Sweet Ache. Krew gęstsza od wody. Seria Driven

Recenzje książki: Sweet Ache. Krew gęstsza od wody. Seria Driven (41)

1. Recenzja: Zaczytanamarzycielka8.blogspot.com, Anna Tymińska

   Jeśli śledzicie mojego, bloga to wiecie, że seria " Driven " naprawdę zagościła na stałe w moim sercu. Przyjemnie się czyta książki K. Bromberg i bardzo chętnie sięgam po jej książki. Dlatego dzisiaj postanowiłam opowiedzieć wam o szóstym tomie jej serii, gdyż staram się dawkować czytanie tej serii tak długo, jak mogę. Jeśli jesteście ciekawi mojej opinii o tej konkretnej części, to zapraszam do czytania dalszej recenzji. Książka opowiada historię Quinlan Westin młodszej siostry Coltona. Dziewczynę mieliśmy okazje poznać, w poprzednich częściach jednak była to postać drugoplanowa. Quinlan to kobieta, która od wielu miesięcy nie miała bliższej styczności z mężczyzną. Dlatego też pragnie znaleźć sobie idealnego kandydata, który również skradnie jej serce. Jednak gdy zostaje przydzielona jako asystentka do gwiazdy rocka, Hawkina Playa czuje, że nie chce mieć z nim nic wspólnego, mimo że między nimi zaczyna naprawdę iskrzyć. Czy ta dwójka ma prawo być razem ? Uwielbiam książki K. Bromberg, za jej styl pisania. Kreacja bohaterów jest naprawdę świetna. Każda część serii coraz to lepiej napisana i pokazuje metamorfozę bohaterów. Jeśli szukacie naprawdę wciągającej książki, która ma swój własny odrębny styl to, polecam wam zapoznać się z książkami Bromberg. Nie ma lepszych romansów, które z czystym sercem mogłabym wam polecić.

2. Recenzja: Redgirlbooks.blogspot.com, Ewelina Żyła; 2017-06-24

   ''Blizny potrafią być głębokie, a te niewidzialne sięgają najgłębiej.'' Siostra Coltona, Quinlan jest kobietą świadomą swoich potrzeb, nieustępliwą i dążącą do wyznaczonych sobie celów. Ma silny charakter, ale zraniona niegdyś przez mężczyznę nie dąży do nowych związków. Szerokim łukiem omija mężczyzn, którzy są playboyami. Ambitna Quinlan postanawia się skupić przede wszystkim na swojej karierze. Hawkin Play jest wokalistą popularnego zespołu rockowego. Nie wypuszczany z rąk przez fanki, arogancki i zbyt pewny siebie nie sprawia zbyt dobrego wrażenia. Jednak to lojalny mężczyzna oddany bratu i matce, co momentami mnie irytowało. Nie zrozumcie mnie źle, ja rozumiem, że rodzinie powinno się pomagać, ale nie wtedy, kiedy ona cię ewidentnie wykorzystuje. Uważam, że nie możemy marnować czasu na niańczenie kogoś, kto jest w stanie sam się o siebie zatroszczyć. Jednak, kiedy poznałam jakie traumatyczne przeżycie stało za tym zachowaniem Hawkina byłam w stanie go zrozumieć. Tym bardziej, że zdarzyło się to, kiedy powinien mieć beztroskie dzieciństwo. To, co go spotkało pokruszyło moje serducho, bo sama mam małe dzieci i nie wyobrażam sobie, aby tak szybko miały zrzucony ciężar na swoje barki. Wracając do fabuły. Hawkin postanawia przyjąć na siebie winę brata bliźniaka, któremu mogło grozić więzienie. Robi to ze względu na swoją matkę, która załamałaby się jeszcze bardziej po stracie syna. Rockman, który ma opinię buntowniczego gwiazdora zgadza się poprowadzić seminarium o mediach i osobliwościach publicznych. Pomoże mu to w uzyskaniu łagodniejszego wyroku. Quinlan za prośbą swojej promotorki zostaje asystentką Hawkina. Między obojgiem od razu iskrzy, ale przez aroganckie zachowanie mężczyzny zazwyczaj dogryzają sobie. Rockman postanawia uwieść swoją asystentkę. Czy mu się to uda? Czy kobieta wygra walkę z pożądaniem? Jeśli czytacie moje recenzje to mogliście zauważyć, że lubię twórczość tej autorki. Historia o Rylee i Coltonie skradła moje serce. Ta o ich przyjaciołach mniej i obawiałam się, że seria powiązana z trylogią driven będzie gorsza. Jednak ''SWEET ACHE'' przywrócił mi wiarę! A do mojego pudełka książkowych mężów trafiła kolejna postać. Nie wiem czy to ja mam słabość do niegrzecznych i zbuntowanych chłopców, którzy mają za sobą ciężkie przeżycia, czy to Bromberg potrafi tak ich wykreować, że sama z chęcią powitałabym ich w swoim życiu. Owszem, Hawkin to typ aroganckiego playboya, ale to tak naprawdę wrażliwy mężczyzna. Czuły i opiekuńczy, o dobrym sercu i z błyskotliwym humorem. Widać, że K. Bromberg wkłada dużo serca w wykreowanie postaci, że sceny seksu nie dominują jej książek, a są tylko ekscytującym dodatkiem. Cała fabuła to istny proch strzelniczy! Przepychanki i słowne potyczki między bohaterami, pożądanie, które wręcz pomiędzy nimi iskrzy. Nie raz i nie dwa uśmiałam się przy kilku scenach. W przeciwieństwie do postaci Haddie to Quinlan polubiłam od początku do końca. Za to, że mówi to o czym myśli i nie owija w bawełnę. Nie daje sobie w kaszę dmuchać i potrafi odszczeknąć się, kiedy trzeba. ''SWEET ACHE. Krew gorętsza od wody'' jest jeszcze lepsza od swojej poprzedniczki. Lekkie pióro autorki poprowadzi was przez namiętność i skrajne emocje, które towarzyszą bohaterom. Barwna fabuła, zabawne dialogi nie opuszczają ani na chwilę. Jest to historia o miłości, która przychodzi znienacka, nieproszona, ale której wcale nie można się oprzeć. To tutaj namiętność miesza się z bólem. Jeśli lubicie w książkach emocje, charyzmatycznych bohaterów to ja wam gorąco ją polecam! A jeśli lubicie jak książka bardziej skupia się na uczuciach bohaterach i ich rozterkach, a mniej na scenach seksu to ta książka powinna trafić w twoje ręce. Jeśli nie czytaliście historii o Coltonie i Rylee, a wahacie się czy można sięgnąć po tę to odpowiem wam: można i w żadnym wypadku nie będziecie czuć się zbytnio zagubieni.

3. Recenzja: zksiazkadolozka.blogspot.com, Klaudia; 2016-08-29

   Tym razem poznajemy Quinlan, siostrę Coltona oraz rockowego Hawkina Playa, który wraz ze swoim zespołem przebywa w okolicy. Jak się tutaj znalazł? Przez kłopoty, w jakie wpędził go brat bliźniak musi wykładać na pobliskim uniwersytecie. Ona jest jego asystentką. Uciekają przed pożądaniem, każdy ścigany przez swoje własne koszmary. Co się jednak stanie, gdy w grę wejdzie wyzwanie, jakie musi wykonać Hawkin, by się nie ośmieszyć przed przyjacielem? Czy uda mu się zdobyć piękną, mądrą i pewną siebie kobietę, która nie chce mieć z nim nic wspólnego, nieważne jak bardzo by go w rzeczywistości pragnęła? Co się stanie gdy Hunter, brat Playa postanowi zgarnąć wszystko dla siebie? Kolejna historia spod pióra autorki K. Bromberg i kolejna fascynacja! Zadebiutowała trylogią "Driven" i tak utrzymuje się na szczycie swoimi powieściami, a ja nie sądzę, by w najbliższym czasie z niego spadła. Potrafi zaciekawić czytelnika, zabrać go w podróż po prawdziwych doznaniach, przedstawia ból i jednocześnie pokazuje różne oblicza miłości. Ma zdolność do ujmowania tak wielu emocji w kilku zdaniach, w jednej opowieści zawrzeć mnóstwo uczuć. Historia ta toczy się torem nieco spokojniejszym niż poprzednia, być może dlatego, że nie mamy tutaj samochodów wyścigowych? Ha ha. Autorka skupiła się na więzach rodzinnych, trudnościach z pokonywaniem życia po komplikacjach miłosnych czy braku matki w dzieciństwie. Obowiązki, poczucia winy, przytłaczające wspomnienia- to właśnie z nimi zmaga się nasz rockmanowy chłopak, Hawkin. Obserwujemy jego walkę o matczyną miłość, jego strach przed osłabiającym uczuciem, jego zobowiązania, które każą mu wybierać- albo je dotrzyma i będzie niszczył siebie, albo zawiedzie ojca, który wiele lat temu zostawił rodzinę i ciężar na barkach dziewięcioletniego chłopczyka. Uroiłam kilka łez, a serce mi pękało, gdy czytałam scenę przy szpitalnym łóżku. Było mi smutno i nie potrafiłam sobie wyobrazić jak musiał czuć się Hawkin. Wcieliłam się w jego rolę, autorka przybliżyła mi jego uczucia, wepchnęła mnie w swoje sidła emocjonalne, miażdżąc całkowicie. Bohaterowie są niezwykle klarowni, wyraźnie zarysowane charaktery pociągają, przyciągają i pochłaniają. Cięty język Westin, jej pewna siebie postawa i doskonała znajomość swoich potrzeb oraz niegrzeczny, opiekuńczy rockman Play? To musi być gorące połączenie! W tej części dostajemy mnóstwo ognia! A mnie zdecydowanie kupują muzycy! Czyta się naprawdę szybko, gdyż historia wciąga od pierwszych stron, czytelnik doświadcza przeróżnych uczuć, od rozpalającej pikanterii do druzgocącego smutku. Poprzez humor do złego nastroju. Śmiech i płacz. Takiej bomby emocjonalnej nie można odpuścić! Jedyną wadą jest to, że wszystko tak szybko się kończy. I jak to bywa w takich powieściach- od początku jesteśmy pewni, jak zakończy się historia. A najlepsza zaleta? Zdecydowanie rozdziały pisane z punktu widzenia dwójki głównych bohaterów. Poznajemy ich myśli, ich priorytety, uczucia. Coś naprawdę cudownego, wczuć się w każdego z nich.

4. Recenzja: ksiazki-sardegny.blogspot.com, Sardegna

   Najlepsze zostawiłam sobie na koniec. Chociaż tym razem zupełnie nie celowo. Kiedy zabierałam się za serię "Driven" K. Bromberg, a właściwie za jej kontynuację, czyli trzy tomy romansów z wątkami erotycznymi, powiązane luźno z bohaterami serii, działałam zupełnie przypadkowo. Ponieważ były to części czwarta, piąta i szósta, które na szczęście można było czytać niezależnie od podstawowej trylogii, sugerowałam się tylko opisami okładkowymi i zabrałam się za nie zupełnie nie po kolei. Najpierw przeczytałam "Hard beat. Taniec nad otchłanią" – było średnio. Później za "Slow burn. Kropla drąży skałę" – było lepiej, ale nadal bez szału. Na koniec zostawiłam sobie "Krew gęstszą od wody" i to głównie za sprawą, że ten tom był najgrubszy, więc.... no właśnie. Nie pytajcie o logikę, bo jej tu nie ma...

    

   Powiem szczerze, że dwa tomy, które czytałam wcześniej średnio mi się podobały. Opowieści były raczej tendencyjne i nie wzbudziły we mnie jakiś większych emocji. Zresztą o moich wrażeniach możecie przeczytać, klikając w odpowiednie linki powyżej. Dlatego też trochę sceptycznie podchodziłam do tej części ostatniej. Na szczęście wyszło, jak wyszło. Najlepsze zostawiłam sobie na koniec!

    

   "Krew..." łączy się z "Driven" postacią głównej bohaterki Quinlan Westin, która jest siostrą Clotona – przystojnego i niegrzecznego chłopaka z trylogii. Quinlan jest nieodrodną siostrą swego brata. Jest wygadana, pewna siebie, uparcie pracuje na swoje nazwisko próbując oddzielić od siebie łatkę córki znanego reżysera i siostry popularnego rajdowca. Nie ma jakoś szczęścia w miłości, mimo że jest piękną i seksowną kobietą, skupia się więc na pracy naukowej i doktoracie na lokalnym uniwersytecie.

    

   I to właśnie praca stanie się przyczyną jej miłosnych kłopotów, bowiem któregoś dnia okazuje się, że ma asystować w cyklu wykładów nowemu prowadzącemu. Nie byłoby to dla niej niczym nowym, gdyby nie fakt, że wykładowcą jest Hawkin Play, słynny, nieziemsko przystojny rockman. Hawkin zostaje wmanewrowany w prowadzenie zajęć dla studentów, żeby uniknąć poważniejszej kary za swoje grzeszki, a ponieważ jest wielkim kobieciarzem, przekonanym o tym, że żadna dziewczyna się mu nie oprze, z pewnością siebie podrywa także Quinlan.

    

   Zaskoczeniem dla niego będzie fakt, że kobieta nie od razu mu ulega. Do tego dochodzi jeszcze niefortunny początek ich znajomości. Zdobycie zaufania Quinlan i jej sympatii zajmie Hawkinowi trochę czasu, co jest dla niego swoista nowością. Kiedy relacja tych dwojga zacznie zmierzać w pozytywną stronę, dojdzie do pewnego zakładu, który może zniszczyć fajnie zapowiadający się związek.

    

   Poza wątkiem miłosnym i erotycznym tych dwojga bohaterów, w całej tej historii dzieje się coś jeszcze. I to jest fajne, bo lubię kiedy erotyki czy romanse mają jeszcze jakąś fabułę. Hawkin ma trudną relację z bratem, który bezczelnie pozwala sobie na wtrącanie w jego życie. Ma to związek z dzieciństwem chłopaków i ich matką, która też odegra w tej opowieści ważna rolę. Hawkinowi zaczyna zależeć na Quinlan, ale czy na tyle, żeby zdradzić jej swój największy dramat? Czy wtajemniczy ją w swoje życie prywatne?

    

   Czytając "Krew..." przychodziła mi na myśl seria "After". Obie historie nie są może do siebie jakoś super podobne fabularnie (oczywiście poza postacią głównego bohatera – boskiego i przystojnego, niegrzecznego chłopca, którego kochają wszystkie czytelniczki), ale wzbudzają podobne emocje. Jeżeli więc czytałyście "After" i się Wam podobało, lubicie historie, w których bohaterowie non stop przezywają jakieś wzloty i upadki, kłócą się, żeby potem pogodzić się w wiadomy sposób, emocje w nich buzują a końcówka książki przynosi nagły zwrot akcji, ta powieść będzie w sam raz dla Was.

5. Recenzja: pomiedzy-wersami.blogspot.com, kremciowata; 2017-01-21

   Oł god....okropne w życiu blogera jest to, gdy siada do recenzji, a nie wie co napisać. Gorsze jednak jest to, gdy nie jest to recenzja pozytywna xD Jednak zdradzę wam, że będzie to taka recenzja nijaka, bo naprawdę negatywna pojawi się dopiero niedługo xD
   
   Musze przyznać, że gdy tylko książka do mnie przyszła, spodziewałam się, że będzie to tragedia. Jednak jak zaczęłam czytać zobaczyłam, że nie jest źle :D Książka ma kilka plusów, jednak minusów również :P Ale zacznijmy od początku.
   
   Ciężko mi w tej chwili pisać, gdyż mam za sobą również drugą część tej serii, więc troszkę mi się mylą zdarzenia, czy bohaterowie. Chciała bym wam powiedzieć również o wielu rzeczach, o których mogę gadać dopiero w recenzji tej kolejnej części. Jeju! Czuję, że ta recenzja będzie naprawdę chaotyczna, tak więc z góry przepraszam :(
   
   Jak zwykle zacznijmy od bohaterów...
   Byli no...nijacy xD Znaczy, może nie nijacy, tylko schematyczni.
   Był rockman...kochający występy, whisky i sex. Każdą noc spędzał z inną laską...czarował, zaliczał, uciekał. Aż do momentu, gdy poznał (tu wstawić imię głównej bohaterki xD), która oczywiście była inna. Od której nie mógł się odpędzić i z którą mógł się rano budzić. Jedyny plus mogę dać za to, że laska ta nie była szarą myszką, która zmienia się po poznaniu faceta. Była wystrzałową laską itepe itede. I to w sumie wszystko co chcę wam powiedzieć o bohaterach :/ Już innej ich części praktycznie nie pamiętam xD
   
   Ja wiem, że to erotyk i że nie powinnam od niego za dużo wymagać, no ale błagam was! Naprawdę? Był to schemat na schemacie. Mam wrażenie, że autorka chciała po prostu opisać sceny seksu, dlatego dała byle jaką historię. Ale w takim razie mogła napisać po prostu jakiś poradnik o tym, a nie książkę!
   No bo zobaczcie...w szkole pojawia się rockman, który może mieć każdą, ale kogo wybiera? Oczywiście główną, zwykłą bohaterkę. Oni się schodzą, rozchodzą. Chcą być razem i nie chcą...i tak przez całą książkę. oczywiście w między czasie pojawia się inny gościu, który chce ją odebrać, oraz inna laska, o którą główna laska (boże, cały czas powtarzam te same słowa XD Tak samo jak autorka :/ Widzicie co ta książka ze mną robi :P) jest zazdrosna. Tak więc, pomysłowość na fabułę zasługuje na oklaski!...Nie xD
   
   Kolejną kiepską rzeczą w tej książce są powtórzenia. Sama nie wiem czy to wina autorki czy tłumacza, ale tak czy siak jest to złe xD Nie wiem jak by to wyjaśnić...w prawdzie te słowa nie pojawiały się cały czas, ale mniej więcej co pięć stron i wtedy co dwa zdania się ono pojawiało. I nie było by jeszcze źle, gdyby nie to, że są to słowa typu "członek" Tak więc łatwo wpada w oko i jak pojawia się co chwilę to nie jest miło :/ Jeśli już musi o tym gadać, to niech przynajmniej używa synonimów...to naprawdę jest aż tak wielki problem? O.o
   
   Tę rzecz nie wiem czy określić jako plus, czy minus...w sumie jest to kwestia dyskusyjna. Chodzi mi o bardzo dobry opis scen erotycznych. Dla mnie jest to rzecz obojętna w sumie, ale jeśli ktoś chciał by przeczytać erotyk z pobudzającymi wyobraźnię scenami to myślę, że to im się spodoba.
   
   Muszę przyznać, że bardzo szybko i przyjemnie się tę książkę czyta. Jednak nie uważam, by tylko dla tego powodu po nią sięgać :P
   
   No i to w sumie tyle. Ta książka za specjalnie mnie nie wzruszyła, ale też nie była zła. Jedno jest pewne...drugi raz raczej po nią nie sięgnę.
   Kurcze! Jestem z siebie dumna. Po raz pierwszy wyszła mi taka krótka recenzja :D
   
   Jak widzicie wypisałam tu głównie negatywne rzeczy, gdyż takie głównie były. Jednak to nie jest też tak, że ta książka mi się nie podobała, bo nie była zła. Nie polecam wam jej, ale też nie odradzam :P Zróbcie jak chcecie :D

6. Recenzja: zaczarowana-ksiazka.blogspot.com,

   Czytając trylogie Driven nie mogłam się nie oprzeć pokusie nie przeczytania kolejnych części. K. Bromberg tak zawładnęła moim światem, iż nie wyobrażam sobie już zimowych wieczorów bez jej książek gdzie rozpalą mnie. Powieść opisuje o grze uczuć i emocji zawładną twoim światem, że nie przejdziesz obok tych książek obojętnie.
    

    Rylee i Colton właśnie przeżywają swoje szczęśliwe chwile w tym czasie Quinlan Westin i Hawkin Play rozpoczynają swój gorący romans. Hawkin gorący seksowny muzyk zespołu „Bent” po raz kolejny bierze na siebie odpowiedzialność za czyny brata Huntera. Młodszy brat bliźniak wykorzystuje naiwność i dobroduszność starszego brata i prosi go, aby wziął na siebie całą winę. Przypominając sobie przeszłość i złożoną obietnicę tuż przed śmiercią ojca. Chłopak nie myśląc długo bierze na siebie zarzuty, lecz tym razem może grozić mu więzienie.

