Ścieżka buddyzmu tybetańskiego. Koniec cierpienia i odkrycie drogi do szczęścia

Recenzje książki: Ścieżka buddyzmu tybetańskiego. Koniec cierpienia i odkrycie drogi do szczęścia (3)

1. Recenzja: , Patryk Nalepka

   Kolejna książka o buddyzmie. Paplanina czy wartościowa forma spędzenia czasu? Zdecydowanie to drugie. Serdecznie zapraszam do zapoznania się z recenzją, jak i samym „Podążaj ścieżką Buddy”. Książka ta przykuła moją uwagę z bardzo prozaicznego powodu chęci poznania kultury buddyzmu. Muszę zastrzec jednak, że już kiedyś takie próby podejmowałem. Niestety bez większych rezultatów – w mnogości szkół, nauczycieli i piekielnie trudnych nazw nie byłem w stanie podążyć tytułową ścieżką Buddy. Postanowiłem się jednak nie poddać i podjąć próbę ponownego spotkania z naukami mistrza. Pomoc przyniosła książka dwojga autorów, z których jeden zdecydowanie nie może się spotkać z obojętnością, jest nim bowiem sam Dalajlama XIV. Przywódca duchowy podjął próbę literacką we współpracy z Thaubten Chodron, buddyjską mniszką działającą na co dzień w USA i promującą stosowanie buddyjskich nauk. „Podążaj ścieżką Buddy” jest efektem spostrzeżeń autorów na temat potrzeby rozpowszechnienia wiedzy o stosowaniu nauk buddyjskich w codziennym życiu, w szczególności wśród członków tzw. świata Zachodu. Dalajlama XIV i Thaubten Chodron dostrzegli bowiem, że w rzeczywistości pełnej dobrodziejstw ludzie bynajmniej nie są pozbawieni cierpienia i zmagają się z brakiem czegoś, co już na podstawie lektury określić można ścieżką stabilnego szczęścia. Autorzy, rozpoczynając swoje dzieło od krótkiego wprowadzenia w historię buddyzmu, przeprowadzają czytelnika przez kolejne zakamarki myśli Buddy. Cel jest banalny: chodzi o naukę wejścia w stan wysokiej wrażliwości, miłości i współczucia w pełnym zbędnego tłoku życiu codziennym. Pomóc mają w tym reprezentowane przez autorów wartości tradycji Nalanda, będącej jednym z najbardziej znanych indyjskich obrządków buddyjskich. Książka podkreśla, że każdy człowiek podświadomie pragnie, by w społeczeństwie występowała pewnego rodzaju harmonia. Według „Podążaj ścieżką Buddy” cel ten osiągnięty może być jedynie poprzez świadomość, że na takie społeczeństwo składa się krąg najbliższych nam osób. Oznacza to, że harmonii w grupie nie osiągniemy, dopóki nie doprowadzimy do harmonii nas samych. Dopiero tak rozpoczęta praca prowadzi do pokoju nie tylko danej chwili, lecz także przyszłości postrzeganej z perspektywy samsary, czyli teorii o cyklicznych odrodzeniach egzystencji każdego z nas. Bazując na swoich pierwotnych doświadczeniach z buddyzmem, szczerze przyznaję, że książka jest niezwykle przystępnie napisana. Pomaga nam w stawianiu pierwszych kroków na krętej ścieżce Buddy dzięki prostym, czytelnym definicjom, a rady związane z praktykowaniem nauk buddyzmu w życiu codziennym (nawet w świecie polityki i biznesu) są niezwykle interesujące. Z całą stanowczością mogę tę książkę polecić wszystkim zainteresowanym tego typu rozwojem osobistym.

2. Recenzja: krytykat.wordpress.com, katarzyna hanna binkiewicz, 2014-02-25

   Sam fakt, że autorem tej książki jest Jego Świątobliwość XIV Dalajlama pozwala wnioskować, że to pozycja obowiązkowa dla wszystkich zainteresowanych buddyzmem, ale nie tylko. To także dobra książka dla wszystkich tych, którzy szukają swojej drogi, szukają ukojenia, radości i spokoju. Pragną znaleźć swoje szczęście i przeznaczenie.
   
