Dotyk ocalenia. Wyzwolenie

Recenzje książki: Dotyk ocalenia. Wyzwolenie (68)

1. Recenzja: reader_night, Wasąg Wanessa

   Dochodzi do wypadku samochodowego, w którym rodzice Lei giną na jej oczach, a ona jako jedyna wychodzi z tego cało. Jej cały świat się zawalił i przez długi czas musiała dochodzić do siebie ze wsparciem brata. Od tego czasu nie może zaakceptować dotyku, przez który czuje się, jakby płonęła żywcem, a każda, chociażby niewielka bliskość fizyczna przyprawia ją o cierpienie. Dwa lata po wypadku po tym, jak prawie doszła do siebie, dziewczyna, nie zauważając nadjeżdżającego auta wchodzi prosto pod jego koła. Niczego nieświadoma Lea będzie musiała zmierzyć się, że zdecydowanie innymi skutkami tej sytuacji. Bo jak na jej nieszczęście wpadła pod koła chłopaka uczestniczącego w nielegalnych wyścigach gangowych. A gdy dziewczyna stanie w samym środku wojny tylko on będzie mógł jej pomóc zmierzyć się z pełnym mroku światem, w którym nie istnieją żadne zasady, a wszystko w nim jest niekończącym się wyścigiem. „Dotyk ocalenia. Zniewolenie” jest debiutem autorki, który przez niemal trzysta siedemdziesiąt stron, trzymał mnie w takiem napięciu, że się tego absolutnie nie spodziewałam. Może było tutaj kilka niedociągnięć, ale naprawdę mi się podobało! (1) „Zaufanie jest jak kwiat - pozwalamy mu rozkwitnąć, starannie pielęgnujemy, ale kiedy przestaniemy o niego dbać, wtedy zwiędnie. I nie będzie można go odratować.”. Damon to chłopak, który sporo przeżyć ma na swoim koncie. Chłopak, który obraca się w bardzo niebezpiecznym towarzystwie. Nielegalne wyścigi to jego żywioł. Zimny zamknięty w sobie nie dopuszcza do siebie nikogo poza garstką najbliższych przyjaciół
Za to Lea to dziewczyna, która w swoim życiu przeszła przez istne piekło. Najpierw psychopatyczny chłopak, który znęcał się nad nią fizycznie i psychicznie, później wypadek rodziców. Po tym wszystkim jedyne, co pozwala dziewczynie odpocząć od swoich myśli są wizyty na siłowni i wyżywanie się na worku treningowym. Damon i Lea przez cały czas muszą chować się za maskami obojętności, aby skrywać cierpienie, które inni mogą wykorzystać. I, mimo że początkowo mieli być dla siebie nikim, to serce nie sługa, a wszechświat rządzi się własnymi prawami. (2) Fabuła książki wydawała się zarazem znana, jak i całkowicie nowa. Przyjemnie słuchało się o licealistach oraz nieco starszych młodych ludziach, którzy dopiero uczyli się życia. Byli zagubieni, przez co popełniali błędy, a każdy miał swoje skutki w przyszłości. Podobał mi się motyw z gangami i całą tą mroczną otoczką. Damon był zamknięty w sobie, podobnie jak Lea jednak będąc razem otwierali się i w końcu pokazywali swoje wnętrze. Bardzo podobały mi się wydarzenia w książce, jak i bohaterowie, również ci drugoplanowi. Mamy tu kilka sporych zwrotów akcji, a zakończenie mocno mnie zaskoczyło. Ta książka daje tyle samo przyjemności co bólu. Jej się nie czyta, ją się pochłania. Historia płynie niczym niezmąconą woda, a czym dalej w las tym czuć coraz więcej emocji. Czytając wszystkie myśli bohaterów, to jak każde zdanie było przepełnione uczuciami oraz bólem było niesamowite i naprawdę należą się za to brawa autorce. (3) „Dotyk ocalenia. Zniewolenie“ ma u mnie parę plusów, jednak jest pewien minus. Podczas czytania wiele razy przyłapywałam się na tym, że się wyłączałam i musiałam naprawdę skupiać się na tekście, żeby coś z niego wyciągnąć. Jednak nie mogę wam powiedzieć, że mi się nie podobała! Bo była to piękna i wartościowa książka, która jest przepełniona akcją.

2. Recenzja: Zaczytana_mama_trojki_dzieci , Garbalska Karolina

   Mam dla was cudowną historię od @panna_kotaa wydawnictwo @editio.red . Ta historia mną zawładnęła. Jest to drugi tom z cyklu Dotyk ocalenia, który po prostu był fenomenalny. Przeczytałam tę książkę już parę tygodni temu, ale do teraz czuję wszystkie emocje jakie mną targały czytając ją. Ja jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki. Pierwsza była dobra, ale ta jest jeszcze lepsza bardziej dopracowana pod względem stylistycznym. Widać, że autorka włożyła w ten tom sporo pracy. Historia jest pełna nieprzewidywalnej akcji , tajemnic , sekretów , bólu, miłości , cierpienia. To wsytsko sprawiło, że czytając tą książkę miałam wielokrotnie palpitacje serca oraz na pewno poleciała nie jedna łezka. Autorka pozostawiła w pierwszej części wiele wątków bez rozwinięcia. Ale teraz wszystko naszczęście się wyjaśniło. Autorka pięknie ukazała więź jaka łączyła głównych bohaterów. Pokazała tutaj prawdziwą miłość. Podobała mi się przemiana Lei, która w tym tomie pokazała, że chce ułożyć sobie życie po swojemu nie patrząc na swojego brata i koleżanki. Natomiast Damon stał się bardziej taką osobą odpowiedzialną nie żył tak zwaną chwilą.Jesli chcecie dowiedzieć się jak zakończy się relacja tej dwójki koniecznie łapcie za książkę.

3. Recenzja: Tik Tok, Chorągiewicz Zuzanna

   „Dotyk Ocalenia Wyzwolenie” - Gabriela Smusz 𝙊𝙥𝙞𝙨: Miłość może zabić... Ale może też ocalić Damon Watson. Imię i nazwisko, które Lea próbowała wymazać z pamięci tysiące razy. Tak jak wspomnienie noszącego je człowieka. I jego czarnych jak węgiel i błyszczących niczym diament oczu. Rany z przeszłości jeszcze się nie zabliźniły, mimo to Lea powoli oswaja się z teraźniejszością i przyszłością, w których nie ma miejsca dla Damona. Dziewczyna stara się o nim zapomnieć, ale chłopak wraca. Pojawia się ponownie w jej życiu, tak jak za pierwszym razem ― z hukiem. Podobno nic dwa razy się nie zdarza, a jednak Lea znowu wpada pod prowadzony przez Damona samochód. Ból po wypadku jest niczym w porównaniu z tym, co się teraz dzieje w jej sercu... Dalsze losy Lei, Damona i ich niemożliwej miłości w drugim tomie serii "Dotyk ocalenia" 𝙍𝙚𝙘𝙚𝙣𝙯𝙟𝙖: „Dotyk Ocalenia Wyzwolenie” jest to druga cześć książki „Dotyk Ocalenia Zniewolenie” autorstwa Gabrieli Smusz. Książka ta bardzo mi się spodobała. Czytając ją, przeżywałam wiele emocji. Właściwie to zakończenie pierwszego tomu zachęciło mnie do sięgnięcia po drugi. Lea I Damon totalnie podbili moje serce! ⭐4/5 

4. Recenzja: pigula.czyta, Klimczyk Natalia

   Lea zaczyna pomalutku układać swoje życie, wie że nie ma miejsca w nim na Damona. Próbuje go wymazać z pamięci lecz utrudnia to jego powrót. Na nowo pojawiają się emocje, które starała się w sobie stłumić. Jak to mówią - nic dwa razy się nie zdarza. A jednak - Lea wpada po raz drugi pod koła jego samochodu. „Dotyk ocalenia. Wyzwolenie” to drugi tom dylogii. W tej książce na prawdę wiele się dzieje. Przyznam, że czytało się książkę szybko, historia pochłania i szybko chce się człowiek dowiedzieć co będzie dalej. Emocji jest co nie miara - autorka ukazuje miłość przepełniona smutkiem i bólem. Lea to bohaterka, która mimo wszystko jest twardzielka, przeżyła tak wiele cierpienia, że zastanawiam się czy człowiek potrafi tyle wytrzymać? Autorka pokazuje, że potrafimy znieść niewyobrażalny ból i cierpienie. Okładka jest przepiękna, zdecydowanie jedna z moich ulubionych! Przez te kolory zdecydowanie jest magiczna ✨ Muszę przyznać, że książka nie należy do moich ulubionych aczkolwiek przeczytałam ją sprawnie i z chęcią. Sama fabuła nie do końca przypadła mi do końca ale świetnie wykreowani bohaterowie mocno rekompensowali mi fabułę. Dlatego polecam sięgnąć po tą dylogie i samemu sprawdzić czy fabuła przypadnie do gustu!

5. Recenzja: basik_czyta , Koleczko Barbara

   "Dotyk ocalenia. Wyzwolenie" Gabrieli Smusz to dalsze losy Lei i Damona i ich miłości w drugiej części "Dotyk ocalenia." Lea próbuje wymazać z pamięci Damona Watsona. Jednak rany z przeszłości się nie zagoiły, mimo to powoli oswaja się z teraźniejszością i przyszłością, gdzie nie ma miejsca dla Damona. Dziewczyna próbuje o nim zapomnieć, ale on wraca. Pojawia się ponownie w jej życiu, tak jak za pierwszym razem (z hukiem). Jak mówią dwa razy nic się nie zdarza, jednak Lea ponownie wpada pod samochód prowadzony przez Damona, a ból po wypadku jest niczym z porównaniem z tym co dzieje się w jej sercu. Co przyniesie im los? Jakie sekrety wyjdą na jaw? "Dotyk ocalenia. Wyzwolenie" to niesamowita historia w której nie zabraknie emocji, bólu, cierpienia, świetnej fabuły oraz walki z swoimi demonami. Styl autorki jest prosty, a nawet delikatny, co powoduje że nie można się od niej oderwać nawet na moment. Z całego serca polecam przeczytać całą serię. Czekam na kolejne powieści autorki.

6. Recenzja: b1tch.reads, Ciołek Oliwia

   Czy niemożliwa miłość może być możliwa? Damon i Lei'a są całkowitymi przeciwieństwami więc czy mimo swoich uczuć, których próbowali się wypierać mają szanse na happy end? Ich historia jest bardzo głębko i niesie ze sobą dużo burzliwych chwil, które nie raz odbijały się na ich znajomości. Bardzo wciągająca książka a także wspaniała kontynuacja ich losów. Nie obejdzie się bez łez lecz i tak uśmiech mimo wszystko zawita na waszych ustach nie raz i może nawet bez udziału waszej świadomości. Pokochałam ich historię już w pierwszej części i nie zawiodłam się na drugiej. Wspaniale napisana poruszająca ciekawe wątki zarówno te główne jak i te poboczne. Przywiązałam się do bohaterów i cieżko było mi się z nimi pożegnać jednak cieszę się, że miałam okazję przeczytać tą dylogię.

7. Recenzja: herbaciane.strony, Alferowicz Martyna

   Miłość może zabić... Ale może też ocalić Damon Watson. Imię i nazwisko, które Lea próbowała wymazać z pamięci tysiące razy. Tak jak wspomnienie noszącego je człowieka. I jego czarnych jak węgiel i błyszczących niczym diament oczu. Rany z przeszłości jeszcze się nie zabliźniły, mimo to Lea powoli oswaja się z teraźniejszością i przyszłością, w których nie ma miejsca dla Damona. Dziewczyna stara się o nim zapomnieć, ale chłopak wraca. Pojawia się ponownie w jej życiu, tak jak za pierwszym razem ― z hukiem. Podobno nic dwa razy się nie zdarza, a jednak Lea znowu wpada pod prowadzony przez Damona samochód. Ból po wypadku jest niczym w porównaniu z tym, co się teraz dzieje w jej sercu... Dalsze losy Lei, Damona i ich niemożliwej miłości w drugim tomie serii "Dotyk ocalenia" Książkę czytało mi się wspaniale. Momentami czułam, iż była ona jeszcze lepsza od pierwszego tomu, ponieważ wydawała mi napisana w bardziej spójny sposób niż ta poprzednia. Styl autorki jest czymś niezwykłym. Cudowne opisy idealnie dopełniają intrygująca fabułę powieści. Relacja bohaterów pokazała, jak ludzi może połączyć silna więź oraz to, że ponowne zaufanie buduje się powoli.

8. Recenzja: Zagubiona.w.slowach,

   "Dotyk Ocalenia. Wyzwolenie" to kontynuacja "Dotyku Ocalenia. Zniewolenie" czyli dalsze losy Damona i Lei. Zakończenie pierwszego tomu zostawiło mnie z ogromną chęcią sięgnięcia po kolejny tom. Ten tom mnie poskładał w każdym tego słowa znaczeniu. Powiedzieć, że kocham tą historię to za mało. Do "Dotyku Ocalenia" mam ogromny sentyment, nie tylko dlatego, że czytałam tą historię już na Wattpadzie ale też dlatego, że od tej historii zaczęła się moja przygoda z twórczością Gabrysi. Pierwszy tom był genialny a drugi tom w papierze - jest jeszcze lepszy niż śmiałam przypuszczać. Wszystko jest dopracowane na ostatni guzik i widać gołym okiem, że autorka oddała w nasze ręce część swojego serca i jak najlepszą wersję "Dotyku". Gdy zaczęłam czytać "Wyzwolenie" nie mogłam się oderwać. Wiem, na pewno każdego tym zdziwiłam! Drugi tom trzymał mnie w napięciu od samego początku do samego końca. To ile ja emocji przeżyłam, ile wycierpiałam się z bohaterami to coś niesamowitego. Płakałam, stresowałam się, wzruszałam, denerwowałam i śmiałam z sarkastycznych dialogów naszych bohaterów. I tak cierpiałam, bo nie raz i nie dwa tak bardzo bolało mnie serce podczas czytania, że aż brak słów. Gdy cierpieli bohaterowie - cierpiałam też ja. Pewnie się powtórzę jednak MUSZĘ to zaznaczyć: kocham styl pisania Gabrieli Smusz. Ubóstwiam to jak ta dziewczyna umie pisać. Opisy są tak cholernie dobre, że nie ma się ich dość... Oboje przeszli dużo złego w przeszłości. Życie zarówno Damona jak i Lei nie było usłane różami. Te wydarzenia ukształtowały ich na osoby jakimi są teraz. Lea, która boi się dotyku, nie ufna i ma mnóstwo męczących ją demonów. Damon, który jest zdystansowany, ma łatkę "złego chłopaka" a jego życie to ciągłe niebezpieczeństwo. Jednak to właśnie ten chłopak widzi więcej niż każdy i za wszelką cenę chce pomóc Lei. Relacja tej dwójki jest burzliwa. Zwłaszcza w drugim tomie. Zszargane zaufanie ciężko odbudować, zwłaszcza gdy przeszłość puka do drzwi i przypomina o sobie. Pełna wzlotów i upadków a jednocześnie pełna uczuć, troski i chęci ochrony tego drugiego. Krótko mówiąc po prostu piękna ale też bolesna. Pokochałam również Nicka czyli przyjaciela Lei. Dosłownie jest on tak cudowny, że nie da się go nie kochać. Jestem zakochana w tym jak autorka wykreowała samych bohaterów i ich relację. Piękniej nie dało się tego przedstawić! Zakończenie historii Damona i Lei również było piękne!

9. Recenzja: chaos_czytelniczy , Goszczyńska Iza

   Około pół roku temu sięgnęłam po pierwszy tom "Dotyku Ocalenia" Gabrieli Smusz. Mimo drobnych niedociągnięć "Zniewolenie" okazało się podbić moje serce w dość krótkim czasie. Dziś mam dla was kilka słów o tomie drugim tej dylogii 🩵 ✨️ fabuła: nie wiem, co jest dla mnie tak ujmującego w tych książkach, bo fabuła - od której sobie zaczniemy - nie jest wyjątkowo świeża ani pomysłowa. Autora jednak całą historię bohaterów i akcję napisała w taki sposób, że trafiła do mojego serducha. Nie brak tam wzlotów i upadków, bohaterowie popełniają błędy i czasem ich zachowanie jest niezrozumiałe, a akcja momentami przyspiesza rytm serca. ✨️ bohaterowie: jedną z rzeczy, jakie najbardziej doceniam w budowaniu postaci jest ich rozwój i zmiany, jakie w nich zachodzą. Reakcja Damona i Lei nie na każdym zrobi wrażenie i ja sobie z tego zdaję sprawę, bo jednak kreacja tych postaci, no... jest dość prosta. Doceniam jednak to, że bohaterowie się rozwijają, a ich relacja przechodzi takie etapy, jakie przeszłaby w prawdziwym życiu. ✨️ styl: tu mam problem. Niestety, nie został wykorzystany potencjał książki. Autor nie musi pisać idealnie, od tego jest korekta i redakcja, żeby tekst oddawany w ręce czytelników był tak poprawny, jak tylko może być. W "Wyzwoleniu" tego dośrubowania zabrakło i kłuje to po oczach. Bardzo prosty styl, w którym pojawia się ogrom powtórzeń, zapętleń, nienaturalnych stwierdzeń. Drętwe i nieżyciowe dialogi. Czasem wyglądało to jak surowy tekst bez korekty. ✨️ ocena: tom pierwszy, o ile dobrze pamiętam, oceniłam na 4⭐️ i myślę, że na tyle samo zasługuje tom drugi. Czy polecam? Tak, bo sama historia jest dość przyjemna (chociaż smutna), ale jednak jeśli drażnią Was błędy w książkach to może nie warto się frustrować. Ja czekam ja kolejne książki autorki i z chęcią je przeczytam. Mam nadzieję, że będę miała taką możliwość 🩵

10. Recenzja: natal.book, Mała Natalia

    〝Ponoć przyjaciół poznaje się w biedzie. W najgorszych chwilach naszego życia, kiedy najbardziej potrzebujemy obecności drugiej osoby. Prawdziwi przyjaciele zostają bez względu na sytuację. Są przy wzlotach i upadkach. Na dobre i złe.〞 𝑚𝑜𝑗𝑎 𝑜𝑝𝑖𝑛𝑖𝑎 Nie mogłam się doczekać, aż przeczytam ten tom po skończeniu pierwszego i doczekałam się. Tak jak w pierwszym tomie, dzięki przyjemnemu stylowi pisania Autorki fajnie się ją czytało. Jeśli chodzi o gang to niekiedy było to dosyć schematyczne, jednak pewne fakty i tak były zaskoczeniem. Relacja pomiędzy Leą, a Damonem również była przewidywalna. Nadrabia za to akcja, która trzyma w napięciu i wciąga, przez co ciężko się od niej oderwać, jeśli chcemy dowiedzieć się jak rozwinie się akcja i jaki będzie finał. Mimo kilku drobnych wad, książka bardzo mi się podobała🤍

11. Recenzja: booktok_zaczytana, Gleba Julka

    Jestem świeżo po przeczytaniu książki, więc siedzą we mnie emocje, których nie jestem w stanie opisać. Książka jest kontynuacją pierwszej części. Pokochałam tę książkę tak samo jak poprzednią. Te emocje, które mi towarzyszyły. Nawet nie jestem w stanie zebrać tego w odpowiednie słowa. Miłość. Jest bolesna, niesprawiedliwa. Nasze serce wybiera zazwyczaj kogoś nieodpowiedniego, kogoś kto nas złamie. Rozkocha w sobie i wyjedzie. Pozostawia jedynie po sobie pustkę, nicość. Ale później los znowu was łączy. Znowu przez tą samą sytuację. I najgorsze w tym wszystkim jest to, że nasze uczucia jeszcze nie wygasły. Nadal są. Historia pełna tajemnic, bólu, mroku, niesprawiedliwości. Czy miłość zwycięży? Czy uczucie jest tak silne, aby przetrwało? Miłość może zabić... Ale może też ocalić Damon Watson. Imię i nazwisko, które Lea próbowała wymazać z pamięci tysiące razy. Tak jak wspomnienie noszącego je człowieka. I jego czarnych jak węgiel i błyszczących niczym diament oczu. Rany z przeszłości jeszcze się nie zabliźniły, mimo to Lea powoli oswaja się z teraźniejszością i przyszłością, w których nie ma miejsca dla Damona. Dziewczyna stara się o nim zapomnieć, ale chłopak wraca. Pojawia się ponownie w jej życiu, tak jak za pierwszym razem ― z hukiem. Podobno nic dwa razy się nie zdarza, a jednak Lea znowu wpada pod prowadzony przez Damona samochód. Ból po wypadku jest niczym w porównaniu z tym, co się teraz dzieje w jej sercu...