    

    Hawkin mając przy boku najlepszych przyjaciół Vinca i Bena, który jeden z nich jest prawnikiem. Ben podpowiada muzykowi, aby uzyskać przychylność sędziego musi zgodzić się na wykładanie wykładów na miejscowej uczelni. Pierwszego dnia na wykładach spotyka młodą dziewczynę o imieniu „Trixie”. Lecz to imię jest przeznaczone tylko do facetów, którymi jest niezainteresowana. Hawkin i Vince urzeczeni zadziornością i seksapilem Quinlan postanawiają się założyć, że Hawkin zaciągnie Trixie do łóżka przed zakończeniem wykładów a do tego musi być jeszcze dowód. A przegrany musi wytatuować sobie różowe serduszko.

    

   Członek popularnego zespołu jest przyzwyczajony, że kiedy się uśmiechnie każda jest jego, ale nie w tym przypadku. Uwiedzenie dziewczyny okazuje się o wiele trudniejsze niż się spodziewał. Im bardziej się stara tym ona go unika. Lecz nieoczekiwane zdarzenia sprawiają, że między tą dwójką rodzi się coś, co sami nie umieją lub na razie nie chcą określić, co to takiego. Kiedy Hunter zauważa nowy słaby punkt brata postanawia za wszelką cenę zniszczyć brata.

    

   K. Bromberg kolejny raz przyprawiła mnie o szybsze bicie serca. Książkę czyta się szybko i przyjemnie z wypiekami na twarzy. Ciągłe zawirowania w życiu Quinlan i Hawkina to jest to, co chce się czytać. Z końcem jednego rozdziału nie mogłam odłożyć książki gdyż byłam ciekawa, co nastąpi później. Powieść, choć może jest trochę przewidywalna to jednak ma coś takiego w sobie, że chce ją się czytać od pierwszej strony aż do ostatniej.

    

    W książce jest poruszony jeden bardzo ważny temat, czyli choroba Alzhaimera. Na tą właśnie przypadłość choruje matka Hawkina i Huntera. Nie jest to najprzyjemniejsza z chorób, lecz najokrutniejsza nie poznając rodziny, dzieci i najbliższych. Tak właśnie czyje się młody muzyk gdzie musiał oddać matkę do domu opieki w Westbrook, aby mógł zająć się swoją karierą, dzięki której może utrzymać matę i brata.

7. Recenzja: Lifebybookaholic.blogspot.com, Dominika Lewandowska

   K. Bromberg zaskakuje swoim warsztatem z książki na książkę. Przede wszystkim widać jak się rozwija, dopracowuje swoją technikę. Czytanie jej książek to czysta przyjemność, choć nie wiem czy po tej książce nie jestem na nią troszkę zła…

    

   Frontman i wokalista popularnego zespołu rockowego Bent, czyli Hawkin Play wpakował się w niezłe kłopoty. Aby choć trochę zminimalizować wyrok, jaki mu grozi, zgodził się poprowadzić seminarium na Uniwersytecie Południowej Kalifornii. Nie myślał jednak, że seminarium, pewna siebie asystentka i jeden mały zakład mogą wywrócić jego życie do góry nogami. Hawke nie chce i nie może się zakochać. Zakochanie prowadzi do miłości, a miłość to słabość. Play nie może sobie pozwolić na słabość. Jego życiowym zadaniem jest chronienie matki i brata przed przeciwnościami losu. Gorzej, że to właśnie jego bliźniak pakuje go, co chwilę w nowe tarapaty, a Hawkin za każdym razem bierze wszystkie problemy Huntera na siebie. Co niestety bardzo rzutuje na zespół, a także na samopoczucie bohatera.
   
   Quinlan Westin jest w trakcie pisania doktoratu. Nie ma czasu, ani siły na dłuższe związki. Od ponad pół roku jest szczęśliwą singelką, potrafi doskonale o siebie zadbać. Imprezy i jednorazowy seks nie są jej obce - każda kobieta ma prawo do wyluzowania. Kiedy dostaje propozycję asystowania na seminarium, w zamian za dłuższy czas na oddanie szkicu swojej pracy (która swoją drogą nadal jest w powijakach), choć ma mnóstwo obowiązków i pracy, zgadza się. Niestety, na wykładzie nie udaje jej się zostać niezauważoną. Hawkin od razu zwraca uwagę na urodziwą blondynkę, której cięte riposty i sarkazm potrafią zwalać z nóg. Quin to kobieta, która wie, czego chce. Nie miękną jej kolana na widok pierwszego lepszego gwiazdora, ponieważ wychowała się ze swoim bratem Coltonem Donavanem w domu Andy’ego Westina, czyli najlepszego reżysera w Hollywood, ale… Urok i głos Play’a podziałał także na nią. Westin bardzo się wzbrania od jakiejkolwiek interakcji z rockmanem. Dlatego celem Hawkina jest właśnie ona, przecież nikt się nie oprze jego urokowi!
   
   Pani Bromberg stworzyła bardzo ciekawą i wciągająca historię mężczyzny, który ucieka od problemów dzieciństwa i teraźniejszości w muzykę. Osiągnął marzenia małego chłopca, stworzył świetny zespół, ale od wielu już lat nie czuje się kochany. Hawkin mając dziewięć lat był świadkiem straszliwego zdarzenia, w jego obliczu złożył obietnicę, która rzutuje cały czas na jego życie i postępowanie. Ta obietnica stała się jego sposobem na życie.
    

   Dlaczego miałabym być zła na autorkę, skoro stworzyła świetną książkę, cudowne i prawdziwe postaci? Otóż, mam wrażenie, że umniejszyła postać Quinlan. Wykorzystała ją do pokazania historii rockmana. Quin nie robi nic innego poza asystowaniem na seminarium oraz myśleniem o Hawkinie. Praktycznie wszystkie sceny sprowadzają się właśnie do wokalisty. Z jednej strony to rozumiem, z drugiej ciężko mi było się z tym pogodzić po wcześniejszych pozycjach, w których bohaterki miały swoje życie i mnóstwo zajęć poza spotykaniem się z mężczyzną, który zawładnął jej myślami. To tyle, jeśli chodzi o to, co mi się, w pewien sposób nie podobało. Mogę przymknąć na to oko, ponieważ historia sama w sobie jest cudowna! Hawkin jest świetną postacią i jego historia porusza serce i nie tylko serce, a także wszystkie zakamarki duszy.  

8. Recenzja: fantasy-bestiarium.blogspot.com,

   „Sweet Ache. Krew gęstsza od wody” autorstwa K. Bromberg po raz kolejny zabiera nas w świat płomiennych uczuć i skomplikowanych relacji. Kolejna powieść z serii „Driven” przeniesie nas do zagmatwanej gry uczuć, gdzie wszystko jest możliwe. Gdy Rylee zaznaje w końcu szczęścia małżeńskiego z Coltonem kolejna para zaczyna przeżywać miłosne rozterki i dylematy miłosne. Skomplikowana gra uczuć po raz kolejny rozkręca się niespodziewanie i nie wiadomo dokąd zabierze Quinlan Westin i Hawkina Playa.
   
   Hawkin jest sławnym muzykiem, który cieszy się ogromnym powodzeniem wśród płci przeciwnej. Pewnego dnia zakłada się z kolegą z zespołu, że zaciągnie do łóżka Quinlan Westin, siostrę Coltona. Z początku Quinlan opiera mu się, aby z czasem zapałać do niego głębokim i prawdziwym uczuciem. Czy mężczyzna uwiedzie kobietę i wygra zakład? Czy ich miłość ma szansę rozkwitnąć i dać im obojgu szczęście? Czy ich zagmatwane relacje mają szansę przerodzić się w coś poważniejszego wbrew wielu przeciwnością losu?
   
   Powieść nie zawodzi i czyta się ją dosyć szybko. Literatura erotyczna również potrafi nieść za sobą przesłanie i niniejsza książka potrafi przekazać wiele wartości pod płaszczykiem pikantnych opowieści. Autorka nie przekracza dobrego smaku i sprawia, że liczne opisy rozpalają tylko zmysły czytelnika. Bohaterowie są realistyczni, a ich wybory nie raz potrafią wzbudzić mocniejsze bicie serca. Z dużą ciekawością czytałem o perypetiach Quinlan i Hawkina, które zostały nakreślone z wyczuciem i dużą dozą wrażliwości. Książka daje do myślenia i sprawia, że chce się sięgać po pozycje spod pióra K. Bromberg.
   
   „Sweet Ache. Krew gęstsza od wody” jest udaną kontynuacją, którą powinni polubić fani romansów i pikantnych opowieści. Dzięki książce przeniesiemy się w świat namiętności i ogromnych pasji, które potrafią rozpalić zmysły czytelnika niemal do czerwoności. K. Bromberg potrafi budować napięcie i igrać ze zmysłami czytelników, za co należą się spore brawa dla autorki. Cykl „Driven” jest ciepło oceniany przez czytelników, jak również przez wielu znawców literatury. Moim zdaniem całkiem zasłużenie. Serdecznie polecam.

9. Recenzja: http://krainaksiazkazwana.blogspot.com/, Daria Skiba; 2016-10-14

   Jeśli pamiętacie, moje pierwsze spotkanie z twórczością K. Bromberg było bardzo udane. Choć "Slow Burn" jest piątym tomem, to bez problemu wbiłam się w cykl Driven i z wielką przyjemnością sięgnęłam po kolejną część licząc na powtórkę z rozrywki.

    

   Sweet Ache jest historią siostry Coltona - Quinlan Westin, absolwentki  Cinematic Arts i Hawkina Playa - sławnego muzyka. Życie postanowiło skrzyżować ich drogi na miejscowej uczelni. Quinlan postanowiła zgodzić się na zastępstwo za koleżankę, za to Hawkin ląduje tam za karę. Czy te dwie skrajne osobowości połączy coś więcej niż wspólne miejsce? Jak odnajdą się w nowej sytuacji?

    

   Brakuje mi słów, żeby napisać moje wrażenia po skończonej lekturze. Kolejny raz znalazłam się w punkcie, gdzie kursor miga cały dzień, a mi do głowy nie przychodzą żadne słowa. Może to za sprawą tak wprawnego pióra autorki? Świetnej kreacji bohaterów, lub dopiętej na ostatni guzik fabule? Naprawdę nie wiem, co w tej powieści urzekło mnie najbardziej. Autorka po raz kolejny udowodniła, że erotyk może być czymś więcej niż tylko jednym wielkim seksem rozwlekającym się na dziesiątki stron. 

    

   Jak już wspomniałam, kreacja bohaterów jest zdumiewająca. K. Bromberg mogłaby się ograniczyć do głupiutkiej panny i zabójczo bogatego przystojniaka (jak czyni wiele autorek). Zamiast tego jednak postanowiła nadać swoim postaciom charaktery i to nie byle jakie. Autorka potrafi stworzyć tak niesamowitą magię wokół zwykłego pocałunku, że sceny łóżkowe są jej niepotrzebne (ale jednak obecne). Jej styl jest czarujący. Uwiodła mnie nic już przy poprzedniej książce, a w Sweet Ache zdecydowanie kontynuowała swoje czary. Język jakim się posługuje jest niezwykle plastyczny i prosty w odbiorze.

    

   Tak, jak w poprzedniej części, tutaj również zderzamy się z ogromną dawką emocji, które sprawiają, że oderwanie się od lektury jest niemożliwością. Pragniemy wspólnie z bohaterami przeżywać ich wzloty i upadki. Okazuje się, że uczelniany kampus może być dobrym materiałem na zaskakująco dobrą książkę, która poziomem nie będzie odbiegać od swojej genialnej poprzedniczki. To, co buduje niezwykłe napięcie, to poddanie bohaterów skomplikowanym relacjom międzyludzkim. Sweet Ache to powieść zawierająca ogromne uczucia i niosąca refleksje nad przewrotnością losu.

    

   Książka jest fascynująca, przepełniona emocjami, odpowiednimi opisami i dialogami. To jedna z tych powieści, które wciągają od pierwszej strony i nie puszczają, aż do ostatniej kropki. Jeśli planujecie podczas tej lektury ugotować zupę - odpuśćcie. Może się to skończyć katastrofą. Powieść Pani Bromberg jest lekka, a za razem barwna i interesująca, a do tego taka, która zdecydowanie pozostanie w pamięci na dłużej.

    

   Sweet Ache. Krew gęstsza od wody to kolejna część gorącej i intrygującej serii Driven. Wciąga od pierwszej strony i trzyma w napięciu do ostatniej kropki. To powieść pełna uczuć, emocji i refleksji, jakie każdy powinien z niej wyciągnąć. Autorka pokazuje, że nawet powieść erotyczna, może mieć głębsze przesłanie, a magię bliskości można wyrazić za pomocą pięknego pocałunku, a nie tylko seksu rozwlekającego się przez dziesiątki stron. Zdecydowanie polecam wszystkim zwolennikom gatunku, jak i tym, którzy chcieliby zacząć przygodę z literaturą erotyczną.

10. Recenzja: Skrytaksiazka.blogspot.com, Anna Drąg

    Hawkin Play, sławny muzyk o dobrym sercu, po raz kolejny bierze na siebie wybryki młodszego brata - Huntera i daje się wykorzystywać. Tym razem grozi mu odsiadka. Przyszłość jego zespołu staje się jedną, wielką niewiadomą. Aby zdobyć przychylność sędziego, Hawkin zgadza się poprowadzić serię wykładów na miejscowej uczelni. 

     

    Quinlan natomiast dostaje pewne zadanie: ma pomagać Hawkinowi i być jego asystentką. Dziewczyna tylko ukrywa, że muzyk jej się nie podoba. Im bardziej chłopak się stara, tym bardziej ona go unika. Hawkin zakłada się z kolegą z zespołu, że zaciągnie ją do łóżka, co wydaje się o wiele trudniejsze niż seria wykładów.

     

    Książka jest powieścią z serii Driven, ale można czytać ją bez wcześniejszego zapoznania się z poprzednią trylogią, tak jak ja to zrobiłam i ten fakt zupełnie mi nie przeszkadzał. Jest to zupełnie odrębna historia, z innymi bohaterami w roli głównej. Jeśli chodzi o mnie - dałam się pochłonąć bez wytchnienia.

    
    Główni bohaterowie tej powieści mają naprawdę świetne charaktery. Rzadko zdarza mi się spotkać w książkach tak zdeterminowane i silne osobowości. Quin, tak samo jak Hawkin są genialnymi osobami, które można polubić od pierwszej strony. Większy sentyment jednak pałam do pana Playa, ale tylko ze względu na jego historię i to jak z niej wybrnął.

     

    Życie i dzieciństwo Hawkina zainteresowało mnie najbardziej. Bardzo lubię, gdy w książkach pojawiają się aspekty psychologiczne, a w tej właśnie się pojawił i dzięki temu ta pozycja zyskała większy szacunek w moich oczach. W głównej mierze warto poznać tą historię ze względu na to, co tak naprawdę się stało w życiu głównego bohatera. Jego osobowość i to co przeżył potrafiły mnie mocno wzruszyć i złapać za serducho.

     

    Relacja, która została pokazana w tej książce była - moim zdaniem - bardzo naturalna. Nie czuć było żadnego pośpiechu i nienaturalnych zachowań. Nie podobała mi się perspektywa tego, że Hawkin został pokazany jako typowy "bad boy", a cała historia (mimo wszystko) przewidywalna, ale ja, jako czytelniczka, nie mam nic przeciwko takim niezobowiązującym historią.

     

    Trzeba przyznać, że ta pozycja została przez autorkę bardzo mocno przypieczętowana erotyzmem, ale sięgając po tego typu romanse można się tego spodziewać. K. Bromberg pokazała bardzo emocjonujące sytuacje i od pierwszej strony potrafiła wciągnąć w wir wydarzeń. Z niecierpliwością wyczekiwałam końca książki, ponieważ wydarzenia sprawiają, że nie da się jej odłożyć.

     

    Nie polecam tej pozycji osobom młodszym, ale kobietom lubiącym romanse - jak najbardziej tak. Myślę, że ta pozycja wyróżnia się na tyle innych książek o miłości, ponieważ historia Hawkina potrafi złapać mocno za duszę i sprawić, że czytelnik ma ochotę poznać tą książkę od nowa. Ostatecznie uważam "Sweet Ache. Krew gęstsza od wody" za lekturę godną uwagi.

11. Recenzja: czytaninka.blogspot.com, Grażyna Wróbel; 2016-10-06

    Zdecydowanie każda kolejna przeczytana przeze mnie książka K. Bromberg okazuje się ciut lepszą od poprzedniej. To książki od których nie sposób się oderwać, dopóki nie skończy się ich czytać.

     

    Qiunlan to kobieta wykładająca na uczelni, a do tego piekielnie seksowna i zmysłowa, zdecydowanie potrafi zawrócić w głowie niejednemu mężczyźnie. To kobieta, która wie czego chce i nie boi się o tym otwarcie mówić.

    "Bo zakochanie się jest jak deszcz. Nie zawsze da się je przewidzieć, a czasem się je przewiduje, a ono się nie pojawia. Zawsze jednak da się zauważyć pewne wygnały zwiastujące opady".

     

    Hawkin to pewny siebie oraz arogancki wokalista zespołu rockowego Bent. Pragnie być macho, jednak tak naprawdę okazuje się być wrażliwym chłopakiem. Zazwyczaj nie ma problemu ze zdobywaniem kobiet, jednak tym razem z Qiunlan okazuje się być inaczej. Czy zakład, który proponuje mu kolega wyjdzie mu na dobre?

     

    Autorka po raz kolejny zabiera nas w zmysłową podróż w swojej książce. I choć jest to erotyk, seks nie emanuje na każdym kroku - zdecydowanie wie jak rozpalić nasze zmysły. 
    Bohaterzy są niczym z krwi i kości, mają swój pazur i potrafią ukazać swój charakterek. Z przyjemnością śledzi się ich losy.

    "Po tym ostatnim tygodniu wiem, że do Hawkina idealnie pasuje coś, co zawsze powtarzała moja mama. Że czasem najsilniejsi są ci, którzy kochają mimo potknięć, oddają się żalowi wyłącznie za zamkniętymi drzwiami i toczą bitwy, o których nikt nie wie".

     

    Wartka akcja, w której ciągle coś się dzieje to niewątpliwy plus tej lektury. Zakład wokół którego głównie się skupiamy w książce, ciągle trzyma czytelnika w napięciu, a więc podwyższony poziom adrenaliny gwarantowany. Tylko czy kłamstwa w każdym przypadku wychodzą nam na dobre? Chcąc nie chcąc, prawda zawsze prędzej czy później ujrzy światło dzienne, a nam przyjdzie się z nią zmierzyć, a może i zapłacić za nią wysoką cenę?

     

    Reasumując Sweet Ache. Krew gęstsza od wody to książka, która rozpali nasze zmysły i nie pozwoli by płomyczek zgasł choć przez chwilę. Fabuła powieści jest niczym tornado - nigdy nie wiesz, gdzie cię wciągnie, a gdzie wyrzuci. To książka przy której na pewno nie będziecie się nudzić. Gorąco zachęcam do przeczytania.

