Remind Me of Our Memories. Fale naszych wspomnień

Recenzje książki: Remind Me of Our Memories. Fale naszych wspomnień (6)

1. Recenzja: co_do_slowa, Kubiak Katarzyna

   Drugi tom cyklu zabiera czytelnika do Portland - miasta, w którym przeszłość i teraźniejszość splatają się w sieć ukrytych prawd i bolesnych odkryć. Powrót bohaterki przynosi nie tylko konfrontację z utratą bliskiej przyjaciółki, lecz także z Nathanielem, dawną miłością, który utracił pamięć. Kłamstwa, jakie przez lata podsuwał jej Chadwick Meester, zaczynają się rozsypywać, a na jaw wychodzi prawda. Autorka sięga po motywy żałoby i nieprzepracowanych traum, nadając postaciom nieco więcej głębi. Szczególnie interesujący okazuje się wątek stopniowego odzyskiwania wspomnień przez Nathaniela. Pojawia się także ważne przesłanie: zmiana dotychczasowych planów, czy to z własnej woli, czy z przymusu, nie musi oznaczać porażki, lecz może być początkiem czegoś wartościowego. Niestety, mimo obiecującego pomysłu, realizacja pozostawia pewien niedosyt. Pierwszy tom mnie nie porwał. Dałam jednak szansę kolejnej części, która również nieco mnie rozczarowała. Zachowania Brittan momentami były dla mnie niezrozumiałe, a dialogi między bohaterami miejscami sprawiały wrażenie wymuszonych. To książka, która może znaleźć swoich odbiorców wśród miłośników młodzieżowych historii o trudnych powrotach i naprawianiu relacji. Jednak, aby w pełni docenić jej walory, trzeba przymknąć oko na pewne niedociągnięcia w konstrukcji i prowadzeniu postaci.

2. Recenzja: Tiktok, Wilk Natalia

   ⋆˚࿔ 𝐑𝐞𝐦𝐢𝐧𝐝 𝐦𝐞 𝐨𝐟 𝐨𝐮𝐫 𝐦𝐞𝐦𝐨𝐫𝐢𝐞𝐬. 𝐅𝐚𝐥𝐞 𝐧𝐚𝐬𝐳𝐲𝐜𝐡 𝐰𝐬𝐩𝐨𝐦𝐧𝐢𝐞𝐧́ 𝜗𝜚˚⋆ - 𝐫𝐞𝐜𝐞𝐧𝐳𝐣𝐚 ✮ 𝐎𝐜𝐞𝐧𝐚: ★★★★★/★★★★★ 𝐃ylogia 𝐑𝐞𝐦𝐢𝐧𝐝 𝐦𝐞 już na zawsze pozostanie w moim sercu. Dla pierwszego tomu zarwałam noc, i tak samo stało się w tym przypadku. To, jak bardzo pokochałam historię 𝐁𝐫𝐢𝐭𝐭 i 𝐍𝐚𝐭𝐞’𝐚 jest nie do opisania, strasznie się do nich przywiązałam. 𝐁𝐫𝐢𝐭𝐭𝐚𝐧 to bohaterka z trudną przeszłością i sprawami ciągnącymi się za nią od wielu lat. 𝐍𝐚𝐭𝐡𝐚𝐧𝐢𝐞𝐥 to postać z pozoru bez zmartwień i problemów - no bo jakie problemy można mieć, skoro nic się nie pamięta? W tej części relacja między bohaterami się rozwija, jednak nie obyło się bez przeszkód. Dzieje się między nimi wiele, ich zaufanie do siebie się odbudowuje a wkrótce kruszy, co nam - czytelnikom, daje ogrom emocji. Styl pisania 𝐉𝐮𝐥𝐤𝐢 pokochałam w 𝐑𝐌𝐎𝐎𝐌 a teraz zostałam w tej miłości upewniona. Wiem, że przeczytam od niej wszystko, co w przyszłości napisze. Ciężko mi pociągnąć tę recenzję bez dawania spojlerów (a nie chce wam psuć zabawy z czytania), więc powiem jedno. 𝐂𝐙𝐘𝐓𝐀𝐉𝐂𝐈𝐄 𝐃𝐘𝐋𝐎𝐆𝐈𝐄̨ 𝐑𝐄𝐌𝐈𝐍𝐃 𝐌𝐄.

3. Recenzja: ala.ksiazkowy.mol , Berg Alicja

   (4/5) Drugi tom wypada podobnie jak pierwszy. Nie miałam dużych oczekiwań, więc czytało mi się go całkiem dobrze. Styl autorki jest przyjemny i lekki, dlatego z chęcią sięgnę po inne jej książki. Relacja Brittan i Nathaniela była poprawna, a motyw z pamiętnikiem zdecydowanie przypadł mi do gustu. Fajnie było czytać o tym, jak wspomnienia stopniowo do niego wracały. Nie do końca zrozumiałam niektóre zachowania Brittan. W jednej ze scen, która działa się podczas urodzin, uważam, że mogła postąpić inaczej. Mimo to doceniam, że autorka porusza trudniejsze tematy, takie jak żałoba czy nieprzepracowane traumy. Dzięki temu postacie zyskały więcej głębi i wydawały się bardziej ludzkie. Podobało mi się również to, jak pokazano, że cofnięcie się albo zmiana planów, na przykład decyzja Brittan o rezygnacji ze studiów, to nie koniec świata. To naturalna część życia. Zaczynanie od nowa nie jest porażką, tylko kolejnym krokiem, który może nas czegoś nauczyć. Jeśli lubicie historie o rodzinnych sekretach, odzyskiwaniu wspomnień i naprawianiu relacji, to możecie odnaleźć się w tej powieści. To historia właśnie dla was.