12. Recenzja: istnienie.slow, Wasiewska Dominika

    Kontynuacja dylogii była co prawda nieco słabsza od pierwszego tomu, ale i tak pozytywnie mnie zaskoczyła i z wielką przyjemnością wróciłam do moich ukochanych bohaterów. Przyznaję, że się za nimi mocno stęskniłam. Lea z czasem zaczęła godzić się z brutalną rzeczywistością związaną z końcówką pierwszego tomu, który swoją drogą musicie przeczytać. Ciężko przeszła rozstanie z pewnym mężczyzną, który w dość krótkim czasie zburzył jej cały dotychczasowy światopogląd i ułożył jej rzeczywistość na nowo. Ale odszedł. I nasza główna bohaterka musiała się z tym szybko pogodzić, o czym boleśnie zdaje sobie sprawę. Gdy wszystko powolutku zaczyna się układać ON wpada jak burza i niszczy od nowa wszystkie mury, jakie zbudowała przez czas jego nieobecności w swoim życiu. Szczerze mówiąc tęskniłam nie tylko za historią, która w gruncie rzeczy się we mnie zakorzeniła, ale także za piórem Gabrysi, które zawsze trafia w punkt. Autorka pisze tak, że emocje przelewane przez nią na papier uderzają z podwójną mocą w samego czytelnika. A zwłaszcza jeśli opisuje te niezbyt pozytywne wydarzenia. Te smutne i drastyczne. Wiem, że mam skłonności masochistyczne, ale bardzo mocno za tym tęskniłam. Fabuła książki, jak można się spodziewać, po raz kolejny nie jest przypadkowa i porusza moim zdaniem bardzo ważne tematy, a tymbardziej dla nastaletnich osób. Niemoralność i toksyczność relacji jest wątkiem przewodnim. Z jednej strony romantyzowałam sobie w głowie burzliwą drogę naszych bohaterów, a z drugiej wiedziałam jakie jest to głupie z mojej strony. Coraz częściej widzę ten schemat w książkach i podoba mi się tutaj, że stopień trucizny tej relacji nie jest pokazany tak, żeby przysłonił czytelnikowi oczy i pozwolił romantyzować, to co się tam dzieje. Myślę, że autorka w odpowiedni sposób pokazała i rozwinęła ich ,,drogę". Zostanę z piórem Gabrysi na dłużej, to już pewne, a teraz gratulacje kolejnej świetnej książki. Oby tak dalej.

13. Recenzja: dlvb.29, Markowicz Zuzanna

    Odrazu po przeczytaniu pierwszego tomu wiedziałam, że będę musiała sięgnąć, także po drugi. Książka jest naprawdę wciągająca, przyjemna i dosłownie się po niej płynie. Historia jest na tyle ciekawa, że nim się obejrzymy, a już pochłoniemy ją w całości. Styl pisania autorki już od 1 części przypadł mi niezwykle do gustu i jestem pod wrażeniem jej talentu oraz tego w jaki sposób potrafi przelać emocje na papier i sprawić, aby czytelnicy także je poczuli. Pokochałam także bohaterów, którzy, także byli bardzo dobrze wykreowani. Idealnie odzwierciedlali problemy z którymi ludzie zmagają się w codziennej rzeczywistości. Wiadomo, że czasami mieli jakieś swoje irytujące momenty, ale nie oszukujmy się nikt nie jest idealny. Bardzo polecam całą dylogię i jeśli jeszcze jej nie czytaliście to koniecznie lećcie to zrobić! Miłego dnia!!

14. Recenzja: Majowe czytanie, Świdrak Weronika

    Miłość może zabić, ale może też ocalić. Lea stara się o NIM zapomnieć, ale chłopak wraca. Pojawia się ponownie w jej życiu, tak jak za pierwszym razem ― z hukiem. Podobno nic dwa razy się nie zdarza, a jednak Lea znowu wpada pod prowadzony przez Damona samochód. Ból po wypadku jest niczym w porównaniu z tym, co się teraz dzieje w jej sercu… Jak potoczą się dalsze losy Damona i Lei? Pierwszy tom do fenomenalnych nie należał, nie zawładnął także moim sercem, aczkolwiek zadeklarowałam wtedy, że kiedy wyjdzie kontynuacja, trafi ona w moje ręce, żebym mogła przekonać się, jak potoczą się losy Lei- tak po prostu, z czystej ludzkiej ciekawości. Wbrew początkowym uprzedzeniom, okazało się, że nie jest tak źle, a nawet pokuszę się o stwierdzenie, że jest dobrze, aczkolwiek gdyby ktoś szarpnął się i wypchnął z treści niepotrzebne opisy to objętość uległaby znacznemu zmniejszeniu. Czytanie szło mi znacznie szybciej i lżej niż ostatnio. Przyznam, że były momenty, w których naprawdę zatraciłam się w tej historii, czego się nie spodziewałam. Bohaterowie mocno dojrzeli w moich oczach, nawet Lea, która była rozkapryszoną gówniarą wypominającą na każdym kroku swoje wielkie krzywdy, stała się mniej irytująca i udało mi się ją polubić. Zauważalne było teraz też to, że ,przysłowiowo, nie boi się już własnego cienia. W tym tomie nie ma już niezliczonej ilości powtórzeń, tło wydarzeń jest bardziej dopracowane, a wszelkie niedomówienia z części pierwszej zostały wyjaśnione. Widać pracę, która została włożona w to, żeby ta historia mogła dobrze wypaść i bardzo się cieszę, że mogę pozytywnie wypowiedzieć się o, niekoniecznie całej dylogii, ale drugiej części „Dotyku ocalenia” i w końcu mogłam też poczuć emocje, o których było tak głośno po premierze Zniewolenia.

15. Recenzja: books_are_addicted, Lewandowska Marta

    „Dotyk ocalenia.Wyzwolenie” to kontynuacja losów Lei i Damona. Chłopak znika po jej porwaniu, gdy ta go najbardziej potrzebuje. Robi to dla jej dobra, chociaż sam cierpi. Nie pojmujemy, że czasem ktoś musi z nas zrezygnować i robi to z łatwością, aby nas chronić. Ta część była świetna pod katem rozwijania relacji bohaterów. Język autorki już znałam i zakochałam się w nim od pierwszych stron. Każdy rozdział zaczyna się, jak dla mnie akapitem wartym zapamiętania. To właśnie te akapity przeważyły o cytatach z obu części. Jeśli znacie już losy Lei i Damona, to dobrze wiecie czym się zajmowali (nie chce spojlerowac tym co nie czytali). I właśnie zaprzestanie tego dzieje się w drugiej części. Ich relacja powoli wraca na właściwe tory, bo była bardzo, ale to bardzo burzliwa. Lea bała się dotyku obcych ludzi a Damon nie miał zbyt dobrego towarzystwa. A raczej nie kręcił się wśród dobrych osób.

16. Recenzja: https://www.instagram.com/swiat_ksiazkowy_mali, Malwina Nowak

    „Byłam światłem, a gdy on się pojawił, zatruł mi życie mrokiem, aż wreszcie nie widziałam nic więcej, oprócz ciemności. A on? On był pytaniem, na które nawet niebo nie znało odpowiedzi”. Lea Claire po ostatnich wydarzeniach próbuje odnaleźć się w nowej rzeczywistości bez swojego ukochanego, który wyrwał jej serce i zabrał część duszy zostawiając ją bez żadnego słowa. Najzwyczajniej świecie zniknął a ona musiała nauczyć się żyć bez niego, starała się wymazać go ze swojej pamięci, ale było to bardzo ciężkie. Jednak w tym ciężkim dla niej czasie wspierał ją Nicholas, dzięki któremu powoli wracała do życia. Z każdym dniem zapominała o tym, co było a zaczynała myśleć o teraźniejszości. Mijają trzy miesiące i dziewczyna czuje się już znacznie lepiej, ale pewnego dnia przez przypadek nie zauważa nadjeżdżającego samochodu, pod który wpada. Jednak to nie jest najgorsze, tylko fakt, że osobą prowadzącą pojazd okazuje się być Damon, chłopak do którego ma ogromny żal, bo to on ją zostawił w najgorszym momencie życia. Powracające wspomnienia uderzają niczym tajfun i czy dziewczyna poradzi sobie z tymi uczuciami? I co skrywa mężczyzna? Czy odważy się zawalczyć o Claire? „Byłem kanistrem z benzyną, a Lea była zapalnikiem. Nasze zbliżenie groziło potężnym wybuchem”. Dotyk ocalenia.Wyzwolenie to kontynuacja dylogii zapoczątkowanej przez „Dotyk Ocalenia. Zniewolenie”, przedstawiający historię dziewczyny, która boi się dotyku, w tej części jest to już mniejsze, ale za to została zraniona a jej serce rozwalone na miliony małych kawałeczków przez mężczyznę, który jak myślała był jej wybawieni i siłą na przetrwanie oraz pokonywanie swoich lęków. Autorka w tej powieści pokazuje jak bolesne wydarzenia mogą wpłynąć na człowieka i to jak radzą sobie z tym, co się potem wydarzyło. Dla jednych jest to bardzo przytłaczające wręcz dusi i nie możemy sobie poradzić, a dla drugich przy wsparciu przyjaciela potrafi dana osoba zmienić swoje podejście oraz będzie starała się poukładać sobie życie od nowa i chęć zmiany będzie dostrzegana. Historia pełna bólu, cierpienia, smutku, mroku, tajemnic, ryzyka, walki ze swoimi demonami, niebezpieczeństwa, zwrotów akcji, przyjaźni oraz miłości. Polecam wam bardzo gorąco sięgnąć po tą przepiękną historie, która jest idealnym dopełnieniem pierwszego tomu, po który trzeba sięgnąć najpierw a następnie sięgać po tę cześć. Oba tomy wywołują ogrom emocji i będziecie razem z bohaterami przeżywać każdą z nich. Zdecydowanie zostanie w waszej pamięci na dłużej.

17. Recenzja: klara._books, Wołkowska Klara

    Po przeczytaniu pierwszej części wiedziałam już, że styl pisania Gabrysi jest dla mnie idealny i przyjemny, więc całą tą książkę czytało mi się świetnie. Choć w trakcie czytania zobaczyłam lekką zmianę w jej stylu pisania, nie sprawiło mi to za dużego problemu bo nadal był on doskonały. Gdyby ktoś mnie zapytał, która część bardziej mi się podobała, nie wiedziałabym co odpowiedzieć, bo według mnie obydwie części idealnie się uzupełniały i dopełniały. Mimo wszystkich przeciwności losu, które spotkały bohaterów, oni i tak zawsze trafiają na siebie. Są zdani tylko na siebie, przekraczając kolejne granice z chwili a chwilę coraz bardziej się w sobie zatracając. Pomagali sobie nawzajem, trwajac razem. Wkręciłam się w tą książkę tak bardzo, że przeżywałam wszystko razem z bohaterami, a wzruszenie, smutek i uśmiech na twarzy towarzyszyły mi przez cały czas. Ta część była zdecydowanie ciężką jak i bardzo życiową powieścią, o której na pewno przez najbliższy czas nie zapomnę. Wykreowani bohaterowie, którzy chwytają za serce. Szokujące wydarzenia oraz lawirujace, jak i szalone emocje, których nie da sie okiełznać choćby na chwilkę. Wciągająca fabuła, która nie pozwoli wam odłożyć ksiazki nawet na moment - tak właśnie opisałabym drugą część dotyku ocalenia. Takiego zakończenia spodziewałam się, ale nie zmienia to faktu, że i tak mnie to bardzo urzekło. Kocham tę historię całym moim sercem i naprawdę radzę ją jak najszybciej przeczytać. To, jak wykreowany został świat przedstawiony jest wręcz cudowne i jestem pewna, że zachwyci was tak samo jak mnie.

18. Recenzja: Books_shey_69, Kopeć Julia

    Dotyk ocalenia wyzwolenie to idealne zakończenie dylogii. Kocham tą historię i tych bohaterów z całego serca, a ta miłość rosła z każdą przeczytaną stroną. Książkę trochę długo mi się czytało, ale styl pisania autorki jest przecudowny o z chęcią przeczytam więcej książek tej autorki gdy zamotana wydane. Idealnie wykreowani bohaterowie, których kocham z całego serca. Ta część jest chyba lepsza od poprzedniej,.chyba bo trochę mało pamiętam z pierwszej części mimo iż czytałam ją w lipcu. Pewnie z tego powodu nie dokonać rozumiałam co dzieje się na początku. Kocham i bardzo polecam

19. Recenzja: _larabooks_, Marczak Laura

    Odejście Damona z życia Lei wywarło na niej ogromny wpływ. Po traumatycznych wydarzeniach, których doświadczyła, starała się zacząć swoje życie od nowa. Bez chłopaka u boku. Miała wsparcie ze strony swojego brata jak i Nicholasa. Starała się zapomnieć o Damonie, jednak on ponownie wrócił do jej życia. Niefortunnym przypadkiem Lea znowu wpadła pod samochód prowadzony właśnie przez niego. Lea i Damon pomimo tak wielu przeszkód i przeciwności losu, które napotkali na swojej drodze, cały czas walczyli o tę relację. Mimo wszystkich problemów obecnych w ich życiu oraz całego chaosu, który w nim panował, próbowali odbudować ją na nowo. Po zakończeniu pierwszej części byłam ogromnie ciekawa dalszych losów Damona i Lei. Tę część w porównaniu z pierwszą czytało mi się dużo lepiej. Tak samo jak przy czytaniu pierwszego tomu jestem zachwycona stylem pisania autorki. Jest naprawdę oryginalny przez co z każdym rozdziałem wciągałam się coraz bardziej. Niesamowicie spodobała mi się możliwość poznania wydarzeń jak i uczuć z perspektywy obojga bohaterów. Dzięki temu w tej części mieliśmy okazję dużo lepiej zrozumieć Damona.

20. Recenzja: TheGoldenBooksTrio, Ciszewska Wiktoria

    Dotyk ocalenia wyzwolenie Jest to kontynuacja historii Lei i Damona. Miłość może zabić...ale też ocalić. Po trzech miesiącach kiedy w życiu Lei nie było już Damona, dziewczyna próbowała normlanie funkcjonować, powrócić do życia, w którym nie było już miejsca dla chłopaka. Jednak los zgotował jej całkiem inne plany... Po raz kolejny Lea ledwo uchodzi z życiem, gdy przebiegając przez pasy po raz kolejny wpada pod samochód. Jak się okazuje kierowcą był nikt inny jak Damon Watson. Wszystko co zdążyła poukładać sobie przez te 3 miesiące rozpadło się w drobny mak, gdy tylko dowiedziała się, że chłopak postanowił wrócić do Fear Town. Celem Damona było porzucić stare życie po drugiej stronie i zacząć żyć normalnie. Jednak jego głowę codzienne zaprzątała myśl o jednej blondynce, która skradła jego serce. Powiedział, że dla jej dobra odejdzie od niej, lecz ciągle go do niej ciągnęło. Czy Lea i Damon dadzą radę stworzyć piękną relację i przetrwać razem kolejną drogę przez piekło? Jest to druga część dylogii Dotyk Ocalenia. Kompletnie przepadłam dla tej dwójki. Ich historia skradła moje serce. Bardzo chętnie będę wracać do tej książki i dobrze ją wspominać💜 Mega polecam każdemu z Was sięgnąć po tę książkę.