12. Recenzja: Niesamowity-swiat-ksiazek.blogspot.com, Klaudia Aleksandra Grabowska; 2016-10-09

    Jeden moment, który może zmienić wszystko. Jeden zakład, który może przynieść zarówno wybawienie, jak i klęskę. Jedna osoba, która może stać się najważniejszą w życiu. Czasami jest tak, że pewnego niepozornego dnia, w zwykłym miejscu, pojawia się istota, która może zmienić wszystko. Nie jesteśmy na to przygotowani, nie spodziewamy się, że nasze życie obróci się o 180 stopni. Na początku być może jej nie zauważymy albo nie poświęcimy jej większej uwagi. Kolejny człowiek, którego mijamy. Aż tu nagle w jednym momencie strzeli w nas piorun i sprawi, że spojrzymy inaczej na otaczających nas ludzi. Być może nie zdarzy się to przy pierwszym spotkaniu, ale kiedyś zdamy sobie sprawę, że los pragnie nas z kimś połączyć. Początkowa fascynacja zmieni się w silne uczucie, ale za nim to się stanie, na pewno nie będzie łatwo. Życie da nam w kość. Będziemy tak zdruzgotani, że nie będziemy potrafili się podnieść. I właśnie w tym momencie ktoś poda nam rękę. Ocalili duszę i ożywi serce. Stanie się naszym światełkiem w ciemnym tunelu i ukaże świat z innej perspektywy. Osoba, na którą nie zwracaliśmy szczególnej uwagi stanie się kimś więcej. A może jedna decyzja naprowadzi ją na nas. Chęć zwycięstwa, instynkt zdobywcy zmieni się w pożądanie, które nigdy nie zgaśnie. Nie będziemy potrafili zostawić tej osoby za sobą. W każdym momencie życia będziemy o nie myśleć, aż w końcu zdecydujemy się zrobić ostateczny krok. Pozwolimy jej poznać samego siebie, zburzymy mury, którymi jesteśmy otoczeni i ukarzemy własne wnętrze, pełne bezbronności, a zarazem niezwykłej siły. Otworzymy się na miłość. Zaryzykujemy. Przegramy, by wygrać. Pozbędziemy się samotności. Stworzymy coś, czego nikt nie zepsuje. Oddamy się całkowicie, a w zamian zyskamy to, co najważniejsze. Miłość. Kochani zapraszam was dziś na recenzję książki, z którą niezwykle miło spędziłam czas. Powieści, która mnie zahipnotyzowała i zafascynowała do tego stopnia, że nie potrafiłam jej otworzyć na bok. Seksowna, pełna pasji, zaskakująca historia, która podbiła moje serce. Seks, kłótnie, muzyka — właśnie to w niej znajdziecie. K. Bromberg kolejny raz mnie zadziwiła, przedstawiając mi historię, przy której nie można się zatrzymać. ,,Sweet Ache. Krew gęstsza od wody" to namiętna, gwarantująca wielką dawkę emocji powieść, w której muzyka miesza się z miłością, a jeden zakład może zmienić całe życie. Zapraszam na recenzję!
     

    Kiedy Rylee pławi się w swoim szczęściu, rozpoczyna się niezwykły romans siostry Coltona, seksownej i pięknej Quinlan Westin i Hawkina Playa. Hawkin, sławny muzyk o dobrym sercu, po raz kolejny bierze na siebie wybryki młodszego brata, Huntera. Ponownie daje się wykorzystać, ale tym razem grozi mu odsiadka. Przyszłość jego zespołu staje pod znakiem zapytania. Aby zdobyć przychylność sędziego, Hawkin zgadza się gościnnie poprowadzić serię wykładów na miejscowej uczelni. A Quinlan... Cóż, Hawkin zakłada się z kolegą z zespołu, że zaciągnie ją do łóżka.

    Uwiedzenie Quinlan, która nie ma najmniejszej ochoty stać się kolejną zdobyczą gwiazdora, okazuje się o wiele trudniejsze niż seria wykładów. Im bardziej on się stara, tym bardziej ona go unika, ale nieoczekiwanie między tym dwojgiem rodzi się coś pięknego i prawdziwego. Złożoną sytuację dodatkowo komplikuje Hunter: gdy tylko zorientuje się, że jego starszy brat ma słaby punkt, zrobi wszystko, żeby go wykorzystać...

    Jak to się skończy? Czy historia o tak zagmatwanym początku może zaowocować prawdziwym uczuciem? Czy Quinlan i Hawkin wbrew wszystkiemu znajdą szczęście?
    
    Hawkin Play nie ma w życiu łatwo. Choroba matki, śmierć ojca i nieustanne problemy z młodszym bliźniakiem dają mu w kość. Nie potrafi odmówić mu pomocy, a kiedy Hunter pakuje się w kolejne kłopoty i grozi mu odsiadka, Hawkin bierze odpowiedzialność na siebie, co zagraża jego rockowej karierze oraz całemu zespołowi. Za radą adwokata zgłasza się do poprowadzenia wykładów dotyczących seksu, narkotyków i rock and roll'a na uniwersytecie. Dzięki temu może uzyskać mniejszy wyrok. Quinlan zostaje przydzielona do asystowania nowemu wykładowcy, który według niej okazuje się dupkiem. Sarkastyczna dziewczyna nie pozwoli sobie wleźć na głowę, a jego sława nie robi na niej wrażenia. Hawkin zakłada się z przyjacielem, że do zakończenia zajęć wyląduje z seksowną asystentką o ciętym języku w łóżku. Nie spodziewa się, że to może odmienić jego życie. Zdeterminowany mężczyzna robi wszystko, by umówić się z Quinlan, na co kobieta nie ma najmniejszej ochoty. Ta dwójka nie może zaprzeczyć wzajemnej fascynacji, ale czy posuną się dalej? Czy Hunter nie przeszkodzi im w nowym dla nich uczuciu? Czy odnajdą prawdziwe szczęście?
    
    ,,Sweet Ache. Krew gęstsza od wody" to niesamowita, sarkastyczna, poruszająca powieść, w której jedna decyzja może odmienić całe życie. K. Bromberg zabrała mnie do świata pełnego namiętności, bólu, rocka, w którym dwie całkowicie różne osoby walczą o swoje uczucie z resztą świata. Lojalność w stosunku do rodziny może zniszczyć całe życie, a słabość jednego człowieka krzywdzi innego. Wyrazista, zabawna, seksowna historia, która szybko zdobyła moje serce. Autorka zawsze robi mi mętlik w głowie i niszczy moje wyobrażenia. Jej książki są niezwykle realistyczne, a zarazem pełne uczuć. Czytając ,,Sweet Ache" czułam wielką pasję i poświęcenia. Nic nie jest tu wymuszone. Zawirowane — to prawda, ale to właśnie takie historie są najlepsze. Powieści, która zaskakują i zadziwiają. Tej książki się nie czyta, ją się przeżywa. Pożądanie łączy się z bólem, a coraz to kolejne intrygi stają w pojedynku z ognistym uczuciem. Nic nie jest z góry przesądzone. Zdarzyć się może dosłownie wszystko. Pięknie napisana powieść, która zdobyła moje serce i sprawiła, że nieustannie pracowało na najwyższych obrotach. Autorka w niesłychanie cudowny sposób połączyła ból i miłość gwarantując czytelnikowi mieszankę wybuchową. Wystarczy, że sięgnie się po ,,Sweet Ache", a nocki zostaną zarwane, a umysł wciąż będzie kierował nas w rejony historii Quinlan i Huntera. Kto z was potrafi się oprzeć połączeniu rocka i miłości?
    
    Hawkin Play — rockman, łamacz kobiecych serc, niegrzeczny mężczyzna, na którego promują go media. Tylko parę osób jest w stanie dostrzec jego prawdziwą naturę — zranionego, dobrego muzyka o wrażliwym sercu, który wskoczy w ogień dla swoich bliskich. Hawkin jest sarkastyczny, zdeterminowany, czasami arogancki, ale również ma swoje chwile załamania. Od lat walczy o przetrwanie swoje, jak i rodziny. Naciskany z każdej strony mężczyzna, kiedy poznaje Quin nie zdaje sobie sprawy, że zmieni jego całe życie. Tylko, czy Hawkin będzie potrafił wybrać? Co będzie dla nie go ważniejsze: niedawno poznana, seksowna dziewczyna, czy może rodzina, o którą walczy od małego? Quinlan to sarkastyczna, wychowana w rodzinie uwodzicieli dziewczyna, która nie boi się ciężkiej pracy i nie ma zamiaru nigdy ulec celebrycie. Wie, że nie są oni, stali w uczuciach, ale kiedy poznaje Hawkina, nie może zaprzeczyć rodzącemu się między nimi uczuciu. Ma swoje nastroje, nie jest cichą myszką, tylko przebojową kobietą, u której świat klęczy u stóp. Nie boi się wyzwań, a Hawkin jest jednym z nich. Tylko czy, kiedy prawda o zakładzie wyjdzie na jaw, wybaczy mu? Hunter jest młodszym bliźniakiem Hawkina i robi wszystko, by zniszczyć jego życie. Powołując się na rodzinę, raz po raz, pakuje go w kłopoty. Mężczyzna jest niezwykle zgorzkniały, a chęć zemsty na barcie potęguje jego okrucieństwo. Chłopcy z zespołu Bent są niezwykle seksowni, słodcy i niegrzeczni. Mam nadzieję, że autorka kiedyś przedstawi mi ich historię, a szczególnie Vince'a, która całkowicie mnie oczarował. Bohaterowie ,,Sweet Ache" są niezwykle realistyczni i prawdziwi. Każdy z nich ma swoje problemy i inaczej je rozwiązuje. Właśnie dzięki nim ta powieść jest tak fantastyczna.
    
    ,,Sweet Ache. Krew gęstsza od wody" to gorąca, intensywna, poruszająca powieść, o której myślą czytelniczki na całym świecie. Autorka nie boi się poruszać trudnych tematów, a jej bohaterowie przechodzą długą drogę, by w końcu wyjść na prosto. Wiem, że jej książki będą mi zawsze towarzyszyły i często będę je sobie przypominała. K. Bromberg potrafi wnieść pewną świeżość w literaturę erotyczną oraz zachwycić swoją historią. Parę razy się wzruszyłam, dużo refleksji z niej wyniosła, a przede wszystkim spędziłam cudowny czas na pochłanianiu tej pozycji. To pełna pasji, emocji powieść, która obezwładnia wszystkie zmysły i niszczy granice. A wy macie okazję zostać tego świadkiem. Wystarczy, że dacie jej szansę. Nie musicie znać poprzednich części serii, by rozpocząć tę przygodę. To całkowicie inna historia i dzięki temu wyjątkowa. Polecam!
     

13. Recenzja: Sztukater.pl, Lucca

    Przyznam się, że nie jestem entuzjastką książek podobnych do Pięćdziesięciu twarzy Greya, jednak co jakiś czas na rynku wydawniczym pojawiają się książki, na które trzeba zwrócić szczególną uwagę. Robi się bowiem o nich coraz głośniej.
     
    Każda kobieta jest na swój sposób piękna, musi tylko znaleźć mężczyznę, który to w niej dostrzeże...
     
    Ostatnio wpadła mi w ręce powieść autorki K. Bromberg zatytułowana Sweet Ache. Krew gęstsza od wody. Jak się okazało jest to szósty tom serii Driven, która jest debiutanckim cyklem tej autorki.
     
    „Miłość” to puste słowo w teście, dopóki nie zjawi się ktoś, kto stworzy muzykę i nada mu życie...
     
    W mojej opinii przedstawiona historia jest niewiarygodnie nienaturalna. Historia głownych bohaterów, czyli Quinlan oraz Hawkina, w pewnych momentach była bardzo przewidywalna, a przez to nudziła. Zresztą sama akcja nie była zbyt emocjonująca.
     
    Gdy przestaniesz Gonic za niewłaściwymi rzeczami, dasz szansę tym właściwym, żeby cię dogoniły.
     
    Główni bohaterowie zaś zostali przedstawieni jako wręcz idealne osoby, nie posiadające wad. Quinlan to dziewczyna, która prostą droga idzie ku wyznaczonym celom. Jest niezwykle skromna i nie wykorzystuje innych ludzi, aby osiągnąć swoje marzenia.
     
    Cóż, czasem w trakcie codziennego życia historia miłosna spada na ciebie w zupełnie nieoczekiwanym momencie.
     
    Natomiast Hawkin to mężczyzna, który jest przyzwyczajony do stałego adorowania przez kobiety.
     
    Hawkin, sławny muzyk o dobrym sercu, po raz kolejny bierze na siebie wybryki młodszego brata, Huntera. Ponownie daje się wykorzystać, ale tym razem grozi mu odsiadka. Przyszłość jego zespołu staje pod znakiem zapytania. Aby zdobyć przychylność sędziego, Hawkin zgadza się gościnnie poprowadzić serię wykładów na miejscowej uczelni. A Quinlan... Cóż, Hawkin zakłada się z kolegą z zespołu, że zaciągnie ją do łóżka. Uwiedzenie Quinlan, która nie ma najmniejszej ochoty stać się kolejną zdobyczą gwiazdora, okazuje się o wiele trudniejsze niż seria wykładów. Im bardziej on się stara, tym bardziej ona go unika, ale nieoczekiwanie między tym dwojgiem rodzi się coś pięknego i prawdziwego. Złożoną sytuację dodatkowo komplikuje Hunter: gdy tylko zorientuje się, że jego starszy brat ma słaby punkt, zrobi wszystko, żeby go wykorzystać...
     
    Cała historia miedzy tym dwojgiem ludzi zaczyna się wówczas, kiedy Hawkin zakłada się z kolegą z zespołu, że zaciągnie Quinlan do łóżka.
     
    Bo zakochanie się jest jak deszcz. Nie zawsze da się przewidzieć, a czasem się je przewiduje, a ono się nie pojawia. Zawsze jednak da się zauważyć pewne sygnały zwiastujące opady.
     
    Oceniam ją jako dość słabą książkę. Musze tutaj przyznać, że po przeczytaniu opisu książki, spodziewałam się czegoś nowego, innego, zaskakującego. Tym razem jednak przeliczyłam się.
     
    Najwyraźniej prawdą jest to, co mówią, że miłość nie ignoruje skaz, lecz potrafi spojrzeć przez nie i dostrzec to, co ukrywa się w środku.
     
    Ta książka praktycznie od samego początku mnie drażniła. Nie znalazłam w niej zbyt wiele rzeczy wartych uwagi. Moim zdaniem jest to książka napisana w celu zdobycia sławy, a nie po to, by pokazać coś nowego czytelnikom.
     
    Podsumowując: książka w mojej ocenia okazała się bardzo słaba. Nie znalazłam w niej nic godnego uwagi. Przyniosła tylko rozczarowanie. Przedstawiona historia jest niebywale niewiarygodna. Wszystko to sprawia, iż miałam wrażenie, że książka została napisana jakby na siłę.

14. Recenzja: http://ksiazkowewyliczanki.blogspot.com/, Magda Barwińska; 2016-10-11

    Erotyki nie bardzo mnie do siebie przekonują, długo zastanawiałam się co jest tego powodem. Po kilku pozycjach z tego gatunku dochodzę do wniosku, że historie wzorowane na tej Greya to nie moja bajka. Ale takie, gdzie pojawia się miłość, przeszłość z problemami, trudne relacje zdecydowanie bardziej do mnie przemawiają. Tak było w przypadku "Sweet Ache", ta historia mocno mnie wciągnęła i sprawiła, że inaczej spojrzałam na ten gatunek. 

     

    Hawkin Play zdobywa każdą kobietę, której zapragnie. Również te, którymi nie jest zainteresowany próbują zwrócić na siebie jego uwagę i spędzić z nim upojne chwile. Taka już rola muzyka rocka, który jest rozchwytywany przez płeć piękną. Przekona się jednak, że nie każda kobieta jest tak chętna na zawarcie bliższej znajomości. Quinlan została zmuszona do asystowania Hawkinowi podczas wykładów na uniwersytecie. Ich relacja od początku nie należy do najlepszych, ale przyciąganie, które pojawia się od pierwszych chwil powoduje, że ciężko będzie im ze sobą wytrzymać. 

     

    Nie jest to książka o tym że on by chciał, a ona nie, jak może wynikać z opisu. W tej historii wiele się dzieje, szczególnie trudna i mroczna przeszłość Playa jest mocno wyeksponowana i to ona sprawia, że tę książkę czytałam z przyjemnością. Jest przyciąganie i magnetyzm, w pewnym momencie pojawiają się namiętne sceny między bohaterami, ale pojawia się coś jeszcze - uczucie. Początkowo niezrozumiałe, potem odpędzane przez strach, jednak cały czas kiełkujące i rozrastające się. Jest również brat bliźniak, który ciągle sprawia problemy, bardzo duża trauma z dzieciństwa i ukochana matka. 

     

    "Sweet Ache" to kolejny, szósty już tom cyklu "Driven", a ja, jak to się ostatnio zdarza, czytałam ją bez znajomości poprzednich części. Jednak absolutnie nie traci ona z tego powodu, pomimo pojawiających się bohaterów z wcześniejszych wydarzeń jest to całkowicie odrębna historia. 
    
    Od pierwszych stron mocno iskrzy między bohaterami, a że oboje są bardzo wyzwoleni nie mają problemu ze związkiem na krótką metę, który przyniesie im dużo przyjemności. Gorzej, kiedy oboje zaczynają czuć coś więcej. Druga osoba staje się dla nich cenna, chcą ją chronić i pomagać. Niestety w świecie Hawkina nic nie jest łatwe, a Quinlan musi odkryć mroczne sekrety muzyka. 
    
    Historia osadzona w zwykłym świecie, gdzie pojawiają się osoby trzecie, które chcą pomóc lub wręcz przeciwnie. Życie, które toczy się dalej, nie zamiera na czas, kiedy bohaterowie postanawiają być ze sobą. To wszystko mocno uwiarygodnia ten tytuł. Istotne były dla mnie relacje Hawkina z bratem, wykorzystywanie i próba oderwania się od wyrzutów sumienia. Historia, która pojawia się i z czasem robi coraz bardziej mroczna i niewiarygodna, przesuwa środek ciężkości tej książki. 
    
    Play bardzo przypadł mi do gustu, choć początkowo zachowywał się jak dupek, to z czasem pokazał, że jest bardzo wrażliwym, interesującym i przyciągającym mężczyzną. Quinlan to współczesna kobieta, mocno wyzwolona, samodzielna i nie ograniczona przez żadne konwenanse. Oboje tworzą mieszankę wybuchową. 
    
    Tego typu lektury skutecznie poprawiają humor, wzbudzają niesamowicie dużo emocji i dają zadowolenie. Autorka pozytywnie mnie zaskoczyła i z chęcią sięgnę po inne tytuły przez nią napisane. Być może zaskoczy mnie ponownie. 

15. Recenzja: krychawachaksiazki.blogspot.com, Kryśka

    Krótko mówiąc, nie lubię książek o niewyżytych muzykach i ich niegrzecznych groupies, ale stwierdziłam, że skoro "Hard Beat. Taniec nad otchłanią" porwało moje serce, to czemu z marszu skreślam "Sweet Ache. Krew gęstsza od wody"?

    Tak sobie odważnie pomyślałam i... ja to jednak potrafię czasem coś mądrego wymyślić.

     

    Szablon, ale jednak...

     

    Macie uraz do muzyków? Ja tak, dlatego wystrzegam się bohaterów z gitarą czy mikrofonem w dłoni, ale Profesor Play nijak ma się do wzorca, do którego przywykłam. 

     

    Hawkin to mężczyzna typowy, trudno tego nie zauważyć. Stereotypowy bohater romansów, które zostały wyprodukowane w przeciągu ostatniego roku. Jest silny, arogancki, pewny siebie, do bólu seksowny, a muzyka po prostu tworzy jego istotę. Jednocześnie posiada mroczną przeszłość. 

    Nie jest bohaterem pociągającym JEDYNIE pod względem seksualnym. 

    Czytelniczki ma kusić jego zraniona dusza, ponieważ nie tylko faceci mają syndrom bohatera. My jesteśmy matki uciśnionych, które po prostu stadami garną się do takich szablonowych postaci. Sama to w sobie mam. Właśnie tym zdobyła mnie Bromberg, ale równocześnie, prócz szablonu, autorka jak zwykle wyprodukowała mężczyznę bogatszego o duszę. Ta kobieta kilkoma prostymi słowami potrafi nakreślić bohatera, który przez resztę książki wodzi mnie za nos.

     

    (...) naprawdę wierzę, że mężczyzna jest tyle wart, ile jest warte jego słowo. (...) A ja staram się być najlepszym mężczyzną, jakim potrafię być.

    Podobnie było z Quinlan, chociaż to oczywiste, że nie oddziaływała na mnie tak mocno jak Hawkin. Jednak zdobyła moją sympatię ostrym językiem, nieustępliwością i twardym stąpaniem po ziemi. Dziewczyna nie jest kolejną 'durną cizią'. Przepraszam za wyrażenie. Ma mózg i ja to cenię.

     

    Razem tworzą mieszankę, która nadała książce rytm. O ile "Hard Beat..." było gęstą gorzką czekoladą, którą smakowałam z namaszczeniem, o tyle "Sweet Ache..." porównałabym raczej do Snickersa, który zniknął, nim dobrze się nim nasyciłam. Z jednej strony jestem zachwycona, że nie odczułam zawodu względem fabuły, ale z drugiej... szkoda, że wszystko trwało tak krótko. Mgnienie, które wychwyciłam kątem oka.

