Podążaj ścieżką Buddy

Recenzje książki: Podążaj ścieżką Buddy (2)

1. Recenzja: , Patryk Nalepka

   Kolejna książka o buddyzmie. Paplanina czy wartościowa forma spędzenia czasu? Zdecydowanie to drugie. Serdecznie zapraszam do zapoznania się z recenzją, jak i samym „Podążaj ścieżką Buddy”. Książka ta przykuła moją uwagę z bardzo prozaicznego powodu chęci poznania kultury buddyzmu. Muszę zastrzec jednak, że już kiedyś takie próby podejmowałem. Niestety bez większych rezultatów – w mnogości szkół, nauczycieli i piekielnie trudnych nazw nie byłem w stanie podążyć tytułową ścieżką Buddy. Postanowiłem się jednak nie poddać i podjąć próbę ponownego spotkania z naukami mistrza. Pomoc przyniosła książka dwojga autorów, z których jeden zdecydowanie nie może się spotkać z obojętnością, jest nim bowiem sam Dalajlama XIV. Przywódca duchowy podjął próbę literacką we współpracy z Thaubten Chodron, buddyjską mniszką działającą na co dzień w USA i promującą stosowanie buddyjskich nauk. „Podążaj ścieżką Buddy” jest efektem spostrzeżeń autorów na temat potrzeby rozpowszechnienia wiedzy o stosowaniu nauk buddyjskich w codziennym życiu, w szczególności wśród członków tzw. świata Zachodu. Dalajlama XIV i Thaubten Chodron dostrzegli bowiem, że w rzeczywistości pełnej dobrodziejstw ludzie bynajmniej nie są pozbawieni cierpienia i zmagają się z brakiem czegoś, co już na podstawie lektury określić można ścieżką stabilnego szczęścia. Autorzy, rozpoczynając swoje dzieło od krótkiego wprowadzenia w historię buddyzmu, przeprowadzają czytelnika przez kolejne zakamarki myśli Buddy. Cel jest banalny: chodzi o naukę wejścia w stan wysokiej wrażliwości, miłości i współczucia w pełnym zbędnego tłoku życiu codziennym. Pomóc mają w tym reprezentowane przez autorów wartości tradycji Nalanda, będącej jednym z najbardziej znanych indyjskich obrządków buddyjskich. Książka podkreśla, że każdy człowiek podświadomie pragnie, by w społeczeństwie występowała pewnego rodzaju harmonia. Według „Podążaj ścieżką Buddy” cel ten osiągnięty może być jedynie poprzez świadomość, że na takie społeczeństwo składa się krąg najbliższych nam osób. Oznacza to, że harmonii w grupie nie osiągniemy, dopóki nie doprowadzimy do harmonii nas samych. Dopiero tak rozpoczęta praca prowadzi do pokoju nie tylko danej chwili, lecz także przyszłości postrzeganej z perspektywy samsary, czyli teorii o cyklicznych odrodzeniach egzystencji każdego z nas. Bazując na swoich pierwotnych doświadczeniach z buddyzmem, szczerze przyznaję, że książka jest niezwykle przystępnie napisana. Pomaga nam w stawianiu pierwszych kroków na krętej ścieżce Buddy dzięki prostym, czytelnym definicjom, a rady związane z praktykowaniem nauk buddyzmu w życiu codziennym (nawet w świecie polityki i biznesu) są niezwykle interesujące. Z całą stanowczością mogę tę książkę polecić wszystkim zainteresowanym tego typu rozwojem osobistym.