21. Recenzja: lavra_books, Jagodzińska Laura

    Lea starała się wymazać z pamięci imię i nazwisko pewnego czarnookiego chłopaka. Damon Watson był tematem zakazanym w jej obecności. Próbowała pozbyć się tego człowieka z życia oraz jego wspomnień z pamięci. Podobno nic dwa razy się nie zdarza, jednak Lea ponownie wpada pod prowadzony przez chłopaka samochód. Ból zewnętrzny jest niczym, przy tym co dzieje się w jej sercu. Wracając do historii Lei oraz Damona byłam ciekawa jak autorka przedstawi ich dalsze losy. Historia zaczyna się jakiś czas po zakończeniu pierwszej części, jednak od razu zauważyłam postęp autorki w pisaniu. W drugim tomie było zdecydowanie mniej nużących opisów, a cała akcja bardziej mi się podobała. Dostaliśmy tu sporo punktu widzenia Damona, co fajnie wpływało na fabułę, poznaliśmy jego pogląd oraz jego uczucia i myśli. Dodatkowo poznaliśmy trochę jego przeszłość, podobnie jak i w przypadku Lei. W drugim tomie oboje walczyli z przeszłością, by w końcu ruszyć do przodu. Lea starała się uleczyć swoje rany, natomiast Damon wraz z przyjaciółmi raz na zawsze postanowił zakończyć działania po drugiej stronie. Fabuła zawierała w sobie kilka interesujących zwrotów akcji, których się nie spodziewałam. Cała książka miałą w sobie dużo emocji bohaterów, ich przemyśleń, rozważań, ale przede wszystkim pokazała, że starali się odbudować tę relację. Nie zabrakło także bohaterów drugoplanowych, którzy przewijali się w tle i dopingowali parę. Znacznie bardziej podobał mi się drugi tom. Miał w sobie mniej opisów, spokojniejszą, ale zarazem ciekawszą akcję oraz więcej emocji.

22. Recenzja: kocham.czytanie, Liwacz Daria

    „Dotyk ocalenia. Wyzwolenie” Gabriela Smusz Recenzja Kontynuacja książki: „Dotyk ocalenia. Zniewolenie” Mimo to, że Lea próbuje zapomnieć o Damonie i oswoić się z faktem, że nigdy go już nie zobaczy życie ją po raz kolejny zaskakuje. Damon pojawia się po raz kolejny w jej życiu. Ich ścieżki znowu się spotykają i Lea ponownie wpada pod koła samochodu Damona. Czy Lea była na to gotowa? Jak potoczą się ich dalsze losy? Dowiecie się tego czytając tę książkę. „Dotyk ocalenia. Wyzwolenie” to idealna lektura na zimowe wieczory po ciężkim dniu w szkole czy pracy. Rozdziały są pisane z perspektywy obu główny bohaterów dzięki czemu jest to urozmaicone. Książka w ciąga już od pierwszej strony, czułam jakbym przebywała całą historie razem z bohaterami. Jest to idealnie kontynuacja pierwszej części już nie mogę doczekać się kolejnej. Ocena: 4,5/5 ✨

23. Recenzja: Książkowe Love, Pitura Natalia

    „Strach o drugą osobę potrafi być o stokroć większy niż o samego siebie, jeżeli tylko na kimś szalenie ci zależało. Wprowadzał zamęt w sercach i głowach, plątał myśli i podsuwał same czarne scenariusze. Kiedy w grę wchodziły uczucia, obawa i troska przybierały na sile.” „Dotyk ocalenia- wyzwolenie” to kontynuacja historii Damona i Lei, znajomość pierwszego tomu „Dotyk ocalenia - zniewolenie” jest obowiązkowa, aby w pełni zrozumieć i być zachwyconym tą pozycją tak jak ja. Końcówka pierwszej części niebyła zadowalająca dla czytelnika, ale dostarczyła emocji na tyle, że ze wstrzymanym oddechem czekało się na dalsze losy bohaterów. Lea próbuje odnaleźć się w rzeczywistości, a ciągłe roztrząsanie przeszłości nie pozwalało, by jej rany się zabliźniły. Jak pogodzić się z tym, że jedyna osoba, która potrafiła ją uspokoić i sprawić, że poczuje się bezpiecznie, odeszła. Tyle już w życiu wycierpiała, co jeszcze ją czeka? Podobno nic dwa razy się nie zdarza, a jednak Lea znowu wpada pod prowadzony przez Damona samochód. Ból po wypadku jest niczym w porównaniu z tym, co się teraz dzieje w jej sercu… To co dostałam w książce.. w pełni mnie zadowala.. emocje, granie na uczuciach, a nawet ból i cierpienie, niekoniecznie ten fizyczny, ale psychiczny trudniejszy do zniesienia. Ja polubiłam styl pisania autorki i dalej się tego trzymam jest wyśmienita w tym co robi. Wplata swoje mądre przemyślenia pomiędzy niełatwą fabułę jaką sama wymyśliła, wszystko nabiera smaku i sprawia, że człowiek zapamiętuje taka lekturę na dłużej, bo jest bardziej wartościowa. Myślę, że dla kogoś kto chce szybko przelecieć przez książkę i dotrzeć do końca to szkoda żeby się za nią zabierał natomiast taka osoba, która potrafi czytać pomału i czerpać z lektury wszystkie mądrości jakie autorka chce przekazać ta pozycja będzie idealna. Zapewne sięgnę po kolejne dzieła autorki, a dla tych którzy nie poznali jeszcze historii polecam. „Wyłącz uczucia - mówili ludzie. Tak będzie prościej. Zwyczajnie lżej się żyje bez przeżywania swoich sukcesów i porażek. Jednak każdy kto tak radził, nie zdawał sobie sprawy z tego, jak ciężko je włączyć z powrotem.”

24. Recenzja: Writerat.pl, Koszela Julia

    Po przeczytaniu pierwszej części Dotyk Ocalenia - Zniewolenie wiedziałam, że sięgnę po jej kontynuację. Książka zachwyciła mnie od pierwszych stron, a jak było z jej drugą częścią? Dotyk Ocalenia - Wyzwolenie to kontynuacja losów Damona i Lei. Ponownie mamy do czynienia z mafijnym światem, z którego, tym razem, bohaterowie próbują się wydostać. Jednak nie wszystko idzie zgodnie z planem... Bowiem wyrwanie się z niego graniczy z cudem. MIŁOŚĆ MOŻE ZABIĆ... ALE MOŻE TEŻ OCALIĆ Co działo się w pierwszym tomie? Mała powtórka - pierwsza część dylogii kończy się wyjazdem Damona, który uważa, że odsunięcie się od Lei będzie jedynym racjonalnym wyborem. Nie chce jej już dłużej krzywdzić, a zostając z nią mógłby przysporzyć jej więcej problemów. Gdyby tylko wiedział, że i tak to zrobił... Trauma Po traumatycznych przeżyciach z mafijnego świata, do którego Lea wpadła, musi się pozbierać, ale idzie jej to co najmniej... trudno. A na dodatek w głowie dalej ma Damona,  którego próbowała wymazać z pamięci tysiące razy. Próbowała wymazać jego imię i nazwisko, wspomnienia chwil spędzonych razem z nim oraz jego czarne jak węgiel i błyszczące niczym diament oczy. Chociaż z początku autorka skupia dużą uwagę na traumatyczne wydarzenia z pierwszej części, wraz z rozwojem innych istotnych wątków odchodzą one w dal. Fakt, nadal są, dziękuję za to, jednak uważam, że poświęcenie im jeszcze większej uwagi byłoby dobrym rozwiązaniem. W końcu nie od dziś wiadomo, że Lea całe życie walczy z problemami i chociaż udaje silną - nie zawsze jej to wychodzi. Ukazanie większej ilości jej słabszych momentów, nie tylko na początku historii, byłoby fenomenalnym urozmaiceniem. Wpadnijmy po raz drugi pod samochód Jeśli nie pamiętacie - Damon i Lea poznali się, gdy dziewczyna wpadła pod koła samochodu prowadzonego przez Watsona. Nie ma co ukrywać, bo taka wzmianka znajduje się nawet na tyle okładki książki, druga część zaczyna się podobnie. A może nie tyle co zaczyna, ale na nowo przywraca do fabuły Damona. W tej części już wiemy jedno - Damon i Lea żywią do siebie głębsze uczucia, ale oboje nadal boją się o tym mówić z kilku powodów. Autorka świetnie i stopniowo obrazuje nam na nowo rozwijającą się relację głównych bohaterów. Poświęca im dużo czasu tylko we dwoje, aby czytelnik mógł poznać ich od innej strony. Tej delikatniejszej i być może nieco wrażliwszej. Na nowo zaczynają sobie ufać, krok po kroku. Budują więź, którą stracili przed kilkoma miesiącami. I wszystko ma ręce i nogi, co naprawdę doceniam, bo bardzo łatwo jest się rozpędzić i stracić kontrolę nad tym, co dzieje się z wykreowanymi postaciami. Tutaj Gabriela Smusz poradziła sobie perfekcyjnie! Podsumowanie Jeśli przeczytaliście pierwszy tom dylogii - musicie sięgnąć też po drugi. Jeśli nie, musicie obciążyć się nieco większym kosztem i kupić, pożyczyć lub wypożyczyć obie części, bo historia Damona i Lei jest zdecydowanie warta poznania! Przeczytaj także recenzję Moja Grace!

25. Recenzja: zaczytana14, Balus Weronika

    Mówiąc szczerze, gdy czytałam pierwszą część tej dylogii, niezbyt mi się spodobała. Chciałam jak najszybciej ją skończyć bo relacja głównych bohaterów mnie męczyła:/. Dałam pierwszej części 3,5/5 co i tak jest całkiem wysoką oceną i to tylko ze względu na zakończenie, w którym dużo zostało wyjaśnione. W pierwszej części główna bohaterka niesamowicie mnie irytowała i moim zdaniem jej ataki paniki były dość chaotycznie opisane przez co wiele razy nie wiedziałam, kiedy i co się właśnie wydarzyło. Jednak w 2 części wszystko było lepsze. Ciekawsza akcja, głowni bohaterzy mniej mnie irytowali, a relacja pomiędzy nimi była bardziej zrozumiana, przez co pokochałam ich razem. Moim ulubieńcem był oczywiście Nicholas i myśle, że każdy kto czytał tę książkę wie dlaczego. Tak naprawdę od początku gdy się pojawił wiedziałam, że będzie to najlepsza postać tam. Był kochany i wyrozumiały dla swoich przyjaciół przez co tak bardzo go pokochałam. Książka podobała mi się i napewno polecam ją wszystkim osobom, które lubią takie mroczne klimaty. Całokształt oceniam naprawdę dobrze, więc moja końcowa ocena to: 4/5

26. Recenzja: SexyKsiazka , Waksmańska Oliwia

    Dotyk ocalenia. Wyzwolenie Niesamowita dylogia autorstwa Gabrieli Smusz i moich zachwytów ciąg dalszy, bo w „Dotyk ocalenia. Wyzwolenie” poprzeczka jest równie wysoka jak w poprzednim tomie, a pióro @pannacotta ponownie powaliło mnie na kolana! Byłam bardzo ciekawa tego, co potoczy się dalej i w końcu, po całe szczęście krótkim okresie oczekiwania, znowu mogłam zagłębić się w historię Damona i Lei. Historia lubi się powtarzać, prawda? Watson wraca do miasta, nie spodziewa się jednak, że między nim a młodą kobietą, którą zostawił kilka miesięcy temu, dojdzie tak szybko do spotkania. I to w jakim stylu…bo Lea drugi raz wpada mu pod koła samochodu. Chciała o nim zapomnieć i starała wybić go sobie z głowy, jednak nie tak łatwo jest wyrzucić z życia mężczyzny o pięknych hebanowych oczach, z którym spędziła wiele pięknych chwil. Może to przypadek, albo po prostu przeznaczenie? Drugi tom wciągnął mnie niesamowicie i przeczytałam go w dosłownie w jeden wieczór, bo styl pisania autorki tak bardzo mi odpowiada, że nie byłam w stanie się oderwać, a bohaterowie wykreowani są perfekcyjnie. Wzruszenia, smutek i uśmiech na twarzy towarzyszyły mi przez całą książkę. Żałuję, że przeczytałam to na jedno posiedzenie, bo to już czas na pożegnanie się z tymi wspaniałymi postaciami 😩 Ale będę do nich wracać! Ale znalazło się tez coś, z czego średnio byłam zadowolona i kręciłam nosem 😒 Jakoś nie polubiłam się z wątkiem „harmonijki”. Zbyt ciekawska i dla mnie bardzo irytująca. Oprócz tego już żadnych uwag. Bardzo podoba mi się jak Gabriela, przedstawia tutaj jak duże oparcie mamy w drugiej osoby. To, że nie zawsze jest pięknie i kolorowo. To, że każdy może mieć gorszy dzień i po prostu być bezsilny. Jednak zawsze powinnismy iść do przodu z podniesioną głową, nawet małymi kroczkami. Polecam z czystym sumieniem! Popłyniecie na tej książce tak samo jak ja 🥰 Poprzedni tom oceniłam na pięć gwiazdek, tutaj daje mocną 4/5⭐.

27. Recenzja: Snieznooka, Wróblewska Agata

    „Dotyk ocalenia. Wyzwolenie” to drugi tom dylogii, o której ostatnio często myślałam. Los bohaterów nie był mi obojętny, bardzo chciałam poznać finał tej historii. Gabriela Smusz jest autorką, której powieść czytałam z przyjemnością. Trzy miesiące to sporo czasu, sporo może się wydarzyć, wiele serc można złamać i wylać łez, ale można także stanąć na własne nogi i zmienić swoje życie. Młodość ma swoje prawa, emocje odczuwalne są mocniej, szaleją hormony. Nie zawsze jednak ludzie są do siebie dopasowani, zdolni do tego, aby być razem i nie przysparzać sobie dodatkowego bólu, a co jeśli są tacy, którzy nie mogą bez siebie funkcjonować? Co przyniesie los Lei i Damonowi? Jak poradziła sobie autorka z kontynuacją? Główną bohaterką książki „Dotyk ocalenia. Wyzwolenie” autorstwa Gabrieli Smusz jest Leia Claire, młoda dziewczyna, która stara się dojść do siebie po ciężkich chwilach, których doznała. Jedyne, czego pragnie to wymazać z pamięci i z serca Damona Watsona, jednak czy będzie to możliwe? Stara się ze wszystkich sił iść na przód, nie myśleć o nim, o jego czarnych oczach i tym, jak się czuła, kiedy był blisko. Nie wie, jednak, co zrobi, kiedy ich drogi ponownie się splotą, a Damon ponownie wkroczy w jej życie. Nic dwa razy się nie zdarza, tak przynajmniej mawiają, a co jeśli to sama Leia doprowadzi do wypadku? Za kierownicą samochodu będzie nie kto inny, jak dam Damon Watson. Czy mężczyzna odpuści, a może rozpocznie się walka z tym, co się powinno, a czego się pragnie? „Dotyk ocalenia. Wyzwolenie” jest bardzo fajną kontynuacją, sprawiła, że z pewnością miło będę wspominać historię tej dwójki. Więź, która połączyła bohaterów pomimo młodego wieku, była bardzo silna. Emocje bywają zwodnicze, z jednej strony uskrzydlają, a z drugiej, kiedy dookoła panuje chaos, potrafią pogrążyć nawet najsilniejszego człowieka. Nikt nie przypuszczał, że może nadejść coś gorszego, coś, co sprawi, że w jego obliczu poprzednie zmagania wydają się czymś błahym. Czasami trzeba wybrać, czy jest się gotowym, aby stanąć twarzą w twarz z niebezpieczeństwem, aby poczuć, chociaż namiastkę szczęścia u boku tej właściwej osoby. „Dotyk ocalenia. Wyzwolenie” ukazuje, że każde wydarzenia potrafią wpłynąć na człowieka, możemy tutaj dostrzec przemianę Lei, stała się dojrzalsza, silniejsza, starała się poukładać wszystko, co tylko mogła. Gabriela Smusz potrafi stworzyć niesamowite opisy, które wręcz pochłaniają czytelnika. To świetna książka, która dała mi dokładnie tego, czego od niej oczekiwałam.

28. Recenzja: @ksiazkowe_serce, Sołtysik Maria

    Damon Watson jest człowiekiem, którego Lea wiele razy próbowała wymazać z pamięci. Dziewczyna powoli zaczyna przyzwyczajać się do teraźniejszości i zaczyna myśleć o przyszłości, w której na pewno nie ma miejsca dla chłopaka. Niestety kiedy on wraca, w jej życiu na nowo pojawiają się emocje, o których wolałaby zapomnieć. To, co miało miejsce na początku ich wspólnej drogi, powtarza się, jednak tym razem Lea nie wie, czy poradzi sobie z tym, co się dzieje w jej sercu. „Dotyk ocalenia. Wyzwolenie” to ciąg dalszy historii Lei i Damona. Po ostatnich wydarzeniach dziewczyna chciała zapomnieć o wszystkim co miało miejsce. Musi otrząsnąć się z tego, co zostawił za sobą Damon. Nic co dotyczy tej dwójki, nie jest łatwe. Zarówno to, co przeszli osobno, jak i razem, to ciężka droga, okupiona w większości bólem i smutkiem. Ale właśnie takie potrafi być życie. Raz jest mniej kolorowe, a raz bardziej. Niektórzy z nas toczą codzienną walkę, już nawet nie z innymi, a samym sobą. Ta druga jest znacznie cięższa, ale i efekty w niej są zawsze bardziej satysfakcjonujące. Jednak jest jeszcze walka z uczuciami. Ta zaś potrafi być w tym samym momencie wyniszczająca i właściwa. Mam wrażenie, że właśnie to działo się między Damonem a Leą. Nie można było przewidzieć dokąd ich doprowadzi uczucie między nimi. Pewne było jednak to, że byli gotowi się poparzyć, aby tylko mieć siebie nawzajem obok. Po pierwszym tomie tej dylogii byłam bardzo ciekawa, jak dalej potoczą się losy tej dwójki. Gabriela Smusz po raz kolejny zadbała o ty, by czytelnik przeżywał przeróżne emocje podczas czytania. Zauważyłam również, że sam styl autorki stał się jeszcze bardziej dojrzały. Było to widać już przy poprzedniej części, ale teraz znacznie bardziej dało się to dostrzec. Czytanie o historii Lei i Damona, było okupione wieloma emocjami, ale jednocześnie piękne. Teraz nie pozostaje mi nic innego jak czekanie na kolejne książki spod pióra autorki, bo mam nadzieje, że jeszcze nie raz o niej usłyszymy.