   „Ścieżka buddyzmu tybetańskiego” to tak naprawdę zbiór sześciu esejów Jego Świątobliwości XIV Dalajlamy, które wprowadzają czytelnika w świat prawdziwego buddyzmu, jego reguł i koncepcji. Poza samą ideą buddyzmu, poznajemy teorie dotyczące oświeconego umysłu czy współzależnego powstawania. W każdym rozdziale niesie się także myśl-wskazówka. Duchowy drogowskaz dla wszystkich tych, którzy pragną oczyścić swoje serce i zacząć żyć prawdziwie. Dla wszystkich, którzy pragną być szczęśliwi i oświeceni. Co oczywiste, osiągnięcie, a może raczej doświadczenie oświecenia czy inaczej przebudzenia nie jest proste i wymaga ogromnej pracy nad sobą, wglądu i samoświadomości. W tym aspekcie autor także ma dla czytelników wskazówki. Uwikłane, niejasne, których siła tkwi właśnie w samodzielnym rozwiązaniu. W dążeniu do znalezienia prawdy, nawet mimo przeszkód i niewygody.
   
   „Ścieżka buddyzmu tybetańskiego” to nie jest prosta i łatwa książka, szczególnie dla tych, którzy swoją przygodę z buddyzmem dopiero zaczynają. Wiele w niej niezrozumiałych terminów ( na przykład dukkha – cierpienie, sansara – cykl reinkarnacji) i odwołań. Uważam jednak, że warto do niej sięgnąć, bo ta książka niesie ze sobą ogrom mądrości i czystej, pięknej prawdy. Dzięki niej czytelnik może nie tylko poznać historię i główne założenia buddyzmu tybetańskiego, ale także odnaleźć zgubioną gdzieś siłę i motywację do pracy nad sobą. Każdy chciałby być szczęśliwy, ale nie każdy tak naprawdę w to wierzy. Nie wierzy w to, że może i potrafi dać sobie radość. „Ścieżka buddyzmu tybetańskiego” wskazuje kierunki rozwoju, którymi można kroczyć by zmienić swoją percepcję rzeczywistości i odnaleźć prawdziwe szczęście.
   
   „Wszak bycie dobrym człowiekiem to religia uniwersalna”

3. Recenzja: swiatairi.blogspot.com, 2013-07-26

   „Ścieżka buddyzmu tybetańskiego” to pozycja, która tak naprawdę składa się z kilku esejów. Tego możemy się dowiedzieć w „Słowie wstępnym”. Tu też zostały one wyszczególnione, a jest ich sześć. Znajdziemy w tej książce również kilka słów o Jego Świętobliwości XIV Dalajlamie. Zarówno kilka słów o jego osobie zapisane zostało na tylnej części okładki jak również w części zatytułowanej „O Autorze”.
   
   Jest to książka w twardej oprawie więc szybko nie powinna się zniszczyć. Przy tym kolor stronic bardzo przypadł mi do gustu, wprawia w szczególny nastrój. Dodatkowo pożytecznym dodatkiem jest pomarańczowa wstążka/zakładka, która jednocześnie ładnie prezentuje się na tle stronic.
   
   Sama zawartość pozycji jest ciekawa i może przyciągnąć osoby nie tylko zainteresowane buddyzmem tybetańskim czy buddyzmem w ogóle. Niektóre z esejów warte są do przeczytania również dla osób po prostu szukających mądrych słów do przemyśleń. Niektóre z rozdziałów dla tych czytelników mogą jednak za bardzo wchodzić w szczegóły związane z buddyzmem co może ich trochę odstraszyć. Pomimo to myślę, że osoby nie poszukujące wiadomości powiązanych z drogą buddyzmu mogą znaleźć tu wiele ciekawych dla siebie rzeczy. Dla osób zaś, które interesują się tym tematem a szczególnie buddyzmem tybetańskim może być ona tym bardziej warta zainteresowania i zajrzenia do jej środka. Choć niektóre informacje bywają powtarzane kilkakrotnie to bywają one przedstawiane w trochę inny sposób, z innej perspektywy. „Ścieżka buddyzmu tybetańskiego” jest swego rodzaju zebraniem pewnych „podstawowych” informacji o tej drodze.
   
   Dodatkowo oprócz tekstu odnajdziemy tutaj kilka rysunków/ilustracji, co było dla mnie pozytywnym zaskoczeniem. Można więc uznać je za interesujący bonus do ciekawej treści. W samej treści pozycji można znaleźć informacje chociażby na temat tantry jogi najwyższej, zagadnienie buddyzmu a diety (wegetarianizm czy może niekoniecznie ?), potrzebie urzeczywistnienia pustości a także inne.
   
   W książce tej poruszane są różne ciekawe tematy. Myślę, że warta jest do przeczytania i do poświęcenia swego czasu na lekturę jej około 240 stron.