     

    Otula, ale...

     

    Wszystkie wydarzenia zgrabnie otaczają miłość, która rodzi się pomiędzy Quinlan i Hawkinem, ale nie zostałam przez nie przytłoczona. Autorka znalazła dość miejsca w ich historii, by stworzyć przeszłość, liczne wątki poboczne z dramatycznym i często po prostu smutnym rysem, a także sceny szczelnie otulające główną oś akcji. 

    Nadały jej dynamiczności i pikanterii. Nie zanurzamy się w słodkościach i kwiecistym wzorze, o nie. Wijemy się pośród półnagich ciał i emocji. Z niepokojem wyczekujemy następnym kroków, które podejmie autorka, ponieważ od początku wiemy, że Bromberg nie godzi się na nic mniej niż nuta porządnej adrenaliny w zakończeniu. 

    To pewnik, który jednak raz po raz zaskakuje. Gwałtownością, śmiałością, plastycznością przeżyć bohaterów i rozgrywających się wypadków

     

    Najsmutniejsze w zdradzie jest to, że rzadko doświadcza się jej ze strony ludzi, po których się tego spodziewasz, czyli wrogów. Najczęściej dokonują jej ci, którzy się o ciebie troszczą.

    Narracja jest pierwszoosobowa, ale prowadzona zarówno z perspektywy gorącego muzyka jak i atrakcyjnej kobiety. To ciągła gra z czasem, ponieważ wydarzenia nabierają rozpędu ilekroć autorka zmienia narratora. Dobrze znać ruchy postaci, ale świadomość ich myśli i uczuć pozwala nam zaznać pewnej władzy. 

     

    Jedyna kwestia, w której czułam się nieusatysfakcjonowana to początek książki. Czemu autorka tak szybko posłała bohaterów do łóżka? Nie wiem, i choć nie waży to nad dalszym rozwojem akcji, to nie pogardziłabym trochę dłuższymi przepychankami, które podgrzałyby atmosferę.

     

    Jak wspomniałam, nie lubię muzyków w roli głównej. Hawkina pokochałam szczerą miłością czytelnika i kobiety, ale autorka mogła odpuścić sobie teksty piosenek. Jest ich naprawdę niewiele, ale przetłumaczone brzmią jakoś... czy ja wiem? Dość zabawnie. Przynajmniej dla mnie. 

     

    Odcisk autorki...

     

    Czy mogę zarzucić coś więcej? Raczej nie. 

    Każdy wątek został rozwinięty w odpowiednim stopniu. Romans wysforował się na pierwszy plan, ale autorka pozwoliła czytelnikowi nasycić oczy normalnym życiem i relacjami, jakie łączą bohaterów ze światem zewnętrznym - tym poza miłosną bańką. 

     

    Krew jest gęstsza niż woda, ale i tak można się w niej utopić.

    Dialogi dopełniają fabułę, jednocześnie utrzymując autentyzm i pazur. Bohaterowie, choć można oskarżyć ich o sztampowość, zachowują dziwną indywidualność, którą nie do końca rozumiem. Jest to chyba odcisk autorki, która w każdą postać wdmuchała duszę. 

    "Sweet Ache. Krew gęstsza od wody" porwało mnie z siłą, której się nie spodziewałam i pozwoliło doświadczyć rozwoju umiejętności autorki.

    Zaczynam rozumieć, dlaczego seria Driven zrobiła taką furorę.

16. Recenzja: swiat-ksiazkowych-recenzji.blogspot.com, Anna Jędrzejewska; 2016-09-25

    K. Bromberg nie ustaje w swojej twórczej pracy. Sweet Ache to kolejna pozycja z serii Driven, która spowodowała, że jej nazwisko nadal znajduje się na listach bestsellerów "New York Timesa". Poprzednie części bardzo mnie zaskoczyły, co prawda wiem, że nie zrecenzowałam jeszcze ich na blogu, jednak stwierdziłam że najpierw chce móc spojrzeć na to wszystko zupełnie inaczej. Czy ta powieść mnie zaskoczyła? Czy zachwyciła mnie na tyle, bym wspominała ją z wielkim uśmiechem na twarzy?

     

    Sweet Ache opowiada o walce z miłością i o miłość młodszej siostry Coltona - Quinlan Westin. Pewnego razu na uczelni dowiaduje się, że ma asystować w seminariach niejakiego Hawkina Playa, który jest frontmanem grupy rockowej Bent. Ma on poprowadzić wykłady pod tytułem "Seks, dragi i rock and roll". Quinlan nie widzi tego w różowych barwach bo jak się okazuje Hawkin działa na nią niezwykle pobudzająco oraz irytująco. Zarzeka się, że nigdy prze nigdy mu nie ulegnie. Jednak Play nie ma zamiaru się poddać. Postanawia założyć się ze swoim kumplem Vestinem, że przed końcem seminarum panna Westin będzie wiła się pod nim z rozkoszy. Niestety nie wziął pod uwagę, że ktoś zamierza mu w tym przeszkodzić oraz tego, że Quinlan nie będzie mu obojętna podczas całej tej rozgrywki.

     

    Bardzo podoba mi się sposób tworzenia postaci, często pani Bromberg kreuje damskie bohaterki na kobiety pełne wdzięku ale także zadziorności. Quinlan, podobnie jak Rylee jest zadziorna, seksowna oraz pewna siebie. Nie jest kobietą, która wiecznie marudzi. Quin działa, zamiast narzekać na swój los. Jeśli chodzi o Hawkina również mi się podoba jako postać, jest niezwykle interesujący nawet ze swoimi wadami, czy też nadmiernymi problemami z młodszym bratem. Bardzo podoba mi się sposób w jaki postać Playa została poprowadzona w książce, że w końcu odnajduje swoje prawdziwe ja.

     

    Jednak są pewne mankamenty, które sprawiają że książka nie przypadła mi specjalnie do gustu. Możliwe, że mam już przesyt tych przesłodzonych miłości, pomysł jak najbardziej mi się podobał. Aczkolwiek według mnie za mało się w tej książce działo, a także i zdecydowanie za szybko. Rozumiem, to miała być tylko historia na jedną część, ale czegoś mi w niej zabrakło.

     

    W każdym razie książkę wam polecam, bo ja lubię twórczość pani K.Bromberg i czekam na kolejne jej książki.

17. Recenzja: Wielbicielka-ksiazek.blogspot.com, Katarzyna Tuszyńska-Jąkalska; 2016-09-28

    Kilka dni temu na blogu pojawiła się recenzja "Hard Beat. Taniec nad otchłanią". Książka wywarła wówczas na mnie niesamowite wrażenie. Dziś chciałabym Wam zaproponować powieść "Sweet Ache. Krew gęstsza od wody", która jest moim drugim spotkaniem z twórczością autorki i na pewno nie ostatnim. To szósty tom cyklu Driven. Jak już wspomniałam przy okazji recenzji poprzedniej książki serii, nie ma znaczenia, od którego tomu zaczniecie lekturę cyklu, ponieważ każda z powieści opowiada zupełnie odrębną historię. Zatem czytanie książek z serii Driven można rozpocząć od dowolnego tomu. 

     

    Jakie wrażenie tym razem wywarła na mnie powieść K. Bromberg? Czy książka była równie udana, a może lepsza od "Hard Beat. Taniec nad otchłanią"? Zapraszam na recenzję :)

     

    
    K. Bromberg jest żoną, matką trojga dzieci i panią domu. Mieszka wraz z rodziną w Kalifornii. Driven jest jej debiutanckim cyklem, a wszystkie książki z serii są bardzo dobrze przyjmowane i pozytywnie oceniane zarówno przez czytelniczki z całego świata, jak i prestiżowe magazyny tj.: "New York Times" czy "USA Today".

     

    
    
    
    O czym opowiada "Sweet Ache. Krew gęstsza od wody"?
     

    Hawkin Play - znany muzyk po raz kolejny bierze na siebie odpowiedzialność za wyskoki swojego brata bliźniaka Hunta, który nieustannie go wykorzystuje. Hawkin będzie bowiem odpowiadał przed sądem za posiadanie narkotyków, grozi mu więzienie. Członkowie zespołu obawiają się o przyszłość ich zespołu. Tymczasem Hawkin otrzymuje propozycję poprowadzenia kilku wykładów na jednej z uczelni. Jeśli się zgodzi, będzie mógł liczyć na przychylność sędziego i łagodniejszy wyrok. Mężczyzna nie ma za bardzo wyboru i decyduje się na ten układ. W trakcie pierwszej prelekcji jego uwagę zwraca piękna i pewna siebie kobieta, która spóźniła się na zajęcia. Okazuje się, że to jego asystentka - Quinlan. Po wykładzie dochodzi między nimi do ostrej, a jednocześnie pełnej pożądania wymiany zdań. Gdy Quinlan opuszcza salę wykładową, Hawkin zakłada się z kolegą z zespołu, że zdobędzie kobietę przed zakończeniem cyklu seminariów...

     

    Dlaczego Hawkin zawsze chroni brata? Czy Hawkin podoła zadaniu, jakim jest poprowadzenie serii wykładów? Kto wygra zakład? Co połączy Hawkina i Quinlan? Jaką tajemnicę skrywa Hawkin? Czy Quinlan dowie się o zakładzie? Czy Hawkin trafi do więzienia? Jak potoczą się dalsze losy bohaterów?

     

    Hawkin Play jest muzykiem, wokalistą zespołu rockowego Bent. To niezwykle przystojny mężczyzna, sprawiający wrażenie pewnego siebie, aroganckiego, zarozumiałego, zamkniętego w sobie, a niekiedy bezczelnego. Przyjaźni się ze wszystkimi członkami zespołu, którzy zawsze stają po jego stronie i w jego obronie, mimo, iż nie rozumieją zachowania Hawkina wobec brata. Hawkin jest uwielbiany przez fanki, które na każdym kroku i w każdy możliwy sposób go adorują, walczą o jego uwagę. On często to wykorzystuje, umawiając się z nimi na jednorazowe randki, podczas których zaspokaja swoje seksualne potrzeby. Żadnej z dotąd poznanych kobiet nie traktował poważnie, dla niego stanowiły one tylko pewną przygodę. Aż do czasu, kiedy dostrzegł i poznał Quinlan. Wtedy poczuł coś niesamowitego, czego on sam nie rozumiał, a nawet do siebie nie dopuszczał. Kobieta go zaintrygowała, pociągała, wzbudzała w nim niejasne dla niego uczucia. To w trakcie spotkań z nią zaczął się stopniowo otwierać, ujawniać pewne fakty, opowiadać swoją historię, wracać wspomnieniami do smutnej przeszłości. Między nimi zaczęło się rodzić uczucie. Okazało się wtedy, że Hawkin tak naprawdę to bardzo wrażliwy, mocno zraniony, zagubiony, doświadczony przez los facet. Jego dzieciństwo, relacja z rodzicami i bratem miały ogromny wpływ na jego obecne życie. Złożył kiedyś bliskiej mu osobie obietnicę, której chciał dotrzymać, ale to go przerastało. A Quinlan starała się pomóc mu uporać się z traumatycznymi przeżyciami... Jednak to nie było takie proste... 
    
    Quinlan Westin to siostra znanego kierowcy bolidu - Coltona, doktorantka na jednej z uczelni. Rozstała się z mężczyzną, który ją zdradzał. Wówczas postanowiła, że już nigdy nie zwiąże się na poważnie z żadnym facetem, a tym bardziej w żadnym się nie zakocha. Uważała, że szczęśliwe życie miłosne nie jest jej pisane. Dlatego też zdecydowała się spotykać z mężczyznami i umawiać na randki w jednym konkretnym celu, jakim był seks. Quinlan to kobieta bardzo seksowna i piękna, ciesząca się ogromnym powodzeniem. Od dłuższego czasu odrzucała zaloty Luke'a - wroga jej brata w wyścigach bolidów. Owszem spodobał jej się, ale wiedziała, że Colton byłby na nią wściekły, gdyby się dowiedział o jej randce z nim. Mężczyźni bowiem nie darzyli się sympatią. A dla Quinlan zdanie brata było bardzo ważne, mimo, iż często był zaborczy, dociekliwy, ciekawski i wtrącał się w jej osobiste sprawy. Pewnego dnia, promotorka Quinlan poprosiła ją o przysługę, a konkretnie asystowanie na wykładach pewnemu znanemu wokaliście. W zamian za to kobieta miałaby przedłużony termin oddania szkicu. Początkowo Quinlan nie chciała się zgodzić, ale ostatecznie uległa. Nie spodziewała się, że spotkanie ze sławnym muzykiem - Hawkinem na zawsze odmieni jej dotychczasowe życie...
    
    "Sweet Ache. Krew gęstsza od wody" to książka, która wywołała we mnie mnóstwo pozytywnych emocji. To kolejna powieść K. Bromberg, którą czytałam z wielką przyjemnością. W przypadku tego tomu, nie doświadczyłam takich uczuć, jak: niepokój czy lęk, bowiem opowieść ukazana w "Sweet Ache. Krew gęstsza od wody" jest bardziej stonowana i spokojniejsza, choć zdarzyło się kilka momentów, kiedy serce szybciej zabiło. Historia ujęta w powieści została przedstawiona z perspektywy zarówno Hawkina, jak i Quinlan, dzięki czemu dokładnie poznajemy ich uczucia, myśli, problemy, rozterki, a to z kolei pozwala nam bardziej zrozumieć ich postępowanie i zachowanie w różnych sytuacjach. 

     

    Wszyscy bohaterowie powieści, również ci drugoplanowi zostali bardzo dobrze skonstruowani, jednak moim zdaniem najbardziej wyrazistą postacią był Hawkin. To jemu autorka poświęciła najwięcej uwagi, bardziej skupiła się na pokazaniu jego osoby, jego życia, jego relacji z otoczeniem. Zdecydowanie zyskujemy więcej informacji na temat życia i problemów Hawkina niż Quinlan. O dotychczasowym życiu kobiety otrzymujemy zdawkowe wiadomości, natomiast na pewno lepiej poznajemy jej uczucia, emocje targające nią od momentu, kiedy poznała Hawkina. Na początku nie obdarzyli się sympatią, doszło między nimi do ostrej wymiany zdań. Jednak wyczuwalne było między nimi seksualne napięcie, pożądanie i niezwykła chemia. To właśnie ich do siebie przyciągało i nawzajem intrygowało. Sceny intymne z ich udziałem były bardzo subtelne, delikatne i przyjemne w odbiorze. Zaskoczyło mnie po raz kolejny to, iż tych scen było naprawdę niewiele. Seks nie odegrał tutaj najistotniejszej roli, co mnie osobiście bardzo ucieszyło. Autorka ponownie skoncentrowała się na uczuciach bohaterów, ich dylematach, zmartwieniach, z którymi muszą się mierzyć każdego dnia, a także na kilku faktach zaistniałych w ich życiu w przeszłości, które wywarły stanowczy wpływ na ich obecne życie. 

     

    K. Bromberg tworzy historie, od których trudno się oderwać choćby na chwilę. Z jednej strony pragniemy dotrzeć do końca powieści, aby poznać jej zakończenie, ale z drugiej strony zwyczajnie tego nie chcemy, bowiem to oznacza, że trzeba rozstać się z bohaterami, z którymi w jakimś stopniu się zżyliśmy i którym kibicowaliśmy. Ponadto każdą z książek autorki czyta się z rozkoszą i satysfakcją. Napisane są lekkim i przyjemnym stylem. 

     

    "Sweet Ache. Krew gęstsza od wody" opowiada o wyjątkowej przyjaźni, pięknej miłości, pożądaniu, radzeniu sobie z traumatycznymi wspomnieniami z przeszłości, trudnych i skomplikowanych relacjach rodzinnych, bólu, utracie bliskiej osoby, chorobie oraz ogromnej pasji, jaką jest muzyka. To piękna, wzruszająca, frapująca i emocjonująca powieść, po którą zdecydowanie warto sięgnąć. Serdecznie polecam!

18. Recenzja: Naszksiazkowir.blogspot.com/, Iwi; 2016-09-30

    Jeśli zastanawiacie się, czemu postanowiłam zrecenzować te trzy książki w jednym poście, to już tłumaczę... Jako, iż są to jedne z lepszych erotyków, jakie miałam okazję czytać, nie jestem pewna, czy starczyłoby mi słów, jakbym o każdej z nich chciała napisać długą recenzję, bo po prostu musiałabym w kółko powtarzać, jak to autorka cudownie pisze, że jej postacie są ciekawe i świetnie wykreowane, a do tego wszystkiego akcja jest tak zawirowana i porusza takie tematy, od których staje mi serce...

    
    Każda z tych historii jest inna i wyjątkowa, często zaskakująca i całkiem oryginalna. Chociaż wszystko kręci się wokół miłości, to jest ona tu opisana w taki sposób, że chce się czytać. Szczególnie, że autorka trzyma poziom, pokazuje, że umie pisać erotyki i daje nam taką dawkę wrażeń, że aż się chce czytać inne książki spod jej ręki!
    
    "Slow Burn" to opowieść o silnej, niezależnej kobiecie, która tak naprawdę nie zdaje sobie sprawy z tego, jak wiele miłości potrzebuje do tego, aby być szczęśliwa. Co więcej, odpycha ona wszystkich wokół siebie, nie chcąc ich dopuścić do tragedii swojej rodziny i ciężkiej walki, która nie zawsze musi okazać się wygrana. Niestety jeden gorący chłopak jest w stanie sprawić, że Haddie - nasza główna bohaterka - waha się między tym, czy powinna opuścić swoją strefę komfortu, czy powinna zaryzykować. Muszę przyznać, że Beckett jest tak cudownie skonstruowany i dopracowany, a do tego jest tak uparty i seksowny, że ja bez wahania jestem w stanie uznać go za jednego z najfajniejszych postaci książkowych, z jakimi miałam kontakt w ciągu ostatnich kilku miesięcy - a to całkiem spore wyróżnienie.
    
    "Slow Burn" zdecydowanie potrafi sprawić, że kobiety zaczną przejmować się swoim zdrowiem i zaczną regularnie się badać. Jestem pewna, że pozycja ta potrafi sprawić, że kobieta w końcu uwierzyć, że jest piękna - czy jest wysportowana, czy jest niepełnosprawna... Po prostu zachowanie Backetta pokazuje, że każda z nas powinna czuć się wyjątkowa i jedyna w swoim rodzaju.
    
    "Sweet Ache" porwało mnie - dosłownie i w przenośni. Od samego początku nie byłam w stanie odłożyć książki, przeczytałam ją za jednym zamachem, a na końcu potrafiłam powiedzieć tylko "wow". Sądziłam, że motyw wokalistów umawiających się z jakimiś studentkami mnie już znudził, ale po zapoznaniu się z tą książką okazało się, że jednak nie. Pewnie dlatego, że tutaj jest to przedstawione w taki sposób, że aż chce się czytać! Ostrzegam: napady gorąca i problemy z oddychaniem nie są tu objawami choroby, tylko po prostu są efektem tej atmosfery w powieści!
    
    Książka ta udowadnia, że nawet najwięksi twardziele i największe gwiazdy mogą mieć ogromne problemy, z którymi sami nie do końca są sobie w stanie poradzić. Pozycja ta ma jednak niesamowity urok i jasno pokazuje, że przy wsparciu najbliższych osób nawet najtrudniejsza decyzja wydaje się łatwiejsza, a dopuszczenie do swoich demonów kogoś, kto nas kocha jest zdecydowanie najlepszą rzeczą, jaką możemy zrobić dla samych siebie. Naprawdę uwielbiam książki z takimi przesłaniami! Zresztą, kto nie?
    
    Zarówno w "Slow Burn", jak i w "Sweet Ache" jest narracja dwóch głównych bohaterów, a zmieniają się oni w zależności od rozdziału, dzięki czemu jesteśmy w stanie poznać historię z obu perspektyw. "Hard Beat" jednak jest odstępstwem i ukazuje całą opowieść tylko z perspektywy głównego bohatera - przyznam szczerze, gdyby było inaczej, to cała fabuła i tajemniczość tej książki chyba by nie wypaliła. Nie jestem w stanie porównać obu tych sposobów pisania, bo wszystkie te książki oceniam jednakowo, bo zaskakują mnie pod różnymi względami, aczkolwiek jeśli chodzi o zakończenie, to w "Hard Beat" było najmocniejsze i najbardziej intrygujące.
    