29. Recenzja: atena_czyta, Stachowiak Anna

    „Życia, miłości, przyszłości nie się w pełni zaplanować. Choćby człowiek układał plan od A do Z, uwzględniając w nim wszystkie warunki, wszystkie możliwe przeszkody… Bo w pewnym momencie nasz solidny plan runie niczym domek z kart, a my zdamy sobie sprawę z tego, że wszystko, co przynosi nam los, jest bezsprzecznie nie do przewidzenia. Pojawi się coś bądź ktoś, kto wywróci nasz świat do góry nogami i wtedy żaden plan nie pomoże.” Drugi tom dylogii „DOTYK OCALENIA”. Minęły trzy miesiące od wydarzeń z piwnicy. Można powiedzieć, że Lea doszła względnie do siebie. Nad jej bezpieczeństwem i poczuciem stabilności czuwa Nate. Niestety dziewczyna po raz kolejny ładuje się w kłopoty, gdy wpada pod… samochód wracającego do miasta Damona. Historia zatacza koło. Damon zaczyna rozumieć, że nie jest w stanie zapomnieć o dziewczynie, nawet jak ucieknie od niej na tysiące mil. Ale czy ona jest w stanie mu wybaczyć, że po prostu ją porzucił? I gang Damona jest w stanie zacząć legalne życie? „On jest diabłem, który szuka jedynie odkupienia u boku aniołka. Ale prawda jest taka, że tylko przy diablicy będzie szczęśliwy. Dużo się dzieje w tej książce. Pojawia się marnotrawny ojciec, była przyjaciółka, inny gang, sojusz z wrogiem, próba legalnego biznesu… I w tym wszystkim dwójka młodych ludzi, która próbuje poukładać swoje życie i na nowo sobie zaufać. Według mnie za dużo było tych wątków pobocznych. Szczerze mówiąc pogubiłam się w połowie z nich: wątek ojca jest zaczęty, ale nagle urwany bez większego wyjaśnienia, Nina pojawia się, mąci i znika, aż w końcu znajduje się jako wróg, ale nie wróg, w sumie tak naprawdę nie wiem, po co ona się tam pojawiła. Chyba tylko po to, aby dodać trochę walki damsko-damskiej. Z początku podejrzewałam, że jest uzupełnieniem wątku ojca, bo to byłoby logiczne wyjaśnienie jej pojawienia się w tym samym czasie, co ojca Damona, ale jednak nie. Chyba że coś mi umknęło w tych ścianach tekstów, których momentami naprawdę nie dało się czytać, bo tak się ciągnęły. Fajny wątek z tymi satanistami - wielka szkoda, że nie został bardziej rozbudowany. Ogólnie podsumowując obie części. Sam pomysł i historia to było naprawdę coś cudownego. Gdyby autorka bardziej skupiła się na głównym wątku tej fobii dotyku, zredukowała trochę wydarzeń pobocznych i zmniejszyła ilość opisów, to byłaby z tego naprawdę świetna książka. Obecnie jest to książka naprawdę dla wytrwałego czytelnika, który nie boi się wyzwań i ma dużo cierpliwości.

30. Recenzja: Bookoliwka, Fik Oliwia

    > 𝓣𝔂𝓽𝓾𝓵: 𝑫𝒐𝒕𝒚𝒌 𝑶𝒄𝒂𝒍𝒆𝒏𝒊𝒂. 𝑾𝒚𝒛𝒘𝒐𝒍𝒆𝒏𝒊𝒆 > 𝓐𝓾𝓽𝓸𝓻: 𝐆𝐚𝐛𝐫𝐢𝐞𝐥𝐚 𝐒𝐦𝐮𝐬𝐳 > 𝓦𝔂𝓭𝓪𝔀𝓷𝓲𝓬𝓽𝔀𝓸: > 𝓞𝓬𝓮𝓷𝓪 3/5⭐ 𝓡 𝓔 𝓒 𝓔 𝓝 𝓩 𝓙 𝓐 Miłość może zabić... Ale może też ocalić. Lea już z tysiąc razy próbowała wymazać Damona Watson’a ze swojej głowy, jednak nie pomaga jej fakt, że chłopak niespodziewanie wrócił do miasta. Podobno nic dwa razy się nie zdarza, a jednak Lea znowu wpada pod jego samochód. Ból po wypadku to nic w porównaniu z tym, co się teraz dzieje w jej sercu... Dalsze losy Lei, Damona i ich niemożliwej miłości w drugim tomie serii "Dotyk ocalenia" Na wstępie powiem, że okładka, a dokładniej jego kolor bardzo mi się podoba!! Fabuła sama w sobie mnie fascynowała, jednak nie do końca potrafiłam się w nią wciągnąć, znowu. Sytuacja podobna jak w pierwszej części. Czytanie szło mi trochę monotonnie co sprawiło, że dłużej ją czytałam, ale wydaje mi się, że to przez styl pisania autorki. W pewnym momencie myślałam, że zostawię tą pozycje niedokończoną, jednak tak się nie stało. Mimo, że nie potrafiłam się wciągnąć to w jakiś sposób zżyłam się z bohaterami. Wykreowanie bohaterów, ich historie były bardzo interesujące, dlatego nie mam pojęcia dlaczego tak marudzę o wciągnięciu się🙄. Takiego zakończenia w sumie się spodziewałam, ale nadal mnie urzekło😍 Z tej recenzji wyszło trochę masło maślane, ale nie potrafię tego inaczej opisać🙈

31. Recenzja: tysiaslibrary, Gadomska Martyna

    "Dotyk ocalenia. Wyzwolenie." to drugi tom dylogii od Gabrieli Smusz. Pierwszy tom zaraz po jego przeczytaniu trafił na listę moich ulubionych książek i miałam ogromne oczekiwania co do tej części. Niestety trochę się zawiodłam. Mam wrażenie, że książka ciągle krążyła wokół jednego i było tam pełno powtórzeń. Bohaterowie robili dokładnie to przed czym się wzbraniali w myślach, a potem się za to ganili. Nie zliczę ile razy Lea i Damon się spotkali i nic te spotkania nie wniosły oprócz tego, że dziewczyna powtarzała mu, że nie chce się z nim widywać, a on udawał że nie słyszy. Tak jak w pierwszej części bardzo podobały mi się charaktery głównych postaci, tak w tej bardziej mnie irytowały. Nie wiem czym było to spowodowane, ale całkowicie nie zauważali swoich błędów. Muszę przyznać, że książka fabularnie przypadła mi go gustu, ponieważ uzupełniła wątki, które pojawiły się w poprzednim tomie. Uwielbiam pióro autorki, więc mimo wcześniej wspomnianych przeze mnie mankamentów spędziłam przy tej pozycji miły czas.

32. Recenzja: brylantyna_czyta , Milczuszek Ilona

    " Dotyk ocalenia - wyzwolenie „to kontynuacja losów Damona i Lei. Pierwszy tom zakończył się w taki sposób, że nie mogłam doczekać się kontynuacji. I doczekałam się. Na samym początku powiem, że już dawno nie spotkałam się z tak zagubionymi w swoich uczuciach bohaterami. Dodatkowo nieszczerość naszej dwójki momentami doprowadzała mnie do szaleństwa Damon i Lea chociaż usilnie starają się wmówić wszystkimi, że to drugie nic dla nich nie znaczy swoim zachowaniem mówią co innego. Ta dwójka wręcz nie może funkcjonować, gdy tego drugiego nie ma obok. Chociaż w tej części jest bardziej spokojnie, to uważam, że ten tom jest lepszy. Możemy zobaczyć jak Damon stara się ogarnąć swoje życie i jak próbuję wyplątać się z nielegalnych interesów. Dodatkowo zaczyna pokazywać swoje prawdziwe uczucia. Dopuszcza do siebie w końcu, że i on zasługuje na miłość. Jestem w niebie tyle powiem. Styl pisania Gabi jest cudowny, lekki, ale za razem potrafi pisać tak, że człowiek zastanawiam się nad sensem jej słów. Pokochałam jej twórczość już od początku książki. Czytając ją nieraz śmiałam się, ale i wzruszałam. Wkręciłam się w nią od pierwszych stron i nie mogłam się oderwać. Oczywiście wielki plus za rozdziały z dwóch perspektyw, które pozwoliły mi jeszcze lepiej poznać naszych bohaterów. Polecam! :)

33. Recenzja: victoria_czyta, Szymańska Wiktoria

    “Byłam światłem, a gdy on się pojawił, zatruł mi życie mrokiem, aż wreszcie nie widziałam nic więcej, oprócz ciemności. A on? On był pytaniem, na które nawet niebo nie znało odpowiedzi.” Pierwsza część na początku nie przypadła mi do gustu. Dopiero z czasem ten świat zaczął mnie wciągać i mi się podobać. W tym przypadku jak wzięłam się do czytania to już ciężko było się oderwać. Bardzo polubiłam w tej dylogii to jak zostali wykreowani bohaterowie. Ich emocje i myśli zostały świetnie przedstawione. To co się działo nie spływało po nich jakby było to coś normalnego. Lea sprawia, że sama mam ochotę ją ochronić za wszelką cenę. Przeżyła prawdziwe piekło i każdego dnia walczy by się po tym pozbierać. Jest chyba moją ulubioną postacią, bo wciąż nie mogę wyjść z podziwu jak jej historia w obu tomach została przedstawiona. Jej relacja z Damonem jest łagodnie mówiąc skomplikowana. Niestety lub stety ciężko wymazać wspólne chwilę, które przeżyli i to co ich łączyło. Ekscytowałam się jak dziecko, gdy zbliżali się do siebie. Zaczęli ze sobą szczerze rozmawiać, jednak to nie wystarczyło. Kłopoty wciąż stały za rogiem gotowe by zniszczyć ich i to co łączy tą dwójkę. Ta część podobała mi się o wiele bardziej niż pierwsza. Była tak samo jak nie bardziej ciekawa i przeżywałam wszystko razem z bohaterami. Dawno żadne postacie nie wywoływały we mnie tak mocnych emocji i to nie zawsze pozytywnych. Momentami miałam ochotę rzucić książką, gdy jedna osoba się odzywała. Przeżywałam każdą stronę od początku do końca i była to świetna podróż pełna wrażeń, których tutaj nie brakuję. Podoba mi się styl autorki i to jak ubiera wszystko w słowa. Chociaż zaczynając jej debiut nie byłam do końca przekonana i nie zachęcało mnie to do dalszego czytania, tak tutaj już po lepszych poznaniu czytało się naprawdę świetnie. Pochłonęłam ją w jeden dzień i aż byłam w szoku, że poszło mi to tak szybko. Możecie spodziewać się tutaj emocji, zwrotów akcji i odpowiedzi na pytania, które zrodziły się po pierwszej części. Na Pewno będę obserwować profil autorki oczekując na inne historie, ale jeśli jesteście ciekawi to jak najbardziej zachęcam was do zapoznania się z obydwoma tomami i przekonać się na własnej skórze.🤍

34. Recenzja: love.book_k, Hajduk Oliwia

    Historia Lei i Damona od zawsze była burzliwa. Ich pierwsze spotkanie nie odbyło się w normalnych warunkach. Kiedy to chłopak wraca Lea ponownie wpada pod koła jego samochodu, jednak tym razem nie wychodzi z tego bez szwanku. Pomimo tego, że oboje za sobą tęsknią nie przyznają tego wprost innym. Lea nie możę wybaczyć Damonowi tego, że zostawił ją w chwili kiedy potrzebowała go najbardziej. Osobiście bardziej urzekła mnie ta część niż poprzednia, pomimo tego, że na samym początku nie umiałam przez nią przebrnąć. Losy obu tych ludzi są mocno pokręcone, jednak to nie zmienia faktu, że ich miłość jest cudowna. Jeśli ktokolwiek zastanawia się nad zakupem to z całego serca mogę ją polecić.

35. Recenzja: nitlixx_book, Spychaj Natalia

    Dotyk Ocalenia. Wyzwolenie by Gabriela Smusz Lea starała się zapomnieć o Damonie, mimo że było to trudne. Zaczynała przyzwyczajać się do rzeczywistości bez niego. I wtedy znowu to się stało - znowu wpadła pod koła jego auta. Tym samym Damon znów wparował do jej życia. Jak potoczą się ich losy? Pierwszy tom bardzo mi się podobał. Jednak sięgając po ten nie do końca pamiętałam co się działo. Część rzeczy przypominała mi się w trakcie czytania, ale czasem miałam duży problem z przypomnieniem sobie kto jest kim. Ogólnie rzecz biorąc książka mi się podobała. Lubię styl pisania autorki, a z bohaterami łatwo jest się zżyć. Dodatkowo tak jak w pierwszej części dużo się działo i nie dało się nudzić. Pierwsza część podobała mi się dużo bardziej, mimo to polecam obie. 3,5/5

36. Recenzja: fragilereading, Jadczuk Wiktoria

    Styl pisania Gabrysi jest cudowny i zaczynając czytać drugą część “Dotyku Ocalenia” wiedziałam, że będę płynąć przez tą książkę. Nie potrafię jednogłośnie stwierdzić która część podobała mi się bardziej, ale gdybym musiała wybrać, postawiłabym jednak na pierwszą. Nie oznacza to jednak, że druga mi się nie podobała. Była wspaniała i zauważyłam lekką zmianę na lepsze w stylu pisania autorki. Wiele razy podczas czytania wzruszałam się, czy poleciało mi kilka łez, ale tylko dlatego, że bohaterowie, których stworzyła Gabrysia łapią za serca nie jedną osobę, w tym mnie jak widać. Dalsze losy Damona i Lei są według mnie odrobinkę miej skomplikowane, a ich relacja wydaje się być z czasem lepsza. Ogólnie historia tej dwójki jest piękna, ale niestety przepełnia ją ból, który tak ładtwo nie odpuszcza. Bohaterowie muszą przejść przez różne próby, muszą się zrzec wielu rzeczy i pokazać jak bardzo im na sobie zależy. Kocham ich relację, która rozpala w moim sercu wielkie ognisko, do którego każdy może przyjść i zagrzać się kiedykolwiek chce. Poza tym świat, który wykreowała Gabrysia, bohaterowie, nie tylko ci główni, ale równiez drugoplanowi, cała akcja, wszystkie plot twisty i dialogi. To wszystko zostało świetnie stworzone oraz napisane. Sam epilog książki rozdarł moje serca na małe kawałeczki, ale później je posklejał, ponieważ nie wydapa zostawiać za sobą sproszkowanego serca.

37. Recenzja: ksiazka_sercem_w_dloni, Polańska Kamila

    🍁Recenzja🍁 "Od lat uczę się, by słabości zamieniać w siłę. Nie mogę polec. I dziś będę walczyć o siebie." Jakbyście się czuli, w momencie, kiedy osoba, która zaczęła zdobywać wasze serce, zostawiłaby was i po prostu wyjechała? Właśnie w takiej sytuacji znalazła się Lea. Jest jej ciężko po odejściu Damona. Musi na nowo nauczyć się żyć bez niego... Ale los ponownie ich łączy. Te same okoliczności poznania. Wpada pod auto, które on prowadził. Przypadek? Ich uczucie w dalszym ciągu nie wygasło, jest nawet silniejsze i oboje nie potrafią przejść obok siebie obojętnie. Tylko żadne z nich nie potrafi się do tego przyznać. Czy ich relacja będzie miała jakąś przyszłość? Co się stanie, kiedy przeszłość ponownie powróci? "Dotyk ukojenia. Wyzwolenie" to książka, która poruszy każdy zakamarek waszej duszy i serca. To historia, która tak głęboko zakorzeni się w waszym umyśle i wywołała niezapomniane emocje. Po pierwszym fenomenalnym tomie musiałam przeczytać ciąg dalszy historii dwóch bohaterów, których życie nie należało do najprostszych. Tak jak myślałam, autorka po raz kolejny zaserwowała nam niewyobrażalnie dobrą książkę, która już od pierwszej strony wciąga nas do swojego świata. Każdy rozdział rozpoczynał się tak pięknymi słowami, że najchętniej zapamiętałabym każde z nich. Nie wiem, jak Gabrysia to robi, ale potrafi tak pięknie pisać, że czytelnik rozpływa się pod naporem jej słów. Ta historia należy do gatunku tych, które trzymają w napięciu i sprawiają, że nie wiemy, jaki okaże się kolejny krok. I to było fajne, bo książka nie jest przewidywalna, a wręcz przeciwnie potrafi niejednokrotnie zaskoczyć swoim przebiegiem. Opisy, uczucia bohaterów było przedstawione w raki sposób, że rozpływało się serce. Czuć było, że każde słowo nie jest tutaj przypadkowe a dokładnie przemyślane. Cała ta historia jest piękną całością, która dopełnia pierwszy tom. Jestem ciekawa, jakie inne książki dostaniemy od autorki, bo tą po raz kolejny wysoko zawiesiła sobie poprzeczkę. Zachęcam was do przeczytania tej książki i przekonania się, że ta autorka ma niezwykły dar.

