamy też sporo humoru i żartu! „— Po moim trupie — wciął się niezadowolony Stanley. — Idealnie się składa — stwierdził Ofe, po czym kłasnął w dłonie. — Moja ciotka pracuje w zakładzie pogrzebowym.” Historia zawiera ciężkie tematy i jeśli jesteście na nie wrażliwi. Uważajcie!❤️

33. Recenzja: loves_books._, Łęcka Oliwia

     „Oczy zalane atramentem" to pierwsza książka od Agatki którą kiedykolwiek przeczytałam. Książka jest napisana w bardzo ciekawym stylu. Niniejszym posiada trochę wątków romantycznych a zarazem kryminału. ★Cała akcja książki zaczyna się od razu po skończeniu liceum przez naszą bohaterkę. Bohaterkę którą naprawdę polubiłam. ★Nasza bohaterka Kristy jest bardzo pozytywną bohaterką. Niestety dzieciństwo jakie przeżyła było nie zbyt pozytywne, ale jakoś musiała sobie oczywiście poradzić jako dziecko. Była po prostu silna. ★Po jakimś okresie czasu poznaje Michaela, pozytywnego i dobrego chłopaka. Uczynnego i troszczącego się o bliskich. ★Najbardziej pokochałam w książce wątek tajemniczy. Zawsze gdy jest wpleciony w fabułę, czytanie staje się ciekawsze i zdecydowanie fajniejsze. ★Polecam💗

34. Recenzja: love.s.books, Bort Sylwia

    „Oczy zalane atramentem” to historia, która zaczyna się w momencie gdy główna bohaterka kończy szkołę i odbiera dyplom. Dowiadujemy się wówczas, że była najlepszą uczennicą. Stopniowo dzięki jej myślą i wspomnieniom możemy poznać ją bliżej. Dowiadujemy się, jak wyglądała jej droga do miejsca, w którym jest obecnie. Ile cierpienia doświadczyła i kto stawał na jej drodze. W tym dniu poznajemy również drugiego bohatera, który okaże się kimś ważnym w jej życiu. Ich ścieżki łączą się ze sobą i znajdują dzięki temu wspólny język i ukojenie. Oboje stają się dla siebie kimś ważnym i, mimo że każdy z nich ma złe doświadczenia za sobą, chcą dla siebie jak najlepiej. Jest to historia pełna tajemnic, które stopniowo możemy odkrywać dzięki wspomnieniom bohaterów. Odkrywamy, że nie mieli przyjemnego życia, a cierpienie towarzyszyło im od wczesnych lat. Autorka w ciekawy sposób połączyła tych dwoje. Są dla siebie jak ogień i woda, ale razem twarzą coś silnego. Zakończenie książki mnie zszokowało i, mimo że miałam pewne podejrzenia, to czegoś takiego się nie spodziewałam. Teraz pozostaje mi czekać na kolejny tom, by dowiedzieć się, co takiego autorka jeszcze nam pokaże.