    Natomiast "Hard Beat" początkowo mnie właśnie nie porwała aż tak bardzo. Nie byłam w stanie wczuć się w klimat tej pozycji. Szybko jednak okazało się, że treść kryje w sobie o wiele więcej niż przypuszczałam, że może kryć, a już pod sam koniec wszystko nabrało nowego znaczenia i układało się w jedną, wielką, spójną całość. W tej książce autorka świetnie przedstawiła rodzące się uczucie w obliczu konfliktów, zagrożenia i walk - przez pewien czas mogłam poczuć, jakbym sama tam była.
    
    K. Bromberg pisze naprawdę dobrze. Jej sceny seksu są pikantne i szczegółowe, ale nie są odpychające i nużące. Pomimo przeczytania trzech erotyków pod rząd, nie czułam, aby stosowała ona jakieś utarte schematy, co do sytuacji, w których główni bohaterowie uprawiają seks, albo co do jakichkolwiek innych detali. Jej książki naprawdę szybko się czyta, bo pisze ona z niezwykłą lekkością. Cóż mam powiedzieć, oprócz tego, że zdecydowanie jest jedną z lepszych pisarek erotyków, z jakimi miałam styczność?
    
    Jeśli chcecie zatopić się w świecie pełnym emocji, napięcia, intryg i problemów, to już wiecie, po co powinniście sięgnąć. Ja natomiast mogę tylko dodać, że nie będziecie żałować tego, że sięgnęliście po twórczość tej Pani. Dlaczego? Bo zakochacie się w jej twórczości i też nie będziecie mogli się od niej oderwać! Skąd mam tę pewność? W życiu czytałam wiele erotyków, ale mało który mi się aż tak spodobał.

19. Recenzja: http://nieczytam.blogspot.com/, Agnieszka T; 2016-10-01

    Moje pierwsze spotkanie z debiutanckim cyklem Driven autorstwa K. Bromber było bardzo udane. Pisarka uwiodła mnie lekkim stylem, emocjami oraz bardzo zmysłowym tańcem w wykonaniu bohaterów. Nie będę ukrywać, że nabrałam apetytu na więcej, jednak sięgając po „Sweet Ache. Krew gęstsza od wody” nie przypuszczałam, że zauroczenie piórem autorki zamieni się w uwielbienie.

     

    „Sweet Ache. Krew gęstsza od wody” to historia Quinlan Westin – absolwentki Cinematic Arts oraz sławnego muzyka – Hawkinsa Playa, których drogi krzyżują się na miejscowej uczelni. On ląduje tam za karę, a ona przyjmuje zastępstwo za koleżankę. Nigdy nie powinni spotkać się, ale los zdecydował inaczej. Ale czy lodowa królowa i rockman o dobrym sercu to rzeczywiście dobre połączenie?

     

    Hawkins kolejny raz bierze na siebie grzechy brata, mimo iż ma świadomość grożących mu konsekwencji. Jednak utrata wolności wydaje się mniejszym złem niż sprawienie przykrości i zawodu matce. Na szczęście sędzia prowadzący sprawę wykazuje się wspaniałomyślnością i składa oskarżonemu intratną propozycję – cykl wykładów dla studentów zamiast odsiadki. I pewnie kara okazałaby się miła i przyjemna, gdyby na zajęciach nie pojawiła się ta jedna, nieczuła i odporna na uroki gwiazdy pannica. Hawkinsowi nie trzeba wiele, by potraktował jej zachowanie jak cios oraz osobistą porażkę, dlatego kiedy kolega z zespołu proponuje mu zakład o uwiedzenie dziewczyny bez namysłu podejmuje wyzwanie.

     

    Quinlan jest singielką z wyboru, gdyż na brak zainteresowania ze strony płci przeciwnej nie może narzekać. A jednak dopiero w obecności Hawkinsa zaczyna odczuwać przysłowiową chemię. I choć sama się do tego nie przyznaje gwiazda rocka zrobiła na niej duże wrażenie, które z każdym kolejnym spotkaniem osiąga coraz mocniejsze fazy zauroczenia, aż dochodzi do tego co nieuniknione.

     

    K. Bromber kolejny raz zabiera czytelnika w nasyconą emocjami zmysłową podróż, w której prawa fizyki i rozum nie zawsze grają pierwsze skrzypce. I choć tym razem czytelnik nie zostaje wysłany na wojnę, a do uczelnianego kampusu, to na brak potyczek na różnych frontach trudno narzekać. Autorka napisała równanie wielu zmiennych i uwikłała parę bohaterów w skomplikowane relacje międzyludzkie. Okazuje się, że to, co jest między Hawkinsem a Quinlan to dopiero wierzchołek góry, a wspinając się na szczyt każde z nich będzie musiało dokonać odpowiednich rozrachunków i zmierzyć się z własnymi demonami, uczuciami i pragnieniami.

     

    Podobnie jak w przypadku „Hard Beat. Taniec nad otchłanią” autorka stawia na jakość, a nie ilość, a w związku z tym nie zalewa czytelnika seksem, ale po mistrzowsku buduje erotyczne napięcie i udowadnia, że w pocałunku może być więcej magii i namiętności niż w wyuzdanej i wymyślnej łóżkowej scenie. „Sweet Ache. Krew gęstsza od wody” to powieść erotyczna, więc oczywiście dochodzi do aktów miłosnych, ale to nie one, lecz kreacja bohaterów i ich wzajemnych relacji powoduje, że książka ma to „coś", co sprawia, że nie sposób oderwać się od niej. Zarówno Hawkinsowi jak i Quinlan trudno odmówić charakteru, osobowości czy temperamentu, dlatego ich potyczki i spotkania są tak nieprzewidywalne, fascynujące i emocjonujące. Ale żeby bohaterowie nie skupiali się wyłącznie na miłości i namiętności autorka podkręca atmosferę powołując do życia czarny charakter potrafiący narobić zamieszania.

     

    W moim odczuciu „„Sweet Ache. Krew gęstsza od wody” to porywająca od pierwszych stron, nasycona skrajnymi emocjami, zmysłowa opowieść o miłości, która przychodzi nieproszona i odmienia życie dwojga ludzi. Lekka, niewymagająca wysiłku, ale przy tym barwna i interesująca. Moim zdaniem lepsza od „Hard Beat. Taniec nad otchłanią”. Jeżeli szukacie w powieściach erotycznych czegoś więcej niż igraszki w alkowie i lubcie spędzać czas z charyzmatycznymi jednostkami, to powinniście wybrać się na randkę z Quinlan i Hawkinsem. Gorąco polecam.

20. Recenzja: literanna.pl,

    Książka ,,Sweet Arche” jest kolejną częścią bestsellerowej serii ,,Driven”. Pełna zmysłowości i działająca na wyobraźnię, tym razem przenosi czytelnika w romans przystojnego muzyka, Hawkina Playa oraz pięknej, niedostępnej Quinlan Westin.
    
    K. Bromberg udawania, że literatura erotyczna nie jest synonimem złej literatury, a propozycje książkowe mogą nieraz pozytywnie zaskoczyć. Ta propozycja wydawnicza to namiętna opowieść, obrazowa i realna, która daje również do myślenia. Na tle tych wszystkich wychodzących na rynek erotyków okazuje się być prawdziwą perełką. Nie brak w niej zaskakujących zwrotów akcji, sympatycznych bohaterów i dynamicznej, przemyślanej akcji.
    
    Przyjemność płynącą z lektury potęguje jej język. Styl autorki jest subtelny i giętki, naturalny i zmysłowy. Opisy erotyczne nie przekraczają granicy dobrego smaku, wręcz przeciwnie – rozpalają zmysły i nie pozwalają się oderwać od snutej historii.

21. Recenzja: dlaLejdis.pl, Katarzyna Gnacikowska; 2016-09-21

    Namiętność pozwala przenosić góry. Szczególnie taka, która jest niepohamowana. Uczucia potrafią zagłuszyć zdrowy rozsądek. Czy ludzie z zupełnie innych światów mają szanse zbudować szczęśliwy związek?
    
    Fabuła
    Quinlan, siostra Coltona, bohatera serii Driven, jest pilną studentką, która lubi się zabawić i nie stroni od dobrego seksu. Wielokrotnie zraniona, przestaje wierzyć w miłość oraz wierność. Skupia się na sobie i swojej karierze. Do czasu, aż poznaje Hawkina. Pan Play jest rockmanem oraz frontmanem swojej wymarzonej kapeli Bent. Ciężko pracował na sukces, dzięki czemu znalazł się na samym szczycie. Miliony fanek, które ciągle pchają mu się do łóżka – to norma.
    
    Dobre serce Hawkina sprawia, że kolejny raz bierze na siebie odpowiedzialność za wybryki młodszego brata. Tym razem grozi mu odsiadka. Aby sędzia spojrzał na niego łaskawym okiem, decyduje się na serię gościnnych wykładów. Miejscowa uczelnia, nie tylko daje mu możliwość pokazania się od innej strony, ale także asystentkę, którą jest …. Quinlan. Zakłada się z kolegą, że przed końcem kariery wykładowcy, zaciągnie ją do łóżka. Co z tego wyniknie? Czy Quinlan da się uwieść? A może to ona zawróci Hawkin'owi w głowie?
    
    Moim zdaniem
    Kolejna historia i następny sukces! Inaczej powiedzieć się nie da. Literatura erotyczna to ciężki orzech do zgryzienia. Nie można przesadzić, bo zostanie niesmak. Wszystko trzeba ładnie wypośrodkować, bo inaczej wyjdzie klapa na całej linii.
    
    K. Bromberg idealnie się w tej konwencji odnajduje. Historia jest ciekawa i z przesłaniem. Nie zabrakło także wielu scen przyprawiających o szybsze bicie serca oraz wypieki na twarzy. Nie mogło się obyć, bez trudnych przeżyć z przeszłości.
    
    Hawkin jest typowym twardzielem, który ukrywa swoje problemy za fasadą wyluzowania. Demony z przeszłości ciągle go nachodzą i nie dają spokojnie żyć. Dźwiga na swoich barkach wielki ciężar, pod którym niejedna osoba by się załamała. Quinlan także ma swoje przejścia. Oboje otaczają się murem nie do przebicia. Ale czy na pewno?
    
    Tak jak w serii Driven, mamy do czynienia z rodzącym się uczuciem. Nie jest to łatwa droga, a rzec można, że wręcz pokrętna. Na wielką uwagę zasługują dialogi, które nie są płytkimi i sztampowymi tekstami rodem z filmów porno. Cięte języki oraz buntownicze nastawienie bohaterów pozwala na ciekawą rozrywkę. Wywołują niepohamowanie parsknięcia, ataki śmiechu.
    
    Kolejne brawa dla autorki, za stworzenie interesującej postaci żeńskiej. Nie jest mimozą lub niestabilną wewnętrznie nastolatką, która nie wie czego chce. Powoli, w miarę rozwoju akcji, odkrywa swoje pragnienia. Jest to bardzo subtelne i wyważone. Nie znajdziemy tutaj kobiety chorągiewki, która chce, ale nie chce albo boi się poprosić. Wie czego chce i po to sięga!
    
    Na uwagę zasługują także bohaterowie drugoplanowi, wypełniający fabułę oraz nadający smaczku całej powieści. Chłopaki z zespołu, czy najlepsza przyjaciółka Q są genialni, jedyni w swoim rodzaju. Same mocne charaktery.
    
    Książkę polecam wszystkim. Hmmm... może nie najmłodszym, ze względu na wyuzdane sceny seksu. Fani erotyki powinni sięgnąć po Sweet Ache i zobaczyć jak wygląda dobrze napisana powieść tego gatunku. Kolejna perełka spod znaku Driven. Znika w mgnieniu oka i zostawia po sobie pewien niedosyt.

22. Recenzja: wielopokoleniowo.pl,

    On- lider znanego zespołu rockowego, przystojny, seksowny i pewny siebie, preferujący krótkotrwałe związki, a najlepiej, aby były to jedynie przygody na jedną noc; borykający się z traumatycznymi wspomnieniami z przeszłości, które nie pozwalają mu o sobie zapomnieć i których brzemię, wydawać by się mogło, nieść już będzie do końca życia. Dlaczego nie dopuszcza do siebie bliżej żadnej kobiety? Co takiego wydarzyło się w jego dzieciństwie, że boi się miłości, prawdziwych uczuć, bliskości? Co stało się z jego ojcem? Co się dzieje z matką? I dlaczego nie może znaleźć wspólnego języka ze swoim bratem bliźniakiem?

     

    Ona- piękna, długonoga blondynka, absolwentka studiów, pisząca aktualnie swoją pracę i asystująca wykładowcom podczas różnych ich wykładów, m.in. gwieździe rocka, przeprowadzającego serię gościnnych prelekcji. Dlaczego ta piękna dziewczyna nie jest w żadnym stałym związku? Dlaczego ciągle odrzuca starającego się o jej względy przystojnego kierowcę rajdowego, a wbrew samej sobie zaczyna czuć ogromną słabość do lidera sławnego zespołu? I dlaczego tak właściwie gwiazdor rocka przeprowadza studentom wykłady?

     

    Co jest powodem tego, że oboje bawią się ze sobą jak kotek z myszką, odrzucając pojawiającą się nieśmiało myśl, że być może ta iskra między nimi warta jest dłuższego podtrzymywania i zamienienia w wielki, niegasnący nigdy ogień? Jaki sekret chłopaków z zespołu odkrywa Quinlan i co oznacza wytatuowane serce na przedramieniu niemalże każdego z nich? 

     

    Jest to kolejna powieść z serii Driven amerykańskiej pisarki K.Bromberg. Wcześniejsze 4 książki, traktujące o związku Coltona i Rylee, szczęśliwie się zakończyły, jednak autorka przygotowała dla nas jeszcze kilka propozycji, które utrzymane są w podobnym klimacie. Opowiadają one o bohaterach drugoplanowych znanych nam z wcześniejszej historii z tą jednak różnicą, że teraz grają oni pierwsze skrzypce. I tak Quinlan, bohaterka "Sweet Ache", jest młodszą siostrą Coltona, poznanego we wcześniejszych pozycjach kierowcy rajdowego.

     

    Książka napisana jest przyjemnym w odbiorze językiem, od początku wciąga nas w przedstawioną historię i czyta się ją z ogromnym zainteresowaniem i prawdziwą przyjemnością. Powiem więcej, ciężko się od niej oderwać i jak najszybciej chciałoby się poznać jej zakończenie. Narracja prowadzona jest zarówno przez bohaterkę, jak i bohatera, dzięki czemu poznać możemy punkt widzenia, myśli i uczucia jednocześnie Quinlan i Hawkina. Nie brakuje w niej również odważnych scen seksu, dodających pikanterii i charakterku całej powieści ;-) Mówiąc krótko, zdecydowanie warto po nią sięgnąć! :-)

23. Recenzja: Ksiazkomiloscimoja.blogspot.com, Justyna Leśniewicz

    Trylogia Driven to książki z .listy moich ulubionych erotyków. Slow Burn, był również dobry, nie od dziś jednak wiadomo, że dobra passa kiedyś się kończy... czy Sweet Ache w jakimś stopniu dorównuje poprzednim pozycjom.
    
    Quinlan siostra uwielbianego przeze mnie Coltona, studentka, kobieta pewna siebie i charyzmatyczna. Hawkin to gwiazdor rocka, wokalista znanego zespołu, przez zawiłości swojego życia musi odkupić winy i prowadzić seminarium na uczelni, na której studiuje Quinlan. Zderzenie tych dwóch zgoła odmiennych światów musi skończyć się jakąś katastrofą, tylko jaką? Co skrywa w sobie rockman? Jakie tajemnice chowa głęboko w swoim sercu?
    
    Dawno już nie czytam książki, w której główny bohater byłby rockmanem, a tacy mężczyźni trafiają do mnie od pierwszego spojrzenia (a może przeczytania). W każdym razie właśnie w powieść Sweet Ache dostałam rockowego chłopca (ba! Mężczyznę), który mnie oczarował i sprawił, że wzdychałam do kart niczym napalona nastolatka (którą metrykalnie już nie jestem). K.Bromberg wykreowała bohatera, który ma w sobie kilka archetypów męskości, ale jest też nieprzewidywalny, arogancki, a jednocześnie skryty i poszarpany psychicznie. Właśnie takie postacie lubię najbardziej, osoby, które zostały wykreowane na rozdartych, zniszczonych życiem ludzi. Nie przepadam za postaciami bez skazy, bez wewnętrznych tragedii, tacy bohaterowie nie wzbudzają we mnie emocji, a to one są dla mnie kluczowym elementem książki.
    Z powyższego możecie wywnioskować, że Hawkin skradł moje serce, ale również główna bohaterka zasługuję na wiele pochwał. Quinlan jest postacią kobiecą, która mnie nie irytowała, rzadko się zdarza, abym była zadowolona z kreacji głównej bohaterki, nie wiedzieć czemu autorki/autorzy robią w erotykach/romansach z kobiet głupie kotki, które nie potrafią mądrze sklecić zdania, mają problemy z koordynacją i zaczerwienieniami w okolicach policzków. W Sweet Ache dostajemy całkowite przeciwieństwo typowej bohaterki romansów, Quinlan jest niezwykle charyzmatyczną postacią, nie pozwoli, aby ktoś ją zniszczył, jest świadoma swojej wartości i potrzeb swojej duszy i ciała. Brawa za tak prawdziwą osobę, z którą w jakimś stopniu mogę się utożsamiać.
    
    Autorka starała się w tej powieści poruszyć wiele rodzinnych problemów. Byłam pochłonięta poznawaniem tajemnic Hawkina, zagłębianie się w jego bolesną przeszłość było czymś ekscytującym, wzruszającym i w jakimś stopniu bolesnym. K.Bromberg z wszelkimi szczegółami potrafiła opisać potrzebę matczynej miłości. Matka jest kimś najważniejszym w naszym życiu, pomimo wszelkich błędów, jakie popełnia, będziemy ją idealizować i pragnąć jej uwagi. Uważam, że ten wątek był świetnym posunięciem. Z jednej strony już nie raz było pisane o błędach wychowawczych i zranionych przez to bohaterach, ale tym razem jest inaczej. Autorka postarała się, aby było podobnie, a jednak nie tak jak w innych powieściach.. Do tego porusza temat osób chorych na Alzheimera, chorobę, która niszczy nie tylko chorego, ale również jego bliskich.

     

    Jakby wszystkich zachwytów było mało, prawdziwą wisienką na torcie jest połączenie w książce światów z innych powieści. Pojawienie się uwielbianego przeze mnie Kellana z serii Bezmyślna, ukazanie Griffina z tej samej serii, wszystko to sprawiło, że miałam poczucie, jakbym została wrzucona w wir prawdziwego świata, w którym losy poszczególnych ludzi gdzieś się ze sobą przeplatają i nachodzą na siebie.
    
    Sweet Ache to udana kontynuacja, rockowi chłopcy działają na wyobraźnię, a odważna i charyzmatyczna bohaterka sprawia, że nie można jej nie lubić. Książkę czyta się jednym tchem i można z nią miło spędzić wieczór. Polecam przede wszystkim wielbicielom erotyków i niebanalnych romansów.

24. Recenzja: angelikarecenzjeksiazek.blogspot.com, Angelika Sawicka; 2016-09-13

    Za mną już kolejna przeczytana książka autorstwa K.Bromberg z serii Driven.Jeśli chodzi o kolejne części, to zawsze byłam sceptycznie nastawiona.Może to przez fakt oczekiwania od kolejnej części czegoś niesamowitego.Sweet Ache to historia pięknej dziewczyny o imieniu Quinlan Westin i Kawkina Playa.
      
    Hawkin to przystojny muzyk,który jest zupełnym przeciwieństwem swojego brata Huntera.Jego dobroduszność sprawia,że bierze odpowiedzialność za brata.Jego dobre serce doprowadza bohatera do problemów,grozi mu więzienie.Mężczyzna, by uniknąć kary ,zgadza się na wykłady na uczelni.Gdy poznaje Quinlan postanawia założyć się z kolegą,że uwiedzie młodą dziewczynę.Czy się uda?
      