38. Recenzja: złotowłosa i książki, Agnieszka Rowka

    "Od lat uczę się, by słabości zamieniać w siłę. Nie mogę polec. I dziś będę walczyć o siebie." Lea Claire kolejny raz dochodzi do sobie. Ponownie los skazał ją na bezmiar cierpienia. Ale i tym razem walczy. Pragnie w końcu zyskać siłę, którą będzie w stanie zagłuszyć wszystkie jej demony. Nawet wspomnienie tego, który stał się jej światem, by później zabrać cząstkę jej duszy i serca zostawiają blizny. Lecz kiedy wydaje się, że już teraz będzie tylko lepiej on powraca. A wraz z nim wspomnienia, które sprawiają, że zabliźnione rana się otwiera. Co tym razem się wydarzy? Czy dwie pokiereszowane dusze będą w stanie nauczyć się żyć bez siebie? Czy to w ogóle możliwe? Jakie sekrety i tajemnice tym razem ujrzą światło dzienne? Pierwszy tom serii "Dotyk ocalenia" okazał się być lekturą przejmującą i dogłębnie poruszającą. Nie spodziewałam się takiego naładowania emocjonalnego. Teraz przyszła kolej na kontynuację losów Lei i Damona oraz paczki ich znajomych. Ponownie zostałam wrzucona w sam środek zawirowań. Wiedziałam już czego mniej więcej mogę się spodziewać jeśli chodzi o klimat i wydźwięk historii ale ta część okazała się być i tak dla mnie ogromną niespodzianką. Na wierzch wypływały kolejne zapierające dech tajemnice i sekrety. Kolejne rewolucje mniejsze i większe, które skutecznie wprowadzały chaos. Budziły grozę i dostarczały adrenaliny. Atmosfera gęstniała jeszcze bardziej, niż w tomie pierwszym. Było więcej mroku i zła. Ryzyka i niebezpieczeństwa związanego z ciemną stroną bohaterów. A tym samym więcej adrenaliny i testowania mojej cierpliwości. Złożoność relacji bohaterów była złożona, zakręcona i mocno niepewna. W tej części było jeszcze bardziej przewrotnie i zatrważająco. Zdecydowanie nad główną postacią kobiecą ciążyło jakieś fatum. Łapałam się za głowę na wieść o takiej kumulacji. Takiej niesprawiedliwości, kiedy to Leia dosłownie niczemu nie była winna. Ciepła, otwarta, bezkonfliktowa, empatyczna z sercem na dłoni. Niezwykle sympatyczna i pozytywna postać. Damon kolejny raz testował moją cierpliwość. Raz był do rany przyłóż, by za chwilę dosłownie podnieść ciśnienie skrajnie wysoko. Narwany, w gorącej wodzie kąpana i strasznie zaborczy. Wręcz chorobliwie. Drugi tom serii przemielił mnie doszczętnie. Została pokazana toksyczność relacji. Niemoralność jak i ogromna niesprawiedliwość. Ale przede wszystkim zauważalna była walka z demonami. Ze swoimi słabościami. Autorka bardzo dobrze pokazana siłę miłości i przyjaźni. Zapewniła mi totalny rollercoaster. Dreszczyk emocji. A także rozważnie prowadzone wzajemne przyciąganie się bohaterów. Tą serią Gabriela moim zdaniem zapewniła sobie dobry start. Napisała silne, emocjonalne i wyczerpujące książki. Ogromnie mi się podobały. Tak bary, że już nie mogę się doczekać kolejnych książek. Polecam 

39. Recenzja: reading.after.dark, Lipińska Klaudia

    Q: Czytaliście dylogię od @? Macie może w planach? "Dotyk ocalenia. Wyzwolenie" Gabriela Smusz Moja ocena 9,5/10⭐ Lea, próbowała zapomnieć o Damonie. Rany z przeszłości jeszcze się nie zabliźniły, mimo to Lea powoli oswaja się z teraźniejszością i przyszłością, w których nie ma miejsca dla Damona. Jednak chłopak powraca. Pojawia się ponownie w jej życiu, tak jak za pierwszym razem z hukiem. Podobno nic dwa razy się nie zdarza, a jednak Lea znowu wpada pod prowadzony przez Damona samochód. Ból po wypadku jest niczym w porównaniu z tym, co się teraz dzieje w jej sercu… Czy Damon zagości na stałe w życiu Lei? Czy dziewczyna pozbiera się po wypadku? Czy jest jakkolwiek szansa na szczęśliwe zakończenie? "Dotyk ocalenia. Wyzwolenie" jest to kontynuacja losów Lei oraz Damona zapoczątkowana "Dotyk ocalenia. Zniewolenie". Pierwszy tom był dobry jednak było kilka niedopracowań które niekoniecznie przypadły mi do gustu, a za to drugi tom jest genialny i jestem w nim dosłownie zakochana. Napewno nie raz będę wracać do historii Lei oraz Damona. Autorka posiada prosty, lekki, a nawet delikatny styl pisania. Kiedy zacznie się czytać nie można się oderwać. Historia tak mnie pochłonęła że miałam wielki problem aby sie od niej oderwać nawet na chwilę. Mówiłam sobie jeszcze rozdział i koniec, takim sposobem doszłam jednego dnia do samego końca historii Lei i Damona, pózniej był szok że to już naprawdę koniec. Zdecydowanie przepadłam dla tej historii, dla fabuły która jest genialna i dla jej bohaterów, którzy zostali świetnie wykreowani. Gabriela Smusz zdecydowanie posiada dar do opisów miejsc oraz bohaterów, bo czytając bardzo łatwo sobie to wyobraziłam. Wątki z poprzedniego tomu są wyjaśnione i nie znajdziemy tu niedomówień. Liczne zwroty akcji nie pozwolą czytelnikowi się nudzić. W tej części jeszcze bardziej poznajemy Leę oraz Damona. Dodatkowo poznajemy nowe osoby, jak i stare z poprzedniego tomu, które również zrobiły na mnie pozytywne jak i negatywne wrażenie. Damon, zdecydowanie kolejny raz testował moją cierpliwość. Raz był tym kochanym, a raz miałam ochotę zrobić mu krzywdę za swoje zachowanie. Lea, widać jak wielką wewnętrzną zmianę przeszła, po tym co ją spotkało stała się silniejsza i odważniejsza. Jeżeli jeszcze nie czytaliście tej dylogii, to zdecydowanie polecam to zmienić! Historia jest niesamowita oraz pełna emocji, przedstawiająca walkę ze swoimi demonami jak i walkę o samego siebie. Bardzo trudno jest mi się pożegnać z tymi bohaterami, i z niecierpliwością wyczekuję kolejnych historii spod pióra autorki!

40. Recenzja: courtofbook__, Matulewicz Tatiana

    💜Historia Lei i Damona a bardziej jej ciąg dalszy jest bolesny, jak i piękny. Gabrysia po raz kolejny pokazała, że pisze cuda💜 jestem totalnie zakochana w obu częściach i niezwykle dumna i wdzięczna za go, że mogę być recenzentem ich obu🤍 💜Jak i w przypadku pierwszej części, tak i tutaj płynie się przez książkę chłonąc ją i czerpiąc z niej każdą emocje. Jestem w szoku, że wywołała u mnie zły gniewu, wzruszenia jak i szczęścia. A co do emocji to nie było ich dość. Żyłam tą książką! 💜Damon jak i Lea zachwycili mnie sobą po raz kolejny. Aż żal że to koniec tej historii! Oboje pokazali nam, że da się pogodzić ze wszystkim, i da się przetrwać wszystko, nawet to złe i bolesne. Ból Lei jest ogromny, a trauma przeszłości zostawiła po sobie wiele ran i blizn, jednak jest to silna i dziekan kobieta! 💜Zakończenie totalnie zmiotło mnie z planszy i śmiało mogę powiedzieć że jest idealne do nich. Dla Damona i Lei❤🩹 łzy wzruszenia cisną się na oczy i po prostu… nie mogel nazwać tego inaczej, niż idealne zakończenie!

41. Recenzja: Fifthcarrie, Ciupińska Maja

    Mijają trzy miesiące. Od tamtych wydarzeń zmieniło się naprawdę wiele: narodziły i zakończyły się niektóre przyjaźnie, a skrzywdzona przez życie Lea powoli leczy rany, utworzone przez przeszłość i jego. Jednak demony postanawiają wrócić, wraz z nimi Damon. Dziewczyna zmierzy się z nowymi wyzwaniami i uczuciami, które albo doszczętnie ją złamią albo poskładają na nowo. psychologicznego aspektu książki. Został rozbudowany znacznie bardziej niż w pierwszym tomie. Trudno się dziwić zważywszy na fakt, iż traumatycznych sytuacji zebrało się znacznie więcej, co wyraźnie wpłynęło na główną bohaterkę. Emocje i fobie, które jej towarzyszyły, rozrywały mnie od samych trzewi. Niejednokrotnie miałam ochotę jakoś pomóc Lei, choć gdzieś tam z tyłu głowy wiedziałam, że Damon zrobi to za mnie. Naprawdę trudno jest mnie jakkolwiek poruszyć, co „Wyzwolenie” uczyniło z łatwością. Nawet wątek toksycznego związku, którego mimo wszystko było w tej części mniej, rozłożył mnie na łopatki. W końcu otrzymaliśmy pełen obraz Damona, którego kreację uważam za imponującą. Dobitnie dostrzegamy, jakie czynniki go ukształtowały i jak mocno przez nie się pogubił. Warto zagłębić się przede wszystkim w jego psychikę, ponieważ on nie należy do grona typowych niegrzecznych chłopców o dobrym sercu i łącząc obie części w całość, jesteśmy w stanie to dostrzec. Bardzo ciekawie opisano motyw walki o siebie. Główna bohaterka za wszelką cenę próbuje wygrać z własnymi lękami i jest na tyle dojrzała, by wiedzieć, że tak się nie stanie, jeśli wciąż będzie uciekać od tego, co ją wyniszczało. „Wyzwolenie” wykazuje, że zaufanie to bardzo cenny dar, który trudno odzyskać. Przykładem jest Damon, który zaskarbił sobie sympatię Lei - zniszczonej życiem dziewczyny, uczącej się relacji międzyludzkich na nowo. Niezmiennie styl powieści jest typowo wattpadowy z wieloma niedociągnięciami, natomiast autorka potrafi opisywać niektóre rzeczy w taki sposób, że niejednokrotnie zmuszą nas do refleksji. Nawet nie macie pojęcia, jak wiele fragmentów warto w niej zaznaczyć. Co jak co, ale zarówno „Wyzwolenie”, jak i całą dylogię mogę polecić każdemu. Nawet osobom, nie czytającym literatury z platformy Wattpad. Mam również nadzieję, że niebawem autorka wyda kolejną perełkę.

42. Recenzja: bookolandi.a, Kubiak Aniela

    Lea próbuje zapomnieć o Damonie, co jest ciężkie, ponieważ nie jest łatwo wymazać wspólną przeszłość. Ale naprawdę się stara. Powoli przyzwyczaja się do obecnej sytuacji i do braku mężczyzny przy sobie. Jednak wszystko staje pod znakiem zapytania, gdy chłopak wraca do jej życia. Gdy Lea — znów, bo tak jak za pierwszym razem — wpada mu pod koła. Jest to dobra historia, która porusza trudne tematy — jedne lepiej, drugie gorzej, ale nie zapomina o nich. Autorka ma przyjemny styl, w dodatku umiejętnie poprowadziła tę historię. Poprowadziła ją tak, że ja nie mogłam się oderwać. Mimo że nie było tu niczego nadzwyczajnego, ja nie mogłam odłożyć książki na bok. Spędziłam z tą, jak i poprzednią częścią świetny czas, którego oczywiście nie żałuje. Bohaterowie zostali fajnie wykreowani, bardzo zżyłam się z główną bohaterką, w relacje udało mi się mimo wszystko również uwierzyć. Ale jednak tempo mnie przytłaczało. Chyba wszystko między nimi działo się za szybko. Ogólnie działo się dużo, nudzić się nie będziecie. Uważam tę dylogię za bardzo udaną mimo kilku małych wad, ale naprawdę gorąco polecam, bo jest warta przeczytania. Ja po skończeniu, cały czas miałam ją w głowie, a to coś znaczy.

43. Recenzja: magiczne_slowaa, Łączniak Justyna

    Dotyk Ocalenia. Wyzwolenie to kontynuacja historii Lei i Damona. Można powiedzieć, że powoli wszystko zaczyna wracać na odpowiednie tory. Każdy próbuje poradzić sobie na swój sposób z minionymi wydarzeniami, które miały również nieodwracalny wpływ na życie każdego bohatera. Lea próbuje się podnieść oraz zapomnieć o chłopaku, który jeszcze do niedawna odgrywał w jej życiu tak ważna rolę. Po nim samym nie ma ani śladu, do momentu, w którym ich historia zatacza koło, a ich drogi przecinają się w podobny sposób. Od jakiegoś czasu walczyłam z zastojem czytelniczym, papierowe książki nie potrafiły porwać mnie do tego stopnia, żebym przepadła na każdy możliwy sposób. Postanowiłam w końcu zabrać się za Dotyk, ponieważ wiedziałam, że ta historia jest dla mnie czymś więcej. Zapomniałam o zastoju i tak naprawdę o całym świecie, bo przeczytałam tę część w jeden wieczór. Poczułam się, jakby po raz kolejny kawałki mojego serca były kradzione i oddawane całkowicie tej historii. Wspominałam o tym już w recenzji pierwszego tomu, ale jestem przywiązana do tych bohaterów już od czasów wattpada, a papierowa wersja pozwoliła mi zakochać się na nowo. Uwielbiam styl pisania autorki, to jak operuje swoim piórem i doskonale wie, jak chwycić za serce. Czytanie było tylko czystą przyjemnością pomieszaną z różnymi emocjami, które gromadziły się w środku mnie. Bohaterowie są porywający, z każdą przewracaną kartką widziałam te emocje i uczucia, którymi siebie darzą, ale nie koniecznie tego chcą. Niestety od tego nie da się uciec, a oni mogli się o tym przekonać dobitnie. Ta historia ma w sobie akcje, która wciąga i zaciekawia, kolejne kłody stawiane prosto pod nogi głównych bohaterów. Czasami miałam wrażenie, że są oni zwykłymi marionetkami w rękach losu. Raz wszystko było dobrze, a moje serce cieszyło się mając nadzieję, że wszystko będzie w końcu dobrze, a za chwilę wszystko zostaje stare w pył. Ta książka, jak i poprzednia wywarły, a mnie spore wrażenie, a ja zatraciłam się w bohaterach i ich historii.

44. Recenzja: jo.ane_, Zgutczyńska Joanna

    Gabriela Smusz przychodzi do nas z kolejna częścią jej książki „Dotyk ocalenia” tym razem wersją „Wyzwolenie”. Pierwszy tom zostawił po sobie wielki znak zapytania co dalej? Czy bardzo skrzywdzona przez życie główna bohaterka zazna w końcu szczęścia? Lea po raz kolejny musi się zmierzyć z bólem, który w niej tkwi. Tym razem pragnie w końcu zyskać siłę, którą będzie w stanie zagłuszyć wszystkie jej demony. Kiedy wydaje się, że już teraz będzie tylko lepiej on powraca, a wraz z nim wspomnienia, które sprawiają, że zabliźnione rany się otwierają. Więcej niesamowitych sekretów i sekretów wychodzi na światło dzienne. Nieustanny strumień mniejszych i większych rewolucji skutecznie wprowadzał chaos. Niektóre z sekretów są przerażające i dostarczają adrenaliny. Atmosfera jest jeszcze silniejsza niż w pierwszym tomie. Jest więcej ciemności i więcej zła, ale tez ryzyka i niebezpieczeństwa związanego z ciemną stroną bohaterów. Autorka ma lekkie pióro i przyjemne w odbiorze. Nie wybrałabym jednego tomu, który bardziej mi się podobał, bo obydwa idealnie się uzupełniały i dopełniały.

45. Recenzja: szestusie19, Szestowicka Aleksandra

    Dobry wieczór 😈 Dziś przychodzę do Was z wieczorna recenzja drugiej części książki " Dotyk ocalenia Wyzwolenie" Autorstwa @panna_kotaa Wydawnictwa : @editio.red W tej części Lea pragnie zapomnieć o wszystkim co łączyło ja niegdyś z Damonem, pomocne jest też to że wyjechał i nie ma go w pobliżu, jednak pewnego dnia gdy rany dziewczyny się zabliźniają on wraca do jej życia jak huragan... Myślicie że będą potrafili zaryzykowac i być razem po tym wszystkim? Jest to książka zdecydowanie dla osób które znają część pierwsza ❤️ale zachęcam serdecznie bo ta dylogia wciągnęła mnie niewyobrażalnie, książka moim zdaniem porusza ważne tematy jakimi są toksyczne związki, które w dzisiejszych czasach bardzo często istnieją.Osobiscie bardzo lubię książki w których poznajemy sytuację z obu stron a tu taka mamy za równo z punktu widzenia Lei i Damona ❤️ Sceny erotyczne ze smakiem i wyczuciem nie są wulgarne co jest piękna odskocznia ❤️ Oczywiście jak to ja płakałam jak bóbr w niektórych momentach bardzo utożsamiam się z bohaterami! Polecam Wam całym sercem zarówno 1 jak i 2 część, ja zdecydowanie czekam na więcej książek autorki 🥰biorę w ciemno!

46. Recenzja: words.of.maleficent, Mania Agata

    ,,Wyzwolenie’’ to drugi tom dylogii, na który niecierpliwie czekałam. Pomimo tego, że pierwsza część nie zachwyciła mnie aż tak, jak pozostałych czytelników, to jednak dała mi nutkę, która sprawiła, że chciałam poznać dalsze losy bohaterów. I cóż, cieszę się, że nie porzuciłam tej historii, bo druga część w przeciwieństwie do pierwszej pozwoliła mi się zakochać w historii Lei i Damona. Główna bohaterka, która wcześniej była dla mnie bezbarwna, teraz stała się bardzo barwną postacią, która wprawiała mnie w swego rodzaju podziw, co do jej uporu i odwagi. Czasem bywała irytująca, ale chyba każdy z nas jest, więc to dodało jej ludzkiej osobowości, którą często trudno odnaleźć w bohaterach. Podobne odczucia żywiłam podczas czytania do Damona, w którym zakochałam się już wcześniej. To bohater prawdziwy, którego można utożsamić z istniejącymi ludźmi - ma swoje wady i zalety, popełnia błędy i jest niczym prawdziwy mężczyzna z krwi i kości. Kreacje bohaterów zdecydowanie sprawiły, że Dotyk Ocalenia pozostanie na jakiś czas w mojej pamięci. Fabuła z kolei utrzymana w poprzednim tonie porzucania przeszłości przez bohaterów, którzy znów stają na swojej drodze nie była dla mnie zaskoczeniem, aczkolwiek była to miła odskocznia od problemów dnia codziennego. Dzięki pościgom i wątkowi kryminalnemu przyjemnie wertowałam kolejne strony. Plot twisty, którymi chętnie posługiwała się autorka również uatrakcyjniały dla mnie tę decyzję. Sam styl pisania autorki nieustannie uważam za przyjemny. Jeżeli miałabym wybierać między drugim i pierwszym tomem, to Wyzwolenie zdecydowanie przypadło mi do gustu, a to raczej plus, bo to oznacza, że polecam Wam całą historię. Dajcie znać czy już przeczytaliście tą pozycję od wydawnictwa Helion!