4. Recenzja: inka.inbook, Iwanowska Weronika

   Remind me of our memories 2 to kontynuacja, która nie tylko dorównuje pierwszemu tomowi - ona go przewyższa, łamiąc serce z ogromną precyzją. Gdy myślałam, że już wszystko wiem, że najgorsze za nami - Julia jednym zdaniem burzyła moje złudzenia. Ten tom pokazuje, jak cienka granica dzieli miłość od bólu, a prawdę od kłamstw, które miały tylko chronić. Autorka mistrzowsko ukazuje cenę niedopowiedzeń, siłę przebaczenia i odwagę, jakiej wymaga wybaczenie nie tylko drugiej osobie - ale przede wszystkim samemu sobie. Brittan i Nathaniel to duet, który niesie całą historię. Ich dialogi są żywe, błyskotliwe i pełne chemii. Bez względu na to, co się dzieje wokół, zawsze mogą na sobie polegać. Łączy ich nie tylko przeszłość, ale prawdziwa lojalność, która przebija przez każde słowo i każdy gest. Remind me of our memories 2 zostawia po sobie ciszę, z której trudno się otrząsnąć. Emocje buzują jeszcze długo po ostatniej stronie, a historia Nathaniela Brittan nie przestaje wybrzmiewać w myślach. To książka o tym, że czasem trzeba się rozpaść, żeby na nowo się poskładać - już nie tak, jak wcześniej, ale może właśnie lepiej. Buziaki

5. Recenzja: _madzikp, Pasek Magdalena

   📖 Recenzja: "Remind Me of Our Memories" - Tom 2 autor: Julia Mroczek ⠀ 💔 Czy da się naprawić coś, co zostało tak boleśnie zniszczone? ⠀ Druga część dylogii Julii Mroczek to emocjonalna petarda, która rozrywa serce na kawałki, tylko po to, by poskładać je na nowo - ale w zupełnie inny sposób. 🧩 ⠀ 💬 Bohaterowie są dojrzalsi, poranieni, ale też gotowi, by zawalczyć… nie tylko o siebie nawzajem, ale o prawdę, której tak długo unikali. ⠀ 🔥 Autorka mistrzowsko buduje napięcie - to nie jest słodki romans, to rollercoaster emocji 🎢, pełen dramatów, sekretów i trudnych decyzji. ⠀ ✨ Jeśli pokochaliście pierwszy tom - ten wciągnie Was jeszcze bardziej. A zakończenie? 💥 Zostawia Was z pytaniami i refleksją, która zostaje na długo. ⠀ 📚 To opowieść o stracie, pamięci i sile przebaczenia. A Julia Mroczek po raz kolejny udowadnia, że wie, jak poruszyć najczulsze struny duszy. ⠀ ⭐ Moja ocena: 9/10 ⠀ 

6. Recenzja: Wrolowana.wksiazki , Iwanowska Weronika

   Pamiętaj, Brittan, że jutro jest zupełnie czystą kartką i tylko od Ciebie zależy jak ją pomalujesz " Szesnastoletni Nathaniel był najważniejszą osobą w życiu o rok młodszej Brittan. Był bezpieczną przystanią, gdy wokół niej szalał huragan. A teraz miała go opuścić. Wyjechać z Portland. Obiecali sobie, że będą do siebie pisać listy przynajmniej raz w miesiącu. Mija sześć lat. Britt wraca do Portland i do wspomnień z dzieciństwa. Czyta swój pamiętnik, wspomina Nathaniela. Wkrótce spotyka swojego dawnego przyjaciela. Jednak okazuje się, że to już nie ten sam Nathaniel jaki był w wspomnieniach Britt. Co takiego się wydarzyło? Jak bolesna i okrutna okaże się prawda? Po gorących romansach potrzebowałam coś przy czym poczuję melancholię i uronie trochę łez. I tym strzałem okazała się właśnie TA książka. Czytałam już książki autorki, jej styl jak i język pisarski bardzo przypadł mi do gustu. Z niezwykłą lekkością czytało się tą historię, pomimo trudnych i bolących tematów. Cała ta powieść była nadwyraz autentyczna. Motyw przyjaciół z dzieciństwa, odnajdywania się ponownie bardzo mi się spodobał. Motyw pamiętnika wplątany w teraźniejszą fabułę również mi się spodobał. Dodało nam to głebi i pozwala jeszcze bardziej wciągnąć się w tą opowieść. A emocji tu nie brakuje. Jak dobrze, że kolejna część będzie miała zaraz premierę bo z takim zakończeniem było by trudno trwać. Polecam 5