    Quinlan jest zupełnie inną dziewczyną, niż wydaję się Hunterowi. Dziewczyna nie ma najmniejszej ochoty spotykać się z facetami,a tym bardziej z muzykiem.W powieści zaczyna się gonitwa za króliczkiem.Hawkin zaczyna uwodzić kobietę ,niestety kobieta jest odporna na jego męskie uroki. Czy ta dwójka osób postanowi być razem?
     Sweet Ache to stronicowy dość długi erotyk przedstawiający faceta zdobywcę i kobietę,która za wszelką cenę broni się przed uczuciem.A kiedy dojdzie do bliskości?No właśnie,czy taka relacja jest w stanie przetrwać i odnajdziemy w książce szczęśliwy haapy end? 
         
    W twórczości autorki zatraciłam się już na dobre przyzwyczaiłam się do jej historii,gry słów i wątków,które przyprawiają mnie do czerwoności.Gorące wątki erotyczne dają pazura tej książce.Jeśli macie chęć poznać gonitwę za miłością zapraszam serdecznie do przeczytania tej książki.

25. Recenzja: bookparadisebynatalia.blogspot.com, Iza; 2016-09-06

    Piękny, arogancki rockman, który ma każdą na skinienie palcem.
    Cudowna dziewczyna z ciętym językiem.
    Przypadkowe spotkanie, które rozpala niechciane uczucia.
    Jedna mała iskra, która potrafi rozpalić słodki ból.
    Co wyniknie z tej znajomości? Jak potoczą się losy bohaterów? Czy rockman jest w stanie się zmienić?
    
    Hawkin - Z pozoru arogancki dupek, z ogromnym ego. Ale jego życie nie jest tak kolorowe jakby się wydawało. W życiu ma wiele problemów i męczy się ze swoim bratem, nadstawiając za niego kark oraz opiekując się swoją matką..
    Ten gorący rockaman o dobrym sercu, który ma każdą laskę, o której tylko zamarzy. Rockman, na widok którego dziewczyny same rzucają się w jego ramiona, aby później przeżywać najpiękniejsze chwile w swoim życiu, już wkrótce ma się przekonać, że nie jest tak gorąco jakby się wydawało.
    Na jego drodze staje Quinlan, dziewczyna, która jako jedyna potrafi się jemu oprzeć.

     

    Quinlan - siostra Coltona, którego poznaliśmy w poprzednich częściach.
    Kobieta, która ma dość związków, ponieważ przez swoje zamiłowanie do "złych chłopców" zawsze źle kończyła swoje znajomości.
    Piękna i oszałamiająca, jedyna, która potrafi się oprzeć Hawkinowi, który mimo wszystko ją pociąga.
    Kobieta, której życie już wkrótce ma się zmienić, a ona stanie się obiektem intryg.

     

    Luck - odwieczny rywal brata Quinlan i jednocześnie zabójczo zakochany w siostrze rywala.
    Kierowca bolidu, który ponad 40-ci razy starał się zaprosić ją na kolację, jednak zawsze odmawiała.
    Wytrwale dąży do osiągnięcia swojego celu.

    Czy jego przyszłość będzie związana z Quin?
    
    Wow, wow i jeszcze raz WOW!

    Jak narzekałam na "Slow Burn" tak "Sweet Ache" porwało mnie i wciągnęło w wir swojej akcji.

    Nareszcie dostałam historię, z której aż biją emocje, żar namiętności i pożądania, które zostały napisane z uczuciem i całkowitą realnością.

    Autorka nie wrzuciła nas w maniakalny erotyk, a stopniowo budowała akcję oraz napięcie. Rozwijała znajomość dwóch głównych bohaterów, nie stworzyła miłości od pierwszego wejrzenia, a przede wszystkim nie wsadziła ich od razu do łóżka.

    Chociaż nie nazwałabym tej książki erotykiem. Raczej jest to romans, w którym sceny erotyczne nakreślone są delikatnie i z czułością.

    I bohaterowie! Nareszcie mamy zdecydowanych głównych bohaterów, którzy mają cięte języki, a co najlepsze Quinlan ma swój rozum, potrafi odmówić i narobić zamieszania.

    W ogóle nie nudziłam się przy tej książce. Dostałam to, czego chciałam. Ostrą kobietę i jeszcze bardziej ostrego faceta.

    Ta książka jest tak cudowna, a emocje, które mi przy niej towarzyszyły są tak ogromne, że aż zaczyna brakować mi słów na jej opisanie.

    Z całego serca polecam tę książkę każdemu! Nieważne jaki gatunek książek lubicie. MUSICIE po nią sięgnąć! Obiecuję wam (a nie robię tego często), że się nie zawiedziecie, a historia Quin i Hawkinka stanie się waszą ulubioną.

26. Recenzja: zaczytana-dolina.blogspot.com, Marta; 2016-09-08

    Kristy Bromberg, autorka serii Driven już parokrotnie udowodniła, iż potrafi stworzyć porywające i pełne pasji historie miłosne. Autorka podbiła moje serce opowieścią o Rylee i Coltonie, a potem potwierdziła swój talent poprzez historię ich przyjaciół, Haddie i Becketta. To jednak nadal nie koniec twórczego szału pani Bromberg. Tym razem, za sprawą powieści Sweet Ache, autorka zabiera nas w podróż, której przewodnikami będą Quinlan, siostra Coltona, oraz niezwykle przystojny rockman.

    Hawkin Play, sławny muzyk wiodącej kapeli rockowej, wpadł w tarapaty. Po raz kolejny, chcąc chronić Huntera, brata bliźniaka, wystawia się na ciosy. Tym razem jednak grozą mu poważne konsekwencje. Za posiadanie narkotyków może trafić do więzienia. Żeby ugłaskać sędziego, Hawkin zgadza się poprowadzić serię gościnnych wykładów na miejscowej uczelni. Podczas tych wykładów rolę jego asystentki pełnić ma Quinlan.

    Dziewczyna wydaje się być odporną na jego wdzięki, dlatego też Hawkin zgadza się na zakład z jednym z członków swojego zespołu – zanim wykłady dobiegną końca, Quin będzie jego. Hawkin jeszcze nigdy nie przegrał żadnego zakładu. Jest pewny siebie i ochoczo przystępuje do działania. Quinlan z jednej strony czuje orgomne przyciąganie, a z drugiej obawia się, że będzie cierpieć, kiedy Hawkin zniknie z jej życia. Nie da się jednak zaprzeczyć, że między nimi iskrzy. Ich niełatwą relację komplikuje dodatkowo Hunter, który nieraz narobił bałaganu w życiu brata i wykorzysta każdą okazję, by uderzyć w jego słaby punkt.

     

    Choć cała książka bardzo mi się podobała, przyznać muszę jednak, że spośród przeczytanych przeze mnie powieści pani Bromberg, Sweet Ache wydaje się być tą najmniej zaskakującą. Przystojny muzyk z bagażem doświadczeń życiowych, które ukrywa za fasadą playboya, piękna dziewczyna, która wydaje się być obojętna na jego uroki (a przynajmniej stara się udawać tę obojętność) i brat bliźniak, który ma jakiś uraz do niewiele starszego brata – z mniejszą lub większą dokładnością potrafiłam przewidzieć, jakimi ścieżkami podąży ta historia. Choć tym razem zaskoczyć mogły mnie tylko pewne detale, nie umniejszyło to  jednak niczego z przyjemności, z jaką czytałam tę książkę.

     

    Po raz kolejny Kristy Bromberg stworzyła opowieść, która wciągnęła mnie od samego początku. Ta kobieta ma prawdziwy talent to pisania powieści, które cechują się dobrym stylem, całą masą emocji, jakie wylewają się ze stron jej książki, i świetnie skonstruowanymi postaciami, które wydają się być jak z krwi i kości. Autorka świetnie przekazuje wszystkie uczucia, jakie targają bohaterami, i potrafi sprawić, że część z nich może udzielić się czytelnikowi, a opisami miłosnych uniesień, którym poświęca sporo miejsca, gdy już do nich dochodzi, potrafi rozpalić wyobraźnię do czerwoności.

     

    Sweet Ache, podobnie jak inne powieści Bromberg, zachwyca kreacją nie tylko samych bohaterów, ale również postaci drugoplanowych. W serii Driven nie byłam zbytnią fanką Quinlan, ale tym razem autorce udało się przekonać mnie do niej. Za fasadą nieprzystępnej ślicznotki skryło się wrażliwe, skrzywdzone serce. Po raz kolejny także zostałam urzeczona przez męski charakter. Pod maską pewnego siebie i aroganckiego playboya, który nie przepuści chętnym fankom, Hawkin okazał się być facetem o dobrym sercu, trochę tylko zbytnio przytłoczonym trudną przeszłością. Także i tym razem, za sprawą naprzemiennej narracji z punktu widzenia każdego z nich, mogłam ich poznać bardzo dobrze. Na uwagę zasługuje również kreacja członków zespołu Bent, którzy wnoszą do powieści sporo humoru.

     

    Fabuła Sweet Ache kręci się wokół rockmana, zespołu rockowego, występów i procesu tworzenia piosenek. Bromberg ujęła mnie tym, jak umiejętnie zbudowała tę opowieść wokół muzyki, jak zachwycająco opisała proces twórczy, kiedy dźwięki i słowa, inspirowane przez najróżniejsze emocje, przepływają przez serce i duszę muzyka, by stać się wreszcie piosenką. Dzięki temu Sweet Ache zyskało wyjątkowy klimat, którego w powieściach Bromberg jeszcze nie było.

     

    K. Bromberg po raz kolejny zachwyciła mnie swoim talentem pisarskim, nawet jeśli tym razem nie udało jej się mnie zaskoczyć zbyt mocno. Powoli, z każdą kolejną powieścią, zajmuje ona w moim sercu miejsce jednej z moich ulubionych autorek, a jej nazwisko staje się synonimem dla mnie świetnych historii miłosnych, które wciągają bez reszty.

27. Recenzja: ujrzecslowa.pl, Adriana Bączkiewicz

    ​Kiedy Rylee pławi się w swoim szczęściu, rozpoczyna się niezwykły romans siostry Coltona, seksownej i pięknej Quinlan Westin i Hawkina Playa. Hawkin, sławny muzyk o dobrym sercu, po raz kolejny bierze na siebie wybryki młodszego brata, Huntera. Ponownie daje się wykorzystać, ale tym razem grozi mu odsiadka. Przyszłość jego zespołu staje pod znakiem zapytania. Aby zdobyć przychylność sędziego, Hawkin zgadza się gościnnie poprowadzić serię wykładów na miejscowej uczelni. A Quinlan... Cóż, Hawkin zakłada się z kolegą z zespołu, że zaciągnie ją do łóżka.
    
    Znowu zagościła tu pewnego rodzaju inność. Niby ta sama autorka, a można dostrzec wszędzie różnice. Ciężko tak naprawdę zdobyć się na to, by którąś część postawić na piedestale. Ale chyba Sweet Ache podobało mi się najbardziej. Może to za sprawą bardzo charakternej i zadziornej Quinlan? A może za sprawą rockmana Hawkina? Chyba tak naprawdę za wszystko co się tutaj dzieje - a dzieje się sporo.
    
    Każda kolejna książka Bromberg rozpala we mnie wiele emocji i to są książki, od których bardzo trudno się oderwać. Powoli się w nie zatapiasz i czujesz jak cię oblepia i nawet nie chcesz z tego świata wyjść. Chyba nawet nie ma sensu się nad nimi rozwodzić. Musicie je po prostu przeczytać, by poczuć w sobie żar emocji i uczuć.

28. Recenzja: rozanygajslow.blogspot.com,

    Fajnie jest czytać książkę, która jest kolejną częścią jakiegoś cyklu, ale jednocześnie można się do niej odnieść, jak do osobnego bytu. Seria Driven jest bardzo popularna wśród czytelników w różnych krajach, ma wielu zwolenników także w Polsce. Cieszę się, że mogłam przeczytać już drugą książkę z serii K. Bromberg "Sweet Ache. Krew gęstsza od wody", zapraszam do recenzji :)
    
    Jest to książka, która ma bardzo wciągającą fabułę. Być może nic tego nie zapowiada, bo oto kolejna, młoda, napalona kobieta spotyka w pracy mężczyznę, który nie pozostaje jej dłużny i nawiązują romans. Tyle, że tu historia ma swoje zakręty i własny tor. 

     

    Quinlan jest dojrzałą studentką, która ma mega cięty język i błysk w oku, twardo wydaje się stąpać po ziemi, zna swoją wartość i nie pozwala sobą pomiatać. Od razu można zauważyć w jej relacjach z Hawkinem, że jest kobietą z pazurem, bezpośrednią, czasem bezwstydną, która nie daje sobie w kaszę dmuchać i nie ślini się od razu na widok popularnego rockmana, mimo, że ciało nie do końca chce jej słuchać. A Hawkin Play to właśnie muzyk, który lubi muzykę, alkohol i seks i w ogóle tego nie ukrywa, ale jednocześnie nie spędza czasu wyłącznie na koncertowaniu i zaliczaniu kolejnych chętnych dziewczyn. Jest bardzo wrażliwym mężczyzną, uzależnionym od cukru :) Ma mega dobre serce, opiekuje się chorą matką, próbuje pomóc bratu bliźniakowi, który co rusz wpada w tarapaty. 

     

    Jestem pewna, że Bromberg tego, jak kreować postaci mogłaby uczyć wiele innych pisarek. Jej postaci mają bardzo silne charaktery i są bardzo wyraziste. Dzięki temu książka nie jest nudna, przepełniona za to świetnymi dialogami i zabawnymi sytuacjami. 
     

    Nie chciałabym spoilerować, bo powieść jest naprawdę świetna i warto się o tym przekonać samemu, ale zapewniam, że akcja pędzi niczym tornado i mamy tu cały wachlarz emocji i zachowań, poprzez zakład, przepychanki słowne między bohaterami, namiętność, pasję, rodzące się uczucie, ale również kłamstwa, trudności itp. W tym nieskończonym wachlarzu każdy znajdzie coś dla siebie. Oczywiście jest to powieść erotyczna, pełna uczuć, żądzy i namiętności, od której aż iskrzy, ale spodoba się nie tylko wielbicielom tego gatunku. 

     

    Gorąco polecam Wam tę powieść, bo i ona sama w rzeczywistości jest gorąca :)

29. Recenzja: stanzaczytany.blogspot.com, Aleksji; 2016-08-17

    Moje pierwsze pytanie, które pojawiło mi się w głowie, gdy zaczęłam czytać, brzmiało: czy we wszystkich książkach K. Bromberg mamy do czynienia z nimfomanami? Na początku owszem, nieco się zniesmaczyłam, gdy Quinlan okazała się kolejną kobietą, wskakującą do łóżka faceta bez zastrzeżeń, jednak po głębszych przemyśleniach stwierdziłam: niech to szlag. Gdyby było inaczej, byłabym oburzona. Czemu? Zastanówcie się. W większości książkach z gatunku romansu erotycznego spotykamy ,,cnotki", ewentualnie młode kobiety, które tylko z pozoru zdają się być ułożone i zdystansowane. Później przekonujemy się, że choć ich mózg mówi ,,nie, nie zrobię tego z nim!", ciało robi swoje i przybliża się do seksownego bohatera. Potem seks w miejscu publicznym, choć główna bohaterka nadal upiera się przy swoim ,,cnotliwym" rozumowaniu. Tutaj zaś od początku widzimy kobiety, które wiedzą, co ciało i umysł potrzebuje. Nie boją się przyznać, że pragną seksu. Robią to, na co mają ochotę. Są wolne. No może niezupełnie, bo każda z nich ma swoje czarne strony medalu, swoją inaczej zbudowaną przeszłość, niemniej jednak widać, że nie są to typowe literackie kobiety.

     

    W tej części również pojawiają się wątki ,,kryminalne" (piszę w cudzysłowie, bo nie jestem pewna, czy tak mogłabym to uwzględnić) i muszę przyznać, że gdy sprawy obracają przeciwny kierunek, moje serce zatrzymywało się na dłuższą chwilę, a adrenalina krążyła w moich żyłach. Ponadto zakład, który jest główną problematyką książki, a właściwie jej podstawą, także trzymał czytelnika w napięciu. My wiemy, że kłamstwo i tak zostanie odkryte - nie tylko w świecie literackim, ale i w realnym życiu - więc z niecierpliwością, a zarazem niechęcią czekamy na chwilę, gdy wszystko zostanie wyjaśnione. Nie wiem jak Wy, ale takie napięcie było dla mnie z początku negatywne, jednak całokształt, kiedy wszystkie emocje opadły, jestem w pełni usatysfakcjonowana.

     

    Główni bohaterzy są dobrze wykreowani. Nie tylko w tej części, ale i w poprzednich. Jednak największym uznaniem jest cała charakterystyka Hawkina. Jego przeszłość, teraźniejszość i nieznana przyszłość mocno na mnie wpłynęły. Choć to facet z krwi i kości, i ma silny charakter oraz osobowość, to wewnątrz tak naprawdę jest nadal małym chłopcem, który widział zbyt wiele, jak na tak młodego człowieka. Serce mi się krajało, gdy czytałam jego rozterki emocjonalne. Sama nie wiem, jak poradziłabym sobie w jego sytuacji. To tylko bardziej spotęgowało moje odczucia, odnośnie charakterystyki.

     

    Reasumując, tak samo jak inne książki K. Bromberg, oceniam bardzo dobrze. Co prawda, nie jest to lektura dla wszystkich, bowiem język oraz sceny erotyczne są dość mocne, jednakże summa summarum należę do grona czytelniczek, którym to jak najbardziej odpowiada. To lekka lektura o mocnym brzmieniu, z dodatkiem napięcia, smutku lub nawet łez. Polecam również tę część!

30. Recenzja: bigdwarf.wordpress.com, Hasacz

    Czytanie gorących romansów nie jest moim ulubionym zajęciem, w które mogę wliczyć udział książek. Niestety. I nie chodzi o moje uprzedzenia co do źle napisanych scen erotycznych czy innych skrzywień, za które odpowiedzialna jest Michalak. Curse you woman. Ale tak poważnie, to zwykle książki z przeważającą tematyką erotyczną są poważnie krzywdzące dla zamysłu fabularnego, który mógłby naprawdę dać wiele dobrego książce. Po Amber czy innych bezeceństwach pokroju przesadzonych seksualnie książek, trochę się bałam sięgać po tę serię, która zwyczajnie mnie nie porywała. Bo czym? Seksem, który jest poganiany przez więcej seksu, a nawet też więcej seksu?
    
    Nie mówię, że takie książki są złe, bo nie są. Naprawdę, jeśli lubicie książki, które autentycznie sprawią, że będziecie się rumienić przy scenach, kiedy to młody Adonis ( których pełno w tych książkach) traci głowę dla równie pięknej kobiety ( tych też nie brakuje, meh ) to zadecydowanie jest to seria dla was. Jednak poza tymi nierealnymi obrazami bohaterów, którzy najczęściej są doświadczeni przez życie aż za bardzo i nie tracą przy tym popędu seksualnego godnego Randalla z serii Outlander, to jednak chcąc nie chcąc, serie czytało mi się naprawdę przyjemnie.
    
    Jako zwierze leśne, pozbawione szczególnie potrzebnego w takich sytuacjach zmysłu empatii, powiem szczerze – sceny łóżkowe, których było od groma, mogłyby być lepiej napisane i lepiej przedstawione. Niestety nie ma co się czarować. Jaki bestseller taka erotyczność w tym bestellerze. Dlatego pozwolę sobie to przemilczeć i przejść do szczątkowej oceny fabuły, bo chyba tego najbardziej oczekujecie.
    
    (...) Na koniec zostało Sweet ache, gdzie zostaje przedstawiona historia powiązana w jakiś sposób z debiutancką trylogią autorki. Ponieważ poznajemy historię siostry Coltona, Quinlan Westin i Hawkina Playa ( borze tucholski, co jest nie tak z autorką?!). Hawkin to muzyk o dobrym sercu, który jak znowu musi brać odpowiedzialność za durne czyny swojego młodszego brata. Tyle tylko, że teraz grozi mu za to więzienie i żeby zapunktować u sędziego i wymigać się od wyroku skazującego, mężczyzna zgadza się na poprowadzenie serii wykładów na miejscowym uniwersytecie. To właśnie tam poznaje Quin, która szybko staje się obiektem paskudnego zakładu między kumplami. Jednak bardzo przewidywalnie dochodzi od zakochania i cały zakład biorą diabli. Hawkin zakochuje się w Quin, tyle tylko, że dziewczyna nie ma zamiaru zostać jego kolejną zdobyczą i uwiedzenie jej staje się naprawdę trudne. Im bardziej się stara, tym bardziej odsuwa się od niego dziewczyna, którą chce zdobyć. I uwaga – niespodzianka – „niespodziewanie” rodzi się między nimi uczucie, które jest silniejsze niż sądzili. Całość komplikuje Hunter, bo kiedy dociera do niego, ze jego starszy brat ma słaby punk, zrobi wszystko, żeby to wykorzystać.
     