47. Recenzja: susana_czyta , Kirakosiani Susana

    Przez trzy miesiące Lea próbowała przyswoić się do rzeczywistości i zapomnieć o Damonie Watsonie, ale jak znikąd mężczyzna pojawia się w miasteczku i oczywiście, że tak samo, jak za pierwszym razem czyli - z hukiem. Czy teraz pójdzie wszystko dobrze? Cóż mogę powiedzieć o tej części na pewno to, że miałam podobnie jak do pierwszej części, że przez pierwsze 150 stron przeszłam z trudem, a dalej pochłonęłam w kilka godzin. Na pewno ta część jest bardziej dopracowana i bardziej ją wolę od części pierwszej, jest też więcej perspektyw Damona, więc dla mnie jak najbardziej na plus. Dosyć dużo wiadomości, które mnie zaskoczyły, bo ich się totalnie nie spodziewałam. Podsumowując: Obie części, są według mnie warte przeczytania, ponieważ autorka pisze w bardzo fajny i przyjemny sposób i jeszcze jest taka postać jak Nicholas, która jest genialna i musicie go poznać. Więc jeśli lubicie motywy: wojny gangów, wyścigi i niebezpieczeństwo to „Dotyk Ocalenia wam się spodoba”. ⭐Ocena 4/5⭐

48. Recenzja: Erotyka&Miłość, Sasin Ewa

    RECENZJA Autor: @Gabriela Smusz Wydawnictwo: @Editio red Empik: Wyzwolenie. Dotyk ocalenia. Tom 2 - Gabriela Smusz | Książka w Sklepie EMPIK.COM „Dotyk ocalenia. Wyzwolenie.” to drugi tom od Gabrieli Smusz. Jestem na świeżo po przeczytaniu obydwu tomów i powiem: Wam: Wow, co za emocje! Piękne okładki są dopełnieniem i skradły moje serce, a cała historia jest cudowna i wciągająca. Jest to kontynuacja losów Demona i Lei z pierwszego tomu. Kobieta musi zmierzyć się z przeszłością, gdy wraca do miasta Demon i żal uderza w nią ze zdwojoną siłą, bo mężczyzna zostawił ją w najgorszym z możliwych momentów. Stare rany zostały rozdrapane, a uczucia tej dwójki znów ożyły. Między nimi jest skomplikowana relacja, która nie będzie łatwa do naprawienia. Lea przechodzi przemianę i jest bardzo silną osobą, patrząc na wszystko, co przeszła. Jednak demony przeszłości nie chcą odpuścić i dopadają w momencie, w którym najmniej się tego spodziewają. Czy ta dwójka znajdzie wspólnie porozumienie? Czy zapomną o przeszłości i dadzą sobie kolejną szansę? O tym musicie się przekonać sami, sięgając po „Wyzwolenie. Dotyk ocalenia.” Do czego serdecznie Was zachęcam! Autorka ma lekkie pióro i przyjemne w odbiorze. Strony same się przewracały, gdy z zaciekawieniem czytałam, co się wydarzy dalej. Nie wybrałabym jednego tomu, który bardziej mi się podobał, bo obydwa idealnie się uzupełniały i dopełniały. Zdecydowanie chętnie kiedyś wrócę do tych pozycji i przeczytam jeszcze raz. 

49. Recenzja: darielka_booklover, Gonska Daria

    Hej bookstagram dzisiaj czas na recenzje z mojej pierwszej współpracy. Jeszcze raz dziękuje wydawnictwu za możliwość recenzowania tej pozycji. 💗 ✨Recenzja ✨ Tytuł : dotyk ocalenia wyzwolenie Autor : Gabriela smusz Wydawnictwo : editio ✨Opis✨ Miłość może zabić… Ale może też ocalić Damon Watson. Imię i nazwisko, które Lea próbowała wymazać z pamięci tysiące razy. Tak jak wspomnienie noszącego je człowieka. I jego czarnych jak węgiel i błyszczących niczym diament oczu. Rany z przeszłości jeszcze się nie zabliźniły, mimo to Lea powoli oswaja się z teraźniejszością i przyszłością, w których nie ma miejsca dla Damona. Dziewczyna stara się o nim zapomnieć, ale chłopak wraca. Pojawia się ponownie w jej życiu, tak jak za pierwszym razem ― z hukiem. Podobno nic dwa razy się nie zdarza, a jednak Lea znowu wpada pod prowadzony przez Damona samochód. Ból po wypadku jest niczym w porównaniu z tym, co się teraz dzieje w jej sercu… Dalsze losy Lei, Damona i ich niemożliwej miłości w drugim tomie serii „Dotyk ocalenia” ✨Opinia ✨ Pozycja ta jednak jest dosyć ciężka, bo porusza niezwykle ważne tematy jakimi są toksyczne związki, Lea bardzo przeżywa swój poprzedni związek i nie jest w stanie nikogo pokochać, jednak Damon okazał się wyjątkiem i tu mamy kontynuacje tej historii.Książka ta trafiła mnie w sposób szczególny, w niektórych momentach utożsamiałam się z Leą. Przy pierwszej części miałam wrażenie, że to podróbka trylogii hell, na szczęście jednak się myliłam i jest to dużo lepsze niż hel. Pokochałam to jak wykreowani są bohaterowie i jak doświadczenia ich zmieniają jest to takie autentyczne. Zdarzyło mi się płakać na tej książce, daje ona masę emocji złych i dobrych. Sceny miłości to jest majstersztyk, nie są wulgarne, co się nie rzadko zdarza więc super się je czyta. Tak jak w przypadku pierwszej części tak i ta zawiera masę pięknych cytatów, których możecie się spodziewać na moim profilu. Podsumowując książka ta bardzo mi się podobała i dostała się do mojej top 5 roku 2022 przez co z czystym sercem polecam przeczytać i zapoznać się z historią Lei i Damona. ✨Ocena ✨ 🌟🌟🌟🌟🌟/5

50. Recenzja: Books_lovelove, Kulka Anna

    Lea po wydarzeniach z pierwszego tomu dochodzi do siebie, było jej bardzo ciężko, tym bardziej, że Damon zostawił ją i wyjechał bez słowa. Jej najbliższą osobą przez ten czas był Nicholas, który wspierał ją i pomagał. Po trzech miesiącach, okrutny los drwi z dziewczyny, która znowu wpada pod auto prowadzone przez Damona. A to oznacza jedno chłopak wrócił do miasta. Uczucie między tymi dwojga wcale nie zmalało, wręcz przeciwnie jedno i drugie strasznie za sobą tęsknili i nie mogli o sobie zapomnieć. Oczywiście żadne z nich się do tego nie przyzna, Lea ma żal do Damona, za to, że ja zostawił kiedy najbardziej go potrzebowała. A teraz nad dziewczyną znów zbierają się ciemne chmury, bowiem powrócił ktoś, kto nigdy o niej nie zapomniał. Czy Damon ochorni swoją ukochaną? Kto czycha na bohaterów? Autorka namieszała nam trochę, w tej części, pojawiają się nowi bohaterowie, wracają starzy. Mamy zagadkę do rozwiązania, a Lea i Damon są w niebezpieczeństwie. Do tego wszystkiego dochodzi mocno skomplikowana relacja między bohaterami. Oboje są upraci i mimo tego, że bardzo się kochają to ciężko im o tym mówić i otworzyć się na tą miłość, przez co czasem się krzywdzą. Na koniec jeszcze autorka zaskoczyła mnie wyjawieniem pewnych rzeczy. Ja spędziłam miło czas z książką, a jeśli miałabym wybrać która cześć lepsza nie umiem na to odpowiedzieć, bo obie są bardzo dobre. Poza tym Gabriela ma lekkie i przyjemne pióro, więc czyta się świetnie. Nie mogę nie wspomnieć, że uwielbiam postać Nicholasa najbardziej z całej książki. Jak jeszcze nie mieliście okazji czytać, to ja was zachęcam jak najbardziej. ❤️🖤💚 

51. Recenzja: millionfacesofbooks, Krygier Zuzanna

    Nie wiem, co w tej dwójce jest takiego wyjątkowego, ale kocham ich całym swoim sercem. Odnajduję w nich taką swoją bezpieczną przystań. Oczarowali mnie swoimi charakterami. Coś, co kiedyś było strachem głównej bohaterki, teraz stało się jej uzależnieniem. Dotyk. Może on jednocześnie ranić i leczyć. Jednocześnie jest zniszczeniem i ratunkiem. Kiedyś nie umiała żyć z nim, a teraz nie może żyć bez niego. Ta książka zaskakiwała mnie na każdym kroku. Jak już myślałam, że wszystko wiem, to okazywało się całkowicie coś innego. Każda następna strona była zagadką, której nie potrafiłam rozwiązać. Damon był dla Lei skrzydłami. Pomagał jej latać. Pomagał pokonywać jej lęki. Uczucia między nimi były tak wielkie i tak genialnie opisane, że ja podczas czytania przeniosłam się do innego świata. Niektóre z momentów wywoływały uśmiech na mojej twarzy. W dodatku motylki w brzuchu podrywały się do lotu, a ja sama nie wiedziałam co się ze mną dzieje. W tej historii dowiadujemy się, czym tak naprawdę jest ta najprawdziwsza miłość. To nie tylko mówienie sobie dobrych słów, wspieranie drugiej osoby czy bycie na każde jej zawołanie. Lea i Damon to nie są dwie pasujące do siebie połówki. Oni są bratnimi duszami. Jedno kryje w sobie jedną połówkę duszy, a drugie, drugą. Jedno z nich żyło dla tego drugiego. Tak naprawdę razem tworzyli uczucie jeszcze piękniejsze i mocniejsze od miłości. A osobno byli tylko pustką. „To było takie piękne i popaprane zarazem”. Wątek przyjaźni między Nicholasem a Leą - po prostu to kocham! Błagam, dajcie mi takiego w prawdziwym życiu. On był w stanie zrobić dla niej wszystko. Dbał o nią na każdym kroku. Martwił się, a jak tylko mógł, to dotrzymywał jej towarzystwa, żeby była bezpieczna. Pomagał jej w podejmowaniu decyzji i praktycznie zawsze trzymał rękę na pulsie, aby nie zrobiła nic głupiego. Jestem zakochana w tym, jak pisze Gabrysia. Przysięgam! Potrafiłam się bardzo mocno wczuć w akcję. Wszystkie opisy uczuć są tak genialne, że czasami brakowało mi słów, abym mogła sobie to wyjaśnić. Wyczuwałam emocje bohaterów, a przecież to tylko słowa zapisane na kartce, prawda? Autorka stworzyła coś magicznego i niesamowitego. To, z jaką lekkością czytało mi się tę książkę, no po prostu aż brak mi słów, żebym mogła to opisać. W dodatku jestem zakochana w bohaterach. A szczególnie w ich relacji. Bo wszystko, co stworzyła Gabrysia, jest takie idealne. A ja z wielką chęcią przeczytałabym jeszcze niejedną książkę o tej dwójce.

52. Recenzja: wierzewska_czyta, Wierzewska Weronika

    r e c e n z j a tytuł: dotyk ocalenia. wyzwolenie autor: @panna.kotaa nakład: @editio.red Cześć wszystkim! Lubicie czytać dylogię? Ja, tak! Dlatego dziś chciałabym was zaprosić na recenzję finałowego tomu dylogii pt. “Dotyk Ocalenia. Wyzwolenie.” autorstwa Gabrielii Smusz! Zapraszam do czytania! ••• “Dawno temu przemieniłam słabości w siłę. Świadomość jego powrotu była moją słabością. Musiałam się jej wyzbyć." “Dotyk ocalenia. Zniewolenie.” To kontynuacja losów Lei i Damona. Jeśli czytaliście poprzednią część to koniecznie musicie poznać dalsze losy bohaterów! Damon powraca do życia dziewczyny niczym boomerang. Natomiast Lea bardzo cierpiała, kiedy ten wyjechał. Starała się o nim zapomnieć. Jednak czy będzie w stanie? Jestem pod wielkim wrażenie! Tym bardziej, że ta część definitywnie jeszcze bardziej porwała mnie i moje serce. Lea, to osoba, która jest moją najbardziej komfortową postacią z książek. Na przełomie tych tomów widać jaką przemianę przeszła dziewczyna. Niejednokrotnie podczas czytania tej pozycji łzy napływały mi do oczu. Ta historia jest piękna, jednak została ona wypełniona bólem. Dylogia, która porwie wasze serca! To zdanie idealnie opisuje tą serie. Książki strasznie zapadają w pamięć i nie da się przejść koło nich obojętnie. Gdy tylko skończyłam czytać epilog wiedziałam, że właśnie część mnie właśnie zostanie w tej książce na zawsze. Pióro autorki przyjemne Gabriela Smusz poczyniła wielki progres w swoim warsztacie. Jeśli tylko będziecie mogli, naprawdę sięgnięcie po tą pozycję. Relacja między bohaterami, po prostu było widać tą iskrę między nimi. Mogłabym o tej pozycji rozmawiać godzinami. Wiecie, książki Gabrieli mają w sobie to coś, co przyciąga. Jej książki mogę czytać w ciemno. Wszystko w nich jest spójne i niebanalne. Uwielbiam jej twórczość i to jak manewruje piórem. Każdy z was musi po nią sięgnąć, a najlepiej już teraz zamówić dylogię! Ta część jest idealnym dopełnieniem całości. Polecam! ocena: 10/10!

53. Recenzja: naczteryksiazki, Czerwińska Joanna

    Mam nadzieję, że mieliście okazję przeczytać już „Dotyk ocalenia - zniewolenie”, bo jeżeli nie to w tej sekundzie zamykacie instagrama i sięgacie po tę książkę, aby w pełni móc zatracić się w tak genialnej książce, jaką jest „Doktyk ocalenia - wyzwolenie”! Po zaskakującym zakończeniu pierwszej części odliczałam wręcz sekundy do premiery kontynuacji. Autorka jednak przerosła moje wszelkie oczekiwania. Wiedziałam, że kolejna książka będzie świetna, ale to, co otrzymałam? Aż brakuje mi słów, aby opisać, jak potwornie mocno zakochałam się w stylu, którym posługuje się Gabriela Smusz. Można by się nawet skusić na określenie - czysta perfekcja. Po niespodziewanym zniknięciu Damona, Lei ze wszystkich sił próbuje wrócić na właściwe tory. Stara się, jak może, aby pozbierać się po wszystkich wydarzenia, ale los uwielbia zaskakiwać. Niespodziewany powrót chłopaka niszczy wszystko, co dziewczyna powoli budowała. Czy tym razem uda im się osiągnąć szczęście? A co jeżeli wszystko skomplikuje się jeszcze bardziej? Dotyk Ocalenia - wyzwolenie, to prawdziwa mieszanka wybuchowa. Tutaj nie ma nawet mowy o jakimś odpoczynku. Relacja między tą wyjątkową dwójką zdecydowanie nabiera tempa. Nie ma co jednak liczyć na szczęśliwy i słodki romans, ponieważ autorka postarała się, aby nie było nudno! Przepiękny styl, którym posługuje się Gabriela, już przy pierwszej części skradł moje serce. Tym razem jest on jeszcze lepiej dopracowany. Przez całą książkę praktycznie się płynie, a każe znajdujące się w niej słowo, sprawia, że czytelnik coraz mocniej zatraca się w tej niesamowitej historii. Wykreowani bohaterowie, którzy chwytają za serce. Szokujące wydarzenia oraz lawirujące, jak szalone emocje, których nie da się okiełznać choćby na krótką chwilę. Wciągająca fabuła, która nie pozwoli wam odłożyć książki nawet na moment - tak właśnie opisałabym drugą część dotyku ocalenia.