2. Recenzja: swiatairi.blogspot.com, Airi; 2019-01-30

   Książka dająca do myślenia, skłaniająca do rozważań. Nie tylko dla wyznawców bądź osób chcących przejść na buddyzm tybetański. Nie narzuca sposobu myślenia, a wręcz przeciwnie zachęca do sprawdzania, negowania, doświadczania by na tej podstawie budować własny światopogląd. Sam buddyzm ukazany jest tutaj jako: religia, nauka o umyśle, filozofia. Tytuł oryginału: „Approaching the Buddhist Path”, tłumaczenie: Krzysztof Krzyżanowski. Copyright oryginału z 2017 roku, polskiego wydania z 2019 roku. Oprawa twarda, przyjemny kolor kartek, wstążka/zakładka – podobnie jak w innych książkach z tego wydawnictwa odnoszących się do buddyzmu tybetańskiego (wspominam o nich na blogu i tam piszę szerzej o wyglądzie, nie będę się więc tu tego powtarzać 😊 ). Można tu znaleźć też kilka czarno – białych zdjęć oraz tabelki. Sporo przypisów znajduje się w końcowej części książki, niektóre jednak odnaleźć można na dole stronic np. w rozdziale Buddyjskie spojrzenie na życie. Po pewnej dozie tekstu znajdują się Refleksie, podkreślające pewne przekazane wiadomości, pomagając się nad nimi ponownie zastanowić. Największą „zagwostką” była dla mnie postać współautorki, osoby która złożyła to wszystko i połączyła pewne informacje. Pod wstępem podpis: Tubten Cziedryn, w O autorach wspominana jest postać: Bhikszumi Tubten Cziedryn, na okładce zaś widnieje: Thubten Chodron. Sprawa wymagała zbadania. Podpowiedzią do poszukiwań stały się linki do stron internetowych w biogramie O autorach. Poszłam tym tropem… i zaczęły pojawiać kolejne znaki zapytania… na obydwu podanych stronach były informacje o Thubten Chodron, słowo Cziedryn w ogóle nie zostaje znalezione. Zaś określenie Bhikszumi dotyczy: w pełni wyświęconej buddyjskiej mniszki. Sprawa ta mogłaby być jakoś ujednolicona lub wyjaśniona by nie powodować zamętu. Pierwsze wyświetlenia angielskojęzyczne też dotyczą Thubten Chodron, Cziedryn pojawia się na stronach polskojęzycznych. Wygląda na to, że publikacja jest częścią większej serii. Głównie książka odnosi się do tradycji Nalanda. Poruszane są tu m.in. takie zagadnienia jak: natura umysłu (konwencjonalna i ostateczna), jaźń, Cztery Szlachetne Prawdy, kleśe, trzy poziomy zaawansowania wyznawców, współzależne powstawanie, trzy stopnie duhkha, jangczup. Odnaleźć można też informacje o: życiu Buddy, wczesnym buddyzmie na Sri Lance, buddyzmie w Tybecie. Niejednokrotnie przedstawione treści, nauki buddyjskie odnosi się do innych religii czy badań naukowców pokazując co je łączy a co różni. „Podążaj ścieżką Buddy” składa się z 12 głównych rozdziałów. Ich zawartość nakreślona została w części Wstępu zatytułowanej Omówienie tomu I. Sam Budda inaczej przekazywał swoje nauki różnym odbiorcom, co jest tu podkreślane i co warto mieć na uwadze. Ciężko się nie zgodzić z powtarzaną tu wielokrotnie informacją, że ludzie nie chcą cierpieć i pragną być szczęśliwi (jakkolwiek by to rozumieli). Takich książek nie da się oceniać, to my jesteśmy ich uczniami. Możemy z nich wiele wyciągnąć, a ile zależy od nas samych. Warto włączyć instynkt badacza 😉. Publikacja nie tylko dla osób wyznających buddyzm, także dla osób po prostu poszukujących, chcących się rozwijać, religioznawców (także tych hobbystycznych), a także innych pragnących wprowadzić do swojego życia zmiany (w tym wprowadzić do niego więcej życzliwości i uważności). Pozycja może pomóc rozruszać „szare komórki”. Nie jest to najłatwiejsza lektura, chyba że ktoś jest przyzwyczajony np. do rozważań filozoficznych. Czasami jednak nawet te nie najłatwiejsze, nazwijmy to, „ciągi myślowe” mogą być ekscytujące. Podchodząc do zgłębiania zawartości książki przyda się otwarty umysł i chęć do przemyśleń. Jeśli chce ktoś coś „lekko przeczytać” i przy tym się nie natrudzić to myślę, że swobodnie może wybrać inną publikację. Gdybym miała tę książkę opisać jednym słowem, brzmiałoby ono: fascynujące. Pozycja pełna jest tego co lubię: sprawy nienamacalne, teorie i poglądy do rozważenia, przekazane w „ciepły” sposób, bez narzucania czy ukazywania błędów w innych religiach czy światopoglądach. „Podążaj ścieżką Buddy” to publikacja, do której można wracać i na nowo z niej czerpać. Nie jest łatwa (pod wieloma względami), ale może przynieść wiele tematów do rozważań oraz pretekstów do przyjrzenia się samemu sobie.