    Najobszerniejsza książka z tej trylogii i powiem szczerze, że najbardziej mnie potargała nerwowo. Dlaczego? Proste. Wkurzający Hunter, Hawkin taki przewidywalnie uroczo- naiwny i Quinlan ( nie mogę przeżyć tego nazewnictwa…), która ma typowy bunt w sercu i ogień w dupie. Tutaj niezależnie od tego jak urazić was moje słowo dupa, niestety inaczej nie da się tego określić. Niby twardo postanawia nie być nową zdobyczą gwiazdora, a jednak CAŁA jej majętność cielesna warczy, krzyczy i zgrzyta, bo dziewuszka potrzebuje faceta. Żeby nie napisać, że momentami zachowuje się jak suka w rui…Takie tam paradoksy młodej studentki. Mniej więcej od połowy książki całość robi się o wiele bardziej znośna i lepiej przyswajalna.
    
    Cała seria nie jest szczególnie ambitna czy jakoś ma zmieniać życie czytelnika, ale powiem szczerze, że czytało się dobrze, nerwy były i wcale nie dlatego, że autorka ma jakiś zły styl. Wszytko było w porządku, chociaż przyznaję, że szału nie było. Ale wiadomo, w takich romansach z ogromem erotyczności nie można oczekiwać poetyckich opisów, mało hydraulicznych opisów i tak dalej – na szczęście nikt tu nikogo brzoskwinką podczas seksu nie nazywał, ani grupowego nie było, za co szanuję autorkę #HasaczJustGaveYouRespect .
    
    Finalnie bardzo polecam serię, ale tylko jeśli jesteście gotowi na miłość i większą ilość seksu niż w przeciętnych książkach obyczajowych.

31. Recenzja: zaczytanaksiazholiczka.blogspot.com,

    Tym razem  poznajemy piękną siostrę Caltona Quinlan Westin i Hawklina Playa. Wybucha między nimi dość niezwykły romans. Hawklin jest sławnym muzykiem o dorym sercu . Po raz kolejny bez wahania postanawia wziąść wybryki swojego młodszego brata na siebie . Ale czy wyjdzie mu to na dobre ? czy przyszłość jego zespołu stanie przed znakiem zapytania ? Jaka kara grozi mu tym razem za wybryki brata ?
    Quinlan nie ma ochoty być jedną z kolejnych zdobyczy muzyka  , ale ten cel jest o wiele trudniejszy niż jej się wydawało. 
    Im bardziej On się stara tym bardziej Ona go unika odsuwa się  , lecz nieoczekiwanie rodzi się miedzy nimi coś pięknego a zarazem prawdziwego. Co przyniesie los ? Czy historia z tak zagmatfanym początkiem zaowocuje ? Czy tych dwoje znajdzie miłość i szczęście ? 
    
    Ksiażka to kolejny tom z serii Driven i powiem wam że z każdym tomem mam nowe  , silniejsze uczucia co do całej serii. Seria bardzo mnie wciągneła i bardzo zaciekawiła z czego się bardzo cieszę. Ksiażki z tej serii  nie są dla każdego ponieważ nie kążdy lubi , mocne sceny erotyczne , mi to odpowiada chyba jak wiekszości czytelników .Co prawda mam dziwne uczucia ponieważ czeka mnie jeszcze ostatni tom z serii Driven i jest mi troche smutno że historia się kończy .  Zdecydowanie książka mnie zachwyciła bardzo dobrze mi się ją czytało . Ciekawi mnie jedno pytanie jak pewnie i was czy w każdej książce tej autorki mamy  doczynienia z nimfomanami ? i tak mocnymi scenami erotycznymi ? jak wam już wspominałam mi one nie przeszkadzają wrecz lubie taki dreszczyk emocji w książkach ale wiadomo nie każdemu one podchodzą . 
    Bardzo się cieszę że mogłam się z całą serią zapoznać i napewno wróce do niej nie raz ! 

32. Recenzja: prawieblogoksiazkach.blogspot.com, Anna Sukiennik; 2016-08-24

    Hawkin Play – arogancki, pewny siebie wokalista zespołu rockowego Bent, któremu obce jest pojecie"monogamia". Jednak za fasadą macho kryje się bardzo wrażliwy chłopak, którego celem jest rozwiązać problemy brata Huntera, pomóc mamie oraz dotrzymać przyrzeczenia, które dał ojcu. Przyrzeczenia, które kładzie się cieniem na jego życiu, odbiera mu radość, przygniata ciężarem wielkiej odpowiedzialności. Przyrzeczenie, które kształtuje jego teraźniejszość i od którego nie może się uwolnić. Sława, pieniądze, wiele kobiet, pierwsze miejsca na listach przebojów – nic nie jest w stanie dać mu pełni szczęścia. Dlatego aby ochronić brata, kieruje na siebie podejrzenia o posiadanie narkotyków. Prawnik podpowiada mu dość oryginalne rozwiązanie – aby "zaplusować" przed sędzią podejmuje się poprowadzenia cyklu wykładów. A jego asystentką zostaje Quinlan Westin.

    Quinlan przez całe życie obraca się w towarzystwie playboyów, cwaniaków i mężczyzn niestabilnych i niedojrzałych emocjonalnie. Dlatego początkowo, wbrew swemu ciału, odpiera zalotne ataki "rockowego chłopaka". Realizuje swój cel, jakim jest ukończenie studiów, napisanie pracy dyplomowej i całkowite oddanie się swojemu marzeniu: karierze producentki filmowej. Małżeństwo, dzieci i tworzenie ciepłego gniazdka domowego to jej zdaniem "śmierć spontaniczności". I poniekąd ma rację;)

    Jest samodzielna i ambitna. Do osiągnięcia swoich celów w branży kinowej i telewizyjnej nie wykorzystuje nazwiska ojca – znanego reżysera – Andy Westina, ani równie popularnego brata – kierowcę wyścigów rajdowych – Coltona Donavana.

    Ale gdy w grę wchodzą emocje, szybsze bicie serca i męskie spojrzenie pełne determinacji, cały zapał w trzymaniu się własnych reguł znika.
    Hawkin przyzwyczajony do tego, że aby zdobyć dziewczynę nie musi się wysilać... ma jednak pewne kłopoty w okiełznaniu Quinlan. Sytuację wykorzystuje jego kumpel z zespołu i proponuje mu zakład: czy zaciągnie Quinlan do łóżka do końca trwania jego wykładów? Stawka jest nie byle jaka, bo karą za przegrany zakład jest tatuaż po wewnętrznej stronie nadgarstka przedstawiający różowe serduszko... które nijak nie pasuje do pozostałych  zdobiących ciało rockmana. A jaka w tej stawce, tak naprawdę, jest nagroda?
    
    Bo zakochanie się jest jak deszcz.Nie zawsze da się je przewidzieć, a czasem się je przewiduje, a ono się nie pojawia. Zawsze jednak da się zauważyć pewne sygnały zwiastujące opady.
    
    Cierpieć to odczuwać, odczuwać to żyć, a czy nie jest dobrze być żywym?
    
    Czy miłość, która swoje źródło ma w durnym zakładzie ma racje bytu? Czy Hawkin zamknie sprawę z przeszłości i pozwoli sobie na szczęście, na słabość, na uległość?
    
    Sweet Ache to najsłabszy erotyk K. Brommberg jaki do tej pory czytałam. Pomimo oryginalnych scen erotycznych przy wykorzystaniu instrumentów, wirującej pralki oraz schowka przy auli, drażnią pewne elementy. Wszechobecna idealność. Kobieta jest szczupła, piękna, inteligentna, wyzywająca, seksowna. Mężczyzna perfekcyjnie zbudowany, sławny, bogaty i dobrze obdarzony przez naturę. Brak wałeczków tłuszczyku, boczków, cellulitu. Drogie samochody, piękne domy, imprezy z alkoholem lejącym się strumieniami. Brak problemów finansowych. Powieść traci na realności poprzez kreowanie wizji idealnego świata. Fabuła staje się nienaturalna. Test białej rękawiczki byłby zdany... ale przecież nie o perfekcję tu chodzi.
    Niezbyt emocjonująca akcja rekompensowana jest oryginalnymi, pełnymi napięcia, kipiącymi od pożądania scenami erotycznymi. K. Bromberg ma dar umiejętnego opisywania aktów seksualnych. Poprzez odpowiedni dobór słów dozuje emocje, dawkuje napięcie i sprawia, że niemal widzimy parę w szale uniesień miłosnych.
    Mimo, iż Sweet Ache oceniam jako słabszy romans bardzo podobała mi się postać Quinlan – oporna na wdzięki Hawkina. Dużym plusem (zarówno w tym erotyku jak i Hard beat oraz Slow Burn) są symbole. Tym razem prym wiedzie różowe serduszko i pognieciona kartka papieru, która symbolizuje zniszczone zaufanie – co prawda kartkę można prostować, naprawiać, wygładzać, ale zawsze pozostaną zagniecenia i widoczne ślady. Pytanie tylko, czy można zaakceptować kartkę z takimi defektami i zaufać ponownie – dać drugą szansę, czy zwyczajnie kartkę wyrzucić do kosza.
    
    Polecam fanom Autorki, która w Sweet Ache wykorzystuje instrumenty muzyczne niezgodnie z ich przeznaczeniem ;)

33. Recenzja: http://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/, werka777; 2016-09-08

    Pełna wdzięku Quinlan, główna bohaterka i zarazem jeden narratorów tej powieści, to siostra Coltona  (fankom serii Driven nie trzeba wyjaśniać kto to, zaś niezaznajomione z nią czytelniczki mogą ów fakt pominąć). Świadoma swoich potrzeb, nieustępliwa, ambitna i uparcie dążąca do celu z pewnością odbiega od wizerunku szarej myszki, która właśnie wpadła w paszczę lwa. Bo chociaż Hawkin z pewnością lewem jest, przed nią niezbyt może sobie poryczeć.
    
    Rozchwytywany, arogancki, pewny siebie. Swoją gotowością do poświęceń początkowo przywołuje wrażenie zbędnej, naiwnej i złudnej martyrologii. Poznając jego przeszłość i rodzinne życie, fałszywe pozory szybko zanikają, bo okazuje się, że w grę wchodzą tutaj doświadczenia, z którymi trudno dyskutować. K. Bromberg, przydzielając możliwość opowiedzenia historii z własnej perspektywy i Hawkinowi, kolejny raz utorowała czytelnikom drogę do umysłu obu bohaterów. I chociaż w ten sposób obdarła ich z tajemnic, jednocześnie wiele z nich zachowała na długi czas, a serwując je etapowo pozwoliła tej książce pozostać ciekawą w każdym momencie.

    Gorąca i rozpalająca gra emocji oraz uczuć. Trudne wspomnienia, skomplikowane relacje i miłość, która postanowiła kolejny raz niespodziewanie wkroczyć w czyjeś życie. Pełne namiętności sceny, romantyczne czy ostre poczynania głównych bohaterów połączone z odnajdywaniem właściwej drogi położonej na linii serca. Kłamstwo, ból, ale także odkupienie. K. Bromberg kolejny raz nie zawiodła. Mam wręcz wrażenie, że wraz z każdą powieścią podnosi poprzeczkę wyżej. Chociaż nie jest to wybitnie oryginalna historia z zaskakującym finałem,  a kolejne strony nie toczą krwawego boju o dogłębne emocje czytelnika, jako nieobciążająca i odprężająca lektura sprawdza się doskonale. Nie razi trywialnością, nie nudzi i nie oburza. Coś w sam raz dla kobiet szukających naznaczonych namiętnością, aczkolwiek mających sens i wartość historii miłosnych.
    
    Kolejna część serii Driven, tak samo jak poprzedniczka, nie dotyczy już ściśle losów Coltona i Rylee. Życie bohaterów znanych z trylogii pozostaje jedynie namiastką całej fabuły, wspomnieniem, ponieważ na pierwszy plan wkraczają ich znajomi. Niemniej interesujący.
    
    Pomiędzy kolejnymi powieściami pani Bromberg postanowiłam robić sobie przerwy. Nie wiem, czy książki wypadły by w moich oczach tak korzystnie, gdybym czytała je jedna po drugiej. Niemniej jednak rozstając się ze stylem i pomysłami tej autorki, można za nimi zatęsknić ponieważ wtedy wszystko wydaje się bardziej ekscytujące. A jako że zarówno ta część jak i poprzednia stanowią samodzielnie funkcjonujące powieści i można je czytać bez znajomości całej serii, nie trzeba martwić się o umykające z pamięci szczegóły, więc na odstępach czasowych niczego się nie traci.
    
    PODSUMOWANIE:

    „Sweet Ache. Krew gęstsza od wody” nie rozczaruje wielbicielek prozy K. Bromberg, a już na pewno nie zawiedzie fanek ognistych historii z męskimi bohaterami na czele. Chociaż nie jest to ambitna lektura, polecam jako lekki, aczkolwiek rozpalający wypełniacz wolnego czasu, który pozostawi po sobie dobre wrażenie. Lepsza niż poprzedniczka, ale czy ciekawsza od następczyni? O tym przyjdzie mi się dopiero przekonać. Na chwilę obecną wiem tylko tyle, że ta część spełniła moje oczekiwania.

    
     

34. Recenzja: zksiazkawdloni.pl, Mea Culpa; 2016-08-29

    Tym razem poznajemy Quinlan, siostrę Coltona oraz rockowego Hawkina Playa, który wraz ze swoim zespołem przebywa w okolicy. Jak się tutaj znalazł? Przez kłopoty, w jakie wpędził go brat bliźniak musi wykładać na pobliskim uniwersytecie. Ona jest jego asystentką. Uciekają przed pożądaniem, każdy ścigany przez swoje własne koszmary. Co się jednak stanie, gdy w grę wejdzie wyzwanie, jakie musi wykonać Hawkin, by się nie ośmieszyć przed przyjacielem? Czy uda mu się zdobyć piękną, mądrą i pewną siebie kobietę, która nie chce mieć z nim nic wspólnego, nieważne jak bardzo by go w rzeczywistości pragnęła? Co się stanie gdy Hunter, brat Playa postanowi zgarnąć wszystko dla siebie?

     

    Kolejna historia spod pióra autorki K. Bromberg i kolejna fascynacja! Zadebiutowała trylogią "Driven" i tak utrzymuje się na szczycie swoimi powieściami, a ja nie sądzę, by w najbliższym czasie z niego spadła. Potrafi zaciekawić czytelnika, zabrać go w podróż po prawdziwych doznaniach, przedstawia ból i jednocześnie pokazuje różne oblicza miłości. Ma zdolność do ujmowania tak wielu emocji w kilku zdaniach, w jednej opowieści zawrzeć mnóstwo uczuć.

     

    Historia ta toczy się torem nieco spokojniejszym niż poprzednia, być może dlatego, że nie mamy tutaj samochodów wyścigowych? Ha ha. Autorka skupiła się na więzach rodzinnych, trudnościach z pokonywaniem życia po komplikacjach miłosnych czy braku matki w dzieciństwie. Obowiązki, poczucia winy, przytłaczające wspomnienia- to właśnie z nimi zmaga się nasz rockmanowy chłopak, Hawkin. Obserwujemy jego walkę o matczyną miłość, jego strach przed osłabiającym uczuciem, jego zobowiązania, które każą mu wybierać- albo je dotrzyma i będzie niszczył siebie, albo zawiedzie ojca, który wiele lat temu zostawił rodzinę i ciężar na barkach dziewięcioletniego chłopczyka.

     

    Uroiłam kilka łez, a serce mi pękało, gdy czytałam scenę przy szpitalnym łóżku. Było mi smutno i nie potrafiłam sobie wyobrazić jak musiał czuć się Hawkin. Wcieliłam się w jego rolę, autorka przybliżyła mi jego uczucia, wepchnęła mnie w swoje sidła emocjonalne, miażdżąc całkowicie. 

     

    Bohaterowie są niezwykle klarowni, wyraźnie zarysowane charaktery pociągają, przyciągają i pochłaniają. Cięty język Westin, jej pewna siebie postawa i doskonała znajomość swoich potrzeb oraz niegrzeczny, opiekuńczy rockman Play? To musi być gorące połączenie! W tej części dostajemy mnóstwo ognia! A mnie zdecydowanie kupują muzycy! 

     

    Czyta się naprawdę szybko, gdyż historia wciąga od pierwszych stron, czytelnik doświadcza przeróżnych uczuć, od rozpalającej pikanterii do druzgocącego smutku. Poprzez humor do złego nastroju. Śmiech i płacz. Takiej bomby emocjonalnej nie można odpuścić! Jedyną wadą jest to, że wszystko tak szybko się kończy. I jak to bywa w takich powieściach- od początku jesteśmy pewni, jak zakończy się historia. A najlepsza zaleta? Zdecydowanie rozdziały pisane z punktu widzenia dwójki głównych bohaterów. Poznajemy ich myśli, ich priorytety, uczucia. Coś naprawdę cudownego, wczuć się w każdego z nich.

35. Recenzja: Kulturantki.pl, Kasia; 2016-08-26

    „Sweet Ache. Krew gęstsza od wody” to kolejna z dodatkowych powieści napisanych przez K. Bromberg w ramach serii Driven. Chcecie dowiedzieć się, czym może się skończyć zwyczajny zakład między dwoma kumplami z zespołu? Przeczytajcie recenzję a następnie sięgnijcie sami po tę pełną emocji książkę.
    Quinlan Westin, siostra rajdowego kierowcy Coltona Donavana, jest studentką studiów doktoranckich na miejscowej uczelni. W związku z problemami z pisaniem pracy doktorskiej, zgadza się wyświadczyć przysługę swojej promotorce, po to, by uzyskać kilka tygodni dodatkowego czasu na oddanie pracy. Przez kilka zajęć ma pełnić funkcję asystentki gościnnego wykładowcy, który będzie prowadził na ich uczelni seminarium na temat seksu, narkotyków i rock and rolla. Nie jest szczególnie szczęśliwa z tego powodu, jednak czego nie robi się dla kariery.
    Hawkin Play, sławny lider rockowej kapeli Bent, po raz kolejny daje się wykorzystać swojemu bratu i bierze na siebie jego narkotykowy wybryk. Niestety tym razem grozi mu więzienie, co stawia pod znakiem zapytania przyszłość jego zespołu. Aby przypodobać się sędziemu i nie trafić za kratki, zgadza się poprowadzić serię wykładów na miejscowej uczelni. To właśnie tam wpada na Quinlan, która okazuje się być jego asystentką. Zadziorność i opór dziewczyny są przyczyną zawarcia zakładu, pomiędzy Hawkinem a kumplem z zespołu. Na czym ma on polegać? Oczywiście na uwiedzeniu dziewczyny i zaciągnięciu jej do łóżka. Jednak Quin nie ma ochoty stać się kolejną ofiarą i przygodą rockmana, więc wygranie zakładu okazuje się być dużo trudniejsze niż Hawkinowi mogłoby się wydawać. Sprawy komplikują się, gdy nieoczekiwanie między tą dwójką zaczynają rodzić się uczucia, a w sprawy między nimi zaczyna mieszać się Hunter, bliźniaczy brat Hawkina, skłonny zrobić wszystko by tylko wykorzystać brata i mu dopiec.
    