54. Recenzja: studyjulkaaa, Szatkowska Julia

    cześć! mieliście okazje czytać już "Dotyk Ocalenia" od @? 💜Lea próbuje zapomnieć o Damonie i o wszystkich wspomieniach związanych z chłopakiem, powoli jej rani się zabliźniają i dziewczyna oswaja się z terażniejsością bez chłopaka. Niestety próby wymawania Watsona z pamięci są nieudane, bo ten pojawia się znów pojawia się w jej życiu 💜Bardzo polubiłam się z historią Lei i Damona od pierwszej części. Ta historia miała w sobie coś za co miała moje serce już od początku Zniewolenia. Niby może się wydawać, że to kolejna nudna pozycja o grzecznej dziewczynie z dobrego domu i chłopakowi z marginesu, biorącym udział w nielegalnych wyścigach. Mimo, że to opis bohaterów tej książki, to nie jest słabego, a coś bardzo dobrego! 💜Wmwkręciłam się w fabułe od pierwszych stron i nie mogłam się od książki oderwać, pełne zwrotów akcji wydarzenia i co raz to nowe wydarzenia odgrywające się w życiu głównych bohaterów to coś co pokochałam! Historia w tym tomie została napisana z dwóch perspektyw, czego trochę brakowało mi w pierwszym, bo bardzo lubie kilka perspektyw, poniewąż wtedy jakoś bardziej potrafie zrozumieć bohatera😅 Napisana bardzo przyjemnym i prostym językiem, czasami pojawiły się jakieś śmieszne momenty, ale też i takie pełne wzruszenia. Rozdziały nie były jakieś super długie co też jest zdecydowanie na plus:) Bohaterowie zostali napisani w ciekawy sposób, zarówno Lea i Damon byli po ciężich przejściach, trochę pogubieni lecz potrafili w sobie odnaleźć ratunek, reszta postaci też była bardzo ciekawa. Co prawda niektórzy mnie porządnie irytowali, ale i tacy bohaterowie muszą być w książce😅 💜Jeśli zastanawiacie się czy warto poznać tą historię to powiem jedno: WARTO! moja ocena 5/5⭐️ 💜

55. Recenzja: bookolandia, Dropia Julia

    Moim zdaniem nic tak bardzo dobrze nie opisuje tej książki jak wiersz Wisławy Szymborskiej „Nic dwa razy”. „Nic dwa razy się nie zda­rza i nie zda­rzy.” Czyżby? Lea by tak nie powiedziała. Damon wrócił do miasta i znowu potrącił ją samochodem. Pojawił się niespodziewanie oraz z hukiem. „Żaden dzień się nie po­wtó­rzy, nie ma dwóch podob­nych nocy, dwóch tych sa­mych po­ca­łuków, dwóch jed­na­kich spoj­rzeń w oczy.” Maski obojętności bohaterów opadają. Mieli być dla siebie nikim, ale przez te kilka miesięcy rozłąki zapomnieli, że wszechświat ma swoje prawa. Przepadłam dla ich relacji bezpowrotnie. Gabi idealnie pokazała, że ich wewnętrzne uczucia oraz przeżycia. „Wczoraj kie­dy two­je imię ktoś wy­mó­wił przy mnie gło­śno, tak mi było, jak­by róża przez otwarte wpa­dła okno.” „Czas leczy rany.” Te zdanie było powtarzane setki razy Lei, ale nadal się zastanawiała, dlaczego jej blizny ciągle krwawią? Damon Watson - chłopak, którego główna bohaterka próbowała wymazać z pamięci tysiące razy oraz jego hebanowe oczy, które lśniły jakby były posypane brokatem. Lea powoli oswaja się z teraźniejszością i prowadzi walkę między sercem, a rozumem. „Cze­mu ty się, zła go­dzi­no, z nie­po­trzeb­nym mie­szasz lę­kiem? Je­steś - a więc mu­sisz mi­nąć. 
Mi­niesz - a więc to jest pięk­ne.” Pomimo wszystkich niebezpiecznych akcji oraz kłód rzucanych im pod nogi, nigdy nie zrezygnowali z uczuć, którymi siebie darzyli. Bohaterka miała nadzieję, że walki między gangami i problemy miną, jednak definicja słowa „niebezpieczeństwo” robiła się jeszcze gorsza. 
„Uśmiech­nię­ci, współ­o­bję­ci spróbujemy szu­kać zgo­dy, choć róż­ni­my się od sie­bie jak dwie kro­ple czy­stej wody.” Lea wiele razy tłumaczyła Damonowi i odwrotnie, że zbudowanie zdrowej relacji w ich przypadku może być bardzo trudne,bo pochodzą z dwóch innych stron. A pomimo tego to chłopak nadal starał się pokazywać ukochanej każdego dnia, jak bardzo mu na niej zależy. Próbowali razem rozwiązywać swoje problemy i mogli na sobie polegać. „Dotyk Ocalenia. Wyzwolenie.” Jest to ostatnia część dylogii autorki. Jak już pisałam w recenzji poprzedniego tomu, kocham pióro autorki! Jest bardzo ładne oraz przyjemne. Najbardziej co mnie urzeka, to „złote myśli” na początku każdego rozdziału. Pokochałam to! Bohaterowie są pełni charakteru, świetnie wykreowani oraz ich przeczucia i przeżycia są niesamowicie opisane. Lea i Damon za pierwszym razem skradli moje całe serducho, więc co tu dużo pisać… czytajcie, ponieważ dylogia napisana przez Smusz jest bardzo dopracowana i nie wachajcie się przed sięgnięciem po nią!

56. Recenzja: books.zuzi, Wilczyńska Zuzanna

    Dotyk ocalenia - Gabriela Smusz ⭐⭐⭐⭐⭐/⭐⭐⭐⭐⭐ Miłość może zabić... Ale może też ocalić Damon Watson. Imię i nazwisko, które Lea próbowała wymazać z pamięci tysiące razy. Tak jak wspomnienie noszącego je człowieka. I jego czarnych jak węgiel i błyszczących niczym diament oczu. Rany z przeszłości jeszcze się nie zabliźniły, mimo to Lea powoli oswaja się z teraźniejszością i przyszłością, w których nie ma miejsca dla Damona. Dziewczyna stara się o nim zapomnieć, ale chłopak wraca. Pojawia się ponownie w jej życiu, tak jak za pierwszym razem ― z hukiem. Podobno nic dwa razy się nie zdarza, a jednak Lea znowu wpada pod prowadzony przez Damona samochód. Ból po wypadku jest niczym w porównaniu z tym, co się teraz dzieje w jej sercu... •••••• Na samym początku chciałabym podziękować za możliwość recenzowania tej cudownej książki. Dotyk Ocalenia. Wyzwolenie to drugi tom dylogii na którą bardzo czekałam. Myślę, że opłacało się czekać, książka okazała się równie dobra co pierwsza część. Dodatkowo okładki skradły moje serce, są poprostu cudowne! Książkę polecam jak najbardziej! 

57. Recenzja: valerieczyta, Siedlecka Oliwia

    •Recenzja• Tytuł: Dotyk Ocalenia Wyzwolenie. Autor: Gabriela Smusz. 5/5⭐️ •Rozłąka Damona i Lei zdecydowanie odbiła się na nich, wcześniej łączyło ich wiele, a z czasem stali się nieznajomymi. Lea powoli dochodzi do siebie po utracie swojej drugiej połówki, lecz nie jest to łatwe. Jej życie wreszcie stało się normalne i spokojne, uwolniła się od ciągłego niebezpieczeństwa, na które była narażona przy Damonie, ale nie trwało to długo. Niefortunnie wbiegła pod koła jego samochodu. Myślała, że już nigdy nie wróci do Feartown, jednak nic nie jest niemożliwe. •Ta dylogia zdecydowanie podbiła moje serce, od dawna nie byłam tak zachwycona każdym małym szczegółem w książce. Z wieloma rzeczami, które zostały zawarte w treści można się utożsamić i potęguje to odczucia. Styl pisania Gabrieli jest idealny, lekki i szybki w czytaniu. Chciałabym się cofnąć w czasie, by móc przeczytać od początku ich historię na nowo, bo zdecydowanie za szybko to minęło. •Fabuła została w intrygujący sposób poprowadzona i czytelnik jeszcze bardziej wkręca się w akcję. Tutaj nie ma miejsca na odpoczynek, autorka zapewnia nam szybką i dynamiczną fabułę, która podsyca ciekawość i sprawia, że nie odłoży się książki tak szybko. Zamysł bardzo, ale to bardzo mi się podobał i u mnie to strzał w dziesiątkę. •Świetnie się bawiłam, czytając tę książkę, kochałam poszczególnych bohaterów za ich poczucie humoru i z mojej twarzy nie znikał uśmiech. Vibe tej książki jest przecudowny i nadawał tej historii większej wyjątkowości. •Bez dwóch zdań polecam tę dylogię, Lea I Damon są stworzeni dla siebie i w żaden romans się tak nie wkręciłam jak w ten. 

58. Recenzja: throughtheeyesofbooks, Szeluga Karolina

    „Dotyk Ocalenia. Wyzwolenie” to drugi tom dylogii na który czekałam z ogromną niecierpliwością. Pierwszy tom był dla mnie przecudowny, dlatego do tej książki również miałam wysokie oczekiwania. Z pewnością zostały one spełnione, a dodatkowo ta cudowna okładka skradła moje serce. Główna bohaterka, czyli Lea ma w sobie coś takiego, co sprawia, że odczuwam względem niej ogromny podziw. Bywały momenty, kiedy znacznie mnie denerwowała, jednak częściej przeważały sytuacje, kiedy byłam z niej duma. Ciężar, który opadł na jej ramiona w tak młodym wieku, dla wielu jest niewyobrażalny, jednak poradziła sobie z nim, co pokazuje nam, że jest silną postacią. Natomiast główny bohater, czyli Damon jest tak świetnie stworzoną postacią, że nie ma tylu słów, abym mogła go opisać. Już od pierwszej części z łatwością możemy dostrzec jego przemianę. Nie jest on idealny, ponieważ posiada całkiem sporo wad, jednak pomimo tego, dalej strasznie go uwielbiam. Lea i Damon tworzą razem coś niezwykłego, przez co książka napewno jeszcze jakiś czas pozostanie w mojej pamięci. Cała fabuła skupia się na porzuceniu przez Damona swojej przeszłości i rozpoczęciu wszystkiego od nowa. Jednak dalej mamy tutaj motyw boksu, chociaż jest go trochę mniej, niż w pierwszej części. Nie pojawił się również motyw wyścigów tak jak w tomie pierwszym, co trochę mnie zasmuciło, jednak nie zmienia to faktu, że książka dalej jest cudowna. Za to dostajemy sporo ciekawych plot twistów i motyw gangu. Jeżeli miałabym wybierać pomiędzy tym tomem, a pierwszym miałabym wielki dylemat. Obie książki są świetne i z pewnością zasługują na większa uwagę.

59. Recenzja: katherinethebookworm.blogspot.com, Katarzyna Górka

    To, że ktoś nagle kończy relację z drugą osobą, nie zawsze oznacza, że mu na niej nie zależy. Czasami łatwiej jest przerwać coś, niż stawić czoła własnym uczuciom oraz komplikacjom, które za nimi idą. Łatwiej jest z góry założyć, że relacja nie ma przyszłości niż cierpliwie poczekać na to, jak rozwiną się sprawy. Czasami wydaje się, że lepiej jest zdezerterować niż dać drugiej osobie prawdziwą szansę i zobaczyć, dokąd to, co się między Wami dzieje, może Was zaprowadzić. Niektórzy wolą pójść na skróty, a to skutkuje, czym skutkuje. A gdy się wraca na stare śmieci, może być trudno naprawić to, co zepsute... Gabriela Smusz wróciła do nas ze swoją drugą wydaną drukiem książką. ,,Dotyk ocalenia. Wyzwolenie” to drugi tom dylogii New Adult, w której poznajemy historię Damona Watsona i Lei Claire. Czasami coś idzie nie tak i w konsekwencji tracimy to, co nie zdążyło się na dobre zacząć, a czego utrata i tak daje nam się we znaki. I trudno jest nam iść dalej, gdy wspomnienia o tym nie chcą odejść, a powstała rana wciąż się jątrzy. Lea coś na ten temat wie. Trzy miesiące temu Damon zniknął z jej życia, co nie przeszło u niej bez echa. A teraz, gdy już zaczęła godzić się z tym, co się stało i próbowała żyć teraźniejszością, mężczyzna ponownie stanął jej na drodze i to w TAKICH okolicznościach. Jak ponowne spotkanie wpłynie na życie Lei i Damona? Czy bohaterowie dadzą sobie drugą szansę? Jak bardzo ich życie skomplikuje się, gdy wrócą do niego ludzie z przeszłości? Czy Lea i Damon zdołają wyprostować swoje sprawy? Czy pisana jest im wspólna przyszłość? Formalnie było to moje drugie spotkanie z twórczością Gabrieli Smusz i po raz drugi się nie zawiodłam. Moim zdaniem kontynuacja historii Lei i Damona wypadła równie dobrze jak pierwszy tom. Lubię książki napisane w sposób prosty, bez zbędnych zabiegów stylistycznych, ale też i takie, w których mamy wiele inspirujących zdań i ciekawych przemyśleń, które mogę sobie zaznaczyć i wrócić do nich w każdej chwili albo gdzieś je zacytować, ale pod warunkiem, że autor potrafi je tworzyć i zręcznie wplata je w treść, nie deformując jej. Gabriela Smusz to potrafi. Autorka według mnie dobrze sobie radzi na tym polu i jej książki dzięki tym pięknym fragmentom zyskują, a nie tracą. Podoba mi się to, że autorka zdołała w ,,Wyzwoleniu” utrzymać poziom poprzedniego tomu dylogii. I że pomiędzy bohaterami nie było pięknie, słodko i uroczo, już chwilę po ponownym spotkaniu. Czytając drugi tom Dotyku ocalenia, odniosłam wrażenie, iż relacja Damona i Lei jest bardziej skomplikowana niż była wcześniej. Da się tutaj zauważyć, że bohaterowie z jednej strony wiedzą, że są dla siebie w jakiś sposób destrukcyjni, ale z drugiej nie mogą wyprzeć się uczuć, które noszą w sercu i zaprzeczyć temu, że ich dusze są dwiema połówkami jednej całości. A to może ich zarówno uratować jak i pogrążyć. Poza tym są problemy, z którymi każde z nich musi się zmierzyć. I nie chodzi tutaj tylko o traumy, które wciąż w sobie noszą... Podoba mi się to, że ,,Wyzwolenie” nie jest nudne, przegadane i skupione wyłącznie na wewnętrznych przeżyciach bohaterów. Nie odniosłam też wrażenia, że historia zapoczątkowana w ,,Zniewoleniu” została przeciągnięta na siłę, a autorce zabrakło pomysłu na to, jak ją jeszcze ubarwić. Gabriela Smusz postawiła na fajne wątki, zarówno te będące kontynuacją rozpoczętych w pierwszym tomie, jak i nowe. Niemało się dzieje w tej książce, co było mi w smak. Momentami akcja gwałtownie przyspiesza i robi się niebezpiecznie. Mamy tutaj romans, ale bez spijania sobie z dziobków. Nie obyło się również bez osób trzecich, wprowadzających dodatkowy zamęt. Właściwie przez cały czas w napięciu śledziłam rozwój wypadków pomiędzy bohaterami. Niczego nie byłam pewna w ich przypadku. Wszystko się mogło zdarzyć pomiędzy nimi i dookoła nich. Ja z jednej strony chciałam, aby im się ułożyło i by byli razem, ale z drugiej nie byłam pewna, czy bycie razem mogłoby być dla nich dobre. Czytając tę część, byłam w nie mniejszej rozterce niż Lea i Damon. Podoba mi się to, że ,,Wyzwolenie” obudziło we mnie emocje. Emocje momentami głębokie i silne, również te negatywne, wymierzone w pewne postacie drugoplanowe. Co mi napsuli krwi, to napsuli. Ale dzięki temu, że ci mąciciele pojawili się na scenie, tym mocniej trzymałam kciuki za nasze postacie wiodące. Podoba mi się również to, że Damon od czasu do czasu dochodził do głosu, w przerwie od perspektywy Lei. Możliwe, że będę tęsknić za tą historią. A gdy już tęsknota solidnie da mi się we znaki, wrócę do niej, aby przeżyć to wszytko - dobre, złe i trudne chwile - z bohaterami raz jeszcze. Uważam, że dylogia Dotyk ocalenia jest bardzo dobra. Wciągnęła mnie ta historia walki z demonami przeszłości, radzenia sobie z problemami, lękami i innymi przeszkodami oraz trudnej miłości. I oczywiście na zakończenie tego wywodu ją Wam polecam.

60. Recenzja: tik tok, Grabowska Dorota

    Historia Damona i Lea poruszyła moje serce po raz drugi. Lea pomimo tego ile przyszła i mimo wszystkich kłód które życie rzuca jej pod nogi, dalej pozostaję silna - przynajmniej próbuje. Wspiera ją w wszystkim nasz cudowny Damon, który na myśl że ktoś dotknął, skrzywdził czy chociażby źle spojrzał na swoją ukochaną, jest w stanie posunąć się do najgorszego. Książka jest pełna miłości, cudownych i trzymających w napięciu przygód, ale też porusza trudne tematy, dlatego warto mieć to na uwadze zanim się zabierze za czytanie. Nie mniej jednak oceniam książkę na 4,5/5⭐ Polecam!!! Filmik z fragmentem lektury znajdziecie na moim koncie na tik toku.

61. Recenzja: Demetiera_, Leżoń Klaudia

    Dziś przychodzę do was z recenzją drugiego tomu Dotyk Ocalenia. Wyzwolenie na który czekałam bardzo mocno odkąd skończyłam pierwszą część. Autorka całkowicie zawładnęła moim sercem od samego początku i gdy tylko II tom znalazł się w moich rękach - musiałam zabrać się za czytanie od razu. [Damon Watson. Imię i nazwisko, które Lea próbowała wymazać z pamięci tysiące razy. Tak jak wspomnienie noszącego je człowieka. I jego czarnych jak węgiel i błyszczących niczym diament oczu. Rany z przeszłości jeszcze się nie zabliźniły, mimo to Lea powoli oswaja się z teraźniejszością i przyszłością, w których nie ma miejsca dla Damona. Dziewczyna stara się o nim zapomnieć, ale chłopak wraca. Pojawia się ponownie w jej życiu, tak jak za pierwszym razem ― z hukiem. Podobno nic dwa razy się nie zdarza, a jednak Lea znowu wpada pod prowadzony przez Damona samochód. Ból po wypadku jest niczym w porównaniu z tym, co się teraz dzieje w jej sercu…] Mamy tu dalsze losy Lei oraz Damona na które czekałam z niecierpliwością i odbierając paczkę także byłam zniecierpliwiona aż zacznę ją czytać. Od samego początku byłam pozytywnie nastawiona z racji tego jak bardzo urzekła mnie pierwsza część, więc pozostało czekać na kontynuacje. Moim pierwszym wrażeniem po zakończeniu książki było - „wow, czekanie na tą książkę opłacało się”, ponieważ tyle emocji ile przeżyłam przez obie części są niezliczone… Postacie których losami w dalszym ciągu poznajemy są pełne charakteru i cudownie wykreowane, nie mam pojęcia co więcej powiedzieć, ponieważ za równo Lea jak i Damon skradli moje serce już poprzednio i w dalszym ciągu pozostają w nim. Moim zdaniem Dotyk Ocalenia Zniewolenie oraz Wyzwolenie są bardzo dopracowanymi historiami i nie ma się co nawet zastanawiać po ich sięgnięcie. Uwielbiam te książki za wszystko - emocje jakie towarzyszą w trakcie jak i po skończeniu, bohaterowie którzy urzekają swoimi osobowościami oraz genialna całość zasługująca na bardzo dużo. To była cudowna przygoda i również was zachęcam abyście po te dwie perełki sięgnęli <3

62. Recenzja: TikTok, Andrzejczyk Angelika

    “Dotyk Ocalenia - Wyzwolenie” to tom drugi cudownej dylogii napisanej przez Gabrielę Smusz. Po przeczytaniu pierwszego tomu, z niecierpliwością czekałam na drugi. Nie zawiodłam się na nim. Kolejna dawka historii Lei i Damona była dla mnie wręcz wskazana. Główna bohaterka próbuje żyć bez czarnych jak węgiel i błyszczących niczym diament oczu. Próbuje o wszystkim zapomnieć. lecz Damon oczywiście wpada znowu do jej życia z hukiem, na co dziewczyna nie była w zupełności gotowa. Lea miała za złe chłopakowi, że zostawił ją w momencie, w którym potrzebowała jego wsparcia. Dziewczyna miała strasznie namieszane w głowie. Lecz los tak chciał, że znowu wpadła pod prowadzony przez Damona samochód. Ból po wypadku dziewczyna mogła przyrównać do tego, który był w jej sercu, który był wyrządzony przez tego samego chłopaka. Uczucia do siebie tej dwójki nie zmalały, a wręcz były jeszcze większe. Mur, który Lea przez tak długi czas budowała wokół siebie, dla Damona nie stanowił żadnej przeszkody. Oboje nie mogli sobie poradzić z tak ogromnym uczuciem. Ale czy Lea będzie w stanie wybaczyć chłopakowi wszystko co ją skrzywdziło? W drugim tomie działo się baaardzo dużo. Okazuje się, że przegrana walka może być o wiele lepsza niż wygrana. Przegrana z siłą uczuć daje nam wyzwolenie. Książka, jak i cała dylogia bardzo mi się podobały. Jak najbardziej polecam. A może już ją czytaliście?

63. Recenzja: Ksiazkara_kamila, Zawadzka Kamila

    Dotyk Ocalenia Wyzwolenie Oceniam książkę 5/5⭐ Wpadanie dwa razy tej samej osobie pod koła to chyba przeznaczenie prawda? Albo brak nauki na własnych błędach. Lea po raz kolejny zrobiła to samo i nie wierzyła, że to znowu on… Oboje wypierali w sobie uczucia mimo, że wszyscy wokół widzieli ich wzajemny pociąg do siebie. Mieli ciężkie bagaże doświadczeń ale w końcu udało im się wyjść z tego razem. Do końca wierzyłam, że Lea i Damon będą mieli swoje szczęśliwe zakończenie i miałam rację. Polecam wam przeczytać obie części tej historii, są naprawdę wzruszające

64. Recenzja: Zaczytana_k, Gąsior Kornelia

    Muszę przyznać, że w ogóle nie miałam ochoty na tą książkę. I pomimo tego, że pierwszy tom mi się podobał, to i tak zaczynałam go z wielką niechęcią. Co przyczyniło się do tego że przez pierwsze 100 stron w ogóle nie mogłam wciągnąć się w fabułę. Sytuacji nie polepszał fakt, że nic nie pamiętałam wydarzeń z poprzedniego tomu. Ale gdy akcja się już rozkręciła i przypomniałam sobie, kto kim był i co zrobił, to było tylko z górki. Przecudowny styl pisania autorki sprawił że przez resztę książki płynęłam, dosłownie, bo przeczytałam ją na raz. Rzeczą która zaintrygowała mnie w tym tomie, to postać Damona- a dokładnie jego zachowanie. Na początku książki nie mógł się zdecydować czego chce. Niby chciał uszcześliwiać dziewczyne, ale nic nie rozbił, co by na to wskazywało. Ale gdy już się ,,ogarnął". To był PRZEKOCHANY. Nie sądziłam, że może być taki słodki. Akcja dzieje się od pierwszych stron, ale ja bardziej skupiałam się na relacji bohaterów niż akcji. Więc nie jestem w stanie dokładnie ocenić fabuły, ale wiem, że była dobra. Akcja trzymała cały czas w napięciu, a bohaterowie i ich historie tylko to podtrzymywały. 4/5 ⭐

65. Recenzja: megakultura.pl, Kowalski Emil

    Gabriela Smusz „Wyzwolenie” to kolejna powieść z cyklu „Dotyk ocalenia” opowiadająca o życiu gangsterskim i o miłości. Miłości trudnej, nieprzewidywalnej, a nawet bolesnej. O miłości, która wydaje się, że zwycięża, powoduje, że Damon, chce zmienić swoje życie, by trwać u boku ukochanej Lei. Wspaniała opowieść o życiu, w którym nie ma spokoju, a jednak jest miejsce na głębokie uczucie. To historia przepełniona namiętnością, bliskością, wieloma uczuciami, które czasem bolą, a czasami sprawiają ogromną radość. Niebezpieczne życie to codzienność bohaterów i trudno jest im z niego się wyrwać. Lea to kobieta po przejściach. Przeżyła porwanie i była krzywdzona fizycznie i psychicznie. Jej były partner okazał się tyranem, karcił ją, powodował ból. Przez te wydarzenia, bohaterka wpadła w fobię, która objawia się lękami, strachem przed innymi, przed dotykiem i obecnością wśród ludzi. Jednak to powoli mija i Lea odzyskuje siebie. Damon jest dla niej lekarstwem na wszystko, a przynajmniej tak właśnie czuje. Oczywiście to piękno i szczęście, jest zachwiane. Damon, jako członek gangu, przywódca, wciąż toczy walkę z innymi przeciwnikami, którzy są brutalni w tym świecie przestępczości. Ma jednak dosyć takiego życia i, dąży do zmian. Chce prowadzić uczciwe interesy, odciąć się od bandytów, być zwykłym człowiekiem u boku swojej partnerki. To jego cel, ale im bardziej do niego dąży, tym bardziej musi borykać się z przeciwnościami. Z dotychczasowego życia i przeszłości, ciężko jest się uwolnić. Zanim zacząłem czytać tę książkę, miałem mieszane uczucia. Myślałem, że trafiłem na kolejną powieść, standardową, gdzie jest „mordobicie” i niekończące się wojny gangów, ewentualnie jakiś lekki romans jako dodatek. I właściwie, częściowo nie myliłem się, bo te elementy są, lecz w łagodniejszym, niż myślałem tonie, a fabuła skupia się bardziej na życiu uczuciowym i jego urokach. To walka o najcenniejsze - miłość. Jest to zapewne powieść kryminalna, sensacyjna i jednocześnie fascynujący romans, w którym odnajdujemy wiele sercowych uniesień. I bardzo fajnie to wszystko ze sobą współgra. Książka cały czas trzyma nas w ryzach akcji i, przedstawia bliskość dwóch kochających się osób. To połączenie jest jak dla mnie idealne. Czytając historię, byłem cały czas ciekawy wszystkiego, co będzie w kolejnych rozdziałach. Dodatkowo muszę zwrócić uwagę na sposób, w jaki autorka wszystko przedstawiła. Mianowicie, napisała książkę w takim stylu, który jest nadzwyczaj obrazowy i łatwo możemy wpleść siebie w całą akcję. Być w środku wydarzeń, jako obserwator i przeżywać. Wszystko jest oparte na sprawnych dialogach. Wręcz da się czuć ten świat w powieści, a czytelnik doskonale może sobie wyobrazić bohaterów i ich zachowanie. Mogę stwierdzić, że jest to bardzo estetyczny język pisany. Spodobał mi się… Moją uwagę zwróciły też niektóre akapity, które miały charakter przemyśleń i pewnego rodzaju rozważań filozoficznych, czy też takich, prostych życiowych spostrzeżeń. Jednym z ciekawych fragmentów, jest ten poniższy: Myślę, że to jest też pewien obraz tej powieści. To coś, co zawiera fabuła, urozmaica i zaciekawia, ale także powoduje, że możemy sobie sami też pomyśleć na dany temat. Osobiście lubię właśnie takie książki, w których oprócz czystej istoty treści, są też aspekty moralne, wartościowe spostrzeżenia, ukazywanie własnego zdania, skutecznie wplecione i zgrane z całością. Potencjał fabularny tej książki, to dobry materiał na ciekawy film. Tak sobie właśnie pomyślałem, gdy kończyłem powieść. Bogactwo wydarzeń i w ogóle wszelkich emocji jest obszerne, i zapewne pozwala na stworzenie scenariusza, który przeistoczony potem w obraz filmowy, miałby wielu widzów. Może jakiś reżyser zauważy wartości tej historii? Kto wie… Do kogo jest kierowana ta książka? Odpowiem w ten sposób. Jak zawsze, książki może czytać każdy, bez względu na ich charakter. Kwestia gustu i nieważne kto jest odbiorcą. Na pewno powieść „Wyzwolenie” przypadnie do gustu kobietom, ale z racji tego, że jest w niej wiele sensacji, to zapewne faceci będą zadowoleni. Jednak nie od dziś wiadomo, że dobra literatura przyciąga bez względu na płeć. A to dobra literatura z całą pewnością... Trzeba też wiedzieć, że jest jeszcze pierwszy tom dylogii. Wcześniejsze losy bohaterów zostały ukazane pt. „Dotyk Ocalenia. Zniewolenie”. Warto przeczytać oba.

66. Recenzja: Zaczytana Archiwistka Bookstagram, Paulina Kamieniecka

    „Miłość może zabić... Ale może też ocalić...” „Dotyk Ocalenia. Wyzwolenie” to kontynuacja dylogii zapoczątkowanej przez „Dotyk Ocalenia. Zniewolenie”, którego autorką jest wielce utalentowana Gabriela Smusz. Jak pewnie pamiętacie, pierwsza część przypadła mi do gustu, dlatego też z niecierpliwością wyczekiwałam kontynuacji losów Lei i Damona. Nie sadziłam, że to powiem, ale ten tom jest zdecydowanie lepszy od pierwszego - kiedy to „Zniewolenie” kupiło mnie w zupełności to „Wyzwolenie” powaliło mnie na kolana. Damon Watson. Imię i nazwisko, które Lea próbowała wymazać z pamięci tysiące razy. Tak jak wspomnienie noszącego je człowieka. I jego czarnych jak węgiel i błyszczących niczym diament oczu. Rany z przeszłości jeszcze się nie zabliźniły, mimo to Lea powoli oswaja się z teraźniejszością i przyszłością, w których nie ma miejsca dla Damona. Dziewczyna stara się o nim zapomnieć, ale chłopak wraca. Pojawia się ponownie w jej życiu, tak jak za pierwszym razem ― z hukiem. Podobno nic dwa razy się nie zdarza, a jednak Lea znowu wpada pod prowadzony przez Damona samochód. Ból po wypadku jest niczym w porównaniu z tym, co się teraz dzieje w jej sercu… Z racji tego, że jestem wymagającym czytelnikiem oraz że pierwszy tom bardzo mi się spodobał, miałam duże oczekiwania co do autorki. Przez zakończenie „Zniewolenia” autorka zarzuciła sobie dużą poprzeczkę, którą tym oto tomem pobiła. Owszem na początku obawiałam się, że tytuł ten okaże się w stu procentach romansem, w którym króluje chemią pomiędzy głównymi bohaterami, to jednak pisarka mnie przechytrzyła i wprowadziła tutaj wątek akcji, który trzymał mnie w napięciu aż do ostatniej strony. Czy są tutaj fani losów Lei oraz Damona? Jeśli tak, mam dla Was dobrą wiadomość: w tym tomie mamy ich zdecydowanie więcej. Przez ilość akcji byłam ciekawa, jak zakończy się ich relacja - oczywiście finału Wa nie zdradzę, jednak powiem, że finał tej powieści bardzo mnie zaskoczył. Wiem, że się powtarzam, ale Gabriela ma cudowny styl pisania - jej język jest tak prosty i delikatny, że kiedy zaczynam czytać jej powieści to nie potrafię przestać. Smusz ma pewnego rodzaju dar do tworzenia opisów miejsc, czy uczuć bohaterów, które nie raz pobudziły moją wyobraźnię. W trakcie czytania dało się wyczuć, że pisanie sprawia tej dziewczynie radość, a nie jest to przymus czy sposób na zarobienie - to jej hobby, które powinna rozwijać, ponieważ jestem pewna, że za jakiś czas będzie znaną autorką. Czy książkę polecam? „Dotyk ocalenia. Wyzwolenie” to historia o losach dziewczyny, która bała się dotyku oraz o chłopaku, który chciał jej pomóc, jednak nie zawsze mu się to udawało. Moja ukochana Lei przeżyła sporą metamorfozę, może nie stała się pewną siebie dziewczyną, to w końcu w pewnym sensie dojrzała i zaczęła inaczej patrzeć na niektóre sytuacje. Poza wątkiem sensacji oraz romansu, Smusz serwuje nam również wątek demonów przeszłości, przed którymi nie ma sensu uciekać, ponieważ prędzej czy później nas one dopadną, jednak czy naszym bohaterom uda się z nimi wygrać? Tego już musicie dowiedzieć się sami!

67. Recenzja: Bookstagram.Kamsy, Misiuda Kamila

    Drugi tom Dotyku to coś na co nieustannie czekałam. Potrzebowałam kolejnej dawki Lei i Damona! Ta dwójka tak mocno namąciła mi w głowie, iż nie potrafiłam być cierpliwa. W końcu nadszedł ten moment, w którym zaczęłam czytać i czytać i, nim się spostrzegłam, książka się skończyła i pozostawiła we mnie masę emocji. Zakończenie jedynki pozostawiło wiele niedopowiedzeń. Szok, jaki wtedy przeżyłam, był ogromny. Jednakże to co działo się w drugim tomie… No sami się przekonacie. Powrót Damona do miasta był dla Lei czymś na wzór zderzenia z przeszłością. Dziewczyna miała ogromny żal do chłopaka, gdyż zostawił ją w najgorszym z możliwych momentów w jej życiu. Potrzebowała jego wsparcia, a go nie było i przez najbliższy czas nie zapowiadało się, aby wrócił. Dziewczyna miała namieszane w głowie, gdyż wszystko ją przytłaczało. Już i tak nawarstwione sprawy były dla niej trudne, a do tego jeszcze doszedł Damon. Oh tak, Damon nieźle namieszał. Jeśli myślicie, że chłopak was zaskoczył w jedynce, to jestem ciekawa co powiecie czytając Dotyk Ocalenia. Wyzwolenie. Uczucia jakie do siebie darzyła ta dwójka nie zmalały, a można by nawet powiedzieć, że były potężniejsze. Każdego dnia ich umysły były zajęte drugą osobą i nic nie wskazywało na to, aby to się zmieniło. Powoli wyniszczające emocje były nie do zniesienia, a Lea i Damon sami nie wiedzieli jak sobie z nimi poradzić. Lea przez lata budowała swój osobisty mur, przez który nikt nie mógł się przebić. Jednakże pojawienie się Damona w życiu dziewczyny spowodowało chaos. Chaos, który był w stanie przebić się przez jej bariery. Każdy myślał, że to, co działo się kilka miesięcy temu, to coś niebezpiecznego, jednak teraz musieli stawić czoła czemuś gorszemu. Nie spodziewali się, że sprawy obrócą się w tym kierunku, a najgorszy w tym wszystkim jest powrót demonów przeszłości, które ponownie zatrząsnęły ich światem. Ale przecież dziewczyna przy Damonie czuła się bezpiecznie. Wiedziała, że przy nim nic jej się nie stanie, jednakże czy będąc w życiu chłopaka nie będzie skazana na niebezpieczeństwo całego świata? Jak sobie z tym poradzi? Czy ktoś stanie na ich drodze i będzie chciał obrócić wszystko w pył? W drugim tomie możemy zaobserwować wewnętrzna zmienę Lei. Po tym, co wydarzyło się w jej życiu, stała się pewniejsza i silniejsza. Nie jest to diametralna zmiana, ale małymi krokami dążyła do tego, by przeszłość była przeszłością, a teraźniejszość - teraźniejszością. Ich uczucia były niebywale wielkie i mocne. Nie radzili sobie z tą siłą. W końcu nadszedł moment, w którym one wszystkie eksplodowały i wygrały swoją walkę. Lea i Damon przyjęli przegraną, która koniec końców była lepsza niż sobie wyobrażali. Uwielbiam, uwielbiam i uwielbiam tę historię i będę ją polecać każdemu! Trudno było mi się rozstać z tą dwójką, ale niestety musiał nadejść ten moment. Zasłużone 9.5/10 leci do tej części.

68. Recenzja: wyrocznia_booktok, Migas Karolina

    "Byłem kanistrem z benzyną, a Lea była zapalnikiem. Nasze zbliżenie groziło potężnym wybuchem". Lea po traumatycznych wydarzeniach próbuje dojść do siebie i wymazać z pamięci najbliższą przeszłość. Oswaja się do obecnej sytuacji i braku niebywale ważnej dla niej osoby. Nie jest jednak gotowa na powrót Damona, który ponownie wywołuje chaos w jej życiu. Czy dziewczyna będzie w stanie wybaczyć chłopakowi? Czy ta dwójka zdoła uporać się ze stojącymi na ich drodze przeszkodami? Wielokrotnie wspominam o tej książce na moich mediach społecznościowych, ponieważ trafiła na listę moich ulubionych. Zaczynając pierwszy tom dylogii, nie miałam wysokich oczekiwań, co okazało się błędem, ponieważ niesamowicie szybko wciągnęłam się w fabułę i po skończeniu tej pozycji, wręcz nie mogłam doczekać się, aż w końcu będę miała w rękach jej kontynuację. Uwielbiam tę książkę, ze względu na to, że trzyma nas przez większość czasu w napięciu, do ostatniego rozdziału, zastanawiałam się, jak potoczy się akcja, poza tym, utwór, porusza trudne tematy i oczywiście jego głównym bohaterem jest Damon Watson. Czasami ciężko było mi zrozumieć jego reakcje, lecz zagłębiając się bardziej w lekturę, coraz łatwiej jest go zrozumieć. Nie zapominajmy o naszej cudownej Lei Claire, która jest niesamowicie silną postacią. Zmaga się z mnóstwem demonów przeszłości, a mimo wszystko nie poddaje się i zawzięcie walczy o swoje szczęście. W pewnym stopniu utożsamiam się z nią, więc czytając, czułam się doskonale zrozumiana. Styl pisania autorki, również bardzo mi się spodobał, ogromny plus daję za wprowadzenia do rozdziałów, ponieważ zawierają one prawdziwe, jak i mądre myśli, które zawsze mają swoje uzasadnienie w rozdziale (jeśli jesteście ciekawi, to w wyróżnionej relacji, pt. cytaty, możecie przeczytać kilka z nich). Z tego, co mi wiadomo, to opowiadanie, początkowo było pisane na Wattpadzie, lecz moim zdaniem, właśnie pióro Gabrieli wyróżnia się spośród innych na tej platformie, jest bardziej "dojrzałe". Koniecznie sięgajcie po ten wytwór, mogę wam zagwarantować, że się nie zawiedziecie.