    Sięgając po „Sweet Ache. Krew gęstsza niż woda”, tak jak przy poprzedniej książce K. Bromberg „Slow Burn. Kropla drąży skałę” nie musicie znać podstawowej trylogii Driven. Powtórzę jednak to, co pisałam poprzednio, że znając początki, więcej zrozumiecie. Chociażby relacje między Quinlan a jej bratem Coltonem, czy też zatarg między Coltonem a walczącym o względy dziewczyny, pojawiającym się w książce, Lukiem. Poza tym cała seria jest tak ciekawą i wbrew pozorom nietypową historią, że warto po nią sięgnąć.
    Na szczególną uwagę zasługuje styl autorki. Z książki na książkę widać jej rozwój, każda kolejna historia jest coraz lepsza i bardziej dopracowana. Zapewne wpływ na to mają również fani, których uwagi są bardzo chętnie przyjmowane i wprowadzane przez Kristy Bromberg. Warto poświęcić swój czas i sięgnąć po serię Driven, bo ta z pozoru skupiająca się wyłącznie na erotyzmie historia, okazuje się być znakomitą, dającą do myślenia rozrywką. Tak, jak poprzednio w „Slow Burn”, autorka nie boi się poruszać trudnych tematów. Tym razem jest to m.in. choroba Alzheimera.
    Czy można napisać powieść erotyczną, która jednocześnie również bawi i wzrusza? K. Bromberg się to zdecydowanie udało. „Sweet Ache. Krew gęstsza od wody” spowoduje, że będziecie się śmiać do łez, a chwilę po tym ocierać łzy ze wzruszenia lub przeżywając wraz z bohaterami trudne chwile. Uśmiechać się do kolejnych stron książki oraz odczuwać dreszczyk emocji z powodu buchającej ze stron powieści namiętności i pożądania pomiędzy Quinlan i Hawkinem. K. Bromberg swoimi słowami spowoduje też, że uzależnicie się od jej powieści niczym od narkotyków i będziecie chcieli jeszcze więcej. Jesteście gotowi sięgnąć po tę elektryzującą namiętnością powieść, pełną radości, szczęścia, ale także i bólu oraz bagażu doświadczeń z przeszłości?
    
    Nie myślcie sobie, że to koniec przygody z K. Bromberg. Już niedługo na naszych łamach będziecie mogli poznać Tannera Thomasa, brata Rylee, bohatera powieści „Hard Beat. Taniec nad otchłanią”. Śledźcie nas uważnie, a na pewno tego nie przegapicie.

36. Recenzja: wachajac-ksiazki.blogspot.com,

    Bez najmniejszego problemu Bromberg Sweet Ache podbiła moje biedne serce, które jeszcze nie otrząsnęło się po lekturze szóstego tomu. I nie będę ukrywać, że motyw muzyki, rockmana może wydawać się oklepany, to z całą pewnością na pozorach się kończy, ponieważ oryginalność tej historii zapiera dech w piersiach i właśnie to podskórne przeczucie tak bardzo mnie pociągnęło do przeczytania jej. To co autorka napisała w tym tomie jest prawdziwą sztuką i pokazuje jej potencjał i talent, ponieważ stworzenie czegoś takiego, nie może być proste, łatwe i oczywiste.

     

    Chociaż Slow Burn wywołała u mnie łzy i dało się silniej odczuć grozę śmierci, to zdecydowanie Sweet Ache ma to nieokreślone część tego czegoś, czego brakowało mi w poprzedzającym tomie. Siódma część należy do kategorii ostrzejszych, ociekających pożądaniem historii, od których miękną nogi, a bohaterowie zostają na dłużej w głowach. Ja nie polubiłam Bromberg, a pokochałam ją całym moim sercem, które pisarka przepuściła przez maszynkę do mielenia mięsa.

     

    Quinlan to dziewczyna twarda i uparta, tak mogę określić ją w dwóch słowach. Oczywiście, jej charakter jest bardziej złożony, ponieważ obok jej buntowniczej, nieustępliwej natury, widać jej empatię i miękkie serce. Nie mogłam powstrzymać się mentalnego, zachwyconego przyklaskiwania jej ripostom, sarkastycznych odpowiedzi czy po prostu jej zadziornemu stylowi bycia. Szkoda, że tego typu bohaterek jest naprawdę niewiele. A jej zrozumienie, zdolność logicznego myślenia wpłynęły jeszcze lepiej na ogólny odbiór jej postawy.

     

    Hawkin, o którym mogłabym napisać osobny post, jest typem rockowego chłopca. Chociaż za jego arogancką postawą i bezczelnym uśmiechem boga rocka, kryje się o wiele więcej, to każda z jego twarzy jest warta uwagi. Tak dobrze wykreowanego bohatera nie spotyka się w każdej książce, co należy mieć na uwadze i zdecydowanie zabrać się za Sweet Ache jak najszybciej. Ten mężczyzna nie wypadnie z głowy za szybko, co może również świadczyć o jego niepowtarzalności i domiszcze czegoś magicznego.

     

    Autorka drugi raz udowodniła mi, że wszystko, co wychodzi spod jej pióra jest genialne, przemyślane i powalające. Sweet Ache to historia, która mogłaby należeć do całego tabunu innych, schematycznych, do bólu przewidywalnych powieści, ale dla mnie jest wyrwaniem się z nudnego szablonu, który wszyscy znają i szybko odrzucają. Jest to powieść pełna ostrego pożądania, zmysłowej gry, kulis gwiazdorskiego życie, braterskiej miłości bez więzów krwi, prawdziwej przyjaźni i miłości. Humor, który tryska z niemal każdej strony, jest tylko zaletą, którą starannie równoważy ilość życiowych tematów poruszanych przez Bromberg, które jak zwykle trafiają w dziesiątkę.

     

    Jeśli jeszcze nie jesteście zdecydowani, to mogę tylko napisać, że Bromberg bez żadnych wątpliwości z mojej strony wygrywa z Mią Sheridan, którą do tej pory uważałam, za najlepszą autorkę romansów. Polecałam, polecam i będę jeszcze długo polecać, ponieważ to po prostu trzeba przeczytać i zasmakować stylu Bromberg. Inaczej nie idzie żyć, chociaż zdaję sobie sprawę, że tylko miłośnicy romansów mogą w pełni poczuć magię, ale zdecydowanie jest to pisarka, która jest w stanie nawracać.

37. Recenzja: DobreRecenzje.pl, Edyta; 2016-08-29

    W tej powieści K. Bromberg, poznajemy siostrę Coltona Donovana – Quinlan. Dziewczyna studiuje jeszcze, w wolnym czasie kibicuje bratu na torze oraz jego związkowi z Rylee. Nie wyobrażajcie sobie jednak, że dowiecie się tutaj wielkich rzeczy o Coltonie – choć sama jestem miłośniczką i bardzo czekałam na fragmenty o nim i o Rylee. Tutaj Colton zagrał drugoplanową postać troskliwego brata, który w razie czego „porozmawia sobie” z wybrankiem swojej siostry.
    
    Wszystko tak naprawdę kręci się właśnie wokół Quinlan, jej miłości, koleżanek, studiów, a w pewnym momencie także wokół Hawkina Playa.  Hawkin to troskliwy brat, o którym już na samym początku dowiadujemy się, że zrobi wszystko dla swojej rodziny. Ojca stracił jeszcze jako dziecko i teraz on poczuwa się do opieki nad bratem bliźniakiem i matką.  I w taki właśnie sposób bierze na siebie winę za posiadanie narkotyków. Oczywiście wszystko to było winą jego brata, ale Hawkin zgadza się ponieść wszelkie tego konsekwencje. I tak oto trafia na uczelnię Quinlan, gdzie w zamian za łagodniejszy wymiar kary ma poprowadzić kilka wykładów.
    
    Co rozwinie się i do jakiego stopnia między Hawkinem a Quinlan?
    
    Jeżeli lubicie romanse, czasem trudne, bo bohaterowie mają przeróżną przeszłość i  bagaż uczuć, to jest to właśnie książka dla Was. Momentami zawiła, emocjonująca, czasem czyta się i trzeba się nieźle nadenerwować na swoich bohaterów bo nie potrafią się dogadać, a przecież to takie łatwe.
    
    Myślę, że to doskonałe oderwanie po całej trylogii o Coltonie i Rylee. Siostra Donovana oczywiście również chce znaleźć swoją miłość i trafia na znanego muzyka, który się o nią zakłada. Jak myślicie, jak zareaguje Colton?
    
    Książkę czytało się bardzo miło, w pewnym momencie zaczęłam się zastanawiać  komu kibicować w walce o serce Quinlan. Czy liderowi popularnego zespołu, czy może kierowcy wyścigowemu – Lukowi. Chcecie się dowiedzieć kto zawsze wygrywa? Kierowca z wokalistą, czy wokalista z kierowcą?
    
    ​Przekonajcie się już dziś!

38. Recenzja: Ksiazkowyswiatpatrycji.blogspot.com, Patrycja Waniek; 2016-09-05

    Schemat znany z romansów od dawien dawna. Tym razem wykorzystała go w swojej nowej powieści K. Broomberg. Mimo iż seria Driven zbiera dobre opinie i czytelniczki za nią szaleją, ja jak do tej pory nie miałam wielkiej ochoty na jej lekturę. Widziałam jednak opinie znajomej na temat akurat na temat Sweet Ache i postanowiłam spróbować. Od pierwszych stron jest gorąco. Bohaterowie mimo iż sobie dokuczają, sprzeczają się i dogryzają, czują do siebie miętę i my, czytelnicy, też to wyczuwamy.
    
    Quilan (ostatnio to mocne o głównych bohaterek - Remedium) jest siostrą głównego bohatera pierwotnej trylogii - Coltona. Jest studentką aktorska, nie chce być kojarzona ze sławną rodziną. Na jej drodze staje muzyk, wokalista znanego zespołu rockowego, Hawkin. Musi on przez kilka tygodni wykładać na jej uniwersytecie, by złagodzić wyrok, który może dostać za posiadanie narkotyków. Mimo że nie był jego, wziął na siebie winę brata bliźniaka. Już na pierwszym wykładzie dziewczyna wpadła mu w oko, ale dopiero zakład sprawił, że Hawkin zaczął poważniej się nią interesować...
    
    Krew gorętsza od wody to powieść z działu erotyków. Obawiałam się jej, ale jak już wspomniałam, opinia pewnej osoby mnie przekonała. Jeśli miałabym pisać o chemii między bohaterami, to była, była naprawdę mocna. Podwójna narracja tylko utwierdzała czytelnika w tym jak mocno bohaterowie na siebie działają. Przyciąganie między nimi jest niemożliwe do przeoczenia.
    
    Bohaterowie główni byli doskonale wykreowani. Wady, zalety, emocje, przeszłość - poznajemy ich doskonale i tu nie ma się do czego przyczepić, jednak gorzej przyjęłam postaci wokół. Już ich nie pamiętam, byli tłem historii, dopełniali sceny, tak to odbierałam.
    
    Jest to kolejna powieść, w której głównym bohaterem jest muzyk. Pisarki często powołują się na ich temperament i tu nie było inaczej. Hawkin początkowo nie był świętoszkiem, nie można tego też powiedzieć o głównej bohaterce. Podoba mi się to u Broomberg, że ich bohaterki są silnymi osobowościami i wiedzą, czego chcą. Nie owijają w bawełnę, choć często po prostu nie chcą dopuścić do siebie uczuć, a jest to często obustronne, stąd związki pomiędzy bohaterami nie są łatwe. Wiem to, gdyż czytam właśnie kolejną książkę autorki.
    
    Sweet Ache to gorąca lektura, główni bohaterowie są żywi i pełni sprzeczności, ich relacja jest naprawdę ciekawie prowadzona. Powieść jest lekka, czyta się ją szybko, a nawet schematyczne wykorzystanie motywów aż tak nie razi w oczy. Jeśli szukacie lektury w tym gatunku, ta jest na pewno godna uwagi.

39. Recenzja: http://redaktor21.bloog.pl/, Katarzyna Żarska; 2016-08-19

    W to piątkowe popołudnie, pozostanę dalej w kręgu romansowych powieści. Emocje sięgają zenitu. Bohaterowie są tacy, jak my, a książka nie nudzi, lecz zachęca do poznania przygód i problemów Quinlan Westin i Hawkina Playa.
    
    „Sweet Ache” K. Bromberg, miała swoją premierę 3 sierpnia. Wiem, że trochę czasu już minęło, ale nie mogę powstrzymać się od napisania kilku słów ;-)
    
    K. Bromberg, jest dla mnie tajemnicą. Mam nadzieję, że kiedyś, będę miała okazję poznać ją osobiście. Przypomnę Wam, że Driven, Fueled i Crashed jest jej debiutancką trylogią. Książka, napisana jest bardzo lekko.
    
    Sama autorka, gdy potrzebuje chwili oddechu od codziennych zajęć, czyta pasjonującą lekturę. To matka na pełnym etacie, więc może dlatego, przenosi codzienność, na karty powieści. Problemy nie są wyolbrzymione, a publikacja, jest pełna ognistych namiętności. Wszystkim czytelniczkom, dziękuje za życzliwość i wsparcie.
    
    Hawkin, to frontman i wokalista popularnego zespołu. Bierze na siebie wybryki młodszego brata Huntera. Ponownie daje się wykorzystać, ale tym razem grozi mu odsiadka. By zdobyć przychylność sędziego, zgadza się poprowadzić serię wykładów na uczelni.
    
    Współcześni mężczyźni, pragną udowodnić sobie, że mogą sprostać wszystkim wyzwaniom, a każda kobieta, może należeć do nich. Hawkin, zakłada się z kolegą z zespołu, że zaciągnie Quinlan do łóżka. Czy mu się to uda? A może będzie to trudniejsze zadanie, niż mu się wcześniej wydawało? I co będzie, gdy dziewczyna dowie się prawdy? Jeśli się w ogóle ją pozna? Quinlan intryguje i jest daleka od uległości.
    
    Powiem Wam tylko, że początek znajomości do najłatwiejszych nie należy. Kobieta, uważa go za zadufanego w sobie playboya, który zdobytą ilością kobiet, podbudowuje swoje ego. W pewnym momencie czytania powieści byłam zła. Bo czy zawsze jest tak, że mamy swoje „barwy ochronne”? Chcemy coś ukryć, albo zaprezentować sprzeczności?
    
    Historia, o tak „zakręconym” początku znajomości, może mieć swój happy end, ale sytuację dodatkowo komplikuje Hunter…
    
    Jeśli macie chęć i odwagę, sięgnąć po nowości z półki "tylko dla kobiet". To idealna propozycja, na zakończenie wakacji, lub weekendowe doznania literackie.

40. Recenzja: thievingbooks.blogspot.com, ELLIE MOORE; 2016-08-21

    W ostatniej recenzji książki Bromberg pisałam, że historia naprawdę mnie zaskoczyła, jeśli chodzi o fabułę. Myślałam, że czeka na mnie powierzchowny romans z domieszką mocniejszych scen miłosnych a w rezultacie otrzymałam całkiem dobrą i wartą poznania historię. Więc idąc za ciosem sięgnęłam po kolejną lekturę autorki, która w równym stopniu wzbudziła moje uznanie.

     

    Nie można się oprzeć Quinlan, która kusi nie tylko wyjątkową urodą, ale i inteligencją, powalając na kolana nie jednego studenta. Wykładając na uczelni doskonale radzi sobie w każdej sytuacji. A gdy pewnego dnia na Uniwersytecie zjawia się Hawkin nikt nie podejrzewa, że to dopiero początek wielkiej rewolucji w życiu tych dwojga.

     

    Mogłabym wymienić Wam wiele pozytywnych atutów tej historii, ponieważ pojawiło się ich naprawdę dużo - realne wydarzenia, intrygujące sceny, szybka i wciągająca akcja oraz brak powierzchownych problemów, ale to kreacja bohaterów była dla mnie największą atrakcją. Główna bohaterka zrywa ze schematem cichej dziewczynki i jako dorosła kobieta intryguje pewnością siebie oraz ciętym językiem, który kilkakrotnie wprowadził mnie w osłupienie, bo nie spodziewałam się tego, co przeczytałam, a jednak zachwyciłam się jej postawą, świadomością samej siebie - naprawdę można pozachwycać się nad jej wiarygodną i mocną postawą. A jeśli chodzi o jej męskiego przeciwnika to Hawkin nie jest typowym, mrocznym bohaterem o złej reputacji i trudnej przeszłości, ale ma swoje za uszami i tez potrafi nieźle w fabule namieszać, więc mogę Was zapewniać, że połączenie tej dwójki poskutkuje napięciem, uniesieniami i walką z demonami przeszłości.

     

    K. Bromberg może pochwalić się całkiem dobrym stylem pisania i to on przede wszystkim przyciąga do opisywanie historii. Nic nie trzyma czytelnika w ryzach tak, jak opowieść pełna emocji, w której intrygująca fabuła ani na moment nie zwalnia i przy tym - co najważniejsze! - nie nudzi. Autorka właśnie w taki sposób zaprasza do swojej historii - kreując wielowymiarowych bohaterów, opisując ciekawe wydarzenia i nawiązując do bardziej wartościowych tematów. To wszystko w pomieszaniu z wieloma scenami wywołującymi przyspieszone bicie serca i emocjami buzującymi w bohaterach sprawia, że książkę czyta się błyskawicznie i z dużym zainteresowaniem. I potwierdzę to po raz kolejny - schematy są, tak jak w książkach z tego gatunku, ale nie takie, które rażą w oczy.

     

    Przyjemnie czyta się książkę, która przede wszystkim intryguje i zaprasza do poznawania kolejnych wydarzeń bohaterów. Poznałam zaledwie dwa tomy i to jeszcze tak jakby wyrwane z kontekstu, bo przecież środkowe (5 i 6) a jednak nie czuję, żeby coś mi umknęło i to chyba podoba mi się najbardziej - każdy tom mogę śmiało czytać osobno i bez problemu wiem o co chodzi w rozgrywanej fabule. W dodatku mam wielką ochotę poznać wszystkie tomy z tej serii, bo naprawdę warto poświecić im chwilę. Bromberg pisze naprawdę dobre historie, które gorąco polecam!

41. Recenzja: swiatairi.blogspot.com, Marta Tomczak; 2016-08-01

    Tym razem w książce tej przedstawiona jest historia Hawkina i Quinlan, których przyciąga do siebie.
     
    Ich historia zajmuje około 430 stron. Odnaleźć tu można również „Opinie o powieściach K. Bromberg”, informacje, że dzieło jest fikcją literacką. Znaleźć tu można również „Podziękowania” oraz fragment nowego romansu K. Bromberg jak i krótką wiadomość dotyczącą „Slow Burn”, czyli poprzedniej części z serii. Jest tu też kilka kartek – notatek, czyli pustych stronic do wykorzystania.
     
    Tym razem jest to pozycja w okładce w odcieniach z „rodziny” niebieskich. Czcionka jest przejrzysta i czytelna. Nie za duża i nie za mała, wygodnie sią ją czyta.
     
    Nie jest to zła książka, ale poprzednia część serii bardziej mnie wciągnęła. Choć i ta publikacja jest lekko napisana i w miarę szybko się ją czyta to nie „wchłonęła” mnie aż tak bardzo. Z tego typu książek – romansów, które ostatnio czytałam na pierwszym miejscu plasuje się „Eden” (której autorką jest Mia Sheridan) na drugim „Slow Burn” (spod pióra K. Bromberg) oraz „Calder” (Mia Sheridan) – trudno mi wybrać pomiędzy tymi dwoma historiami, dopiero na jednym z dalszych miejsc znajdzie się „Sweet Ache”.
     
    Książka pewnie znajdzie swych amatorów. Nie jest to moja bajka a do tego wcześniej przeczytałam coś co nieoczekiwanie mnie przyciągnęło i to była czwarta część serii „Driven”, dlatego ciężko mi jakoś jednoznacznie ocenić tę pozycję. W końcu to część tej samej serii… To jednak nie było to co mogłabym podziwiać czy do czego mogłabym z chęcią wracać co jakiś czas. Przeczytałam, nie żałuję, ale… no cóż strzałem w dziesiątkę dla mnie to nie było. Są osoby, które lubią tego typu literaturę, w końcu każdy lubi czytać co innego no chyba, że ktoś nic nie czyta ;), takim osobom można przedstawić tę książkę i mogą do niej zajrzeć. A czy im się spodoba? No cóż, być może. W końcu między głównymi bohaterami iskrzy i trochę się dzieje.
     
    Reasumując jest to lekka lektura choć nie ze względu na swą objętość i ilość stron. Przedstawia historię dwojga ludzi – w końcu jest to romans. Mnie jakoś specjalnie nie przypadła do gustu, ale ma swoje plusy. Nie jest do niczego, ale jakimś wielkim dziełem to też nie jest. Po prostu nie „porwała” mnie ze sobą przetrzymując w swoim świecie ;) :p